arben llalla – Page 20 – Dielli

Nipi i Gjyshit, bashkepunetor me nazistet, vizite ne Shqiperi per varrezat Greke

May 31, 2016 by dgreca

Gjyshi i Nikos Kotzias miqësi me nazistët Hitlerian/

Arben LLALLA/

Nga 6-7 qershori do të qëndrojnë në Tiranë Ministri i Jashtëm i Greqisë Nikos Panajotis Kotzias (Koxhas) për të kërkuar zgjidhjen e menjëhershme për zgjerimin e varrezave të ushtarëve grek të vrarë në luftën italo-greke më 1940-1941 dhe zgjidhjen e kufirit detar ose siç quhen Zonat e Interesave Strategjike. Që të dy këto probleme Greqia kërkon ti zgjidhë në favorin e saj duke dëmtuar rënd Shqipërinë. Por Nikos Kotzias nuk dëshiron aspak të dëgjoj për çështjen çame dhe emrin Çamëri. Ky ministër ashtu si shumë presidentë dhe kryeministra të Greqisë rrjedhë nga një familje që kanë qenë bashkëpunëtor të nazizmit gjerman. Gjyshi i Nikos Kotzas quhej Kostandin Kotzias dhe nga viti 1934-1936, ka qenë kryetar i bashkisë së Athinës, më 1936 ministër në qeverinë Metaksas, në vitin 1950 deputet dhe më 1951 kryetar i bashkisë së Athinës.

Kostandinos Kotzas ishte pro Gjermanisë naziste, ai kishte marrëdhënie të ngushta familjare me ministrin e propagandës Joseph Goebbels. Që nga viti 1934 e deri 1940 Konstandin Kotzias ka vizituar disa herë Gjermaninë naziste ku është takuar me krerët e lartë të saj. Ai gëzonte mbështetjen e qeverisë së Hitlerit për rrëzimin e kryeministrit Joani Metaksas dhe zgjedhjen e tij si kryeministër. Ky plan u zbuluan nga Joani Metaksa, me fillimin e luftës italo-greke, Kotzias iku për në Turqi i shoqëruar nga diplomatët nazist. (Siç dihet Turqia në atë periudhë ishte një vend asnjanës, por që kishte marrëdhënie të mira me Gjermanin). Pas mbarimit të luftës Kostas Kotzias rikthehet nga jashtë vendit dhe zgjidhet më 1950 deputet, më 1951 kryetar i bashkisë së Athinës. Vdes pak muaj pasi ishte zgjedhur në këtë postë. Një nga sheshet kryesore në Athinë mban emrin Konstandin Kotzias.

Në biografinë e tij ministri i jashtëm i Greqisë, Nikos Panajotis Kotzias e fsheh faktin se ka gjysh Kostandin Kotzias i cili ishte pronazizmit gjerman. Familja Kotzias është arvanitase me rrënjë të vjetra nga Athina. Nikos Kotzias ka kushëri kryetarin e partisë Demokracia e Re Qiriako Micotaqin dhe Dora Bakojanin.

Është mirë që Nikos Kotzias ta thotë të vërtetën dhe mos të fshihet pas gishtit se është nipi i Konstandinos Kotzias. Prandaj ne nuk duhet të pranojmë leksione nga Kotzias, por t’na thotë se çfarë mendon ai për zgjidhen paqësore të çështjes çame. Pa zgjidhjen e çështjes çame, asnjëherë s’do të ketë miqësi dhe fqinjësi të sinqertë midis dy popujve. Gjithashtu, Nikos Kotzias duhet të prononcohet qartë zyrtarisht se kur ka vendosur Greqia ta heqë juridikisht Ligjin e Luftës me Shqipërinë? Një ligj që mban të konservuara prej 75 vitesh pasuritë e patundshme të shqiptarëve në Greqi. Prandaj vizita dy ditore e Nikos Kotzias nuk do të sjellë asnjë risi në marrëdhëniet diplomatike të dy vendeve, por do tregoj se Greqia dhe grekët kanë mbetur të njëjtët si në fillim të shek.20.

Një letër Bujar Nishanit për çamët

May 10, 2016 by dgreca

Nga Arben LLALLA*/

I nderuar z.Kryetar i Shtetit Shqiptar!/

Ju falënderoj nga zemra për vlerësimet që i keni bërë për të dytën herë figurave kombëtare nga Çamëria. Ndoshta jeni i vetmi kryetar i shtetit shqiptar që brenda një kohe të shkurtër keni nderuar zyrtarisht kontributin e çamëve për çështjen tonë kombëtare.

Në 23 qershor 2014, ju vlerësuat me Dekoratën “Nderi i Kombit” atdhetarin Abedin Dinon (pas vdekjes), dhe me titullin “Naim Frashëri” historianin e njohur Ibrahim Hoxhën. Dy figura të njohura që vijnë nga Çamëria, pjesë e trojeve shqiptare të tjetërsuara me luftë nga Greqia. Pas dy vitesh, më 8 Maj 2016, ju organizuar një pritje institucionale me temë: “Kontributit të popullsisë çame në Luftën e Dytë Botërore me rastin e 71 vjetorit të fitores historike të koalicionit ndërkombëtar kundër nazifashizmit. E pra, i nderuar z.Nishani për mua si historian dhe si shqiptar e vlerësoj lartë gjestin tuaj për të nderuar lartë figurat tona kombëtare nga Çamëria. Pa harruar edhe një falënderim për ish-kryetarit e Shqipërisë z.Alfred Moisu i cili më 8 shkurt 2005 nderoi me “Medaljen e Artë të Shqiponjës”, dy pjesëtarë të komunitetit çam, Nuri Emin Zane (pas vdekjes) dhe Hajri Hasan Fetahu (pas vdekjes), me motivacionin: “Në shenjë vlerësimi të lartë dhe respekti të përhershëm për kontributin e dhënë në luftë kundër pushtuesve nazifashistë, në Krahinën e Çamërisë, dhe për rezistencën e vuajtjet, si i internuar në kampin e përqendrimit të Dakaos në Gjermani”.

Çamët janë pjesë e kombit shqiptar, ata s’janë minoritet brenda trungut tonë familjar edhe pse janë trajtuar nga shteti shqiptar që nga viti 1945 e deri më sot si njerëz të dorës së dytë. Për fatin e keq ende qeveritë tona nuk kanë një strategji kombëtare për zgjidhjen e çështjes çame. Qeveritë të drejtuara ndër vite nga PD dhe PS nuk kanë guxuar që në krye të ministrive të vendosin një shqiptar me origjinë nga Çamëria. Përse ky racizëm brenda familjes sonë kombëtare? Çamët janë njerëzit e punës, të urtë, paqësor, nuk njihen historikisht si shqiptar grindaveca. Prandaj askush të mos trembet nga emri çam dhe Çamëri, sepse s’ka çam të pabesë, por ka shqiptar të pabesë ashtu siç ka shqiptar me besë.

Ne nuk duhet të harrojmë çështjen çame, nuk duhet të lejojmë që ajo të varroset, të mbulohet me pluhur sepse nëse e lejojmë një gjë të tillë ne kemi mohuar dhe harruar trashëgimin tonë kombëtare, ndoshta më të lashtën dhe thelbësore, atë që shqiptarët kanë lidhje trashëgimie më shumë se të tjerët me Trojën, Pirron dhe Aleksandrin e Madh.

Në përfundim z.Kryetar Nishani ju them se është shteti ai që bënë kombin dhe jo kombi që bënë shtetin. Greqia në fillim të shek.19, (1821), u themelua si shtet nga shqiptarët, më tej në vitet 1832 u forcua nga vllehët, sllavët, hebrenjtë, gjermanët, italianët, etj., dhe si përfundim u themelua kombi grek. Ndërsa shqiptarët kanë patur gjithnjë kombësinë por nuk po forcojnë prej kaq dekadash institucionet shtetërore. Kjo është tragjike për ne si një komb kur shikon pas historinë se kemi kontribuar në rreshtin e parë për themelimin e shteteve të tjera si Turqia, Italia, Rumani, Mali i Zi, Greqia, Maqedonia, Egjipti, etj. Prandaj të gjithë bashkë duhet të bashkëpunojmë për një qëllim, për forcimin e institucioneve shtetërore sepse ashtu ne forcojmë kombësinë dhe ndihemi të fuqishëm dhe të barabartë në tavolinën ndërkombëtare.

*Historian dhe publicistë i pavarur

Shkatërrohen në heshtje objektet e trashëgimisë ortodokse shqiptare

April 5, 2016 by dgreca

Në Foto: Manastiri i Zvërnecit në Vlorë/

Nga Arben LLALLA/Shkak për rikthimin e kësaj çështjeje tërësisht urgjente dhe mundësinë për të ridhënë alarmin mbi atë çfarë po u ndodh këtyre objekteve historike, si dhe kush po e shkakton këtë shkatërrim të vlerave tona shpirtërore dhe kombëtare, ma dha ankesa e KOASH, e cila shfrytëzoi mbledhjen e Asamblesë kleriko-laike të saj, për t’u drejtuar organeve shtetërore një protestë për përdhosjen e disa objekteve të kultit, për shkak se aty ishin fotografuar disa vajza të veshura si nuse. Dhe kisha ortodokse kërkonte nga shteti që të zbatonte marrëveshjen që ka fuqi ligjore dhe t’i kthente asaj të gjitha pronat, objektet, ikonat, reliket, etj.

Që në fillim dua të pozicionohem edhe unë kundër përdorimit të vendeve të shenjta si studio fotografimi, pasi ato janë objekte adhurimi. Nuset në kishë, qoftë edhe të veshura me aq elegancë, futen vetëm në çastin kur ato do të lidhin kurorë me djalin që u ka fituar zemrën, dhe në asnjë rast tjetër, dhe mund të fotografohen vetëm gjatë kësaj ceremonie, dhe në asnjë rast tjetër. Këtë sqarim dua ta bëj pa asnjë hezitim, pasi nuk e ka për gjë, zyra e shtypit të KOASH-it, të ngrejë argumente raciste dhe diskriminuese të tipit “një njeri me origjine myslimane” merret me punët tona. Zotërinj të nderuar, të gjithë njerëzit, e të gjitha origjinave, do të merren me punët tuaja, për sa kohë që ato punë, shkelin dhe përzihen me punët e shtetit dhe shoqërisë ku ne jetojmë.

Po për çfarë pune po flas? Më lejoni t’jua shpjegoj. Sërish po deklarohem qartë dhe prerë që shteti duhet t’ia kthejë pronat kishës dhe çdo komuniteti fetar, dhe aty ku këto prona përbëjnë një interes madhor si pasojë e kthimit të tyre në pasuri kombëtare shpirtërore, shteti të bashkëpunojë me kishën, për ruajtjen dhe përdorimin e tyre. Por kurrësesi tani, jo në këtë kohë, pasi problemi qëndron gjetke, ai është shumë më i madh se kaq, shumë më i errët sesa duket.

Po marr si shembull dy objekte të një rëndësie të veçantë fetare dhe kulturore, Manastiret e Ardenicës dhe të Zvërnecit. Këto janë dy prona që i ka patur shteti nën ruajtje dhe kujdestari dhe ia ka kthyer kishës ortodokse, me kërkesën dhe këmbënguljen e saj, dhe shumë mire bëri. Kisha dëshiron që të marrë dhe të tjerat, por le të shohim se çfarë ka bërë ajo me këto objekte që tashmë ka në pronësi. Ka bërë masakër, po, po, masakër, braktisje, lënie pas dore, deri në pikën ku këto dy objekte janë në prag shkatërrimi total, duke i bërë kombit një dëm kolosal në historinë e tij.

Sigurisht në kalendarët e saj dhe në të dhënat që kisha boton, këto dy manastire i janë nënshtruar restaurimeve, dhe burimet e mia më thonë, që po, janë restauruar, por nga një firmë e pa specializuar, edhe pse e licensuar, për këto ndërhyrje delikate, pasi pronari i kësaj firme kishte tërhequr me filohelenizmin e tij, simpatinë e kryepeshkopit dhe peshkopit të Gjirokastrës, të cilët betohen akoma në bindjet the besnikërinë e tij për kauzën e megalloidesë. Madje kjo firmë, ka zbatuar edhe projektin për ndërtimin e varrezave të ushtarëve grekë në Këlcyrë, duke shkatërruar vlerat historike të manastirit të ngritur nga vendasit, dhe duke e kaluar atë pronë de facto, në një territor të përdorur nga shteti grek për interesat e tij. Dhe paradoksi është që tek varrezat greke ka punuar shumë mirë dhe me cilësi të habitshme, ndërsa manastireve shqiptare u ka shkaktuar dëme të pallogaritshme, dhe po të lihen gjërat siç janë, fundi i tyre do jetë tragjik.

Shikoni si lidhen gjërat, prona, manastire, varreza, restaurime, shkatërrime. Dy janë arsyet e kësaj tragjedie që po tenton të vrasë trashëgiminë tonë kulturore, ose kjo kompani nuk di ta bëjë punën, dhe në vend që të ndërtojë, shkatërron, ose kësaj kompanie i është dhënë urdhër, që nën mbulesën e restaurimit, të përdorë çdo formë teknike për shkatërrimin e objekteve ku ndërhyn, me qëllim që t’i zhdukë nga faqja e dheut, ashtu siç dikujt i injektohet një helm me veprim të ngadaltë, që t’i vijë vdekja “natyrale” më vonë. Nuk dua t’ju tingëllojë si konspiracionist, por po bëj analizën time, dhe po jua lë lexuesve të dalin në konkluzione dhe shtetit të marrë masa urgjente.

Nëse është e para, pra nëse firma ka ndërhyrë e pa specializuar, shteti duhet të kërkojë përgjegjësit dhe t’i penalizojë ata me ashpërsinë e ligjit. Nëse është e dyta, këtë urdhër kësaj kompanie dhe pronarit të saj, besnik të kauzës, ia ka dhënë direkt Anastas Janullatosi dhe për këtë duhet të hetohet edhe ai si porositësi dhe sponsori i këtyre restaurimeve vdekjeprurëse për këto dy manastire. Sido që të jetë, në këtë gjendje të mjerueshme që gjenden këto dy objekte, shteti duhet të kërkojë përgjegjës, pasi ai ka për detyrë ta ruajë trashëgiminë tonë kulturore dhe kombëtare, por edhe t’i kërkojë llogari KOASH se çfarë bëri për t’i mbrojtur këto prona?

Një arsye më tepër që më shtyn të mendoj që Janullatosi ka porositur shkatërrimin e këtyre dy objekteve, është edhe fakti që ato lidhen historikisht me shqiptarizmin. Ardenica është vendi ku vuri kurorë Skënderbeu dhe Zvërneci është vendi ku prehen eshtrat e Marigo Posios, qëndistares së flamurit të pavarësisë. Dhe ndaj Anastas Janullatosi ka shumë arsye për t’i urryer me gjithë shpirt këto dy vende të shenjta të shqiptarisë.

Sërish, ai nuk ka lejuar kurrë, të përdoreshin bileta për turistët siç bën kisha greke në kësi rastesh, pasi këto manastire do të fuqizoheshin shumë ekonomikisht dhe do të pavarësoheshin prej tij. Kështu, që do të fillonin t’i rregullonin vetë difektet e tyre, pra të shëroheshin nga virusi vdekjeprurës që u ka futur kompania famëkeqe restauruese. Por këtë gjë kryepeshkop Anastasi, sa të jetë në fron, s’ka për ta lejuar kurrë, ndaj i mban peng ekonomikisht. Dhe një fushatë të gjerë donacionesh nga i gjithë kombi shqiptar, ai s’ka për ta bekuar kurrë, se do të tregojë që burimi i vetëm i të ardhurave në KOASH, është ai dhe askush tjetër, ky është sekreti i pushtetit të tij.

Ndaj, me ç‘të drejtë, kisha kërkon pronat dhe objektet e saj që janë akoma nën ruajtje shtetërore, që t’i katandisë ato si Ardenicën dhe Zvërncecin, që t’i fusë helmin e “restaurimit” dhe më pas ne të shohim me sytë tanë se si ato shkojnë drejt degradimit fatal? Në këtë mënyrë, pas disa vjetësh, ne nuk do të na ngelet asnjë objekt në këmbë që të dëshmojë historinë tonë, fenë tonë dhe kulturën tonë kombëtare, pasi ato do të jenë shkatërruar plotësisht dhe në mënyrë të pariparueshme.

Sot në Zvërnec, ura e shkatërruar dhe që kisha refuzon ta riparojë e ka bërë manastirin të pa vizitueshëm, kisha brenda ishullit po thërrmohet dita-ditës, ndërsa Ardenica rrezikon të shembet dhe të zërë brenda murgjit shqiptarë që banojnë brenda saj. Kush nuk i beson këtij denoncimi, le të mos lexojë përgënjeshtrimin zyrtar të kishës, që nuk do vonojë të dalë, por t’u besojë syve të tij dhe të shkojë te verifikojë këto që po them. Specialistët e trashëgimisë kulturore dhe strukturat shtetërore duhet të ngrihen në këmbë,o sot o kurrë, se ndryshe do të jetë shumë vonë.

Shteti duhet të marrë masa urgjente dhe të hapë hetime që të gjejë përgjegjësit e këtij atentati të rëndë që i bëhet kulturës sonë kombëtare, përfshirë kompaninë restauruese, sponsorët, dhe deri tek autoritetet kishtare që kërkojnë edhe pronat e tjera, pasi të jesh pronar nuk do të thotë që ti mund të bësh ç‘të duash me këto prona, që u përkasin jo vetëm ortodoksëve, por të gjithë shqiptarëve.

Dhe sigurisht, shteti duhet që pronat që i kanë mbetur akoma në ruajtje, t’i respektojë dhe t’i mbajë fort, dhe në asnjë mënyrë të mos bëjë gafën t’ia japë KOASH, të paktën për aq kohë sa në fron është Anastas Janullatosi, pasi ai këto prona, o do t’i rishkatërrojë ose do t’i kthejë në varreza ushtarësh grek, pasi ka çerek shekulli që tregon, se për këtë punë ka ardhur. Pronat kthejini vetëm kur KOASH-i t’u jetë rikthyer ortodoksëve shqiptarë, se ata janë gardianët dhe pronarët e vërtetë.

Ndoshta dikush në organet qeverisëse dhe vendimmarrëse do të ndërgjegjësohet se çfarë po ndodh, dhe si po shkatërrohen në mënyrë të pariparueshme, objektet e kultit ortodokse, që janë përveçse pronë e KOASH, edhe trashëgimi kulturore, ndaj dhe pronë e të gjithë kombit shqiptar.

Kohët kërkojnë veprim shtetëror urgjent!

Djali i peshkop Kozmait konfirmon me përgënjeshtrim terrorin e Janullatosit!

March 21, 2016 by dgreca

Nga Arben LLALLA/

I nderuar atë Ilia! Ju falenderoj shumë, sepse ju, me përgënjeshtrimin tuaj, konfirmuat ato që unë publikova, duke pranuar se keni patur, keni dhe do të keni “probleme pune”, si një thirrje e dëshpëruar për të shpëtuar nga gjendja e terrorit psikologjik, ku ju ka futur kryepeshkop Anastasi për mbi 15 e kusur vjet, duke ju mbajtur peng të drejtësisë së padrejtë kishtare. M’u bë qejfi shumë që m’u përgjigjët, pasi ka shumë kohë që shkrimeve të mia, nuk u përgjigjet askush nga zyra e shtypit të KOASH, për vetë faktin se janë tërësisht të vërteta dhe bazohen në burime të brendshme, të dëshmive të hierarkve të lartë, si dhe civilëve drejtues, që m’i japin me qëllim informacionet për të denoncuar Janullatosin botërisht, sepse vetë nuk kanë guxim t’i “zgjidhin” gjërat nga brenda kishës, siç thoni ju, se janë të kapur prej bukës së gojës, shtëpive të blera, konvertimeve dhe dosjeve. Madje nuk flasin vetëm me mua, por edhe me autoritetet.

Nga leximi mes rreshtave, kuptova terrorin që ka ushtruar Janullatosi mbi ju, pasi ju theksonit me forcë, se nuk e keni kërkuar ndihmën time, dhe nëse ju ndihmoj, po e them mëme forcë, që nuk e keni bërë aspak këtë gjë, por as unë nuk ju kam ndihmuar fare juve, madje, nëse më keni lexuar me vëmendje, unë gjatë gjithë ndërhyrjes sime, ju kam prezumuar të fajshëm madje, dhe kam analizuar pasojat që sillte dënimi juaj publik, që ju e dini mirë, por nuk e gëzoni lirinë që ta pranoni publikisht, se mund t’ju nxjerrin dhe nga shtëpia që thoni se s’është e juaja drejt e në rrugë të madhe, përveç se mund t’ju heqin bukën e nënës dhe të fëmijëve tuaj. Këtë strategji, të skllavërimit ekonomik të klerit dhe marrjes peng të administratës së kishës, e kam denoncuar vazhdimisht në shkrimet e mia të mëparshme.

Si duket, kryepeshkopi yt i dashur, t’i ka kujtuar bukën, shtëpinë, pensionin e nënës, mjekimin e babait dhe zhveshjen tënde të mundshme që të terrorizojë , gjë që del në pah mes rreshtave në shkrimin tuaj. Por ju harroni, se këto nuk jua kanë bërë nder, këto vijnë si privilegj kishtar i rangut të një peshkopi që dha jetën për kishën e tij, që doli në pleqëri të thellë nga vatra familjare e u mbyll në manastir e u sëmur, vetëm për hir të ortodoksisë, dhe nëse Anastas Janullatosi jua përflet, përveçse ju helmon ju dhe nënën tuaj në këtë moshë të thyer, fyen sërish rëndë kujtimin e hirësi Kozmait, pasi asgjë nga këto që po jua zënë në gojë, nuk e shpaguan dot, sakrificën e tij martirike e sublime.

Unë po i kthehem sërish inkuizicionit tuaj publik, i cili qe i ulët, i pabesë dhe dinak, siç është edhe karakteri i gjykatësit inkuizitor, që hiqet si misionar i dashur, e që tundte në ajër dosje dhe letra akuzuese për ju. Nëse doni, më përgënjeshtroni faktin që juve me dhimbje shpirti dhe i pashpresë, nuk thërrisnit në ndihmë, kujtimin e atit tuaj gjatë asaj seance makabre e të pashpirt. Më përgënjeshtroni që bashkëfshatari juaj, nuk e fyeu rëndë kujtimin e babait tuaj duke u shprehur që “ia kishit turpëruar varrin”, apo që Janullatosi vetë, më shumë se një herë ju hakërrohej të pushonit dhe t’i kërkonit të falur duke ju thënë se “e di mirë ti që ekziston një vendim gjyqi kundër teje”, duke ju shantazhuar si keqbërës. Ju nuk e meritonit kurrë të trajtoheshit në këtë mënyrë.

Mos më detyroni të publikoj gjithë materialin audio dhe video që disponoj nga ajo ditë e zezë për ju dhe kishën shqiptare, pasi do tronditeni ju më shumë, se e kishit humbur totalisht kontrollin dhe nuk dinit ç‘thoshit, pasi në atë pikë donte Janullatosi t’ju shpinte, që të rëndonte më tej pozitën tuaj. Vërtet mendoni se unë mund të flas si gazetar, pa patur prova shumë të forta në dorë? Nuk më njihni mirë.

Unë, atë Ilia, nuk ju mbrojta ju, por gjithë klerin shqiptar të abuzuar emocionalisht dhe ekonomikisht, kur nënvizova se, kur Janullatosi ju trajton ju kështu, që jeni bir dhespoti, imagjinoni çfarë mund t’u bëjë të tjerëve? Fola gjithashtu për faktin që drejtësia kishtare është lënë e pashkruar në statut që primati juaj grek, të bëjë me ju, si t’i dojë qejfi, e të kënaqë orekset e tij diktatoriale. Thua që kanë qenë miq me babain tuaj se bashkëpunonin krah për krah. Shumë mirë bënin, por babai juaj bashkëpunonte për hir të besimit të tij, dhe do bashkëpunonte me çdo kryepeshkop, si me eprorin e tij, në respekt të rolit të tij si prift, dhe as që do e imagjinonte kurrë, këtë denigrim publik që po ju ndodh sot ju. Çdo babai i dhemb në shpirt kur nëpërkëmbet fëmija i tij.

Por a do guxonte Janullatosi që nëse babai juaj do të ishte gjallë, t’ju akuzonte para tij, si hajdut pronash dhe si shkaktar të bllokimit të rrogave në KOASH? Dhe nëse do ta bënte, thua se yt atë, do mbante anën e tij, dhe miqësia e tyre do vazhdonte? Nuk e besoj, një baba, edhe fajtor ta ketë të birin e mbron me shpirt, e shumta do t’i thoshte, që për hatrin tim, mund t’ia kishe kursyer këto skena turpërimi, dhe Janullatosi, as për hatër të miqësisë që ju mbroni, nuk ju kurseu, por ju bëri rezil përpara gjithë kolegëve, dhe po ju detyron që tani t’i puthni dorën publikisht. Dhe kjo, jo për ta nderuar kujtimin e miqësisë së tyre, se Janullatosi nuk njeh miq, por sepse do ta njollosë figurën e tij, dhe ju këtë e dini fare mirë. Juve ju kanë detyruar t’i firmosni ato rreshta sepse ju kërcënohet mbijetesa, strehimi, punësimi dhe buka e gojës. Kjo është skemë e njohur.

Tani, sa për atë që thoni, se problemi juaj do të zgjidhet me urtësi, këtë e pamë, kur ju “groposën” të gjallë përpara të gjithëve, sa për atë tjetrën, që problemi juaj do të zgjidhet brenda kishës, ju sërish tradhtoni maninë e Janullatosit që shfaqet si hegjemon dhe shtetar, pasi është adhurues i pushtetit. Kush jeni ju apo Janullatosi që të shpallni hapur se akuzat për falsifikim dokumentesh zyrtare, për shitje abuzive pronash, për tejkalim kompetencash, apo për falsifikim firme, na u dashkan zgjidhur brenda kishës?

Ky argument “gjenial” që ua ka dhënë Janullatosi e implikon atë dhe ju në përgjegjësi të rënda penale, i nderuar uratë. Këto probleme tuajat, nëse janë konsumuar, përbëjnë krime të rënda penale, të parashikuara në kodin penal të Republikës së Shqipërisë, dhe ju me Janullatosin na dashkeni t’i zgjidhni brenda kishës? Pse çfarë jeni ju, shtet paralel apo Vatikani, që t’i zgjidhni këto nga brenda, këto zgjidhen vetëm duke iu nënshtruar ligjit shqiptar, që ka fuqi mbi ju dhe mbi Janullatosin që po konsumon kundravajtje të rënda penale në territorin e Shqipërisë. KOASH nuk është plaçkë e tij.

Ma lejoni një analogji pak të ashpër, do të ishte njësoj sikur ju t’ju akuzonin për vjedhje me thyerje, dhunë, trafiqe apo ndonjë abuzim a krim më të rëndë, dhe juve me Janullatosin t’i zgjidhnit këto brenda kishës si “probleme pune”, me “lutje dhe urtësi”,duke iu shmangur drejtësisë. Ky është kulmi, këshilltarët apo vetë Janullatosi që kanë formuluar përgënjeshtrimin tuaj qenkan totalisht të paaftë dhe haptazi shkelës të ligjit.

Unë akuzoj publikisht Janullatosin për pengim të drejtësisë, fshehje provash, dhe shmangie të kallëzimit penal kundër jush apo çdo përgjegjësi tjetër, që të mos mendoni fare se po ju mbroj, meqë ju kanë bërë shantazh ta thoni. Le ta zgjidhë drejtësia e shtetit, jo ajo cinike e Janullatosit me shokë, nëse ju e keni shitur pronën e kishës në qendër të Vlorës pa të drejtë, të dënoheni sipas ligjit, nëse jua kanë falsifikuar firmën, të dënohen falsifikatorët dhe ju të shpëtoni nga përndjekja. Pronat e kishës nuk janë personale, as tuajat as të Janullatosit që të na i zgjidhni “punët e brendshme” si t’ju vijë për mbarë. Ato janë mbledhur me gjak të besimtarëve shqiptarë që përbëjnë kishën ortodokse shqiptare, dhe janë të shenjta dhe mbrohen prej ligjit e të gjithëve ne, që do të denoncojmë cilindo për çdo abuzim në këtë drejtim. Në një kuptim më të gjerë, ato janë pronë e të gjithë shqiptarëve, si pasuri kombëtare dhe trashëgimi kulturore.

Ju nuk mund të silleni sikur KOASH-i na qenka shtet brenda shtetit, as sikur të jeni mbi ligjin, që na i zgjidhkeni problemet nga brenda, sipas mençurisë prej shenjtori të vetëshpallur të Janullatosit. Jo për gjë, po nga një anë, kërkoni prej shtetit t’jua kthejë pronat kishtare, dhe nga ana tjetër i nxirrni bojën njëri-tjetrit se nuk jeni të aftë të mbroni as ato prona që tashmë i keni, por jua marrin nga duart, siç i marrin bukën nga dora një fëmije. Me këto mënyra, ju po tregoni se nuk jeni akoma të pjekur të administroni thesaret e mëdha që përbëjnë pasuri shpirtërore kombëtare shqiptare, të cilat mund të rrezikojnë rëndë që të humbasin, nëse gjenden në duar të njerëzve të papërgjegjshëm.

Së fundmi, ju firmosni përgënjeshtrimin si famullitar i Skrofotinës, duhet ta dini se pezullimi pa afat që ju komunikoi para tërë botës Janullatosi, ju zhbën si famullitar, madje ai që thoni se jua nderoi babain duke e varrosur me dinjitet peshkopal, jua ka hequr tashmë të drejtën që të mos hidhni dot as një trisai mbi varrin e tij, pasi ju ndalohet pa afat, të kryeni çdo shërbesë fetare.

Koha kur fetë bënin ç‘të donin dhe i zgjidhin gjërat nga brenda, ka perënduar. Në të gjithë botën, kishat dhe kleri i nënshtrohen kritikës së ashpër të mediave, investigimit gazetaresk të skandaleve (edhe nga jokristianët), si dhe drejtësisë dhe ligjit sekular. Bën mirë që Anastas Janullatosi dhe çdo prelat arbitrar të mësohet me këtë gjë, siç po mësohen edhe kolegët tuaj matanë kufirit. Jetojmë në kohë të tjera…

Janullatosi shkel kanonet kishtare dhe dënon djalin e Hirësi Kozmait

March 16, 2016 by dgreca

Opinion Nga Arben LLALLA/

“Ky prift i thjeshtë dhe i përulur, “Papa Kozmai”, të cilin Perëndia në ditët e fundit të jetës e lartësoi në gradën peshkopale, sfidoi regjimin e ashpër komunist dhe gjatë 23 viteve të ateizmit totalitar, bëri rreth 3.000 pagëzime në të gjithë vendin. Mesatarisht një pagëzim në 2-3 ditë. Një njeri i vetëm kundër një regjimi të tërë. A nuk do ta meritonte dhe ky një bust, a një mirënjohje?!” Kështu, shprehej këto ditë, një anëtar i këshillit kleriko-laik të KOASH, si duket, tepër i hidhëruar nga busti që autoritetet më të larta shtetërore inauguruan në nderim të Papa Françeskut, por harron besimtari vlonjat, se përpara se t’ua kërkojë nderimin autoriteteve shtetërore duhet t’ua kërkoje atë atyre kishtare. Le ta kërkojë, po pati kurajon nga Janullatosi të japë lejen që t’ia ngrenë bustin në kishën e Vlorës, ku shërbeu një jetë të tërë ai me të birin, Atë Ilia Qirjon, i pezulluar antikanonikisht nga priftëria pa afat.

Atë Ilia Qirjo, djali i peshkop Kozmait të Apollonisë, u dënua publikisht, antikanonikisht dhe në formën më të ulët të parë ndonjëherë, në forumin e lartë kishtar, gjatë asamblesë kleriko-laike, mbajturnë Shën Vlash, nga 10-12 mars, për të cilën kisha nuk ka publikuar asnjë lajm. A thua sikur është ndonjë sekt sekret?

Në shkrimin tim të kaluar, e paralajmërova ngjarjen dhe planin për të zhveshur nga rangu priftëror atë Ilia Qirjon, djalin e Kozma Qirjos, për të cilin pretendohet ngritja e bustit nga besimtarët vlonjatë, por kundër të cilit, javën e kaluar, kryepeshkop Anastasi kreu një krim monstruoz, duke ia shpallur të birin hajdut dhe abuzues pronash, përpara të gjithë klerikëve të Shqipërisë, dhe si Enver Hoxha dikur përpara pleniumit dhe byrosë politike, diktatori ynë kishtar, pa iu dridhur qerpiku, dhe nën ekstazë delirante, me ulërima e duke humbur çdo kontroll njerëzor, siç dëshmohet prej të pranishmëve, e akuzoi për hajdut djalin e peshkopit martir dhe i shpalli një dënim, që nuk dihet kur, nga cila gjykatë shpirtërore, dhe mbi ç‘bazë kanonike është vendosur, për pezullim pa afat nga priftëria, duke përdhosur rëndë kujtimin e hirësi Kozma Qirjos.

Të paktën, për momentin, Ilia Qirjo shpëtoi nga zhveshja, ndoshta sepse Anastas Janullatosit u alarmua nga opinioni publik, dhe madje ai u shfajësua se dënimi nuk kishte lidhje me denigrimin e figurës së të atit, duke treguar se jo vetëm na lexon me kujdes, por edhe në marrëzinë e tij ndëshkuese, sërish i druhet opinionit publik, që është ngritur në këmbë për këtë ngjarje tejet të rëndë. Por për të treguar që ai nuk zmbrapset nga planet e tij të errëta, Janullatosi mendoi të ngrinte një mizanskenë, duke inskenuar një skeç të turpshëm, gjoja sikur kërkesa për dënim erdhi nga vetë priftërinjtë. Kështu, kur të gjithë klerikët ishin të tronditur nga ajo që dëgjonin, një kolegu i tyre, u ngrit nga vendi dhe me bekimin e Janullatosit e “kritikoi” rëndë armikun e “pushtetit popullor” duke e sulmuar personalisht dhe duke i përmendur dhe njollosur madje edhe kujtimin e të atit. Bëhet fjalë për priftin besnik të Janullatosit, grekomanin Jani Tereziu, i zgjedhur me kujdes prej tij që të jetë nga i njëjti fshat origjine me Qirjot, nga Bestrova e Vlorës. Ky i fundit, ia kaloi për nga zelli dhe deliri edhe vetë Janullatosit, duke thirrur “kryqëzojeni, kryqëzojeni” për djalin e peshkopit dhe bashkëfshatarin e tij, saqë u desh ndërhyrja e klerikëve të tjerë që të qetësohej dhe gjendja të mos degradonte në përleshje fizike. Të tilla skena të turpshme organizon mendja e mplakur e kryepeshkop Anastasit sepse duke përçarë, sundon më kollaj dhe duke hedhur baltë mbi të tjerët, rren veten se do ndriçojë më shumë. Pasi përzuri Nolin nga kishat shqiptare, tani do të zhdukë edhe Qirjon.

Një peshkop shqiptar i revoltuar nga katandia që pa, duke u ndjerë thellësisht i fyer, nën kushtet e anonimatit, më kontaktoi dhe më informoi se edhe për priftin inkuizitor në fjalë, ekzistojnë akuza shumë të rënda dhe të verifikuara edhe me mandate bankare të firmosura prej tij dhe një kolegu të tij. Ndërsa për firmën e përfolur të Qirjos, ekziston akt ekspertize se është e fallsifikuar, dhe mbi këtë akt, përpara 15 vjetësh, gjykata e ngritur prej sinodit, nën kryesimin e mitropolitit të Korçës, e gjeti të pafajshëm Ilia Qirjon dhe nuk e dënoi për këtë gjë, por e uli në detyrë, për mosbindje ndaj autoritetit kishtar lokal, shkelje e provuar siç duket ose e pranuar nga i gjykuari në fjalë. Ndaj ka drejtësi, gjykata e kanone kisha, që të mos dënohen klerikët arbitrarisht, dhe gjithë ky sistem i mbron klerikët dhe murgjit nga mania persekutuese e peshkopëve despotikë të tipit Janullatos.

Jo pa qëllim, në KOASH, rregullorja e brendshme dhe pjesa statutore që rregullon drejtësinë dhe gjykatat kishtare është lënë evazive, në mënyrë që Janullatosi të vrasë e të presë me vullnet të lirë, këdo që i pëlqen, sa herë që i pëlqen, pa i dhënë llogari askujt. Ndaj, ky dënim i rëndë, vjen sërish për të njollosur familjen Qirjo, që i ka shërbyer me breza kishës ortodokse, dhe është masë tërësisht antikanonike. Si mund të dënohet një njeri dy herë për të njëjtin faj, kur dhe nga kush dhe në cilën shkallë gjyqi, nën kryesimin e kujt, me cilin hetues, me cilat fakte dhe a është njoftuar i akuzuari për të përgatitur mbrojtjen? E drejta kanonike e lejon të marrë edhe avokat madje.

Pastaj, edhe nëse është dënuar me proces gjyqësor kishtar, si mundet që dënimi t’i shpallet me keqdashje përpara të gjithë priftërinjve të Shqipërisë? Ai duhej thirrur prej peshkopit të tij dhe t’i njoftohej dënimi personalisht dhe të këshillohej madje për korrigjim e pendim, jo të kryqëzohej përpara të gjithëve pa mëshirë, duke u tallur si dikur në gjykatat e inkuizicionit, e duke u kërcënuar që t’i puthte dorën Janullatosit e t’i kërkonte të falur se në të kundërt do t’i prisnin edhe bukën e gojës? Si mund të trajtohet kaq padenjësisht e të fyhet rëndë një klerik i moshuar, me mbi 20 vjet shërbim priftëror, djali i një peshkopi gjigand të kishës shqiptare? A është në rregull mendërisht Janullatosi që shkakton të tilla ngjarje të ulëta dhe jo vetëm kaq, por mesa u njoftuam, nuk hezitoi të kërcënonte këdo tjetër me zhveshje që do të “përfshihej” në të tilla kurthe? A është më autoqefale kjo kishë? A kanë dinjitet më këta klerikë shqiptarë dhe a mbrohen nga shteti i tyre nga nëpërkëmbja që u bën prej vitesh Janullatosi?

Asambleja e fundit kleriko-laike, e mbajtur akoma në errësirë mediatike, shpalli themelimin e dy mitropolive të reja, me qendër në Elbasan dhe Fier, dhe për habinë time, ato që kisha lexuar dikur, po vërtetohen. Në të dyja këto dioqeza do të instalohen dy peshkopë me origjinë myslimane, duke e ndarë kështu raportin e gjashtë dioqezave që përbëjnë KOASH-in, mes tre mitropolitëve grekë dhe tre mitropolitëve shqiptarë, por që të tre, të konvertuar nga islami në ortodoksi.

Ajo që dua të shpreh këtë herë është mbështetje e pakufishme për atë Ilia Qirjon, e u bëj thirrje autoriteteve kishtare, por edhe atyre shtetërore që t’i gjenden afër djalit të peshkopit martirik shqiptar në këto ditë të vështira, që Janullatosi të mos mendojë se mund të bëjë ç‘të dojë në kishën shqiptare. Priftërinë e atë Ilias e njeh dhe e respekton gjithë kombi shqiptar dhe ne nuk e njohim pezullimin antikanonik të imponuar prej Janullatosit, dhe e ftojmë të bëjë publike procesin kishtar që mori këtë vendim.. Nëse babai i tij do të kujtohet për durimin e persekutimit komunist, atë Ilia do të nderohet se duroi persekutimin kishtar, prej sivëllezërve të tij, që është akoma edhe më i rëndë.

Edhe një këshillë për anëtarin vlonjat të këshillit kleriko-laik. Nëse e merr vesh Janullatosi që ti po kërkon bust për Papa Kozmain, nuk do ta kesh të gjatë mbajtjen e pozicionit tënd, por jo vetëm kjo, por do t’i shtiesh në mend, që bustin ai mund t’ia ngrejë vetes në oborrin e katedrales së re të Tiranës, dhe madje më të madh dhe më të lavdishëm sesa ai i Papa Françeskut në bulevard. Janullatosi nuk pret që ta nderojnë të tjerët, ai e di që populli shqiptar nuk do ta pranojë kurrë, prandaj ashtu sikurse i mori masat që t’i bëhen afreske dhe ikona në muret e kishës së re, që t’i lartësohet kulti i individit dhe t’i sigurohet shenjtërimi në të ardhmen, në të njëjtën mënyrë, mund të ta huazojë idenë e t’i ngrejë vetes një bust aq të lartë, saqë të mos jetë parë kurrë më parë në Tiranë. Ah, po, dikur ishte një bust i lartë diktatori në qendër të Tiranës, por që populli i hodhi lakun në fyt dhe e zvarriti rrugëve të kryeqytetit dhe e degdisi në faqet më të errëta të historisë së tij. Busti i ri që po ngrihet si metaforë nga peshkopi despotik, thua të ketë të njëjtin fat?