Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

PRILLI I I MBRETËRORËVE SHQIPTARË PËRKUJTOHET NË NEW YORK

by

Edhe sivjet, si çdo vit tjetër mbretërorët dhe legalistë shqiptarë në Amerikë, vazhduan traditën, me  perkujtimin e datave historike të Prillit që janë edhe Ditët e krenarisë sonë, kombëtare…

Përkujtohen tri ngjarje në një ditë: 5 Prill 1939, Ditëlindja e Mbertit Leka I, 7 prill 1939-ditëqëndresa e Heroit Abaz Kupit në Durrës, 9 prill 1961, ditëvdekja e Mbretit të Shqiptarëve, Zogu I/

NGA BEQIR SINA, New York/

East Elmhurst – Queens, NY :  Të Shtunën me daten 6 Prill në hollin e hotelit “Hotel Courtyard by Marriott”” në afërsi të aeoroportit të New Yorkut – La Guardia, një grup i mbretrorëve, legalistëve dhe simpatizantët e tyre, e përshkuan me ndjenjat e thella të respektit e dashurisë, datat historike të prillit, të cilat i kushtohen Familjes Mbretërore Shqiptare.
Ata u mblodhën sërish, të përkujtojn, tre nga ngjarjet më të rëndësishme, për kombin tonë: 5 Prillin 1939 – 74 – vjetorin e lindjes së Naltëmadhënisë së Tij Lekës së Parë, Mbretit të Shqiptarve, 7 Prillin 1939 – 74 vjetorin, e përkujtimit, të epopesë së mbreterorëve shqiptarë, me në krye Mujo Ulqinakun dhe gjeneral Abaz Kupin, e njohur përndryshe dhe si rezitenca kombëtare, dhe e vetmja kundra okupimit ushtarak – fashistë të Italisë,  dhe 9 Prillin 1961 – 52 vjetorin e vdekjes së Mbretit Zogu i Parë.
Mbretërorët dhe legalistët me këtë rast në këtë tubim në shenjë respekti, folën për jetën dhe sakrificat, arritjet që ka pasë Familja Mbretërore Shqiptare, duke e quajtur atë si “koha e artë” e asaj periudhe, dhe u përkulën thellë para figurës së Mbretit Zogu i Parë Ahmet Zogut, si dhe kan kremtuar me krenari ditëlindjen Naltëmadhënisë së Tij Lekës së Parë, Mbretit të Shqiptarve.
Mbretërorët, legalistët dhe simpatizantë e tyre, thanë se ne kujtojmë Ditët e Prillit, Ditët e krenarisë sonë, kombëtare, mbasi vlerësojmë me këtë rast me anë të këtyre datave dhe shprehim edhe një herë respektin tonë të thellë, dashurinë dhe krenarinë, përmes, takimeve që mbajmë prej shumë dekadash në mërgim, përkatësiht në New York
Megjithëse, këto përkujtime janë larg atyre tubimeve të fjalimeve të mëdha, apo kremtimet e përkujtimet përmes koncerteve me shpenzime të mëdha dhe ngjarjeve megalomane, duhet cekur se mbretërorët , legalistë dhe sipmatizantë përmes datave historike të prillit sado të vogla, që bëjnë për çdo vjet sipas traditës, të cilat i kushtohen Familjes Mbretërore Shqiptare, jan duke e mbajtur gjallë dhe duke e ngritur në vendin ku Ata hodhën themelet e shteti të parë Shqipëtarë, dhe siguruan lavdinë e Familjes Mbretërore shqiptare për t’a bërë të pavdekshme spese ajo na e ka rritur krenarinë kombëtare për të gjithë shqiptarët. “Ditët e Mbretërisë Shqiptare në Amerikë” mbajtën shpirtin gjallë dhe lëvrinë në vite  frymën nacionaliste, në komunitetin shqiptarë të Amerikës
Intonimi i hymnyve kombëtare, të Shteteve të Bashkuara të Amerikës dhe të Shqipërisë, nderimi i bërë nga të pranishmit, shënojë hapjen solmne të kremtimit tradicional, “Ditët e Monarkisë Shqiptare në Amerikë” . Drejtuesi i këtij tubimi, nën kryetari i degës së Partisë Lëvizja e Legalitetit, për SHBA dhe Kanada, zotëri Ahmet Hoti, kërkojë nga të pranishmit, për të mbajtur një minutë heshtje, që të nderojnë pjestarët e Familjes Mbretërore Shqiptare, dhe të gjithë ata legalistët dhe nacionalistët e ndarë nga jeta, gjatë kësaj periudhe disa vjeçare.
Ndërkohë, që në përkujtim të këtyre datave ai tha se :”Ata popuj që nuk njohin dhe nuk studion historinë e tyre, sipas tij janë të destinuar për të përsëritur gabimet që kan bërë – kohë mbas kohe, sepse periudhë ma të bukur për ne shqiptarët, për t’a studiuar dhe ristudiuar dhe për të nxjerrë edhe mësime është periudha e kohës së mbretit Zogu i Parë, dhe eveniment që çuan në pushtimin fashist të Italisë, dhe çfarë ndodhi më pasë tyre nuk ka”, u shpreh zoti Hoti.
Kreu i legalistëve në SHBA, Hakik Mena, pasi falenderoj në emrin tij dhe të degës së partisë PLL-së për Amerikë, të gjithë pjesmarrësit në këtë përkujtim tradicional shumë dekadësh të mbajtur rreth datave historike të Prillit prej mbretërorve dhe legalisteve këtu në Amerikë, foli rreth rëndësisë së kujtimit të këtyre datave..
Kur i hedh një sy këtyre datave të prillit, theksojë në fillim të fjalës së tij zoti Mena, lehtësisht një Shqiptar i mirë konstaton një dominim të hidherimit ndaj gëzimit. Por, shtoi ai, unë si optimist që jam kam dëshirë të filloj nga hidhërimi që në fakt përkon me të kundërtën e kronologjisë kohore.     Ai mbasi i bëri një përshkrim të hollësishem datave të prillit, foli edhe për gjëndjen e sotme të shqiptarëve dhe çështjen shqiptare, në përgjethësi.   ” Fatkeqsishtë, rruga për kosolodimin e kombit tonë, u shpreh me këtë rast Mena, është duke u stagnizuar nga elementi që i ka rrënjët e saj, në të kaluarën komuniste, pra ne legalistët dëshirojmë që hapat të jenë më të shpejta, duke mos lënë në harresë asnjë nga trevat e Shqipërisë Etnike dhe të drejtat e shqiptarëve që banojnë në këto treva duke filluar me Shqipërinë Lindore, Kosovën Lindore, Çamërinë, dhe atë të Malit te Zi. Ne, shtoi ai në të njëjtën kohë nuk mund të lemë pa përmendur edhe çështjen politike në Shqipëri duke pasë parasysh që ne të djathtët kërkojmë që të zbatohet një ligj i saktë dhe i drejtë në drejtim të pronës private dhe të integrimit të drejtë e maksimal të shtresës së persekutuar politike, shtresë kjo që edhe sot pas 20 vjetësh, sipas tij vazhdon të vuajë traumat e krijuara prej diktaturës sllavo komuniste.”
Kreu i legalistëve bëri thirrje duke thënë se : “Do të dëshiroja që tashmë të shikoja që jo vetëm ne legalistët por të gjitha partitë poitike, kudo, që janë në trevat tona etnike të kenë si “abc”- në, e tyre Bashkimin tonë Kombëtar, mbasi çdo alternativë tjetër, është e padrejtë fallco dhe e destinuar të dështojë”, u shpreh ai.

Zoti Mena, nuk la pa përmendur gjatë fjalës së tij dhe faktin që Kombi Shqiptar, sot sipas tij është e vërtetë që po jeton momentet me të mira të tij, edhe pse na ngelet shumë punë për të bërë të paktën deri në realizimin e Shqipërisë Etnike.
“Kjo gjendje e sotme, tha zoti Mena, nuk është e rastësishme, por është një projekt që fillon me Rilindasit, vazhdon me hedhjen e themeleve dhe ndërtimin e “shtëpisë” në periudhën e artë të monarkisë shqiptare, vazhdon t’i rezistoi erërave të Luftës së Dytë Botërore dhe sidomos uraganit të kuq që donte t’a përpinte këtë shtëpi të ndërtuar me kaq mundë, djersë e gjakë. Ndersa, me rënien e Murit të Berlinit, thotë ai ndonëse të gjitha vendet e Lindjes, filluan të shijojnë prej Zotit, dhurimin e një kohe të bukur si dhuratë për ndryshime të rrënjësishme demokratike, në vendin tonë fatkeqsisht nuk ndodhi e njëjeta gjë dhe si paralajmërim morëm dhuratë një kohë me vranësina.”
Zgjidhjen e kësaj çështje gjatë fjalës së tij zoti Mena, e shihte tek e vetmja alternativë, që si u shpreh ai e cila mundëson hapjen e kohës, dhe është, tek krijimi i një alternative të djathtë e përberë “kryekëput” prej partive të djathta tradicionale, dhe absolutisht jo e përzier me krunde që pretendojnë të jenë të tilla por që në faktë janë të ngjizura prej Katovicës famekeqe.
“Duke qenë se tradicionalistët e djathtë kanë qenë dhe janë për një Shqipëri të lire,demokratike, etnike, sqaroi Mena, në fund të fjalës së tij, dhe duke konsideruar të shenjtë pronën private dhe besimin në Zot, duke i shtuar këtij plani tradicional edhe një pikë të domosdoshme atë të integrimit maksimal në shoqërinë shqiptare të klasës së persekutuar gjatë diktaturës komuniste, të cilët janë të vetmit që mundë të na dhurojnë një kohë të bukur, është në dorën e kësajë të djathte tradicionale që të bashkërendojnë forcat midis njëra tjetrës dhe t’i dhurojnë më në fund një kohë të bukur popullit shqiptar në tërsi dhe sidomos klasës së persekutuar, që akoma nuk e ka shijuar ende një ditë të tillë. Dhe, për këtë,  ne legalistët dhe mbretërorët e Amerikës jemi gati t’i përveshim mëngët për veprim drejt fillimit të rinjgjalljes të së djathtës tradicionale aq shumë të munguar në këto vite të këtij tranzicioni të qëllimshëm të ztagniozuar, me qëllim afrimin e kësaj dite të bukur të shumëpritur të të gjithë shqiptarëve.” ka konkluduar në fjalën e tij kreu i legalistëve në SHBA, Hakik Mena,
Në fund tubmin për  kremtimin tradicional të datave të prillit i përshëndeti edhe sekretari i përgjithshëm i degës së PLL, në SHBA, Tomorr Selmani, Sali Bollati, kryetar i shoqatës “Çamëria” dhe veprimtari i dallur i kësaj çështje në Amerikë, si dhe poeti anti komunist Tahir Hysa, i cili si gjithmon ka zgjedhur të recitojë poezi të shkruar enkas për këto data historike.
Ndërsa, për të përkujtuar figurën e ndritur të Mbretit të shqiptarëve Zogu i Parë, si dhe për të treguar se kush ishte kjo figurë, në fjalën e tij Enver Ramadani, një mbretëror i vjetër shkodran, tha se çdo shqiptarë duhet sëparit të shohim se si e kan vlerësuar kundërshtarët Mbretin Zog, ata që janë quajtur kundërshtarët  e tij si: Fan Noli, Mustafa Merlika, Faik Konica, Tajar Zavalani, Kol Bib Mirakaj e shumë miq dhe histrorian, studiues shqiptarë nga Shqipëria, Kosova dhe viset shqiptare, ose çfarë kanë shkruar dhe kanë thënë më parë të huajt për Mbretin e Shqiptarëve Zogun e Parë”

 

NE KERKIM TE BASHKEPUNIMIT PER SHKOLLAT SHQIPE NE ZONEN E TRE SHTETSHIT

by

Hidhen hapat e parë për jetëgjatësinë e shkollës shqipe në diasporë; shtimin e nxënësve, ngritjen e kualitetit dhe nivelit të mësimit të gjuhës shqipe, kulturës, traditës, historisë, sportit , këngës dhe valles, kulturës e artit tonë kombëtarë, nëpërmjet mësimeve plotësese me fëmijët shqiptarë në diasporë/

NGA BEQIR SINA, New York/

NEW YORK CITY : Ka ardhur koha që të ndryshohet kjo praktikë. Shkolla shqipe në diasporë duhet institutionalizuar, ashtu si kan vepruar ose veprojnë edhe komunitetet e tjera . Deri më sot shkollat shqipe në emigrim janë krijuar me mbështetjen e shoqatave, kishës dhe xhamisë, ose edhe me inisiativa krejt personale, me numër tepër të kufizuar nxënësish,  mënyra të tilla – por që dihet se nuk kanë pasur asnjëherë sukses, për tja arritur qëllimit .

Vetëm në Nju Jork,( Staten Island, Brooklyn dhe Bronx), që mbahen si qendrat shqiptare ku gjithmon ka pasur shkolla shqip, në 50 vjetët e fundit janë hapur e mbyllyr disa herë shkollat shqipe. Të vetmet shkolla që kan pasur deri tani kountinitet dhe sukses, kan qenë shkollat e hapura pranë kishës dhe xhamisë, të cilat  duhet theksuar se nuk kan pasur vetëm karakter fetar, por edhe kombëtar; aty është bërë mësimi i gjuhës shqipe, , historia, arti e kultura, sporti, si dhe janë mësuar këngë e valle shqiptare.

Por, tash që kemi dy shtete shqiptare, Kosovën dhe Shqipërinë, ministritë përkatëse dhe dy konsullatat e përgjithëshme, të këtyre dy vendeve në Nju Jork, të cilat kan hedhur ide dhe inisiativa të përbashkëta që :” Vështirësitë fizike për ndjekjen e shkollave shqipe për mesimin plotësues, si fillim në zonën e ashtuquajtur e Tri- Shteteve, ( mungesa e kohës, sigurimi i plan programeve për fëmijët e diasporës, sigurimi i mjeteve mësimore, dhe ndoshta edhe ndonjë ndihmë finanaciare,pra mungesa e fondeve),të bashkëpunojnë   në një Trup Konsultative/Kordinuese të Shkollës Shqipe, ose si quhen ndryshe këtu në Amerikë “Board of Education”

Kjo, sipas dy përfaqësuesve të shteteve tona, Ambasadorit Bekim Sjediu – Konsullit të Përgjithshëm të Kosovës, dhe zotit Dritan Mishto Konsulli i Përgjithshëm i Shqipërisë, në Nju Jork,:” Do bëjnë që ato( shkollat shqipe) të mos mbyllen, dhe të çelen sërish e kështu të tejkalojnë përballjen e tyre me vështirësi funksionimi, dhe mungesë të theksuar efekasiteti e cilësie. Përtej atij vullnetarizmit, apo ndonjëher edhe asaj egos personale, në emër të një patriotizmi folklorik, kërkohet që funksionimi të bëhet sipas një eksperience të përbashkët. Pra, institucionalizimi i këtyre shkollave dhe nismës për krijimin e një Brodi Edukativ ose një Trup Konsultativ/Kordinues të Shkollës Shqipe . Të cilat do të hartojn një plan program kërkesash i përbashkët, dhe me nivel i të gjitha këtyre shkollave, që do të orientojë në marrëdhënien së pari në mes këtyre shkollave dhe më pasë mes përfaqësuseve tanë të dy shteteve me këto shkolla, në diasporë.

Pikërishtë, për këtë qëllim u mbajtë në mjediset e Konsullatës së Përgjithëshme të Kosovës, në Nju Jork, të premten pasdite një takim bashkëbisedues me Drjetorë/përfaqësues të shkollave shqipe, të cilat veprojnë në zonën e Tri-Shtetshit, New York- New Jersey- dhe Connecticat.

Në këtë takim morën pjesë Zera Musliu dhe Gonxhe Meta nga bordi i Shkollës shqipe pranë Fondit të Përbashkët Shqiptar në qytetin e Patersonit në New Jersey, Mustafa Qose Drejtorë i Shkollës Shqipe në Bronx dhe Qemal Zylo Drejtorë i dy i shkollave shqipe AlbaLife, në Brooklyn dhe Staten Island.

Qëllimi i këtij takimi ishte diskutimi mbi gjendjen momentale në shkollat Shqipe që veprojnë në këtë Tre-Shtetësh, nisma për themelimin e Trupit Konsultativ/Kordinues të Shkollës Shqipe të cilat veprojnë në zonën e Tri – Shtetshit – New York, New Jersey dhe Connecticat, vështrimet e paraqitura në pytësorin dhe rekomandimet e dhëna, plani i punës si dhe mbështetja nga Konsullata e Përgjithëshme e Shqipërisë dhe Kosovës.

Ambasdori Bekim Sjediu, Konsulli i Përgjithshëm i Kosovës në Nju Jork, i cili udhëhoqi këtë takim tha në fillim të fjalës së tij  se në radhë të parë, ai dëshironte të vlersojë rolin dhe kontributin e diasporës në ruajtjen e indetitetit tonë kombëtar. Dhe, njëhereshit të vinte në pahë atë punën e madhe që kan bërë deri tani këto shkolla të, cilat si u shpreh ai jan të vetmet që po punojn me gjenerata e reja në komunitetin shqiptarë.

Më tej ambasadori Sejdiu, sqaroi se :”Ideja jonë, është që këtë bashkëpunim të cilin e kemi pasur deri tani me mësimin e gjuhës shqipe në diasporë, nga dy shtetet tona – Shqipëria dhe Kosova, t’a konkretizojmë , dhe kjo do të varet më shumë nga ju ” iu drejtua ia pjesamrrësve në këtë takim.

Në këtë aspekt, nëvizojë ai ne si konsullata kemi një ide që të krijojmë një Trup Kosultativ ose Bord Edukativ me shkollat shqipe, në New Jersey, Connecticut, dhe New York , ku jeton edhe pjesa më e madhe e komunitetit shqiptarë të Amerikës.

Dhe, që nëpërmjet këtij Trupi Konsultativ dhe nëpërmjet një strategjie të re, të cilën do ta diskutojmë edhe në një takim që parashihet të mbahet më fund të prillit me Ministrinë e Diasporës, duam ta bëjmë edhe më rezultative mbarvajtjen e shkollave shqipe në diasporë.

“Ne mendojmë , u shpreh Sejdiu, se ka ardhur koha për të krijuar një mekanizëm që do formalizojë dhe do të koordinojë sadopak punën mes shkollave shqipe, të paktën në zonën që thirret e Tri-Shteteve, dhe që përfshinë New Jersey,dhe New Yorkun dhe Connecticut .Kjo, sipas tij do tua lehtësojë edhe më shumë punën e këtyre shkollave, por do të ketë edhe më shumë efikasitet, mbasi afektet e kësaj pune, tha ai do të jenë të varura nga shkëmbim eksperiencat e punës suaj me shkollat. Dhe ideja dhe qëllimi ynë pra i Konsullatës së Kosovës dhe asaj së Shqipërisë, është fare e qartë për të i ndhmuar dhe bërë sa më kualitative, dhe me jetëgjatësi këtë mision që keni marë për hapjen e shkollave shqipe” u shreh Sejdiu.

Më pas fjalën e mori Dritan Mishto, Konsulli i Përgjithshëm i Shqipërisë, në Nju Jork, i cili tha se duke e ngritur në një nivel të till të komunikimit dhe bashkëveprimit shkollën shqipe në diasporë , ska dyshim që do të rritet efektiviteti i shkollës shqipe, por edhe prindërit dhe fëmijët do të jenë më të interesuar për të sjell fëmijët e tyre në këto shkolla.

Për këtë zoti Mishto, mendon se edhe shkëmbimi i eksperiencës mes shkollave, s.p.sh kemi shkollën shqipe të Patersonit që ka 25 vjet, apo edhe të shkollave të tjera që jan hapur 20 apo 30 vjet më parë në Bruklin, Bronx, e Staten Island, do të sjellën një risi të re në zhvillmin e shkollës shqipe në diasporë.

Kurse  krijimin një Trupi Konsultativ ose Bordit Edukativ , zoti Mishto e sheh si diçka krejt normale edhe nga ana administrative, për të siguruar edhe fonde por edhe libra dhe mjetet e tjera, që sipas tij, do të vijnë në rend të parë me kërkesa të përbashkëta.  Mishto, tha jo si po veprohet deri tani – kur secili ka kërkesat e tij dhe vepron jashtë këtij konteksti që mendojmë ne – Pra, mendon ai të krijohet Trup Kordinues ose Bord Edukativ që do të jetë ai i cili do të formulojë kërkesat dhe do të përgatisë sipas eksperiencës së tyre dhe plan programet e përshtatëshme për shkollat në disaporë.

“Unë mendojë, tha konsulli Dritan Mishto, se duhet dalë nga ai ngërçi që po punon aktualisht çdo shkoll këtu, sipas atyre karakteristikave që keni krijuar ju vetë, dhe pavarësisht se si i keni themeluar dhe se si funksiononi ju, mendojë se në këtë shkolla ne duhet të kalojmë tash të gjithë bashkë në një ide të tillë për të ia arritur edhe qëllimit. Dhe, për të patur një zë të vetëm për t’u përfaqësuar edhe para shtetit amerikan, me kërkesat për ambjent dhe ndoshta edhe për ndihmë financiare. Kjo ide, u shpreh ai gjithashtu lehtëson edhe dy shtete tona – ministritë përkatëse për të gjetur një “gjuhë’ të përbashkët komunikimi në rradhë të parë, mes vetit dhe pastaj për të vazhduar me një program më adekuate ashtu si e kërkon edhe koha.”

Në fund e morën fjalën edhe Zera Musliu dhe Gonxhe Meta, Mustafa Qose dhe Qemal Zylo të cilët folën për shkollat e tyre, vështërsitë që po përballen, dhe dhanë mendimet e tyre, lidhur me nismën e Konsullatës së Përgjithëshme të Shqipërisë dhe Kosovës, për themelimin e një Trupi Konsultativ/Kordinues të Shkollës Shqipe në zonën e Tri – Shtetshit –

Me, konkluzionin që bëri konsulli i Kosovës Fatmir Zjami, se :”Me themelimin e një Trupi Konsultativ përveç se do të mundësohet komunikimi më i mirë ndërmjet shkollave shqipe, gjithashtu, do të përfaqsohen në mënyrë më të denjë interesat e shkollave, nga mbështetja insitutucionale e Misioneve të Shqipërisë dhe Kosovës dhe Ministrive përkatëse, si dhe të auoriteteve lokale të këtyre shteteve”, u mbyll ky takim për t’ja lënë rradhën takimeve të tjera.

Fox- News : Tiranë, Memorial në përkujtim të ish-burgosurve politikë

by

Pjesë të Murit të Berlinit janë vendosur në memorialin shqiptarë “Postbllok” për të burgosurit politikë gjatë regjimitkomunist/

Nga BEQIR SINA, New York/

NEW YORK : Në Tiranë u hap memoriali “Postbllok” në përkujtim të ish-të burgosurve politikë, të cilët janë bërë viktima të diktaturës së Enverit. Memorialit jo pa qëllim i është bashkëngjitur edhe një pjesë të Murit të Berlinit, për të treguar se gjithëçka në rënjen e komunizmit në Shqipëri, nisi nga rënja e atij muri të famshëm që ndau dy Gjermanitë e asaj kohe. Memorial në përkujtim të ish-burgosurve politikë në mënyrë sinjikative është vendosur në hyrje të lagjes “Blloku”, ku për afro gjysmë shekulli jetuan “pashallarët e kuq”.

Memoriali “Postbllok”, është një dëshmi e vogël e asaj gjëme të madhe që gjatë regjimit komunist mbi 100 mijë shqiptarë u burgosën, u dërguan në kampet e përqendrimit u torturuan,ose u pushkatuan pa gjyqe. Dhe në 22 vjetë demokraci ka shumë nga ish-të burgosurit politikë, që janë të pakënaqur me kompensimet dhe me reintegrimin e shoqërisë shqiptare.

Javën e kaluar njëri prej kanaleve televizive më të shikuarat në SHBA, televizioni konservator Fox-News(http://www.foxnews.com/world/2013/03/26/piece-berlin-wall-used-in-albanian-memorial-for-communist-political-prisoners/), Shqipëri – shfaqi reportazhin e huazuar nga Associated Press me titull:” Piece of Berlin Wall used in Albanian memorial for Communist political prisoners”. Ku tregohet se ky është një memorial që përmban një copë 2.6-ton të Murit të Berlinit Ky memorial i i pagëzuar nga autorët me emrin e frikshëm  “Postbllok” është i pari në Tiranë – Shqipëri, për të kujtuar dhe nderuar ish-të burgosurit dhe të presekutuarit politikë, të cilët vuajtën nën regjimin komunist të diktatorit Enver Hoxha më shumë se në çdo vend të botës.
Televizioni amerikan Fox- News, thotë se Memoriali u zbulua të martën më 25 Mars 2013, në një zonë banimi në Tiranë, e njohur si’Bllok’, ku anëtarë të lartë të regjimit të Hoxhës kan jetuar dikur. Kurse, fragmenti Muri i Berlinit është vendosur pranë një bunkerbetoni dhe pjesë “fortifakate” betoni nga rrethimi i Burgut të Spaçit 60 milje (100 kilometra) në veri të Tiranës. Si dhe janë marrë disa plita betoni dhe hekuri nga një minierë famëkeqe ku të burgosurit politik ishin të detyruar për të punuar, me turne.
Më tej në reportazh theksohet se rreth 100,000 shqiptarë u burgosën, dërguan në kampet e internimit ose janë ekzekutuar gjatë regjimit represiv të Hoxhës, e cila zgjati nga viti 1944 deri në dhjetor 1990.

Bunkeri, pjellë e këtij vendi, e ndërtuar nga alibia e frikës së një sulmi imagjinarë të diktaorit Enver Hoxha dhe udhëheqësve të tjerë të asaj kohe janë ndërtuar dhe filluan të mbijnë si kërpudhat gjatë viteve 1960, kur Shqipëria prerë lidhjet me Bashkimin Sovjetik dhe më pasë kur u prish edhe me Kinën morën një hov të paparë. Ngaqë regjimi komunist i Tiranës kishte frikë se Shqipëria mund të sulmohet në një sulm të dyfishtë, nga SHBA dhe BRSS, ashtu si predikonte në atë kohë udhëheqësi më i egër stalinist Enver Hoxha .

Mirëpo, mbas viteve 90′ ndryshimeve të mëdha demokratike në Shqipëri, erdhi demokracia vendi eci me hapa të mëdha drejt Europës. Nga një vend i izoluar dhe i rrethuar me tela më gjëmba u bë vendi që shikimin e saj dhe aspririmin e saj e kishte nga Perendimi dhe jo më nga lindja.

Për zhvillimin e vendit dhe ecjen përpara të saj – duke iu referuar ceremonisë së zbulimit të
në qendër të Tiranës të memorialit “Postbllok, memorial ky në përkujtim të ish-burgosurve politikë, Televizioni amerikan Fox News, ka cituar sipas Associated Press Kryeministrin e Shqipërisë zotin Sali Berisha, i cili ka thënë se :  “Ne shqiptarët kemi shumë arsye për të kujtuar të kaluarën në rrugën tonë për ndërtimin e së ardhmes tonë “.

Kryeministri Sali Berisha shtoi gjatë fjalës së tij gjatë kësaj ceremonie, citon Fox – News, Shqipëria, sot është një anëtar i NATO-s që nga viti 2009, dhe një vend që ka aplikuar për anëtarësim e saj në Bashkim Evropian”

Fox News përmend faktin se memoriali “Postbllok, memorial ky në përkujtim të ish-burgosurve politikë, është vendosur poshtë zyrës së ish diktatorit Hoxha, që tani shërben si selia e Parlamentit, në hyrje të Bllokut.

Ndërkohë që shumë mjedise të saj tani janë duke u përdorur për strehim publik, bankat, zyrat e kompanive, klube nate dhe bare kafe.

“Kjo është e dedikuar për të gjithë ata që nuk kanë arritur të jetojnë me anë të diktaturës,” tha Fatos Lubonja, një nga krijuesit e memorialit dhe një ish-i burgosur politik . Rreth 100,000 shqiptarë u burgosën, dërguan në kampet e internimit ose janë ekzekutuar gjatë regjimit represiv të Hoxhës, e cila zgjati nga viti 1944 deri në dhjetor të vitit 1990.

Dr.Anna Kaminsky, Drejtoreshë e Fondacionit Federal për Diktaturën:

“Më lejoni në hyrje të fjalës sime, të falënderoj të gjithë ata që ata njerëz dhe në përfaqësim të tyre Zoti Fatos Lubonja, Ardian Isufi, Lindi Ndoçi, z. Gëzim Peshkëpia, z. Agron Tufa, pikërisht duke përfaqësuar të gjithë ata njerëz që kanë vuajtur nën reprezaljet e diktaturës të shkuar dhe diktaturës komuniste dhe sigurisht shumë të nderuar zotërinj ministra, zoti kryeministër, i nderuar zoti Kryetar i Bashkisë, e nderuara zonja ambasadore, të nderuar zonja dhe zotërinj.

Deri përpara disa muajve, pak muajve pra, në vendin ku deri në fillim të viteve ’90 qëndronte statuaja e diktatorit Hoxha, (këtë periudhë na i kujtonte vetëm një tabelë e thjeshtë) pra ishte një ndër simbolet e pakta në të gjithë hapësirën e qytetit që na kujtonte ketë periudhë të vështirë. Në vend të saj, sot shikojmë këtu një oaz vërtet të gjelbër dhe mjaft të bukur. Pikërisht këtu në këtë oaz, jemi duke inauguruar sot një monument i cili na kujton për fat të keq vuajtjet e njerëzve në diktaturë dhe që pikërisht këto vuajtje dhe këto kujtime duhet të kemi mundësi t’i përballojmë dhe t’i trajtojmë siç duhet.

“Unë shpresoj se ky memorial do të bëjë thirrje të gjithëve për të kujtuar të kaluarën dhe të përballet me atë,” tha Anna Kaminsky drejtore e Fondacionit të rivlerësim e diktaturës në ish-Gjermaninë Lindore, e cila ndihmoi të sjellë seksionin e Murit të Berlinit si një dhuratë nga qyteti e të burgosurve politik Berlini, përfundon reportazhin me titull “Piece of Berlin Wall used in Albanian memorial for Communist political prisoners”Televizioni  i njohur konservativë amerikanë Fox News.

 

Drejtori i fushatës së Presidentit Obama, në New York për Ken Biberajn

by

Robert Diamond: ” unë jam krenar për të mbështetur Ken Biberajn në përpjekjet e tij për t’u bërë Këshilltar i ardhshëm i qytetit për Zonën elektorale numër 6-të që përfaqëson lagjen Upper West Side në New York “

Nga BEQIR SINA, New York/

WEST SIDE – NEW YORK CITY : New York City (3 prill 2013) – Lajmin e ka konfirmuar Mediha Kosovrasti, Menaxhere e fushatës së Kandidatit nga partia Demokratike të Qytetit të New Yorkut – Zona elektorale 6 -të Upper West Side, ku Ken Biberaj, ka vendosur kandidaturën e tij për një vend në Këshillin e Bashkisë së New Yorkut. Në dekleratën për shtyp, nga fushata Ken2013 pohohet se zoti Robert Diamond, i cili mbajti postin e Drejtorit të shtetit të Nju Jorkut për fushatën Obama 2012 për Amerikën – Obama for America 2012 , vitin e kaluar ku Presidenti Barack Obama fitoi mandatin e dytë, ka miratuar kandidaturën e Ken Biberajt.

“Unë besoj se e ardhmja e këtij qytetit qëndron në punën e vështirë dhe talentin e udhëheqësve progresive si Ken Biberaj”, citohet në dekleratë të ketë thënë zoti Diamond – duke shtuar se: “Unë kam parë personalisht përkushtimin Ken për komunitetin e tij, dhe fushata e tij pasqyron besimin që njerëzit mund të ndjehen të fuqizuar në komunitetet e tyre, për të bërë ndryshime pozitive. Ken e ka atë seriozitet dhe dinamik që e merr mbi vete për të bërë gjëra që ky qytet ka për të lëvizur përpara,”

Duke pranuar aprovimin e tij për Ken Biberajn zoti Robert Diamond, shton se ” unë jam krenar për të mbështetur Ken Biberajn në përpjekjet e tij për t’u bërë Këshilltar i ardhshëm i qytetit për Zonën elektorale numër 6-të që përfaqëson lagjen Upper West Side në New York “.

Në dekleratën për shtyp theksohet se para se të drejtonte në fushatën e Obamës, në shtetin e New Yorkut, zoti Robert Diamond, ka shërbyer për shtatë vjet si oficer në marinës së Shteteve të Bashkuara. Më pasë ai kaloi në Surface Warfare Officer trajnimi, dhe ishte i vendosur në bordin e destrojerit të raketave BULKELEY USS (DDG-84) në mbështetje të Operacionit Liria e Irakut dhe Operacionin Liria e Qëndrueshme. Robert, gjithashtu thuhet se ka shërbyer si ndihmës ndaj shefit të marinës së Punëve Legjislative në Pentagon, dhe si një oficer ndërlidhës marinës në Dhomën e Përfaqësuesve. Ai është një anëtar të Sigurimit Kombëtar në Projektin e Sigurisë Kombëtare Truman dhe është një i diplomuar në Akademinë Detare të Shteteve të Bashkuara. Ai mban leksione dhe publikon rregullisht në SHBA, çështjet që lidhen me sigurinë kombëtare, ushtrinë dhe Çështjeve të Veteranëve.
Ndërkohë, që sipas gazetes njujorkeze “The New York Times”, ai konkuron në anën e sipërme të qyteti në West Side, dhe se z Biberaj sipas NY Times, është një nga kandidatët kryesorë që shpresojnë se do të kenë sukses në këtë garë të “fortë”. Kjo gazetë, thekson se “Pas fillimit të fushatës e tij në fund të shkurtit, të kaluar Z. Biberaj, ka thënë se ai kishte ngritur fondet e tij në rreth 130,000 dollar nga 830 donatorët, dhe kjo kur bëhet fjalë vetëm në gjashtë mujorin e parë të fushatës së tij.

Zoti Biberaj është konsideruar si një ndër më të suksesshmit në ngritjen e fondeve në një gjashtë-mujor të vetm në ciklin e fondeve, një vit përpara zgjedhjeve, thuhet sipas Bordit Financiar të Fushatës.

Biograifia Ken Biberaj :

Ken Biberaj 32 vjeçarë është një kandidat nga partia Demokratike, një nga kandidatët me të rinjë që kandidon për të sjellë energji të përtërirë në Këshillin e Bashkisë së Qyetit New York, në vitin 2013. Ken Biberaj është futur në garë si një kandidat nga Partia Demokratike për Këshillin Bashkiak të qytetit të New Yorkut, në anën e sipërme të lagjes West Side, mbas një vend i i cili hapet për herë të parë në 12 vjet, në këtë zonë elektorale Këshilltaria aktuale, Gale Brewer, ka vendosur të largohet.

Ken është një punëtor i New York, që e do bashkësinë e tij dhe kujdeset shumë për qytetin tonë. Ken po kandidon për Këshillin Bashkiak, Qarku 6-të, në zonën e sipërme e quajtur West Side, për tri arsye: për të mbështetur cilësinë e jetës në pjesën e sipërme West Side, që njerëzit të investojnë në të ardhmen e komunitetit, dhe të qëndrojnë për më shumë në vlerat e kësaj lagjes.

Ai jeton me gruan e tij, Valerie, në këtë qytet dhe ata janë duke pritur fëmijën e tyre të parë në maj. Duke besuar në institucionet Nju Jorkut, Ken u bashkua me një biznes familjar që ka punuar për të rihapur lokalin e famshëm Russian Tea Room në vitin 2006. Sot, Ken shërben aty si Zëvendes President i Russian Tea Room .

Ken Biberaj ka lindur në New York City, familja e tij kishte emigruar në Bronks në vitin 1968 nga Tropoja – Shqipëria, larguar prej andej nga regjimi komunist. Babai i tij e mësoi anglishten duke punuar, dhe ka bërë punë të shumta për të mbështetur familjen e tij. Përfundimisht, babai i tij Elez Biberaj fitoi një doktoraturë nga Universiteti i Kolumbias, duke shkuar për të punuar në Zërin e Amerikës, ku aktualisht mban postin e drejtorit i Divizionit të Euro-Azisë, dhe drejtor i transmetimeve për gjuhën ruseukrainase dhe për vendet Ballkanike dhe shqip.

Ken Biberaj thuhet në biografi është i frymëzuar nga angazhimi babait të tij në shërbimin publik, Ken vet ka marrë një diplomë universitare nga Universiteti Amerikan dhe një Master në Politikat Publike nga Harvard University . Pas diplomimit, ai punoi për fushatën presidenciale 2004 senatori John Kerry-së. Ken pastaj u kthye në New York City, dhe u bashkua me biznesin e familjes, gjithashtu shkoi në shkollën e drejtësisë New York Law School natën, duke fituar një diplomë JD në vitin 2008.

Me vite të punës së madhe dhe të shërbimit të komunitetit nën eksperiencën dhe edukatën e tij, Ken beson se është koha për energji të reja edhe në qeverisjen e qytetit.

“Kjo është zgjedhja për të ardhmen e lagjes sonë, thotë Ken Biberaj,.duke shtuar se ne kemi nevojë për të mbajtur e lëvizur përpara lagjen tonë.”

Ken Biberaj mishëron njeriun e guximshm, lidershipin energjike, njeriun që është për të bërë më të mirën e mundur për lagjen West Side në New York.

Biberaj do të përballet këtë pranverë në zgjedhjet paraprake “Zgjedhjet e Pranverës 2013” brenda partisë Demokrate Qarku i 6-të, me zonjën Helen Rosenthal dhe Mel Wymore, si dhe Marc Landis,

 

SHBA: Në moshën 113 vjeç vdes në Florida gruaja më e vjetër amerikane

by

Elsie Thompson u lind në Beaver Falls, Pensilvani, më 5 prill 1899 dhe vdiq më 21 Mars në Clearwater – Florida/

Nga BEQIR SINA, New York/

Clearwater, Florida – Nga miliona njerëz që jetojnë përreth Tampa Bay – Florida, kishte vetëm një e cila ka lindur në shekullin e 19-të.
Elsie Thompson, deri më 21 Mars 2013, ishte personi femër më i vjetër në zonën e gjirit, e cila më 4 Prill do të shënonte 114 vjetorin e saj në se do të sihte gjallë. Ajo është një nga një të paktat të qenieve njerëzore – për planetin Tokë – të cilët kanë lindur në vitet 1890, dhe jetonin ende.

Megjithatë, Elsie Thompson, tash është personi grua më i vjetër në Shtetet e Bashkuara, që ka vdekur në moshën 113 vjeç, vetëm disa javë para ditëlindjes së saj . Ajo vdiq më 21 Mars, pesmbëdhjetë ditë para se të mbushte 114
Elsie Thompson një besmitare e devotëshme dhe shmbullore thuhet se ka shërbyer si një zëdhënëse e kishës në Clearwater në Floridën Qendrore .

Ndërkohë, moshën e saj zyrtare e konfirmon edhe “The Gerontology Research Group”, i cili verifikon informacionin e moshës për Librin e Rekordeve Botërore Guinness, ku Thompson është e listuar si qytetaregjallë më e vjetër amerikane pas vdekjes në janar në moshën 114-vjeçare të MamieRearden nga Karolina Jugut.

Ajo do të jetë personi i dytë më i vjetër në Florida, dhe e 14 ta më e vjetër amerikane dhe personi i 45-të vjetër në botë, sipas Grupit Research, një agjenci gjerondologjis nga Los Angeles që ndjek gjurmët “supercentenarians,” me njerëz të cilët janë 110 vjeë ose më të vjetër se 110-të.

Studiuesit thonë se jetëgjatësia është e gjitha në gjenen e këtyre njerëzve.
“Është e trashëguar,” tha Dr Stephen Coles, një gerontologist i universitetit UCLA, i cili mban një listë të njerëzve më të vjetra në botë.
“E vetmja gjë që këta njerëz me të vërtetë kanë të përbashkët është jetëgjatësia tek prindërit dhe tek të afërmit. Prindërit e tyre dhe vëllezërit e motrat, simbas studmit duket se kan jetuar një kohë të gjatë. Është një rol në gjenet e tyre që ata kanë, dhe ne kemi nevojë për të gjetur se çfarë ata gjenesh kanë.” thotë Dr Stephen Coles, një gerontologist i universitetit UCLA.

Hulumtuesit dhe studiues të supercentenarians thonë se ky është një grup njerëzish që iështë vështirë për të pasur jetëgjatësinë e tyre. Edhe pse gati 7 mijë njerëz, thonë ata jetojnë në të jetë me mbi 100 vjeç, vetëm 1 në 4 milionë prej tyre mund të kaloi moshë 110-vjeçare.

Sipas tyre edhe edhe pse jetëgjatësia mesatare e njeriut është rritur në mënyrë të vazhdueshme gjatë dekadave të fundit (aktualisht 80.8 vjeç për gratë amerikane dhe 75.6 vjeç për burrat amerikanë), kufijtë e sipërme të njeriut nuk kanë jetëgjatësi e atij grupi njerëzish që e kan në gjene.

Shtypi amerikan thotë se Elsie Thompson u lind në Beaver Falls, Pensilvani, më 5 prill 1899. Burri i saj, Ronald Thompson, ishte një senator republikan i shtetit në Pensilvani, dhe në vitin 1971, çiftiu zhvendos në Clearwater, ku zoti Thompson vdiq në vitin 1986.

E veja e një ish-ligjvënësi nga Pensilvanisë, i kaloi ditët e saj në një shtëpi private në Clearwater – Florida,, duke marrë me shetitjet bregut të detit, dhe duke folur dhe u përshëndetur me miqtë që i vinin për vizita. Ajo këndonte dhe ka luajtur në piano në kishë gjatë fëmijërisë së saj.
Ajo ka lindur gjatë administratës Mckinley, më 5 prill 1899, në Beawar Falls, Pennsylvania dhe u rrit në Pitsburg.
Në 1921, ajo u martua me Ron Thompson, i cili shërbeu në ushtri gjatë dy luftërave botërore. Pas luftës, burri i saj shërbeu 22 vjet në Dhomën e Përfaqësuesve Pensilvanisë. Ata u zhvendosen në Florida në vitin 1971, dhe burri i saj vdiq në vitin 1986.

Znj Thompson ka lënë pas vetes katër nipërit dhe djalin e saj, i cili është i martuar dhe jeton në Kaliforni.

Ajo shpesh herë përsëriste se sekret për jetëgjatësinë e saj ishte, se ajo kurr nuk abuzoi me shëndetin e saj, dhe ruante një dashuri me njerëzit dhe përshëndetej për çdo ditë me një buzëqeshje me çdo njeri çfarë asaj i sllte një kënaqësi të veçantë dhe ja shtonte jetën. Ajo ushqhej me mish të pulës, salmon, kafe dhe biskota.