Erion Veliaj – Dielli

ERION VELIAJ I VJEDH KALIN SKENDERBEUT

September 22, 2015 by dgreca

Kryetari i Bashkise së Tiranën i “vjedh” kalin heroit kombetar Gjergj Kastrioti por..i “dhuron” një biçiklete kineze!../

Nga Lek Gjoka/

Qeveritaret nga Shqipëria çfarë nuk i afrojnë qytetareve të saj që të “rreshtohen” me popujt e tjere.Kjo është diçka shumë e mirë por kur keto qeveritare fyejnë heronjë kombetare kjo nuk mund të kapërdihet dot.Dukë lundruar në internet kaloj për pak sekonda në profilin e kryetarit të ri të Bashkise se Tiranes zotit Erion Veliaj.Nuk iu besova syve.U çudita aq shumë së si një kryetar bashkie qe vjen disi enigmatik në politiken shqiptare ku në fund përfundoi në Partinë Socialiste parti që rrënjet i ka në diktaturen komuniste të beje një gafe të tille duke u munduar të reaklamoje një iniciative botërore “një dite pa makina”.Na afron në intragram në profilin e tij një foto të heroit kombetar Gjergj Kastrioti-Skenderbeu hipur mbi një biçiklete kineze.Sigurisht e kuptoj disi zgjedhjen e një biçiklete kineze sepse që nga koha e diktaturen komuniste kishin rënë në dashuri me Kinen komuniste dhe dashurinë për atë diktatature të eger na e serviren para pak ditësh kur në “festen” e Konferences se Pezes na shfaqen me paturpsinë me të madhe me fotografine e diktatorit Hoxha por ti “vjedhesh” kalin heroit kombëtar Gjergj Kastrioti mu në mes të Tiranes dhe publikisht dhe ti afrosh një biçiklete kineze duhet jo vetem të japesh dorheqjen si kryetar bashkie por të përfundosh pas hekurave sepse ke fyer figurat të historise kombëtare shqiptare.Përsë?Me qindra fotografi mund të gjesh në internet të tilla dhe askush nuk shqetesohet sepse është e drejta e gjithkujt të përdorë fotoshop.Sigurisht është e drejta e çdo njëriu privatisht të bëjë gjëra që ai i mendon pa demtuar të tjeret por kur je përson publik madje i veshur edhe me pushtet duhet ti përmbahesh kushtetutes se atij shteti që përfaqson.Në asnjë menyre ketu në Jacksonville Florida kryetari i bashkise nuk mund të afrojë në profilin e tij publik një foto të heroit gjeneralit Andrew Jackson ku dhe Jacksonvilla mori emrin e tij mbi biçiklete sepse do të ishtë një fyrje publike për gjithe qytetaret e Jacksonvilles.

Atehere perse kryetari i bashkise së Tiranës “vodhi” kalin e heroit tonë kombëtar Gjergj Kastrioti-Skenderbeu dhe ia zevendesoi me një biçiklete kineze?

Perse shoqeria civile hesht në Shqipëri?

Perse partite politike heshtin ndaj një fyerje te tille?

Perse stafi i presidentit shqiptar hesht megjithese edhe presidenca shqiptare ka fyer heroin tonë kombëtar sa here që udheheqes të shtetit Turk vizitojnë Shqipërine dhe presidentin shqiptar ku pa pike turpi largojnë bustin e heroit kombetar Gjergj Kastrioti nga salla e pritjes ose ndryshojnë salle !.

Këmbanat e alarmit po fillojnë të bien.Kombi shqiptar po fillon të ndërgjegjsohet dhe nuk është një turme që politikanet me kërbaq dhe kulaq i sjellin si të duan.Sot brezi i ri nuk pranon me që politika ti fyej heronjtë ndaj të gjithë nuk duhët të bëjmë një sy qorr e një vesh shurdh por të reagojmë si një trup i vetem në shërbim të interesava kombëtare se vetem atëhere politikanet e korruptuar do të largohen nga skena politike dhe askush nuk do të guxoje me që heroit tonë kombëtar Gjergj Kastrioti-Skenderbeu ti “vjedhe” kalin dhe ti “afroi” një biçiklete kineze !..

Jacksonville Florida

21 Shtator 2015

Tirane, Gazetashitësit nën presionin e pronarëve të lokaleve

July 22, 2015 by dgreca

Erion Veliaj ka premtuar se do të legalizojë kioskat e gazetashitësve/
Nga Albert Z. ZHOLI/
Disa e shohin gazetën si mjet jetese, mënyrën e vetme ose profesionin e vetëm që mund të mbijetojnë, ku marrin një pagë, por nuk është kështu për të gjithë. Po kaq e kanë pasion këtë profesion dhe nuk mund ta kuptojnë jetën pa të. Në mbarë botën është folur për pasionin e shumë gazetarëve të cilët kurrsesi nuk mund ta braktisin profesionin e
vështirë edhe kur jeta e tyre është vendosur në fije të perit, ashtu sikundër ka gazetarë, që nuk mund ti përshtaten punës në kompjuter, duke lënë mënjanë tastierën e zhurmshme të makinës së shkrimit, që i ngacmon në punën e përditshme. Një gazetare meksikane ka thënë: “Të paktën u jap njerëzve diçka që ia vlen ta marrin vesh”. Në Japoni, një redaktor i vjetër i gazetës së përditshme më të madhe në botë komenton: “Kënaqem kur
mendoj se i kam ndihmuar njerëzit dhe kur drejtësia vihet në vend. Sigurisht që gazetat nuk janë vetëm fryt i punës së gazetarëve. Në varësi të madhësisë dhe të organizimit të shtëpisë botuese, mund të ketë redaktorë përgjegjës, korrektorë bocash, kontrollorë për verifikimin e fakteve, arkivistë e shumë të tjerë që punojnë pa u lodhur, edhe pse emri
i tyre nuk del në gazetë. E gjithë kjo bëhet që gazeta të arrijë deri tek lexuesi”.
Po si shitet gazeta në Shqipëri?
Problemet e gazetashitësve në vendin tonë janë tepër interesante. Në mos gabon vetëm në Tiranë ka rreth 111 pika shitje të shtrira në gjithë gjeografinë e kryeqytetit. Tirana është qyteti i gazetave, jo vetëm se aty prodhohen, aty shtypen, ato formatohen, por pikërisht në Tiranë ndodhen afërsisht 60 % e lexuesve. Pra kryeqyteti ynë është qyteti i shitjes së gazetave. Pika shitje shikon që nga fundi i Kombinatit dhe deri në fundin e lagjes Kinostudio. Lind pyetja në çfarë moshe janë shitësit e gazetave? Nga një vëzhgim i kryer për gazetën “Telegraf” rezulton se 80% e gazetashitësve janë të moshës 60-75 vjeç, 15 % të moshës 45-60 vjeç dhe pjesa tjetër e papërfillshme të rinj. Kjo ndarje moshe vjen për shumë arsye. E para sepse të moshuarit që nuk kanë pension të lartë, apo që janë mësuar me leximin dhe me punën e shohin jo vetëm si mënyrë jetese por edhe si mënyrë argëtimi dhe kalim kohe. Por është dhe ana tjetër që një pjesë e tyre nuk duan tu bien në qafë fëmijëve duke siguruar sadopak të ardhura shtesë.

Po çfarë ndodh me shitjen dhe si janë kushtet e shitjes?
Nga këto pika shtije vetëm 63 janë kioska dhe pjesa tjetër shesin në tavolina të improvizuara dhe me mbrojtje të thjeshtë me plasmas ose me beze. Pra kushtet janë tmerrësisht të këqija. Në dimër shumicën e tyre e sheh të strukur nën çadër apo të mbledhur si grusht brenda kioskës së ngushtë, ndrysa në verë i sheh me kanotiere të mbuluar me djersë dhe pluhur. Shpeshherë tavolinat e improvizuara kanë nga një këmbë të thyer ku llamarinat dalin jashtë kuadratit dhe mund të përbëjnë rrezik. Në tërë këto vite demokraci është folur për standartizmin e kioskave kush shiten gazetat. Në çdo vend të botës, kioskat janë të shpërndara në pika nevralgjike, anës rrugëve ku njerëzit ta kenë të lehtë gjetjen dhe blerjen e gazetave. Ndërsa Tirana vazhdon ende të ketë një problematikë të madhe në këtë drejtim. Një kioskë është ndryshe se tjetra. Disa janë të shëmtuara sa nuk shihen, disa të mëdha dhe ide artistike. Të gjitha kioskat janë bërë sipas shijes së gazetashitësve, ku dominojnë ato të lëvizshmet. Të gjithë ish-kryetarët e bashkisë në Tiranë kanë bërë premtime të vazhdueshme për konkretizimin dhe satndartizimin e pikave dhe kioskave të gazetashitësve pro deri tani asgjë nuk është bërë. Të gjitha pikat e shitjes, janë në mëshirë të fatit, të natyrës dhe të dëshirave të Kryetarëve të Bashkive që në çdo moment edhe mund ti hiqnin si të pa sistemuara dhe jashtë kushteve teknike. Por ato ende mbijetojnë nën këtë trysni politike, ekonomike por edhe me kushtet e natyrës. Mbijetojnë duke punuar 16 orë dhe duke fituar pak, pro që ën fund të ditës së punës sërishmi gazetashitësit i sheh të kënaqur por edhe me humor, që i shërbejnë komunitetit për atë çka kanë të domosdoshme, marrjen e informacionit për probleme të ndryshme ekonomike, arsimore, shëndetësore dhe lajmet kryesore. Ndoshta gazetashitësit janë ata që hapin të parët punën në kryeqytet. Ata i sheh që në orën 04-00, në qendër të Tiranës duke marrë gazetat për ti çuar në pikat e shitjes. Shi apo bor, ftohtë apo nxehtë ata janë të parët që i japin qytetit sinjalin e zgjimit. Mbase është ora që edhe pastrueset kanë përfunduar punën në pastrimin e rrugëve të qytetit.

Problemet
Jo vetëm legalizimi, jo vetëm standartizmi i kioskave, por problem i kohëve të fundit për gazetashitësit e rrugës “Don Bosko” është dhe përballja apo debati me pronarët e lokaleve. Aktualisht në këtë rrugë, janë ndërtuar disa pallate, ku katet e para janë bërë Pab-e, ose kafenera. Pronarët e lokaleve të rinj, pa marr parasysh fare kohën e gjatë që kanë këta njerëz të heshtur të punës, po i largojnë ata nga trotuari, a thua se trotuari është pronë e tyre. Kushdo që i sheh këto lokale mëson se aktiviteti i tyre shtrihet disa metra larg trotuareve, pra disa metra larg gazetashitësve, por pronarët e duan shesh pamjen deri në kufijtë e rrugës, pasi gjasme kioskat e improvizuara u prishin sheshpamjen klientëve, u prishin qetësinë, u krijojnë ndjesi ndryshe nga aroma relaksuese e kafenesë. Në fakt këto janë vetëm dëshira meskine ët pronarëve, janë pretekse dhe kërkesa zemërngushtësie, pasi hollë hollë, të gjithë klientët që ndalin para gazetave, e shtojnë kohëqendrimin dhe shikimin ndaj kafeneve. Me një sy real, kioskat e gazetave e plotësojnë më mirë ambientin e rrugës me njerëzit kureshtarë të dijes. Pronarët duhet ta kuptojnë se kioskat nuk i prishin punë por i shtojnë punë çdo lokali, pasi aty mblidhen njerëz në çdo orë. Askush nuk i kupton marifetet e përdorimit të forcës dhe mekanizmit të njohjes (ndërhyrjes nga policia bashkiake) që përdorin pronarët e lokaleve ndaj gazetashitësve duke i larguar ata në qoshe të padukshme.
Konkretisht
Në rrugën “Don Bosko” ka katër kioska të shitjes së gazetave. Të katër kioskat dy të lëvizshme dhe dy stacionere kanë mbi 15 vjet që funksionojnë. Shpesh herë policia bashkiake u ka nxjerrë probleme, por asnjëherë nuk ka marrë vendime për largimin përfundimtar. Por dy muaj para zgjedhjeve, në kohën që përfunduan dhe dy lokale në rrugën anësore, pronarët e lokaleve kanë përdorur lloj-lloj mënyrash për largimin e tyre. Duke hasur në qëndresën e gazetashitësve, pronarët kanë përdorur policinë bashkiake për largimin e tyre nga trotuari dhe pse nuk është pronë e tyre. Ja si shprehet njëri prej tyre:
Ndrec Dod Seferi dhe Mrika Gjon Seferi
Kam 11 vjet që bëj këtë punë. Jam i dashuruar me gazetat dhe me librin. Është një punë që e bëj me kënaqësi. Kur u shërbej njerëzve më duket sikur u hap një dritare apo një rreze drite më shumë. Në çdo ditë shkoj që në katër të mëngjesit dhe marr gazetat. Këtu mbërrij në orën pesë. Tirana nuk është zgjuar ende. Lëvizjet janë tepër të rralla. Por edhe në këtë orë kam lexuesit e mi. Shumica e lexuesve thuajse janë si të abonuar. I di çfarë duan dhe çfarë lexojnë. Jemi miqësuar me njeri-tjetrin dhe nuk bëjmë gjë pa njeri-tjetrin. Kohët e fundit me ndërtimin e lokaleve të rinj kam ndeshur në një problem. Pronari i lokalit këtu afër më çoi haber të largohesha. Unë i them se kam 12 vjet këtu dhe jam shumë larg lokalit tuaj, jam në trotuar, larg pronës tuaj. Disa ditë nuk u largova dhe presionet ishin të përditshme. Një mëngjes kur u çova pashë trotuarin të rrethuar me vazo të mëdha pikërisht aty ku vendosja kioskën. Unë e çova sërishmi bri saj. Pas një ore mbërrin tek unë policia bashkiake. Pas asaj dite s’më lanë më në trotuar. Jam në gjendje stresi. Nuk mund të rri dot pa punë. Nuk mund të rri dot pa kioskën dhe miqtë e mi 11 vjeçarë. Gazeta është pjesa më e bukur e jetës sime. Besoj se Kryetari i ri Erion Veliaj do ta zgjidhë këtë punë.

Beteja për TIRANEN

April 17, 2015 by dgreca

Beteja për të drejtuar kryeqytetin do të zhvillohet mes Erion Veliajt nga PS dhe Halim Kosovës nga PD. Dy emrat u prezantuan në të njëjtën ditë dhe thuajse në të njëjtën orë nga drejtuesit e partive kryesore në vend. Kreu i PD-së dhe kreu i Bashkisë së Tiranës, Lulzim Basha zgjodhi të prezantoj mjekun e njohur Halim Kosova, në një takim me demokratët në qendër të kryeqytetit. Shumë pikëpyetjeve për emrat e tjerë që u përfolën nga djathta, Basha u ka dhënë përgjigje mjaft shkurt. “Qytetarët kërkuan një mjek dhe jo një politikan”, tha ai. Vetëm pak minuta më pas, Kryeministri dhe kreu i PS-së Edi Rama i ka dhënë fund dilemës për kandidatin socialist. Ai deklaroi nga selia rozë, se kandidati i koalicionit të majtë do të jetë Erion Veliaj. Në prononcimin e shkurtër për mediat kryesocialisti Rama u kujdes të vinte në dukje se Veliaj nuk është vetëm kandidati i Partisë Socialiste. “Kemi rënë dakord edhe me aleatët dhe kandidati ynë është Erion Veliaj”,- tha ai. Pak më herët, Kreu i Kuvendit dhe kreu i LSI-së, Ilir Meta konfirmoi se kandidati i së majtës do të jetë gjithëpërfshirës. Një deklaratë në dukje rutinë, por mëse e nevojshme duke pasur parasysh se në zgjedhjet e kaluara, aleatët luajtën jo pak rolë në fitoren dhe humbjen e kandidatëve të dy forcave kryesore.
Teksa ethet e emrave kanë marrë fund në selinë e PS dhe PD ka mjaft qejfmbetur që nuk u vunë në listë, por tashmë gara ka hyrë në një tjetër etapë. Atë të programeve elektorale, projekteve dhe premtimeve për të ndryshuar kryeqytetin. Ende kandidatët nuk kanë paraqitur platformat. Por ajo që mund të thuhet në nisje të fushatës është se Kosova dhe Veliaj pritet të sjellin një garë qytetare për kryeqytetin. Të dy kandidatët bëjnë pjesë në ata personalitete që në politikë nuk njihen për sherre, skandale, apo aq më pak abuzime dhe akuza korruptive. Janë figura të vlerësuara në kampet e tyre politike, por mbi të gjitha është se Veliaj dhe Kosova, ndryshe nga të tjerët dinë të vlerësojnë dhe kundërshtarin. Ndaj kjo betejë do të jetë një spektakël elektoral dhe një përballje mes vlerave civile e qytetare në politikë. Pavarësisht se kush do të humbasë, kjo është një fitore për të dy.
Mjeku i njohur, Halim Kosova edhe pse është deputet i PD-së njihet për profilin e tij larg politikës konfliktuale dhe stilit sherrxhi të PD-së. Nga foltorja e selisë blu apo ajo e Kuvendit nuk është parë ndonjë herë të dalë dhe të shajë apo akuzojë kundërshtarët me retorikë politike. Një administrator i vlerësuar në drejtimin e spitalit “Mbretëresha Geraldinë” dhe një ministër që qëndroi pak muaj në detyrë. Kosova ka profil të ulët si politikan, por që kompensohet me profilin e lartë të një intelektuali dhe humanisti. Nëse e krahasojmë me emrat e tjerë që ka nxjerrë PD-ja në vite për Tiranën; Albert Brojka, Sali Kelmendi, Spartak Ngjela, Sokol Olldashi dhe Lulzim Basha, dalim tek mendimi se Halim Kosova është njeriu më pak militant dhe politik, që e gjen veten tek puna dhe jo tek oratoria apo politika aktive. Për një PD që kërkon të hedh pas të shkuarën problematike, emri i Halim Kosovës duket se është gjetja e mirë për tu dhënë qytetarëve një ofertë të re.
Një rrugë tjetër nga ajo e Halim Kosovës ka pasur karriera e Erion Veliaj, por jo më pak të vlerësuar. Është ndër të rinjtë që në vitet 2000 i dha kuptim termit aq shumë të abuzuar në vend “shoqëri civile”. Preferoi të mos ndiqte karrierën pas shkollimit jashtë vendit në SHBA dhe Angli, por u kthye në Shqipëri dhe në krye të një grupi djemsh dhe vajzash arriti të krijonte një lëvizje civile me emrin “Mjaft” që i shkundi mirë zyrtarët e korruptuar të asaj kohe. Krijoi një model reagimi civil që nuk njihej deri në ato vite dhe u bë simbol i të rinjve. Mesazhi ishte i qartë, ky vend nuk bëhet vetëm nga institucionet. Para së gjithash, që shteti të funksionojë duhet të ketë qytetarë aktivë dhe të përgjegjshëm. Të njëjtën filozofi vendosi në zbatim dhe më pas kur i hyri karrierës politike. Fillimisht me një force të re politike, “G 99” dhe më pas si pjesë e strukturave të Partisë Socialiste. Sot si Ministër i Mirëqenies Sociale dhe Rinisë, edhe pse ende nuk ka dy vite në detyrë, Erion Veliaj ka një bilanc pozitiv. Mjaftojnë vetëm dy reforma për të përshkruar profilin e tij si vendimarrës dhe praktikë. Është ministri që mori përsipër zbatimin e reformës së pensioneve, një nga problemet me emergjente për sistemin në vend, si dhe paraqiti zyrtarisht në Kuvend nismën për hapjen e dosjeve të ish-komunizmit.
Nga dje gara është e hapur. Pas prezantimit pritet që kandidatët të shpallin platformat që kanë për administrimin e qytetit më të madh në vend, Tiranës. Kosova pritet të vërë në funksion përvojën si administrator i institucioneve, saktësinë e një mjeku dhe recetat strikte për zhvillimin. Ndërsa Erion Veliaj me energjinë, vizionin dhe formatin perëndimor të vendimmarrjes,pa harruar prakticitetin për të shkuar në çdo qoshe shpie për të biseduar e gjetur zgjidhjen e halleve. Mbi të gjitha dhe me pasionin e një të riu që ka hyrë në politikë për të lënë gjurmët e veta në historinë e Tiranës.
Beteja është hapur që sot! (Kortezi: Koha Jone)

GUVERNATORIN NUK E SHKARKOJE DOT, ZOTI KRYEMINISTËR, POR ERION VELIAJN, SIGURISHT!

September 8, 2014 by dgreca

Nga Elida BUÇPAPAJ/
Nuk kishte ngelur as mace dhe as qen pa shkuar në dasmën e Erion Veliajt. Që do të thotë, kishin shkuar të gjithë, përveç opozitës. Sa pështirë që ishte. Kur i shikoje politikanët e Tiranës, botuesit, e me rradhë të cilët krenoheshin përpara kamerave se ia kishin kaluar mirë tek dasma e Erion Veliajt.
Nuk kishte ngelur as mace dhe as qen pa shkuar në dasmën e Erion Veliajt. Por nuk kishte shkuar as kryeministri, megjithëse kishte dërguar djalin e madh, ndërsa ai kishte preferuar të rrinte me të voglin.
Nuk ka gjë më të bukur se të kalosh kohën me fëmijët e tu dhe gjë më të pështirë se të ishe në dasmën e Erion Veliajt. E cila në vetvete nuk përbën asnjë lloj lajmi.
Punë e madhe fort se është martuar Erion Veliaj. Kush është ky Erion Veliaj? Shkrimtar i madh, shkencëtar, një lloj Bill Gates i rilindur, Mark Zuckerberg apo Steve Jobs; sportist që ka thyer rekorde dhe i ka sjellë vendit medalje të arta; artist që ka interpretuar magjikshëm, një i ri që ka dhënë kontribute për vendin e vet, një shqiptar i ndershëm që ka sakrifikuar pasurinë e vet në të mirë të shoqërisë shqiptare, për të zbutur plagët e varfërisë dhe shtresave vulnerabile dhe në nevojë. Jo, nuk është asnjëri nga ato që përmenda më sipër. Nuk është askushi Erion Veliaj.
Qenka ministër? Punë e madhe fort. Në Shqipëri mjafton ta kesh mirë me kryetarin e partisë dhe bëhesh ministër. Mjafton që të jesh kotna si koti dhe je ministër. Je çfarë të duash. Por me kusht që të jesh kotna si koti.
Le të na e tregojë Erion Veliaj CV-në e tij. Ku ka punuar deri tani që i ka lejuar vetes një dasëm të tillë? Në cilat firma? Sepse ai një kohë e ka kaluar me studime.Ne si publik dimë se ai është marrë vetëm me shoqërinë civile. Po shoqatat e shoqërisë civile janë joqeveritare dhe jo profitabël. Ku i bëri paret Erion Veliaj për një dasëm të tillë?
Ai ka vetëm një vit që është ministër i mbështetjes sociale. Me një rrogë të mirë, por që nuk i lejon një lluks të tillë, me thërrit në dasëm me qen e me mace. Në një dasëm që festohet në të njëjtën ditë me arrestimin e Fullanit! Fullani të paktën e ka patur rrogën 10 herë më të madhe se të Erion Veliajt, dhe ka një karrierë pune gati 40 vjeçare.
Me çfarë logjike e justifikon këtë harbim grotesk Erion Veliaj, kur qeveritë shqiptare deri më tani janë akuzuar për korrupsion dhe Edi Rama ka premtuar se do të bëjë një qeveri ndryshe. Por dasma e Erion Veliajt dëshmon se historia vazhdon.
Sepse një harbim i tillë ishte i denjë vetëm për një kronikë në faqet e kronikës rozë. Kaq dhe asgjë më tepër. U martua ai dhe ajo. Sepse të jesh Ministër i mirëqenies kur mirëqënie kanë vetëm ministrat, do të thotë të jesh zero. Sepse nuk është VIP Erion Veliaj. Very Important Person. Nuk është aspak i rëndësishëm, sepse nuk ka bërë asgjë që të ketë rëndësi, veç këtë dasmëm të çmendur, të denjë për republikat e bananeve, të denjë për njerëz të rëndomtë.
Mund të bënte një dasëm normale dhe të denjë Erion Veliaj, që të mos i kishte ftuar qentë dhe macet, sepse nuk i ka miq ata që ka ftuar. Pasi në dasëm njeriu fton njerëzit më të afërt, miqtë më të afërt pasi është diçka shumë personale, jo Pazar i Gabit.
Edhe duke iu referuar realitetit. Të ardhurat që merr Erion Veliajt nuk ia lejojnë atë harbim. Por edhe sikur të ishte i pasur, harbimi i tij nuk përbën lajm për opinionin publik.
Përbën lajm vetëm në sens tjetër, që populli t’i kërkojë llogari se ku i ka gjetur të hollat për të bërë shpenzime të tilla, i xhiruar live, si të ishte dasma e trashëgimtarit të Anglisë apo atij të Monte Karlos, si të ishte dasma e princit William, apo e Albertit II Grimaldi të Monakosë, të dy trashëgimtarë froni me pasuri të trashëguar nga familja mbretërore dhe Principata e Monakosë. Po Erion Veliaj nuk është trashëgimtar froni. Nëna e tij merr si pension 100 Euro. Dhe pensioni i së jëmës duhet ta bënte Erion Valiajn të ecte me këmbë në tokë dhe t’i vinte gishtin kokës!
Po dasma e Veliajt përbën lajm, për t’i hapur sytë edhe kryeministrit të Shqipërisë. Sepse për Guvernatorin Fullani, Edi Rama nuk kishte kompetenca, por për Erion Veliajn i ka, dhe i ka të plota.