Rafaela Prifti/
5 mars – Takimi i sotëm në sallën e Regency Hotel i kushtohet librit autobiografik Robnga Beqir Sina botuar në Shqipëri nga shtëpia botuese Tirana Times vitin e kaluar. Eveçanta e jetës së tij nuk është se ai e fillon atë si i dënuar nga regjimi komunist – sepsenë atë sistem jeta e dikujt mund të niste në përndjekje – por në faktin se përndjekja eBeqirit nis përpara se të filloj jeta e tij. E veçanta e dytë lidhet me faktin se Beqir Sinambijetoi dhe jo vetëm mbijetoi por arriti të na e thotë rrëfimin e tij, gjë që nuk mundënta bënin shumë të tjerë. Dhe së fundi, duke na e treguar historinë e tij nga disa prizme sidjalë, si baba, si ish i përndjekur, si emigrant, pjesë të jetës së Beqirit gjejnë rezonancë teçdonjeri nga ne. Natyrisht ai ka pasur shumë për të thënë përpara se të vinte ngaShqipëria në Amerikë në vitin 1992 por ardhja këtu i dha Beqirit besimin, kurajon dhemundësitë për të krijuar këtë autobiografi me episode nga jeta e tij plot dhembje, mengjarje mbresëlënëse dhe momente të karrierës së tij tridhjetvjeçare në gazetari.Gazetaria u bë platforma e tij për të njohur bashkësinë shqiptare duke informuarpublikun për veprimtaritë e komunitetit por nëpërmjet saj Beqiri gjeti vetveten dheforcën për të shprehur përvojën e tij jetësore.Libri Rob nga Beqir Sina është koleksion i përvojave dhe kujtimeve të cilat janëekskluzivisht të tijat por njëherët aty reflektohet historia e një brezi të tërë të ish tëpersekutuarve apo të denuarve në kampet e punës në Shqipëri si edhe përvoja e shumëemigranteve që largohen nga vendet e tyre dhe vijnë në Amerikë. Ai rrëfen për veten porduke treguar historinë e tij, Beqir Sina rezonon me breza të tërë.Në një pjesë të librit Beqiri kujton ngjarje e veprimtari të caktuara përgjate tri dekadavenë momente kyçe për historinë e bashkësisë shqiptare dhe kauzës kombëtare. NëAmerikë ai njohu shqiptarët e brezit të babait të tij që erdhën të arratisur nga Shqipëriakomuniste por gjithmonë mbajtën Shqipërinë në zemër, takoi rrethin e miqve të babait,aktististët e lëvizjes Legaliteti dhe njohu rolin e tyre në bashkësine shqiptare, si përshembull mbështetjen që ata i kanë dhanë Federatës Pan Shqiptare të Amerikës Vatra.Por po ashtu në Amerikë Beqiri u ndesh edhe me shqiptarë që frikësoheshin prej tij – mësaktë prej biografise së tij – siç rrëfen ai në episodin kur si gazetar nuk e lejuan të hyj nëtakimin e komunitetit me Presidentin Mejdani në një hotel në Nju Jork. Beqiri gjithashtuflet për disa figura të dalluara të bashkësisë dhe përshkruan me admirim shqiptarëtaltruistë dhe modestë, donatorët e mëdhenj të kauzës kombëtare që nuk rrahin gjoksindhe nuk rendin pas reklamës.Beqir Sina ka kryer shkollën e gazetarisë në Amerikë por në të vërtetë shkolla e Beqiritka qenë gjithë jeta e tij. Gazetaria u bë identiteti i tij profesional ndërsa formimin e tij sinjeri ai ia dedikon familjes. Edhe pse i rritur larg babait, lidhja babë-e-bir zë vendqendror në jetën e tij dhe është motiv kyç në libër. Pse ka rëndësi kjo? Sepse Beqiri endjen se tani i takon atij ta përcjell këtë trashëgimi më tej. Ashtu si babai i tij Rasimi,përpara tij, edhe Beqiri e le amanetin te femijët e tij, vajza Neda dhe biri i tij Avi, i cilisiç përshkruhet në libër, lexon çdo lloj literature për të kuptuar më mirë se nga kemiardhur dhe ku jemi. Kjo është trashëgimia që le pas Beqir Sina.