bijte e shqipes – Page 3 – Dielli

“Bijtë e Shqipes” në Filadelfia festuan 9 Vjetorin e Pavarësisë së Kosovës

February 23, 2017 by dgreca

Nga Sadik Elshani/Që nga përvjetori i parë, shoqata “Bijtë e Shqipes” në Filadelfia, me dashuri e madhështi, gjithmonë e feston ngjarjen e madhe të historisë sonë kombëtare: Shpalljen e Pavarësisë së Kosovësë. Kështu ndodhi edhe të shtunën më 18 shkurt. Në godinën e Shoqatës u mblodhën shumë bashkatdhetarë për ta festuar këtë ditë të madhe për Kosovën dhe gjithë kombin tonë. Mjediset e shoqatës ishin zbukuruar për këtë festë të madhe, jehonte muzika e bukur shqiptare me motive atdhetare. Gëzimi e krenaria shprehej në fytyrat e qeshura të të gjithë pjesëmarrësvene këtë veprimtari, nga të gjitha trojet tona etnike. Kemi për çka të gëzohemi, sepse pas vuajtjeve shekullore nën thundrën e Serbisë, pas përpjekjeve mbinjerëzore dhe një lufte të pandërprerë 100 vjeçare, shqiptarët e Kosovës ngadhnjyen, dolën fitimtarë dhe më 17 Shkurt të vitit 2008, Kosova u shpall shtet i pavarur, shtet i njohur nga fuqitë më të mëdha dhe nga demokracitë më të përparuara të botës. Është ky një kurorëzim i suksesshëm i angazhimeve dhe luftërave të brezave të tërë të shqiptarëve, përpjekjeve dhe sakrificave të intelektualëve dhe të gjitha forcave përparimtare e atdhetare, luftës heroike të UÇK-së, punës së madhe të diasporës shqiptare të Amerikës dhe Europës dhe ndihmës vendimtare që na dhanë miqtë tanë, sidomos ShBA-të dhe aleanca e NATO-s – një bashkëveprim i bashkërenduar mirë i faktorit vendor dhe atij ndërkombëtar.Veprimtarinë e hapi kryetari i shoqatës, zoti Tajar Domi, icili u deshiroi të pranishmëve mirëseardhjen, duke iu uruar atyre këtë ngjarje të rëndësishme të historisë sonë kombëtare – ngjarjen e dytë më të madhe të kombit shqiptar, pas shpalljes se pavarësisë së Shqipërisë më 28 nëntor të vitit 1912. Pastaj ai vazhdoi me një pasqyrë të ngjarjeve dhe përpjekjeve të disa figurave qëndrore, duke filluar nga Periudha e Lidhjes së Prizrenit e gjer në ditët tona: Sulejman Vokshi, Haxhi Zeka, Isa Boletini, Idriz Seferi, Shote dhe Azem Galica, Shaban Polluzha, Ibrahim Rugova, Adem Jashari e shumë të tjerë. Në vazhdim ai ceku disa të arritura të Kosovës në fushën e sportit, kulturës, bujqësisë dhe ekonomisë dhe shprehu dëshirën që udhëheqësit e Kosovës me punë të përkushtuar ta çojnë vendin përpara drejt integrimeve perëndimore, organizatave botërore, përfshirë edhe anëtarësimin në OKB.

Referatin kryesor të veprimtarisë me titull : “UÇK – Roli i saj ne çlirimin e Kosovës” e mbajti zoti Petrit Zanaj, ish kryetar i shoqatës “Bijtë e Shqipes” dhe ish pjesëtar i Forcave të Armatosura të Shqipërisë. Siç tregon edhe vetë tituli, ai kryesisht u përqëndrua në rolin e UÇK-se për çlirimin e Kosovës. “Që në fillim do të theksoja se për ushtarakët aktivë e profesionistë, pjesëmarrës në luftën për çlirimin e Kosovës, UÇK-ja dhe roli i saj në Luftën Çlirimtare janë të shënjta, jo vetëm si simbol, por veçanërisht edhe si produkt në çështjen kombëtare në tërësi dhe atë kosovare në veçanti”, theksoi ai. Pastaj ai bëri një përshkrim të organizimit dhe taktikave ushtarake të UÇK-së si një organizim ushtarak, masovizimin e saj për një periudhë shumë të shkurtër kohore, dukuri e paparë gjer atëherë në hapësirat tona, madje edhe në botë. UÇK-ja kishte një përparësi, epërsi mbi forcat armike, sepse ajo po luftonte në vendin e saj, ata e njihnin mirë terrenin, prandaj, pjesëtarët e UÇK-së e kishin lart moralin luftarak, ishin më të motivuar për të luftuar për Kosovën dhe gëzonin përkrahjen, mbështetjen e popullit të Kosovës dhe figurave më të njohura intelektuale të kombit tonë. Edhe Petriti, duke analizuar faktorët dhe teoritë e ndryshme për çlirimin e Kosovës erdh në përfundim se: “Kosova u çlirua nëpërmjet veprimeve të bashkërenduara luftarake të forcave të NATO-s, kryesisht ato ajrore, me forcat e UÇK-së që luftonin në terren, nën drejtimin e Shteteve të Bashkuara të Amerikës.”Veprimtaria pastaj mori formen e nje bashkëbisedimi ku shume bashkatdhetarë shprehen ndjenjat dhe mendimet e tyre për këtë ngjarje të madhe kombëtare. Zoti Maliq Arifaj, veprimtar veteran i çështjes shqiptare dhe asaj kosovare në diasporën e Amerikës, foli me emocione për mbështetjen, solidarizimin, mikpritjen që populli shqiptar u ofroi vëllezërve te tyre nga Kosova. Lumni Shurdhiqi tregoi sesi i kishte përjetuar fillimin e bombardimeve të NATO-s dhe më vonë hyrjen e tyre në Kosovën e lirë. Ai vlerësoi figurën e Dr. Ibrahim Rugovës dhe Adem Jasharit si dy shtyllat kryesore të pavarësisë së Kosovës. Zonja Suzana Vangjeli përcolli mesazhin e madh të popullit të Kosovës për liri e pavarësi. Pastaj ajo recitoi disa vargje nga poema e fuqishme e Mitrush Kutelit, “Poem Kosovar”: “Jam shqiptar e kosovar…”. Zoti Abedin Teme theksoi përkrahjen e vëllezërve çamë për vëllezërit e tyre kosovarë, si dhe angazhimin e shqiptarëve të Çamërisë ne Lidhjen e Prizrenit. Ndërsa në luftën e fundit, shumë familje kosovare ishin vendosur në Vlorë, ku ai jetonte atëherë. Po ashtu, zoti Hamdi Gjana, nga Kukësi, foli për gjendjen e atyre ditëve në qytetin e Kukësit, ku me dhjetëra mijëra shqiptarë nga Kosova ishin vendosur në atë qytet, për t’u shpërngulur më vonë në vendbanimet tjera në të katër anët e Shqipërisë. Madje edhe ai vetë kishte strehuar disa familje në apartamentin e tij të vogël. Zoti Bujar Çela foli për përvojën e tij si pjesëtar i Forcave të Armatosura te Shqipërisë, misionin e tij paqëruajtës ne Bosnje dhe kontaktet që kishte patur me kuadrot ushtarake të Kosovës, entuziazmin dhe përkushtimin e tyre për mbrojtjen e Kosovës. Ai kishte thurur edhe disa vargje për këtë rast, të cilët i lexoi para të pranishmëve. Sadik Elshani, ish kryetar i shoqates “Bijte e Shqipes”, njeheresh edhe thurës i këtyre rreshtave, u kujtoi të pranishmëve se përpjekjet për lirinë dhe pavarësinë e Kosovës kishin filluar qysh atë ditë kur fuqitë e mëdha me vendimet e Konferencës së Londrës, padrejtësisht e ndanë Kosovën dhe krahinat e tjera shqiptare nga Dheu Mëmë. Këto përpjekje ishin këmbëngulëse dhe të vazhdueshme, të pandërprera, duke shfrytëzuar të gjitha format dhe të gjitha mjetet kryengritëse. Pastaj ai përmendi edhe disa ngjarje të rëndësishme nga historia e Kosovës, sidomos periudhën pas vitit 1966, kur ministri famëkeq i Punëve të Brendshme të Jugosllavisë, Aleksandër Rankoviq, u shporr nga skena politike. Pas vitit 1968 e këndej filloi një ringjallje kulturore, arsimore, atdhetare në Kosovë që kulmoi me themelimin e Universitetit të Prishtinës, hapjen e shumë shkollave të mesme, botimet e shumta, etj. Historia sado e lavdishme, është histori, tani duhet të përqëndrohemi që të ndërtojmë një shtet modern me institucione funkcionale demokratike. Dhe për këtë është i nevojshëm angazhimi i të gjithëvë, sidomos atyre që janë në pozita udhëheqëse, theksoi ai. Udhëheqësit e shtetit, organeve shtetërore dhe partive politike duhet të heqin dorë nga zënkat e ulëta, fyerjet, sharjet dhe akuzat e ndërsjella dhe t’u rreken me seriozitet e përkushtim çështjeve madhore të kombit tonë. Përvoja jonë historike me Serbinë dhe ngjarjet e kohëve të fundit janë dëshmi se provokimet, intrigat, kërcënimet, ëndrrat e tyre për Kosovën nuk pushojnë kurrë.Pas këtyre diskutimeve, veprimtaria vazhdoi me një program artistik të pasur, të përgatitur me disa video me recitime e muzikë të zgjedhur me tematikë, përmbajtje atdhetare që u pëlqyen nga të gjithë të pranishmit. Me këtë rast, sipas traditës së shoqatës sonë, u shtrua një koktej i pasur me pije e ushqime të shijshme – si për festë. Në kekun e stolisur me flamurin e Kosovës shkruhej: “Gëzuar 9 Vjetorin Kosovë”! Atmosfera ishte mjaft e gëzueshme, ngazëllyese, kënga dhe vallja vazhduan gjer në orët e vona të mbrëmjes. Të gjithë e kishin në mendje përvjetorin e ardhshëm, 10 vjetorin, dhe që tani kanë filluar përgatitjet për ta festuar këtë ngjarje ashtu si është më mirë e me madhështi. Në këtë ditë të shenjtë për Kosovën dhe gjithë kombin tonë, shtetit të dytë shqiptar i urojmë mbarësi e përjetësi. Gëzuar!

Filadelfia, 22 Shkurt, 2017

“BIJTE E SHQIPES”-LAMTUMIRË DRITEROI YNË !

February 7, 2017 by dgreca

Nga ceremonia e organizuar në Filadelfia/

NGA LLAZAR VERO/

Në të gjitha trojet shqiptare, kudo në botë ku jeton edhe një shqiptar i vetëm, është ndjerë me dhimbje dhe respekt të veçantë, ndarja nga kjo jetë e poetit, romancierit, publicistit, skenaristit, dramaturgut, atdhetarit të shquar – DITERO AGOLLIT. Ai u nda nga ne i rrethuar si asnjë autor dhe shqiptar tjetër, i rrethuar nga dashuria e pastër e gjithë bashkatdhetarëve. Si askush në periudhën midis dy shekujve ai na mësoi si të duam atdheun, gjuhën shqipe, jetën me gjithë larmishmërinë e saj.

Në sallën e veprimtarive të Qëndrës Kulturore të Shoqatës “Bijtë e Shqipes” në Filadelfia do të organizohej lamtumira dhe nderimi i figurës së madhe të Dritero Agollit. Në krye të saj në një tavolinë ishte vendosur portreti i poetit të dashur të popullit tonë me një shirit të zi në këndin e sipërm të tij, dhe një vazo me lule. Filluan të vinin bashkatdhetarët e parë. Qëndronin paksa përballë portretit të tij, në shënjë nderimi dhe kalonin në sallën tjetër. Kështu njëri pas tjetrit dhe disa herë në grupe të vogla bashkatdhetarët shprehnin dhimbjen dhe respektin për këtë krijues dhe luftëtar të paepur për mbrothësinë e kombit shqiptar. Dritero Agolli ishte ndër autorët më të lexuar dhe të dashur të popullit tonë në gjysmën e dytë të shekullit të kaluar dhe në këtë fillim të shekullit të ri. Dhe sekreti ishte i thjeshtë. Me penën e tij ai solli midis nesh jetën me dhimbjen dhe gëzimin e saj dhe bukurinë e gjuhës shqipe. Jo më kot studiuesit e artit të tij thonë se tek vepra e tij gjen Naimin dhe Çajupin, Mjedën dhe Nolin, Migjenin dhe Poradecin.

Pastaj, të gjithë u ngritën në këmbë dhe me një minutë heshtje nderuan jetën dhe veprën e të madhit DRITERO.

Mbi të gjitha tek Driteroi njeriu i thjeshtë gjente shokun dhe mikun, që i vinte dorën në ballë atdheut kur kishte halle, kur kishte dhimbje. E nisi rrugën e jetës si trim dhe si trim e mbylli. Faqebardhë.

Kështu duke folur lirshëm për këtë emër të madh të të njërit prej shqiptarëve të mëdhenjë të kombit tonë, të gjithë bashkë kaluan tek salla e veprimtarive ku u urganizua dhe ceremonia e lamtumirës të poetit tonë të dashur Dritero Agolli.

Ceremonin e hapi kryetari i shoqatës z. Tajar Domi i cili pasi shprehu dhimbjen për humbjen e këtij qytetari të madh të kombit tonë u kujtoi pjesëmarrësve se vetëm tre muaj më parë në këtë qëndër kishim festuar 85 vjetorin e lindjes së tij nga e cila u vendos që t’i dërgohej poetit tonë të dashur një letër përshendetëse dhe urimi për një jetë më të gjatë. Ishte vet z. Tajar Domi që ia dorëzoi letrën familjes së Driteroit në mes të muajit Nëntor, duke marrë mirënjohjen dhe respektin për këtë veprim të thjeshtë, vlerësues dhe dashamirës të komunitetit tonë për njeriun e madh të letrave dhe mendimit qytetar.

Më pas e mori fjalën z. Sadik Elshani që solli mbresat e tij nga krijimtaria e këtij autori të shquar të kombi tonë, duke filluar nga poema e tij e famëshme “Devoll, Devoll” dhe duke vazhduar me shumë të tjera dhe sidomos me romanin e madh “Shkëlqimi dhe rënia e shokut Zylo” apo me “Njëriu me top” etj. Mbresat e tij shtriheshin në një hapsirë të gjërë kohore që niste në vitet e shkollës së mesme në Kosovë dhe vazhdonte në vitet studentore për të mos u ndarë deri në ditët tona e më së fundi deri në këtë ditë të mbrame lamtumire. Z. Sadik e mbylli fjalën e tij me disa vargje të tij kushtuar Dritero Agollit: ” Përherë do të jesh në këtë botë,/Si një trandafil në gotë,/ Poet i shpirtit të kombit tonë/…..”.

Me të njëjtën ndjenjë dhimbje dhe respekti foli edhe z. Vlashi Fili , shkrimtar dhe sekretar i Shoqatës “Bijtë e Shqipes”. Pasi shprehu ndjenjat më të larta të dhimbjes dhe respektit për këtë figurë madhore të kulturës shqiptare ai lexoi një poezi të tij kushtuar Driteroit të madh, ku ndërmjet të tjerash shkruan: “Driteroi as ka vdekur as vdes,/ Atë do ta kemi përherë midis nesh.”

Si në një ditë ngushëllimesh secili nga pjesëmarrësit donte të sillte kujtime dhe mbresa nga jeta dhe krijimtaria e poetit dhe njeriut tonë të madh. Llazar Vero solli disa kujtime të tij nga dita kur po përgatitej për shtyp poema e madhe e Driteroit “Nënë Shqipëri”, emocionet dhe këmbëngulja e poetit deri në çastet e fundit për të saktësuar çdo fjalë dhe varg. Ndërsa zonja Mirela Prifti recitoi poezinë e njohur të tij : “Kur të jesh mërzitur shumë” që është kthyer në një këngë të dashur për të gjithë me muzikën e Ardit Gjebresë.: ” …Kur të jesh mërzitur shumë,/ Në raft të librave kërkomë,/Aty do të jem fshehur unë,/ Në ndonjë fjalë a ndonjë shkronjë./…

Sipas traditës shqiptare, i zoti i shtëpisë, Tajar Domi i ftoi për një kafe të gjithë pjesëmarrësit në këtë ceremoni. Njërëzit vinin dhe shkonin dhe fjala e mirë zinte vend në bisedat e tyre për njeriun e tyre, e dukej sikur kërkonin ta mbanin përherë të gjallë mes dashurisë dhe respektit, një dashuri dhe respekt që nuk mund të matej as me mijëra kilometra të largësisë me vendin amë, Shqipërinë.

LLAZAR VERO
Filadelfia, më 5 Shkurt

BIJTE E SHQIPES KUJTUAN MEKULIN DHE NDERUAN AGOLLIN

October 20, 2016 by dgreca

“BIJTE E SHQIPES- VEPRIMTARI PER DRITERO AGOLLIN DHE ESAD MEKULIN NE FILADELFIA.MORI PJESE EDHE AMBASADORJA E SHQIPERISE NE SHBA,
ZNJ. FLORETA FABER/

Nga: TAJAR DOMI/

Muaj Tetor, i njohur si muaj i letërsisë, çdo vit përcillet me aktivitete letrare për tu njohur apo për të përkujtuar jetën dhe veprën e shumë prej figurave të mëdha të letrave shqipe, në përvjetorët e tyre të lindjes, apo edhe të vdekjes. Në komunitetin shqiptar në Filadelfia, Shoqata “Bijtë e Shqipes”, ka organizuar ndër vite të tilla veprimtari kushtuar njerëzve të mëdhenj të luftës e të penës, që nga Skenderbeu, Ismail Qemali, të mëdhenjtë e Rilindjes, J.D. Rada, Naim, Sami e Abdyl Frashëri, të mëvonshmit Migjeni, Petro Marko, Ismail Kadare , Ali Asllani, Aristidh Kola, Betim Muco e shumë të tjerë. Këtë vit, ishte planifikuar dhe u zhvillua më datën 15 tetor 2016 , në Qendrën Social –Kulturore të komunitetit, takimi që iu kushtua 85 vjetorit të lindjes të njeriut dhe poetit të madh Dritëro Agolli, që me veprën e tij bëri epokë të letrave shqipe, si dhe 100 vjetorit të lindjes të Esad Mekulit , një emër gjithashtu i madh në Kosovë , në periudhën para dhe pas luftës së dytë botërore.

Pjesëmarrja mjaftë e gjerë e bashkatdhetarëve tanë në këtë veprimtari, i rriti vlerat e saj dhe shprehu dashurinë e këtyre njerëzve për trashëgiminë kulturore dhe figurat tona kombëtare të kësaj fushe. Ndërsa prania e Ambasadores tonë në SHBA, znj. Floreta Faber, bëri që pjesëmarrësit si dhe organizatorët, të ndjeheshin të vlerësuar edhe më shumë në punën e tyre duke stimuluar vazhdimësinë e veprimtarive atdhetare edhe në të ardhmen. Znj. Floreta ishte e njohur me komunitetin shqiptar në Filadelfia. Ajo ka qenë e pranishme me safin e Ambasadës në veprimtaritë masive të festës së Flamurit 2015, ndërsa me datën 17 janar 2016 zhvilloi një vizitë në një ditë mësimi në shkollën shqipe “Gjuha Jonë ”, këtu në Filadelfia. Ishte e para përfaqësuese e shtetit shqiptar në 12 vite që shkolla shqipe qëndron e hapur, që interesohej për ecurinë e kësaj shkolle si dhe për problemet që kishte, duke u angazhuar në zgjidhjen e tyre, sidomos paisjen me libra, një shqetësim i vazhdueshëm i yni. Në përsh ëndetjen e saj në këtë takim të sotëm, znj. Ambasadore, vlerësoi organizimin e këtij takimi për këto dy figura të mëdha kombëtare, ndërsa nuk kurseu fjalët më të mira “ për atë çfarë është arritur këtu në Filadelfia, lidhur me trashëgiminë e kulturës, historisë e gjuhës shqipe nëpërmjet shkollës “Gjuha Jonë ”, e cila nga viti në vit është rritur cilësisht dhe në numër të nxënësve.” Ajo nuk harroi të përkujtojë me pak fjalë edhe poetin e madh shqiptar, Migjenin , meqenëse ai kishte këtë vit 105 vjetorin e lindjes. “ I yti nuk të harron”, – i thamë me shaka znj. Floreta, pasi edhe ajo është vajzë me origjinë nga Shkodra. Figurën e Migjenit, ne e kishim përkujtuar me një veprimtari të tillë letrare, pesë vite më parë, në 100 vjetorin e lindjes . Më tej ajo, i njohu pjesëmarrësit me shërbimin e lehtësuar që njerëzit e diasporës mund të marrin me shërbimin e ri të “E – Konsullata” , si dhe me organizimin e Samitit të Diasporës në Shqipëri më datën 18-20 Nëntor 2016, ku secili mund të aplikojë për tu bërë pjesë e tij.

Në materialin e përgatitur nga z. Sotir Goxhaj, mbi veprën letrare të Dritëro Agollit, ishin çekur disa nga veprat më brilante të autorit, duke synuar tu jap edhe vlerësimet për to, sigurisht jo si kritik letrar, por si dashamirës , lexues i këtyre veprave. Poezia e Dritëroit , përshkohet nga kulti i vendlindjes, i tokës, i bukës, i parmendës, i familjes, i prindit, nga shenjtërimi i natyrës shqiptare, të arës e i bagëtisë duke krijuar kështu imazhin e një Shqipërie ideale. Agolli është poeti i dhimbjes njerëzore e i filozofisë mjekësore. Z. Goxhaj përmend shumë nga veprat e tij si : “Devoll-Devoll” . “Hapat e mia në asfalt” , “Baballar ët”, “N ënë Shqipëri”, “Fjala e gdhendur në gurë”, ”Udhëtojë i menduar”, “Lypësi i koh ës” , “Peligrini i vonuar” etj, ku çfaqen dukshem cilësitë e mësipërme. Ndërsa disa nga romanet e tij që janë bërë edhe skenare filmash, si “Komisari Memo”, “Shkëlqimi dhe rënia e shokut Zylo” e shumë të tjerë, janë tashmë të njohur për vlerat e tyre jo vetëm letrare, por edhe kritike apo lartësuese të atyre që duheshin lartësuar.

Zv. Kryetari i shoqats “Bijtë e Shqipes”, z. Dritan Matraku, që e mori fjalën në vazhdim , midis të tjerash tha: “…unë nuk jam poet e as gazetar, por për Driteroin mund të flas gjithë natën,…kur lexoj poezit ë e tij , humbas në to dhe më përpin çdo varg. Ne poezitë e tij gjen vend çdo moshë, që nga fëmija deri tek i moshuari. Ai i këndon dashurisë, bukurisë, familjes, atdheut. Tek “Nënë Shqipëri”, midis të tjerave lexojmë: “Më thonë se shëmbëllej me ty këmbë e kokë, / Doemos, / Të kam nënë.”

Janë bërë të njohura vargjet e “Devoll-Devoll” : “Paskam marrë baltën tënde arave/ Në një trastë leshi nën gunë,/ Për ta sjellë në lidhjen e shkrimtarëve.”

Personazhet e Agollit janë sa të çuditshëm aq edhe të zakonshëm, sa tragjik aq edhe komik , sa të thjeshtë aq edhe madhështor. Frazeologjia e pasur dhe gjuha popullore e përdorur, e bëjnë përgjithësish tërë veprën letrare të Agollit, ndër më të lexuarën sot.

Z. Llazar Vero, kishte zgjedhur për të recituar para publikut dy vjersha. Njëra e Dritëroit, ndërsa tjetra shkruar për Dritëroin . Vargjet e së parës janë me sa duket për politikën e politikanët tanë : “ Më gjurmon dikush patjetër,/ Dhe vërtetë s’di nga t’ia mbaj,/ Majtas vrap më dalin dreqër,/ Djathtas vijnë e presin djaj./ Nga dollapi nxjerr një pjepër,/ Thela-thela nis ta çaj,/ Gjysmë e pjeprit plot me dreqër,/ Gjysma tjetër plot me djaj./…..

Në poezinë e Bedri Islamit për Dritëroin, ai midis të tjerash lexon: “ Në botë secili zgjedh zotin e tij,/ Të mirë , të urtë, të sertë domosdo,/ Unë falem dhe në gjunjë i bie,/ Perëndisë time, Dritëro./

Kështu pra, Dritëro Agolli, ky kolos i letrave shqipe, të cilin një poet i huaj e ka cilësuar si Homeri i Ballkanit, ngrihet me veprën e tij edhe si Perendi , për ata që e lexojnë si duhet atë.

Dritëroi, në jetën e tij, nuk ka qenë vetëm një poet e një shkrimtar që bëri epokë, por ai është në të njëjtën kohë një njeri me shpirt të dashur dhe pjesëmarrës në politikën shqiptare të dy periudhave, kontribues me qëndrimet e tij parimore në momente kthesash të mëdha të historisë së vendit. Ai ishte kryetar i Lidhjes së Shkrimtarëve deri në vitin 1992, deputet i Kuvendit Popullor deri në vitin 2005. Eshtë vlerësuar “Qytetar Nderi” i qytetit të Tiranës, Korçës, Gjirokastrës etj, dekoruar me dekoratën më të lartë, “ Nderi i Kombit”, nga Presidenti i Republikës, ndërsa kohët e fundit nga Presidenti i Kosovës u vlerësua me “ Urdhëri i Pavarësisë së Kosovës”.

Veprimtaria vazhdoi me materialin e përgatitur nga z. Sadik Elshani, të cilin e kishte titulluar : “Esad Mekuli, poet dhe bir besnik i popullit të vet”, në të cilin ishte përfshirë një informacion i gjërë mbi jetën dhe veprimtarinë letrare e atdhetare të tij. Esad Mekuli, me të drejtë konsiderohet babai i poezisë shqiptare të Kosovës dhe gjithë trojeve shqiptare në ish Jugosllavi. Ai ishte poet, shkencëtar, intelektual dhe burrë i guximshëm i Kosovës. Së bashku me Hivzi Sulejmanin, Mark Krasniqin, Idriz Ajetin , Anton Çetën, Skender Rizajn, Ali Hadrin etj, përbëjnë brezin e parë, brezin e artë të intelektualëve shqiptar të Kosovës, të cilët u bënë bartës të zhvillimeve të jetës kulturore, artistike e shkencore të Kosovës. “Ai ishte njeri që s’dinte të frikësohej”- është shprehur shkrimtari dhe atdhetari i madh Adem Demaçi. Revoltat e Mekulit në shkrimet e vjershat e tij, krahasohen me ato të Migjenit. Kur mësoi për Memorandumin famëkeq të Vasa Cubrilloviqit ( më 7 Mars 1937), që bënte thirrje për d bimin e mijëra shqiptarëve nga Kosova për në Turqi, Esad Mekuli shkroi poezinë “A asht fajtor shqiptari”, prej së cilës po citojmë disa vargje: “ A asht fajtor shqiptari pse sytë flakë i vetojnë,/ Tue shikue se si tjetri nga plangu e shtëpia e dëbon,/ A asht fajtor pse asht dhe kurrë të mos jetë dëshirojnë,/ Pse për vatër derdh gjak dhe i gjallë nuk e l’shon.
Poezia e Esad Mekulit është e fuqishme, që përshkohet nga ndjenja të thella atdhedashurie. Poezitë e tij si : “I varuri i këndon lirisë”, “Mos më thirr me emën të huej”, “ Unë ”, janë thirrje këmbëngulëse që shqiptarët të qëndrojnë në vendin e vet. Studiuesi dhe kritiku letrar i Kosovës, Rexhep Qosja, është shprehur se fama e Mekulit mund të matet me atë të Majakovskit, Lorkes, Apolimerit apo Jeseninit në vendet e tyre. Krijimtaria e tij ishte për të gjithë brezat, për të gjitha kohërat. Esad Mekuli ishte edhe një përkthyes shumë i mirë, duke përkthyer në serbokroatisht edhe shumë poezi të Migjenit, romanin e Ismail Kadaresë “Gjenerali i Ushtrisë së Vdekur” , etj. Në këtë 100 vjetor të lindjes të Esad Mekulit, ne e ndjemë detyrim ta përkujtonim veprën e tij letrare dhe gjithë jetën e tij prej patrioti dhe atdhetari.

Në mbyllje të këtij aktiviteti, z. Vlashi Fili, sekretar i shoqates “Bijtë e Shqipes” dhe zv. Kryetar i shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptaro- Amerikanë, lexoi letrën e urimit që Komuniteti Shqiptar i Filadelfias i dërgon të madhit Dritëro Agolli, me rastin e 85 vjetorit të lindjes, ku midis të tjerave thuhet : “…Jemi mbledhur këtu në Filadelfia të SHBA–së, për të festuar 85 vjetorin tuaj të lindjes, një përvjetor i gëzuar për të gjithë të dashurit tuaj dhe bashkatdhetarët kudo që janë. Ndodh kjo sepse jeta juaj është e lidhur me të gjithë brezat që jetojnë sot, me luftën për çlirim, me ndërtimin e Shqipërisë dhe me demokracinë. Poezitë, romanet, novelat, skenarët e filmave, janë pjesë e pandarë e jetës së vendit, e secilit prej nesh si dhe e shkollës shqipe “Gjuha Jon ë” që prej 12 vitesh këtu në Filadelfia, u mëson fëmijve tanë, gjuhën, historinë e kulturën tonë kombëtare. … Ndaj sot përulemi me respekt ndaj personalitetit tuaj të madh, artit tuaj bashkohor dhe guximit qytetar. Gëzofshi edhe shumë e shumë vite të tjera. Pjesë e këtij urimi, është edhe Ambasadorja e Shqipërisë në SHBA, znj. Floreta Luli-Faber, e cila mori pjesë në këtë veprimtari”.

Duke ftuar pjesëmarrësit për koktejlin e zakonshëm që tashmë është në traditën e komunitetit, veprimtaria mbylli me sukses qëllimin e saj, ndërsa ata shijojnë gjatë nj ë kohe jo të shkurtër gatimet tradicionale që amvisat shqiptare afruan për këtë darkë, shoqëruar me pije, biseda te lira e humor mjaft të këndshëm me njëri tjetrin.

Filadelfia, 15 Tetor 2016

“Bijtë e Shqipes” nderuan Nënë Terezën

September 6, 2016 by dgreca

ZËRI I DASHURISË PËR NJËRIUN/

– NËNËMADHJA, SHËNJTORJA JONË NËNË TEREZA- /

NGA LAVER NIKU/

4 Shtator 2016 ! Një ditë e madhe për krishterimin, një ditë më e madhe për popullin shqiptar. Vajza nga Shkupi i Shqipërisë, Gonxhe Bojaxhiu- Nënë Tereza, shpallet e shënjtë. Dhe i folëm shqip, i kënduam shqip, i thurrëm himne shqip, brenda në Vatikan, vajzat dhe djemtë e talentuar të vendit të Nënë Terezës. Ajo i mblodhi të gjithë “bijtë” e saj, të krishterë dhe muslimanë, ateistë dhe besimtarë, shokë edhe miq, miq dhe “armiq” të njëri – tjetrit në paqe, në këtë ditë të madhe të shënjtërimit të saj. NËNA e madhe Terezë i mblodhi të gjithë duke i këshilluar si përherë t’i jepnin njëri-tjetrit, vendit të tyre dhe Botës, më shumë dashuri, më shumë paqe. Është kaq e thjeshtë dhe e madhe kërkesa e saj, sa mjafton vetëm të duash. Pra çdo gjë varet nga unë, nga ty, nga të gjithë ne. Pra le t’i bindemi Nënëmadhes Terezë dhe ta bëjmë këtë botë të trazuar nga egoizmi, indiferentizmi, etja për para të pista, dhuna, urrejtja, krimi – më të mirë, më të bukur, ku dashuria, bashkëpunimi, etja për të mirën, të bukurën të mos rresht kurrë. Ky është mesazhi që na la Nënë Tereza, ky është shëmbulli i jetës dhe veprës së saj.

Me këtë frymë u mblodhën dje bashkatdhetarët e Nënë Terezës në Filadelfia, në sallën e veprimtarive të Shoqatës Atdhetare – Kulturore “Bijtë e Shqipes”. Salla ishte zbukuruar si për një ditë të madhe në nderim të shënjtërimit të Nënë Terezës. Dritan Matraku, Sadik Elshani, Haki Çollaku vazhdonin të bënin diçka deri në minutë e fundit. Në portret i madh i Shënjtores sonë pikturuar nga Odise Lakuriqi zinte vendin kryesor. Një tavolinë me libra të Nënë Terezës dhe të shkruar për të nga autorë të ndryshëm ishin vendosur pranë foltores së sallës. Në sfond Gjergj Kastrioti i madh, Ismail Qemali, më tej Naim Frashëri, Fan Noli… Me atë ç’ka bënë për atdhe dhe popullin e vet, dhe jo vetëm kaq, por edhe për lirinë dhe kulturën evropiane dhe botërore, janë edhe këta shënjtorët e pashpallur të kombit tonë. Le tu falemi edhe atyre.

Nuk ishin pa përvojë zotërinjtë e Shoqatës “Bijtë e Shqipes” në Filadelfia. Ata kishin organizuar edhe më parë veprimtari për Nënë Terezën, edhe kur ishte midis të varfërve dhe të semurëve të Kalkutës, apo diku tjetër, edhe ku u largua prej tyre dhe shkoi në qiell.

Këto ditë është folur dhe shkruar më shumë se kurrë për Nënë Terezën, jo vetëm nga media shqiptare, që është treguar modeste, por nga gjithë mediat botërore. Të gjithë jemi ndjerë mirë. Kombi shqiptar nuk ishte më aq i vogël dhe kufijtë e tij ishin zgjeruar pa fund, në të pesë kontinentet, atje ku kishte dhe ku nuk kishte bashkatdhetarë të saj, se të gjithë biem në një mëndje për sakrificën e saj, për dashurinë që dha, për lutjet që na la trashëgim. Një pasuri e madhe për të gjithë. U bënë bashkë të gjitha racat, dhe besimtarët e feve të ndryshme, jo vetëm të Shqipërisë. A ka më bukur!? Ishte me të vërtetë një ditë e madhe dita e 4 Shtatorit 2016, me një dritë të veçantë, me një frymë të veçantë. U shënjtërua Nënë Tereza. Kjo u ndje edhe midis bashkatdhetarëve në Filadelfia. Ditëve të fundit dukej sikur shënjtërimi i saj ishte kryebiseda e tyre, në të gjitha kafenetë e shqiptarëve në Northeast, në South, në Richmond dhe gjetkë apo në familjet e tyre. Kishte krenari, reflektim dhe më shumë respekt për këtë figurë të madhe të kombit tonë.

Me të drejtë shkrimtari ynë i madh Ismail Kadare duke përmendur Nënë Terezën shkruan ” Nënë Tereza dhe Gjergj Kastrioti, dy personazhet më të mëdhenjë të kombit tonë dhe ndër dy më të mëdhenjtë e Europës e të njerëzimit mbarë, sado të largët të jenë në kohë e sado të ndryshëm të jenë në trajtë, për ne shqiptarët, ka një sublime që i bashkon… . Gjergj Kastrioti simbol i vullnetit tonë për liri dhe qytetërim evropian…dhe Nënë Tereza mëshirimi ynë i madh i harmonisë, i përdëllimit dhe dashurisë për popujtë dhe njerëzimin mbarë, janë vlerat tona morale që do të na shoqërojnë përherë në rrugëtimin tonë të madh.”

Edhe në veprimtarinë e Shoqatës “Bijtë e Shqipes”, që u zhvillua të dielën e shënjtërimit të Nënë Terezës, u folë me një ndjenjë përkushtimi por edhe ndjesë të secilit përpara fjalës dhe veprës së saj. Kështu foli zoti Dritan Matraku, nënkryetar i shoqatës, që mori fjalën pas hapjes së kësaj mbrëmje nderimi nga kryetari i saj, zoti Tajar Domi. Me këtë frymë folën edhe zotërinjtë Sadik Elshani, Llazar Vero, Eqerem Murataj dhe Lumni Shurdhiqi. Në fund e mori fjalën zoti Vlashi Fili, sekretar i shoqatës, që recitoi një poezi të tij kushtuar Nënë Terezës. Mund të kishte edhe të tjerë që donin të flisnin. Të gjithë pjesëmarrësit ndjeheshin të frymëzuar dhe donin të thoshin diçka. Dhe me të vërtetë. Kjo u pa edhe gjatë koktejlit që dha shoqata me këtë rast në kafenenë e Qëndrës së saj Kulturore. Bisedat me të njëjtën temë vazhduan deri në fund. Një anëtar i kryesisë së shoqatës falenderoi zoterinjtë Dritan Matraku, Haki Çollaku, Jakup Domi që e pasuruan koktejlin me dhuratat e tyre, një traditë e bukur kjo në këtë shoqatë.

Vjeshta e këtij viti erdhi e mbarë për popullin shqiptar, dhe për Shoqatën “Bijtë e Shqipes” që nisi me shënjtërimin e Nënë Terezës dhe do të vazhdojme veprimtari të shumta dhe me vlerë për komunitetin shqiptar në Filadelfia. Do të shihemi dhe do të shkruajmë përsëri.

LAVER NIKU

Filadelfia, 4 Shtator 2015

“Bijtë e Shqipes” në Filadelfia nderojnë pilotët dëshmorë në Shqipëri

August 17, 2016 by dgreca

Para disa ditësh, në Bazën Ajrore Farkë u zhvillua ceremonia e shpërndarjes së certifikatave dhe boceteve të Shqiponjës për dy dëshmorët e Atdheut, Kapiten Florian Delia dhe toger Donald Hoxha, nga shoqata “Bijtë e Shqipes”, me seli në Filadelfia, SHBA. Në këtë ceremoni përkujtimore morën pjesë Komandanti i Bazës Ajrore Farkë, Kolonel Kuto Hasani, Kryetari i shoqatës “Familjet e Dëshmorëve të Aviacionit”, zoti Kujtim Serani, Kryetari i shoqatës “Bijtë e Shqipes”, dega Filadelfia, zoti Tajar Domi, Zvëndëskryetari, zoti Haki Kollaku, familjarë të dëshmorëve dhe të ftuar të tjerë. Fillimisht, Komandanti i Bazës Ajrore, Kolonel Kuto Hasani, falenderoi organizatorët e ceremonisë dhe përfaqësuesit e shoqatës “Bijtë e Shqipes”, Filadelfia, për vëmendjen dhe interesin e kushtuar ndaj dy pilotëve të rënë në krye të detyrës. Më pas zotërinjtë Tajar Domi dhe Haki Kollaku në emër të komunitetit shqiptaro-amerikan të Filadelfias, shprehën ngushëllimet e tyre për humbjen e pazvëndësueshme të dy bijve të rënë në krye të detyrës. Ata në shenjë respekti, mirënjohje dhe vlerësimi për dy pilotët e rënë gjatë zbatimit të detyrës, i dhanë familjarëve të tyre “Certifikatën e mirënjohjes”,{Pas vdekjes}, shoqëruar me kokën e shqiponjës me motivacionin: “Kryesia e shoqatës Atdhetare –Kulturore, Bijtë e Shqipes, Filadelfia, SHBA. Të gjithë anëtarët e saj dhe bashkëatdhetarët e tjerë, përulen me nderim para jetës dhe rënies në krye të detyrës të dy pilotëve të Forcave të Armatosura Shqiptare. Mirënjohja jonë për veprën e tyre, bashkohet me atë të popopullit shqiptar, të afërmit e tyre, shokëve dhe miqve, kolegëve ushtarakë në trojet shqiptare dhe jashtë tyre. I paharuar qoftë kujtimi i tyre!”, shkruhet në bocetin e dhënë nga kjo shoqatë. {Sh.Kërcelli}

PS: Me këtë rast redaksia e gazetës “Dielli”, përshëndet aktin human dhe atdhedashës të shoqatës “Bijtë e Shqipes” në Filadelfia dhe i uron atyre punë të mbarë në këtë mision fisnik.