BLERIMI I POETIT/
QAZIM D.SHEHU/
Kur blerimi më afron pranverën për fejesë,/
Më vjen Esenini , emër kujtesë./
Ky margaritar i poetëve ,lirik që buis,/
Më sillet rreth netëve me vargun që ngjiz/
Ndjenja e mendime, brenga pakufi,/
Teksa kërkon nënën mbështjellë me shall të zi,
Teksa kërkon vajzën që iku dhe s`u kthye,
Kur s`kupton Leninin e ikën nëpër pyje.
Kohë s`ka dhe natyra për ç`pati më të mirë,
Ia dha kaçurrelit ;dhe fat të vështirë,
Zoti seç i dha,u gjethërua bejroza e prapë u tha,
Veç vargu i poetit bleroi në dhjetra vjet,
Dhe frymë marrin pyjet me një fllad të lehtë,
Dhe pret në funde muzgjesh një mall pa kufi,
Them korie e në çdo dru fytyra e tij rri…
+++
Prej ëndrrash tutesh,nga ëndrrat mos kij frikë,
Ëndrra është krijuar e keqja të ikë.
Është ëndërruar me kohë nga njeriu i parë,
Ëndërrohet dhe sot, sikur të mos ketë ndodhur,
Nga ëndrrat njeriu nuk ndihet i lodhur.
Po mos ishin ato, planeti s`do kish orbitë
Netët s`do sillnin netë dhe ditët ditë,
Po mos qenë ato s`do shkruheshin këto vargje,
Vargjet të gatuhen si brumi në magje.
Thellësitë s`do dukeshin asnjëherë,
Atje ku shikimi hidhet pa prerë….
LOTI
Ta përvetësova lotin e dashurisë e shkrova
Me të një baladë.Loti i hidhur i mati caqet
E ndezura në flakë.Dhe nata u bë më e bukur,
Dhe dita më e bukur u bë.Veç ajo dashuri s`është më.
Mbetet veç dashuria dhe balada, dashuria tjetër
Që në gjurmët e së parës ecën nëpër të….
+++
Po të zhvishja si një kalli në netët hënore,
Apo në agun kur dielli mëngjesin shtyn,
Kokrrat e hireve të tua do binin si brilante,
Mbi vesën që ankthin mbyt e mbërdhin.
Si dielli vesën shkrin ashtu afshi im ,
Të gjitha do i shkrinte … deri në mbarim
LISI DHE PËRROI
Fjalë të ujit kullot,shkruan mbi lëkurë të ashpër
Gjithë fjalët e gurgullimave me tepri.
Shkruan e ç`nuk shkruan mbi lëkurë,
Gjithë misteret e rrugës dhe brengat që pëlcitën.
Të gjitha i mblodhi në lëkurë.
Vetëm lojën e fjalëve s`mundi ta kuptojë kurrë.
Si lojën e grave që s`e kupton një burrë….
PËRVOJË
Të quhet rrospi, farmak,
Mos vallë e ka hak?
Të quhet diell, lumë, det,
Mos vallë përmbytjen e do vetë?
Kjo botë…
Duhet parë mirë.
Ndoshta një herë duhet zhdukur,
Për t`u rikrijuar më e bukur…