• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Pse Kosova nuk aplikoi në UNESKO

October 13, 2017 by dgreca

epa06261122 (FILE) - View of the UNESCO's great conference room during the 38th session of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO) General Conference at the UNESCO headquarters in Paris, France, 09 November 2015 (reissued 12 October 2017). According to reports from 12 October 2017, diplomats said the USA were planning to withdraw from the UNESCO. The withdrawal is seen as a response in protest against the full membership to the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO) granted to Palestinians. EPA-EFE/CHRISTOPHE PETIT TESSON

Nga  arch. Ylber Vokshi -Ylli/

Sa në shikim të parë dukej befasi mos aplikimi  Kosovës për tu anëtarësuar në UNESCO, edhe ma neveritës ishte shpjegimi i MPJ ( Ministria e Punëve të Jashtme ) që e ndërmori një hap të tillë për ta shtyrë aplikimin për anëtarësim. Që të jetë ironia edhe ma e madhe njoftohemi se ky veprim është ndërmarrë në koordinim të plotë me Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe vendet e tjera të Kuintit. A thua përse këto shtete u ”detyruan” të na mbështesin,përse nuk tregohen shkaktarët e vërtetë të kësaj situate nënçmuese që vet ne e kemi krijuar.

Pa mëdyshje ky veprim është rezultat i mos punës kronike dhe jo-profesionale që është e domosdoshme në këto raste,çka pritëm që përkrahësit ndërkombëtar të na turpërojnë duke i kundërshtuar veprimet tona jo serioze,jo vetëm në rastin konkret por edhe në shumë raste tjera,që mendja e shëndoshë e njeriut normal kurrqysh nuk mundet ti arsyetoi. Edhe situata politike konfuze pas zgjedhjeve parlamentare nuk mundet të jetë arsyetim i qëndrueshëm,thelbi i problemit qëndron në filozofinë jetësore tek vet ne,deshëm apo nuk deshëm atë duhemi pranuar për fat të keq.

Për njohësit e rrjedhave kulturore ky veprim tregon shumëçka, e ma së paku seriozitet dhe përgjegjësi në inkuadrimin e shtetit tonë të brishtë në organizatat dhe mekanizmat ndërkombëtare, të rëndësishme për funksionimin e shtetit, si është rasti konkret i këtyre ditëve me mos aplikim në UNESCO  ( Organizata e Kombeve të Bashkuara për Arsim, Shkencë dhe Kulturë ).

Janë të pa shpjegueshme veprimet dhe sjelljet e përgjegjësve institucional me pasivitetin e treguar në periodën dy vjeçare pas dështimit të vitit 2015, kur në  mbledhjen e Asamblesë së Përgjithshme në Paris, nuk arritëm të pranohemi si anëtare të barabartë me 195 shtetet tjera të kësaj organizate,shumë të rëndësishme të OKB-së.

Pas dështimit të vitit 2015,pritej mobilizim gjithëkombëtar duke angazhuar edhe ekspertët  nga Shqipëria që kishin dituri dhe eksperiencë, pasi tre site ishin të pranuara në UNESCO, si Butrinti,Berati dhe Gjirokastra. Ata së bashku me institucionet dhe ekspertët e shumtë vendor dhe  ndërkombëtarë,duhej të përgatiteshin në mënyrë dinjitoze dhe me ekspertizë profesionale,me forcën e argumenteve që i kemi me bollëk, të konkurrojmë për anëtarësim në këtë mekanizëm rëndësishëm ndërkombëtar në vitin 2017.

Ky mobilizim mungoi,institucionet që e kanë obligim dhe paguhen për këtë me paturpësi dështuan dhe zgjodhën abstenimin apo mos aplikimin këtë herë. Jam i sigurt se kjo apati  do të vazhdoi edhe në të ardhmen, nëse do të lejohet kjo mos punë dhe mos përgjegjësi.  Angazhimi në këtë proces shumë të vështirë të aderimit në UNESCO është dashur të jetë gjithëpërfshirës,nuk ka pozitë dhe opozitë në këto raste,duhej angazhim permanent i ekspertëve të shumtë,intelektualëve të pavarur,që të përfaqësojmë sa ma mirë shtetin e Kosovës.

Jam i vetëdijshëm se aderimi në këtë organizatë ka konotacione të mëdha politike,është i ndërlidhur me sferat e interesit, me lojëra të ndyta politike ku kundërshtarët e kësaj çështje të prirë nga Serbia patën sukses edhe kësaj radhe, falë pa-aftësisë tonë, që nuk po dimë të shfrytëzojmë përkrahjen e pa-rezervë të botës progresive të udhëhequr nga SHBA-të,dhe gjendjen faktike në terren.

Për klasën aktuale politike e rëndësishme është tendenca permanente për të nënçmuar dhe anatemuar ekspertët e shumtë që kanë vepruar në këtë lami në Kosovë me dekada. Ata as që janë konsultuar ndonjëherë  për disa çështje apo kritere që kërkohen në këto raste. Për të bindur botën me na pranuar, duhen veprime të shumta konkrete të cilat e kamë bindjen po na mungojnë për të iu kundërvu propagandës agresive serbe.

Mendova së perioda dy vjeçare “2015-2017” do të jetë e mjaftueshme, për të plotësuar kërkesat elementare që  ishin kërkuar për aplikim të serishëm, si përgatitjen e dosjes për aplikim duke filluar nga përkrahja institucionale,karakteristikat teknike, legjislative,kapacitetet teknike,formimin e grupeve të punues me ekspert,përpilimin e planit të punës,planin e konservimit,planin e menaxhimit,si dhe planin e shfrytëzimit promovimit të monumenteve,si dhe fushave tjera që i mbulon kjo organizatë.

Shumë mirë që në qershor 2016 u themelua “Task Forca”për përcjelljen e procesit të anëtarësimit si  dhe u promovua “Strategjia Kombëtare  e Trashëgimisë Kulturore 2017-2027 ”. Mungoi pa shpjegim miratimi i Ligjit të ri për Trashëgiminë Kulturore dhe ai për Bashkitë Fetare që ishin parakushte për anëtarësim. Opinioni kurrë nuk u informua se çka punoi ajo  “Task forca “ e themeluar mu për këtë qellim, e cila me forcën e argumenteve të shumta teknike dhe faktike duhej të arsyetonte kërkesën për anëtarësim, por si duket shumë pak kanë punuar apo asgjë. pos për promovim mediatik. Edhe Këshilli i Kosovës për Trashëgimi Kulturore (KKTK) shpalli vetëm 23 asete në mbrojtje të përhershme të trashëgimisë kulturore,çka është shumë pak duke e krahasuar me numrin e madh të tyre, që për çdo vit evidentohen si të përkohshme .

Kaptinë e veçantë është sjellja së institucioneve tona ndaj propagandës agresive Serbe në ”luftën” kundër pranimit të Kosovës në UNESCO,kurrsesi nuk mundet të justifikohet këto veprime. I lejohet Serbisë të keqpërdorën ato 1247 artefakte të Kosovës, të cilat i ka uzurpuar dhe ende nuk i ka kthye edhe se ishte obligim ndërkombëtar (pako e Ahtisarit). Për keqardhje ishte rasti me keqpërdorimin e tyre në ekspozitën e organizuar në Paris në fund të vitit 2016. Njejtë ndodhi edhe këtyre ditëve kur në prag të sesionit vjeshtorë të asamblesë të UNESCO-s ,Serbia lancoi një film dokumentar me shumë të pa vërteta. E tërë kjo u mundësua nga pasiviteti i ynë i pa shpjegueshëm, i mbështjell me misteri se çka është duke ndodhur me sjelljen  e zyrtarëve të lartë shtetëror kështu. A ka dikush në këtë shtet që me argumente të shumta ti kundërvihet kësaj propagande “gebelsiane”.

Ajo çka është ma dëshpëruese në tërë këtë proces konsiston në atë se sa nuk jemi vetëkritik me tërë situatën e krijuar në vitet e pas luftës së fundit,posaçërisht në fushën e trashëgimisë kulturore dhe historike, të cilën në të gjitha anët me të gjitha mjetet edhe sot po e shkatërrojmë. Me vetëdije me të madhe po e zhdukim të kaluarën tonë,fare pa u brengosur për identitetin tonë urban dhe rural. Ndërtimet me leje e pa leje,uzurpimet e pronës publike,prishja e zbulimeve arkeologjike,zhdukja e tyre, janë vetëm një imtësi në arsenalin e veprimeve kundër ligjore që i kemi bërë këtyre viteve.

Kush na ka faj për këtë të huajt apo vet ne, të mendojmë pak për ketë çka jemi duke i bërë vetes,bota shef pasi ne këto veprime i bëjmë haptas pa u ngurruar fare,pa u fshehur nga organet shtetërore,që në princip nuk reagojnë edhe se e kanë detyrë parësore me e mbrojtur rendin,ligjin dhe kushtetutën.

Politikë-bërësit tonë së bashku me diplomacinë senile po i lejojnë këto veprime të Serbisë duke mos reaguar,e anëtarësimi i yni në këto organizma ndërkombëtare është jetik për të gjithë ne, pasi me pranin tonë në UNESCO do të jemi kontribuues të mëdhenj në ruajtjen e trashëgimisë kulturore të njerëzimit dhe forcimin e IDENTITEIT tonë në këta hapësira me shekuj.

 

 

 

 

Prishtinë                                                                             arch. Ylber Vokshi -Ylli

13 tetor 2017                                                                                    arkitekt i pavarur

ylberv@gmail.com

 

Autori është ish-Kryetar i Këshillit për Planifikim Hapësinor të Kosovës (KPHK)

Filed Under: Analiza Tagged With: arch. Ylber Vokshi Ylli, nuk aplikoi në UNESKO, PSE KOSOVA

Pse Kosova është rast “sui generis”?

October 8, 2017 by dgreca

1 enver Bytyci

Nga Prof. Asoc. Dr. Enver Bytyçi/

Thjesht në përgjigje të kërkesës për argumente të ministres së Drejtësisë së Serbisë, zonjës Nela Kuboroviç, drejtuar Komisionit Europian! Referendumi në Katalonjë për pavarësi ka risjellë në vëmendje gjithashtu atë që quhet legjitimitet i shpalljes së pavarësisë së Kosovës. Diskutimin e nxitën më së shumti autoritetet e Beogradit, me qëllim që të rikthejnë në tryezën e bisedimeve edhe njëherë çeshtjen e statusit të saj. Madje një prej tyre ka propozuar dje që të mbahet një konferencë ndërkombëtare për Kosovën, sepse atij nuk i mjafton Konferenca e Rambujesë, ose pesë rezoluta të Këshillit të Sigurimit. Sot ministrja e Drejtësisë e Beogradit, Nela Kuburoviç, i kërkoi Bashkimit Europian shpjegime dhe argumente pse Kosova nuk mund të krahasohet me Katalonjën dhe pse ajo është një rast “siu generis”! Këto shpjegime qeveria e Beogradit i kërkon në kundërpërgjigje të një deklarate të zëdhënëses së BE-së Kocijançiq, e cila pohoi se “Kosova është një rast siu generis, prandaj nuk mund të krahasohet me Katalonjën”. Me qëllim që ministrja Kuburoviç të mos lodhet për letërkëmbime e t’i kursejë kohën vetes, do përpiqem të sjell disa argumente në ndihmë të pohimit të zonjës Kocijançiq, për atë çfarë e bën Kosovën një rast të veçantë: 1. Në Serbi duhet të ketë akademikë objektivë, të cilët i marrin seriozisht studimet e ekspertëve dhe historianëve perendimorë, të cilët provojnë se Kosova ka qenë historikisht e banuar në shumicë nga shqiptarët. Pretendimi historik i Serbisë për Kosovën është thjesht një mit i krijuar nga Vuk Karaxhiç dhe pasuesit e tij në 250 vitet e fundit. 2. Eshtë e provuar se më 1876-1877, duke shfrytëzuar konfliktin turko-rus në Krime dhe Traktatin e Shën Stefanit, Serbia asgjësoi dhe dëboi qindramijë shqiptarë nga vendbanimet e tyre në Nish, Prekuple, Vranjë ,Toplicë dhe fshatra të tjerë në jug të saj. Akademiku Noel Malcolm shkruan se në këtë moment shqiptarët kuptuan se çfarë rreziku përfaqësonte Serbia për ta. 3. Kosova u pushtua në vjeshtën e vitit 1912 nga një ushtri serbe e përbërë prej 300 mijë ushtarësh. Në fushatën e pushtimit kjo ushtri mbretërore bëri krime masive dhe genocid kundër shqiptarëve. Aleksandër Leo Freundlich, dëshmitar i ngjarjeve të kohës në Kosovë e Shqipëri provon se në dy muaj ushtria serbe gjatë fushatës shfarosëse masakroi 25 mijë shqiptarë. Ishte kjo koha më e vështirë për Kosovën dhe banorët e saj shqiptarët shumicë. Madje tashmë ka plot dokumente, me të cilat provohet sesi oficerët serbë mburreshin me ato krime, me vrasjet përdhunimet dhe deri te bastet për fëmijët në barkun e nënave shqiptare! Eshtë një kohë e tmerrshme, që as në holokaustin gjerman nuk është përsëritur! 4. Kosova nuk ka qenë asnjëherë para vitit 1913 pjesë e Serbisë, përveçse në 22 vitet e sundimit ballkanik të Perandorisë së Stefan Dushanit (1333-1355). Ajo u bë pjesë e Serbisë me vendim të Fuqive të Mëdha në Konferencën e Londrës dhe me dekret të Mbretit të Serbisë të shtatorit 1913. Dmth pa vullnetin e banorëve të saj. 5. Shqiptarët në Kosovë nuk u pajtuan në asnjë moment me sovranitetin e Serbisë mbi territorin e tyre dhe mbi ta. Për këtë shkak ata nuk u ndjenë asnjëherë mirë nën sundimin e Beogradit. E kundërshtuan këtë sundim me të gjitha format, deri me luftëra kaçakësh, të cilët në Beograd i quajtën “terroristë”, e deri te demonstratat e protestat e fuqishme. Historia e Kosovës pas aneksimit të saj nga Serbia është thjesht histori përpjekjesh të ditëpërditëshme për të fituar lirinë dhe pavarësinë e vendit. 6. Përgjigja e shtetit, ushtrisë dhe policisë së Serbisë për kërkesat e shqiptarëve në Kosovë ka qenë gjithnjë, në të gjitha kohët, dhuna, vrasjet, shpërnguljet, terrori policor e ushtarak, administrimi me armë dhe tanke. 7. Në fund të dhjetorit 1943 dhe fillim të janarit 1944 përfaqësues të shqiptarëve, serbëve dhe malazezëve, të cilët ishin aktivë në luftën kundër psuhtuesve nazi-fashistë, u mblodhën në një konferencë në Bujan të Tropojës dhe vendosën njëzëri që pas luftës Kosova të bashkohej me Shqipërinë. Ky vendim vinte në përputhje me programin dhe premtimet e luftës, por komunistët jugosllavë dhe çetnikët serbë në përfundim të Luftës së Dytë Botërore asgjësuan më shumë se 30 mijë shqiptarë të tjerë, 4200 prej të cilëve i morën zvarrë nga Prizreni, përmes Kukësit e Shkodrës dhe i asgjësuan në Tivar. Qëllimi ishte jo vetëm nënshtrimi me terror i Kosovës, por edhe asgjësimi i shqiptarëve. Në këtë rast komunistët jugosllavë e serbë përfituan nga fakti se qenë kontrubues të mëdhenj të fitores mbi fashizmin dhe në këto kushte nuk mund të kishte një reagim ndërkombëtar serioz. Por përfituan dhe nga parulla e “bashkim-vëllazërimit” me komunistët shqiptarë! 8. Nuk ka ndodhur në asnjë vend tjetër në botë, përveçse në kohën e fashizmit hitlerian dhe stalinizmit bolshevik, të hartohen progrome shfarosjeje kundër popujve dhe etnive të tjera nga një komb tjetër, siç ka ndodhur në rastin e Serbisë. Mund të përmend disa programe asgjësimi të shqiptarëve të hartuar në kohë të ndryshme në Serbi. Cvijiç ishte nga të parët së bashku me ish-kryeministrin Gjorgjeviç, në fillimin e shekullit XX, madje para pushtimit dhe aneksimit serb të vitit 1912-1913. Më tej mund të kujtoj se në vitin 1917 kryeministri serb, Nikolla Pashiç, deklaronte publikisht se “nëse shqiptarët nuk pranojnë të asimilohen, do t’i dëbojmë dhe nëse nuk pranojnë të dëbohen, do t’i vrasim”! Kjo do të thoshte se në Serbi kishte një program qeveritar për shfarosjen e elementit shqiptar në Kosovë. Më vonë erdhi në publik Memorandumi famëkeq i akademikut serb, Vasa Çubrilloviç i marsit 1936, i cili rekomandon asgjësimin përmes dëbimit të shqiptarëve në Turqi e Shqipëri dhe popullimin me serbë të Kosovës. Madje ai parashikon në detaje sesi duhej të bëhej kjo. Në vitin 1943 ishte nobelisti Ivo Andriç, ai që projektoi përsëri asgjësimin e elementit shqiptar në Kosovë. Në kohën e Jugosllavisë Socialiste këto programe i zbatoi me fanatizëm Aleksandër Rankoviç, dhuna e të cilit është e dokumentuar. Dhe në fund, më 1986 Akademia e Shkencave dhe Arteve të Beogradit hartoi një memorandum tjetër racist antishqiptar dhe projektoi aksionet ushtarake të Milosheviçit. Nuk po përmend me dhjetra dokumente e memorandume të tjera të Kishës Ortodokse të Serbisë, të Lidhjes Shkrimtarëve të Serbisë si dhe planin e fundit të Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë së Serbisë të janarit 1999. Të gjitha këto dokumente kanë të njëjtin rekomandim: Asgjësimin fizik të shqiptarëve si element i huaj në trupin e shoqërisë e të shtetit serb. Nuk kanë ndodhur këto as në Spanjë, as në ndonjë vend tjetër në botë! Kanë ndodhur në Serbi! Janë këto dokumente zonja minister një rast siu generis në historinë e marrëdhënieve midis popijve e kombeve! Jam i bindur se i keni lexuar dhe i keni në arkivë, prandaj nuk keni pse i kërkoni në Bruksel! 9. Me kushtetutën e vitit 1974 Kosova kishte statusin e njësisë federative, pavarësisht trukut kushtetues që krahinat i quante popullsi. Pa mirëkuptimin e tri parlamenteve, atij të Jugosllavisë, të Serbisë dhe të Kosovës nuk mund të ndryshonte statusi i Kosovës në raport me federatën. Ju e ndryshuat zonja ministre në kundërshtim me Kushtetutën Jugosllave, sepse kuvendi i Jugosllavisë nuk votoi kurrë për ato ndryshime, ndërsa parmanentin e Kosovës e rrethuat me tanke dhe e detyruat me dhunën e punonjëstë sigurimit brenda sallës që të votojnë dhunshëm, pa vullnetin e tyre, ato ndryshime. Ju e ndryshuat kushtetutën e Kosovës thjesht me votat e parlamentit serb, edhe pse një milion shqiptarë u ngritën në protesta të vazhdueshme për katër muaj radhazi. Ju i imponuat ato ndryshime, edhe pse njëmijë minatorë të Trepçes u ngujuan në grevë urie dhe protestuan me sakrificën me jetën e tyre në mbrojtje të statusit të kushtetues të vitit 1974! Ky akt ishte i paprecedentë, një akt “siu generis”, sepse në asnjë vend normal (nuk po them demokratik) nuk ndryshon kushtetuta me dhunë nën forcën e armëve e tankeve dhe në kundërshtim me kushtetutën ekzistuese. Ju në Beograd jeni shumë të gëzuar që “Kosova nuk mund të bëjë ushtri pa votat tuaja” (të miniritetit serb), se “Bosnjë-Hercegovina nuk mund ta ndryshojë kushtetutën pa votën e Republikës Srpska”. Kur këto favore janë në anën tuaj jeni fanatikë të “demokracisë” dhe “vullnetit të popullit tuaj”, kur këto rregulla favorizojnë të tjerët, atëherë shpallni luftë, bëni terror, siç bëtë me Kosovën! 10. Pas heqjes së autonomisë qeveria juaj, zonja ministre “e drejtësisë”, vendosi në Kosovë administrimin ushtarak dhe në krye të shtetit një guvernator serb. Hoqët nga puna 115 mijë shqiptarë, spastruat aparatin shtetëror, policinë dhe gjithçka tjetër nga elementi shqiptar. Dërguat në rajonet e policisë dhe në burgje 500 mijë shqiptarë. Vratë pa gjyq së paku njëmijë shqiptarë, sipas raporteve të agjensive të të drejtave të njeriut në botë. Helmuat me dhjetra e qindra nxënës shkollash, thjesht pse ata ishin shqiptarë! Pyeteni për këtë Bernard Kushnerin, se jua tregon. Vratë dhjetra djem në ushtri dhe thatë se “janë vëtëvrarë”, ndërkohë nuk i latë familjet e tyre të hapin arkivolet e t’i shohin viktimat që ju shkaktuat! Të gjitha këto i bëtë, sepse shqi[tarët i quanit mish I huaj për trupin e Serbisë! Referoju për këtë historianit me famë europiane, Prof. Dr. Holm Sundhaussen, dhe do ta mësoni! Jo vetëm kaq. Mbyllët universitetin dhe shkollat në gjuhën shqipe. Mbyllët spitalet për shqiptarët. Mbyllët radiotelevizionin, shtëpinë e vetme botuese, Akademinë e Shkencave dhe Arteve dhe çdo qendër informacioni për shqiptarët! I vutë shqiptarët në karantinë, nuk i linit as të demonstronin, madje edhe kur aty ishin prezentë senatotë amerikanë si Bob Doll dhe Tom Lantosh! Nuk lejonit që emigrantët të vinin te fëmijët e gratë e tyre në Kosovë! Më thoni zonja minister, ku dhe kur kanë ndodhur këto! Nuk kanë ndodhur në një vend tjetër përveçse bë Serbi! 11. Shqiptarët filluan rezistëncën paqësore. Kjo ju tmerroi, sepse prisnit që të rikthehej “Lufta Kaçake” e viteve 1920 dhe pastaj t’i thonit botës së ju ”luftoni terrorizmin” e me këtë rast të përligjnit spastrimin e dhunshëm etnik të tyre. Kur ju dogjën kartat në dorë filluat dhunën e presionin latent që shqiptarët t’i dëbonit nga Kosova. Kur nuk eci as ky plan, filluat të shtonit dhunën, derisa shqiptarët u detyruan të vetëmbrohen. Më thoni zonjë, ka ndodhur gjatë konfliktit të fundit ose edhe më parë që shqiptarët të kenë kryer akte dhune kundër serbëve jashtë Kosovës, psh në territorin e sotëm të Serbisë?! Kurrë jo. Mjafton ky argument për të provuar drejtësinë e kauzës së shqiptarëve. Kjo do të thotë se shqiptarët kanë mbrojtur pragun e derës së tyre dhe nuk ju kanë rënë asnjëherë më qafë! Megjithatë u keni dhënë “si shpërblim” dhunën fizike, asgjësimin dhe dëbimin! 12. Nga pikëpaja ndërkombëtare, në rastin e Kosovës u bënë përpjekje, si në asnjë rast tjetër për t’i dhënë fund dhunës. Diplomacia preventive e luftës u përdor në shkallën maksimale. Për Kosovën Këshilli i Sigurimit miratoi gjithsej pesë rezoluta gjatë viteve 1998-qershor 1999. Në rezolutën 1190 të 30 shtatorit 1999, të cilën e votoi edhe Rusia, thuhet shprehimisht se a) Konflikti në Kosovë rrezikon të zgjerohet në rajon e më gjerë dhe b) se Konflikti në Kosovë do të shkaktojë katastrofë humanitare. Në të dy këto raste Kapitulli VII i Kartës së OKB-së parashikon ndërhyrjen me forcë për t’i dhënë fund konfliktit e dhunës. Nuk ndodhi kjo në rastin e bombardimit të NATO-s kundër ushtrisë dhe policisë serbe, sepse duhej vendimi duhej marrë në KS të OKB-së dhe Rusia shpalli veton e saj. Pra formalisht nuk kemi një vendim. Por praktikisht kemi një rezolutë që pohon situatën dramatike në Kosovë të krijuar nga dhuna e Milosgeviçit. Për Kosovën u angazhua Grupi i Kontaktit i gjashtë Fuqive të Mëdha. Për Kosovën u mbajt Konferenca e Rambujesë, marrëveshja e së cilës u kundërshtua dhe nuk u firmos nga ana e Milosheviçit, të cilin keni filluar ta mburrni! U angazhuan misionarë diplomatikë të shumtë, që nga Holbrooke e deri te Fischer e Vedrin. Më pas të tjerë diplomat. Pra, përpjekjet diplomatike dhe të misionarëve diplomatikë për zgjiidhjen paqësore të çeshtjes së Kosovës dështuan, për shkak të refuzimit tuaj! Nuk di ndonjë vatër tjetër krize ku të ketë ndodhur gjithë ky angazhim diplomatik për të evituar dhunën! 13. Ju nuk deshët t’u jepnit Kosovës as autonominë e zgjeruar, asgjë që favorizonte shqiptarët, prandaj refuzuat çdo përpjekje ndërkombëtare. Ju në Beograd përgatitët projektin e asgjësimit fizik të shqiptarëve përmes aksioni “Patkoi”. E dini ju zonja ministre “e drejtësisë” se planin e asgjësimit të shqiptarëve në janar 1999 e zbuloi shërbimi sekret bullgar dhe këtë plan ia dha ministrja bullgare e Punëve të Jashtme ministrit të Punëve të Jashtëme të Gjermanisë, Joschka Fischer? Ky plan u bë shkak që njeriu I shquar I lëvizjes për paqen në botë, Fischer, të mbështesë aq fusqishëm sulmet e NATO-s për t’i dhënë fund luftës në Kosovë! Ky dokument është në zyrat tuaja zonjë, nuk është në zyrat e Brukselit dhe është habi, sesi i kërkoni argumentet në Bruksel, kur i keni në Beograd! 14. Eshtë e vërtetë se rezoluta 1244 rekomandon një status të Kosovës brenda kuadrit të një federate jugosllave. Por federata mori fund me pavarësinë e Malit të Zi. Dhe ajo rezolutë nuk kishte asnjë klauzolë që të mendohej për një Kosovë thjesht nën sovranitetin e Serbisë. Nuk mund të ndodhte kjo për asnjë rajon tjetër, i cili do të kishte pësuar gjithë këtë tragjedi njerëzore. 15. Në përfundim të luftës Kosova kishte një bilanc tragjik: 13 mijë të vrarë e të masakruar, rreth katër mijë të zhdukur (1700 janë ende sot të zhdukur në territorin e vendit tuaj, zinja minister). Shumica dërmuese e tyre qenë fëmijë, gra e pleq, sidomos të rinj adoleshentë nën moshën e pjekurisë. Organizatat ndërkombëtare konstatojnë se rreth 20 mijë gra dhe vajza shqiptare të Kosovës janë përdhunuar ata muaj dhune nga ushtarët, paramilitarët dhe policët serbë! Statistikat ndërkombëtare kanë saktësuar se nga 120 mijë banesa dhe objekte pronë të shqiptarëve, 40 mijë qenë shkatërruar plotësisht dhe 20 mijë të tjera pjesërisht. U shkatërruan shkolla, biblioteka, xhami, kisha të besimit katolik, muze, çdo gjë që sillte në memorie kulturën dhe historinë e shqiptarëve. Shkatërruat me zjarr pronën e shqiptarëve, me qëllim që ata të mos guxonin të ktheheshin në vatrat e tyre. Por ndodhi e kundërta. Nuk parashikuat se solidariteti i shqiptarëve në Ballkan e në diasporë dhe i botës përparimtare do të ishte më i fuqishëm se politikat tuaja të dhunës e të terrorit masiv. Kjo do të thotë se ju kryet krime masive deri genocid fizik, kulturor dhe ekonomik mbi shqiptarët e Kosovës. Dhe pas të gjithë këtyre fakteve dhe argumenteve kërkoni “sovranitet serb në Kosovë”!? Jam I bindur se do të vijë koha kur për këto dëme do të paguani, sepsë ne shqiptarët themi: “Të gjitha gjunahet lahen në këtë botë”! Natyrisht përmes drejtësisë njerëzore! 16. Kosova më 10 qershor u vu nën protektorat ndërkombëtar dhe ushtria e policia e Serbisë u largua përgjithmonë nga rajoni. Vërtetë besoni se mund të riktheheni përsëri?! Në fakt ju jeni rikthyer përmes rojave të urës, përmes paramilitarëve dhe punonjëse të ministrisë tuaj të punëve të brendshme në veriun e Kosovës, jeni rikthyer edhe në enklava dhe jeni rikthyer edhe në institucionie ku shpesh herë impononi politikat tuaja agresive e diversioniste të njëllojta me ato të Milosheviçit! Pyeteni zotin Daçiç, sa ai është distancuar nga lideri politik e shpirtëror i tij dhe pastaj bindu për argumentet që dëshiron të marrësh në Bruksel. 17. Nën drejtimin e presidentit finlandez, Martti Ahtisaari, bashkësia ndërkombëtare organizoi në Vjenë për gati dy vite bisedime midis Prishtinës dhe Beogradit për statusin e Kosovës. Ju bëtë të gjitha përpjekjet që këto bisedime të dështojnë dhe ta pengoni pavarësinë dhe lirinë e Kosovës. Patët dhe vazhdoni ta keni mbështetjen e Kremlinit në këtë aksion tuajin politik. Bisedimet përfunduan me një raport të trojkës, të kryesuar nga Ahtisaari, i cili rekomandoi pavarësinë e kushtëzuar për Kosovën. Ju kundërshtuat. Europa dhe SHBA-të ranë dakord që të zhvillohen bisedime shtesë. Edhe këto bisedime dështuan për shkak të refuzimit të zgjidhjeve nga ana juaj. Në këto kushte Kosova shpalli pavarësinë. Vërtet besoni se mund ta ktheni mbrapsht këtë proces, kur shtetësinë e Kosovës e kanë pranuar 114 vende, ndër to 22 vende anëtare të BE-së?! Jam i bindur se ju e dini që Kosova nuk rikthehet më nën sovranitetin tuaj. Por ju doni ta shisni sa më shtrenjtë atë, të përfitoni sa më shumë prej saj, mundësisht edhe territore! Prandaj rezistoni! 18. Më 22 korrik 2010 Gjykata Ndërkombëtare e Drejtësisë votoi një vendim, me të cilin provon se “Pavarësia e Kosovës është shpallur në përputhje me të drejtën ndërkombëtare dhe nuk vjen në kundërshtim me Rezolutën 1244 të KS të OKB-së”. Ankesën dhe pyetjen e kishte formuluar vetë ish-ministri juaj i Punëve të Jashtme, Vuk Jeremiç! Ai vendim I ka dhënë përgjigje pyetjes, të cilën ju ia drejtoni sot Komisionit Europian! Mos u tallni më institucionet e Europës, sepse gjithçka do të kthehet në bumerang për ju! Eshtë absurd të kërkosh argument në një organ ekzekutiv, kur këto argumente qëndrojnë në vendimin e një gjykate, e cila shpreh vullnetin e një organizate të përbotshme, siç është OKB dhe bazohet në ligjet e kësaj organizate! Nuk po vijoj me argumente të tjerë anësorë, të cilët mund të shkojnë deri në numrin rendor 1001, sepse jam i bindur se mjaftojnë këto argumente për të provuar se rasti i Kosovës është një rast sui generis. Kjo nuk do të thotë se Katalonja nuk ka të drejtën e saj për vetëvendosje dhe pavarësi. Por në ngjarjet e referendumit të Katalonjës dua të veçoj vetëm një moment: – Dhuna jo proporcionale e policisë së Madridit ka shumëfishuar admiruesit e Katalonjës dhe përkrahësit për pavarësinë e saj. E megjithatë ishte thjesht dhunë joproporcioanle, nuk pati viktima. Si mund t’i mohoni ju zonja ministre dhjetramijë viktimat e shqiptarëve të Kosovës të shkaktuara nga politikat e terrorit të shtetit tuaj?! Ju vetë e betë Kosovën një rast sui generis dhe doni të pyesni Brukselin pse Kosova është një rast i tillë! Absurditet! Tiranë, më 07.10.2017

Filed Under: Opinion Tagged With: është rast “sui generis”?, Prof. Asoc. Dr. Enver Bytyçi, PSE KOSOVA

PSE KOSOVA NUK PRODHON XHERDAN SHAQIRA?

June 22, 2014 by dgreca

Nga Dimal Basha – New York/
Secili prej nesh ka të drejtë të pyes pse Kosova po dështon gjenerata të tëra dhe gjasat për të prodhuar artistë, sportistë apo biznismen të suksesshëm janë shumë të vogla? Si ka mundësi që Kosova me 1.8 milion banorë arrin të nxjerr shumë pak talent derisa diaspora shqiptare korrë suksese në të gjitha sferat pavarësisht se janë minoritet në secilin shtet ku ata jetojnë?
Një mik në rrjetet sociale me shaka tha se sikur Xherdan Shaqiri të kishte jetuar në Kosovë ai me siguri se ishte duke shitur fara të zeza. Sigurisht se nuk ishte qëllimi denigrmi i të rinjëve shqiptarë në Kosovë, apo përulja e Shaqirit që e dëshmon të kundërtën, por një përshkrim i një gjendje reale e një vendi ku talenti vdes i paeksploruar.
Kjo vie rrjedhimisht nga krahasimi i suksesit të shqiptarëve në diasporë dhe dështimi i të njejtit popull në Kosovë. Shembulli i parë është kombëtarja e Zvicrrës. Shteti helvetikë që ka gati 8 milion banorë besohet të ketë përafërsisht 150 mijë shqiptarë. Nëse zbërthehet më tutje kjo i bie se shqiptarët nga të gjitha trevat Ballkanike përbëjnë jo më shumë se 6% të populates zvicerrane. Të njejtën kohë, jemi dëshmitarë të sukseseve të shumta të shqiptarëve atje dhe njëra prej tyre është kombëtarja e futbollit të Zvicrrës që dëshmon se edhe pse shqiptarët përbëjnë vetëm 6% të popullatës totale, ata kanë arritur që të kenë gati 40% të kombëtares që fillon në njëmbëdhjetëshen e parë.
Nëse kaloni përtej Atlantikut, gjithashtu gjeni rrëfime të shumta suksesi të diasporës shqiptare. Shqiptarët në SHBA, për shembull, vazhdojnë të citohen në shtypin amerikanë si shembull i suksesit në biznes pavarësisht numrit të vogël të tyre. Vitin e kaluar gjatë një takimi me z. Mark Gjonaj, asembleistin e pare shqiptaro-amerikanë në asamblenë e New York-ut, ai tregonte për suksesin e madh të shqiptarëve në New York. Përveq tjerave, ai citoi një reviste revistë të njohur biznesi në New York ku theksonte se shqiptaro-amerikanët janë pronarë të mbi 30% pronave komerciale në Bronx. Kjo komunë ka përafërsisht 1.5 milion banorë derisa, sipas burimeve të vitit 2009, komuniteti shqiptarë përbënë vetëm 3% të popullsisë totale. Pra, 3% të komunitetit shqiptarë janë pronarë të mbi 30% të pronës komerciale me një komunë që ka mbi 1.4 milion banorë.
Diaspora shqiptare gjithashtu ka prodhuar intelektual e nobelistë të shquar. Shqiptarët kanë talentin dhe aftësitë të jenë edhe biznismen, edhe intelektual por edhe sportistë me renome botërore. Gjatë fushatës zgjedhore shpesh u përsërit nga elita politike se “ne nuk mundemi të prodhojmë kompjuterë, makina apo makineri të përsosur.” Unë besoj se është një pikënisje e gabuar dhe mesazh i keq i politikës që synon ndryshime me sllogane “nuk mundemi. Jam i bindur se nëse shteti ofron mundësitë dhe kushtet gjithçka është e mundur. Dallimi kryesorë pse Xherdan Shaqiri “nuk shet fara” por është një sukses janë kushtet dhe mundësitë që i ka ofruar shteti helvetikë. Të njejtën kohë arsyeja pse shqiptaro-amerikanët vazhdojnë të jenë rrëfim i suksesit në biznesin amerikanë është mundësia dhe kushtet që ofrojnë SHBA-të për të gjithë qytetarët e saj.
Çka është me rëndësi të theksohet është se populli shqiptarë duhet të kuptojë se shteti nuk krijon fabrika, biznese apo sportistë. Kanë përfunduar kohërat ku shteti është punëdhënësi kryesorë me dhjetëra ministri e zavendësministra koti. Roli kryesorë i pushtetit është të krijojë kushtet dhe mundësitë bazike për secilin individ që të zhvilloj talentin apo biznesin e tij, diçka që Kosova vazhdon të dështoj tash e sa vjet. Raporti i individit me shtetin janë sikur natyra me bimët. Sikurse drita, ajri dhe uji që janë faktorë që ofrojnë zhvillimin e një bime dhe mungesa e njëra prej tyre shkakton vdekjen e bimës dhe rrjedhimisht shteti gjithashtu duhet të ofroj kushtet bazë ku individi është i lirë të zhvillohet.
Prandaj, është e domosdoshme që pushteti i ardhshëm të mos vazhdoj traditën me qeveri të madhe dhe të funksionalizoj një pushtet të vogël që punon mençur dhe ofron kushte dhe mundësi te barabarta për zhvilllimin e individit, përndryshe, nëse vazhdohet me këtë qasje, sikur bimët, rinia do të vazhdojë të “thahen” në mungesë të kushteve dhe mundësive bazë.

Filed Under: Featured Tagged With: Dimal Basha, NUK PRODHON, PSE KOSOVA, XHERDAN SHAQIRA?

Artikujt e fundit

  • Kryeministri Kurti mori pjesë në mbledhjen komemorative të organizuar në nderim të Heroit të Republikës së Kosovës, Afrim Bunjaku
  • Presidentja Osmani takon të dërguarin e posaçëm të Gjermanisë, Manuel Sarrazin
  • Lot të bardhë…
  • UDHËKRYQET E KOSOVËS…
  • Çfarë është deliri madhështisë?
  • Nevoja urgjente për lidership
  • NJË KËSHILL MBARËKOMBËTAR, PËR TË KOORDINUAR STRATEGJITË DHE MBROJTJEN E INTERESAVE TË SHQIPTARËVE NË BALLKAN…
  • Woodrow Wilson: Do të bëhej një komb i harbuar…
  • Veprat bamirëse të Mehmet Ali Pashë Kavallës në vendlindjen e tij
  • “VATRA” DHE SHTETFORMIMI KOMBËTAR
  • Aktivitetet e Vatrës kanë gjurmë të fuqishme në historinë e re të Kosovës
  • SOT NE PERVJETORIN E VDEKJES
  • STATEMENT BY AMBASSADOR JEFFREY M. HOVENIER September 24, 2023
  • Sulmi terrorist serb ndaj policisë së Kosovës, sulm ndaj sovranitetit të Kosovës
  • Kryeministri Kurti me anëtarë të kabinetit ndezën qirinj në nderim të heroit, Afrim Bunjaku

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT