Varr i hapur/
U harruam ndër vogëlsira të kota
Me nga një pllakëz tinzare në dorë
Fluturaket sy ja mbathin me trurin
E kufoma na ngjason me fallxhor
Pa trilla s’bëka dot njeriu
Gënjen e gënjehet lehtësisht
Me pak pudër e buzëkuq parisjan
Frymon në hapsiren e quajtur virtualisht
Për liri… Shumë u flijuan në shekuj
U burgosën, u kyçën me dryn
Sot nga kjo pllakëz tinzare e sheshtë
Jeta është varr i hapur që hyn !
Druaj/
Lëngoj në qësëndi !
S’bëzan gjë?!
Mbaj vesh, se:
“Dykanata e portës kërcet malluar
Sa herë e brambulloj në vena atë melodi
Druaj prej delikatesës tënde të brishtë
Dhe verbimit të arsyes kur fanepsesh ti”!
S’bëzan gjë?!
Shquaj…
Diç pashë, ja:
“Dalldisjen e iletit tim të brendshëm
Zërin që kanarinat e kishin zili
Më vjen e më ikën, humbas në vegime
Përhitem e futem si prushi nën hi”!
Druaj ,
Nga ethet e të ftohtit të vjetër…
Lëngoj në qësëndi!
Druaj e druaj si unë…
Nga meraku për ty !