s p – Page 2702 – Dielli

Në vend të një requiem për Kolec Çefën

August 27, 2021 by s p

Imzot Gjergj Meta – Ipeshkvi i Rreshenit/

Kolec Çefa paska vdekë! Paska vdekë një burrë i vyer!Lajmin ma dha Klaudia Bumçi e Radio Vatikanit. Më erdhi keq, por më shumë turp nga vetja që Koleci jo vetëm ka vdekë, por tashma edhe qenka varrosur në Shkodër e nuk kam qenë për me i thanë dy uratë e me ia hedhë një grusht dhe. Për ma shumë asnjë rresht nekrologji apo një kronikë sado të vogël lajmesh, së paku ne tv lokale të Shkodrës, për një njeri i cili ia kushtoi jetën e tij arsimit dhe kulturës, punoi me Mons. Frano Illinë, botoi libra e shkrime duke lartësu punën dhe rezistencën e klerit në Shqipëri, na dhuroi tekste kritike dhe dokumenta të panjohur për Fishtën, shkrime të shumta, përmbledhë në vëllimin “Kur e vërteta flet ndryshe” botuar në vitin 2010. Koleci nuk mund të ikte kështu, anonim. Nuk e meritonte. Koleci u lind në Shkodër me 26 shkurt të vitit 1937 prej Tefës e Rozës. Punoi mësues në Pukë e në Katunde të Shkodrës ku e kujtojnë me shumë respekt. Kolecin e kam njohur personalisht në Tiranë kur kam qenë prift krejt i ri në Katedralen e Tiranës. Aty vinte në meshë për çdo ditë diele. U bëmë miq e shkoja shpesh ta takoja te shtëpia e tij. Një burrë i urtë e i shtruar, energjik në biseda, plot dije e kujtesë historike, një katolik i devotshëm. Kishte zgjedhur të jetonte i pamartuar, por i përkushtuar ndaj kulturës dhe historisë, sidomos për pjesën veriore e veçanërisht për Shkodrën që nuk e hiqte nga goja. Vitet kalonin e unë lëviza për misione të tjera, por sa herë qëllonte puna në Tiranë ne shiheshim e bisedonim, edhe pse shkurt, në shkallët e Katedrales së Shën Palit. Trupi i tij i gjatë, folkët e bardha dhe biseda e shtruar e bënin Kolecin një burrë dhe bashkëbisedues të këndshëm. Kishte gjithmonë diçka për të thënë. Kishte njohur pothuajse të gjithë meshtarët e vrarë apo të burgosur e mund të fliste për secilin prej tyre. U kushtoi shkrime e jetshkrime, përderi edhe Marie Tucit të stigmatineve. Me gegnishten e tij shkodrane Koleci dëgjohej pa t’u bërë i mërzitshëm. Kohët e fundit nuk e kisha parë më e as kisha dëgjuar për të. Sigurisht vdekja vjen një ditë për të gjithë e nuk mund të bëjmë tjetër veçse t’i përgatitemi asaj sa më mirë të jetë e mundur. Koleci me siguri, me fenë e gjallë që ka pasur, i është përgatitë asaj. Vdekjen ia kemi hak Zotit, por anonimatin nuk mund t’ia lejojmë vetes, sidomos për njerëz si Kolec Çefa që i kanë dhënë diçka vendit, shoqërisë, historisë dhe kulturës. E koleci i ka dhënë edhe Kishës. Pushofsh në paqe Kolec e na fal që vetëm tash u kujtuam për ty. Fale edhe Shkodrën që aq shumë e deshe, por që ndoshta e hutuar nga jeta e zymtë e këtyre kohëve, nuk u kujtua për një bir të sajin të devotshëm. Krishti të pastë në parriz Kolec!

+ Dr. Gjergj Meta

RIAD YMERI, ZËRI SHQIPTAR NË SKENAT E NEW YORK-UT

August 27, 2021 by s p

Riad Ymeri, tenori shqiptar në New York rrëfen ekskluzivisht për gazetën ‟Dielli”, Organ i Federatës Panshqiptare të Amerikës VATRA, New York, rrugëtimin e tij nga Kosova në Amerikë dhe vazhdimësinë e karrierës së tij në Amerikë, angazhimet profesionale, ndikimin e covid 19 në punën e tij, operan në Kosovë dhe Shqipëri, mesazhin e tij për artistët e rinj rreth punës së madhe e rrugës së gjatë drejt operas. Me Riad Ymeri bisedoi Editori i ‟Diellit” Sokol PAJA.

ARDHJA NGA KOSOVA NË AMERIKË

Unë erdha në New York në vitin 2014 si kandidat finalist në Juilliard School of Music. Dhe pastaj bëra ca konkurse të cilat fitova çmime dhe pastaj më sponsorizuan me bursë studimi për perfeksionim dhe një menaxher. Punova për ca vjet me profesorë dhe trajnerë të ndryshëm, dhe unë preferova të vazhdoj ti ndjek krejtë këto mundësi që mu ofruan për tu përgatitur për skena gjigante dhe kështu shkuan shumë vite në New York, gjë që se kisha paramenduar sa isha në Kosovë. Që në fillim gjithashtu u angazhova në performim, fillova të përformoj rregullisht si tenor me angazhim të plotë, me një dinamikë të madhe deri kur na ndaloi hovin Covid-19, 2020.

ANGAZHIMI PROFESIONAL NË KORIN E KISHËS

Unë kam kënduar në Kishen Saint Jean’s në Manhattan, kam qënë këngëtari kryesor i punësuar për ca vjet, deri kur Covid ndaloi gjithçka, dhe pastaj përformoj vetëm me kontratë mbi vepër, dmth vetëm për festa, pasi që nuk bëhët më kori bashkë si para periudhës para Covid-19. Ndoshta gjërat do përmirësohen.

OPERA NË KOSOVË DHE SHQIPËRI

Sigurisht edhe në Kosovë dhe Shqipëri Covid i ka bërë gjërat të vështira për ca kohë, sepse Teatri pa publik nuk ka lezet siç kishte. Sa i përket Kosovës, skena operistike individuale ka mbijetuar disi me ca organizime dhe vetë-organizime, me dëshirë romantike ndaj formës së artit dhe shumë suksese individuale në Arenën Ndërkombëtare, por si institucion ende nuk ka një dhe ende na mungon një Teatër Opere. Tani ka lëvizje, por lëvizje kishte edhe më herët por të pa konkretizuara deri më tani. Pra Kosova nuk ka pasur shumë shfaqje operistike të realizuara, përveç disa, shumë pak. Kurse Nëna Shqipëri ka qënë një lokomotivë e vjetër por akoma në funksion, sikur ato trenat në Indi që nga koha e Anglezëve, dhe gjithashtu nga efikasiteti ku ndër vite ka realizuar shumë produksione të ndryshme që nga Mozart edhe deri tek Tannhauser-i i Wagnerit. Unë kam performuar shumë role në Teatrin e Operas dhe Baletit në Tiranë, dhe kam shumë kujtime të bukura dhe një ngritje të konsiderushme profesionale deri sa erdha në New York, për dy vite isha një ndër solistët kryesorë të projekteve vendore dhe ndërkombëtare si në Greqi, Belgjikë, Maqedoni e Veriut. Edhe mezi pres të kthehem së shpejti. Fatmirësisht ka pasur së fundmi disa punime duke rinovuar bukur mire, dhe niveli vendor i artistevë soliste, Kor, Orkester, Balet është shumë i mirë, por shpresoj që në të ardhmen të ketë më shumë buxhet që të vijnë dhe të përformojnë më shpesh edhe yjet tanë që bëjnë karrierë në botë dhe yje të tjerë nga gjithë bota, duke i ndarë shfaqjet dhe promovuar pakëz në botë Teatrin dhe Tiranën e bukur që ka shumë potencial.

MESAZHI PËR ARTISTËT E RINJ

Artistet e rinjë por edhe të gjithë duhen të punojnë shumë sepse është një nga profesionet që e do kohën e vet. Pjekuria është shumë e nevojshme. Pastaj të tjerat ecin vetë. Fati i prinë secilit në mënyrën më të mirë për secilin. Është e rëndësishme të kujtojmë që puna duhet të jetë e vazhdueshme, qoftë ajo e vogël apo e madhe. Tani fatmirësisht audicionet po zhvillohen edhe përmes internetit. Është një rrugë e gjatë sikur kërkimi për diamante të çmuara, do shumë punë për ta gjetur dhe përpunuar por po e arrite atëherë shkëlqimin dhe përfitimin e shijon më së shumti vetë ti.

MESAZHI JUAJ PËR DIASPORËN

Per diasporen kam shumë respekt si një ndër komunitetet më të suksesshme në NYC dhe më gjërë. Këtu në Amerikë ishte e bukur të shikonim si bashkimi gjatë çështjes së Kosovës ka pasur një sukses të jashtëzakonshëm, duke depërtuar në skenën politike Amerikane, gjithashtu në anën tjetër Diaspora Shqiptare në Evropë e ka ndihmuar gjithmonë Kosovën financiarisht gjatë okupimit, dhe pastaj ekonominë e vendit në Liri. Me mbresa, uroj që të bashkohemi sa më shumë rreth gjërave të bukura me vlerë, e të na zgjohet dëshira që të bashkëpunojmë edhe në ditë të mira, se në të vështira është deshmuar që Shqiptarët dinë të bashkohen për çeshtje të mëdha.

KUSH ËSHTË RIAD YMERI

Born in Prishtina, Kosovo, Ymeri has been praised for his full lyric tenor voice of strength and beauty and an assured delivery of the character. Riad debuted with the Albanian National Opera & Ballet as Tamino (Magic Flute) by W.A. Mozart (2011). Subsequently, continued to work with them, doing Nemorino (L’elisir d’Amore) by Donizetti; Acomat from the reconstructed opera “Scanderbeg” by Antonio Vivaldi; Damjan from the gigantic production of the albanian opera “Skenderbeu” by P.Jakova, performed in Albania, and in Macedonia as guest production. In 2013, Ymeri made his debut as Don Ottavio (Don Giovanni) by W.A. Mozart, and in November as Walther (Tannhäuser) by R.Wagner. He has also performed First Jew (Salome) by R. Strauss in Greece, and had two performances of Beppe (Rita) by G. Donizetti in Macedonia and in Kosovo. Ymeri was presented in some international music festivals such as: Histria Festival – Croatia; Summa Cum Laude – Vienna; Chopin Festival in Prishtina; “Days of Macedonian Music” in Skopje. In addition, Mr. Ymeri has performed in countless different concerts in Belgium at the famous Bozar Hall; The Alighieri Theatre in Ravenna, Italy; at the New York city’s renowned Carnegie Hall; The Town Hall; Alice Tully Hall, and also performed in different concerts in London; Paris; etc. He is a major prize winner in Kosovo from the International Classical Music Competition ArsKosova, in Albania from the Jorgjia Truja and in New York City from the Gerda Lissner Foundation and Giulio Gari. Riad has been a participant in several concerts with the Kosovo Filharmony-Opera Orchestra: “Charity Concert’’ with Ermonela Jaho, and massive TV shows in Kosovo and in Albania. Particularly, to be mentioned the Grand Gala Concert for the 100th Anniversary of Albania with the finest internationally acclaimed opera stars: Inva Mula, Enkelejda Shkosa, Saimir Pirgu, among others. In 2013, Ymeri recorded the highlights from the very first Albanian opera “Mrika” with the National Albanian Television-Orchestra. Ymeri presented the role of Doda. Numerous successes with the Albanian National Opera, earned him a nomination from the Kult Awards in Albania, as Lyric Interpreter of the year. Since being in US (2014) Ymeri has received a sponsorships to coach with Steven Eldredge/Metropolitan Opera, and Arthur Levy, and had masterclasses with Samuel Ramey, Martina Arroyo, Alan Held, Alan Lanceron, Deborah Birnbaum, Diana Soviero, Ricardo Tamura, Anthony Laciura. In 2015, covered the title role of “Don Carlo” by Verdi with Wichita Grand Opera. At the same year, he also performed in a Gala Concert at the United Nations Headquarters in NYC for the International Day of Peace, where the concert was broadcasted over the official website of United Nations. Lastly, Ymeri has performed the leading role of Tamino (Magic Flute) at Bruno Walter Auditorium at Lincoln Center; Alfred (Die Fledermaus), Don José (Carmen) and Cavaradossi (Tosca) at the famous Riverside Theatre NYC; Mucduff (Macbeth) with Empire Opera in NYC, The Swan (Carmina Burana), and Tenor Solo in Beethoven’s 9th Symphony with Camerata New York Orchestra; Gala with Richmond County Orchestra – Riverside Opera, Concert at prestigious Alice Tully Hall at Lincoln Center and Chinese New Year 2018 at New Jersey’s State Theatre with Asian Cultural Symphony of US, among many other opera galas and concerts in NYC and outside, all with high positive reviews by Meche Kroop, Parterrebox.com, Brooklyn Discovery, Voix des Arts, and other major press media in NYC and United States. Mr. Ymeri is also very active performing in different events organized by Albanian Community in NYC. Credits include: Canonization of Mother Theresa and Kosova Independence Anniversary 2018 with Kosovo General Consulate, Permanent Mission of Albania to The United Nations in NY, Benefit Concert in partner with AAWO Motrat Qiriazi, Apen Events, Among other Albanian cultural events in NYC.

NDAHET NGA JETA KUJTIM ALIJA, SIMBOL I DASHURISË PËR MUZIKËN DHE FËMIJËT

August 27, 2021 by s p

Nga Ramazan Çeka/

Të gjithë e njohën dhe dhe e respektuan dirigjentin, drejtuesin dhe organizatorin e nderuar shkodran, të palodhur dhe energjik të paharruarin Kujtim Alija. Kujtim Alija ishte një prej emrave me një kontribut të madh në muzikën shqiptare. Vjen nga një familje shkodrane intelektualësh, të cilët e donin arsimin dhe artin. Ka mbaruar Institutin e Lartë të Arteve në Tiranë, nën drejtimin e dirigjentit, Artistit të Popullit, Rifat Teqja, mbas shkollës së muzikës “Prenkë Jakova” të Shkodrës. Pas diplomimit ka filluar punën në qytetin e Shkodrës ku ka organizuar dhe drejtuar koncerte e veprimtari të ndryshme artistike si brenda, ashtu edhe jashtë Shqipërisë, me Filarmoninë e Shkodrës, Orkestrën frymore si dhe formacionin e harqeve. Festivali i parë shqiptar i këngës për fëmijë u zhvillua në Shkodër, më 10-11 maj 1963, një vit pas Festivalit të Këngës në Radio. Kjo bëri që ky festival të mbesë deri më sot, si të thuash “Pronë” e këtij qyteti. Ky festival në vite zbuloi dhe u dha rrugën e artit shumë talentëve të cilët më vonë shkëlqyen në skenat shqiptare dhe ato botërore. Në gjithë këto vite dirigjenti, drejtuesi dhe organizatori shkodran Kujtim Alija, pati jo vetëm fatin, por edhe aftësitë të bëhej vazhdues i mjeshtrave, që drejtuan këtë festival, duke e drejtuar atë deri sot, pa munguar dhe pa i ndryshuar klasin asnjëherë, gjë që nuk ishte aq e thjeshtë, duke pasur parasysh së paku ngjarjet e vitit 1991 dhe 1997. Nga ana tjetër, ai i rriti klasin këtij Festivali me zgjerimin e gjeografisë së tij, me pjesëmarrje të krijuesve dhe interpretuesve të vegjël nga Shqipëria, Kosova, Maqedonia dhe Mali i Zi. Në mënyrë të natyrshme, Festivali i Fëmijëve u bë Mbarëkombëtar (në vitin 1993) gjë që i jep një meritë tjetër shumë të rëndësishme z. Kujtim Alija. Kujtim Alija ishtë njeri i palodhur. Ishtë ideatori, organizatori dhe themeluesi i veprimtarisë “Bilbilat e vegjël në Shkodër këndojnë”, veprimtari që konsiderohet si një ndër aktivitetet më të rëndësishme për fëmijë, që aktualisht organizohet për të 26-tin vit me radhë në Shkodër, si një ndër aktivitetet më të arritura të botës fëminore, duke evidentuar nivelin e lartë të pjesëmarrësve. Edicioni ka tërhequr vëmendjen e shikuesve të shumtë, përmes një organizimi model, bashkërealizuar nga Drejtoria Rajonale e Arsimit, me mbështetjen e Bashkisë. Ky aktivitet institucionalizoi kontributin e vet shumë të vlefshëm për zbulimin e trajtimin me profesionalizëm të talentëve të rinj, të cilët kanë shpalosur vlerat e tyre në olimpiada muzikore brenda dhe jashtë Shqipërisë. Ndihmë e tij e pandarë ishte Qendra Kulturore në Shkodër me stafin e vet të apasionuar e të përgatitur. Gjithë rezultatet e tij, z. Alija ia dedikoi njerëzve punëtorë me të cilët punoi vazhdimisht. Kujtim Alija me mbështetjen e Bashkisë së Shkodrës, bëri të mundur rifunksionimin e Bandës muzikore të qytetit, e cila për disa vite me radhë nuk ishte efektive. Pas një pune intensive me këtë trupë, dha me sukses premira që paten një interesim të madh për publikun. Rrjedhojë e kësaj pune të vazhdueshme ishte edhe vlerësimi i merituar i Çmimit të parë në Festivalet Kombëtare të Orkestrave Frymore në Sarandë, për katër herë rrjesht (aq herë sa u organizua) dhe çmimin e parë akorduar nga Presidenti i Republikës Italiane, në “X Festival internazionale BANDE MUSICALI” në tetor 2009 në Giulianova-Itali. Një ndër meritat e rëndësishme të dirigjentit dhe organizatorit Kujtim Alija ishte edhe rikthimi në Shkodër, pas 17 vitesh, i orkestrës sinfonike, shumë e njohur ndër vite për profesionalizmin dhe aktivitetet e saj, jo vetëm në këtë qytet, por në gjithë vendin. Riorganizimi i kësaj orkestre konsiderohet si një ndër evenimentet më të rëndësishme kulturore në Shkodër, me nismën e Departamentit të Kulturës në Bashkinë e Shkodrës nën kujdesin e Lorenc Lukës (kryetar Bashkie). Ajo kishte si qëllim jo vetëm gjallërimin e jetës artistike e kulturore në kryeqendrën e Veriut, por dhe risjelljen e vlerave të harruara. Pas viteve ’90, u angazhua edhe në një plan tjetër, duke udhëhequr evenimente të ndryshme artistiko-fetare. Pas kontributit vullnetar në disa veprimtari fetare, Komuniteti Mysliman i Shqipërisë i besoi atij drejtimin artistik të disa programeve festive që fillojnë në Teatrin “Migjeni”, vazhdojnë në skenat e Maqedonisë dhe bëhen të përvitshme në Tiranë, “Profeti Muhamed a.s. – Krenaria e Njerëzimit”, organizuar në sallën e Pallatit të Kongreseve. Për t’i realizuar këto, Kujtim Alija mblodhi, shkroi, muzikoi partitura të këngëve të ndryshme fetare, të pashkruara, por vetëm të kënduara, ndër të cilat edhe atë të Mevludit Sherif. Ai vazhdoi me pasion punën për pasurimin e këtyre vlerave. Gjatë viteve është angazhuar edhe me punë mësim-dhënëse në Universitetin “Luigj Gurakuqi”, apo në Universitetin e Arteve në Tiranë. Kujtim Alija ishte një figurë karizmatike në Shkodër. Një figurë që e nderoi Shkodrën. Muzikant i kultivuar, dirigjent për ta patur zili, organizator i shkëlqyer. I dekoruar nga Presidenti i Republikës me Urdhrin “NAIM FRASHËRI” i Argjendtë dhe nga Bashkia e Shkodrës me titullin “MIRËNJOHJE E QYTETIT” dhe pas 32 festivaleve, në qershor 2017, me titullin e lartë “Mjeshtër i Madh”. Planet e Kujtimit për të ardhmen ishin aktivitetet artistike, me të cilat ka ndarë jetën, si: Festivali Mbarëkombëtar i Këngës për Fëmijë (që këtë vit realizoi me shumë sukses edicionin e 59-të, kurse z. Alija të 36-tin si drejtor artistik dhe dirigjent). Festivali Mbarëkombëtar i Këngës për Fëmijë, në këtë vit, në Shkodër, erdhi si gjithnjë më i pasur dhe më i arrirë e natyrisht meritat më të mëdha i meriton ai, që ka vite që e udhëheq dhe që jo më kot për këto merita, u laurua me titullin e lartë “Mjeshtër i Madh”. Me modesti e emocion Mjeshtri Kujtim Alija gjithmonë falenderimet më të mëdha ia dedikoi qytetit të tij dhe fëmijëve të mrekullueshëm që e kanë gëzuar dhe e kanë bërë krenar për gjithë jetën. Pushofsh në paqe profesor Kujtimi, luftove deri në fund me armikun e shekullit, duke mos e larguar asnjëherë buzëqeshjen dhe optimizmin. Ngushëllime familjes dhe të gjithë miqve e bashkepunëtorëve të profesorit! Kotributi i tij do mbetet gjithmonë i gjallë dhe i paharruar në kujtesen e seicilit që ka punuar me profesorin, por edhe për të gjithë dashamirësit e artit.

NËNË TEREZA – Shenjtëresha shqiptare për mbarë njerëzimin

August 27, 2021 by s p

Liljana CUKA – MAKSUTI

Jam Liljana Cuka Maksuti, përkthyesja që pati fatin të përkthej librin e Don Lush Gjergjit ‘ Biseda me Nënë Terezën ‘ nga gjuha jonë amtare në gjuhën italiane, gjuha e vendit ku Nënë Tereza hapi qendrën e saj të bamërisisë për te ngritur me pas qendra te tjera nëpër botë. Të përkthesh do të thotë t’i japesh jetë librit në një gjuhë tjetër që i përket një tjetër kulture. Perkthyesi mban përgjegjësi për këtë jetë të re që po lind, njësoj si vete autori.

Para disa ditesh doli ne gazetën Tema letrare shkrimi i gazetares Nadire Buzo: Të guxosh për të ndjekur të medhenjtë, shkrim i cili pasqyron punën e të nënshkruares në fushën e përkthimeve. Kur lexova shkrimin, mjaft e emocionuar fillova të reflektoj. Gazetarja e nderuar vërtet kishte gjetur të veçantën e cila më paska karektizuar, dhe me ne fakt, pikërisht me mendje dhe me zemër nëpërmjet leximit kam ndjekur autorët e medhenj, ndërsa aktualisht po punoj për perkthimin disa veprave te tyre. prodhimtari shpirtërore të kulturës sonë.

Është e ditur se Zoti na shfaqet në forma nga me të ndryshme, në çdo moment të jetës dhe se ai për secilin nga ne ka një projekt të vetin. Me gëzim te madh konstatoj se projekti i Tij për mua, ndër të tjera paska qenë të përkthej vepra letrare nga gjuha jonë shqipe në gjuhë të huaja, Te shkruash për përshtypjet e veta mbi punën e berë, mbasi e ke perkthyer librin, nuk është e lehtë. E konsideroj fat që mu dha kjo mundësi, të njihem kaq nga afër me veprën dhe mendimet e shenjtores shqiptare, e cila si është shprehur një shkrimtar shqiptar, Zoti mendoi që mbas dy mijë vjetesh t’i dhurojë njerëzimit një grua, pikërisht Nënë Terezën, shenjtoren e madhe shqiptare e cila me veprën e saj i ka dhënë aq shumë njerëzimit, për më të vobektit e të vobektëve kudo në botë, pa dallim feje, kombi apo vendi.

Don Lush Gjergji me shumë dashuri dhe kujdes na ka dhënë këto biseda që ka zhvilluar gjatë viteve kur e ka shoqëruar Nënë Terezën. Si çdo shqiptar, i cili e do vendin dhe kulturën e vete, dhe unë kisha lexuar dhe dëgjuar shumë për Nënë Terezën, dhe me kureshtje gjithmonë jam interesuar për veprën e saj, por përkthimi i librit, më bëri të njoh nga afër mendimet dhe forcën e saj, mënyrën se si Nënë Tereza ndihmonte njerëzit, se si u falte dashuri njerëzore, jepte forcë dhe shpresë, pra, u dhuronte jetën, çfare jeta pa shpresë, mund te lind pyetja.

Duke përkthyer këtë libër kaq të dashur tashmë per mua, më dukej sikur ndodhesha edhe unë pranë tyre dhe dëgjoja bisedat me zërin e tyre. Me imagjinatën time, me sa mësoja nepermjet leximit, isha e pranishme ne Londrën e pasur, ku Nënë Tereza do të ndihmonte të shkonte si zotëri në “shtepine e Zotit” një njeri që gjithë jetën kishte jetuar në mjerim, pra, do të gjendesha bashkë me motrat e Nënë Terezës ne Indi, te të varfrit e besimeve të ndryshme që ndanin midis tyre ndihmat, që u jepnin motrat. Do të shikoja me sytë e mendjes dhe do të me këputej shpirti për djalin që nuk e hante bukën që i dhanë motrat, edhe pse kishte ditë pa ngrenë, nga frika se të nesërmen do të kishte përsëri uri.

Gjithmonë libri na çon kudo ku ka shkuar Nënë Tereza, me leximin e tij përjeton ato situta ku ajo ka vepruar dhe ka shprehur. Lexuesi do te përjetoje gëzimin e hapjes se qendres Nënë Tereza në Shkup. Motrat e Nënë Terezës, që janë nga viset, vendet dhe kulturat e ndryshme, që Nënë Tereza i ka formuar, frymëzuar dhe motivuar, u jep forcë njerezore, dashuri hyjnore për të ndihmuar më te vobektit e të vobektëve kudo në bote.

Me pak fjalë Shën Nënë Tereza është mrekullia e Zotit dhënë Popullit tonë, Kishës dhe mbarë njerëzimit.

Romë, 24 gusht 2021 Liljana CUKA – MAKSUTI, përkthyese e veprës “E kam në zemër Popullin tem Shqiptar”, në gjuhën italishte “Conversazioni con Madre Teresa”, VELAR – Dottrinari, 2021.

Prishtinë, 26 gusht 2021 Ditët Përkujtimore të Nënës Tereze

Shën Nëna Tereze, histori, porosi dhe trashëgimi

August 27, 2021 by s p

Don Lush GJERGJI

Gonxhe Bojaxhiu u lind në Shkup më 26 gusht 1910 nga prindërit shqiptarë katolik Kolë Bojaxhiu dhe Drane lind. Bernaj – Bojaxhiu, me prejardhje nga Prizreni dhe Novosella e Gjakovës.

Shkollën fillore, katër vitet e para, i kreu pranë famullisë së “Zemrës së Krishtit”, vitet tjera dhe gjimnazin në shkolla shtetërore. Në moshën 18 – vjeçare vendoset për shërbim të plotë Zotit, Kishës, njeriut me jetën rregulltare të “Motrave të Loretos” që vepronin në Kalkutë. Atje bëri studimet universitare histori – gjeografi, dhe për pak kohë punoi i infermiere, pastaj si profesoreshë dhe drejtoreshë e shkollave të mesme në Kalkutë. Në vitin 1946 braktisi rregullin për t’iu kushtuar tërësisht “të varfërve ndër më të varfër”.

Në vitin 1950 themeloi motrat “Misionaret e Dashurisë”, pastaj “Vëllezërit Misionarët e Dashurisë” (1963), “Bashkëpunëtorët e Nënës Tereze” (1969), “Misionaret e Dashurisë – dega kontemplative” (1976) dhe “Vëllezërit e Fjalës – dega meshtarake” (1977)…

Mori gati të gjitha shpërblimet më të larta kishtare dhe shekullare, edhe atë Nobel për Paqe (1979). Mbarë bota e çmoi dhe nderoi me titullin më të lartë dhe më të ëmbël: Nëna e Dashurisë.

Si në jetë, ashtu edhe në vdekje dhe salikim, si në lumturim, ashtu edhe në shenjtërim, mblodhi dhe bashkoi mbarë botën, pa asnjë dallim dhe përjashtim.

U kthye në “Shtëpinë e Atit” apo ndërroi jetë më 5 shtator 1997. Qe lumturuar nga Papa Shën Gjon Pali II (19 tetor 2003), ndërsa shenjtëruar nga Papa Françesku më 4 shtator 2016.

Në jetën dhe veprën e Nënës Tereze kemi tri faza jetësore që mund t’i dallojmë dhe quajmë edhe me tri emërtime: Gonxhe Bojaxhiu (1910 – 1928), Motra Tereze e Loretos (1929 – 1950) dhe Nëna Tereze – Misionare e Dashurisë (1950 – 1997).

Këto tri periudha jetësore kanë tri qëndrime,orientime dhe përcaktime themelore që përputhën me tri virtytet hyjnore: FEJA, SHPRESA dhe DASHURIA.

Për Nënën Tereze feja ishte kërkim, shpresa veprim, ndërsa dashuria flijim dhe dhurim.

Ajo ka folur pak, por ka vepruar shumë, mbi të gjitha ka dëshmuar fuqinë e fesë dhe frymëzimin e dashurisë, si dy shtylla të forta dhe të pathyeshme për jetë dhe për veprimtari, duke krijuar kulturën e jetës dhe qytetërimin e dashurisë.

Në këtë libër do t’i gjeni 7 intervista ekskluzive, 5 vizitat e saja në Kosovë: 1970, 1978, 1980, 1982, 1986, 5 faksime apo dorëshkrime origjinale të Nënës tonë të madhe në gjuhën shqipe, mbi të gjitha histori, porosi dhe trashëgimi shpirtërore dhe kulturore, me një fjalë Nëna jonë Tereze dhe Populli ynë Shqiptar, dikur dhe sot, në vazhdimësi dhe trashëgimi.

Fatbardhësia e këtij libri është që së shpejti do të botohet edhe në gjuhën anglishte, gjermanishte, polonishte, rumanishte, frëngjishte, kroatishte dhe sllovenishte…

Thesarin e jetës dhe veprës së Shën Nënë Terezes , së pari për ne Shqiptarë, pastaj për Kishën dhe mbarë njerëzimin, jam munduar ta shënoj dhe ofroj, kështu që edhe ata që nuk e kanë pasur fatin tim që ta njohin dhe të shoqërohen për së afërmi, disa nëpërmjet këtij botimi, të takohen, afrohen dhe bashkohen me Të, për të qenë gjithnjë e më të lirë dhe më të mirë.

Shën Nëna Tereze, lutu për dhe për botën mbarë!

Prishtinë, Ditët Përkujtimore të Nënës Tereze, 5 – vjetori i shenjtërimit.

Don Lush GJERGJI