• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Dy Amerikat dhe dy grupimet proamerikane në Prishtinë!

January 31, 2019 by dgreca

Nga Prof. Asoc. Dr. Enver Bytyçi /

Taksa e qeverisë së Kosovës për mallrat serbe dhe boshnjake, e vendosur në dhjetorin e kaluar ka shkaktuar debate të mëdha brenda spektrit politik të vendit. Debati ka marrë drejtim aspak normal, sepse kundërshtarët e kësaj takse nën regjinë e presidentit Thaçi kanë filluar ta interpretojnë mosheqjen e saj si qëndrim antiamerikan të kryeministrit Haradinaj. Ndërkohë zoti Haradinaj, në përgjigje të kësaj akuze thotë se “Taksa nuk është kundër SHBA-ve, ajo drejtohet kundër Serbisë, prapa së cilës qëndron Rusia”! Debatin e ka nxit së tepërmi intervenimi intensiv i ambasadës amerikane me kërkesën ultimative për heqjen e kësaj takse. Madje në një deklaratë të saj thuhej se “mosheqja e taksës ndaj mallrave serbe është cënim i interesit straegjik të SHBA-ve”! Dje këshilltari për Siguri Kombëtare, Bolton, telefonoi në Prishtinë dhe përsëriti presionin për heqjen e kësaj takse. Sot ambasadori Philip S. Kosnett takoi autoritetet kryesore të Prishtinës dhe për të disatën herë kërkoi heqjen e taksës me Serbinë. Ndërkohë kryeministri paralajmëroi se në javën e ardhshme publiku do të ballafaqohet me ngjarje dramatike! Panorama është trishtuese, sepse gjithsa ndodh në Kosovën jostabile e të padefinuar përfundimisht si shtet sovran krijon huti dhe undësi që shteti të shkërmoqet. Heqja e taksës konsiderohet si kusht i vazhdimit të bisedimeve Beograd-Prishtinë, gjë për të cilën është i interesuar aq shumë Uashingtoni. Por këto bisedime tashmë janë kthyer në favor të politikës dhe diplomacisë së Serbisë dhe me shumë gjasa ato të përfundojnë në cënimin e integritetit territorial të Kosovës. Presidenti serb, Vuçiq, para pak ditësh pranoi publikisht se me bisedimet e Brukselit “Beogradi fitoi kohën e duhur për t’ju kundërvënë Kosovës”! Në këtë situatë avantazhi Beogradi bëri gjithçka që të nxisë aktorët amerikanë për të bërë presion në Prishtinë për heqjen e taksës. Në këtë aksion presidentit serb i erdhi në ndihmë presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi, i cili udhëtoi disa herë në Uashington, i sponsorizuar prej Vuçiq, me qëllim që të bindë zotin Bolton për një zgjidhje të konfliktit në favor të Serbisë. Duke analizuar gjithçka ka ndodhur më duhet të theksoj mendimin tim se nëse SHBA-të janë të interesuara për vazhdimin e dialogut ato nuk kanë asnjë interes strategjik që ky dialog të çojë në cënimin e territorit të Kosovës. Edhe sikur interesi amerikan për këtë territor të jetë minor e i papërfillshëm, nga kjo zgjidhje do të përfitojë Serbia dhe Rusia. Një zgjidhje që favorizon Serbinë dhe Rusinë nuk mund të jetë interes jetik amerikan, me çka interpretohet ndërhyrja e Uashingtonit në Prishtinë. Taksa në vetëvete adresohet kundër Beogradit dhe Moskës ndërkohë që Moska shfaqet si armike e Amerikës dhe Beogradi ai aleat i Moskës! Kësisoj as heqja e taksës, as ndryshimi i kufijve nuk mund të jenë interes amerikan. Në një raport të inteligjencies amerikane të publikuar sot thuhet se “Mundësia e një konflikti të hapur ushtarak dhe ndikimi i Rusisë, mbeten kërcënimet kryesore për sigurinë e Ballkanit Perendimor për vitin 2019! Dhe nëse është kështu atëherë duket qartë se ndarja e Kosovës si interes rus nuk mund të jetë gjithashtu interes amerikan. Nëse kthehet kjo ndarje në “interes amerikan” për këtë kanë rol skenarët e hartuar në Beograd. Duke e ditur këtë fakt, Edi Rama, Aleksandër Vuçiq dhe Hashim Thaçi kanë hartuar një strategji të re serbe, me qëllim që ta joshin Amerikën pro zgjidhjes së konfliktit shqiptaro-serb me ndryshime kufijsh midis Kosovës dhe Serbisë. Vuçiq ka premtuar dhe Rama e Thaçi kanë dëshmuar e garantuar, se “Serbia është e gatshme të anëtarësohet në NATO, nëse SHBA-të mbështesin ndarjen e territorit të Kosovës në favor të territorit serb”! Hyrja në lojën serbe të kryeministrit të Shqipërisë dhe presidentit të Kosovës i jep pamje të besueshme edhe procesit të bisedimeve dhe rezultatit të tij me ndarjen e Kosovës, si dhe jep më shumë garanci se “Serbia do të jetë në të ardhmen pjesë e NATO-s”, çka do të thotë se do të shndërrohet në bastion antirus në Ballkan dhe në Europë. A mund të ndodh kjo dhe si mund të përfitojë Kosova prej këtij procesi dhe përfundimi? Do ta pranojmë se Serbia pas marrjes së Trepçes do të jetë dakord të bëhet pjesë e NATO-s. E pranojmë dhe premtimin e Hashim Thaçit se “Serbia do ta njohë Kosovën”. Por a do ta pranojë Kosovën Moska?! Në rastin kur Serbia tërhiqet nga orbita ruse, Kremlini do të marrë pozicion antiserb e për pasojë do të vazhdojë të mos e njohë shtetin e Kosovës. Pa njohje në Këshillin e Sigurimit nuk mund të ketë ulëse në OKB! Që do të thotë se Kosova mbetet edhe më tej një problem i pazgjidhur, kësaj here me integritet territorial të cunguar. Ndërkaq anëtarësimi i Serbisë në NATO do të bënte që Kremlini të ndërhynte dhe vendi do të shkonte në luftë civile. Kurrë nuk do të pajtohej Vladimir Putin që vota e Beogradit t’i bashkohej Aleancës së Atlantikut kundër tij! Ndaj ai do aktivizonte gjitha potencialet proruse në Serbi me qëllim rrëzimin e liderëve properendimorë. Në këtë rast do të dështonte edhe anëtarësimi i Serbisë në BE. Unë besoj se kjo llogari është bërë në hava! Refuzimi i Haradinajt për të mos heq taksën me Serbinë i ka dhënë shansin sponsorëve të ndarjes së Kosovës të venë bast për “miqësinë me SHBA-të”?! Hashim Thaçi foli sot për individë ose axhendë antiamerikane, ndërsa Xhavit Haliti dje kërkoi që prokuroria të hetojë ata “që prishin marrëdhëniet me SHBA-të”! Ky i fundit në vend të kërkojë hetimin e shefit të tij, presidentit të Kosovës, për cënim të integritetit territorial të vendit në favor të Serbisë, shpik si “shkelje penale, nëse dikush kundërshton një kërkesë të njërës Amerikë”! Po si qëndron e vërteta? Vënia e taksës ishte kërkesë amerikane. Ashtu siç është sot kërkesa për heqjen e saj po ashtu një kërkesë amerikane. Vënien e taksës e kishte rekomanduar sekretari amerikan i Mbrojtjes, James Mathis, si masë dhe kundër ndarjes së Kosovës . Mattis u shkarkua. Por kjo kërkesë ka sot mbështetjen e kongresmenëve demokratë e para së gjithash të kryetarit të Komitetit të Jashtëm, Eliot Engel. Ndërkohë nuk ka mbështetjen e Jon Bolton, i cili për fatin e keq të Kosovës, sot gjendet në krye të institucionit më të rëndësishëm të sigurisë kombëtare në Amerikë. Jon Bolton ishte në shkurt të vitit 2008 kundër shpalljes së pavarësisë së Kosovës, ndaj dhe nuk ka problem nëse procesi për Kosovën kthehet para 17 shkurtit të atij viti. Kësisoj shohim se Bolton mbështet dhe mbështetet nga ideatorët e ndarjes së Kosovës, Edi Rama e Hashim Thaçi, me të cilët ka zhvilluar bisedë telefonike dje dhe sot. Sponsiorët amerikanë të pavarësisë së Kosovës janë kundër Thaçit dhe Ramës, pra edhe kundër ndarjes së Kosovës e pro taksës ndaj Serbisë. Kështu Haradinaj gëzon mbështetjen e kësaj pjese të Amerikës, ndërkohë që kërcënohet nga Amerika e Bolton. Pala proserbe, Rama e Thaçi, mbështëtin e mbështeten te antikosovari, Bolton, Haradinaj te prokosovari i dëshmuar, Eliot Engel e të tjerë! Amerika është e ndarë aq sa mund të thuhet se Trump ka krijuar dy Amerika. Siç po shihet, njëra është me Kosovën dhe tjetra kundër saj. Duke qenë dy Amerika edhe në Prishtinë u krijuan dy grupime. Njëri proamerikan e në favor të Kosovës dhe tjetri proamerikan e në favor të Serbisë! Se Amerika bëhet dy ose tri pjesësh, ky është problem i saj. Po që presidenti i Kosovës t’i bashkohet Amerikës proserbe, kjo është përgjegjësi e Hashim Thaçit. Kështu që ndër dy grupet pro dy Amerikave, para drejtësisë duhet të shkojë grupi i atyre që mbështesin orekset e Serbisë për të pushtuar territoret e Kosovës! Apo jo Xhavit Haliti?! Tirane, 31.01.2019

Filed Under: Analiza Tagged With: d grupimet, Dy Amerikat, Prishtine, Prof. Asoc. Dr. Enver Bytyçi

Helsinki si Jalta?! Jo! Por bota ka nevojë për një rregull të ri!

July 17, 2018 by dgreca

2-enver-Bytyci-1

Shkruan: Prof. Asoc. Dr. Enver Bytyçi/

Takimi midis presidentit amerikan Donald Trump dhe atij rus, Vladimir Putin, në Helsinki të Finlandës të hënën e shkuar ka shkaktuar reagime të shumta, latente e deri të ashpra, brenda dhe jashtë SHBA-së, në qarqet europiane dhe më gjerë, te aleatët e Amerikës e te partnerët e saj, te demokratët e te republikanët amerikanë! Si asnjëherë tjetër është komentuar ky takim e sidomos pohimi i zotit Trump se “Putin nuk ka ndërhyrë në zgjedhjet e shkuara presidenciale të SHBA-ve”, pohim të cilin amerikanët e demantuan parolisht e praktikisht, me deklarata refuzuese dhe me arrestimin e një agjenteje ruse, e cila thuhej se “studionte në SHBA”! Po cilat janë disa nga sfidat e këtij takimi dhe çfarë përfaqëson ky takim për palët në fjalë?
1. Sfondi politik në të cilin u mbajt takimi i Helsinkit
Nëse analizojmë zhvillimet politike ndërkombëtare të dekadave të fundit, atëherë duhen vënë re disa prirje të reja në kalcifikimin e pozicioneve të Fuqive të Mëdha. Pas Luftës në Kosovë Rusia dhe SHBA-të intensifikuan përpjekjet kundër njëra-tjetrës, duke treguar se të dy palët kanë ende energji e fuqi për t’u përballur në sfidat e mijëvjeçarit të ri. Kosova u përdor nga Kremlini si preteks i ashpërsimit të qëndrimeve të saj antiamerikane dhe si kasus për operacionet ushtarake ruse për zgjerimin e territorit të kësaj federate në Gjeorgji e në Ukrainë.
Rusia bllokoi gjithashtu iniciativat amerikane për zgjidhjen e krizës në Siri, duke përkrahur aleatin e saj presidentin sirian, Bashar Al Sadat dhe zgjidhjen e krizës atomike me Iranin e Korenë e Veriut. Madje me qëllim nxitjen e këtyre vendeve për një konflikt të armatosur me Uashingtonin. Ish presidenti Obama u përkul përballë presionit rus, ndërkohë që edhe Trump nuk ia doli deri tani të sjellë ndonjë zgjidhje fatlume për Amerkiën.
Moska e shfrytëzoi armiqësinë e saj me SHBA-të dhe me BE-në për të ndërtuar gjithashtu një aleancë të re euro-aziatike, në të cilën bëjnë pjesë përveç Rusisë ,edhe Kina, Turqia, Kazakistani, ndoshta India dhe vende të tjera të rajonit, aq sa u duk se vendet e demokracive perendimore që promovojnë lirinë dhe vendet autokratike do të përballen në një konflikt të ri të ngjashëm me atë të Luftës së Ftohtë!
Ndërkohë që SHBA-të nën Barack Obamën ndërtuan një politike disfatiste ndaj Bashkimit Europian dhe aleatëve të tjerë në glob, Donald Trump i vlerësoi marrëveshjet e parardhësit të tij me vendet e tjera si diskriminuese dhe të papërshtashme për përparimin ekonomik e financiar të SHBA-ve. Ndaj i anulloi ato, ashtu siç anulloi edhe marrëveshjen për çarmatimmin bërthamor me Iranin, marrëveshje e cila favorizonte më së shumti Europën sesa SHBA-të në marrëdhëniet ekonomike, tregtare e të biznesit me Iranin.
Në këto rrethana Donald Trump zgjodhi t’i kundërvihej politikave të mëparshme dhe të promovojë një politikë e diplomaci të re. Mënyra sesi po e zhvillon ai këtë lloj diplomacie duket e dyshimtë, sepse shpesh herë ai kërcënon e në rastin e mëpasëm ladëron partnerët e tij të rëndësishëm ndërkombëtarë, si psh Angjela Merkelin. Kështu ka vepruar kundrejt Vladimir Putin, ndërkohë që në Helsnki ai u soll ngrohtë me kreun e Kremlinit. Edhe Xhorxh Ë. Bush kishte gati të njëjtën sjellje si Donald Trump ndaj partnerëve të tij europianë, Shirakut të Francës dhe Schroederit të Gjermanisë. Me Vladimir Putinin ai vendosi marrëdhënien “e kobures mbi tavolinë”! Por ndryshonte qëndrimi i tij nga ky i Trump ndaj kryeministrit të Britanisë së Madhe.
2. Çfarë i bashkon Trump dhe Putin?
Takimi i Helsinkit dëshmoi se SHBA-të dhe Rusia duan të afrohen midis tyre, për pasojë të afrojnë edhe qëndrimet për zgjidhjen e krizave dhe konflikteve në botë. Marcin Zaborovski, një specialist i politikave të jashtme, i thoshte gazetës gjermane “Frankfurter Allgemaine Zeitung” se “Putin dëshiron një Jaltë të Re… se Putin nuk ka interes vetëm për Ukrainën, por për më shumë se kaq, saktë për t’u bërë palë në vendimmarrjen e rregullit të ri ndërkombëtar”. Sipas ekspertëve, Putin shpreson shumë që ta përfitojë këtë rol të humbur me rënien e Murit të Berlinit, aq më tepër që “Trump asnjëherë nuk është shprehur kritik ndaj Putin”! http://www.faz.net/aktuell/politik/so-sehen-polen-und-die-ukraine-das-helsinki-treffen-15692575.html
Ky konstatim duket se është realist. Po presidenti amerikan çfarë interesi ka që në vendimmarrjen për rendin e ri botëror të ketë partner një vend si Rusia, e cila dallon nga Amerika për vlerat që promovon, për sistemin autoritar të qeverisjes, për drejtimin e vendit nga një dorë e vetme e jo nga institucionet demokrarike, për ambicjet e saj gjeopolitike, të cilat bien ndesh me ato të Uashingtonit? Para se t’i jepet përgjigje kësaj pyetjeje, duhen sqaruar disa aspekte të tjera të zhvillimeve të sotme. Psh, a janë SHBA-të aq të fuqishme sa ta vendosin të vetme rendin e ri botëror?! A është treguar Europa aq besnike, korrekte e mirënjohëse ndaj SHBA-ve për kontributin e saj për stabilitetin, sigurinë dhe paqen në këtë kontinent?! Në këtë kontekst, sjellja europiane e mosmirënjohjes a mund të konsiderohet si kasus i orientimit ndryshe të diplomacisë amerikane?!
Të gjitha këto bëhen bashkë. Amerikanët qëndruan thuajse të në konflikt me Moskën në mbrojtje të gjeopolitikës europiane, vendosën sanksione ndaj Rusisë dhe morën masa të shumta kundër saj, po për shkak të agresionit rus në vendet e lindjes europiane. Ndërkaq disa vende europiane e panë Risinë si vend atraktiv për investime dhe përhapjen e kapitalit të tyre. Nëse bëhet lufta për kapitale dhe zona ekonomike, në këtë rast luftën e bëri Amerika, kapitalet i zgjeroi Europa. Donald Trump duket se dëshiron t’i japë fund këtij absurdi! Ndaj nuk duartrokitet në Europë. Por ai e di se SHBA-të nuk mund të vendosin të vetme për të ardhmen e botës. Trump-it i duhet një partner. Ai nuk beson se diplomacia amerikane mund të ketë sukses në multipolaritet. Bipolariteti është interesi amerikan, aq më tepër kur mmosmarrëveshjet e partnerët europianë nuk janë të pakta. Ndaj ai zgjedh Rusinë.
3. A po shfaqet një Jaltë e Re në horizont?
Në këto rrethana SHBA-të kanë interes për një marrëveshje të re për rendin e ri botëror dhe ndoshta përfitimet më të mëdha do të ishin nëse kjo marrëveshje realizohet midis ish-dy ish-superfuqive. A është Jalta modeli që mund të përdoret? Formalisht mund të merret në konsideratë. Por praktikisht nuk besoj se përsëritet periudha e Jaltës. Në fund të fundit edhe atëherë gati gjysmën e vendeve nën ndikim Stalini i tërhoqi përmes forcës së ushtrisë së kuqe, jo nga tryeza e bisedimeve të Jaltës. Kjo do të thotë se Europa Lindore nuk mund të jetë pjesë e sferës së ndikimit rus, së paku në atë masë sa e si ishte pas Jaltës. Sidomos vendet që tashmë janë bërë pjesë e NATO-s nuk kanë pse i frikësohen një Jalteje të Re. Megjithatë një marrëdhënie direkte e këtij lloji midis Uashingtonit dhe Moskës ka shkaktuar frikë dhe huti në vendet balltike, në Poloni, madje në gjithë Europën Lindore e Juglindore. Ukraina është më e tronditur se çdo vend tjetër nga kjo.
Rusia nuk e ka fuqinë e ish-Bashkimit Sovjetik të kohës së Luftës Dytë Botërore që të imponojë vullnetin e shteteve dhe popujve të Lindjes Europiane. Ajo konsiderohet si një superfuqi e mundur nga rivaliteti dhe Lufta e Ftohtë. Putin ëndërron, por as Trump, as ndonjë president tjetër amerikan nuk do t’i lëshojë Putinit atë që Rusëelti i lëshoi Stalinit. Ndërkohë asokohe besimi midis presidentit amerikan dhe diktatorit sovjetik ishte i verbër, i çuditshëm. Ndoshta dhe për shkak të kontributeve sovjetike në fitoren mbi fashizmin. Por sot besimi midis palëve është i tronditur për shkak të një konflikti së paku 20 vjeçar. Ndaj mund të besohet se në planet amerikane është krijimi i tri rajoneve europiane: Rajonit Perendimor, atij qendror e Juglindor nën ndikimin e SHBA-ve dhe rajonit të skajshëm lindor nën ndikimin e Rusisë. Rusia mund të fitojë terren edhe në Kaukaz e në këtë rast amerikanët llogarisin që të nxisin një konflikt të Moskës me Ankaranë.
4. Po Europa Juglindore çfarë vendi mund të ketë në një marrëveshje të re?
Europa Juglindore ku bën pjesë edhe Shqipëria, Kosova dhe trevat shqiptare të rajonit, në përgjithësi ka gjasa të mbetet nën ndikimin amerikan. Vetëm Serbia mund të jetë teorikisht vend neutral, ose në gjuhën e Jaltës vend i ndarë 50:50 përqind. Vendet e tjera e kanë përcaktuar tashmë fatin e tyre. Por Rusia në përpjekjet e saj për të qenë e pranishme në këtë rajon, do të rritë përpjekjet për të destabilizuar disa zona të Ballkanit, si Maqedoninë, Kosovën, Bosnjë-Hercegovinën dhe Malin e Zi. Ky i fundit është tashmë anëtar i NATO-s. Ndërsa Kosova ka NATO-n brenda saj. Megjithatë Kremlini shpreson se në këtë kohë mund të arrijë disa objektiva praktike, me qëllim që në një takim të dytë ose të tretë midis dy presidentëve të mund të përfitojë në përcaktimin e kufijve të rinj të zonave të influencës.
Pavarësisht asaj çfarë mund të planizohet, do të ketë edhe vështirësi tjera për të ardhur deri te një Jaltë e Re. A do ta pranojnë Britania e Madhe, Gjermania dhe Franca një vendimmarrje dy palëshe SHBA-Rusi, pa pjesmarrjen e tyre? Eshtë vështirë të mendohet se po. Atëherë çfarë do të ndodhë me rregullin e ri botëror? Sa dhe si do të funksiononte një rend i ri pa aktorët aktualë të Këshillit të Sigurimit dhe pa Gjermaninë si lokomotivë e Bashkimit Europian?! Të gjitha janë në tavolinë. Asgjë nuk është kaq e thjeshtë dhe as aq e lehtë.
Në këto kushte shqiptarët kanë për detyrë të orientohen mirë e drejt, në të kundërtën e orientimit që atyre u dha Jalta, orientim të cilin e përqafuam me shumë dëshirë, madje duke i qëndruar besnik Stalinit deri në rënien e komunizmit! Absurdi i Jaltës tek ne është sa vepër e tre të mëdhenjve, aq dhe vepër e vetë jona. Mësë pari duhet marrë në konsideratë se zgjidhja e konfliktit të shumë përfolur shqiptaro-serb nuk mund të bëhet thjesht me pjesmarrjen e një aktori, BE-së, aq më pak nën autoritetin e Frederica Mogherinit. Prania e SHBA-ve është jetike për shqiptarët. Ky do të ishte sinjali i parë i orientimit tonë drejt një aleance të natyrshme dhe në harmoni me interesat tona.
Tiranë, më 17.07.2018

Filed Under: Analiza Tagged With: Helsinki si Jalta, Prof. Asoc. Dr. Enver Bytyçi

Qasjet kundërthënëse të një hulumtimi për korrupsionin në universitete!

January 13, 2018 by dgreca

Nga Prof. Asoc. Dr. Enver Bytyçi/

Qendra Qytetare, një organizatë jo qeveritare, pra dhe jo fitimprurëse, pretendon se ka realizuar një hulumtim për shkallën e korupsionit në universitete. Isha i detyruar që të shënoj fjalën paragjykuese “pretendim” saktësisht për të provuar se anketimi, hulumtimi dhe të dhënat e këtij studimi nuk janë bindëse, madje kundërthënie me njëra tjetrën. Sipas të dhënave të këtij hulumtimi, për studimin e fenomenit të korrupsionit në tri universitete, atë të Elbasanit, të Tiranës dhe Durrësit janë anketuar 277 studentë të fakulteteve të ndryshme të këtyre universiteteve. Ndërkaq numri i studentëve vetëm në Universitetin e Durrësit është rreth 19.000. Po të shtosh dhe numrin e studentëve në Tiranë dhe në Elbasan, atëherë shifra trefishohet dhe shkon diku te 60 mijë studentë. Të marrësh një kampion prej 0,46 përqind të tërësisë, sa bëjnë 277 studentët e anketuar, është joprofesionale, jo shkencore dhe për më tepër jorealiste. Prandaj studimi i publikuar si “lajm bombë” në mediat tona është deri diku i zhfleftësuar. Por një studim serioz do të duhej të saktësonte se sa studentë u anketuan në secilin prej këtyre universiteteve. Sa në Elbasan, sa në Tiranë dhe sa në Durrës. Lënia në hije e këtij detaji le vend për të spekulluar me shifrat. Po ashtu publiku nuk është njohur edhe me një detaj tjetër, se sa studentë e cilit fakultet i përkasin. Edhe kjo një mangësi tjetër që hedh dyshime për vërtetësinë e anketimeve. Shpallja e rezultateve të tilla në mënyrë të përgjithshme duket se është thjesht një konstatim, të cilin mund ta bëjnë gjithashtu njerëzit analfabetë. Por duke lexuar njoftimin dhe “alarmin” për korrupsionin në universitete, gjen dhe pika të tjera të dobëta. Shifrat e fillimit që qendra publikon kanë të bëjnë me atë se në Elbasan norma e korrupsionit arrin në 77 përqind, në Tiranë 62 përqind dhe në Durrës 42 përqind. Asnjë e dhënë e besueshme nuk shoqërohet për të argumentuar këto shifra. E ndërkohë disa shifra të tjera më poshtë përgenjështrojnë shifrat e mësipërme. Sipas njoftimit të publikuar, 95 përqind e të anketuarve dëshmojnë se rastet e korrupsionit janë anashkaluar, duke mbetur të padresuara. Mirëpo në asnjërin universitet norma e korrupsionit nuk shkon në 95 përqind. Përkundrazi kjo shifër psh në Durrës është 42 përqind, nëse do ta merrnim atë të saktë. Atëherë, nëse 95 përqind e të anketuarve pranojnë se rastet e korrupsionit anashkalohen e nuk adresohen, këta do të duhej patjetër të ishin në listën e pohimit të faktit që në universitete korrupsioni ka një normë përqindjeje prej 95 përqind. Ose njëra, ose tjetra. Kjo pasaktësi hulumtuese e hedh në kosh gjithë studimin,, e bën atë të pavlefshëm, për të mos thënë se ajo është një punë e kryer në zyra dhe madje me papërgjegjësi dhe me papjekuri. Dhe e meta tjetër thelbësore e këtij hulumtimi lidhet me integritetin e studiuesit, i cili paska shtruar një pyetje të tillë për pedagogët: “Keni hyrë në universitet si tregtarë apo si edukues”?! Së pari akademikët, pedagogët nuk janë as tregtarë, as edukues. Janë shkenctarë! Ata edukojnë dhe duhet të edukojnë me shembullin e tyre prej profanësh. Por edukimi realizohet në arësimin parauniversitar! Së dyti, duhet të kesh guxim të madh t’u bësh këtë pyetje profesorëve që kanë dekada që kontribuojnë në arësimin universitar dhe studimet akademike të këtij vendi. Së treti, hulumtimet nuk bëhen për të treguar se cili nen i kodit penal dënon korrupsionin, por për të evidentuar shkaqet e tij. Korrupsioni është i papranueshëm. Ai është i dënueshëm. Për mua më shumë se çeshtje penale, korrupsioni është një problem moral. Një professor i korruptuar do të duhej ta dorëzonte diplomën e profesorit ose të doktorit, sepse edhe profesor edhe i korruptuar, këto të dyja janë të papajtueshme me njëra-tjetrën. Por një studiues i mirëfilltë në analizën e shkaqeve duhet të evidentonte faktin se paga e profesorëve në Shqipëri është më e vogla në rajon, madje dy herë më e vogël se paga e profesorëve të universiteteve të Kosovës! Kjo situatë nuk e justifikon aspak korrupsionin në universitete edhe sikur ai të shfaqet në përqindje shumë, shumë të ulëta. Por është përgjegjësi e qeverisjes që të kujdeset për këtë aspekt. Organizatat Joqeveritare janë pjesë e shoqërisë civile, që i bëjnë oponëncë qeverisjes edhe kur konstatojnë fenomene të tilla në shoqëri. Në rastin konkret duket se studimi i bën fresk qeverisë. Nëse vemë re ligjin për vetingun, në atë ligj janë tre fishuar pagat e gjyqtarëve dhe prokurorëve. Pse ndodhi kjo? Sepse u gjykua se shkak i korrupsionit është gjithashtu trajtimi financiar përbuzës ndaj tyre. E njëjta gjë vlen dhe për stafet akademike. Por nëse një studies, një qendër hulumtimesh nuk merret me këtë pjesë të problemit në Shqipëri, kush tjetër do të duhej ta kryente këtë mission?!

Filed Under: Opinion Tagged With: korrupsioni ne universitete, Prof. Asoc. Dr. Enver Bytyçi

Gjeopolitika rajonale e vitit 2018

January 3, 2018 by dgreca

2-enver-Bytyci-1

Nga Prof. Asoc. Dr. Enver Bytyçi /

Tashmë shënuam ndarjen e dy viteve dhe filluam një rrugëtim të ri. Festa u shoqërua jo vetëm me fishekzjarre, por edhe me një qetësi të admirueshme. Sikur të zgjaste kështu në 365 ditët e vitit që sapo hymë! Festat sjellin gëzime, por jeta nuk është festë, jeta është sfidë, përpjekje, sakrifica, suksese, dështime e mbi të gjitha përplasje për interesa të individëve, grupeve sociale, por edhe kombeve. Rajoni ynë prej gati dy dekadash, që kur mori fund konflikti në Kosovë, është në rrjedhat historike të integrimeve euro-atlantike. Vendet e rajonit erdhën më 2018 më të bashkuar, por gjithësesi ende të ndarë, më afër strukturave euro-atlantike, por gjithësesi me shpejtësi të ndryshme të integrimeve, erdhën si vende që synojnë paqen, por gjithashtu duke mbart konfliktet e shkuara. Ndërkaq duket se aleancat dhe pozicionet gjeopolitike po i rikthehen traditës së vjetër. Shqipëria, Kroacia e Mali i Zi janë bërë anëtare të NATO-s. Megjithatë kjo arritje historike ka filluar të zbehet. Faktorë të fuqishëm anti-NATO po shfaqen në rajon, ndërsa udhëheqësit e korruptuar po joshen nga lidhjet me këta faktorë. Vatrat e konfliktit janë ende aty. Në Shqipëri dhe Maqedoni vijon të thellohet konflikti politik, për pasojë në vitin e sapo filluar mund të priten konflikte sociale, të cilat mund të çojnë, sidomos në Shqipëri, në zhvilime të reja politike. Mali i Zi është i ndarë që prej korrikut 2006, kur u shpall pavarësia e tij nga Serbia, në dy pjesë. Mazhoranca properendimore dhe opozita prolindore. Opozita nuk ia ka dalë që ta sfidojë mazhorancën, por me ndihmën e Rusisë ia ka dalë që të tronditë themelet e shtetit të ri. Sa do të zgjasë ky konflikt politik me sfond gjeopolitik? Eshtë ende heret të thuhet. Por sfidat janë të shumta. Ashtu si në historinë e shekullit të kaluar edhe në këto kohë, Beogradi dhe Serbia vazhdojnë të sillen si qendra e botës ballkanike për të krijuar idenë se “Pa Serbinë nuk ka e nuk mund të ketë një Ballkan të qetë,, në paqe, siguri e stabilitet”! Ajo provokon paqen në raportet e saj me Bosnjë-Hercegovinën, me Kosovën dhe deri diku edhe me Malin e Zi, Maqedoninë dhe Kroacinë. Në Bosnjë ka investuar politikën e bllokimit të reformave, duke nxit Milorad Dodikun në lojën e orientimit antiperendimor. Në Kosovë Serbia mban peng njohjen e shtetësisë së saj, madje pavarësisht marrëveshjeve të nënshkruara, provokon me një angazhim tej kapaciteteve të saj diplomatike për ta zhbërë pavarësinë e Kosovës. Ndërkohë provokon në veri të Mitrovicës, me qëllim që “ta lodhë” bashkëinë ndërkombëtare e ajo të pajtohet me projektin e ndarjes së Kosovës. Ajo mban peng krijimin e ushtrisë dhe këtë vit që lamë pas mundi ta kushtëzojë krijimin e qeverisë së Prishtinës me votat e deputetëve të Listës Srpska. Ndarjet dhe konfliktet politike në Shqipëri, Maqedoni e Mal të Zi veç tjerash ndikohen dhe mbështeten nga Beogradi, Moska e kryeqytete të tjera të interesuara për përçarjen e popujve ballkanikë. Dhe gjithçka ndodh se në Beograd funksionon ende formula e Çubrilloviçit dhe Milosheviçit për “Të drejtën serbe mbi popujt dhe kombet e tjera të ish-Jugosllavisë”! Udhëheqësit serbë kanë shtuar retorikën anti-NATO dhe po garojnë për aleanca të dy e trefishta të balancuara midis Moskës, Brukselit dhe në miniaturë edhe Ankarasë. Serbia po distancohet nga orientimi atlantik i saj, duke sfiduar përpjekjet e ish-ministrit të Punëve të Jashtme, sot president i RFGJ, Frank – Walter Steinmeier për t’i dhënë Beogradit statusin e Partneritetit për Paqe në NATO. Të gjitha këto zhvillime mund të sjellin ndryshime të reja në gjeopolitikën ballkanike të vitit 2018. Shqipëria dhe shqiptarët në Shqipëri, Kosovë dhe gjetkë do të bëjnë trysni mbi udhëheqësit e tyre të korruptuar që të thellojnë përpjekjet për integrime euro-atlantike dhe lidhje më të ngushta me SHBA-të. Ndërsa qeveritë në Tiranë dhe në Prishtinë do të ndjehen më të izoluara për shkak të veprimit të ligjit dhe ndëshkimit të peshqve të mëdhenj. Ndaj do të priten ndryshime politike të rëndësishme, të cilat ka mundësi t’i hapin rrugë thellimit të marrëdhënieve me botën e Perendimit sidomos me SHBA-të. Mazhorancat jane fragile si në Shqipëri edhe në Kosovë e Maqedoni, prandaj dhe krizat politike mund të kërkojnë zgjedhje të reja dhe ndryshime në qeverisje. Në Maqedoni për të forcuar pozitat e Zaev, në Shqipëri dhe në Kosovë për të ndëshkuar kokëfortësinë antiperendimore dhe korrupsionin e liderëve politikë në pushtet. Serbia do të jetë në kërkim të kohës së humbur “për të fituar gjithçka në tavolinë” sa i përket Kosovës dhe Bosnjë-Hercegovinës. Eshtë fjala për territore dhe rritjen e ndikimit politik në këto dy vende. Diskutimet e brendshme e gjithçka tjetër janë pjesë e strategjisë për të fituar sa më shumë territore dhe jo për të rënë dakord me zgjidhjet që sollën shpërbërjen e ish-Jugosllavisë. Kjo strategji përfshin lojën mashtruese të Beogradit në raport me perendimin dhe bashkëpunimin me Moskën e faktorë të tjerë antiperendimorë. Në këtë situatë ojë Breogradi do të afrohet më shumë me Moskën, sidomos në planin politik dhe ushtarak. Bashkimi Europian ndërkohë ka humbur interesin e integrimit atlantik dhe përpiqet të zëjë një pozicion neutral midis Moskës dhe Uashingtonit. Kjo e favorizon politikën e provokimeve e të afrimit me Kremlinin të Beogradit. Dhe si të mos mjaftonin konfliktet e njohura, është rishfaqur konflikti kroato-slloven për kufirin detar midis tyre. Një konflikt i tillë ekziston edhe midis Shqipërisë dhe Greqisë,, si dhe midis Greqisë dhe Turqisë. Vetë anëtarja e BE-së, Greqia, po merr një orientim anti-europian, mesa duket nga frika e Turqisë. Presionet e Ankarasë në të gjitha shtetet e rajonit janë shtuar. Dhe jo pak udhëheqës të korruptuar të këtij rajonit, përfshirë ata të Tiranës dhe Prishtinës, janë detyruar që t’i nënshtrohen këtyre presioneve, duke sfiduar politikat globale e rajonale të SHBA-ve. Turqia e Erdogan për të zezën e saj duket se e ka bërë zgjedhjen në mes SHBA-ve dhe Rusisë. Nëse rajoni nuk do të orientohet seriozisht dhe ndershmërisht në integrimet euro-atlantike, atëherë ndarja dhe përçarja midis popujve ballkanikë do të thellohet dhe kësisoj do të rikthehen interesat e fuqive tradicionale, përplasja e të cilave i ka vënë gjithnjë flakën bashkëjetesës së popujve të Ballkanit Perendimor, duke ndikuar në gjeopolitikën e gjithë Europës Juglindore. Për këto arësye imediate për shqiptarët është të pozicionohen qartë në krah të SHBA-ve dhe disa vendeve të BE-së! Tiranë, 02.01.2018

 

Filed Under: Politike Tagged With: Gjeopolitika, Prof. Asoc. Dr. Enver Bytyçi, rajonale e vitit 2018

Pse Kosova është rast “sui generis”?

October 8, 2017 by dgreca

1 enver Bytyci

Nga Prof. Asoc. Dr. Enver Bytyçi/

Thjesht në përgjigje të kërkesës për argumente të ministres së Drejtësisë së Serbisë, zonjës Nela Kuboroviç, drejtuar Komisionit Europian! Referendumi në Katalonjë për pavarësi ka risjellë në vëmendje gjithashtu atë që quhet legjitimitet i shpalljes së pavarësisë së Kosovës. Diskutimin e nxitën më së shumti autoritetet e Beogradit, me qëllim që të rikthejnë në tryezën e bisedimeve edhe njëherë çeshtjen e statusit të saj. Madje një prej tyre ka propozuar dje që të mbahet një konferencë ndërkombëtare për Kosovën, sepse atij nuk i mjafton Konferenca e Rambujesë, ose pesë rezoluta të Këshillit të Sigurimit. Sot ministrja e Drejtësisë e Beogradit, Nela Kuburoviç, i kërkoi Bashkimit Europian shpjegime dhe argumente pse Kosova nuk mund të krahasohet me Katalonjën dhe pse ajo është një rast “siu generis”! Këto shpjegime qeveria e Beogradit i kërkon në kundërpërgjigje të një deklarate të zëdhënëses së BE-së Kocijançiq, e cila pohoi se “Kosova është një rast siu generis, prandaj nuk mund të krahasohet me Katalonjën”. Me qëllim që ministrja Kuburoviç të mos lodhet për letërkëmbime e t’i kursejë kohën vetes, do përpiqem të sjell disa argumente në ndihmë të pohimit të zonjës Kocijançiq, për atë çfarë e bën Kosovën një rast të veçantë: 1. Në Serbi duhet të ketë akademikë objektivë, të cilët i marrin seriozisht studimet e ekspertëve dhe historianëve perendimorë, të cilët provojnë se Kosova ka qenë historikisht e banuar në shumicë nga shqiptarët. Pretendimi historik i Serbisë për Kosovën është thjesht një mit i krijuar nga Vuk Karaxhiç dhe pasuesit e tij në 250 vitet e fundit. 2. Eshtë e provuar se më 1876-1877, duke shfrytëzuar konfliktin turko-rus në Krime dhe Traktatin e Shën Stefanit, Serbia asgjësoi dhe dëboi qindramijë shqiptarë nga vendbanimet e tyre në Nish, Prekuple, Vranjë ,Toplicë dhe fshatra të tjerë në jug të saj. Akademiku Noel Malcolm shkruan se në këtë moment shqiptarët kuptuan se çfarë rreziku përfaqësonte Serbia për ta. 3. Kosova u pushtua në vjeshtën e vitit 1912 nga një ushtri serbe e përbërë prej 300 mijë ushtarësh. Në fushatën e pushtimit kjo ushtri mbretërore bëri krime masive dhe genocid kundër shqiptarëve. Aleksandër Leo Freundlich, dëshmitar i ngjarjeve të kohës në Kosovë e Shqipëri provon se në dy muaj ushtria serbe gjatë fushatës shfarosëse masakroi 25 mijë shqiptarë. Ishte kjo koha më e vështirë për Kosovën dhe banorët e saj shqiptarët shumicë. Madje tashmë ka plot dokumente, me të cilat provohet sesi oficerët serbë mburreshin me ato krime, me vrasjet përdhunimet dhe deri te bastet për fëmijët në barkun e nënave shqiptare! Eshtë një kohë e tmerrshme, që as në holokaustin gjerman nuk është përsëritur! 4. Kosova nuk ka qenë asnjëherë para vitit 1913 pjesë e Serbisë, përveçse në 22 vitet e sundimit ballkanik të Perandorisë së Stefan Dushanit (1333-1355). Ajo u bë pjesë e Serbisë me vendim të Fuqive të Mëdha në Konferencën e Londrës dhe me dekret të Mbretit të Serbisë të shtatorit 1913. Dmth pa vullnetin e banorëve të saj. 5. Shqiptarët në Kosovë nuk u pajtuan në asnjë moment me sovranitetin e Serbisë mbi territorin e tyre dhe mbi ta. Për këtë shkak ata nuk u ndjenë asnjëherë mirë nën sundimin e Beogradit. E kundërshtuan këtë sundim me të gjitha format, deri me luftëra kaçakësh, të cilët në Beograd i quajtën “terroristë”, e deri te demonstratat e protestat e fuqishme. Historia e Kosovës pas aneksimit të saj nga Serbia është thjesht histori përpjekjesh të ditëpërditëshme për të fituar lirinë dhe pavarësinë e vendit. 6. Përgjigja e shtetit, ushtrisë dhe policisë së Serbisë për kërkesat e shqiptarëve në Kosovë ka qenë gjithnjë, në të gjitha kohët, dhuna, vrasjet, shpërnguljet, terrori policor e ushtarak, administrimi me armë dhe tanke. 7. Në fund të dhjetorit 1943 dhe fillim të janarit 1944 përfaqësues të shqiptarëve, serbëve dhe malazezëve, të cilët ishin aktivë në luftën kundër psuhtuesve nazi-fashistë, u mblodhën në një konferencë në Bujan të Tropojës dhe vendosën njëzëri që pas luftës Kosova të bashkohej me Shqipërinë. Ky vendim vinte në përputhje me programin dhe premtimet e luftës, por komunistët jugosllavë dhe çetnikët serbë në përfundim të Luftës së Dytë Botërore asgjësuan më shumë se 30 mijë shqiptarë të tjerë, 4200 prej të cilëve i morën zvarrë nga Prizreni, përmes Kukësit e Shkodrës dhe i asgjësuan në Tivar. Qëllimi ishte jo vetëm nënshtrimi me terror i Kosovës, por edhe asgjësimi i shqiptarëve. Në këtë rast komunistët jugosllavë e serbë përfituan nga fakti se qenë kontrubues të mëdhenj të fitores mbi fashizmin dhe në këto kushte nuk mund të kishte një reagim ndërkombëtar serioz. Por përfituan dhe nga parulla e “bashkim-vëllazërimit” me komunistët shqiptarë! 8. Nuk ka ndodhur në asnjë vend tjetër në botë, përveçse në kohën e fashizmit hitlerian dhe stalinizmit bolshevik, të hartohen progrome shfarosjeje kundër popujve dhe etnive të tjera nga një komb tjetër, siç ka ndodhur në rastin e Serbisë. Mund të përmend disa programe asgjësimi të shqiptarëve të hartuar në kohë të ndryshme në Serbi. Cvijiç ishte nga të parët së bashku me ish-kryeministrin Gjorgjeviç, në fillimin e shekullit XX, madje para pushtimit dhe aneksimit serb të vitit 1912-1913. Më tej mund të kujtoj se në vitin 1917 kryeministri serb, Nikolla Pashiç, deklaronte publikisht se “nëse shqiptarët nuk pranojnë të asimilohen, do t’i dëbojmë dhe nëse nuk pranojnë të dëbohen, do t’i vrasim”! Kjo do të thoshte se në Serbi kishte një program qeveritar për shfarosjen e elementit shqiptar në Kosovë. Më vonë erdhi në publik Memorandumi famëkeq i akademikut serb, Vasa Çubrilloviç i marsit 1936, i cili rekomandon asgjësimin përmes dëbimit të shqiptarëve në Turqi e Shqipëri dhe popullimin me serbë të Kosovës. Madje ai parashikon në detaje sesi duhej të bëhej kjo. Në vitin 1943 ishte nobelisti Ivo Andriç, ai që projektoi përsëri asgjësimin e elementit shqiptar në Kosovë. Në kohën e Jugosllavisë Socialiste këto programe i zbatoi me fanatizëm Aleksandër Rankoviç, dhuna e të cilit është e dokumentuar. Dhe në fund, më 1986 Akademia e Shkencave dhe Arteve të Beogradit hartoi një memorandum tjetër racist antishqiptar dhe projektoi aksionet ushtarake të Milosheviçit. Nuk po përmend me dhjetra dokumente e memorandume të tjera të Kishës Ortodokse të Serbisë, të Lidhjes Shkrimtarëve të Serbisë si dhe planin e fundit të Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë së Serbisë të janarit 1999. Të gjitha këto dokumente kanë të njëjtin rekomandim: Asgjësimin fizik të shqiptarëve si element i huaj në trupin e shoqërisë e të shtetit serb. Nuk kanë ndodhur këto as në Spanjë, as në ndonjë vend tjetër në botë! Kanë ndodhur në Serbi! Janë këto dokumente zonja minister një rast siu generis në historinë e marrëdhënieve midis popijve e kombeve! Jam i bindur se i keni lexuar dhe i keni në arkivë, prandaj nuk keni pse i kërkoni në Bruksel! 9. Me kushtetutën e vitit 1974 Kosova kishte statusin e njësisë federative, pavarësisht trukut kushtetues që krahinat i quante popullsi. Pa mirëkuptimin e tri parlamenteve, atij të Jugosllavisë, të Serbisë dhe të Kosovës nuk mund të ndryshonte statusi i Kosovës në raport me federatën. Ju e ndryshuat zonja ministre në kundërshtim me Kushtetutën Jugosllave, sepse kuvendi i Jugosllavisë nuk votoi kurrë për ato ndryshime, ndërsa parmanentin e Kosovës e rrethuat me tanke dhe e detyruat me dhunën e punonjëstë sigurimit brenda sallës që të votojnë dhunshëm, pa vullnetin e tyre, ato ndryshime. Ju e ndryshuat kushtetutën e Kosovës thjesht me votat e parlamentit serb, edhe pse një milion shqiptarë u ngritën në protesta të vazhdueshme për katër muaj radhazi. Ju i imponuat ato ndryshime, edhe pse njëmijë minatorë të Trepçes u ngujuan në grevë urie dhe protestuan me sakrificën me jetën e tyre në mbrojtje të statusit të kushtetues të vitit 1974! Ky akt ishte i paprecedentë, një akt “siu generis”, sepse në asnjë vend normal (nuk po them demokratik) nuk ndryshon kushtetuta me dhunë nën forcën e armëve e tankeve dhe në kundërshtim me kushtetutën ekzistuese. Ju në Beograd jeni shumë të gëzuar që “Kosova nuk mund të bëjë ushtri pa votat tuaja” (të miniritetit serb), se “Bosnjë-Hercegovina nuk mund ta ndryshojë kushtetutën pa votën e Republikës Srpska”. Kur këto favore janë në anën tuaj jeni fanatikë të “demokracisë” dhe “vullnetit të popullit tuaj”, kur këto rregulla favorizojnë të tjerët, atëherë shpallni luftë, bëni terror, siç bëtë me Kosovën! 10. Pas heqjes së autonomisë qeveria juaj, zonja ministre “e drejtësisë”, vendosi në Kosovë administrimin ushtarak dhe në krye të shtetit një guvernator serb. Hoqët nga puna 115 mijë shqiptarë, spastruat aparatin shtetëror, policinë dhe gjithçka tjetër nga elementi shqiptar. Dërguat në rajonet e policisë dhe në burgje 500 mijë shqiptarë. Vratë pa gjyq së paku njëmijë shqiptarë, sipas raporteve të agjensive të të drejtave të njeriut në botë. Helmuat me dhjetra e qindra nxënës shkollash, thjesht pse ata ishin shqiptarë! Pyeteni për këtë Bernard Kushnerin, se jua tregon. Vratë dhjetra djem në ushtri dhe thatë se “janë vëtëvrarë”, ndërkohë nuk i latë familjet e tyre të hapin arkivolet e t’i shohin viktimat që ju shkaktuat! Të gjitha këto i bëtë, sepse shqi[tarët i quanit mish I huaj për trupin e Serbisë! Referoju për këtë historianit me famë europiane, Prof. Dr. Holm Sundhaussen, dhe do ta mësoni! Jo vetëm kaq. Mbyllët universitetin dhe shkollat në gjuhën shqipe. Mbyllët spitalet për shqiptarët. Mbyllët radiotelevizionin, shtëpinë e vetme botuese, Akademinë e Shkencave dhe Arteve dhe çdo qendër informacioni për shqiptarët! I vutë shqiptarët në karantinë, nuk i linit as të demonstronin, madje edhe kur aty ishin prezentë senatotë amerikanë si Bob Doll dhe Tom Lantosh! Nuk lejonit që emigrantët të vinin te fëmijët e gratë e tyre në Kosovë! Më thoni zonja minister, ku dhe kur kanë ndodhur këto! Nuk kanë ndodhur në një vend tjetër përveçse bë Serbi! 11. Shqiptarët filluan rezistëncën paqësore. Kjo ju tmerroi, sepse prisnit që të rikthehej “Lufta Kaçake” e viteve 1920 dhe pastaj t’i thonit botës së ju ”luftoni terrorizmin” e me këtë rast të përligjnit spastrimin e dhunshëm etnik të tyre. Kur ju dogjën kartat në dorë filluat dhunën e presionin latent që shqiptarët t’i dëbonit nga Kosova. Kur nuk eci as ky plan, filluat të shtonit dhunën, derisa shqiptarët u detyruan të vetëmbrohen. Më thoni zonjë, ka ndodhur gjatë konfliktit të fundit ose edhe më parë që shqiptarët të kenë kryer akte dhune kundër serbëve jashtë Kosovës, psh në territorin e sotëm të Serbisë?! Kurrë jo. Mjafton ky argument për të provuar drejtësinë e kauzës së shqiptarëve. Kjo do të thotë se shqiptarët kanë mbrojtur pragun e derës së tyre dhe nuk ju kanë rënë asnjëherë më qafë! Megjithatë u keni dhënë “si shpërblim” dhunën fizike, asgjësimin dhe dëbimin! 12. Nga pikëpaja ndërkombëtare, në rastin e Kosovës u bënë përpjekje, si në asnjë rast tjetër për t’i dhënë fund dhunës. Diplomacia preventive e luftës u përdor në shkallën maksimale. Për Kosovën Këshilli i Sigurimit miratoi gjithsej pesë rezoluta gjatë viteve 1998-qershor 1999. Në rezolutën 1190 të 30 shtatorit 1999, të cilën e votoi edhe Rusia, thuhet shprehimisht se a) Konflikti në Kosovë rrezikon të zgjerohet në rajon e më gjerë dhe b) se Konflikti në Kosovë do të shkaktojë katastrofë humanitare. Në të dy këto raste Kapitulli VII i Kartës së OKB-së parashikon ndërhyrjen me forcë për t’i dhënë fund konfliktit e dhunës. Nuk ndodhi kjo në rastin e bombardimit të NATO-s kundër ushtrisë dhe policisë serbe, sepse duhej vendimi duhej marrë në KS të OKB-së dhe Rusia shpalli veton e saj. Pra formalisht nuk kemi një vendim. Por praktikisht kemi një rezolutë që pohon situatën dramatike në Kosovë të krijuar nga dhuna e Milosgeviçit. Për Kosovën u angazhua Grupi i Kontaktit i gjashtë Fuqive të Mëdha. Për Kosovën u mbajt Konferenca e Rambujesë, marrëveshja e së cilës u kundërshtua dhe nuk u firmos nga ana e Milosheviçit, të cilin keni filluar ta mburrni! U angazhuan misionarë diplomatikë të shumtë, që nga Holbrooke e deri te Fischer e Vedrin. Më pas të tjerë diplomat. Pra, përpjekjet diplomatike dhe të misionarëve diplomatikë për zgjiidhjen paqësore të çeshtjes së Kosovës dështuan, për shkak të refuzimit tuaj! Nuk di ndonjë vatër tjetër krize ku të ketë ndodhur gjithë ky angazhim diplomatik për të evituar dhunën! 13. Ju nuk deshët t’u jepnit Kosovës as autonominë e zgjeruar, asgjë që favorizonte shqiptarët, prandaj refuzuat çdo përpjekje ndërkombëtare. Ju në Beograd përgatitët projektin e asgjësimit fizik të shqiptarëve përmes aksioni “Patkoi”. E dini ju zonja ministre “e drejtësisë” se planin e asgjësimit të shqiptarëve në janar 1999 e zbuloi shërbimi sekret bullgar dhe këtë plan ia dha ministrja bullgare e Punëve të Jashtme ministrit të Punëve të Jashtëme të Gjermanisë, Joschka Fischer? Ky plan u bë shkak që njeriu I shquar I lëvizjes për paqen në botë, Fischer, të mbështesë aq fusqishëm sulmet e NATO-s për t’i dhënë fund luftës në Kosovë! Ky dokument është në zyrat tuaja zonjë, nuk është në zyrat e Brukselit dhe është habi, sesi i kërkoni argumentet në Bruksel, kur i keni në Beograd! 14. Eshtë e vërtetë se rezoluta 1244 rekomandon një status të Kosovës brenda kuadrit të një federate jugosllave. Por federata mori fund me pavarësinë e Malit të Zi. Dhe ajo rezolutë nuk kishte asnjë klauzolë që të mendohej për një Kosovë thjesht nën sovranitetin e Serbisë. Nuk mund të ndodhte kjo për asnjë rajon tjetër, i cili do të kishte pësuar gjithë këtë tragjedi njerëzore. 15. Në përfundim të luftës Kosova kishte një bilanc tragjik: 13 mijë të vrarë e të masakruar, rreth katër mijë të zhdukur (1700 janë ende sot të zhdukur në territorin e vendit tuaj, zinja minister). Shumica dërmuese e tyre qenë fëmijë, gra e pleq, sidomos të rinj adoleshentë nën moshën e pjekurisë. Organizatat ndërkombëtare konstatojnë se rreth 20 mijë gra dhe vajza shqiptare të Kosovës janë përdhunuar ata muaj dhune nga ushtarët, paramilitarët dhe policët serbë! Statistikat ndërkombëtare kanë saktësuar se nga 120 mijë banesa dhe objekte pronë të shqiptarëve, 40 mijë qenë shkatërruar plotësisht dhe 20 mijë të tjera pjesërisht. U shkatërruan shkolla, biblioteka, xhami, kisha të besimit katolik, muze, çdo gjë që sillte në memorie kulturën dhe historinë e shqiptarëve. Shkatërruat me zjarr pronën e shqiptarëve, me qëllim që ata të mos guxonin të ktheheshin në vatrat e tyre. Por ndodhi e kundërta. Nuk parashikuat se solidariteti i shqiptarëve në Ballkan e në diasporë dhe i botës përparimtare do të ishte më i fuqishëm se politikat tuaja të dhunës e të terrorit masiv. Kjo do të thotë se ju kryet krime masive deri genocid fizik, kulturor dhe ekonomik mbi shqiptarët e Kosovës. Dhe pas të gjithë këtyre fakteve dhe argumenteve kërkoni “sovranitet serb në Kosovë”!? Jam I bindur se do të vijë koha kur për këto dëme do të paguani, sepsë ne shqiptarët themi: “Të gjitha gjunahet lahen në këtë botë”! Natyrisht përmes drejtësisë njerëzore! 16. Kosova më 10 qershor u vu nën protektorat ndërkombëtar dhe ushtria e policia e Serbisë u largua përgjithmonë nga rajoni. Vërtetë besoni se mund të riktheheni përsëri?! Në fakt ju jeni rikthyer përmes rojave të urës, përmes paramilitarëve dhe punonjëse të ministrisë tuaj të punëve të brendshme në veriun e Kosovës, jeni rikthyer edhe në enklava dhe jeni rikthyer edhe në institucionie ku shpesh herë impononi politikat tuaja agresive e diversioniste të njëllojta me ato të Milosheviçit! Pyeteni zotin Daçiç, sa ai është distancuar nga lideri politik e shpirtëror i tij dhe pastaj bindu për argumentet që dëshiron të marrësh në Bruksel. 17. Nën drejtimin e presidentit finlandez, Martti Ahtisaari, bashkësia ndërkombëtare organizoi në Vjenë për gati dy vite bisedime midis Prishtinës dhe Beogradit për statusin e Kosovës. Ju bëtë të gjitha përpjekjet që këto bisedime të dështojnë dhe ta pengoni pavarësinë dhe lirinë e Kosovës. Patët dhe vazhdoni ta keni mbështetjen e Kremlinit në këtë aksion tuajin politik. Bisedimet përfunduan me një raport të trojkës, të kryesuar nga Ahtisaari, i cili rekomandoi pavarësinë e kushtëzuar për Kosovën. Ju kundërshtuat. Europa dhe SHBA-të ranë dakord që të zhvillohen bisedime shtesë. Edhe këto bisedime dështuan për shkak të refuzimit të zgjidhjeve nga ana juaj. Në këto kushte Kosova shpalli pavarësinë. Vërtet besoni se mund ta ktheni mbrapsht këtë proces, kur shtetësinë e Kosovës e kanë pranuar 114 vende, ndër to 22 vende anëtare të BE-së?! Jam i bindur se ju e dini që Kosova nuk rikthehet më nën sovranitetin tuaj. Por ju doni ta shisni sa më shtrenjtë atë, të përfitoni sa më shumë prej saj, mundësisht edhe territore! Prandaj rezistoni! 18. Më 22 korrik 2010 Gjykata Ndërkombëtare e Drejtësisë votoi një vendim, me të cilin provon se “Pavarësia e Kosovës është shpallur në përputhje me të drejtën ndërkombëtare dhe nuk vjen në kundërshtim me Rezolutën 1244 të KS të OKB-së”. Ankesën dhe pyetjen e kishte formuluar vetë ish-ministri juaj i Punëve të Jashtme, Vuk Jeremiç! Ai vendim I ka dhënë përgjigje pyetjes, të cilën ju ia drejtoni sot Komisionit Europian! Mos u tallni më institucionet e Europës, sepse gjithçka do të kthehet në bumerang për ju! Eshtë absurd të kërkosh argument në një organ ekzekutiv, kur këto argumente qëndrojnë në vendimin e një gjykate, e cila shpreh vullnetin e një organizate të përbotshme, siç është OKB dhe bazohet në ligjet e kësaj organizate! Nuk po vijoj me argumente të tjerë anësorë, të cilët mund të shkojnë deri në numrin rendor 1001, sepse jam i bindur se mjaftojnë këto argumente për të provuar se rasti i Kosovës është një rast sui generis. Kjo nuk do të thotë se Katalonja nuk ka të drejtën e saj për vetëvendosje dhe pavarësi. Por në ngjarjet e referendumit të Katalonjës dua të veçoj vetëm një moment: – Dhuna jo proporcionale e policisë së Madridit ka shumëfishuar admiruesit e Katalonjës dhe përkrahësit për pavarësinë e saj. E megjithatë ishte thjesht dhunë joproporcioanle, nuk pati viktima. Si mund t’i mohoni ju zonja ministre dhjetramijë viktimat e shqiptarëve të Kosovës të shkaktuara nga politikat e terrorit të shtetit tuaj?! Ju vetë e betë Kosovën një rast sui generis dhe doni të pyesni Brukselin pse Kosova është një rast i tillë! Absurditet! Tiranë, më 07.10.2017

Filed Under: Opinion Tagged With: është rast “sui generis”?, Prof. Asoc. Dr. Enver Bytyçi, PSE KOSOVA

  • 1
  • 2
  • 3
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • AT SHTJEFËN GJEÇOVI DHE DR. REXHEP KRASNIQI, APOSTUJ TË IDESË PËR BASHKIM KOMBËTAR
  • Marjan Cubi, për kombin, fenë dhe vendlindjen
  • Akademik Shaban Sinani: Dy popuj me fat të ngjashëm në histori
  • THE CHICAGO TRIBUNE (1922) / WOODROW WILSON : “NËSE MË JEPET MUNDËSIA NË TË ARDHMEN, DO T’I NDIHMOJ SËRISH SHQIPTARËT…”
  • SHQIPËRIA EUROPIANE MBRON HEBRENJTË NË FUNKSION TË LIRISË
  • KONGRESI KOMBËTAR I LUSHNJES (21-31 JANAR 1920) 
  • Një zbulim historik ballkanik
  • VATRA DHE SHOQATA E SHKRIMTARËVE SHQIPTARO-AMERIKANË PROMOVOJNË NESËR 4 VEPRA TË PROF. BESIM MUHADRIT
  • Që ATDHEU të mos jetë veç vend i dëshirës për të vdekur…
  • KAFE ME ISMAIL KADARENË
  • Kosova paraqet mundësi të shkëlqyeshme për investime
  • PARTIA NUK ËSHTË ATDHEU, O KOKËSHQOPE
  • 50 VJET VEPRA POETIKE KADARE
  • IT’S NOVEMBER 28TH
  • Një arritje për shqiptarët në Michigan

Kategoritë

Arkiv

Tags

alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Hazir Mehmeti Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT