Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Nerenxi, zv ambasadori grek, dosjet“prona të Himarës” dhe gara elektorale

by

*Miku i Neranxit ish-zëvendësambasadori i Greqisë në Tiranë, Kostantinos Piperigos ka qenë personi që ka përpiluar dosjet politike e të ashtëquajturave “prona të Himarës”./

Nga Arben Llalla/

Idrizi qirici

Ne Foto: Shpëtim Idrizi duke i dhënë dekoratën e mirënjohjes familjes Qirici në vitin 2015/

1 Nerenxi Prifti

Ne Foto: Nikollaq Neranxi me ish-zëvendës ambasadorin e Greqisë, Kostantinos Piperigos në një ziafet/

I gjithë aktiviteti i kohëve të fundit të Nikollaq Neranxit rreth problemit të pronave të shqiptarëve në Himarë lidhet me prapavijën politike të tij për të kandiduar për kryetar i Bashkisë së Himarës, i lidhur nga koalicioni i mundshëm PD-PBDNJ. Kuptohet që matematikat e Neranxit për të fituar nuk dalin, sepse në Himarë PDIU ka vota të konsiderueshme dhe kështu Nikollaqi ka nisur sulmin kundër bërthamës së kësaj partie.Në shkrimin e tij Neranxi botuar tek “Panorama” më 20 shtator, përpiqet që problemin e pronave dhe të prishjes së disa objekteve pa leje nga ana e qeverisë së Edi Ramës, ta zhvendosë tek problemi i Çështjes Çame, tek shqiptarët që janë me origjinë nga Çamëria.

Tek e fundit çfarë halli ka Neranxi me Çështjen Çame apo me çamët? Përse Neranxi me shkrimin e tij po nxit urrejtje të paqenë midis shqiptarëve të Himarës dhe shqiptarëve me rrënjë nga Çamëria?Në letrën dhe lapsin e tij, Nikollaq Neranxi nuk merret me problemin e pronave të himariotëve, por më shumë ai është përqendruar tek problemi që shqiptarët nga Çamëria kanë me pronat e tyre në Greqi. Ai ngatërron pronat e shqiptarëve brenda shtetit të tyre me pronat e shqiptarëve jashtë kufinjve politikë duke bërë paralele të rreme. Nëse shqiptarët kanë shtetësi greke, kjo nuk do të thotë se kanë kombësi greke. Prandaj, Athinës nuk i takon të fusë hundën në punët e brendshme të Shqipërisë rreth prishjeve të ndërtimeve pa leje, në rastin e Himarës. Atëherë ç’i hyn në punë Nikollaq Neranxit që na tregon llogje kafenesh apo shet paragjykime, të cilat gatuhen në zyrat e informacion-propagandës së Greqisë?Asnjë shqiptar nga Çamëria nuk ka shkruar qoftë edhe një shkrim kundër shqiptarëve të Himarës, madje as kundër minoritarëve të ndershëm grekë.Nikollaq Neranxi na tregon për një familje shqiptare himariote që ka rritur një shqiptar nga Çamëria dhe këtu nuk ka asgjë të keqe. Për këtë veprim sa njerëzor të familjes Qirici ndaj Ramadan Bubeqit të gjithë jemi krenarë dhe mirënjohës. Shqiptarët e Çamërisë i janë mirënjohës familjes Qirici. Kjo mirënjohje është e njohur botërisht. Shoqata “Çamëria” e Shqipërisë e nderoi me një dekoratë të lartë familjen Qirici, të cilën e tërhoqi Lluk Jani Qirici në qershor të vitit 2015 në Vlorë. Ishte vetë kryetari i partisë kombëtare PDIU, Shpëtim Idrizi që e dha këtë vlerësim të lartë në praninë edhe qindra shqiptarëve të Vlorës, Çamërisë, Himarës. Prandaj, Nikollaq Neranxi bën mirë që ngjarjen e familjes Qirici mos ta keqpërdori, mos ta keqinterpretojë, por ta tregojë ashtu siç është në të vërtetë.Nikollaq Neranxi këto ditë është pak i mërzitur, sepse njëri nga miqtë e tij të ngushtë që i kishte premtuar mbështetjen për kandidimin si kryetar i Himarës, u largua nga Shqipëria. Fjala është për zëvendësambasadorin e Greqisë në Tiranë, Kostantinos Piperigos. Diplomati në fjalë ka qenë personi që ka përpiluar dosjet politike e të ashtëquajturave “prona të Himarës”. Pra, çdo keqinformim për Athinën, Bashkimin Europian apo vendeve të tjera rreth prishjes së disa objekteve pa leje dhe gjendes politike në Himarë mban nënshkrimin e këtij diplomati, i cili pati miqësi të ngushtë me Neranxin.

Në përfundim të shkrimit të tij Nikolaq Neranxi jep këshillat për çamët që mos t’ju prishin shtëpitë himariotëve. Por, çështja është se asnjë shqiptar me rrënjë nga Çamëria nuk ka patur apo ka pretendime pronësore në Himarë. Ç’punë kanë çamët me pronat në Himarë, kur ata nuk kanë asgjë në dorë, as në qeveri, as në ndonjë lloj pushteti? Por, këtë Neranxi i erzave nuk e sqaron, anipse nuk kursehet në vrerin ndaj shqiptarëve të Çamërisë.

 

Kryeneçësia, virusi që përçan shqiptarët

by

1-arben-llalla-250x299Nga Arben LLALLA/ Karakteristikë e veçantë e shqiptarëve është krenaria, e cila kur teprohet kalon në kryeneçësi. Kryeneçësia në shekuj ka bërë që shqiptarët të mos njohin gjuhën e mirëkuptimit midis tyre. Virtytet e krenarisë së tepruar, të kryeneçësisë janë të shprehura edhe në fjalët e urta popullore në çdo trevë shqiptare si për shembull “për inat të sime vjehrre, shkoj e flej me mullixhiun”, ose më keq akoma “për inat të së resë, të më vdesë djali”, apo “shqiptari për një plesht djeg jorganin” e kështu me radhë.

Fatkeqësisht kjo farë kryeneçësie është shumë e shprehur në klasën politike ndërshqiptare.

Problemi i bashkimit apo gjuhës së përbashkët të partive politike shqiptare në Maqedoni ka bërë që politikanët e këtushëm të mos kenë një program koordinimi afat gjatë për zgjidhjen e problemeve që ndeshin shqiptarët. Inatet personale të liderëve partiakë reflektohen në inate kolektive partiake. Mëritë për unin, kryeneçësinë individuale kanë çuar në dasi të thella mes kokave të politikës shqiptare në Maqedoni dhe më gjerë, duke bërë që shpeshherë shqiptarët të jenë të papërgatitur përballë ndryshimeve të mëdha politike që po ndodhin sot. Ajo çka është shqetësuese, janë marrëdhëniet e acaruara që gjallojnë midis liderëve dhe që dashur-padashur transmetohen tek anëtarësia e thjeshtë e partiake. Për të qenë më konkret po flasim për mungesën e unitetit të mendimit dhe veprimit midis partive shqiptare kohëve të fundit.

Në vitet 1998-2001, kur PDSH kishte krijuar një ndarje administrative në Maqedoni dhe shqiptarët komandonin në trevat e tyre, në skenë del UÇK-ja me luftën e saj të lavdishme. Një luftë që nisi për bashkim kombëtar dhe që përfundoi me nënshkrimin e Marrëveshjes së Ohrit në plotësimin e të drejtave të shqiptarëve. Por, prej 16 vitesh që BDI gjendet në qeveri, qysh nga viti 2002 u harruan familjet e dëshmorëve, u harruan të drejtat e shqiptarëve, por nuk u harrua vënia e pasurisë kolosale në emër të vlerave të luftës nga drejtuesit e BDI-së.

Më keq se sot për shqiptarët në Maqedoni nuk bëhet. Puna ka vajtur sa po tjetërsohet vota shqiptare duke votuar partitë sllavo-maqedonase, sepse partitë tona ua vranë shpresat shqiptarëve, ndaj kur nuk ke shpresa do të thotë se je i vdekur.

Nëse shkohet në votime me inate, smirë dhe interesa të ngushta personale duke votuar LSDM-në, atëherë shqiptarët do humbim Strugën, Kërçovën, Bërvenicën, Haraçinën e ndoshta herën tjetër i vjen rradha Dibrës, Gostivarit, Tetovës e gjetkë. Mos t’ju duken të parealizueshme humbjet e bastioneve shqiptare, sepse akademitë sllave punojnë prej 150 vitesh që të arrinim në këtë gjendje të mjerueshme, ku me krenari një pjesë e gjakut tonë të mburret që voton LSDM-në dhe përfaqësohet nga sllavo-maqedonasit në Kuvendin e Maqedonisë dhe kuvendet vendore. Sherrin e votës shqiptare në drejtim të kutisë së LSDM do e shohin, kur të bëhet rregjistrimi i popullsisë, ku sipas strategjisë sllavo-maqedonasve shqiptarët mund të dalin nën 20% të popullsisë së përgjithshme dhe arsyet dihen tashmë.

Prandaj, koha kërkon që liderët e partive politike të zhvishen nga paragjykimet, të jenë më seriozë, të ndahen nga padronët politikë maqedonas për të realizuar qëllimet e të drejtave të shqiptarëve, zgjidhjen përfundimtare të çështjeve të gjuhës, flamurit, invalidëve të luftës së 2001 e plot halle të tjera.

Ka ndonjë lider partie që çirret se është më “patrioti” se paska luftuar me armë në tre luftëra, qenka patrioti që punon për “Shqipërinë dhe shqiptarët” e natyrisht ëndërron që një ditë emri i tij të shkruhet përkrah burrave të shquar të kombit shqiptar si Skënderbeu, Hasan Prishtina, Fan Noli, Faik Konica e të tjerëve. Por, këtyre “patriotëve” që më shumë kanë përfituar nga gjaku i dëshmorëve, që shkelin mbi betimin, mjaft t’u kujtosh se burrat e shquar shkrijnë pasurinë për Çështjen Kombëtare, ndërsa sot ndodh e kundërta në emër të patriotizmit dikush pasurohet.

Burrat e shquar punuan për kombin, e këta punojnë për t’u pasuruar vetë. Ata ishin lisa, patriotët e sotëm janë filiza. Ata ishin burra, ndërsa këto të sotmit janë meshkuj. Ata u shquan për patriotizëm, kurse integristët po shquhen për karrierë.

 

Kur Spiro Kosturi vrau Mitropolitin e Korçës

by

Vrasja e Mitropolitit të Korçës Foti Kallpidhis më 9 Shtator 1906, erdhi si hakmarrje për vrasjen e dy vëllezërve, të cilët ishin mësonjës të shkollave shqipe, Theodhos dhe Kristo Harallambo-Negovani që u masakruan nga grekët më 12 Shkurt 1905./

1 Spiro Kosturi

Ne Foto:Spiro Kosturi/ 

Nga Arben Llalla/

Qyteti i Korçës gjithnjë ka qenë nën presionet e Greqisë për greqizmin e tij me anë të kishës dhe shkollave greke, të cilat janë munduar të krijojnë një pakicë artificiale që para 200 vitesh. Lufta e ashpër është zhvilluar midis patriotëve shqiptarë dhe strukturave kishtare dhe shtetërore greke. Kjo luftë nuk ka kursyer shumë figura të larta shqiptare dhe greke, luftë e cila në një formë më klasike zhvillohet edhe sot.

1 Mitropoliti Fotis

Ne foto:Mitropoliti i Korçës Foti Kallpidhis/

Një ngjarje ende e pa zbardhur mirë nga historianët shqiptarë është vrasja e Mitropolitit të Korçës, Fotis, i cili nën robën e udhëheqësit shpirtëror të ortodoksëve bënte punën për greqizmin e shqiptarëve në zonën e Voskopojës, Korçës e deri në Përmet.

Vrasja e Mitropolitit të Korçës Foti Kallpidhis më 9 Shtator 1906, erdhi si hakmarrje për vrasjen e dy vëllezërve, të cilët ishin mësonjës të shkollave shqipe, Theodhos dhe Kristo Harallambo-Negovani që u masakruan nga grekët më 12 Shkurt 1905.

1 Jovan Kosturi

Ne Foto:Jovan Kosturi/

Gjithnjë është shkruar se Mitropolit Fotin e vrau çeta e Bajo Topullit, por pa përmendur asnjë emër. Studiuesi Xhevat Lluri shkruan se më 1914, në Prongji të Gjirokastrës vijnë 200 ushtarë grekë dhe gjënë e parë që bënë arrestuan Bajram Ligun i njohur për atentatin që kishte kryer me Hito Lekdushin mbi Bimbashin e Gjirokastrës, mars 1908. Nga torturat në burg grekët i thyen disa brinjë dhe i prenë njërin vesh, pasi e akuzonin për vrasjen e Mitropolitit të Korçës, Fotis Kallpidhis. Fshati Prongji mblodhi monedha floriri dhe ia dërguan komandës greke me anë të Majko Llurit për lirimin e tij. Pasi u pranua shuma e florinjve komandanti grek dha urdhër që Bajrami i sakatuar të lirohet. Por, nuk u mësua, nëse Bajrami kishte qëlluar vërtetë mbi Mitropolitin grek.

Në kujtimet e tij Eqerem Bej Vlora shkruan se çetat e Spiro Kosturit dhe e Spiro Bellkamenit kanë vrarë Mitropolitin Fotis dhe klerikë të tjerë antishqiptarë.

Studiuesi dhe shkrimtari grek, Tasos Kondojanidhis, shkruan se Mitropolitin e Korçës, Fotin e vrau Spiro Kosturi.

Gjatë kërkimeve të mia dola në përfundimit se Tasos Kondojanidhis ka të drejtë në tezën e tij se Mitropolit Fotis Kallpidhin e ka vrarë Spiro Kosturi. Këtë tezë e mbështes edhe unë në bazë të ngjarjeve që u zhvilluan pas vrasjes së Mitropolitit grek dhe të disa të dhënave që gjeta gjatë kërkimeve në lidhje me këtë ngjarje.

Mihal Grameno në një shkrim të botuar në gazetën “Drita” të Sofjes, më 1 shkurt 1908, shkruan se Spiro Kosturin e vranë grekët, sepse ata mendonin që familja Kosturi ka gisht në vrasjen e Mitropolitit. Familja e Jovan Kosturit ka qenë njëra nga mbështetëset kryesore të Komitetit të Fshehtë të Manastirit. Vetë Jovan Kosturi ka qenë anëtarë i degës së Korçës të këtij Komiteti. Ka të dhëna se kryetar i vërtetë i Komitetit të Fshehtë të Manastirit ishte Jovan Kosturi, por kjo gjë mbahej shumë e fshehtë. Në të vërtetë Komiteti i Fshehtë i Manastirit është projekt i familjes Kosturi, sepse ata ishin drejtuesit kryesorë dhe financuesit e saj.

Mitropolitin Fotis, nuk e vranë shqiptarët myslimanë, nuk e vranë as komitët bullgarë dhe rumunë, atë e vranë ortodoksit shqiptarë të Korçës për veprimtarinë antishqiptare që bënte ky klerik i ardhur nga Azia e Vogël. Korçarët e vranë atë, duke ju vënë ballas kundër greqizmit të shqiptarëve me përhapjen e gjuhës greke dhe mallkimin e gjuhës shqipe. Por, Patriarkana e Stambollit nuk hoqi dorë lehtë për të dërguar misionarët e saj për përhapjen e greqizmit tek shqiptarët. Në vend të Foti Kallpidhis, ajo çoi Mitropolitin Gjervasio, i cili edhe ky ishte pondios, pra sllav nga Azia e Vogël.

Mitropoliti i Korçës Foti Kallpidhis renditet në historigrafinë greke tek heronjtë e luftës për Maqedoninë greke, e cila u zhvillua nga viti 1904-1908. Ai renditet si martiri i parë me robën e një kleriku fetar i kësaj lufte. Fjala është për atë Maqedoni që pretendonin grekët nga Manastiri, Ohri, Prespa, Korça, Pogradeci.

Kush është Foti Kallpidhis

Mitropolit Foti Kallpidhis ka lindur më 1865 në Çakrak- Giresun, të Turqisë, afër kufirit me Gjeorgjinë dhe Armeninë. Foti Kallpidhi i përket grupit ortodoks të Azisë së Vogël. Ata identifikohen si ortodoksë pondios (tradiat, zakohet, veshjet dhe ana antropologjike e pondiove është më afër sllavëve të Azisë së Vogël dhe osmanëve se sa europianëve dhe më larg me grekët e vjetër). Familja e tij ishte shumë e varfër dhe e dërgoi për të mësuar në shkollën fetare. Kallpidhis i ngjit shpejt shkallët e karrierës duke zënë poste të rëndësishme në Patriarkanën e Stambollit, ku i besojnë detyra të rëndësishme. Në vitin 1897, ai caktohet një nga drejtuesit kryesorë të revistës javore “Ekklisiastiki Alitheia” (E Vërteta Kishtare), organ zyrtar i Patriarkanës së Stambollit.

Në Maj të 1902, Foti Kallpidhis u caktua Mitropolit i Voskopojës, Korçës dhe i Përmetit.  Ai nisi aktivitetin për greqizimin e ortodoksëve shqiptarë, ashtu si shumë klerikë të tjerë. Fotis Kallpidhis financoi hapjen e disa shkollave greke në Prefekturën e Korçës, ku mësonin fëmijët shqiptarë. Për këto veprime Mitropolit Foti mori lëvdata nga shteti grek. Në përfundim të vitit shkollor më 1905, konsulli grek i Manastirit në ndarjen e diplomave të nxënësve shqiptarë që ndiqnin shkollën greke të Korçës e mbylli fjalimin e tij përshëndetës me fjalët: “Ky është greqizmi i pastër! Rroftë Korça greke!” (ka mundësi që ky konsull të ketë qenë Stamatios Kuzes Pezas, sepse ai lëvizte shumë në fshatrat shqiptarë ato vite nga Follorina-Korçë)

Në Qershor të vitit 1905, Mitropoliti Fotis i shpëtoi një atentati në fshatin Plasë. Pas këtij atentati ai i kërkoi autoriteteve turke që ta ruanin, por shqiptarët e kishin ndarë që ta vrisnin. Në fillim të shtatorit të vitit 1906, rrugës për në fshatin Bradvicë, Spiro Kosturi vret Mitropolitin Fotis Kallpaidhis. (Bradvica i përket Komunës së Hoçishtit).

Greqia dhe Patriarkana e Stambollit kërkojnë gjetjen e vrasësit të Mitropolitit.

Revista javore “Ekklisiastiki Alitheia” (E Vërteta Kishtare), organ zyrtar i Patriarkanës së Stambolli, i kushtoi vëmendje të veçantë vrasjes dhe figurës së Mitropolitit Fotis Kallpidhis. Në numrin e 16 Shtatorit, 1906, shkruhet një faqe për vrasjen dhe biografinë e tij. Lajme rreth vrasjes, meshën që mbajti në Korçë Mitropoliti i Kosturit, Germanos Karavangjeli për nder të Mitropolitit të vrarë Fotis dhe shqiptarëve që akuzoheshin për këtë vrasje u botuan në disa numra të revistës në fjalë.

Fjalimin gjatë ceremonisë së varrimit të Foti Kallpidhit e mbajti Mitropoliti i Kosturit, Germanos Kravangjeli, i cili u betua se do t’i gjende vrasësit e klerikut grek. Mitropoliti Karavangjelis hapët shprehu para besimtarëve shqiptarë se misioni i Mitropolit Fotit për përhapjen e greqizmit do të vazhdojë, sepse gjaku u derdh për çlirimin e Greqisë. (Grekët Korçën e kanë quajtur dhe e quajnë tokë të tyre). Në përfundim të fjalës ai mallkoi shqiptarët dhe vrasësit.

Mitropoliti Germanos Karavangjeli kishte raporte shumë të mira me qeveritarët turqë dhe u angazhua personalisht për të gjetur vrasësit e Foti Kallpidhit. Mitropoliti Karavangjeli kishte patur shumë lidhje të ngushta me Kallpidhis. Ata kishin qenë shokë klase gjatë studimeve dhe midis tyre ruhej një lidhje e fortë miqësie, Foti Kallpidhis dhe Karavangjeli i përkisnin grupit të ortodoksëve Pondios, nga Azia e Vogël.

Mitropoliti i Kosturit, Germanos Karavangjeli, kur gjendej në vështirësi kërkonte ndihmën e ushtrisë turke. Më 1903, turqit vranë komitin bullgar Lazar Poptrajkov, i cili ishte nga fshatrat bullgarë të Kosturit. Karavangjeli ua kërkoi trupin e tij turqve dhe pasi i preu kokën e mbante në zyrën e tij si triumf ndaj luftës bullgaro-greke të viteve 1904-1908.

Më 11 nëntor 1906 dy grekë vranë në Selanik Spiro Kosturin si i akuzuari kryesor për vrasjen e Mitropolit Fotit. Grekët nuk u mjaftuan vetëm me këtë vrasje, ata vranë edhe Kostaq Kosturin. Pas disa ditësh qeveria turke arrestoi babanë dhe vëllezërit e Spiros. Këto veprime ishin bërë në bashkëpunim me Mitropolitin e Kosturit, Karavangjelin dhe qeveritarëve turqë kundër patriotëve shqiptarë. Gazeta “Drita” e Sofjes më 26 Shkurt 1907, botonte një artikull të bujshëm të redaksisë me titull “Pse grekët vranë Spiro Kosturin? Ç’bëri qeveria barbare, ç’duhet të bëjnë shqiptarët?”

Pas shumë presioneve nga mediat shqiptare dhe pagesës që paguan shoqatat patriotike, qeveria turke për mungesë provash i liroi nga paraburgimi Jovan Kosturin dhe dy djemtë e tij.

 

“Rama 2” që preu në besë Çështjen Çame

by

1-arben-llalla-250x299

Nga Arben Llalla/

Kryeministri Edi Rama paraqiti programin katër vjeçar për qeverinë e tij 2017-2021. Ajo që bie në sy është se “Rama 2” nuk ka asnjë projekt për shqiptarët jashtë Shqipërisë që jetojnë në trojet e tyre etnike, për Diasporën e vjetër dhe të re.“Rama 2” nuk ka asnjë plan për hapjen e konsullatës shqiptare në Manastir-Bitola të Maqedonisë, në qytetin e Kongresit të Alfabetit, ku ndodhen sot rreth 17 konsullata të huaja, por konsullatë të Republikës së Shqipërisë nuk ka dhe as që është në mendjen e qeverisë “Rama 2”.

Por, më tragjikja e qeverisë moniste “Rama 2” është se në agjendën e saj nuk ka në asnjë rresht për zgjidhjen paqësore të Çështjes Çame, të pronave të shqiptarëve në Greqi.

Kjo tregon se i gjithë ai zë i Edi Ramës në qeverinë e kaluar pro çështjeve kombëtare është bërë nga presioni i ligjvënësve të PDIU-së, të cilët e mbështesnin Ramën, vetëm pasi ky garantonte se do mbështesë gjithnjë çështjet delikate kombëtare, në veçanti atë Çame.

Koha tregoi se Edi Rama sapo kalojë lumin e nëmi kalin. U shau kalin atyre që u turrën shtëpi në shtëpi për të mbledhur vota për Gramozin dhe Edin në Fier, Tiranë, Durrës, Vlorë. Tani u duhet të mbajnë gishtin në gojë, sepse Gramozi dhe Rama e kaluan lumin për katër vite dhe as telefonin nuk do jua çelin, madje ua kanë harruar emrin dhe fytyrën e jo më të vënë ujët në zjar për Çështjen Çame.

Megjithatë, edhe pse kanë ndodhur shumë gjëra të errëta me thika pas shpine ndaj atyre që gjithnjë kanë punuar dhe mbështetur pa asnjë interes personal çështjet kombëtare, përsëri ka djem dhe vajza që do dinë t’ja dalin në krye që Çështja Çame të mos vdesë, mos të heshtet për këtë problem sa delikat dhe garantues për një fqinjësi të sinqertë dhe miqësore greko-shqiptare.Por, “Edi Rama 2” si për ironi dhe për t’ua larë kokën me akull shqiptarëve që u përvëlohet shpirti për çështjet kombëtare themeloi një ministri pa portofol duke e quajtur Ministria e Diasporës dhe në krye të saj vendosi Pandeli Majkon me mendimin se ky Pandi gëzon simpati tek shqiptarët e Kosovës, Maqedonisë dhe Diasporës. Por, historia ka lënë gjurmë, sepse ky Pandeli Majko për të treguar besnikërinë e tij ndaj Greqisë e pagëzoi vajzën e tij në kishën greke të Athinës dhe jo në kishën ortodokse të Shqipërisë. (Shpresojmë që pagëzuesi të mos ketë qenë ai ministri antishqiptar i PASOK-ut). Ky ministri i shtetit që ka vendosur “Rama 2”, Majko më mirë di vallen greke se ato shqiptare, të Osman Takës, sepse vallen greke ia ka mësuar Papulias në Sotiras.

Pandeli Majko për luftën e shqiptarëve të Maqedonisë në vitin 2001 ka deklaruar se është një dosje e zezë dhe për këtë deklaratë e tij pati shumë reagime, pa folur për epitetin “njerëz me maska” që i etiketojë disa vite më vonë ish-ushtarët e UÇK-së.

Prandaj “Rama 2” dhe ministri i shtetit pa portofol Majko nuk kanë në programin e tyre çështjet kombëtare, atë Çame, për të hapur shkolla shqipe në Greqi, Turqi, Ukrainë, e gjetkë, atje ku ka shqiptarë, por mendjen e kanë vetëm tek votat e emigrantëve të rinj që punojnë dhe jetojnë pas viteve 1990 në Itali dhe Greqi. I gjithë projekti “Rama 2” për ministrin Majko ka për qëllim thithjen e votave të emigrantëve dhe jo për ruajtjen e dinjitetit, kulturën e gjuhën shqipe.

Pafytyrësia e Ramës për diplomatët delenxhinj e pazarxhinj

by

Në Konsullatën e Përgjithshme Shqiptare në Selanik Rama emëroi militantët e PS-së, të cilët nuk plotësonin asnjë kriter diplomatik, të sigurisë kombëtare dhe të katit të tretë në Ministrinë e Punëve të Jashtme./

2010, Konsulli, Artur Porpollogu me ish ministrin e brendshem grek,Mihalis Krisohoidhis5-vjetorit-e-PS-ne-Greqi-27.3.2011-640x420Konlsl.Pavlina, letrat si minoritare greke (1)

Nga Arben Llalla/

Kryeministri Edi Rama kritikoi ashpër diplomatët shqiptarë në takimin e përvitshëm që mbajnë këta të fundit për llogaridhënie dhe prespektivën diplomatike për të ardhmen. Rama foli me gjuhën kritike dhe fyese sikur të ishte udhëheqësi i opozitës dhe jo përcaktuesi i diplomatëve shqiptarë nëpër botë.Unë pajtohem plotësisht me etiketimin e diplomatëve shqiptarë nga kryeministri Rama si: “Ende kemi diplomatë delenxhinj, pazarxhinj, s’po zbres deri te shoferët e ambasadave, ku akoma gjendet ndonjë timionier kaçak”.Por, Rama nuk është i sinqertë dhe i vërtetë, sepse shumica e diplomatëve shqiptarë, të cilët i etiketoi me frazat më të ulëta janë emëruar nga vetë ai. Ata janë diplomatë që vijnë nga rrethi i tij i ngushtë shoqëror. (Faktet që shumica e diplomatëve janë të afërt e rrethit të Ramës dihen. Nëse ka nevojë ia përmend lidhjet e tarafit duke filluar nga Fuga e me radhë). Prandaj zoti Rama bën mirë para se të japë ndonjë deklaratë të shikohet në pasqyrë duke bërë krahasime. Shikimi në pasqyrë i jep mundësinë që të mundi unin e tij, këtë njeri brenda njeriut.Prej disa kohësh kam qortuar pa asnjë prapavijë politike dhe karriere për kriteret e ulëta për caktimin diplomat gjatë kohës që Edi Rama ka qeverisur Shqipërinë nga 2013 (të njëjtën gjë kam bërë edhe me kryeministër Berishën për diplomacinë rrugaçore 2005-2013).Disa diplomatë shqiptarë nuk e kuptojnë rëndësinë e postit që kanë, të punës së tyre, prandaj Shqipëria pas viteve 1990 është përballur shpesh me skandalet e shkaktuara nga këta zyrtarë jo të ndërgjegjshëm. Shumë diplomatë shqiptarë janë arrestuar për trafik të lëndëve narkotike, disa janë kapur nga shërbimet e huaja nën shoqërinë e prostitutave të rëndomta. Shqipëria ka nevojë për t’u përfaqësuar denjësisht nga diplomatë seriozë, nëse pretendojmë të jemi një vend i rëndësishëm në politikën e Ballkanit, por me diplomatë që vijnë nga rruga, të cilët nuk përmbushin asnjë kriter profesional do të vazhdojmë të na shohin si një shtet i brishtë që është ndërtuar mbi një kala prej rëre.Gjithnjë Ministria e Punëve të Jashtme ngjan si një uzinë që prodhon jo më diplomatë, por servila, sahanlëpirës. Kuptohet se ka edhe diplomatë që ne krenohemi që shërbejnë në shumë vende.

Denoncimi më 25 mars 2015

Të dhëna rreth emërimit diplomat në Konsullatën e Përgjithshme Shqiptare në Selanik të militantëve të PS-së, të cilët nuk plotësonin asnjë kriter diplomatik, të sigurisë kombëtare dhe të katit të tretë në Ministrinë e Punëve të Jashtme.(Kur botova këto të dhëna Rama me miqtë e tij hodhën helm nëpër rrethin e përbashkët shoqëror që po ai çfarë ka që na kritikon. Zoti Rama unë nuk kam asgjë personale me asnjë politikan apo qenie njerëzore, unë dua që ne të ndihemi krenarë dhe e njoh më shumë se çdo njeri funksionimin e diplomacisë shqiptare në Ballkan.)Konsullja e Përgjithshme e Konsullatës në Selanik Pavlian Evro-Ylli u caktua në këtë post pa asnjë kriter diplomatike dhe sigurie. Ajo ka letra greke si minoritare dhe prej vitesh përflitet për njohje të thella me personalitete greke dhe të minoritetit që promovojnë autonominë e Veriut të Epirit-Aneksimi i Jugut.

Një rast dramatik të punësimit diplomat në Konsullatën e Selanikuk kemi atë të Artur Porpollogu, sekretar i përgjithshëm i konsullatës, i cili vjen nga 20 vjet emigracion në Greqi, në qytetin e Verias.Artur Porpollogu ka qenë kryetar i Shoqatës “Solidariteti” në Veria dhe ka patur kontakte të rregullta me kryetarin e Bashkisë së Verias, por edhe me shefin e policisë së këtij qyteti. Që nga viti 2011, ai ka qenë këshilltar në Bashkinë e Verias dhe është shoqëruar shpesh me anëtarë të organizatës OMONIA, të cilët nuk promovojnë miqësinë greko-shqiptare, por propagandojnë greqizmin e jugut të Shqipërisë. Veprime të tilla të diplomatit Artur Propollogu bien ndesh me betimin diplomatik për mbrojtjen e interesave shtetërore shqiptare.

Vite më parë Artur Propollogu është parë disa herë në fushatën parazgjedhore në Greqi duke propaganduar për partinë e PASOK, në shoqërinë e ish-ministrit të punëve të brendshme, zotit Mihalis Krisohoidhis. Propollogu doli diplomat nga puna në tregun e fruta-perimeve në Veria, falë kontributit partiak ndër vite.