Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Deputetja me “bombë” dhe poetja me shpirt

by

Nga Ilir Levonja/

Duke u sjellur në ngjarjet e Kosovës. Ashtu vëzhgues. Ashtu përciptas…, pasi më tërhoqi vëmëndjen që një grua deputete kishte kyçur shtegun magjik me një bombë gazi lotësjellës. Bash aty në Kuvendin e burrave, jo burrave, të Kosovës. Ndërsa një tjetër, një grua idealiste… shkonte deri në Kavajën e blertë. Nga një pranverë e parakohëshme. Një poete me emrin Flora Brovina.Thjesht për instiktin e idealit të saj. Thjesht të nderojë një komandant që ra në luftën e Kosovës. Komandant Carën ose Komandant Kavaja…
Ashtu e vetme, pasi shqiptarët qeveritarë janë shumë të zënë në zgjedhje partie. Në të njëjtën kohë, dëshmorët i nderojnë me grusht, jo me lule. Pastaj sikur nuk ia vlen, që një i vetëm, nga Kavaja. Shkon e lë Londrën për tu vrarë në Kosovë.
Në kokë vlon një pyetje e ashpër.
Çfarë i ofron Shqipëria mëmë, pjesës së epërme të saj, Kosovës. Këtyre ditëve plot dhunë, plot gaz lotësjellës.?
Dhe rezultatet ishin… (Edhe pse në webet e Kosovës) brohoritjet e 750 studentëve që përmbysën diktaturën komuniste. Debatet e ndërsjella se çfarë ishte greva. Çfarë solli? Ku ndodhet sot në të vërtetë Shqipëria etj. Fryma e interpretimit është po njësoj, e kohës kur ishin 250 petrita. Çfarë tjetër? Se si një topseksi a show girl, një amerikane me origjinë armene, flet shqip. Dhe se si një shqiptar kënaqet duke i thënë marshallah.
Çfarë tjetër? Analistët e Shqipërisë mëmë që, dominojnë editorialet me luftën e ashpër të Blushit me klanin Rama në Ps. Bashkim Finon që tund një postulat ideollogjik, Blushi bën luftën e armikut.
Çfarë tjetër…, i ofronte Shqipëria mëmë Kosovës, pjesës së saj të epërme? Grishjen e lodhur të kryeopozitarit që i kujtonte qeveriut se do ta tërhiqnin atë zvarrë. Njësoj si sot e njëzetë e pesë vite më parë, diktatorin Enver Hoxha. Ndërkohë që ka në kabinetin e tij disa djem nga soji i nomeklaturës. Dhe çuditërisht ata e shajnë më shumë bllokun. Atë e shpikën luftën e shenjtë me bijtë bllokmenë.
E bën me zë të ngjirur. Madje i kujton prejardhjen, si bir i bllokut.
Në fakt çfarë tjetër mund të ofrojë Shqipëria, për Kosovën?
Ndofta i duhet sërish një gjëndje e amullt në pjesën e epërme të saj. Për ndonjë përfitim nga fushatat e shpërnguljeve masive.
Ka gjithmonë miell. Sidomos kur e ofron bota.
Ndofta politikën paqtuese të atdheut mëmë, po e kryn më së miri Komuniteti Europian. Se Shqipëria e ka punën e saj, rreh gjoksin dhe vetëm përkujton data me lëvdata dhe brohori.
Çfarë t’i afrojë Shqipëria, Kosovës?.
Ajo vjen nga një e kaluar e tillë. Aleancash me mikun e armikut. Nga një radhitje kampesh për të bërë botën socialiste. Nga lufta e klasave.
Ndërkohë sot është e gjitha një rrëfenjë. Një përmbledhje e së shkuarës së saj. Se si qyteteve provinciale, dikur …, mbrëmjeve baballarët shkëmbeheshin në bulevard duke nderuar me grusht. Sot bijtë janë shpërndarë. Ose kanë shëmbur diktaturën, ka rrëzuar Enverin, madje vazhdojnë të pushtetojnë duke sharë, vrarë e tërhequr zvarrë Enverin. Duke ndërtuar minidiktaturat e tyre. Duke shpërndarë dekorata. Ata që sot hiqen si armiq të përbetuar të diktaturës.
Çfarë i ofron Shqipëria Kosovos verdhë e blu…, kurrgjë. Ose ca kontrabandë bombash gazi lotësjellës. Ca shtresa njerëzish që nderojnë vetëm me grusht.

 

Muxhahedinët që emigrojnë në Shqipëri dhe Shqipëria që emigron në Europë

by

Opinion nga Gëzim Llojdia/
1.Zbritja e sekretarit amerikan të shtetit në Ballkan,pra në Shqipëri  synonte rivendosjen e anëtarëve të grupit iranian të opozitës Mujahedin e Khalq, ose MEK. Gjatë dy viteve të kaluara, Shqipëria ka marrë n rreth 1,000 anëtarë të MEK dhe ishte angazhuar për rivendosjen e një shtesë 2,000, muhaxhedinë  këta të fundit kanë  jetuar në kampe të mbështetura nga Shtetet e Bashkuara në Irak. Ardhja e muxhahedinëve nuk përbënë ndonjë rrezik  ndër shtete ku ata strehohen për tu trembur nga :”patriotë e ndershëm “të cilët luftuan për të drejtat në vendin e tyre .Ata kanë viet që kanë hequr dorë nga dhuna dhe lufta paramilitare madje të gjitha strukturat që ata kanë pasur janë shuar pas luftë së Irakut. Dyshimet qëndrojnë, por e vërteta është se dhuna dhe aktet që ata kanë përdorur kanë qenë vetëm në funksion  për të drejtat  e tyre te mohuara nga shteti i tyre.
Kush janë muxhahidët dhe si i kanë vlerësuar?Aty nga viti 2009, David Shariatmadari
Shkruan se ata kanë qenë përshkruar nga politikanët britanikë si “patriotë të guximshme” dhe “grupi kryesor demokratik iranian i opozitës”. Duke shkruar në Sunday Telegraph, Christopher Booke,r tha se organizata që ata ngritën, Këshilli Kombëtar i Rezistencës së Iranit, ishte “opozita e vërtetë  e diktaturës” dhe “shpresa më e mirë për të  transformuar Iranin në një shtet demokratik ,shtet laik, një tjetër gazetë sic është “Telegraph”, Con Coughlin, i ka quajtur ata “udhëheqës i  grupit  iranian disident”..
Pra, kush janë ata? E pra, muxhahidët të njohur ndryshe si muxhahidët-e Khalq, të quajtur monafeghin nga kritikuesit e tyre (PMOI, MKO ose MEK shkurtë), kanë qenë rreth e rrotull për gati gjysmë shekulli.Nga rrjedh origjina  e tyre? Origjina e tyre mund të gjurmohet, thonë mediumet  rreth  politikës radikale të viteve para vitit 1979, dhe historia e tyre e hershme është një nga tëists, që kthehet ideologjikisht ishin përçarë dhe përmes  tradhëtive. Për të shkurtuar një histori të gjatë,ata humbën për të mbështetur Ayatollah Khomeinin në ditët e para të revolucionit dhe në përgjigje të një goditje të përgjakshme filloi një fushatë paraushtarak kundër republikës Gjatë luftës  së gadishullit ,Iran-Irak u janë  dhënë strehim nga  regjimi i Sadam Huseinit dhe  u lejoheshin sulme mbi Iranin nga brenda territorit të Irakut.Raportet, sugjerojnë se ata ishin të përfshirë në shtypjen e kryengritjes kurde pas luftës së vitit 1991. Në vitin 2001, ata hoqën dorë nga i gjithë aktiviteti ushtarake. Përkundër kësaj, ata janë vënë në listën e zezë  të terrorit të BE-së në vitin 2002, vendim i cili u përmbys në vitin 2008.
Që nga koha e mërgimit të tyre nga Irani, ata kanë shpenzuar një pjesë të madhe të kohës duke u përpjekur për të fituar nga perëndimorët mbi kauzën e tyre, dhe vetëm pikëpamjet e disa prej mbështetësve të tyre kanë rezultuar shumë efektive.
Në vitin 2005 Human Rights Ëatch (HRË) ka prodhuar një raport mbi  keqtrajtimet në qytetin Ashraf (më pas i quajtur “Kampi Ashraf”). Mbështetësit e PMOI-së në Evropë dhe Amerikë ishin të shpejtë nëpërmjet  informatorëve HRË-së “individëve të dyshimta”. PMOI mohoi pretendimet dhe Këshilli Kombëtar i Rezistencës së Iranit, tha se “akuzat shërbejnë vetëm si një licencë për regjimin e mullahëve për të vazhduar ekzekutimin dhe shtypjen e anëtarëve PMOI dhe mbështetësve në Iran”. Ish-anëtarë dhe gazetarëve të cilët kanë hetuar  thonë se është një organizatë që mbështetet kryesisht te kulti i personalitetit, subjekteve anëtarët e saj për presione të forta psikologjike dhe masivisht fryn nivelin e saj të mbështetjes brenda Iranit. Ajo ishte subjekt i një hetimi nga agjencia qeveritare gjermane i ngarkuar me monitorimin e “ekstremizmit të huaj”, është akuzuar nga HRË për kryerjen abuzime të rënda të drejtave të njeriut në kuadër të dekadës së fundit dhe nga të tjerët si të qenë pjesëmarrës në krimet e Sadam Huseinit kundër popullit të tij kështu shkruajnë në vitin 2009,axhensat e mediumeve të Mbretërisë së Bashkuar.
2.Është raportuar më 21 shtator 2012, që Departamenti amerikan i Shtetit ishte duke u përgatitur për të hequr Organizatës së muxhahedinëve Khalq-e nga lista e organizatave të njohura si grupe terroriste nga Shtetet e Bashkuara. Më 28 shtator 2012, Departamenti amerikan i Shtetit zyrtarisht njoftoi se kishte delisteduar organizimin përcaktuar posaçërisht terrorist global nën Urdhrin Ekzekutiv Nr 13224. Vendimi mori parasysh heqjen dorë publik të MEK-së nga  dhuna, mungesën e akteve të konfirmuara të terrorizmit nga ana e MEK për më shumë se një dekadë dhe bashkëpunimin e tyre në mbylljen paqësore të kampit Ashraf,si bazën e tyre historike paraushtarake.
Rënia e regjimit të Sadam Huseinit preku edhe rrethanat e organizatës Mujahedin-e Khalq (MEK). MEK ishte aleate me regjimin e Irakut dhe ka marrë shumicën e mbështetjes,ndërkaq që MEK ka ndihmuar regjimin Husseinit në shtypjen e opozitës brenda Irakut. Ushtria Çlirimtare Kombëtare ishte krahu ushtarak i Këshillit Kombëtar të Rezistencës të Iranit.Si ka vepruar MEK dhe cfarë objekte ajo ka pasur në dispozicion?Objektet që kishte MEK janë:Kampi Ashraf, selia e ushtarake e MEK ushtarake, është rreth 100 kilometra në perëndim të kufirit iranian dhe 100 kilometra në veri të Bagdadit pranë Khalis.Kampi Anzali afër qytetit të  Jalularreth 120-130 km në verilindje të Bagdadit dhe rreth 40-60 km  larg nga kufiri me Iranin.Kampi Faezeh në Kut,kampi Habib në Basra,kampi Homayoun në Al-Amarah,kampi Bonyad Alavi në afërsi të qytetit të Miqdadiyah në Mansourieh në verilindje të Bagdadit.
Më 10 maj 2003  Corpsi V ka pranuar konsolidimin vullnetar të forcave muxhahedinët-e-Khalq-së,si  dhe kontrollin e mëvonshme mbi ato forca,ndërkaq që  më parë,  Korpusi V monitoroi një armëpushim të ndërmjetësuar mes elementeve MEK dhe të forcave speciale, forcat MEK u bindet nga kushtet e kësaj marrëveshjeje me ushtarë e koalicionit.Nga mesi i majit të vitit 2003 forcat e koalicionit kishin konsoliduar 2,139 tanke, mjete të blinduara, artileri, artileri mbrojtje ajrore dhe automjetet të  ndryshme dikur në posedim të forcave të  Mujahedin-E Khalq (MEK). Divizioni i Këmbësorisë 4 gjithashtu ka shkatërruar shumicën e municioneve të arkave të  MEK. Zgjidhja paqësore e këtij procesi nga ana e MEK dhe Koalicionit ka  kontribuar ndjeshëm në misionin e Koalicionit për të krijuar një ambient të sigurt për popullin e Irakut. Më 28 shtator 2012, Sekretari i Shtetit vendosi, në përputhje me ligjin, të revokojë caktimin e muxhahedinëve-e Khalq (MEK) dhe emërtimet e saj si një organizatë e huaj terroriste (FTO) sipas Aktit të Emigracionit dhe Kombësisë e MEK si përcaktuar posaçërisht terrorist global sipas Urdhërit Ekzekutiv 13224. pronës dhe interesave në pronën në Shtetet e Bashkuara ose në zotërim ose kontrollin e personave të SHBA, nuk do të bllokohet dhe subjektet e SHBA mund të angazhohen në transaksione me MEK, pa marrjen e licencës. Shumë anëtarë të Mujahedin-e Khalq ishin të  internuar në kampin Ashraf dhe Kampin e Lirisë në Irak  ata presin nga vende të ndryshme për ti marrë si refugjatë. Deri në vitin 2014 OKB-ja ka emëruar një përfaqësues të posaçëm për të kërkuar mundësitë e zhvendosjes për këtë grup. Muxhahidin-e-Khalq (MEK) është grupi më i madh dhe më militant krahasim me Republikën Islamike të Iranit. Gjithashtu i njohur si Organizata muxhahedine Popullore e Iranit, MEK udhëhiqej nga burri dhe gruaja Massoud dhe Maryam Rajavi.
MEK u themelua në vitin 1960 nga një grup i kolegjit  të arsimuar të të majtëve iranian në krahasim me sunduesin pro-perëndimore të vendit,që ishin Shah Mohammad Reza Pahlavi. Edhe pse grupi mori pjesë në vitin 1979 ,në revolucioni islamik që zëvendësoi shahun me një regjimit shiit islamik, ideologjia e  MEK, ishte në fakt lloj një përzierje e marksizmit dhe islamizmit e vënë atë në kundërshtim me qeverinë post-revolutionare. Në vitin 1981, grupi u dëbua nga bazat e saj në kufirin Iran-Irak duke  u  zhvendosur në Paris, ku ai filloi mbështetjen e  Irakut në luftën e saj tetë vjeçare, kundër Iranit dhe Khomeinit. Në vitin 1986, MEK e  zhvendos selinë e saj në Irak, ku ka marrë mbështetjen e saj kryesor për të sulmuar regjimin në Iran. Gjatë luftës në Irak të vitit 2003, forcat U.S. goditën bazat Mek-së në Irak dhe në qershor 2003 autoritetet franceze kanë bastisur një kompleks të  MEK jashtë Parisit, duke arrestoi 160 persona, duke përfshirë edhe Maryam Rajavi.
Grupi  vuri në shënjestër zyrtarë të qeverisë iraniane dhe objektet qeveritare në Iran dhe jashtë vendit gjatë viteve 1970, ai sulmoi amerikanët në Iran. Aktet e kaluara e terrorizmit MEK përfshinte përfshirjen  në vrasjen e qytetarëve të SHBA-së në Iran në vitin 1970 dhe një sulm në tokën e SHBA-së në vitin 1992. Ndërsa grupi thotë se nuk ka pasur si qëllim në shënjestër civilët, ajo ka rrezikuar shpeshherë me viktima civile. Incidentet lidhura me grupin përfshijnë:serinë e e sulmeve me mortaja  gjatë vitit 2000 dhe 2001 kundër ndërtesave qeveritare në Iran, një nga këto ka vrarë shefin e stafit të Iranit. Sulmi  me 2.000 mortaja në pallatin e presidentit Mohammad Khatami në Teheran,në shkurt të vitit 2000 “Operacioni Great Bahman se” gjatë së cilës MEK ka  nisur 12 sulme kundër Iranit gjatë vitit 1999, vrasja e zëvendës-shefit të forcave të armatosura të Iranit, Ali Sayyad Shirazi.Vrasja e drejtorit të sistemit të burgjeve të Iranit, Asadollah Lajevardi 1998. Në vitin 1992  kryen sulme t thuajse të njëkohshme në ambasadat dhe institucionet iraniane në 13 vendet e Asistencës për shtypjen e kryengritjeve të  shiite dhe kurdeve  të Irakut kundër të Sadam Huseinit.Në vitin 1981 bombardimi i zyrave të Partisë së Republikës Islamike dhe të Kryeministrit Mohammad-Javad Bahonar, i cili vrau rreth 70 zyrtarë të lartë iranianë, përfshirë presidentin Mohammad-Ali Rajaei dhe Bahonar .Mbështetje në vitin  1979 për marrjen e ambasadës amerikane në Teheran nga  revolucionarët iranian.
Kur Sadam Huseini ishte në pushtet, MEK merr shumicën e mbështetjes financiare nga regjimi i Irakut. Ajo përdoret gjithashtu për organizatat e para, të tilla si Shoqëria e Studentëve Musliman iranian, për të mbledhur para nga iranianët e mërguar dhe të tjerët. Iraku ishte bamirës kryesor i MEK-së. Iraku e kishte ndihmuar  MEK me bazat, armët dhe mbrojtjen, Sulmet e MEK-së në Iran janë  intensifikuar tradicionalisht, kur marrëdhëniet mes Iranit dhe Irakut arritën në pikën e tyre të tensionuar. Iraku inkurajoi MEK, në varësi të interesave të Bagdadit.Maryam Rajavi është udhëheqësi kryesor MEK-së burri i saj, Massoud Rajavi, kryesoi deri forcat ushtarake të grupit. Maryam Rajavi,  lindur në vitin 1953 në një familje iraniane, iu bashkua MEK si studente në Teheran, në fillim të viteve 1970. Pasi u  zhvendosen me grupin në Paris në vitin 1981, u zgjodh lideri i saj i  përbashkët dhe më vonë u bë zëvendës shefi komandant i krahut të tij të armatosur. 
Gjithesesi tabloja qe ofron Shqiperia eshte paksa kontradiktore:Muxhahedinët po emigrojnë në Shqipëri ndërsa Shqipëria emigron në Europë

Çfarë po i ndodh kombit shqiptar ?

by

-Kombi shqiptar në rrezik. Ne Kuvendin e Shqipërisë nuk respektohen studentet qe rrezuan komunizmin ndërsa në Kosovë vendi po shkon drejt destabilizimit.

-Me ligjin e ri për emigrantet shqiptare te sapo miratuar nga Parlamenti shqiptar personat qe vdesin në Amerike dhe nuk janë riregjistruar nuk mund të varrosen në Shqipëri!.

Opinion nga Lek Gjoka/Jacksonville / Florida/

Fatkeqësisht ky vit në trojet etnike shqiptare ka trokitur me mjaft ngjarje jo të mira të cilët të krijojnë një pesimizëm për të ardhmen e popullit shqiptar në Shqipëri dhe Kosovë.

Kuvendi i Republikës së Shqipërisë miratoi ligjin e detyrueshëm për Diasporën Shqiptare për tu riregjistruar ndryshe konsullatat shqiptare nuk do t’iu shërbejnë qytetareve te tyre shqiptare në këto vende. Te flasësh për prapaskenat e këtij ligji sigurisht duhet të jesh i fushës juridike por ato që me shqetësojnë mua si emigrant janë disa por kryesoret janë se qeveritë shqiptare nuk janë të besueshme dhe për pese dollarë mund të shesin databazen e të dhënave personale te diasporës shqiptare megjithëse në një ligj të tij thuhet se mbrohen 100% nga ministria përkatëse.

Si mund ti besoj politikaneve shqiptare kur deputetja Mesila Doda iu kërkon që të respektojnë grevën e urisë të studenteve që rrezuan diktaturën komuniste në Shqipëri dukë i duartrokitur por as njëra nga palët e parlamentit nuk pranuan. Nuk e di dëshirën e deputeteve të zgjedhur me votën e popullit nëse kanë nostalgji për diktaturën komuniste apo si bijë të atyre që e gjakosen kombin shqiptar për gjysmë shekulli duan ta rikthejnë atë diktature?Gjithësi jam pro regjistrimit pa kushte të shqiptareve të diasporës po dikush që ka urrejtje ekstreme për qeverinë socialiste dhe nuk beson në ketë ligj dhe nuk regjistrohet as vete a as familjen e tij. Fatkeqësisht atij personi i vdes një pjesëtar i moshuar i familjes i cili ka lenë amanet të varroset në vendlindje por që të shkosh nga Amerika në Shqipëri (nuk ka rendësi nëse je edhe nënshtetas amerikan) duhet medoemos që konsullata shqiptare të plotësoje disa letra ndryshe agjencitë funerale të Amerikës nuk presin dot biletën e transportit për të vdekurin. Dukë mos qenë i riregjistruar sipas ligjit të miratuar me 19 Shkurt 2016 konsullata shqiptare në Amerike nuk duhet ti shërbeje këtij qytetari të vdekur?!E thëne shqip ai duhet të prehet në dhe të huaj dhe amaneti i tij për tu prehur në vendlindje te mos realizohet. Vërtetë dikush mund të shprehet se është faji i të birit që nuk e regjistroi por kur një person vdes nuk duhet të ekzistoi asnjë ligj sikur ishte në diktaturën komuniste që emigrantet politike i quanin tradhtarë dhe nuk i linin të preheshin në Shqipëri!..

Problemi tjetër si qytetar shqiptar është situate shumë e tensionuar në Parlamentin e Kosovës që shumë shpejt do të dale jashtë kontrollit. Çdo lloj dhunë në parlament nuk duhet të ndodhe dhe faji nuk është vetëm i atyre që hodhën gazin lotsjellës por i qeverise e cila moralisht duhet të largohet dhe të shkoje në zgjedhje të reja si e vetmja zgjidhje paqësore qe nuk do ta kaloje Kosovën ne destabilizim.

Përse qeveria e Kosovës nuk e pranon një gjë të tille kur në Greqi Partia në pushtet për probleme ekonomike e dërgoi Greqinë në zgjedhje të reja?

Arsyeja është tepër e thjeshte. Ashtu si në Shqipëri edhe në Kosovë kolltuku e pushtetit është aq i ëmbël sa të kthen nga një hero në një diktator dhe njeriu me i urryer i popullit tënd. Pra në Kosovë egoja e Hashim Thaçit për tu bërë me çdo çmim President e Republikës se Kosovës po e dërgon vendin në humnere ku dhe ai vete do të dale i humbur. Demokracia nuk ekziston në Kosovë sepse çdo deputet ka imunitet që mbrohet me Kushtetute dhe nuk mund të arrestohet dot pa ia hequr mandatin. Ne Kosovë policia arreston deputetet e opozitës si kriminele ordinere . Shqip arreston një popull që i votuan këto deputete. Nesër i gjithë opozita kosovare edhe mund të jap dorëheqjen ose të burgoset por do të jete fundi i demokracisë dhe largimi me dhunë i qeverise që do të shkaktojë destabilizim dhe gjakderdhje.

Para se të jete vonë politikanet e Kosovës duhet të gjejnë gjuhën e përbashkët ku e vetmja zgjidhje paqësore është zgjedhje të reja dhe mos zgjedhja e Hashim Thaçit president i Kosovës nga ky parlament i cunguar dhe jo demokratik.

Me vjen shumë keq që kombi shqiptar ndodhet në rrezik ndaj politika shqiptarë duhet ti shërbeje kombit të tij që e votoi dhe jo interesave te veta financiarë dhe të largojë mendjes e të qe nurit përherë në karrigen e pushtetit sepse pa ndërrime pushteti nuk ka as demokraci dhe as zhvillim e mirëqenie për popullin.

 

 

 

Shkurt 2016

Ambasadori Delawie i quan neveritëse veprimet e opozitës

by

PRISHTINË, 19 Shkurt 2016/ Ambasadori i Shteteve të Bashkuara në Kosovë, Greg Delawie ka thënë se janë të neveritshme këto veprime të opozitës, duke kërkuar që të ketë një rifunksionalizim të Kuvendit, transmeton Koha.net.

“Jam këtu për të mbështetur Kuvendin e Kosovës. Duhet të ketë një Kuvend funksional që të zgjidhen problemet. Mua më vjen keq që kushtet e deputetëve janë minimale për të bërë punën e tyre, për shkak se disa persona nuk po e lejojnë këtë. Shumë qytetarë të Kosovës kanë ikur e kanë vdekur vite me radhë që të kenë këtë pavarësi, që të sot të jetojnë të lirë, kjo që po bënë opozita është e neveritshme”, ka thënë Delawie.

“Janullatosi në delirin e shenjtërisë!, Shkrim me të pavërteta dhe trillime

by

 Replikë me z. Arben Llalla/

Nga  Miron Çako-Përgjegjës i Zyrës së Katekizmit/

 Në datën 16 shkurt në portalin online “DIELL” është botuar një artikull nga z. Arben Llalla me titull “Janullatosi në delirin e shenjtërisë!”.

Në këtë artikull plot me të pavërteta të trilluara përmendet edhe se të krishterët orthodhoks nga 20% janë katandisur në 7% dhe kjo bazuar në rezultatet e censusit të 2011. Duke shfrytëzuar të drejtën e replikës, kërkoj që të botohet në gazetën tuaj përgjigjja zyrtare e Kishës Orthodhokse, për këtë mashtrim sa cinik dhe keqdashës kundër Kishës dhe besimtarëve orthodhoksë në Shqipëri.

Këtë fakt të gënjeshtërt e keqpërdorin sot shumë persona dhe qarqe antikrishtere, por në të vërtetë të krishterët orthodhoksë, të cilët kanë qënë faktor formues të shtetit shqiptar dhe kontributor të rëndësishëm deri më sot në të mirën e vendit, janë mbi 24% të popullatës, ashtu siç e thotë saktë si më poshtë përgjigja zyrtare e Kishës Orthodhokse.

DEKLARATË ZYRTARE

Të dhënat e Censusit 2011, për të krishterët orthodhoksë të Shqipërisë,  janë tërësisht të pasakta dhe të papranueshme.

 

  1. Të dhënat e fundit, të shpallura zyrtarisht nga INSTAT-i mbi përkatësinë fetare të popullsisë, në Censusin e fundit të vitit 2011, shpallin se të krishterët orthodhoksë në Shqipëri janë 6,75%. Pa dyshim bëhet fjalë për një gabim statistikor fare të qartë ose më saktë për një gënjeshtër. E tërë metodologjia që u ndoq për regjistrimin e përkatësisë fetare nuk iu përgjigj aspak metodës elementare objektive që ndiqet në vendet evropiane. Për rrjedhojë, një gjë e tillë, fyen jo vetëm të krishterët orthodhoksë, të cilët që nga fillimi i shtetit shqiptar janë komuniteti më i madh i krishterë në numër, por edhe të gjithë të krishterët, të cilëve iu zvogëlohet në mënyrë të ndjeshme madhësia nga 31% në 17%. Si përfundim, ky veprim errëson pamjen e përgjithshme të Komuniteteve Fetare në Shqipëri.Propozimi ynë për organet kompetente ishte që pyetja në lidhje me fenë të ishte e detyrueshme, si të gjitha pyetjet e tjera, e qartë dhe e saktë, për të nxjerrë rezultate të drejta:

Jam:

  1. Myslyman sunit
  2. Myslyman bektashinj
  3. I krishterë orthodhoks
  4. I krishterë katolik
  5. I krishterë ungjillor
  6. Ndjekës i një besimi tjetër. Cilit?
  7. Ateist

Politikanë të ndryshëm, por edhe qarqe fetare, u rreshtuan kundër kësaj pyetjeje dhe u kultivua një frikë e përhapur kudo se mos ndoshta feja lidhet me deklarimin e kombësisë. Komuniteti Orthodhoks, nuk formuloi asnjë kundërshtim, por u kufizua në theksimin e detyrimit për të pasur objektivitet dhe seriozitet gjatë gjithë zhvillimit të regjistrimit. Si përfundim, pyetja mbi fenë u bë fakultative, e paqartë dhe e vështirë për qytetarët, veçanërisht për ata me arsim të kufizuar. Kjo siç duket, për të diktuar përgjigjet në një drejtim të caktuar dhe për t’i regjistruar qytetarët në mënyrë arbitrare. Fleta e regjistrimit të INSTAT-it shkruan: Siç shihet më sipër del shumë në pah pyetja ngatërruese nr.2. Nuk ka në botë term për të denominuar fe me emrin “besimtar”. Besimtar i kujt? I cilës fe saktësisht? Megjithëkëtë rezultatet u dhanë me përcaktim të qartë të fesë: myslimanë 56,70%, katolikë 10,03%, orthodhoksë 6,75%, bektashinj 2,09%, ungjillorë 0,14%, të krishterë të tjerë 0,07%, ateistë 2,50%, besimtarë të pacilësuar 5,49%. Pasues të feve të tjera 0,02%. Nuk u përgjigjën 13,79%.

  1. Gjatë dy të dielave të fundit, 9 dhe 16 dhjetor 2012, tek orthodhoksët pjesëmarrës në meshimet në kishat e Tiranës, Durrësit, Beratit, Korçës, Vlorës, si dhe në qytete të tjera, ndamë pyetësorë në lidhje me Censusin. Rezultatet ishin tronditëse. Anketimit tonë iu përgjigjën me emër, mbiemër dhe adresë 7118 persona. Prej këtyre 2469 persona ose 34,68% deklaruan se u vizituan dhe u pyetën për përkatësinë fetare gjatë Censusit. Ndërsa nuk u vizituan fare nga regjistruesit ose u vizituan dhe nuk u pyetën mbi përkatësinë fetare 4643 persona ose 65,23%. Gjithashtu 56 persona deklaruan se regjistruesit i shënuan të dhënat me laps ose në një fletore tjetër dhe 11 persona pohuan se regjistruesit nuk donin ta shënonin fenë ose e shënuan atë pas shumë këmbënguljeje. Për më tepër, kemi dëshmi të shumta se regjistrimi në një pjesë të madhe të tij është kryer nga regjistruesit me shënime në fletore, jo siç e kërkon procedura të shkruhet në pyetësor dhe as nuk janë firmosur nga deklaruesit.
  2. Gjatë 100 viteve të pavarësisë së shtetit shqiptar janë kryer vetëm dy regjistrime në të cilat përfshihej pyetja mbi përkatësinë fetare. Sipas statistikës së vitit 1927 kemi këto të dhëna: myslimanët sunitë dhe bektashinj përbënin 67,5%; orthodhoksët 22,3% dhe katolikët 10%. Ndërsa sipas regjistrimit tjetër të kryer nga autoritetet italiane, në vitin 1942, të dhënat e nxjerra ishin: myslimanë 68,9% të popullsisë (nga të cilët sunitë 54,17% dhe 14,73% bektashinj) dhe të krishterë 31% (nga të cilët orthodhoksë 20,7% dhe katolikë 10,3%).

Pas persekutimit të gjatë antifetar dhe ardhjes së demokracisë në vitin 1991, është shumë i qartë për të gjithë në këtë vend ringritja e të gjitha Komuniteteve Fetare Tradicionale, si dhe lulëzimi mjaft i dukshëm i Kishës Orthodhokse Autoqefale të Shqipërisë. Pra është shumë e çuditshme dhe e dyshimtë, përse disa qarqe të caktuara synuan me makinacione të ndryshme të tregojnë se orthodhoksët u pakësuan me 2/3.

Sipas të dhënave kishtare që ne disponojmë (regjistrat e pagëzimit, para dhe pas persekutimit, si dhe nga regjistrat e 460 famullive orthodhokse në të gjithë vendin) numri i të krishterëve orthodhoksë e tejkalon 24% të popullsisë së Shqipërisë. Me të drejtë mund të ngrihet pyetja: Ku janë mbi 17% e orthodhoksëve të tjerë që i fshehu regjistrimi?

Të gjitha të dhënat mbështesin faktin se nën përqindjet e regjistrimit që përcaktohen si “Nuk u përgjigjën 13,79%” dhe “besimtarë të pacilësuar 5,49%” ndodhen të krishterët orthodhoksë në shumicën e tyre dërrmuese: a) Ata qëvendosën me dëshirën e tyre të mos marrin pjesë në regjistrim, p.sh shumica e minoritetit grek, ndoshta edhe e vllahofonëve, malazezëve, si dhe e minoriteteve të tjera. b) Ata që iu shmangën deklarimit direkt të fesë, pas një presioni psikologjik që krijuan disa qarqe ekstremiste dhe pas kërcënimeve në lidhje me deklarimin me dëshirë të besimit fetar dhe kombësisë. c) Të gjithë ata të cilët regjistruesit nuk i vizituan (janë mijëra persona që e vërtetojnë këtë fakt), si edhe fshatra dhe lagje të tëra orthodhokse. d) Ata persona që u vizituan, por nuk u pyetën fare për përkatësinë fetare, ose kur u deklaruan orthodhoksë, regjistruesit në mënyrë arbitrare i vendosën në një kategori të pacilësuar.

E ndërsa pyetja për fenë u përcaktua si fakultative, me dëshirë, bashkë me atë të kombësisë, u kthye në fund fare në karakteristikën qendrore të këtij regjistrimi. (Vlen për t’u shënuar fakti se vetë regjistrimi, ndaj pyetjes së kombësisë, nxjerr këto rezultate: në fillim shqiptarë 82,58% dhe në fund: nuk u përgjigjën 13,96%).

Sipas Këshillit të Evropës (“Third Opinion of the Council of Europe on Albania adopted 23.11.2011”), procedura e regjistrimit në lidhje me çështjen e kombësisë nuk është bërë sipas standarteve të pranuara ndërkombëtarisht dhe duhet të përdoret “me kujdesin më të madh” (ëith the utmost caution) dhe të mos mbështeten ekskluzivisht në këto vendimet e autoriteteve politike.

Pas fakteve të mësipërme, deklarojmë: Denoncojmë metodën antishkencore që u ndoq për këtë çështje të ndjeshme fetare. Protestojmë për shtrembërimin flagrant të etikës profesionale. Nuk njohim të dhënat mbi përkatësinë fetare të popullsisë që jep statistika e fundit e vitit 2011 bërë nga INSTAT. Plane dhe veprime të tilla mund të minojnë bashkekzistencën dhe harmoninë fetare për të cilën jemi përpjekur.

Kërkimi i së vërtetës është diçka themelore për një shoqëri të qytetëruar, veçanërisht në çështje kaq delikate, si besimi fetar i qytetarëve. Dhe vetëm e vërteta mund ta ndihmojë Shqipërinë në ecurinë e saj drejt Evropës së Bashkuar dhe në përgjithësi përparimin në shekullin e njëzet e njëtë.

Këshilli Kishtar Kleriko-laik i Kishës Orthodhokse Autoqefale të Shqipërisë*

(*Në këtë organ institucional të Kishës marrin pjesë të gjithë anëtarët e Sinodit të Shenjtë, si dhe priftërinj dhe laikë – burra, gra dhe të rinj, përfaqësues të Kryepiskopatës dhe të Mitropolive).

Tiranë, 17 dhjetor 2012

* * SHENIM, 10 Janar 2013. Pas grumbullimit të 25 870 anketimeve me shkrim të besimtarëve orthodhoksë në qytete të ndryshme të Shqipërisë, 17 360 prej tyre, ose 67.10% deklaruan se nuk u vizituan nga regjistruesit, ose nuk u pyetën (dhe nuk shkruan) për përkatësinë fetare.

Miron Çako

Përgjegjës i Zyrës së Katekizmit