Opinion – Page 830 – Dielli

NË VIJIM TË NJË SHKRIMI: SË PARI, BASHKIMI SHPIRTËROR I SHQIPTARËVE!

January 23, 2013 by dgreca

Nga Skënder Zogaj/publicist e poet, Fushë-Kosovë/

I nderuari shok e mik, si-vëlla Murat Gecaj!/

E lexova me kënaqësi skicën , “Së pari, bashkimi shpirtëror i shqiptarëve” dhe e pëlqeva fort mendimin e urtë e të mençur, përkitazi me temën e bashkimit kombëtar.

Siç vërejmë dendur, disa individë, grupe e qarqe “patriotësh” ,“të zjarrmshëm”, asaj po i fryjnë me afsh patetik, përmes fjalësh të mëdha. Por nuk kryejnë asnjë veprim konkret, për të dëshmuar se vërtet ata janë për bashkimin kombëtar dhe se ia kanë anën kësaj pune, jo vetëm për ta shprehur, por edhe për ta “krehur”, të paktën, duke dëshmuar më bindshëm, se kanë ndonjëfarë projekti konkret për ta realizuar atë.

Përkundrazi, me plot gojën, për bashkim kombëtar po shfaqen individë dhe grupe që, më së paku, do të duhej të paraqiteshin, sepse nuk janë ata, që mund të flasin në emër të popullit! Bile, nuk mund të flasin as në emër të ndonjë shtrese të tij, ngase nuk e kanë asnjë meritë të veçantë, që është e domosdoshme, kur dikush i jep të drejtë vetes të dalë dhe të shprehë aspirata të përmasës kombëtare.

Prandaj, i dashur Murat, bukur e ke thënë, nuk duhen kapërcyer shkallët “me hop” ose “me vrap”, sepse “e thyen qafën” e bie në gropë!

Bashkimi shpirtëror është ajo, që na duhet sot, kur “dikush i bie thumbit e një tjetër patkonit”! Sepse kemi jetuar për shumë kohë të ndarë e të përçarë, anëve të ndryshme të botës dhe nën trysninë e njëmijëenjë faktorëve, që na e kanë rrudhur mendjen dhe shpirtin. Kështu që kemi aq shumë zbrazëti shpirtërore, sa që, nganjëherë, duke i analizuar disa faktorë, them se na duhet kohë tepër e gjatë, që të mund të funksionojmë përbashkësisht.

Nuk besoj se mund të kemi bashkim kombëtar cilësor në kushtet aktuale, kur Shqipëria dhe Kosova janë të ngërthyera nga “patriotizmi” i rrejshëm. Po them kështu sepse, i madh është numri i të ashtuquajturve “patriotë”, të cilët janë të përfshirë në krime dhe korrupsion, drogë e prostitucion, hajni dhe mashtrime.

Ata janë “patriotët” e paditurisë, primitivizmit e kontrabandës, që bëjnë argatin e rrjetave të ndryshme mafioze. Pastaj, të yshtura prej tyre, dalin shesheve të mbështjellur me flamurin kuq e zi dhe bërtasin për bashkimin kombëtar! Është një skenë aq e trishtueshme, sa që shqiptarëve të ndershëm e të vërtetë, ua zgjojnë neverinë dhe i bëjnë të ikin dhe të fshihem, që të mos i shohin e dëgjojnë këto “sorra të larme”, duke krrokatur, si në Shqipëri, ashtu edhe në Kosovë.

Intelektrualët shqiptarë, atdhetarët e ditur, të pastër e të ditur, nuk do të duhej të bien pre e këtyre koluareve, por do të duhej të punojnë seriozisht, pa asnjë fjalë, në shembullin e veprimit të vendeve të tjera, si Gjermania, fjala vjen.

Vetëm një javë para se të rrënohej “Muri i Berlinit”, gjermanët thonin se: “Muri është i paprekshëm edhe për 100 vjet!” E, në fakt, i kishin përgatitur të gjitha “veglat” e nevojshme. Kështu, sa çel e mbyll sytë, e realizuan qëllimin e tyre, pa asnjë fjalë e miting, pa u mbështjellur me flamuj dhe pa u çjerrë rrugëve! Si para, ashtu edhe pas rrënimit të Murit, gjermanët e bënë në heshtje bashkimin e tyre kombëtar…

Pra, mik i dashur, jam me ty dhe shfrytëzoj rastin që të të falënderoj shumë nga zemra, për shkrimin kuptimplotë: “Së, pari bashkimi shpirtëror i shqiptarëve”. Le të shpresojmë, të gjithë së bashku!…

Përshëndetjet më të përzemërta dhe me shumë respekt!

Fushë-Kosovë, 20 janar 2013

Eurodeputetët kundërshtojnë ashpër mohimin e shtetësisë së Kosovës

January 22, 2013 by dgreca

Në Komisionin për Politikë të Jashtme të Bashkimit Evropian ka përfunduar raporti për debatin për Kosovën, dhe rreth 150 amandamenteve që janë paraqitur në këtë raport.
Duke folur për këtë raport, Ulrike Lunacek, që është edhe përpiluese e tij, ka thënë se ajo është e gatshme që të bëhen disa kompromise rreth disa amendamenteve, miëpo, siç tha ajo, nuk do të ketë kompromis me ata që propozojnë që Kosova të mos trajtohet si shtet, dhe me ata që e vënë në dyshim shtetësinë e Kosovës.
Lunacek u është referuar amendamenteve të cilët kërkojnë që edhe Parlamenti Evropian në të ardhmen ta shkruajë emrin e Kosovës me fusnotë dhe që të hiqet paragrafi i cili kërkon nga 5 vendet anëtare të BE-së që nuk e kanë njohur Kosovën, ta bëjnë një gjë të tillë.
Ulrike Lunacek ka thënë se ajo shpreson që do të ketë mbështetjen e shumicës, për të mbajtur paragrafin i cili inkurajon 5 vendet e BE-së, që në emër të unitetit evropian, të njohin pavarësinë e Kosovës.
Parlamenti Evropian, vazhdon të mbetet i vetmi institucion i BE-së, i cili e trajton Kosovën si shtet sovran dhe të pavarur.
Në favor të propozimeve të zonjës Lunacek, kanë folur edhe disa deputetë të tjerë të Parlamentit Evropian, përfshirë edhe shefin e delegacionit për Evropën Juglindore, Eduard Kukan. Pasi që Kukan vjen nga Sllovakia, vend ky që nuk e ka njohur pavarësinë e Kosovës, ai ka thënë se inkurajimi për ta njohur Kosovën, për 5 vendet tjera anëtare të BE-së, nuk është një inkurajim jokonstruktiv.
Kështu, në mënyrë diplomatike, ai ka mbështetur idenë e zonjës Lunacek.
Edhe deputeti nga Gjermania Bernd Posselt, ka mbështetur këtë ide, dhe ai ka qenë mjaft kritik ndaj atyre që ai i quajti mohues të shtetësisë së Kosovës.
“Duhet dërguar një porosi përfundimtare, se nuk mund të luhet me kufijtë e Kosovës, sepse në këtë mënyrë do të preken edhe kufijtë e vendeve tjera”, ka thënë Posselt, kryesisht duke bërë krahasime në mes të veriut të Kosovës dhe Luginës së Preshevës.
Ai ka thënë se të drejtat që kërkohen për serbët në Kosovë duhet të vlejnë edhe për shqiptarët në Luginën e Preshevës.
“Nësë preken kufijtë në veri të Kosovës, atëherë do të preken edhe kufijtë në jug të Serbisë, por mund të hapen çështje edhe në Maqedoni, Mal të Zi, Vojvodinë dhe pjesë tjera të ish Jugosllavisë”, ka thënë Posselt, duke bërë ftesë të të mbështetet dhe të forcohet integriteti territorial i Kosovës, dhe të harrohet ndryshimi i mëtejmë i territoreve të ish-Jugosllavisë.
Ndërkohë, në Parlamentin Evropian është zhvilluar debat edhe për Serbinë, ndërsa ka pasur edhe shkëmbim mendimesh në me zëvendëskryeministren e Serbisë Suzana Grubjeshiq, që është e ngarkuar edhe për çështje evropiane.
Ndaj saj janë bërë shumë pyetje në lidhje më Luginën e Preshevës, me kërkesa që atje të ulen tensionet. Mirëpo, ajo duke folur për heqjen e monumentit të dëshmorëve që UÇPMB-së, ka thënë se fjala është për një monument, sipas saj, i cili glorifikon terroristët, dhe ai është hequr, kështu që heqja e këtij monumenti, gjithnjë sipas saj, nuk ka ndikim në rajon, sepse ajo është çështje e brendshme e Serbisë.
Deputetë të ndryshëm të Parlamentit Evropian kanë bërë ftesë ndaj të gjitha palëve në rajon, që të përmbahen nga ngritjet e tensioneve të reja.(Kortezi Europa e Lire)

Heqja e Lapidarit, Cenim i Demokracise

January 22, 2013 by dgreca

Nga Hekuran Nikci/

Edhe nje here u deshmua se te drejtat e shqiptareve te Lugines se Presheves po cenohen. Kesaj here cenimi i te drejtave te atyre shqiptareve te cilet me te drejte jetojne ne hapsiren e vet dhe pa te drejte udhehiqen nga nje qeveri amriqesore ndaj tyre, arriti kulminacionin.

Heqja e lapidarit te deshmoreve te UCPMB-se cenon te drejtat dhe lirite jo vetem te shqiptareve te kesaj ane port e gjithe qytetareve te rajonit dhe me gjere.

Kjo deshmon qe Beogradi zyrtar nuk eshte ndryshe veqse si paraardhesit e vet qe ndezen luftera dhe e lyen me gjak fundshekullin e kaluar. Per me teper, kjo deshmon qe qeveria e Ivica Tdicit po e vazhdon rrugen e qeverise dhe mentorit te tij politik, Millosheviqit.

Ndryshe nga herat e tjera, kesaj radhe Beogradi zyrtar ushtroi terror psikik mbi qytetaret e “vet” shqiptar duke derguar xhandarmerine serbe te veshur me te zeza e maska ne fytyra dhe te pajisur me automatik dhe artileri te rende per t’iu pergjigjur cdo lloj sulmi qe mund te ju kishte ardhur nga shqiptaret.

Por, Beogradi zyrtar gaboi ne kalkulimet e veta sepse shqiptaret kane nje civilizim te lashte dhe nuk i lejon morali dhe etika qe me dhune ti pergjigjen nje akti qyqar si te ketij lloji. Perkundrazi shqiptaret e Lugines se Presheves si qytetar paqeruajtes te botes demokratike me mend zgjodhen rrugen demokratike qe ketij akti inferior te Beogradit zyrtar ti japin nje zgjidhje.

Shqiptaret luften e kane alternativen e fundit kundrejt serbeve qe ate e kane alternativen e pare.

Prandaj, shqiptaret e Lugines se Presheves kane nevoje te madhe per qeverine e Shqiperise, Kosoves dhe klasen politike shqiptare ne Maqedoni sepse ndikimi i tyre atje eshte i zbehte dhe i kufizuar ne veprimet e tyre politike.

Deri tani nuk kemi pare ndonje levizje ne kete drejtim te qeveritareve dhe politikaneve shqiptare. Deri tani ata po rrine duarkryq dhe po i levizin ato vetem atehere kur po postojne shkrime dhe komente ne rrjetet sociale rreth heqjes se lapidarit te deshmoreve dhe rreth perkrahjes se tyre per shqiptaret e Lugines se Presheves. Kjo nuk mjafton!

Nuk eshte vetem obligim kombetar i tyre t’ju vijn ne ndihme shqiptareve te Lugines, por eshte edhe obligim shteteror sepse kjo eshte e theksuar edhe ne kushtetutat shteterore te tyre.

Heqja e lapidarit te deshmoreve te UCPMB-se cenon vlerat e botes demokratike duke ngritur shqetesime ne vend dhe rajon. Gjithashtu heqja e lapidarit ngrit shume pyetje te tjera fundamentale rreth te ardhmes se shqiptareve te Lugines dhe te ardhmes se vet hapesires gjeografike te Lugines se Presheves.

21 Janar, 2012

Nju Jork

ÇDO SHQIPTAR ËSHTË PO AQ I RËNDËSISHËM SA ÇDO SERB

January 22, 2013 by dgreca

Meditime kur presidenti Obama u betua me Biblën e Linkolnit e Martin Luther King Jr./

Nga ELIDA BUÇPAPAJ/

Dita e Inaugurimit të mandatit të dytë të Presidentit Obama përkoi me Ditën e Marthin Luther King Jr., e cila në Amerikë festohet të hënën e tretë të çdo janari. Martin Luther King Jr., Nobelist i paqes më 1964, lider i Lëvizjes Afrikano-Amerikane i të Drejtave të Njeriut, ikonë e të drejtave civile përmes mosbindjes paqësore pa mjete dhune dhe violencë, i ka kontribuar kësaj dite. Prandaj Barack Obama u betua me dorën mbi dy Bibla, njëra ishte e Abraham Lincolnit, presidentit që nxori jashtë ligji skllavërinë dhe tjetra e Martin Luther King Jr.. Sepse të dy këta burra ndikuan që në fjalimin inaugurial presidenti Obama të thosh se: “Ajo që e bashkon kombin tonë nuk është ngjyra e lëkurës sonë apo prejardhja e emrave tanë, por fakti se të gjithë njerëzit janë krijuar të barabartë dhe kanë të drejta të padiskutueshme”. Gjysmë shekulli më parë nuk ishte e imagjinueshme që një Afrikano-Amerikan të zgjidhej President i SHBA. Martin Luther King Jr. luftoi që kjo ditë të mos ishte ëndërr!

Në të njëjtën ditë me inagurimin zyrtar të presidentit të SHBA, në Tiranë u kujtua 2 vjetori i 21 janarit, kur dy vjet më parë një manifestim i PS degjeneroi në kaos dhe për pasojë humbën jetën katër viktima të pafajshme. Ka dy vjet që pozita dhe opozita shigjetojnë njëra-tjetrën me akuza, ndërsa drejtësia nuk ka thënë ende fjalën e saj. As për Gërdecin. Aq sa thuhet rëndom se në Shqipëri nuk ka drejtësi.

Por një sistem demokratik, që të funksionojë, duhet pavarësi dhe integritet i tre pushteteve, legjislativit, ekzekutivit dhe drejtësisë, e në Shqipëri pushteti i tretë është i krimbur. Pushteti i katërt, shtypi dhe mediat, është klientelist, ndërsa integriteti i klasës politike e cila popullon dy pushtetet e tjera është për tokë.

21 janari i vitit 2011 i ktheu Tiranës për disa orë të gjata ankthin e 1997, sepse ata që organizuan atë manifestim deshën ta inkuadronin në kontekstin e Revolucioneve dhe Pranverës Arabe, duke harruar se vendi ynë sot është anëtar i NATO-s, ku mjetet që të ofron demokracia e përjashtojnë dhunën dhe kaosin.

Prishtina më 21 janar kujtoi 7 vjetorin e vdekjes të Liderit Indipendentist, në një klimë të tensionuar ku në Preshevë u mbajt protesta e shqiptarëve autoktonë në përgjigje të veprimit fashist, si e cilësoi Adem Demaçi, të makinerisë policore serbe e cila e armatosur gjer në dhëmbë dhe me tytat e armëve gati, të dielën në mëngjes hoqi lapidarin e ushtarëve të rënë të Ushtrisë Çlirimtare të Preshevës, Medvegjës dhe Bujanocit.

Këto paralele dhe fakte të ndërthurura në mënyrë si rastësore, me vështrimin e parë, të duken se nuk kanë lidhje me njëri-tjetrin, në fakt flasin qartë se liria punon. Nëse sot Marthin Luther King Jr. do të ishte gjallë ai do të deklamonte se ëndërra e tij për të qënë vëlla me të bardhin është kthyer në realitet dhe se përpjekjet e tij triumfuan.

Marthin Luther King Jr. sot do t’iu bënte thirrje shqiptarëve që të arrijnë tek aspiratat e tyre duke përdorur metoda legjitime që ofron demokracia. Aspiratat e shqiptarëve në pesë shtete sot janë që të jenë të përfaqësuar nga një klasë politike me integritet dhe se çdo shqiptar të ketë të drejta të barabarta me bashkëqytetarët e çdo përkatesie kombëtare.

Marthin Luther King Jr dhe Ibrahim Rugova po të ishin gjallë do t’i thoshin Daçiqit që t’i ulte armët kundër shqiptarëve të paarmatosur, sepse armët dhe milicia e tij nuk i frikëson shqiptarët dhe se këto armë u kujtojnë shqiptarëve veç krimet e Serbisë së Milosheviçit, çka e bëri të detyrushme mbrojtjen dhe intervenimin e NATO-s.

Martin Luther King Jr. do t’i tregonte Daçiqit se çfarë ndodh sot në Washington D.C. ishte e paimagjinueshme të ndodhte 50 vjet më parë, që Beyonce të këndonte hymnin amerikan, ndërsa një poet amerikan me rrënjë hispanike të recitonte sipas traditës një poezi përpara Presidentit të SHBA, ashtu si kishte deklamuar Robert Frost, poeti i „Fire and Ice – Zjarr dhe Akull“ përpara John F.Kennedy dhe Maya Angelo përpara Presidentit Bill Clinton! Ku është parë kjo! Kjo është parë në Amerikë dhe atje ku shtrin rrënjët liria. Që do të thotë se do të bëhet realitet edhe tek ne në ish-Ballkan.

Ish-Ballkani i ka ikur një herë e mirë erës të konflikteve. Dhe Serbia gabohet nëse do të vazhdojë të bëjë demonstrime force, si ai që pamë të dielën, me mjete të blinduara dhe me tyta armësh për t’i frikësuar e gati për të qëlluar shqiptarët e Kosovës Lindore. Perëndoi ajo kohë. U fut në arkiva, në muzeumet që priten të ndërtohet.

Shqiptarët nuk kanë më frikë nga Serbia sepse shqiptarët besojnë tek liria dhe liria nuk vret, liria mbjell barazinë, është e barabartë midis të barabartëve. Ballkani ka mbaruar punë me diktatorët, prandaj sot është ish-Ballkan. Fati i tyre tashmë dihet. Shqiptarët janë duke sendërtuar lirinë, dhe liria bën që shqiptarët e serbët t‘i gëzojnë frytet e lirisë dhe shanset që u jep shteti i së drejtës në mënyrë të barabartë edhe atje ku janë pakicë edhe atje ku janë shumicë. Kështu thoshte Martin Luther King Jr.. Dhe kështu u bë! Sepse kështu vepron liria!

Mjafton të shihni se si ëndërrat e Martin Luther Kingut Jr. dhe Ibrahim Rugovës sot janë bërë realitet. Dikur, për ne shqiptarët, jo shumë larg në kohë, në një të shkuar të afërme, ishte gjithçka tabu. Ta ëndërroje quhej imagjinatë e çmendur, quhej çmenduri, krim, sot janë të çmendur ata që mendojnë se mund ta ndalin këtë realitet të ri, i cili i fton të gjithë qytetarët e ish-Ballkanit ta gëzojnë jetën si qytetarë të barabartë të Europës juglindore. Sepse koha kur Shqiptarët trajtoheshin si qytetarë të dorës të fundit ka mbaruar!

BASHKIMI YNË I PARË, AI SHPIRTËROR…

January 21, 2013 by dgreca

(Mendime, pas dy ftesave, nga një koleg gjakovar dhe një arbëresh)

NGA MURAT GECAJ

Sidomos kohët e fundit, pas festimeve madhështore e të paharruara të 100-vjetorit të Shpalljes së Pavarësisë së Shqipërisë, po flitet në vijimësi për një temë “të nxehtë” të ditëve tona, pra për Bashkimin Kombëtar. Në këto çaste, kur po i shkruaj këto radhë, së pari, po më kujtohen vargjet e një kënge-kushtrim, të cilën e dëgjoj shpesh. Atë e kam në një kastetë dhe e vendosu në manjetofonin te koka e krevatit, në dhomën e fjetjes. Nuk më kujtohen tani me saktësi vargjet e saj, por njëra nga ato i drejtohet Europës, me fjalët e një atdhetari shqiptar: “ A i mban mend ti trojet e mia?”, të cilat janë copëtuar në disa shtete te Ballkanit!

Sigurisht, kjo temë shumë e rëndësishme e diteve të sotme për Kombin tonë, kërkon sa e sa shkrime dhe libra. Po unë u nisa për të shkruar këtë skicë nga fakti, se këto ditë mora dy ftesa për të qenë në veprimtari, që organizohen, njëra në Gjakovë dhe tjetra në Durrës. E di fare mirë se dhe kolegët e mi marrin shpesh ftesa të tilla, për të shkuar në përvjetorë shtypi e ditëlindjesh, në përurime librash, ekspozita të ndryshme e tjerë.

Po, meqenëse këto dy ftesa i “lidha” me njëra-tjetrën, për të ilustruar sadopak mendimin e shprehur, që në titull, po i tregoj ato shkurtimisht. Kështu, u mbushën 5 vjet që, në qytetin e Gjakovës, nisi të dalë revista e ilustruar, me titullin “Gjakova Press” dhe me kryeredaktor Zeki Vehapin. Nuk e kam të saktë numrin e tyre, por mjaft nga ato revista i kam të ruajtura në bibliotekën time. Sepse m’i sjell, herë pas here në Tiranë, kolegu e miku im, arsimtari dhe publicisti Ibrahim Hajdarmataj. Meqenëse ai jeton familjarisht në fshatin Zogaj të Malësisë së Gjakovës (Tropojë), pra vetëm afër 5 km larg Gjakovës, shkon atje dhe kolegët e redaksisë i japin me dashamirësi kopje edhe për mua. Gjej rastin t’i falenderoj nga zemra për këtë gjest të bukur, pasi në ndonjë nga këto revista kanë publikuar edhe shkrime të mijat! Për të festuar këtë ngjarje të gëzuar, ata më dërguan dje ftesë në e-mailin tim, që të marr pjesë në ceremoninë e rastit. Ajo organizohet ditën e martë, datë 22 janar 2013, ora 14.00, në restorantin “Svis Bistri”(te stacioni i autobusëve të Gjakovës).

Rasti i dytë ka të bëjë me një mik paksa më të largët, me profesorin arbëresh, Luiss de Rosa. Së pari, atë e kam njohur përmes lidhjeve me Internet e ai më ka dërguar, rregullisht në PDF, numrat e revistës shqip-arbërisht, me titullin “Kumbora”, të cilën e drejton me dëshirë e profesionalizëm. Ndërsa vitin e kaluar erdhi në Tiranë, ku e takova bashkë me mbesën time të vogël 9-vjeçare, Dorelën. Me atë rast, me shkëmbyem libra tanë, pasi prof. Luiss de Rosa ka botuar disa të tillë, një ndër të cilët është një fjalor i dobishëm, shqip-arbërisht. Ndërsa sonte unë mora prej tij, përmes Internetit, një ftesë interesante. Ai njoftonte se, më datën 21 janar 2013, pra ditën e hënë, do të çelet në Galerinë e Artit Pamor të Durrësit, ekspozita “Fshati im, një fshat arbëresh”.

Sigurisht, dëshira ime është e madhe për të qenë i pranishëm në të dyja rastet dhe i falënderoj ata nga zemra. Por i përmenda këto ftesa për të theksuar mendimin se, kështu, duke marrë pjesë në veprimtari të tilla, kulturore e artistike e tjerë,së pari, ne shqiptarët do të bashkohemi nga ana shpirtërore. Dhe, kur banorët e cilitdo vend qoftë ai, janë të bashkuar shpirtërisht, nuk ka asnjë focë në botë që t’i ndajë as t’i shkëpusë më ata nga njëri-tjetri. Kështu, në një farë mënyre, kjo është edhe përgjigja ime për kolegun e mikun tim, prof. Hulusi Hako,i cili më ka dërguar për ta lexuar shkrimin e tij me titull: “Me hyrjen në Bashkimin Evropian, a zgjidhet autormatikisht edhe çështja e bashkimit tonë kombëtar?” Se, që të hipësh në një shtëpi, nisur nga ajo më e ulta dhe deri te më e larta, mund e duhet të kalosh, vetëm shkallë-shkallë… Ndryshe, me përvojën e tij të mençur mijëravjeçare, populli ynë shprehet, se atëherë “thyen qafën!”

Tiranë, 19 janar 2013