Kulture – Page 527 – Dielli

VENDOSET BUSTI I PETRO MARKOS NE DHERMI

November 26, 2012 by dgreca

NGA GEZIM LLOJDIA*/

Në fshatin Dhermi-Vlorë, u organizua ceremonia e përurimit të bustit të
shkrimtarit të madh-Nderi i Kombit, Petro Marko! Më parë se të zhvillohej
ceremonia u bë një vizitë dhe u vendosën buqeta me lule te ka varri i
shkrimtarit. Kjo vepër e përkryer dhe e realizuar në bronx nga skulptori Agim Rada,
financuar nga Ministria e Kulturës Rinisë dhe Sporteve, është një dhuratë e
çmuar dhe respekt për veprën e këtij kolosi të letrave shqipe.
Sheshi i fshatit ishte zbukuruar me flamuj kombëtar. Bashkëfshatarë të moshave
të ndryshme prisnin me padurim të shikonin Petron e tyre në bronx sepse i
kishte marë malli dhe kanë shumë për t’i thënë njeri-tjetrit!
Për të nderuar këtë ngjarje ishte e pranishme edhe deputetja e kuvenditpopullor, zonja Rajmonda Bulku, drejtoresha e artit dhe kultur ës në
Ministrinë e Kulturës, rinisë dhe sporteve, zonja Mimoza Ylli, drejtori I librit, zoti Ermir Nika si dhe skulptori Agim Rada. Ishte dhe zoti Aleksandër
Çipa-kryetari i unionit të gazetarëvë si dhe kryetari i klubit të shkrimtarëve
“Petro Marko”-Vlorë, z. Myrteza Mara.Në këtë ceremoni merrte pjesë edhe vajza e shkrimtarit të madh Petro Marko, Arianita Marko!Bustin e zbuloi deputetja Raimonda Bulku dhe Kryetari i Bashkisë Himarë, z.GoroKryeplaku i fshatit dhe kryetari bashkisë Himar, zoti Goro përshëndetën tëpranishmit, falnderuan Ministrinë e Kulturës dhe qeverinë për këtë kontributdhe vlerësim të figurës së shkrimtarit Petro Marko! Më pas përshëndetën zonjaMimoza Ylli, deputetja Rajomonda Bulku, z. Aleksandër Çipa dhe z.Myrteza Mara! “Ky bust-tha ndër të tjera z. Aleksandër Çipa është i pari në zonën e Himarës dhe për figura të ndritura si Petro Marko duhet të bëhen simbole drite, kulture
dhe patriotizmi.”“Më shumë se kurrë e ndjej veten krenar që klubi ynë i shkrimtarëve mban emrin Petro Marko! Petro Marko është i gjithë Shqipërisë, i Ebros dhe i Ustikës, i
luftës dhe paqes, i burgut dhe i lirisë, i dritës dhe i lotit, i historisë dhe
i lavdisë! Petro Marko ndriçon kohën dhe kombin, brezat i janë mirënjohës
veprës së tij!”Shumë emocionuese ishin fjalët e ngrohta të banorëve të fshatit të cilët
vendosën lule tek busti dhe bashkë me to edhe lutje e falnderime të përlotura!

Lindi në fshatin Dhërmi.

Petro Marko ka lindur më 25 nëntor 1915 dhe ka vdekur më 27 dhjetor 1991. I ati quhej Marko,kurse e ëma Zoica. Që kur ishte nxënës i shkollës tregtare nVlorë, që e nisi më 1924 dhe ekreu nvitin 1932, filloi të shkruajë poezi dhe proza të shkurtra. Natë shkollë
pati si drejtor edhe arsimtarin e studiuesin Kolë Kamsi dhe si mësues Ernest
Koliqin; shkollë në të cilën jepnin mësim dhe shumë mësues italianë. Një nga
këto i prezantoi “Manifestin” e Marksit. Pasi kreu shkollën,
sorollatet nëpër Tiranën e zymtë të asaj kohe në kërkim të ndonjë pune, derisa
i bien në dorë një ditë Hilë Mosit, asokohe ministër Arsimi, i cili e caktoi
mësues nDhërmi. Më pas transferohet për nDhuvian të Dropullit. Qëndron nkontakt
të vazhdueshëm me shtypin komunist nëpërmjet gazetave greke, të cilat ia jepte
Asim Vokshi. Nga një ngatërresë që pati, u gjet preteksti se Petroja u jepte
nxënësve literaturë komuniste (akuzë e pavërtetë). Kështu që u detyrua të
largohej për herë të parë nGreqi. Qëndron nKorfuz, ku bie nkontakt me
emigrantët politikë të atjeshëm, me nkrye dr. Omer Nishanin. Pastaj niset për
nAthinë, ku kishte të vëllanë, Dhimitrin (Mimon), që ishte larguar që fëmijë
nga Bregu. Atje hyn ne fakultetin e letërsisë, por përjashtohet pas një debati me
rektorin, të cilit Petroja i thoshte: “Turp për ju që ende jetoni ne kohë të
Bizantit!…”, ngaqë ai e shikonte si turp që një himarjot të ishte mësues
i shqipes. Nëpërmjet punëdhënësit të të vëllait krijohet mundësia të hyjë në
një shkollë joshtetërore, në Fakultetin Ekonomiko-Politik. Shqyrton mundësinë
të shkojë nBashkimin Sovjetik, ku natë kohë ishte dhe Sejfulla Malëshova, Ali
Kelmendi e Tajar Zavalani, por bie poshtë si mundësi. Kthehet nShqipëri, por
ikën fill pas dështimit të kryengritjes së Fierit. Kthehet pas vendosjes të
qeverisë liberale të Mehdi Frashërit (verë 1935). Planifikohet kryengritja e
Fieri, që dështon që nzanafillë, dhe ikën nga Vlora për nKorfuz. Kthehet në
nëntor, pasi Branko Merxhani e Ismet Totoja e thërrasin, ngaqë do të hapej një
gazetë (“Koha e re”) si organ i qeverisë. Gazeta mbyllet pas një
artikulli bombastik mbi punëtorët e Kuçovës, që Ethem Totoja, asokohe ministër
i Brendshëm, e pa si reaksionar e komunist. Shëtit nga një gazetë në tjetrën
(“Illyria” etj.) dhe më 1936 boton revistën “ABC” bashkë me Branko
Merxhanin, Dhimitër Godellin, Zavalanin, Migjenin, e cila u mbyll pas numrit të
dytë. E internojnë në Porto-Palermo (2 javë) e pastaj në Llogora. Lirohet me
interesimin e Merxhanit e Totos. Bashkëpunon në “Përpjekja shqiptare”
të B. Merxhanit, që donte ta vinte si antipod i “Hyllit të Dritës”.
Por largohet mbasi u shkrua një artikull se sishte gazetë komuniste nga
Brankoja. Pasi në një gazetë tjetër del haptas me idetë e tij proproletariatit,
i bie halë në sy Musa Jukës, i cili për ta pajtuar i propozon postin e
zëvendësprefektit të Himarës. Petroja i jep fjalën se do ta pranojë pasi të
shkojë në Athinë e të japë ca provime. Takohet me Migjenin para se të niset
(1937) dhe pastaj me të mbërritur në Athinë merr anijen për në Francë, Marsejë.
Anija i ra përreth Mesdheut (Izmir, Xhafa, Aleksandri, Tripoli). Mbërrin në
Marsejë dhe gjen nParis Llazar Fundon e Ali Kelmendin. Merr direktivat nga një
“shok” serb që mbante nofkën “Roberti”. Dhe caktohet
kryetari i grupit prej 113 vetash që u nis për nAlbacete, ku ishte qendra e
brigadave internacionale. Bashkohet me vullnetarët e brigadës “Garibaldi” në
Spanjë, shkon për në “Kuintanar de la Republica”. Merr pjesë në mbledhjen e
shkrimtarëve antifashistë nValencia, ku ishin dhe Ernest Heminguei, Pablo
Neruda etj. Lëviz nga Estremadura, Aragona, Gondez e mandej prapë në Francë, ku
herë në Paris e herë në Grenoble i financuar nga Ndihma e Kuqe Internacionale,
i veshur me petkun dhe karizmën e interbrigadistit (vullnetar me brigadat
internacionale), u ngarkue me agjitacionin në rininë universitare të Grenoble.
Hyn nItali nga fundi i 39. Pas 1 mijë e ca ditësh kthehet natdhe, sepse
KOMINTERN-i kishte porositë me i çue legalisht ose jo të gjithë komunistët në
vendet e tyne. Kthehet në Dhërmi dhe mendon pajtimin me Dukatin – hasmëri të
vjetra. Në Vlonë nis e harton trakte, shqip e italisht, kundra fashizmit. E
burgosin në Vlonë, në Tiranë (maj 1940)… Mbas marsit 1942 e nisin për Itali,
Palermo e Ustikë. Shkruan “Një natë e dy agime”, poemat “Nase
labi”, “Horizonti në kuletë”, “Parada e të uriturve”,
romanet “Kodashi”, “Rrugëve të luftës”; “Nisja pa
mbarim”, “Bija e kapitenit”… Pas çlirimit të Jugut tItalisë
nga forcat aleate anglo-amerikane çan burgun së bashku me të burgosur tjerë dhe
kalon në zonat e çliruara italiane. 1944 arrestohet nga gjermanët dhe po atë
vit kthehet në Shqipëri. Në përfundim të Luftës Antifashiste në vitin 1944
kthehet ne Shqipëri, duke organizuar edhe ardhjen e gati 300 shqiptarëve të
tjerë në kohën kur shqiptarët kishin mbetur pa kurrfarë organizimi. Është në
Shkodër në shtëpinë e Nush Topallit kur Shkodra bastiset nga trupat serbe. Te
“Retë dhe gurët” citon N. Spirun, që i thoshte se Shqipëria kishte
material të mjaftueshëm jo vetëm për të dhe për kushedi sa vjet – bollëk ky që
bënë të mundur tregtarët shqiptarë nën okupacionin italian e pastaj gjerman,
ngaqë pushtuesit kishin nevojë për material. Kur kthehet në Shqipërinë e
çliruar, ftohet që të qëndrojë në krye të gazetës “Bashkimi” në
Tiranë nga 1945-1947. Nga një kontroll i befasishëm i gjejnë shkrime jashtë
vijës së partisë (shkruan se Hysni Kapo e shpëton nga pushkatimi), lirohet më
15 maj 1950. 1957 mësues në teknikumin “8 Nëntori”. Boton “Hasta la
vista” (1959). 1973 i hiqet e drejta për botim. Më 1975 i fusin në burg të
birin. Romani “Çuka e shtegtarit” (1980) si direktivë për autokritikë
nga Partia, por sia pranuen e nuk u botue. Kjo për të vetmin shkak se nuk mund
të pajtohej që në ditët e para të pushtetit me fillimin e diktaturës, e sidomos
kur provoi ti rezistojë diktatit që i vinte Shqipërisë asokohe nga jashtë,
kryesisht nga Beogradi. 27 dhjetor 1991 vdes dhe varroset sipas amanetit pa
ceremoni.
I paharueshmi Petro Marko

Në ka zë më të bukur në poezinë dhe letrat tona, poeti Petro i kësaj ane është
i paarritshëm. Petroja ka pasur frymëzimin e detit, d.m.th., kur mbushej me atë
gjënë hyjnore, fryhej e kërkonte ta derdhte nëpër fletëzat e vogla njëfarsoji
si velëzat e këtij deti harbut, që në dimër kaq kokëfortë shkon e përplaset te
bregu. Mirëpo poeti Petro ishte një valë e bukur e ëmbël, e bardhë, hyjnore e
këtij deti dhe e kësaj toke. Ku mund ta takojmë sot poetin Petro Marko? Është
një pyetje që nuk di ku ta bësh. Poeti dhe shkrimtari Petro nuk është ndër
xhinët e kësaj bote. Është në kohëtretjen e madhe, por të paharrueshmen. Është
në mendjet dhe në fjalët e të gjithëve në këto anë, është në kopertinat e
librave, është në derën e një teatri në qytetin e Aulonës, është në koperturën
e një shoqate shkrimtarësh, është kudo i gjithëgjendur, është dhe nuk është.
Por koha nuk e ka harruar poetin tonë Petro Marko. Dhe pse të harrojë? Kam
kaluar kohëra të mira dhe të këqija, që kanë bashkëshoqëruar edhe banorët e
këtyre viseve jugore, por emri “Petro” nuk besoj se është bërë i harrueshëm.
Nuk e kam njohur dhe dua ti çoj një lule atje ku prehet paqësisht, mirëpo ku ti
gjej këtu lulet dhe në këtë stinë? Mirëpo mendimi im është se më mirë të vemi
ta vizitojnë. Ka një veçori, që dua ta përmend. Petro ishte një shenjtor i
fjalës së shkruar shqipe, ishte një soj qiriu që u shkri me një jetë në luftë
me regjimet dhe diktatorët e diktaturat, që e qëlloni sa majtas, djathtas, para
e mbrapa, se ishte krijues, ishte poet dhe si poet ndihej ngushtë në kohëra dhe
përpara regjimtarëve të të gjitha kohërave. Prandaj dua të them se poetët e
rinj duhet të bëjnë një lloj poeteke aty ku ka lindur dhe sot ku fle pikërisht
i miri poet, i biri i Markos dhe nënë Zoicës. Por historia me poetin dhe shkrimtarin Petron për ne që e lexonim nëpër këndime
ishte si me Lasgushin. Përmende fare pak, aspak madje dhe nuk dihej ishte i
gjallë apo i vdekur, vetëm kur vdiste e mbulonte nuri i bukurisë, që ia kishin
fshehur, ia kishin marrë ose ia kishin ndryshuar qëllimisht.

nga një fis i Kaonisë rridhnin, madje në shek 15 “”Himarë”
quheshin jo vetëm trevat e sotme, por edhe Lumi i Vlorës dhe Kurveleshi dhe
diku aty nga shek 17-18 në letrat që himarjotët u shkruanin fuqive të mëdha se
lidhja himarjote shkonte deri në Tepelenë, Butrint, Sarandë, bregu i Jonit dhe
përfshinte rreth 53 katunde, ndërsa në një akt zyrtar të M. Argiroit
shënoheshin 38 katunde deri para myslimanizmit në Lumin e Vlorës e Kurvelesh
kanë qenë të krishterë, të traditës iliro-arbëreshe. Një pjesë e madhe e fiseve
të Himarës (sotme) kanë ardhur aty nga Kurveleshi e Lumi i Vlorës. Në Himarën e
madhe në shumë dokumente dalin emrat e fshatrave: Piliureus, Drimades (Dhërmi),
Nivicë Pallasa, Pikern (Piqeras), Llukova, Vunoi, Dukat Radhim, Gjonboqari
(Tragjas), Gumenica, Durbag (Terbaq), Kudesi (Kudhes), Liopes (Lopesi), Mavrove
Vranishta, Smokthina, Kallazherates (Kallarat Zgugliati, Vermiki, Lepenica,
Progonates, Tepelena, shprehet pikërisht pak a shumë kështu një studiues dhe në
mos gaboj është Sh. Delvina tek “Epiri”… Mbi kurrizet e Çikës godiste me…
vetëtima Zeus (mitologji, të vjetrit)… “Nëse Homeri do të kishte zgjedhur malet
e Himarës për skenën e Iliadës, gjërat do të kishin marrë rrjedhë tjetër gjatë
periudhës 3000-vjeçare shprehet Pukëvil.” Kaonia (Himara), vendi ku circet
porositën Odiseun të ruhej prej sirenave… malet mbi Himarë quhen “të
Vetëtimave”? Zeusi lëshonte ato nga qielli sipër saj… (Emri “Himarë”
(Himera, edhe Kimera)… përfytyrohej si qenie mitologjike me trup dhie e kokë
luani, me bisht dragoi… që villte zjarr nga goja (zjarri nga flakët e
vullkani, tashmë të shuar, në Llogora…) Deti Jon. Legjenda thotë se Jonin,
birin e Dyrrahut, pas vrasjes së tij në luftë e hodhën në det, i dha emrin
(varianti tjetër) “deti Jon” (deti ynë).Fiset epirote kanë banuar që në lashtësi: Kaone Himara, Thesprotet, çamët,mollosët – Janina, amantët – Lumi i Vlorës… Kaonia (ka hone) shtrihej ngaumi Aos, Aosta (Vjosë deri në lumin Thyamis (Kallamas) në Jug. Straboni dheTukididi thonë se “Pellazget e Ankandës quheshin kaonë. Variant i emrit
kaon (ka hone) dhe varianti tjetër “Kaoni”, biri i Priamit… Kaonet zinin pjesën
më të madhe të Epirit. Nga Himara pellazgjike shkuan në Itali etruskët,
japigët, mesapët… shprehet një studiues i këtyre anëve te gazeta “Demokracia” e
vitit 95… Mirëpo vetë poeti dhe shkrimtari Petro çthotë për origjinën e tij dhe
të fisit?Me sa kam dëgjuar, me sa di unë, rrjedh nga një familje që në fshatin Dhërmi
quhet Bua. Shekuj më parë në fshatin tonë erdhi për tu strehuar Gjin Bue
Shpata. Nipi i luftëtarit Gjin Bue Shpata. Ai, nipi, siç, thonë pleqtë, banoi
ne një vend midis Shenapremtes dhe Shën Theodhorit, aty ku kishte nomenë Zhupa
dhe që quhet Paloshpita… Pastaj erdhi dhe ndërtoi një konak, nën Qëndushen,
aty ku ende i themi Konaku i Gjinit. Aty i lindën dy djem: Markoja dhe Gjoni.
Pak metra poshtë ngriti një kishë të vogël, Shën Janin, që është ende.
Djemtë e tij u rriten dhe ndërtuan shtëpi të tjera të vogla nën shpellën e Pano
Gjinit. Markoja dhe Gjoni i bënë pranë e pranë. Aty në atë vend Markajt Gjanët
bënë shtëpi të tjera, se u shtuan. Edhe Buajt shtëpi pranë Konakut të Gjinit.
Kështu që shekuj me radhë Markajt, Gjonët, Buajt ishin një bark, një fis gjer
vonë, sa isha unë i ri, nuk martoheshin me tjetrin. Kishin të drejtën e gjakut
për njëri-tjetrin…

Mirëpo Petron unë sot nuk kam ku ta gjejë, ndritë veçse shpirti te varrezat.
Aty paqësisht ai fle, në ditë të mira dhe të këqija, në dimër, në verë, në
stërbima, llohëra e zheg, pra ka kohën e prehjes së madhe. Petroja ishte një
shqiptar i mirë, që shprehte vetë dhe mburrej me këtë, kishte edhe një ideal,
por Petroja ishte me gjak e kockë të vërtetët shqiptari. Në të vërtetë figura e
tij është një lloj ndriçimi yllësor dhe ylli i tij tashmë ndriçon në planetin
tonë të letrave. Ai është udhërrëfyesi i poetëve dhe shkrimtarëve, është njeriu
që sakrifikoi kur regjimet i kërkuan gjithçka deri në zhdukjen fizike, por
poetët mbesin, sepse pavdekësia tek ata është lexuar qartësisht që ditën kur
vijnë. Mirëpo a kishte pranga për të burgosur Petron, a kishte kurthim për
zemrën e poetit, a kishte hekura për ti lidhur duart, ndonëse dhimbshëm e lanë
të presë, ku poeti i robëruar nga ai realitet më mirë thotë “të vdesë”? Edhe
deti i gjorë sot fle si Petroja. Në tablonë e portretit të tij anija petrojane
ecte në detin e gjerë të letrave. Deri në palcë i futën hekurin dhe deri në
kockë e ndjeu thikën. Viktimë e këtij shekulli, që kurrë se humbi muzën edhe
nga gjumi zgjohej, në detin pa rërë e guaska, në natën pa hënë e yje, në atë
botë thashethemesh, ku ishte Petroja, perverse lundronte në dallgët e regjimit
që e shtynin andej, këtej lart, para dhe gjithë kohës. Për jetën e këtij poeti
mund të thuhet se e mbuloi një oqean vuajtjesh, kur regjimi e shtrëngonte çdo
ditë drejt vdekjes, kush do ta shpëtonte këtë vend kur fytyra nxinte nga kroma
e socializmit mashtrues. Kështu, ai priti gjallërimin e kohardhjes pranverë,
sepse kishte vite e vite që nuk e ndiente mungesën e reve, të shiut dhe
mungesën e vrapit të erës së re.

* Sekretar i klubit të shkrimtarëve “Petro Marko”

MARTY MAGZ, I FAMSHEM NE BOTEN E HIP HOPIT

November 24, 2012 by dgreca

Marty Magz merr nominimin e dytë prestigjioz ‘Reperi me Premtues 2012′ në UMA/

Shkruan: Nora Kalaja, New York/Prishtinë/

Biografia: Marty Magz/

Zëri i veçantë dhe karizmatika e tij e kanë ndihmuar Marty Magz të bëhet MC-u më ndikues në botën e hip hopit. I famshëm për kreativitetin e tekstit të këngëve Marty ka bërë një karrierë të një artisti të ri të suksesshëm në Amerikë dhe Evropë. Si themelues i grupit “Mob Type” ka shtyrë lëvizjen e hip hopit underground duke krijuar një interest të veçantë për kulturën e hip hopit në mes të viteve 2000.

Marty Magz njihet për stilin e tij Evropian të 1920-tave në hitin “Not Adding Up”, një bashkëpunim me reperin e famshëm Gem Belushi. Gjatë karrierës të tij të suksesshme, Marty ka lëshuar hite të tjera si “Make it Happen” ft. G-Jon, “Mob Type” ft. R-Mean dhe “They Don’t Want It” ft. Niko. Dhe në solo ka patur një karrierë me sukses me hite si “Money Days“, “Road to Myself” dhe “Patiently Waiting“.

Në 2012 Marty u bë pjesë e kompanisë muzikore “Eagles Up”(Shqiponjat lart) Entertainment, ku arriti dhe famë botërore. Marty Magz ka marrë dy nominime prestigjioze nga Underground Music Awards (UAM’s), shfaqja çmimi më famoze dhe më e shikuar në MTV: “Most Promising Male Rapper in 2011″ (Reperi më premtues në 2011) dhe “Most Original Artist in 2012” (Reperi më origjinal në 2012). Reperi i famshëm është shfaqur dhe në revistat më të njohura të hiphopit amerikan si XXL Magazine, World Star Hiphop, All HipHop, The Source, si dhe në media të njohura në Shqipëri, Kosovë, Angli, Gjermani, Suedi, Zvicër dhe Itali. Gjithashtu është ftuar disa herë për intervista eksklusive tek radio e reperit famoz Eminem, “Shade 45” në New York. Këngët e Marty Magz kanë arritur majat e toplistave të muzikës brenda dhe jashtë Amerikës.

Fillimet: Krijimi i Identiteit Artistik të Marty Magz

Lindur si Martin Berishaj në Queens, New York. Në 1992 lëvizi në Detroit, Michigan. Familja e tij është me origjinë shqiptare nga Malësia e Madhe, e cila emigroi në Amerikë gjatë viteve 1970-të.

“E vlerësoj prejardhjen time. Më jep identitet. Për mua është me rëndësi të mos ta harrosh nga ke ardhur. I ndjek traditat shqiptare edhe pse jam amerikan. Unë besoj që identiteti im kulturor më veçon nga persona të tjerë nga mënyra se si i trajtoj të tjerët, jap respekt dhe ruaj vlerat e familjare,” u shpreh Marty Magz.

Që kur ishte fëmijë Marty performonte para kameras dhe u apasionua pas muzikës. Ëndrra e tij për të bërë muzikë u realizua në vitin 2005 kur bleu studion e tij të inçizimit. Në studion e tij të parë Marty eksperimentoi me aftësitë e tij teknike dhe kreative ku zbuloi dhe identitetin e tij artistik.

“Hip Hopi më ka thirrur. Nuk e mbaj mend kur ndodhi, por kur erdhi më befasoi dhe jam magjepsur pas tij. Nganjëherë ndjehem i shumëanshëm me muzikën; disa ditë më vjen të shkruaj për gabimet në jetë dhe herë të tjera për të harruar të kaluarën. Muzika ime influencohet nga ato ndjenja që po kaloj në ato momente. Çdo ditë e re zgjon një ndjenjë dhe një stil të ri tek teksti dhe muzika ime,” tha Marty Magz.

Rritja e Suksesit: Nga shfaqjet legjendare të ‘Shelter E Shows’ tek Seria ‘Shady 45’

Në 2006 Marty Magz themeloi grupin underground hip hop “Mob Type” në bashkëpunim me G-Jon dhe Niko në Detroit. Si themelues dhe drejtor i grupit Marty kishte në përgjegjësi zbulimin e talenteve të reja dhe menaxhimin e tyre. Grupi “Mob Type” u bë i njohur në konkurimet e hip hopit underground të quajtura ‘rap battles’. Grupi ka performuar në vendin legjendar të hip hopit me emrin ‘Shelter’, të cilin repri Eminem e bëri legjendar në filmin e tij “8 mile”.

“Shfaqjet dhe‘open mics’ (mikrofoni i hapur) në Shelter më kanë lançuar karrierën time. Aty arrita të shfaq stilin tim dhe vetveten para botës. Besoj se kam një histori për të treguar dhe dua ta ndaj këtë me fansat e mi. Si një MC kam respekt për skenën muzikore të hip hopit underground dhe gjithmonë synoj të zhvilloj vlerat e mia personale dhe artistike. Vlerësoj mbi të gjitha vërtetësinë në muzikë. Koncepti im për të arritur sukses në këtë biznes duhet të kesh origjinalitet, ndershmëri dhe individualitet. Kam kuptuar që vlerat e vërteta të hip hopit janë të jesh sa më i vërtetë me veten dhe me patur një vizion që afron fansat me muzikën dhe me artistin,” tregon Marty Magz.

Marty Magz adhurohet nga shoqëria dhe fansat e tij për repin e tij të zgjuar dhe shfaqjen e ndjenjave në muzikën e tij. Ka arritur të ruajë lëvizjen klasike të hip hopit underground nëpërmjet tekstit të tij. Në 2007 grupi lëshoi të parin mixtape “Chapter 1” dhe pati sukses për 3 vite si grup. Në 2007 Marty lëshoi singlin hit “Pretty Ladies”. Në 2010 Marty Magz dhe G-Jon lëshuar videoklipin “Make it Happen”, prodhuar nga Kings Sage dhe xhiruar nga Pine Grove.

Karriera ‘Solo’

Gjatë kësaj kohe Marty zhvilloi imazhin e tij artistik dhe ndërkohë jeta profesionale u rrit. Vazhdoi solo për 2-3 vjet ku i la përshtypje komunitetit të hip hopit. U bë i njohur për hitet “Road to Myself“, “Anymore“, “Who is Next” dhe “Money Days” (www.youtube.com/user/MobTypeMusic).

Shumëllojshmëria është tipar që ia ngren vlerat Marty-t si artist të madh. Secila këngë që ai shkruan shfaq një stil dhe kreativitet të ri. Muzika e tij prezanton stile të pandëgjuara më parë, me tekste dhe rrjedha më të mirat, repin më të mirë me një prezantim të shkëlqyer. Influencat e hershme nga konkurset ‘battle raps’ e kanë ndihmuar Marty Magz të bëjë të njohur personalitetin e tij të veçantë, aftësitë dhe stilin e tij. Që nga koncepti te përmbajtja, nga rrjedha në prezantim, aftësia dhe teksti i Marty Magz i japin kuptim të ri identitetin të hip hopit. Duke u bazuar në një muzikë të frymëzuar nga përvoja personale dhe ndjenjat e tij, Marty Magz afrohet shumë shpejt me fansat, të cilët nuk i zhgënjen.

Marty Magz bën një muzikë që vlerësohet në një shkallë botërore. Ai përmend Notorious B.I.G. dhe Nas si influecat e tij kryesore. Si një MC me një mëndje gjithmonë në kërkim, Marty Magz nuk ka frikë të jetë vetëm vetvetja. Prodhon muzikë me tekste origjinale me mesazh pozitiv ku shfaq dhe preferencat e tij muzikore. Mesazhi i tij është respekt për veten, vendosmëri, dashuri për hip hopin dhe tolerancë.

“Kam respektin më të madh për muzikën legjendare të Notorious B.I.G. dhe Nas. Kam studiuar muzikën e tyre dhe dua të mësoj nga ata. Ka shumë repera të talentuar sot, por kemi nevojë për MC. Fatkeqësisht, artistët sot në hip hop lavdërojnë vrasjet, krimin, dhunën, keqtrajtimin e femrave, tradhëtinë bashkëshortore dhe ‘kurvat’.Për mua hip hop duhet të ketë një mesazh pozitiv. Është e lehtë për gjeneratën e re sot të bie kurth nga presionet negative të shoqërisë dhe duan të bëhen të këqinj për të patur një imazh të një të forti. Nuk dua që të rinjtë të mësonjë këto gjëra. Unë mundohem të jap një mesazh pozitiv dhe t’i jap shpresa të rinjve për një të ardhme të mirë për veten e tyre” rrëfen Marty Magz.

Marty Magz ngren hip hopin në një nivel me lart. UMA’s nderon vizionin e tij artistik

Gjatë viteve Marty Magz ka transformuar tingullin e hip hopit me rrjedhat emocionuese dhe një zë të ri që ai sjell. Secila këngë e tij është një bukuri artistike. Marty Magz është shfaqur në disa nga revistat më të njohura të hip hopit si XXL Hip Hop Weekly, Eminem Radio, “Shade 45” Series, Urban Buzz Factor, AlwayzTherro dhe Yo Raps. Revista “Source” e vlerëson si një artist “dinamik dhe mbresëlënës”, i cili po “ndërton një lëvizje të madhe” në hip hop.

“Marty Magz është një ‘Rebel’ me shkak. Magz përcjell një flou dhe një përformancë vokale të shkëlqyer. Ky MC i shumëanshëm vazhdon t’i tregojë vlerat si artist. Muzika e tij ndërlidh një intensitet origjinal dhe origjinalitet me tinguj fantastik. Stili i shumëllojshëm dhe pamja e tij unike e ndajnë Magz nga kompetenca e tij” (The Source, 2011, “S.I.H.H.N. – Marty Magz”).

Shfaqja përvejtore Çmimet për Muzikën Underground (The annual Underground Music Awards – UMAs) e kanë nderuar Marty Magz me dy nominime prestigjioze rradhazi. Marty Magz u nominua me çmimin “Reperi më Premtues i 2011-tës” (Most Promising Male Rapper) dhe “Artisti më Origjinal i 2012-tës” (Most Original Male Artist). Shfaqja “The Underground Music Awards” është shfaqja më e madhe kombëtare në Amerikë për artistë të pavarur, organizuar nga MTV. Nominues të tjerë në këtë shfaqje kanë qenë Ice-T, Run DMC, Nickey Minaj, etj (www.yo-pr.com, www.undergroundmusicawards.com).

“Është një nder i madh të nominohem në 2011 dhe 2012 nga Underground Music Awards. Më vjen mirë kur nominues të kësaj shfaqje prestigjioze kanë vazhduar në gjëra më të më mëdha në muzikë. Është kënaqësi ta përjetoj këtë mbrëmje me Drake, Nicky Minaj, Lil Mama dhe artistë të tjerë të respektuar dhe të njohur. Hip hopi dhe veçanërisht lëvizja underground nënkupton për mua rrëfimin e një histrije, e cila flet për jetën dhe ralitetin që përballojmë çdo ditë. Për mua hip hopi nuk ka rregulla. Është jetesa në mënyrën më të mirë dhe të lesh pas një trashëgimi për të tjerët për ta vlerësuar,” tha Marty Magz.

Projektet e Tanishme: Lidhja me Eagles Up dhe fillimi si sensacion internacional

Në korrik 2012 Marty Magz u bashkua me kompaninë muzikore Eagles Up Entertainment (EU), themeluar nga Gem Belushi. (www.eugang.com )

“Bashkëpunimi me Gem në EU ishte një lidhje e duhur. Gem Belushi punon shumë dhe ne të dy kemi të njëjtin vizion, motivacion dhe qëllim në jetë. Kam lidhje dhe njohje me persona që janë mjaft lart në fushën e muzikës, por për këto dy vite jam munduar të gjej personin e duhur. Besoj se Eagles Up po hap tregun për komunitetin shqiptar dhe ne do jemi të parët që kemi cekur hip hopin. E di që shqiptaro-europianët dhe shqiptaro-amerikanët do na përkrahin,” tha Marty Magz.

Në korrik 2012 Marty Magz lançoi mega-hitin “Not Adding Up” me Gem Belushi në radiot dhe valët më të famshme të Nju Jorkut si dhe në Radion e Eminem-it, Shade 45. Kënga mori vlerësim të lartë nga Miss Mimi dhe Dj K Black, që para kamerës thanë që ‘ky rekord është i pabesueshëm’ dhe e luajtën për të dytën herë këngën në radio, pas prezantimit. (Videoklipi ‘Not dding Up’: https://www.youtube.com/watch?v=8M4shBx1JTU)

“Kam një respekt të jashtëzakonshmë për Miss Mimi dhe Dj Black që janë zëra të fuqishëm dhe përkrahje e forte e lëvizjes underground hiphop. Është një nder i madh të jesh i ftuar special në Shade 45 sepse radio orgjinale e Eminemit e ka mbajtur hip hopin gjallë dhe sjell me muzikë të vërtetë te fansat,” tregon Marty Magz.

Në gusht 2012 Eagles Up lançoi videoklipin “Not Adding Up“. Singli dhe videoklipi u bënë hit i menjëhershëm.

Në nëntor 2012 Marty Magz lançoi videklipin e ri “Droppin Heat“. Singli “Droppin Heat” është një bashkëpunim me artistin e talentuar shqiptar Niko (Niko Ulaj). Lajmi i xhirimit të videoklipit në Detroit u bë një lajm ndërkombëtar me publikime në New York, Shqipëri, Kosovë, Angli, Gjermani. Videoklipi u xhirua me 10 nëntor 2012 nga drejtori i famshëm Jynx, i cili është më i njohuri dhe më i preferuari për vipat amerikan si Big Sean, Dusty Mcfly, etj. (Videoklipi ‘Droppin Heat’: http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=m_S457cDLlM)

“Plani im është që të performoj live në Miçigan dhe një turne në Europë. Kam patur një përkrahje të jashtëzakonshme nga Kosova, Malësia, Shqipëria, Detroiti dhe New York. Malësorët dhe shqiptartët më kanë përkrahur që nga fillimi dhe i jam shumë mirënjohës për këtë. I uroj të gjithë shqiptarëve gëzuar festën e flamurit kudo që janë,” tha Marty Magz.

MBRINE NE SKELE ISMAIL QEMALI – PËRURIMI I SHTATORES, NË 27 NËNTOR SHESHI “PAVARËSIA”

November 24, 2012 by dgreca

Nga GËZIM LLOJDIA/

Ka mbritur në sheshin e Skelës me synim të qëndroj aty përherë ,Ismail bej Vlora. Përurimi i shtatores do të kryhet në 27 nëntor në sheshin “Pavarësia”.Shtatorja e Ismail beut u realizua nga skulptori Zeqir Alizoti në kuadër të 100 vjetorit të Pavarësisë Kombëtare .Monumenti i plakut të Vlorës,që ngriti flamurin dhe krijojë qeverinë në vitin ‘12 u financua nga bashkia Vlorë dhe u vendos në një nga sheshet kryesore të qytetit të Flamurit në sheshin e njohur me emrin :”Pavarësia”.Skulptori ka gdhendur plakun e Vlorës në këmbë me një vështrim në thellësi të shekujve .Në njërën dorë mbanë xhaketën dhe në dorën tjetër por të përkulur mbanë mesazhin. Një pamje ballore mjaftë e gjetur e cila të tërheq dhe të ngjall emocion. Mesazhi i skulptorit është i qartë. Në të tre variantet skulptori ka menduar edhe për flamurin. Ai shfaqet dukshëm pas figurës të plakut të Vlorës. Shtatorja e plakut të Vlorës themeluesit të shtetit, është vendosur në sheshin përpara universitetit të Vlorës në shpinën e tij monumenti ka një fushë pamje nga deti.

Ismail Qemali është njeriu që ngriti flamurin por deri më sot nuk ka një monument të tij .Ismail Qemali dhe patriotët e tjerë shqiptarë u përjetësuan në një monument në qendrën e sheshit historik të Flamurit. Studiuesit e shumtë kanë përkrahur idenë se aty është ngritur flamuri në ditën e pavarësisë. Aty është vepra me dinamike, një monument punuar me bronz i njohur si Monumenti i Pavarësisë. Një masiv bronzi ,17 m e lartë,përfunduar në 28 nëntor 1972.

Në të njëjtin vend ku është Lulishtja “I.Qemali”, është varri i patriotit I.Qemali,

obelisku me luftëtarin e lirisë. Ndërtuar në vitin 1932. Në këtë zonë kanë ekzistuar disa shtëpi,por u prishën me vendim të bashkisë së Vlorë në vitin’32,për të ndërtuar lulishten “I.Qemali”.Ka qenë një interesim i kryebashkiakut të Vlorës Ali Asllanit. Eshtrat e plakut të Vlorës u sollën nga Kanina,ku ishte varrosur në 1919 sëbashku me dy kryeministrat e tjerë në kopshtin e teqesë së Kaninës dhe tyrben e kësaj teqeja,që është shpallur monument për kohën dhe rëndësinë e saj.

Monumenti i skulptorit Zeqir Alizoti,do të jetë i pari ku figura e patriot të shquar të përjetësohet në një monument të vetën në sheshin e Skelës .Lidhja që krijohet këtu është edhe historike.Duke qenë se në sheshin e Flamurit gjendet pjesa kryesore e kompleksit muzeal në Skelë gjendet muzeu kombëtar i Pavarësisë,selia e Qeverisë së parë të I.Qemalit. Ndërtesa e Muzeut të Pavarësisë Kombëtare është autentike,që ruan vështrimi e asaj kohe. Materialet këtu janë të sistemuara si në kohën kur punoi qeveria e Vlorës me Kryeminsitër I.Qemalin.Ajo gjendet në rrugën Vlorë-Skelë,afër detit,por pamja e saj,fytyra e saj vështron nga hapësira e detit, kryesisht nga gjiri i Vlorës. Eqrem bej Vlora, e ka përshkruar në këtë mënyrë këtë vajtjen e I.Qemalit në këtë ndërtesë:”Në fund të marsit Ismail beu u kthye nga Londra,vecse nuk erdhi më për të banuar në shtëpinë e Xhemilit,por zuri në Skelë atë vilën e vogël,por shumë të këndshme të karantinës,që administrohej nga Komisioni Ndërkombëtar i Shëndetësisë…”

Kryeministri I.Qemali

Kryeminstri Ismail Qemali punoi 40 vjet në administratë deputet,vali.17 vjeç ishte përkthyes në Ministrinë e Jashtme,guvernator në Varna,Tripoli.U internua nga perandoria osmane në Anadoll në një mungesë prej 7 vjetësh.1900 arratiset në Greqi me një anije angleze.Kryeminstri kishte 10 fëmijë.6 djem, 4 vajza.Në zyrën e kryeminstrit në muzeune Skelës është një foto e tij me 6 djemtë e tij. Më 1864, siç shkruan edhe veë, Ismail Qemali u martua me një grua nga Konica, e cila vdiq në vitin e parë të martesës, së bashku me vajzën (ndoshta gjatë lindjes). Më 1867, duke qenë me punë në Rusçuk (Bullgari), Ismail Qemali u dashurua me Kleoniqi Surmeli, e bija e Antonit, një fisnik grek nga Edirneja, nga familja e Vezirit të Madh, Ali Pasha Surmeli (Vezir i Madh 1694-95). «Martesa ime,- shkruan Ismail Qemali,- me gjithë zhurmën që kishte shkaktuar, më dha shumë prova simpatie nga ana e miqve të mi». Me Kleoniqi Surmelin pati lumturinë, siç do shprehej edhe vetë, të kishte 10 fëmijë: gjashtë djem: Mahmud bej Vlora(1871-1920), Tahir bej Vlora (1875-1932), Et’hem bej Vlora(1885-1937), Xhevdet bej Vlora (1888-1910), Qazim bej Vlora (1893-1953), Qamil bej Vlora (1895-1950) dhekatër vajza: Mevedet (1873-1954), Alije (1955), Ylvije (1934), një vajzë vdiq pas lindjes

Skulptori Z.Alizoti është mare gjatë me punimin e figurës së Ismail Qemalit.Kur e pyeta gjashtë muaj më parë se cilat ishin veprat e tij krijuese ai më shpjegoi se po përgatiste vepra të llojit monumente për dy figura të shquara si Ismail Qemalin dhe Zenel Gjolekën prijësin e tradhtuar ,monumenti i këtij të fundit do të jetë të veçantë ai do të ngrijë në bonz prijësin në kalë. Dhe ky monument do të ketë vend në një nga sheshet e qytetit të Flamurit. Figurën e plakut të Vlorës ,skulptori ka vite që e bluan në mëndje ,një ditë derdhi në fonderinë e tij,tre maketet e vogla të cilët do të sjellin një ndër të përzgjedhurat për tu vendosur definitivisht në Skelë. Është puna e këtij skulptori për vizitorët e 100 vjetorit që do të zbresin në qytetin e Flamurit do të kenë mundësi të marrin një portrete të plakut të Vlorës ,punuar në shamot derdhur në fonderinë e tij ,mirëpo e vendosur në kornizë druri. Jo vetëm kaq po ky skulptor ka realizuar edhe shtizën e flamurit në mermer e realizuar artistikisht me mjeshtëri nga dora e skulptorit vlonjat Alizoti.

TIRANA NË PRAG TË 100-VJETORIT TË PAVARËSISË…

November 24, 2012 by dgreca

(Hasan Prishtina e Isa Boletini i “bashkojnë” trojet amtare)/

Nga MURAT GECAJ/

Me gjithë dëshirën e mirë, është e pamundur që t’ua paraqes lexuesve pasqyrën e saktë të kryeqytetit tonë, vetëm katër ditë para jubileut të lavdishëm të 100-vjetorit të Shpalljes së Pavarësisë së Shqipërisë. Në dorë mbaj një aparat të vogël fotografik, duke patur në mendje “peshën” e rëndë të asaj ngjarjeje të madhe, pra të 28 Nëntorit 1912. Ishte dita, kur në emër të delegatëve të Kuvendit Mbarëkombëtar të Vlorës, Ismail Qemali shpalli para botës “Mëvehtësinë”, ngriti lart Flamurin tonë kuqezi dhe njoftoi formimin e Qeverisë Shqiptare, të parën në historinë shumëshekullore të popullit tonë.

1.Në krah të Muzeut Historik Kombëtar, tani ngrihet madheshtore shtatorja e atdhetarit, luftëtarit e dijetarit të shquar, Hasan Prishtina, e cila u përurua këto ditë. Sivjet, shtatore të tilla janë ngritur edhe në Prishtinë e në Shkup. Me këtë rast, sjell ndërmend disa vite të shkuara, kur eshtrat e tij u rivarrosën në qytetin e Kukësit. Që andej, dërgova dhe u publikua në gazetën “Bashkimi”, reportazhi me titull “Prapë, na ardh’ Hasan Prishtina!”, të cilin dëshiroj që ta përsëris edhe tani.

“Kur na thërret historia!…”

Ndërsa pikërisht sot, në Mitrovicën e Kosovës, u rikthye “gjenerali i kryengritjeve popullore”, Isa Boletini. Në manifestimin, me rastin e vendosjes së shtatores së tij, morën pjesë qindra veta dhe tubimin e përshëndetën të ftuar nga Tirana e Shkupi, si dhe pasardhës të tij. Siç dihet, ka vite që një shtatore e Isa Boletinit është ngritur në qytetin e Shkodrës.

Nuk më harrohet as pamja, që transmetuan TV-të, nga Mitrovica. Atje shiheshin që ecnin në kolonë kalorës, hipur mbi kuaj dhe me rrobat kombëtare veshur. Ashtu udhëtoi drejt Vlorës edhe Isa Boletini, në ballë të 300-400 luftëtarëve, në atë fund-nëntori 1912

Në hyrjen kryesore të Muzeut Kombëtar vërej radhë të gjata të njerëzve, të cilët presin të hyjnë brenda dhe aty të shohin nga afër rikthimin, nga Vjena e Austrisë, pas 500 vjetëve, të armëve të kryetrimit Skënderbe. Ndërsa ai, në qendër të kryeqytetit, hipur mbi kalë, sikur u bën “roje” manifestimeve të këtyre ditëve. Po, na sjell në kujtesë luftërat e pandërprera dhe heroike të shqiptarëve, me shpata e jataganë në dorë, për të fituar lirinë e pavarësinë e grabitur.

Në hyrjen anësore të Muzeut në fjalë është hapur dhe shihet me inters të veçantë, ekspozita fotografike e artistëve më të njohur shqiptarë, që nga Marubi dhe deri te Angjelin Nenshati. Aty, sikur “parakalojnë” para syve të vizitorëve, sa e sa burra të mëdhenj të Kombit tonë, kapedanë e tima, të pushkës e të penës. Ata u shkrinë “si qiriri” dhe nuk i kursyen dijet, djersën as gjakun e tyre, që Shqipëria të bëhej shtet i lirë dhe i pavarur.

Diku, në mesin e Sheshit “Skënderbej”, është vendosur një shqiponjë e madhe, në sfond të së cilës ngrihet Flamuri Kombëtar. Edhe aty gjallëria është e madhe. Kush e kush më parë, shpejton që të zerë vend dhe të bëjë një fofografi, që ta ketë për kujtim. Ndër ata, shoh të vegjël e të moshuar, burra e gra. Por, më të gëzuarit prej tyre, janë vogëlushët, shumica e të cilave ka veshur bluza, ku është stamposur flamuri kuqezi. Aty shkrepa një foto, për dy vogëlushë të panjohur për mua…

Në qendër të kryeqytetit…

Por edhe Biblioteka Kombëtare pret shumë vizitorë, që vijnë nga rrethe të ndryshme dhe nga trojet shqiptare, jashtë kufinjëve tanë shtetërorë. Aty është vendosur dokumenti i parë i shqipes së shkruar, pra “Meshari” i Gjon Buzukut. Për atë janë bërë mjaft studime, ndër të cilët dallon ai i prof. Eqrem Çabejt-Akademik. Ky dokument ka ardhur për herë të parë, nga Vatikani, në Shqipëri, për ta shikuar nga afër sa më shumë njerëz të interesuar. Se dihet që, për atë, vetëm kemi lexuar në libra ose kemi parë dokumentarë të ndryshëm.

Detaje të bukra e domethënëse, gjatë kalimit tim sot nëper kryeqytet, kishte disa. Por mua më emocionoi edhe ky fakt: Aty në afërsi të “Mesharit” të Gjon Buzukut ishte vendosur edhe një “Libër përshtypjesh”. Nuk pata mundësi ta shfletoja atë, për të lexuar mendimet e vizitorëve. Por vërejta me kanaqësi, se aty shkruanin jo vetëm të rriturit, por edhe fëmijët. Ndërsa, në heshtje, e pyeta veten: ‘Vallë, çfarë thonë ata, me ato shkronjat e gjuhës sonë të bukur e të përbashkët letrare kombëtare?” Me siguri, tregojnë sot, por dhe do ta kujtojnë mot, kur të rriten, se ata kanë parë dokumentin më të vjetër të shqipes së shkruar.

Aparatin tim fotografik e shkrepi edhe në pjesët e parparme të Pallatit të Kulturës dhe Hotelit 15-katësh “Tirana”, të cilët, gjithashtu, janë mbuluar me Flamuj Kombëtarë të mëdhenj. Por edhe më tej, plot flamuj është mbushur “Albanian Univertsity”. Këto pamje festive më shoqërojnë gjatë tërë udhës, deri në stacionin e trenit.

Ndërkaq, sjell ndërmend se, pak ditë më parë, këtë panoramë të bukur festive e përjetuam, bashkë me prof. Alfred Uçin-Akademik, edhe në vizitat tona në Shkup e Prishtinë. Atje, ne dërguam librin kushtuar “Mësuesit të Popullit” Petro Nini Luarasi e gjysh i tij, dhuratë për shkollat shqipe. Sigurisht, atë do ta dërgojmë edhe në Kosovën Lindore (Preshevë) e në Ulqin dhe në shkollat shqipe të diasporës.

… U kërkoj ndjesë lexuesve, që nuk pata mundësi të hyja në salla tjera dhe institucione të Tiranës e t’i shkruaja mbresat e mia. Por kam dijeni, se atje vazhdojnë të zhvillohen konferenca e të përurohen libra të rinj, të organizohen veprimtari kulturore e artistike etj. Ato e kanë temën qendrore nga historia qindravjeçare dhe e lavdishme luftarake e popullit tonë, e cila u kurorëzua më 28 nëntor 1912, me shpalljen e Pavarësisë së Shqipërisë.

Tiranë, 24 nëntor 2012

DEBA THYEN REKORDIN ME VIDIOKLIPIN “LOLLIPOP”

November 24, 2012 by dgreca

Deba thyen rekordin e historisë së muzikës shqiptare me videoklipin “Lollipop”/

Nga: Nora Kalaja, Prishtinë/New York/

Artisti i famshëm Deba (Debatik Dakaj) ka njoftuar se do lançojë videoklipin e tij të shumëpritur “Lollipop” me 1 dhjetor 2012 në të gjithë Shqipërinë, Kosovën dhe Ballkanin, duke përfshirë Bullgarinë, Kroacinë dhe Turqinë. Një shfaqje e veçantë do të mbahet dhe në kinema në Mannheim, Gjermani.

Videoklipi thyen rekordin në shumë aspekte në historinë e muzikës shqiptare. Lollipop është videoklipi më i gjatë në historinë e videoklipeve shqiptare, që ia kalon të gjithë artistëve të tjerë. Videoklipi zgjat gati 8 minuta. Asnjë artist nuk ka tentuar të lançojë një video të tillë si nga aspekti artistik, muzikor dhe si ide.

Koncepti i videoklipit krijuar nga vetë Deba është i paparë. Videoklipi nis me disa minuta të një filmi të shkurtër, më pas vazhdon kënga dhe përfundon me filmin. (http://www.facebook.com/likeDEBA)

“Koncepti i videoklipit është më shumë se një stil unik, valltarë të paparë dhe femra simpatike. Ajo që dua të shfaq me videoklipin tim të parë është që dua të tregoj një histori të veçantë dhe me kuptim. Në çdo aspekt të le mbresa që nga koncepti i krijimit, historia dhe kuptimi i këngës, stili, veshjet, vallzimet dhe ndjenjat që i ngjall shikuesit. Do jetë një surprizë e këndshme për fansat e mi dhe publikun shqiptar,” tha artisti i talentuar Deba.

Ngjarja në fillimin e filmit dhe videoklipit tregon historinë e një djali në shkollën e mesme të cilin e tallin për pamjen që ka, është i ndrojtur dhe nuk ka shumë shokë në shkollë. Gjithçka ndryshon për të kur ai bie në dashuri.

“Kjo këngë është për ato persona që të tjerët i tallin dhe ngacmojnë dhe nuk e kan pas asnjëherë shansin për t’u bërë dikushi. Mesazhi im është që mos heq dorë, mos ndalo nga qëllimet e jetës sepse me durim arrin majat dhe dëshirat e zemrës,” tregon Deba. (http://www.youtube.com/debaofficial)

Lollipop Intro: http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=_5vmDbDX

***

Lollipop a Record Breaking Music Video by Deba in the Balkans

By Nora Kalaja, Prishtinë/New York

The music video ‘Lollipop’ by Deba is set to launch December 1, 2012 on the most prestigious Balkan TV channels, including Albania, Kosovo, Croatia, Bulgaria and Tureky. The video is shot in Germany and is it said to be the longest music video in Balkan music history. Special screening will take place in cinema in Mannheim, Germany.Lollipop is a record breaking music video of all times in Albanian music history. It is the longest videoclip, over 7-8 minutes. The video is created like a short movie and it has an impressive storyline. (http://www.facebook.com/likeDEBA)

“This is my first music video that will debut all over Europe. It is more than just lollipops, pretty girls, hip style and cool dancing. This video has a touching story, a creative artistic concept and it came out amazing as a whole. My fans are going to love it and it will be the best surprise for them,” said Deba.The story is about anti-bulling. The music video tells the story of a young teen in high school, who is being teased for his looks, doesn’t have any friends, and girls go for the popular guys. Everything changes when he falls in love.Lollipop is not only a music video but it is a short movie. It tells a powerful story. It is about that someone that never got the chance to be someone and is always let down by others. I want to inspire those teens and tell them to never give up, be strong and be who you are. There will always be someone whether we notice it or not that loves and adores you for who you are – the real you, without having to be someone else or what seems to be ‘cool’ to others. Stay true to yourself and never give up!” said the talented singer Deba. (http://www.youtube.com/debaofficial)Lollipop teaser: http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=_5vmDbDXhHk