SHBA: Presidencialet 20166 : Presidenti Clinton voton për Hillary Clinton dhe Susan Shkrelin

November 8, 2016 by dgreca

Nga Beqir SINA – New York/

Mbasi Barack Obama, i dha një përkrhaje në fushatën e saj Suzanna Shkrelit si pjesë e një shtytje për votimin e demokratëve, në zonënë elektorale numër 8-të, në Michigan është Presidenti Bill Clinton ai që jep votën sot për Susana Shkrelin, në Detroit/

LANSING MI- Ish-presidenti Bill Clinton, tërhoqi një turmë të madhe votuesish në një sallë të vogël në kantonin Lansing – Detroit, të dielën pas vizitës në kishën në Flint, duke bërë edhe një nga përpjekjet përfundimtare, dhe duke kërkuar votën Demokratike të martën, për të bërë Hillary Clinton, presidenten e parë grua në historinë e SHBA-së.

Mirëpo, në qendër të vëmendjes së mbështetjes së tij, kësaj rradhe në Michigan të dielën si një shtet që mund të jetë i rëndësishëm, për Presidenten Klinton, ai u kërkojë votueseve të votojnë edhe kandidaten demokrate Susane Shkreli , ku në takimin me Bill Klintonin – presidentin e 42-të i vendit në sallën e unionit të UAë Lokal 652, ishin më shumë se 600 votues, dhe ai kërkojë votën e tyre.

Bill Clinton, i cili foli për 30 minuta, për se duhet të votohen kandidatët demokrat, sot të martën e madhe, tha duke pasur parasysh përmirësimin në ekonomi gjatë udhëheqjes së kësaj administrate nga Presidenti Barak Obama, i cili mori detyrën në vitin 2009, dhe kështu “zgjedhjet e së martës në shumë mënyra nuk duhet të humben me votën që do të jepet për kandidatën demokrat përfshirë edhe kandidaten demokrate, shqiptaro amerikanen Susana Shkreli” tha Clinton.

Kurse, në satusin e saj zyrtar në rrjetin social facebook, vet kandidatja e parë shqiptare për në kongresin Amerikan, demokratja Suan Shkreli , shkruan sot të martën, kur sapo kan nisur votimet dhe ajo duket se ka pasur një nga ditët më të mëdhe të kësaj fushate.

“Ishte një ditë të madhe,” për mua shkruan ajo, teksa ka publikuar edhe një fotografi me mikun e madh të shqiptarëve Priesidentin Bill Klinton, i cili mbrëm kishte mbledhur në qëndrën e votimit UAW lokal 652 në Lansing, disa nga figurat politike më me ndikim në këtë shtetet, Guvernatorin Blanchard, senatori Debbie Stabenow, dhe Gretchen Whitmer, dhe rreth 600 mbështetës, të i japin edhe asaj një mbështetje të fundit për sot – me votën për Susan Shkrelin për kongresiste.

Suzanna Shkreli, është kandidate demokrate për zonën elektorale Qarku 8 i Kongresit në Michigan – e cila më 24 Tetor, ka fituar edhe një përkrahje nga partia demokrate, dhe njeriu më i fuqishm i saj aktualisht – Presidenti në detyrë Barack Obama.

Presidenti Obama, i cili është në fund të mandatit të tij, gjatë këtyre ditëve, ka bërë një “fushatë” për kandidatët demokrat, në të gjithë Amerikën, me ata kandidatë, që janë në në garë në të gjithë vendin, përfshirë këtu edhe kandidaten për presidente të SHBA, ose njeriun që do ta zvëndësojë atë në Shtëpin e Bardhë zonjën Hillary Rodham Clinton.

Obama, gjatë kësaj fushate dha një mbështetje për gati 60 kandidatë për në Kongresin e SHBA dhe 150 asambleist Shteti, dhe anëtarë të Senatit të shtetit, gjatëtë gjithë këtyre javëve, sipas gazetës së Uashingtonit – Politico.

Me këtë rast para largimit të tij, Presidenti Obama, thuhet se ka planifikuara që këto përpjekje për të përkrahur këta kandidat prej tij, janë të paparë për një president, dhe, janë një shenjë paralajmëruese, për prioritet e tij post-presidenciale, për të punuar në rindarjen reformave në nivel shtetëror, njoftoi Politico.

Obama, me këtë rast duke prëkrahur edhe Susana Shkrelin ka thënë se ajo ishte një “lidere e ashpër dhe e zgjuar”, që do të luftojë për familjet që punojnë Michigan.

Presidenti i Shteteve të Bashkuara të Amerikës Barack Obama, i cili ka shprehur hapur mbështetjen për shqiptaren Suzana Shkreli, e cila kandidon për kongresmene në zgjedhjet presidenciale, që po mbahen sot në të gjithë territorin e Shteteve të Bashkuara të Amerikës, e ka cilësuar Shkrelin, si një lidere të zgjuar dhe të fortë, që do të luftojë për të mbrojtur të drejtat e grave.

“Të gjitha familjet në Michigan mund të mbështeten tek Suzana Shkreli, ajo do të luftojë për to, Suzan Shkreli, është liderja që keni nevojë”, ka thënë Presidenti amerikan.

Obama, e ka profilizuar Shkrelin si një kandidate liberale që do të ndihmojë Hillary Clinton dhe demokratët e tjer, në Kongresin Amerikan për politikat që do të ndërmarrë Presidentja Clinton në rast se fiton zgjedhjet presidenciale.

Shqiptarja Suzana Shkreli u fut në lista për kandidate në Kongresin Amerikan pas largimit të aktores Melissa Gilbert për arsye shëndetësore.

“Në Kongres, unë e di se Shkreli do të qëndrojë deri fund për të luftuar për të mbrojtur sigurimet shoqërore dhe Medicare, për të mbrojtur të drejtën e gruas, dhe për të zgjedhur dhe për t’i dhënë fund asaj në barrën dërrmuese të borxhit të kredisë studentore”, ka thën Obama në një deklaratë të lëshuar nga fushata Shkreli .

Në të njëjtën deklaratë, Shkreli, tha se ajo ishte “jashtëzakonisht e nderuar ” që të ketë mbështetjen e Obamës, dhe do të punojë për të mbështetur prioritetet e deklaruara nga presidenti.

Shkreli, po kandidon kundër një kongresmeni të “fuqishëm” dhe në detyrë, Republikanin Mike Bishop, R-Rochester, i cili u zgjodh për herë të parë në vitin 2014 për të zëvendësuar ish Republikanin Mike Rogers.

Stu Sandler, zëdhënës për fushatën e Bishop, tha pas lajmit se në mbështje ka hyrë edhe miratimi i Obamës në këtë fushat, tha se “nuk është për t’u habitur, duke pasur parasysh atë se Shkreli është “ në dorë të Nancy Pelosit, dhe demokratëve të tjerë liberal në Kongres.”

“Liberal Demokratët, duan edhe një kandidate liberale e cila do të ndihmojë Hillary Clinton dhe demokratët në Kongres, që kalojë agjendën e tyre liberale të Obamacare, rritjen e taksave, kontrollin e armëve, amnistin për emigrantët e paligjshëm, dhe dobësit e ekospozuar kundër terrorizmit radikal islamik”, tha Sandler.

Ndërkaq, mbrëm Hillary Clinton, ka përdorur ditën e fundit të fushatës për të rritur mbështetjen e saj në shtetet kryesore në këtë “fushë beteje”, ndërsa Donald Trump, ishte duke i rënë kryq e tërthor SHBA në shpresën e fundit, për një një arritje në një fitore të papritur në ditën e zgjedhjeve.

Clinton qëndrojë në qytetet më të mëdha të Pensilvanisë – Pitsburg dhe Filadelfia – së bashku me disa ndalesa në Michigan, në mesnatë, u ndal në North Carolina State University me Lady Gaga.ndërsa, Tim Kaine, zëvendsi i saj ishte North Carolina dhe Virginia.Sot duke votuar në Nju Jork, kandiadtja potenciale për në Shtëpinë e Bradhë Hillary Rodham Clinton, tha se ju mund të votoni për një shpresë, gjithëpërfshirës, Amerikën madhe zemre. Dhe vlerat tona kryesore janë duke u testuar në këto zgjedhje. “

Dhe, unë e di që njerëzit janë të frustruar, shumë njerëz ndihen të lënë anash dhe të lënë prapa. Kan frikë, edhe zemërimë në vendin tonë. Por, unë kam për tju dhën gjithëcka dhe ndryshuar me një plan, me miqtë e mi “, tha Clinton, teksa po hidhte votën në një kuti në Nju Jork.

Clinton edhe sot është duke u përqendruar me argumentet e saj mbyllëse në promovimin e një mesazhi shumë optimist në lidhje me një Amerikë, si thotë ajo gjithëpërfshirëse dhe me mundësi për të gjithë.

Kurse kundërkandidati i saj Donald Trump, i cili edhe ai ka votuar sot në Nju Jork, ka vazhduar të përqëndrohet më të madhe ende tek mesazhi i tij kundrejt kundërshtarit të tij dhe polemikat e Hillary Clintonit me e – mailet.

160822-vote-polls-election-2012-1839_fc224a44f045db6847c9425782b25267.nbcnews-fp-1200-800.jpg

Screen-Shot-2016-11-08-at-4.00.04-AM.png

th (1).jpeg

Për kë do të votojnë shqiptarët e Amerikës?

November 6, 2016 by dgreca

Dhe një digresion për Suzanna Shkrelin/

Nga Rafael Floqi/

Kjo është një pyetje e ligjshme në këto momente kur pak na ndan nga data e zgjedhjeve. Si në çdo komunitet emigrantësh ka një farë dyzimi për vetë faktin e të qenit si komunitete të lidhur si me jetën në Amerikë në atdheun e dytë ashtu edhe me ndikimin amerikan për vendin e lindjes Shqipërinë e Kosovën. Por kësaj here dilema e shqiptaro amerikanëve është edhe ajo mes vetë amerikaneve, midis ndryshimit dhe vazhdimësisë të politikave: midis të panjohurës dhe të njohurës, por edhe mes bindjeve të tyre si qenie politike si nënshtetas amerikanë me interesa dhe nevoja të përmirësimit të jetës së përditshme e sidomos të klasës së mesme.Në këto ditë prag zgjedhjesh në mungesë të një sondazhi të mirëfilltë mes shqiptarësh, bëra një sondazh të thjeshtë mes miqve të mi me të cilët ndodhesha së bashku në një veprimtari të fondacionit studentor të bursave “Skënderbeu”. Miqtë e mi në fjalë ishin intelektualë dhe aktivistë të çështjes kombëtare nga të gjitha trojet shqiptare. Nuk po i përmend emrat, pasi ndonjëri prej tyre mund të ndërroj mendim, deri në ditën e zgjedhjeve, por mendoj se mjaft nga përcaktimet e tyre rezonojnë qëndrimet e shqiptaro- amerikanëve.

Miqtë e mi do ti përcaktoja si të tillë: demokrati besnik, patrioti demokrat, republikani i zhgënjyer nga Trump, republikani besnik, dhe një person pa të drejtë vote.

Sot ndër shumë shqiptarë në SHBA ende kanë një “pëlqim sentimental” për Hillary Clinton, për shkak të rolit të presidentit Clinton pati për ndërhyrjen e SHBA në Kosovë, por megjithatë shqiptarët janë gjithashtu të ndarë në preferencat e tyre, pasi në to peshojnë çështjet e rëndësishme individuale dhe lokale dhe interesa jetikë.

Shqiptarët si dhe amerikanët janë të ndarë mes republikanëve dhe demokratëve. Duke e njohur komunitetin do të ishte naive të besonim se të gjithë do të votonin të gjithë për një kandidat apo për një tjetër. Votuesit shqiptarë gjenden në të dyja kampet – të organizuar në qytetet e tyre – për dyshen Trump-Pence dhe për Clinton-Kaine mjafton të shohësh tabelat e vendosura në oborret e tyre apo në makina.

We own Clintons.

“ Po ne i detyrohemi Clintonëve”. Një djalosh i ri i sapo diplomuar si farmacist i pranishëm në tryezë, kur ra fjala për zgjedhjet, tha një shprehje në anglisht, që ndoshta është proverbiale për qëndrimin e shumicës së shqiptarëve në këto zgjedhje. “We own Clintons”. Që përkthyer lirshëm do të thotë Clintonët janë tanët. Nuk besoj të ketë një statujë për Hillary Clintonin diku por në Sarandë gjendet.

“Shqiptarët i kanë mbështetur gjithnjë Clintonët dhe kanë arsye të mirë për ta bërë këtë,” tha ai. Simpatia e tyre lidhet me veprimin e Bill Clinton për të mbrojtur shqiptarët e Kosovës nga represioni i ashpër i Serbisë nën sundimin e Sllobodan Millosheviçit në vitin 1999, kur shqiptarët në Kosovë kërkonin pavarësi. Shumë shqiptarë besojnë se Hillary e ka çuar përpara trashëgiminë e mbështetjes së Kosovës gjatë mandatit të saj si Sekretare e Shtetit në administratën e Barack Obamës.

I vetëdijshëm për këtë mbështetje, Bill Clinton, i shoqëruar nga kongresmeni i Nju Jorkut Eliot Engel, një mbështetës i çështjeve shqiptare dhe Mark Gjonaj, një politikan shqiptaro-amerikan në Asamblenë e Shtetit të Nju Jorkut, zhvilluan në Nju Jork në prill për të bërë fushatë te shqiptarët për zgjedhjen e “Hillary për Presidente”. Në tetor 2015, Clintonët mbajtën dy evente për mbledhje fondesh në Nju Jork dhe Connectikat të organizuara nga filantropët dhe biznesmenët shqiptarë.

Trump dhe Shesheli

Mbështetës i votimit kundër Trump ishte një miku im aktivist i lëvizjes për të drejtat e shqiptarëve më Mal të Zi. Faktet që mbështetës të Sheshelit dalin në rrugë në favor të Trump edhe me gjithë përgënjeshtrimin e fushatës së tij ai i mbetej besnik qëndrimit jo të pabazuar që përmendte dhe analisti Veton Surroj në koment të fundit për këtë temë.

“Çështja se a do të zgjidhet presidenti (Trump) apo presidentja (Clinton) kësaj here ka të bëjë edhe më shumë me jetët tona se zakonisht, sepse përzgjedhja që do të bëhet nuk është mes dy kundërshtarëve tradicionalë ideologjikë, njëri pak në të majtë të qendrës tradicionale, tjetri pak në të djathtë të qendrës tradicionale. Kësaj here, përzgjedhja është mes një kandidateje të traditës politike amerikane dhe të një kandidati që i përket një tradite tjetër. Atë traditë nuk do kërkuar në Amerikë, është lehtë e identifikueshme në fqinjësinë e afërt të shqiptareve. Ajo traditë quhet Vojislav Sheshel.” . Këtu ka dhe spekulime bazuar në stilin populist, por krahasimi përtej konspiracionit qëndron.

Miku im më theksoi edhe reagimin e një sërë shoqatash shqiptare nga komuniteti që kërkuan që fushata e Trump të distancohej nga mitingjet e Sheshelit në Serbi. Ai ishte e mendimit që duhej të mbështetej Clinton për të ruajtjen e së njëjtës platformë dhe qëndrimi të mirënjohur në favor të shqiptarëve.

“Para luftës në Kosovë të gjithë ne e dimë se Jugosllavia ishte shteti më i afërt nga Lindja për SHBA, kush më garanton mua se me Trump nuk ndryshon qëndrimi”. Në fakt këto dyshime janë theksuar edhe nga teori konspirative të pranisë të këshilltarëve serbë të Trumpit. “Donald Trump nuk ka pasur nevojë të investojë shumë mund intelektual për të gjetur platformën e tij politike Ai sillet sikur ta kishte lexuar dr. Sheshelin, pohoi miku im.

Për hir të Shqipërisë do të votoj për Clintonin

Ai është një mësues shqiptar historie nga Tirana i konvertuar në protestant dhe ai ende mendon se parimet morale të republikanëve duhet të mbeten. Ai është kundër martesave gay dhe disa qëndrimeve të demokratëve.

“Unë jam për një parti republikane e fortë dhe për një líder si tipi i Reganit. Ai e njeh mirë sistemin elektoral amerikan. Që kur isha në moshë të re në Shqipëri dhe ndiqja TV italian, RAI , shpjegon ai mbaj mend fjalimin e Reganit “Z Gorbacov shembe këtë mur, dhe mendoja dhe pse isha i ri se ai do t’ia arrinte të rrëzonte komunizmin dhe ia arriti”. Ai në zgjedhjet parake republikane mbështeste Kasich si një konservator ekonomik, me politika liberale në ekonomi, por profili dhe sjellja e Trumpit binte ndesh me imazhin e tij për moralin dhe për liderin dhe parimet e tij morale.

Tani ai thotë se po zgjedh të keqen më të vogël po voton për Clinton, me gjithë gafat e mëdha qe ka bërë dhe skandalet e emaileve. Ai nuk beson që Tump është aq i përgjegjshëm sa të ketë butonat e armëve bërthamore në dorë .

“Nuk më mbetet gjë tjetër, veç të votoj për Clintonit”, shpjegon ai qëndrimin e tij. Pasi ajo është zgjidhja më pro Shqipërisë”.

Me gjithë qëndrimet e ndryshme të gjithë janë patriotë. Dhe është pikërisht ky republikan i zhgënjyer një nga organizatorët e një mbledhje fondesh në një restorant shqiptar për kandidaten demokrate Suzanna Shkreli ku shqiptaro amerikanët mblodhën gati 30 mijë dollarë.

“E kam të vështirë ta kuptoj guximin e saj , por ajo na pohoi se është e moderuar dhe se do t’i kundërshtonte dyja partitë për të luftuar për një agjendë që do të bënte që familjet e Miçiganit të ecnin përpara. “Unë kaloj ditë pas dite në gjykatë duke luftuar për të drejtat e fëmijëve dhe grave dhe ti e kupton se duhet të marrësh guximin për të mbrojtur njerëzit në zonën tënde elektorale. Unë e di se njerëzit dhe votuesit janë te lodhur nga fryma partiake, janë te lodhur nga një kongres i rrënuar janë të lodhur nga përfaqësuesi i tyre qe luftoi për interesat e veçanta te lobeve te caktuara dhe duan dikë si unë që të luftojë për interesat tyre”, më citoi ai platformën elektorale të Suzanës duke shtuar se ajo

i dukej se përputhej dhe me mendimet e tij.

Dilemat e një republikani besnik dhe dëshira për ndryshim

“Unë nuk e mbështeta Trumpin në zgjedhjet parake thotë një aktivist i njohur shqiptaro- amerikan i çështjes kombëtare, isha për Cruz, por në moshën time është vonë të ndryshosh. Amerika ka nevojë për ndryshim, Clinton në këtë rast është statuskuoja. Natyrisht politika e jashtme amerikane nuk mund të lidhet vetëm me emrin e një personi, shton ai. A nuk ishte Bush që shpalli pavarësinë e Kosovës” argumentoi, duke se më thënë në konfidencë se ai nuk mund të ndërronte kahet ai i mbetej besnik zgjidhjeve të tij :”Unë kam qenë dhe mbetem me LDK-në me PD në Shqipëri dhe me republikanët në Amerikë”.

“Ti nuk mund ta dish seç është ndryshimi nëse nuk ke rriskuar për ta provuar atë ka thënë Ajnshtanji, shton ai që është një lexues i mirë librash. Trump është për ndryshim. Mua nga na tjetër nuk më pëlqejnë dinastitë, dhe shton, jam takuar dhe kam darkuar me dy presidentët Bush, George W Bush mund të ishte një njeri i mirë për të pirë një birrë , por jo për të sjellë ndryshime për Amerikën”, bën ai krahasimin me Hillary-n.

Por nga ana tjetër ne si lobistë shqiptaro amerikanë kemi patur sukses po të kemi lobimin për Kosovën me të dy krahët në kongres dhe senat, të njëjtën rrugë pat ndjekur edhe Joseph Dioguardi me Ligën Shqiptaro-Amerikane se duhet mbështetur dy krahët e politikës, dhe pse Kongresi nga një herë është më i rëndësishëm sesa vetë Presidenti, duhet ruajtur tradita. Ne jemi mbështetur dhe nga John McKain dhe nga Joe Biden, duhet lobuar në të dy krahët.

Dhe natyrisht dhe ai përmend si fakt mjaft pozitiv kandidatin e Suzanna Shkrelit dhe pse demokrate në distriktin tetë, këtu në Miçigan . “ Për mua fakti që një shqiptaro amerikane në moshë të re merr përsipër këtë kanditim është mjaft domethënës dhe i guximshëm, Kjo edhe në mos fitoftë është një shembull se ne shqiptarët mund të arrijmë gjithçka”.

“Dhe nuk më pëlqejnë ato reklamat negative të kundërshtarit të saj republikan që e akuzon atë për politika tejet liberale. A mund të jetë liberale kjo deklaratë e saj se ne duhet të ruajmë vendet e punës, duke votuar kundër marrëveshjeve që mbyllin vendet e punës vendet e Mike Bishop kundërshtari i saj votoi për Fast Track Act që do ta dëmtonte sektorin e manifakturës këtu ne Miçigan ne nuk mund te jemi ne anën humbëse këtyre marrëveshjeve tregtare”. A nuk del ajo këtu kundër vendimit të Obamës. Dhe qëndrimet e saj liberale janë më shumë sociale. Unë marr shume pyetje nga njerëzit se duan një përfaqësues të mbrojë Social Security dhe Medicare, unë do ta bëj këtë do të luftoj çdo përpjekje për të mos lejuar privatizimin e social security apo kthimin e saj një voucher sistem, këto i thotë dhe Trump.

Diskutimet për zgjedhjet kalojmë pastaj tek problemet e emigracionit dhe natyrisht një miku i unë që ende nuk rregulluar statusin e tij, i cili s’ka mundësi të votojë, ai natyrisht mbështet Clintonin për perspektivën e rregullimit të statusit të tij. Ai s’voton dot por i druhet deportimeve që mund të fillojnë Trump sapo të marrë pushtetin. Në fakt ai është personi më i interesuar për rezultatin e zgjedhjeve. Po të kishte mundësi ai do të votonte që sot.

“Që nё 100 ditët e para në detyrë, Hillary do të prezantojë njё reformë gjithëpërfshirëse qё u hap rrugë emigrantëve drejt shtetësisë së plotë . Ajo do të trajtojë çdo njeri me dinjitet, duke rregulluar vizat e vonuara tё familjeve, mbështetur nё respektimin e ligjit, mbrojtjen e kufijve tanë dhe sigurinë kombëtare, duke i sjellë miliona punëtorë ekonomisë amerikane. Do t’i japë fund ligjit t ndalimit 10 vjeçar pёr ri-hyrjen nё SHBA qё i detyron familjet, sidomos ato anëtarët e së cilës kanë shtetësi amerikane, të jetojnë tё ndara pёr njё kohё tё gjatё”, dhe ai na nxit të gjithëve të votojmë për të.

Natyrisht dhe shqiptarët nuk janë ndryshe nga fqinjët e mi që i kanë mbushur oborret e tyre me pankarta pro Clinton apo pro Trump, por si komunitet ne kemi një të metë ne flasim shumë por nuk votojmë. Duhet që shqiptarët më 8 Nëntor të dalin më shumë në votime të votojnë dhe të bëhen faktor me votën e tyre që politikanët të mos i kërkojnë ata, vetën për mbështetje financiare, por të jenë faktor edhe me vota që edhe të zgjedhurit e tyre, ta kuptojnë se vota e tyre nga një herë vlen më shumë se dollarët e tyre, dhe ta ushqejnë brezin e ri që të angazhohet në politikë ashtu si prokurorja “e rreptë” dhe e re, Susanna Shkreli.

Sfida është e madhe kësaj radhe dilemat më të mëdha. Në një sondazh të fundit Clinton prin me vetëm 2 %, dhe votuesit e Trumpit duken më entuziastë se ata të Clintonit nga votuesit e Clinton 25 votojnë pro saj dhe të tjerët pse janë kundër Trump ndërsa ndër ata të Trump 48 janë pro tij dhe të tjerët kundër Clintonit. Natyrisht këto zgjedhje janë më të përfolurat, sa thuhet se nuk votohet pro kandidatëve, por kundër kandidatëve kundërshtarë. Shqiptaro amerikanët dihet se nga do të anojnë… Pavarësisht dilemave një është e sigurte se demokracia amerikane është dhe mbetet e konsoliduar, dhe nuk ka vend për teori konspiracioni pas 8 Nëntorit.

Patritotët e kafeneve shqiptare

November 5, 2016 by dgreca

Nga lir Levonja/

1) Sa herë që përmendet Himara, vrunduj webesh u ofrojnë njerëzve atë se çfarë ka shkruar Petro Marko për autoktonësinë e këtij trualli. Se sa grekë janë himariotët. Se përse flitet greqisht aty etj. Eshte i njëjti artikull i shkëputur nga vëllimi Intervistë me vetveten. Ose Retë dhe gurët. Një rrëfim i sinqertë, i gjatë. Që në një farë mënyre apo tjetër, është edhe autopsia e kohës së një njeriu mes idealeve. Por më e dhimbshmja, devijimi që i bën çështjes së madhe, shpura e udhëheqësve të një vendi. Ku padrejtësitë, grabitja, denigrimi, burgosjet, shfarosja janë gjëra mëse normale. Ku një nga viktimat e kësaj makinerie qe dhe vet ai. Dhe për më keq, të gjitha bëheshin në emër të popullit.

Mirëpo shqiptarëve nuk u interesojnë fare këto. Ose, as humanisti i madh. Çfarë ai ka theksuar në lidhje me të vërtetën e madhe.
Madje i shfletojnë këto kapituj duke rrudhur buzët. Kjo ndodh jo sepse ne e kemi të zorshme të falim. Por nuk e konceptojmë dot, faljen. Kërkimin e ndjesës. Eshtë diçka që ne na bën ta fshijmë pluhurin me hiret e të pasmeve.
Mirëpo e kundërta ndodh sapo në gjirin e Spilesë, aty ku thyejnë qafën rrëkezat e nga mali i Vetëtimës. Sapo plas një shërr banal. Na ofrohet Petroja. Petroja me një sy, vetëm me ato pasazhe për identitetin e himarjotëve.
2)Librin në fjalë bën mirë ta lexojë çdo shqiptar. Sepse është një pasqyrë për ne. Por ta lexojë drejt, jo shtrëmbtas. Një nga ato ku guxojmë ta shohin ndrojtas veten. Pasi na tremb diçka, një çip, një nishan a një bllanjë fytyre. Por aty marrin zgjidhje shumë e shumë pikëpyetje. Përshëmbull përse shqiptarët u grindën kot për një javë. Për ca dekorata të rreme ballistësh. Dhe përse tallen pa gajle me gjakun e humbur kot. Të disa njerëzve, disa qytetarëve që u bashkuan shoqërisht. E nën moton tonë, bëje për mua. Përse akoma vlojnë sherre mes vedi. Mes ballistësh pra e komunistësh. Se çfarë është intelektuali dhe antiintelektuali? Idelaisti dhe krimineli.? Çfarë është angushtia frymëmarrëse e ideollogëve të Unit? Dhunës në emër të çështjes etj! Çfarë është nënpunësi i kohës së mbretërisë? Dhe ky i socializmit? Ky i demokracisë?
Çfarë është rrogtari shqiptar, i kohës së mbretërisë? Dhe ky i sotshmi? I kohëve moderne. Prej xhaxhit Enver, Sali, Fatos, e Edi Rama? Çfarë është pasaporta shqiptare e atyre viteve? Dhe çfarë kjo e sotshmja? Se si kumarxhiu u bë hero! Atdhetar, udhëheqës etj. Dhe se si akademiku armik i popullit. Se si meshtari vemje. Dhe injoranti i dështuari hero kombëtar?
Çfarë është gazetaria e kohës së Petro Markos, Branko Merxhanit, Bedri Pejanit, Nebil Çikës e plot të tjerë? Karshi kësaj të sotshmes.
Përse shqiptarët vdesin për tu treguar kaq patriotë të mëdhenj. Sapo përmendet Greqia, Serbia, sot?. Dhe përse kaq pro turq, sapo përmendet Erdogani?
Por mbi të gjitha, për krimet e shqiptarit karshi shqiptarit. Ato që nominuan rreth 90% të institucioneve, apo veprave të rëndësishme, më nevrargjiket e vendit tonë. Me emrin e një kryekrimineli si Enver Hoxha. Se si shqiptari, i grabiste pronën shqiptarit.? Herët, menatë.
Madje me një shkresë zhubër. Dil përjashta se, çfarë ke bërë ti, nga sot është e imja. Se kështu dua unë etj.
E sa e sa pikëpyetje të tjera.
3)Ky libër është edhe ironia më e madhe e fatit tonë. Vramë njerëz përse iu bashkuan politikave territoriale, të fashizmit dhe Gjermanisë. Pra intelektualë të mirëfilltë. Për inat të Italisë dhe Gjermanisë. Sot vdesim për pak vëmendje nga Italia dhe Gjermania. Pra, vramë në emër të popullit, popull me shumicë. Pikërisht për këtë që po u lypim sot okupatorve të atëhershëm. Këtë që po u lypin sot, Anglisë dhe Amerikës. I quajmë paturpësisht akoma kriminelë. Ata që i akuzuam dhe i vramë. Pikërisht për këto lypjet e turpshme tonat, sot e kësaj dite.
Ndaj mua më dhëmbin sytë kur shoh se sa i vogël është shtetari im. Aty ku pret të ulet nga qielli përshembul një grua gjermane.
Mirëpo…, për këto të vërteta të tjera. Petroja nuk na duhet ne shqiptarëve. Na duhet herë më herë, t’i bëjmë karshillëk Greqisë.
Kur flet e tregon se sa grekë janë himariotët.
Edhe pse Petroja e ka rrëfyer këtë pasazh kohe. Këtë ndjesi humanisti. Jo për karshillëk Greqisë. Por si rrjedhojë e atij unikaliteti himarjot. Vetmisë himarjote. Shtegtimit të tyre deri në Zelandën e Re. Atij unikaliteti me vetmi e vetqeverisje. Që u bë strehë edhe për katolikun Veriut. Për mylsimanin e Shqipërisë së mesme. Dhe ortodoksin e jugut. Atij unikaliteti të braktisur qoftë edhe për mos prerje rrugësh. Qoftë nga Porta e Lartë. Nga Ali Pashai… e deri tek diktatura. Apo demokracia. Ku e para e ktheu në bunker. Vendin e gurëve dhe të reve. Kurse e dyta e nxorri në treg.
4)Tani dy fjalë për këtë kryepatriotin e fundit. Të mohikanëve të kafeneve shqiptare. Mirënjohja është virtyt i njerëzve të vuajtuar.
Po ti nuk e di se çfarë është kurbeti. Pavarsisht të gjithave, gjynaheve, fajeve. Kush më pak e kush më shumë. Shqipëria i detyrohet shumë Greqisë. Ka mistrecë nga të dy krahët. Ka edhe bukëshkalë. Dhe për dreq…, në gjithë këtë histori. Përqindja minorene e bukëshkalëve. Në të dy vendet tona. Dominon duke bërë ta shohim njëri-tjetrin sikur të jemi qytetarë të malit Sion.
Palestinezë e izraelitë. Kjo kohë po zgjat me shumicë. Një lojë ngriva-shkriva. Këto palë mistrecësh, i bëjnë këto vetëm e vetëm për pushtetin. Jo se u dhimbset Greqia apo Shqipëria.
Në rastin tonë ngrefosja është një tregues i mirëfilltë i ekzistencës së kësaj pale mistrece. E cila nuk është e aftë për së pari të sheshojë ato problemet e brendshme. Ato mosmarrëveshjet e
mëdha. T’i kthejë në marrëveshje të mëdha.
Në kohën e globalizmit, kufijtë kanë për tu vënë në diskutim për së pari nga bashkëjetesa. Dhe së dyti nga dashuria që nuk po njeh ngjyrë dhe gjuhë. Por vetëm afsh e ndjellë për jetën. Për të lëvizur.
Akoma nuk e kuptuar se shqiptarët më shumë janë jashtë, se sa në vendin e tyre. Dhe përditë ikin. Përditë.
Ne nuk mund t’i flasim Greqisë me tekat e saja. Por me mirënjohje. Karshillëku sot është veti e atij që plas nga inati sepse pret që t’ia varin. Pret të ketë vëmendje. Por nuk e ka.
Një vend me shtetarë të sojit që, kur presidenti thërret këshillin për sigurinë kombëtare. Kryeministri shkon e hap ekspozita vetjake në pikturë. Diku matanë antlantikut. Nuk ke se si të jesh patriot. Nuk ka se si të konsiderohet patriot, shtetari. Nuk ka se si i bën karshillëk vendit fqinj me patriotizëm, ai.
Për së pari i duhet kërkuar falje Petros. Që e burgosëm. E internuam. I çmendëm djalin. Ia bën gruan, spiune. Çfarë nuk i bëm.
Sot paturpësisht e keqpërdorim. E keqkrruajmë vetem me moral.
Duke e ditur fare mirë se Petro ishte një internacionalist. Shkoi të vritej për lirinë, për të drejtat e njeriut. Atje në Spanjë.
Për së dyti…, është fatkeq ai vend, ai qytetar etj. I cili mban në pushtet qeveritar të dështuar në unitetin e tyre. Në zhvillimin, mirëqënien. Apo sharmin kombëtar.
Vetëm e vetëm pse i bëjnë karshillëk vendit fqinj.
Pse hiqen patritotë.
Po nuk ke çfarë i bën, kjo është Shqipëria jonë. Ajo e kafeneve.
Vendi ku ne zemërohemi edhe me erën e mollës.

MBËSHTETJE PËR SUZANNA SHKRELIN

November 4, 2016 by dgreca

Nga Frank Shkreli/

Po afrohet 8 nëntori dita e gjykimit, dita e zgjedhjeve të përgjithshme këtu në Shtetet e Bashkuara, përfshirë zgjedhjen e presidentit të ardhëshëm të Shteteve të Bashkuara dhe anëtarëve të Kongresit dhe të Senatit amerikan. Siç dihet tanimë, një kandidate për në Kongresin amerikan në këto zgjedhje — për herë të parë në historinë e komunitetit shqiptaro-amerikan, si femër dhe shqiptaro-amerikane — është Suzanna Shkreli, e cila po garon në zonën elektorale numër 8 të shtetit Miçigen, si kandidate e Partisë Demokrate amerikane. /

2-suzana-shkreli-2-300x269

Suzanna Shkreli ka siguruar tanimë mbështetjen me rëndësi për kandidaturën e saj nga Presidenti Barak Obama si dhe nga disa senatorë të Shteteve të Bashkuara, zyrtarë vendorë dhe madje edhe nga këngëtarja e njohur amerikane e muzikës pop, CHER.

Ndërkaq, të ënjtën, Suzanna Shkreli njoftoi në faqen e saj të “Facebook-ut” se kishte marrë mbështetjen nga gazeta “State News”, e Universitetit të Shtetit të Miçigen. Dikush mund të thotë se çfarë rëndësie ka një mbështetje e tillë nga një gazetë universitare. Rëndësia e mbështetjes nga kjo gazetë është se “State News” është zëdhënse e këtij universiteti që është i nënti universitet në Shtetet e Bashkuara për nga madhësia, me mbi 50,000 studentë — që është pothuaj popullësia e një qyteti mesatar — që mbulon një sipërfaqe prej 40 kilometra katrorë.

Në editorialin e 3 nëntorit, në mbështetje të kandidaturës së Suzanna Shkrelit për Kongresin amerikan, bordi redaksional i gazetës “State News” të Universitetit Shtetëror të Miçigenit, thuhet se, “Zgjedhjet e 8 nëntorit janë më të rëndësishme se vetëm vendimi se kush do të jetë presidenti i ardhëshëm i Shteteve të Bashkuara.” Gazeta universitare u bën thirrje studentëve dhe banorëve të lagjës East Lansing, të cilët kanë të drejtë vote, të votojnë në lagjën elektorale numër 8. Bordi redaksional njofton lexuesit se “Gazeta State News ka vendosur të mbështesë kandidaten e Partisë Demokrate Suzanna Shkreli në lagjën elektorale numër 8 të Kongresit Amerikan”.

Gazeta u kujton lexuesve se Shkreli ka siguruar mbështetjen e Presidentit Barak Obama dhe shton se “mosha e re e saj do të sjellë një frymë të freskët në Dhomën e Përfaqsuesve.” Suzanna Shkreli, thuhet në editorialin mbështetës punon tani si prokurore dhe shton se, “Nëqoftse zgjidhet, ajo do të sjellë të njëjtat ideale dhe parime në Kongresin amerikan ku do të punojë për miratimin e ligjeve për ndalimin e diskriminimit në vendet e punës.” Gazeta thotë se bazuar në përvojën e saj, ajo do të luftojë në Kongresin amerikan për të siguruar, ndër të tjera, edhe ri-autorizimin e ligjeve në mbrojtje për viktimat e abuzimit në familje, duke shërbyer si përfaqsuese për të gjithë ata që mund të mendojnë se nuk kanë asnjë zë që flet në emër të tyre.

Bordi redaksional i gazetës State News të Universitetit Shtetëror të Miçigenit, në editorialin e saj, u bën thirrje votuesve të zonës elektorale numër 8 që të votojnë për kandidaten e Partisë Demokrate për Kongres, pasi sipas tyre, “Suzanna Shkreli është një kandidate që mund t’i besojnë studentët, sepse çështjet që janë me rëndësi për ta, do të jenë gjithashtu edhe prioriteti i saj” nëqoftse zgjidhet si anëtare e ardhëshme e Kongresit të Shteteve të Bashkuara, “Dhe kjo është arsyeja se pse gazeta State News mbështetë kandidaturën e Suzanna Shkrelit për Kongres në zonën elektorale numër 8” të shtetit Miçigen.

BALLISTȄT E MYZEQESȄ 1943, VIKTIMA APO MARTIRȄ?

November 1, 2016 by dgreca

….Ata kishin shkabȅn nȅ ballȅ, shoku Mehmet kishte yllin me drapȅr e ҫekan. Edhe flamuri Brigadȅs sȅ Parȅ ishte me ngjyrat e flamurit jugosllav. E keni nȅ Arkiv. Pse nuk na thonȅ sot veteranȅt e Brigadȅs legjendare se e ҫ’flamur kishin? Nuk kishin nȅ ballȅ njȅ flamur sllav? Ata fshatarȅ tȅ Myzeqesȅ qȅ i braktisi komandati i tyre Isa Manastiri, thanȅ qȅ “derr bȅhemi e komunistȅ nuk bȅhemi”. Vetȅm njȅri ta ketȅ thȅnȅ kȅtȅ frazȅ, na flet se aty u ndeshȅn jo njerȅzit por simbolet, u ndesh ylli, drapȅrҫekani qȅ Mehmet Shehut i lexohet nȅ ballȅ me shkabȅn e nacionalistȅve .Myzeqarȅt vdiqȅn, i shqyen ҫakenjtȅ e ujqit e pyjeve, por nuk e ndȅrruan shkabȅn me yllin internacionalist. A janȅ ata martirȅ? Me kȅtȅ titull i dekoroi Presidenti. Unȅ them ata janȅ martirȅ. Njeriu qȅ vdes pȅr atȅ gjȅ qȅ e beson dhe e vlerȅson mȅ shumȅ se jetȅn e tij, ȅshtȅ martir./

Nga Sadik Bejko/ Mȅ 21 tetor 1943 partizanȅt e Mehmet Shehut vranȅ 67 ballistȅ nȅ fshatin Golem tȅ Lushnjes. Thuhet se gjithsej ishin 3000 ballistȅ (jo pak) qȅ vepronin nȅ zonȅn e Myzeqesȅ. Thuhet se kȅta qȅ i kapi robër Mehmet Shehu, ishin 200. Pastaj disa nga kȅta burra qȅ u kapȅn rob, shqiptarȅ qȅ nuk zbrazȅn asnjȅ pushkȅ kundȅr Mehmet Shehut, u ҫarmatosȅn, u zhveshȅn lakuriq, u seleksionuan sipas asaj qȅ ishin apo nuk ishin synetllinj, dhe…u pushkatuan pa gjyq. Nuk u lejuan familjarȅt qȅ t’i varrosin. U lanȅ nȅ mȅshirȅ tȅ dheut e tȅ natȅs, tȅ zhavalitjes si mish i kalbur nȅ gojȅn e nȅ dhembȅt e egȅrsirave. Kȅtȅ shkollȅ tȅ shnjerȅzisȅ, tȅ terrorizmit M. Shehu e pat mȅsuar nȅ Spanjȅ ku tȅ dhjathtȅt e tȅ majtȅt e kishin masakruar kafshȅrisht njȅri-tjetrin. Dhe njȅ poet si F. G. Lorka thonȅ se u pȅrҫudnua nga tȅ djathtȅt, vdiq i vrarȅ e i dhunuar me njȅ hu tȅ ngulur nȅ fund tȅ shpinȅs. Dushan Mugosha, alias Sali Murati, jugosllavi qȅ Enver Hoxha si komisar i ushtrisȅ NÇl i kish dhȅnȅ tȅ dejtȅ tȅ merrte vendime nȅ shtabin e Brigadȅs sȅ Parȅ Sulmuese, ky komunist internacionalisti sllav, herȅ–herȅ kur pushkatonin shqiptarȅ armiq, merrte thikȅn dhe demostronte dhunimin, pȅrҫudnimin e kufomave, manifestonte ‘virtytet’ e tij nȅ prerjen e gjenitaleve, tȅ veshȅve e tȅ gjymtyrȅve tȅ shqiptarȅve. Trimi Mehmet bȅnte sehir, kȅnaqej. Tani pas kaq vitesh disa analitȅ shqiptarȅ, disa politikanȅ shqiptarȅ, disa historianȅ, shkrimtarȅ, njerȅz tȅ nivelit akademik, dituror japin mendime mbi kȅta tȅ therur, tȅ lakuriqur, tȅ djegur nga plumbat, tȅ shqyer nga bishat, tȅ mbetur pȅrjetȅsisht pa njȅ varr. Mȅ ngjajnȅ si ca kokȅmisha, kokȅbosha e kokȅtula tȅ rȅndomtȅ. Kush ua jep tȅ drejtȅn tȅ gjykojnȅ apriori? Kȅta burra tȅ sȅ sotmes , politikanȅ, historianȅ, shkrimtarȅ, poetȅ tȅ viteve 2016, me njȅ arsim jo tȅ keq, jo pa pȅrvojȅ jetȅsore dhe politike, jo pa njȅ njohje tȅ natyrȅs shkrimore tȅ asaj qȅ quhet njerȅzore, jo pa njȅ njohje juridike tȅ asaj qȅ ȅshtȅ e drejtȅ natyrore dhe njerȅzore… pra, kȅta burra jo tȅ paditur, i japin vetes tȅ drejtȅn tȅ na thonȅ ҫfarȅ ȅshtȅ e moralshme e ҫfarȅ nuk na qenka e moralshme politikisht , njerȅzisht nȅ vitin 1943, i japin vetes tȅ drejtȅn se si duhet tȅ sillet e sesi duhet tȅ mendojȅ e tȅ veprojȅ ai fshatari i Myzeqesȅ nȅ vitin 1943. Ata kanȅ tȅ drejtȅ qȅ tȅ na thonȅ se si duhet tȅ silleshin ballistȅt … madje t’i gjykojnȅ e t’i rivrasin si Mehmet Shehu, po vallȅ a i pyesin, a ua marrin dorȅn, ai pȅrfillin nȅ mȅnyrȅn se si sillen e sesi veprojnȅ fȅmijtȅ a familjarȅt e tyre tani nȅ vitin 2016? Me siguri, nuk ua varin shumȅ torbȅn. Medet pȅr kȅta analistȅ, politikanȅ mȅndjemȅdhenj qȅ pȅlqejnȅ e vetȅpȅlqehen nga mendja e vet. Disa thonȅ se M. Shehu ishte burrȅ shteti, tjetri ia kthen se ai ishte i ҫmendur. Me tȅ vȅrtet? Mehmet Shehu ishte njȅ burrȅshtetas i profilit tȅ vet. Njȅ komunist terrorist. Jo njȅ i ҫmendur. Ai dhe nȅ rastin e masakrȅs sȅ “hedhjes sȅ bombȅs nȅ ambasadȅn sovjetike” vret pa gjyq, vret si terrorist komunist. Koministi terrorin e pȅrdor si mjet tȅ pushtetit. Jugoslavȅt Ali e Sali i mȅsuan komunistȅt shqiptarȅ se eliminimi nȅ radhȅt e komunistȅve e forcon partinȅ, se terrorizmi ȅshtȅ nȅ metodikȅn e tȅ vepruarit komunist. Njȅ pjesȅ e popullit duhet tȅ skartohet qȅ tȅ vihet nȅ udhȅn e revolucionit e tmerruar pjesa tjetȅr e popullatȅs. Pjesa e pagȅdhendur, mjerane, mendjemadhe, kokȅmishe e mendimit tonȅ politik i fyen dhe tani mbas 70 vjetȅsh ata fshatarȅt e Myzeqesȅ tȅ vitit 1943. Ka njȅ varg nȅ folklor: “Sa shumȅ po vritemi/ s’ka kush me dek”. Njȅ poet, Vorea Ujko, thotȅ: “Ju lutem, ma mbroni vdekjen”. Vdekja ȅshtȅ e respektueshme, ȅshtȅ pjesȅ e jetȅs. Mbyll ciklin. Vrasja ȅshtȅ e fȅlliqur. Dhunon natyrȅn, ndȅrpret ciklin natyror. Nȅ Ungjill thuhet: Kalliri duhet tȅ vdesȅ qȅ tȅ lidhȅ shumȅ frute. Vdekja ȅshtȅ e frutshme. Vrasja ȅshtȅ e dhunshme. Ata qȅ i vranȅ, pra, komunistȅt, partizanȅt ishin kriminelȅ. Edhe sot, kushdo qȅ vret pa gjyq, ȅshtȅ kriminel. Dȅnimi me vdekje nuk ȅshtȅ mȅ normȅ juridike. Ballistȅt, si gjithȅ tȅ djathtȅt nȅ arealin ballkanik, ishin pjesȅ e pejsazhit politik tȅ kohȅs. Dhe ishin antifashistȅ deri nȅ tetor tȅ vitit 1943. Po pse u vranȅ? Kȅtu kokȅtrashȅt tanȅ bȅhen bashkȅ. Ata ishin tȅ pa shkollȅ, na thonȅ. Sikur partizanȅt nuk ishin 90 pȅrqind analfabetȅ. Ata nuk kishin ideale a ndȅrgjegje jete, ndȅrgjegje politike. Sikur partizanȅt na ishin tȅ ndriҫuar nga zjarret e kȅngȅt legjendare partizane, sikur na ishin tȅ yshtur, tȅ urtȅsuar profetikisht nga politika e komunistȅve idhujtarȅ. Ata myzeqarȅt na ishin ballistȅ, vetȅm ballistȅ, ca fshatarȅ dhe aq… E kjo politikisht pȅr kundȅrshtarȅt ȅshtȅ si tȅ ishin mȅ pak se njerȅz. Se po tȅ ishin partizanȅ (sic! ) do tȅ na ishin pak mȅ shume sesa njerȅz. Kȅto janȅ pȅrralla Mund tȅ ishe partizan, e mund tȅ ishe njȅ plehurinȅ, njȅ shȅmti njerȅzore si qe komandanti i pȅrgjakur Mehmet. Ata ballistȅt e Myzeqesȅ vdiqȅn me dinjitet. Nuk u bȅnȅ partizanȅ, kur i ftoi tȅ bȅhen me tȅ shoku Mehmet. Ata kishin shkabȅn nȅ ballȅ, shoku Mehmet kishte yllin me drapȅr e ҫekan. Edhe flamuri Brigadȅs sȅ Parȅ ishte me ngjyrat e flamurit jugosllav. E keni nȅ Arkiv. Pse nuk na thonȅ sot veteranȅt e Brigadȅs legjendare se e ҫ’flamur kishin? Nuk kishin nȅ ballȅ njȅ flamur sllav? Ata fshatarȅ tȅ Myzeqesȅ qȅ i braktisi komandati i tyre Isa Manastiri, thanȅ qȅ “derr bȅhemi e komunistȅ nuk bȅhemi”. Vetȅm njȅri ta ketȅ thȅnȅ kȅtȅ frazȅ, na flet se aty u ndeshȅn jo njerȅzit por simbolet, u ndesh ylli, drapȅrҫekani qȅ Mehmet Shehut i lexohet nȅ ballȅ me shkabȅn e nacionalistȅve .Myzeqarȅt vdiqȅn, i shqyen ҫakenjtȅ e ujqit e pyjeve, por nuk e ndȅrruan shkabȅn me yllin internacionalist. A janȅ ata martirȅ? Me kȅtȅ titull i dekoroi Presidenti. Unȅ them ata janȅ martirȅ. Njeriu qȅ vdes pȅr atȅ gjȅ qȅ e beson dhe e vlerȅson mȅ shumȅ se jetȅn e tij, ȅshtȅ martir. Mȅ pesȅ nȅntor nga Papa Franҫesku nȅ Shkodȅr do tȅ shpallen 38 martirȅ tȅ fesȅ katolike. Ata shpallen martirȅ se vdiqȅn si besnikȅ tȅ besimit tȅ tyre, tȅ besimit nȅ Krishtin. Kushdo qȅ vdes, jep jetȅn pȅr njȅ gjȅ qȅ e beson si tȅ shenjtȅ, qoftȅ fetar a qoftȅ laik, ȅshtȅ martir. Politikanȅt tanȅ do tȅ marrin pjesȅ nȅ lumnimin e martirȅve në Shkodȅr. Shumȅ mirȅ. Do tȅ ishte nȅ nderin e tyre sikur tȅ merrnin pjesȅ dhe nȅ njȅ memorial tȅ tȅ pushkatuarve mȅ 21 prill 1943. Le ta ngrejȅ politika shqiptare atȅ memorial. Nuk ka punȅ ta ngrejȅ memorialin e Myzeqarȅve shȅnjtȅria e tij papa Franҫesku. Pak shenjtȅrim qoftȅ dhe i vonuar, nuk i bȅn keq askujt.