Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909
by dgreca
Njoftim/
Me date 15 Korrik 2016, nga ora 10:00am – 4:00pm ne adresen P.S. 144, 2545 Guther Ave., Bronx, NY 10469, Rev. Que English organizon nje takim festiv per femijet dhe rinine. E pranishme do te jete edhe Miss. New York-u Serena Bucaj.
Ky event do te shoqerohet me muzike, ushqime e argetime te ndryshme.
Per me shume inofrmacion mund te telefononi ne numrin e telefonit: (718) 231 – 1033
by dgreca
NJOFTIM PER TE PAME I FAMILJES PERNOCAJ NE NJU JORK/
Me pikllim njoftojmë farefisin dhe kumarë, miq e dashamirë me banim në Shtetet e Bashkueme të Amerikës se, ditën e dielë me 12 qershor 2016, vdiq Bib Pernoca në moshën 88 vjeçare, ndërsa ishte në vizitë te pjesa e familjes që jeton në vendlindjen e vet, në Domgjon të Mirditës.
Ditën e marte me 14 qershor, me turmën familjare dhe të farefisit e të miqve të shumtë në atdhe, u bashkuen edhe familjarët që fluturuen nga Amerika dhe e përcollën trupin e të Ndjemit në vorrezat e të parëvet, ku ai ka dëshirue me pushue eshnat në amshim.
Vizitat për ngushëllime i presim ditën e të PAMES, të shtunen me 2 korrik 2016, prej orës 11 para dreke deri në 4 mbas dreke, në Qendrën“Nana Tereze”,te Kisha Shqiptare “Zoja e Shkodrës (361 W. Hartsdale Avenue, Hartsdale, NY 10530).
Familja Perndocaj
by dgreca
Komunitet: Shërbimet funerale për 22 vjecarin Ros Gjonbalaj, të Premten me 1 Korrik 2016 në Shtëpinë mortore F. Ruggiero & Sons Funeral Home/
Sic është njoftuar i riu shqiptar Ros Gjonbalaj ka humbë jetën tragjikisht gjatë një aksidenti. Familja njoftoi gazetën Dielli se shërbimet funerale do të kryhen të Premten me 1 Korrik 2016 nga ora 1 pasdite deri në orën 9 të mbrëmjes në Shtëpinë mortore F. Ruggiero & Sons Funeral Home, në adresën:
732 Yonkers Ave, Yonkers, NY 10704.
Tel:(888) 375-1400, ndërsa varrimi do të bëhet ditën e shtunë në varrezat Oakwood në Mont Kisco, në NY.
by dgreca
BY BOB DUMAS- EDITOR/*
It was a rainy, chilly Friday night in late April and things were quiet at il Laghetto Restaurant on South Lake Boulevard in Mahopac. Bartender Michelle Margilaj took a moment to glance out the window and its panoramic view of Lake Mahopac and what she saw startled her. “It wasn’t too busy and I was looking out the window and I saw some sort of white item oating in the water,” she said. “I realized it was a kayak and thought that was a little weird. It was freezing outside and raining.” Margilaj, 23, quickly realized the kayak had capsized and saw a man clinging to its side. “I went out there (on the restaurant’s dock) and called out, ‘Are you OK?’” she recalled. “He was pretty far out. I am wondering why they are out on the water on a day like that. It was pretty nasty out. He told me he was going to try to ip the kayak over.” ‑ e man’s attempts to right the kayak were failing and he continued to plead for help. “He asked if we had a boat we could use to come get them,” Margilaj said. “‑ at was when I heard, ‘help, help, help, please help!’ and I realized there was a child—a boy—with him.” Margilaj, a Hopewell Junction resident and Arlington High School graduate, has always been a strong swimmer. Her father was a passionate sherman and growing up she spent a lot of time around boats. Her father was adamant about his children being good swimmers. Without thinking and acting on pure instinct, Margilaj leaped into the lake and begin swimming toward the capsized kayak. “I didn’t feel how cold the water was. At that point you don’t feel anything, really,” she said. “You just think you have to help them. I knew if I stopped I would feel the cold, so I just kept going. ‑ e adrenaline just goes through you—you are not even thinking about anything else.
The traffic outside was absurd so I knew that even though we called 911 it was going to take a while for them to get here,” she added. “With that kind of thing you don’t want to wait.” Margilaj reached the two and realized the boy was wearing a lifejacket, but at this point it wasn’t really helping. “So I ipped him on his back so he would oat. He didn’t know how to swim; he was just in shock,” she said. “I told the father I would bring [the boy] in and come back for him, but he told me, ‘No, go in, I’ll be ne. I told him to hold on to the kayak and just kick your legs and you’ll get in.” ‑ e father was able to paddle in using the upside-down vessel to stay a oat, even though his legs had literally frozen up. “‑ ere were about 20 people here and [Margilaj] was the only person who had the courage to jump in,” said Victor Kapiti, il Laghetto’s owner. “‑ e father froze, literally froze, and the boy was screaming for help. Who’s going to help them? ‑ ey were screaming, ‘Help, help, help!’ She just jumped in with all her clothes.” Margilaj said the father, who was about 35 years old, told her that when he fell in the water his legs immediately froze, which rendered him unable to help his son. “‑ e father was frustrated because when you see your child in need and can’t do anything to help…well, it hurt me to see that.
They were in heavy clothes too – sweaters, sweatpants, sneakers.” Once the two were brought inside, the restaurant sta‑ went quickly to work to help them as they waited for the paramedics. “We put [the boy] on the couch in the backroom and covered him with about 10 tablecloths to keep him warm,” Kapiti said. “We stripped down the child; took o‑ all his clothes, his sneakers,” Margilaj added. “And then the cops came and then the EMTs and they were all awesome. e EMTs checked his pulse and his heartrate and offered for them to go to hospital. But he got warm and as far as I know they declined to go to the hospital.” It was about this time that Margilaj realized what she had done. “After I got in and I started thinking about it the shock got to me,” she said. “I started crying and started shivering very hard. My chest was hurting. ey gave me a blanket. Obviously, I went home at that point.” Margilaj, who lives with her parents, called her mom from the road and told her what had happened. “My mom was like, ‘pull over, pull over, daddy will come get you,’” she said with a chuckle. “But I just wanted to get home and take a hot shower. I was about halfway there anyway. I got home and my mom cooked me a hot meal and I was ne.” Margilaj said she hasn’t heard from the dad or his son, who was about 8 years old and named Matthew, since the incident. “I think [the dad] was pretty embarrassed about it,” she said. “It happened in front of all these people. But thankfully, everyone was OK.” Laurie Sweeney, who has been a waitress at the restaurant for about ve years, was the one who called 911. She said Margilaj has since become il Laghetto’s “resident hero.” “We were in the back folding napkins and [Margilaj] comes in and says she thinks one of the kayakers is having a problem,” Sweeney said. “We all went out to the dock. I had already called 911, but we knew it was going to take a few minutes for them to get down here. en all of a sudden, [Margilaj] was like Wonder Woman. She just took o‑ her boots and dove right in. Everybody was like, ‘Oh, my God, did she just do that?’ She is like a mermaid. She is our resident hero and we are very proud of her. She is a very, very good person. If I had jumped in they would have had to come save me.” “I am so proud of her,” added Kapiti. “I was very impressed; I didn’t know she had those skills. If I had tried it, I would have drowned with the kid.”(Courtecy: Mahopac News-THURSDAY, JUNE 30, 2016)
by dgreca
NGA ZEF PERGEGA*/
Salla ekultures ishte e stolisur me flamujt e Amerikes dhe te Shqiperise si dhe nje foto ekspozite ku vihej ne pah me foto masakrat greke mbi camet si dhe fotot e ndryshme pasqyronin disa nga aktivitetet e komunitetit dhe te organizates çameria nder vite ne Amerike kushtuar çeshtjes se saj.
Njeri nga moderatoret Arjan Rexha, me cilesine e kryetarit te deges se organizates çameria ne Detroit i ftoj te pranishmit qe kishin ardhur edhe nga Cikago dhe qytete te ndryshme te Detroitit te degjonin hymnet kombetare te tedy shteteve dhe te mbanin nje minut heshtje ne kujtim te viktimave dhe heronjeve te kombit tone te rene nder vite per lirine e trojeve tona. Me pas Z. Rexhaj u dha fjalen tre udheheqeve fetar te pershendesnin kete takim.
Dervishi Elindon Pashaj ne fjalen e tij nder te tjera tha: “…Falenderoj organozatoret qe zgjodhen Teqen Bektashiane per organizimin e ketij aktiviteti shume te rendesishem qe i kushtohet njeres nga ngjarjeve me te dhimbshme te kombit tone. Per 60 vjet qendra jone i ka sherbyer kombit dhe komunitetit dhe te gjitha trojeve shqiptare e sidomos ceshtjes se lirise se Kosoves. Baba Rexhepi e themeloi kete qender per te gjithe shqiptaret. Duke e ngritur zerin bashke i tregojme botes se zeri yne per ceshtjen tone eshte i drejte dhe duhet degjuar. Ti Shqiperi me jep emrin shqiptar. Kete duhet ta manifestojme dhe ta trashegojme me dinjitetin me te madh. I lutem te madhit zot ti meshiroje te gjithe ato shpirtera qe nuk e kursyen jeten per lirine e tokes shqiptare!”
Imam Shuaip Gerguri ne pershendetjen e tij tha: “…Eshte koha qe te jemi te lidhur fort me njeri-tjetrin. Te mendojme dhe te veprojme si nje trup i vetem qe ta sherojme nje nga gjymtyret e ketij trupi. Ne trup eshte nje organ, e ajo eshte zemra, ne rast se ajo nuk eshte ne rregull igjithe trupi demb. E kjo zemer eshte Tirana eshte Prishtina qe te dyja duhet te punojne me fort se ne e meritojme bashkimin kombetar. Kjo pjese e ndare eshte edhe Cameria qe po lengon prej dekadash. Ne na vene kushte per kete ceshtje e ne falim det u falim toke fqinjeve vetem per karrike. Qeveritaret duhet e te mendohen kur e japing fjalen ne emer te popullit pa e pyetur ate. Ne te gjithe vendet demokratike te botes vendimet e medha merren duke pyetur popullin!”
Dom Ndue Gjergji tha: “…Ne poe e vuajme edhe sot pushtimin 500 vjecar turk. Luftuam dhe vone e fituam lirine. Me kete perkushtim e ne bashkim forcash te luftojme qe te bashkojme pjese e trungut tone te ndare padretesisht. Koha eshte duke punuar per kombin tone e ne te punojme per te. Me shume per Camerine dhe shqiptaret ne trojet e veta ne Mal te Zi. Te japim kontributin tone sidomos per kulturen. Ne dime me fol por pak dime te punojme. Asnje nuk duhet te qendroje pasiv derisa te zgjidhim kauzen tone te drejte. Rrofte bashkimi yne kombetar!”
Ilir Ademi, kryetar i organizates Cameria ne Cikago mbajti kumtesen: ” Perkejket tona per nderkombetarizimin e ceshtjes came” Referuesi u fokusua ne prezantimin e kesaj ceshtje ne tribunat universitare e shkencore si dhe tek kongresistet e senatoret amerikane. Ne duhet ta bindim qe Greqia ta pranoje kete genocit, i cili eshte i deshmuar tashme ne shume punime shkencore e historike e ne libra te shume si nga autoret vendas dhe te huaj dhe njeri prej tyre ne anglisht eshte Robert Ellsie. Ne nuk jemi kundra popullit grek, por u eshte mohuar e drejta dhe gjuha 4 milion shqiptareve ne Greqi. Ademi shpalosi projekte per te ardhmen me qellim sensibilizimin e ceshtjes came.
Luigj Gjokaj, sekretar i shoqates “Malesia Madhe” dhe activist i hershem per ceshtjen came ne fjalen e tij solli fakte mbi angazhimin e diaspores ne Detroit per Camerine, duke cituar dy akademite e organizuara, njera ne Detroit me 20 korrik 2016 dhe tjetra ne New-York me 18 shtator 2016 nga Gjok Martini dhe Zef Pergega dhe demostrata me 7 nendor 2016 e organizuar nga Gjok Martini ku vete Luigji ka marre pjese. Ai solli shembuj nga demostratat e sidomos nga ato te malesoreve kur me 1978 ne New-York u be nje proteste nga greket per te kerkuar Verio Epirin dhe po ate dite nga shqiptaret kundra regjimit komunist ne Shqiperi. Por kur shqiptaret e moren vesh se greket kane dale ne demostate per grabitjen e tokave tona shqiptaret u perleshen me ta duke harrur qelliminpse kishin dale ne deemostrate!.
Zef Pergega, me cilesine e organizatorit dhe moderatorit te ketij aktiviteti mbajti nje kumtese mbi rolin e diaspores per ceshtjen came dhe verimtarine e Bilal Xhaferrit me revisten e tij “Krahu i Shqiponjes”.
Drejtori iTv Shqiptareve te Amerikes Gani Vila mbajti kumtesen mbi masakrat cnjerezore te grekeve ne jugun e Shqiperise dhe vecanerisht ne Progonat, ku u vrane per nje dite 375 shqiptare, 25 prej te cileve i perkisnin fisit te tij. Sipas tij ne keto masakra jane vrare te krishtere e muslimane dhe asnje qeveri nuk ka vepruar me pasterti per cestjen Came. Vila ishte nje kritik i rrepte edhe ndaj qeverise se sotme te Edi Rames, i cili para pales greke ka mbyllur genocidin e ndodhur nga viti 193-1944. Partia e Punes ketyre krimeve u vuri kapak dhe askush nuk guxonte te fliste. Pse duhet te krijhet parti came?! Dekleratat e kryeministrit se partia socialiste edhte e vetmja qe e ka vene kete cestje ne udhen e zgjidhjes nuk eshte as serioze as normale, por eshte nihiliste. Une do te punoj vete si person me familjen me televizionin qe sa te mundem te paraqes material e dokumente per ceshtjen came!”
Takimin e pershendeti edhe biznesmeni Ndue Ftoni njeheresh pronar i ACTV, Alen Hoxha, Prof Anton lajcaj, Shkelqim Ademi si dhe Besim Dervishi.
Albdreams. net qe mori pjese dhe e pasqyroj aktivitetin mirepret materialet e tjera te referuara ne kete takim, i cili ishte i nje niveli te larte dhe mbreslenes.
Me poshte po japing fjalen e gazetarit Zef Pergega, i cili na e dergoi me e-mail, bashke me materialin e mesiperm:
***
BILAL XHAFERRI ZEMREKU I ORES SE CAMERISE
ZEF PERGEGA/
Kontributi i diaspores shqiptare te Amerikes, per ceshtjen e pazgjidhur came eshte i mocem. Ai e ka moshen mbi 100 vjecare. Kjo ceshtje ekziston se ekzistojne dhe nuk shuhen camet. Ekziston se dhimbja eshte e pranishme ne zemrat e nenave came. Ekziston se eshte ne jete gjuha e tyre, qe flet per nje toke, per nje prone per nje lis e per nje shkemb nga u hodhen nuset per te mos rene ne dore te gjaksorit, per nje varr te te pareve rrethuar me gur prej Camerije qe edhe sot me heshtjen flet ate gjuhe perendie.
Ajo ekziston e mbytur ne gjak e ne lot, e mbetur e shkrete pa zot!
Tragjedia came nuk eshte gje tjeter, vetem nje perseritje e drames kosovare mbi tri aktet e gjakut Shpasurim-Shperngulje-Shfarosje, shkruante Noli
Cameria ekziston se ajo eshte djepi i burrave te medhenj sepse eshte atdheu i Pirros, eshte toke e krishterimit e cila i tha Selise se Shenjte Papen Eleuteri qe ne gjuhen greke do te thote Liria,eshte dheu i atit te Shen Donatit dhe i humanistit me fame boterore Mihal Trivoli, se aty eshte themeli ikulles se Marko Bocarit dhe e qindra kapidaneve qe i dhane lirine tokes helene e per vete moren Kalin e Trojes. Tani ceshtja came nga nje muze i harruar neper skutat e historise, po del ne suprinen e tribunave nderkombetare e deri ne Gjykten e Hages…
Teza se camet ishin bashkepunetore te fashizmit eshte anakronike dhe pa asnje baze historike. E verteta e spastrimit etnik mbi camet ka nisur qe ne vitin 1913, pra 27 para se te fillonte Lufta e Dyte Boterore. Camet gjate okupimit nazi-fashist nuk paten as qeveri dhe as parti, madje as grupe qe te renditeshin ne anen e pushtuesit. Ata luftuan dhe dhane jeten per token e tyre dhe ne mbrojte te grekeve. Sot ne Greqi qeveria e te ciles nuk e pranon ceshtjen came ka ne parlamentin e vet parti naziste. Por dita do te vije, kur kufijte mes shqiptareve do te shuhen e do te treten, bashke me Kosoven e Camerine, me Malesine e trojet tjera shekullore do te mbeten. Se Fishta i ka rene me heret Lahutes
Po neser me ndihme te Zotit
Do ta bejme perseri Shqiperine e lire
Prej Preveze ne Leqe te Hotit
Prej Tivari ne Manastir.
Nje came trokiti ne porten e madhe te Lirise. Lejla Dino, kryetare e Shoqates Shqiptaro Amerikane me 20 nendor 1919 i shkruante nje leter zonjes se pare te Amerikes qe te influenconte tek Presidenti Willson qe tokat shqiptare te mos grabiten dhe Cameria te mbetej ne shtetin shqiptar. Perkushtimi i diaspores shqiptare ka nisur qe ne vitin 1918 kurcamet e Amerikes e ndezen zjarrin e bashkimit dhe ai nuk do te shuhet kurre deri sa ta shohim te valevitet flamuri kuq e zi ne frengjite e kalase se Janines, sic e deshiron edhe patrioti malesor Gjok Martini. Periudha 1918-1940 ne Amerike eshte e mbushur plot aktivitete per Camerine sidomos me memorandume, me konferenca, demostrata dhe letra derguar te gjitha qeverive dhe personaliteteve me te larta boterore e amerikane.
Ne tetor te vitit 1974 krijhet ne Cikago “Lidhja Came”Detyra kryesore e kesaj organizate ishte te deshmonte para botes se camet kudo qe jane, jane gjalle e plot energji per ceshtjen dhe kauzen e lirise se tyre. Kryetari i pare i saj njihet patrioti Selfo Hoxha, me anetare Dragon Idrizi, Hamza Cami, Selfo Hysaj dhe Bilal Xahferri.
Po ne kete vit pa driten e botimin revista “Krahu i Shiponjes” me botues poetin dhe shkrimtarin Bilal Xhaferri. Bilali e gdhendi ne art ceshtjen came. Ai eshte arkitekti i fjales se lire ne diaspore, njeri i akteve heroike ne permballjen me diktaturen dhe grupimet antikombetare ne Amerike e kudo.
Pati nje lidhje te forte me malesore dhe aty mes tyre gjente forca per te punuat, per ta nderkombtarizuar roberine e popullit te tij. Une mund te thenm se ai ishte zemreku iores se lirise se Camerise. Kur ishte ne pytje ceshtja e Kosovare ai e vuri ne sherbim te saj. U lidh for me kishen katolike ZonjaPajtore me Dom Prek Ndrevashen, i cili si ne predikime e fjalime e prezantoj ceshtjen came, madje aq fort ne revisten e tij “Rreze Shelbuese” Ai pati mik te ngushte Prof Prek Gruden, po ashtu Gjok Martinin dhe gazeten e tij “Lajmetari Shqiptar” Nuk duhet harruar aktivisti , poeti dhe fotografi Vasel Ujkaj,i cili pasqyronte jeten e komunitetit dhe demostrata ne shtypin e kohes dhe ne revisten “Krahu i Shqiponjes”Poezia e vetme e Bilal Xhaferrit qe u botua ne gazeten “Zani i Rinise” ka qene “Balade Came “ me 1969, por litari i lagur ideologjik ua ngushtoi frymen vargjeve te lira…
Dhe camet ikin. Po ku vene? Ku shkojne valle me trasten pa buke? Toka nuk qesh me. Ylberi eshte vetem nje pershendetje lamtumire. Fara dhe parmenda jane te ngrira ne plisin e kthyer e te zhuritur. Qete e kularit i ka there greku e tym e zjarr i ka lallur kullat. Qente i kane helmuar e bagetite i kane grabitur. Zemra dhe shpirti ipopullit kukurec i pjekur ne bajoneta. Llajkat e dyerve jane bere si vela te shqyera nga furtunat. Po si e thote poeti cam Xhaferri qe pas shpine ka bajoneten e qyten e ushtarit grek
Na e tregojne drejtimin plumbat
Qe vershellojne ne erresise
Na i ndricojne rruget flaket
Qe te gjithe vendin e kane perpire
Qe te mos ndodhi me kjo menxyre gjaku jemi mbledhur sot nga te gjitha krahinat se ceshtja came nuk eshte sinore fshati po ceshtje kombetare. Se pikerisht per kete me ne krye Gjok Martinin si frymezues organizuam dy Akademi nje ne Detroit me 20 korrik 2003 dhe nje ne New-York ne shtator 2003 dhe po nje demonstrate ne Detroit. Ne keto aktivitete kontriboj edhe aktivsti Luigj Gjokaj. Per keto veprimtari ka shkruar edhe New-York Time se Bilal Xhaferri me pare e kishte bere ceshtjen came present ne kete redaksi prestigjioze.
Sot eshte kohe tjeter. Duhet shpejtuar sa me shume te jete e mundur. Ndaj nga kjo akademi le te bashkohemi dhe te ia nisim punes per prezantimin e kesaj ceshtje ne cdo tryeze, duke perdorur te gjitha format demokratike dhe argumetueze.
* E dergoi per Diellin Zef Pergega