• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

E PYETA KOL BIBËN NJI HERË

February 28, 2020 by dgreca

Si e shpëtoi tregtarin hebraik nga pushkatimi dhe refuzoi shpërblimin/

Nga Dr. Gjon Buçaj/*

Kol Bib Mirakaj, si ministër i Punëve të Mbrendshme, ka ba shumë për shpëtimin e hebrejve, siç tregojnë disa dokumenta të nxjerrun nga arkivat e shtetit shqiptar në vitet e fundit. Gjithashtu, në monografinë “HALIM SPAHIA”, me autor prof. dr. Nuri Bashotën, përmendet ndima e tij edhe e vëllait, Pashuk Bib Mirakaj, për transferimin e shumë familjevet hebreje, “…në mënyrë të organizuar dhe tejet sekrete dhe me emra krejt të tjerë,,,”, me automjetet e firmës “Vllaznit Spahia”, prej Kosove nepër Shqipni e përtej (lexo në faqen 79 mbi dëshminë gojore që Haime Adizhes i ka dhanë mikut të vet, Nuri Bashotës, i cili asht edhe autori i monografisë në fjalë mbi tregtarin humanist gjakovar). Asht me interes për t’u shënue nji rast specifik, për të cilin i ka tregue ai vetë autorit të këtij shkrimi.

E pyeta Kolë Bibën nji ditë, në se ka pasë ndonji satisfaksion në jetë, tue pasë punue për interesin e atdheut e të popullit të vet, pa interes vetiak dhe pa shpërblim, tue i ndimue gjithkujë në nevojë që iu ka drejtue, gjithmonë me përkushtimin e nji misionari idealist.

Nuk i pëlqente shumë me folë për vetëveten, megjithate m’u përgjegj se po, dy here kishte pasë satisfaksion moral. Kësaj here unë po rrëfej këtu historinë e njenit rast, ashtu si ma ka tregue ai vetë:

Ka kenë vjeti 1946, kur pata shkue nji ditë në BAR Vittoria (në Piazza Fiume në Romë), për me u takue me Eduard Liçon, nji mik i imi. E kam pasë gjithmonë zakon me shkue në takim së pakut pesë minuta para kohe. Hyna mbrendë dhe kalova pranë nji tavoline ku ishin ulun nji grup shqiptarësh refugjatë. I përshëndeta dhe u ula më nji tavolinë vetëm, në pritje të mikut t’im.

Papritmas, nga tavolina e grupit u ngrit nji burrë i thatë, i zbehtë dhe i veshum me petka të vjetrueme. Erdh e u ndal para meje dhe m’u drejtue: “Shkëlqesa Mirakaj?” Po, i thashë, unë jam Kolë Mirakaj, i befasuem që m’u drejtue me “shkëlqesë”.  I shkuen lotët dhe pa folë ma gjatë me mue, u këthye kah shokët e vet të tavolinës dhe u tha: “ndoshta ju po çuditeni pse po m’shkojnë lotët tash kur po takoj Shkëlqesën Mirakaj………”, dhe tregoj me emocion epizodin kur ia pata dalë me i shpëtue jetën njenit nga vëllaznit Levi në Tiranë. Në fund të tregimit shtoi: “Sikur ministri Mirakaj t’a kishte pranue shpërblimin tone të merituem, sot mund të kishte nji ose dy pallate në Romë dhe nuk do t’ishte refugjat i vorfun kështu si na.”  Ai zotni kishte mbërrijtë në Itali në ato dit, i liruem nga burgjet e komunizmit në Shqipni.

Kureshtja me dijtë ma shumë mbi atë ngjarje interesante, më shtyni me iu lutë që të m’a spjegonte. Unë po sjell spjegimin e tij, por i kërkoj ndjesë lexuesit sepse kam harrue emnat e vëllazënvet LEVI, kurse koha e ngjarjes ka qenë vera e vitit 1943.

Simbas spjegimit të Kolë Mirakajt, nji ditë i kishin ardhë në zyre dy zotnij hebrej, Leo Thürr, përfaqësuesi i Komunitetit Hebraik pranë Qeverisë, bashkë me nji tregtar nga Vlora, me mbiemnin Levi. Vëllaznit Levi merreshin me tregti ari, ishin argjentarë.

Nji vëlla Levi ishte arreshtue nga SIMI (Servizio Informativo Militare Italiano) dhe ishte dënue për pushkatim, sepse kishte dhanë pare komunistavet. Ai nuk ishte komunist, por paret i kishte dhanë nga frika, sepse komunistat u kishin djegë nji dyqan dhe kishin kërcnue me u djegë edhe dyqanin tjetër. Koloneli Italian kishte kërkue 12000 napoleona ar “për SIMI-n”, për t’i kursye jetën të arrestuemit. Ata mund t’i jepshin paret, por kush mund të besonte se megjithate nuk do t’a ekzekutojshin.

Kol Biba u spjegoi se, tue qenë nën okupimin ushtarak Italian, qeveria nuk ka fuqi veprimi mbi ushtrinë, por megjithate premtoi se do të merrte masat e mundëshme dhe u kishte thanë të vijshin përsëri të nesërmen, në orën 6 të mbramjes.

Mbas takimit, ministri kishte dërgue dy kabllograme në Vlorë, njenin prefektit e tjetrin federalit, të cilët, kishin konfirmue se faktet ishin ashtu si ia kishin përshkrue Thürr dhe Levi.

Të nesërmen, Kol Biba thërret kolonelin Italian në zyre i thotë se “Ju mbani t’arrestuem nji qytetar shqiptar dhe unë kërkoj që t’i dorëzohet menjiherë qeverisë shqiptare. “Kush asht i arrestuemi?”, kishte pyetë koloneli dhe kur ndigjon emnin e Levit, ai përgjegjet me arrogancë, më kambë gati me dale përdere: “Ai asht arrestue sepse ka dhanë pare komunistavet dhe nesër n’orën 6 të mëngjesit do të ekzekutohet!” Ministri shqiptar ia kishte këthye me ton të forte: “Ti e pushkaton nesër n’orën 6, por unë do të hypi në aeroplan në orën 9 për Romë dhe do t’i referoj Musolinit se e ke ekzekutue pse nuk të kanë dhanë 12000 napoleona ar!” Kjo e ftofi kolonelin, i cili e ndryshoi tonin: “Shkëlqesë, por për dobinë e të dy palëvet…..”. Kol Biba i kishte thanë se për dobinë e të dy palëvet ai e donte qytetarin shqiptar të dorëzuem në zyren e tij mbrenda ditës! Ashtu edhe u ba.

Kur Leo Thürr dhë vëllau i të burgosunit erdhën në orën 6 të mbramjes, befasia me gëzim ishte e kuptueshme, kur u takuen me të burgosunin që tashma ishte në dorën e qeverisë shqiptare, që do të thoshte edhe se jeta e tij ishte e shpëtueme. Por befasia edhe ma e madhe, ngarkue me emocion të thellë, ishte kur Kol Biba u tha se ai tash ishte i lirë dhe mund të shkonte bashkë me ta në shtëpi.

Të nesërme, të dy vizitorët i vijnë Kol Bibës në zyre për të tretën herë, por kësaj radhë për t’a falënderue. Ai u kishte thanë se kishte ba vetëm detyrën dhe mbas nji bisede të shkurtë, i kishte përcjellë të dera, me premtimin se hebrejt në Shqipni do të kishin mprojtjen nga qeveria si të gjithë qytetarët tjerë shqiptarë. Kur asht këthye te tavolina e punës, ka vërejtë se kishin harrue nji valixhe dore. I ka thane rojes me i thirrë të vijnë me e marrë, por kur janë këthye, i kanë spjegue se nuk e kishin harrrue valixhen dhe se aty ishte nji “falënderim” për shpëtimin e jetës së Levit. “Po çka asht ai falënderim?” i kishte pyetë dhe kur i kishin spjegue për shumën në franga ar që ishte në valixhe, ai e kishte marrë si ofendim. “E kuptoj gjendjen t’uej shpirtnore, se përndryshe do t’u akuzojshm për tentativë korrupsioni”.  Kot u munduen me u arësyetue se ai e kishte shpëtue jetën e njeriut të tyne pa kurrfarë premtimi paraprak, dhe se ata, si hebrej, e kishin obligim shpërblimin dhe mirënjohjen dhe se kjo ishte e vetmja mënyrë e mundun për ta me e nderue obligimin e tyne moral, e tjera. Mbas zemrimit në fillim, ministri asht zbutë dhe i ka ftue të ulen, ka porositë kafe dhe ka zhvillue nji bisedë të qetë me ta, u ka spjegue se për ate ishte shpërblim i madh dhe i mjaftueshëm shpëtimi i jetës së Levit.

Mbas atij takimi të përfunduem me mirëkuptim të përzemërt, patën kalue rreth 3 vjet deri në takimin e rastësishëm në Piazza Fiume në Rome.

Dr. Gjon Buçaj,

Shkurt 2020, Sterling-VA(VOAL)

Filed Under: Histori Tagged With: Gjon Bucaj, Kol Biben

LAMTUMIRE MUSTAFE ELEZI!

October 4, 2018 by dgreca

Përcjellja e Mustafë Elezit/
Mustafe Elezi, një ndër vatranët e përkushtuar, një dhurues bujar i Vatrës,ndërroi jetë në moshën 92 vjecare, me 1 tetor 2018. Mustafa u lind më 26 shkurt 1926 në Valbonë të Tropojës. Të Martën një grup vatranësh me kryetarin Dritan Mishto, shkuan dhe ngushulluan Familjen , të afërmit, miqtë në Shtëpinë Mortore “F. Ruggerio & Sons”, që ndodhet në adresën: 732 Yonkers Ave-Yonkers, NY 10704.
3 riku.JPG2 Ngushellim.JPG
Varrimi i të ndjerit u organizua të Mërkurën më 4 tetor 2018. Ish kryetari i Vatrës, një nga miqtë e Mustafë Elezit, në fjalën përcjellëse që mbajti pranë arkivolit me trupin e të ndjerit, evidentoi cilësitë më të mira të këtij shqiptari të mirë, patrioti të vendosur, që punoi deri në fund të jetës për Vatrën dhe Cështjen Kombëtare . Po e përcjellim të plotë elegjinë e dr. Bucajt:

FJALA E DR. GJON BUCAJ NE PERCJELLJEN E MUSTAFE ELEZIT/

1 Gjon Bucaj
1 Varrimi
Nga Dr. Gjon BUÇAJ*/
I nderuem dhe i dashtun Imam,
e nderueme familja Elezi, 
me ndjenjën e dhimbjes së thellë për humbjen e mikut të nderuem e të dashtun, bashkohem me ju me i dhanë Mustafës lamtumirën e fundit dhe me e përcjellë trupin e tij në pushimin e mbramë.
Shpirtnisht Ai asht dhe do të jetë gjithmonë me ju në kujtimet e ditëve të mira e të vështira të jetës. Për ne miqt, do të mbetet gjithmonë i pranishëm në kujtimet tona për kohën e kalueme në miqsi të përzemërt. Komuniteti shqiptar këtu, do ta kujtojë me mirënjohje për kontributin pa interes që i dha me përkrahjen e Xhamisë dhe të shtypit të saj, si institucion fetar e kombëtar; për ruejtjen e identitetit tonë, si bashkëthemelues dhe mësues shkolle në gjuhën shqipe;  si pjestar i Komisionit Ndërfetar, përkrahës e bashkëpuntor i dy shqiptarëve të mëdhaj, Imam Isa Hoxhës dhe Imzot Zef Oroshit, si dhe i Kishës Ortodokse të Nolit. Në mënyrë të veçantë do ta kujtojë “VATRA”, së ciles iu bashkue sapo erdhi në Amerikë.  Nuk u ba pjesë e asnji partie a grupi politik, por vrapoi te “VATRA”, të cilën e njifte dhe e andërronte nga larg qyshë në ditët e hershme të rinisë. Mustafa dikur ka thanë: “Gjithmonë do të punoj e do të mendoj për “Vatrën” se asht shpirti i im” (kjo shprehje asht marrë nga nji shkrim i botuem në Gazeta Atlantik, në pragun e 100 vjetorit të “Vatrës”, 5 prill 2012, me autor Ramiz Lushaj). Asaj nuk i kurseu kohë, mund e ndimë financiare deri sa dha shpirt. “Edhe sivejt, se vitin tjeter ndoshta nuk do të mundem”, na thoshte Zefit e mue, me kuptimin se vitin tjetër mund të mos ishte as vetë. E kam fjalën për Zef Përndocajn; ai e unë kemi pasë privilegjin e nji miqsie të veçantë me të Ndjemin.
Përveç vlerës historike të “VATRËS” dhe kontributit që ajo i ka dhanë kombit shqiptar si dhe dobisë që ajo mund t’i sjellë në të ardhmen, përkushtimi si ky i Mustafës i shtjen borxh shqiptarët, që ta mbajnë “VATRËN” të pastër, me frymë të pandryshueme kombëtare dhe të mbështetun në parimet e demokracisë amerikane, ashtu si e krijuen themeluesat e mëdhaj dhe idealistat si Mustaf Elezi e mbajtën për ma se nji shekull.
Shtegtimi prej kur u lind “në prehnin e Alpevet  Shqiptare” e deri në mbarim të jetës, asht dëshmi e vlerave të mishnueme në karakterin e Tij. Përjetoi luftën, burgun, punën nën kushte jo njerzore, dhimën e pushkatimeve e të vuejtjevet të njerzve të afërt, përjetoi mërgimin në Jugosllavi, ku i rezistoi presjonit për t’u poshtnue e ba spiun, dhe duel i lodhun dhe i damtuem fizikisht, por  moralisht triumfues: bir i denjë i Jahelezve të Dragobisë, i papërkulun në qëndrimin e tij pro interesave t’atdheut, që do të thotë kundër sllavokomunizmit antikombëtar e antinjerzor. Përveç vuetjve dhe tragjedive që i përballoi me guxim e dinjitet, Mustafa përjetoi edhe gëzime e kënaqsi. Iu shmang vdekjes tue lanë Shqipninë; në Kosovë u martue me Mehanen fisnike, të bijnë e Ukë Qerimit, pinjoll i Nezajve të Shipshanit të Gashit, me të cilën krijoi familje të mrekullueshme, që i dha shije jetës së tij. Mbërrijti në Amerikë, në “Tokën e premtueme”, ku iu desht me ndërtue nji jetë të re, në rrethana të reja, me vështirësitë që sjell çdo fillim, vështirësi të cilat i përballoi me krahun e djathtë, ortaken e jetës gjithmonë pranë. Të dy së bashku, me punë e sakrifica, i rritën fëmijt me edukatë familjare, i shkolluen dhe u a panë gëzimin e sukseseve profesionale dhe të jetës familjare, gjithmonë në frymën e traditave të mira të rracës shqiptare. Ramja e komunizmit dhe Lirija e Kosovës ishin dy gëzime që e kishim të vështirë edhe me i andërrue.
Por gëzimi dhe krenaria e jetës së tij, mbetet Familja, me fëmijt dhe fëmijt e fëmijve në rrugën e mbarë të suksesit dhe të ruejtjes së traditave të mira shqiptare. Edhe në përzgjedhjen e emnave,  Mustafa e Mehanja shihet se kanë pasë në mendje ruejtjen e identitetit kombëtar. Ndrikullë, i paç me jetë dhe ia u pashë vetëm gëzimin gjithmonë! Zoti ju dhashtë forcë!
*Fjalimi i dr. Gjon Buçaj, mbajtur në varrimin e Mustafë Elezit

Filed Under: Opinion Tagged With: Gjon Bucaj, Lamtumire MUstafe Elezi

LAMTUMIRE ILIA TERPINI

July 21, 2018 by dgreca

Nga Gjon Buçaj/*

Lexova, me befasi e dhimje, lajmin e vdekjes së Ilia Terpinit, të cilin e kemi pasë prezent si fotograf dhe video xhirues në kremtimin e 100 vjetorit të themelimit të” Vatrës” në New York, në prillin e vitit 2012.  Në atë udhtim ka qenë i shoqnuem nga zonja Angjelina Xharra dhe fotograf i njohun Zhani. Me atë rast ai realizoi edhe nji dokumentar, për të cilin më ka pasë njoftue se ma vonë asht shfaqë në Tiranë dhe se ishte vëlerësue shumë nga rreth 300 shiques të premierës. Ka qenë dëshira e tij që t’a sjellte dokumentarin në New York the t’ishte vetë prezent kur të shfaqej për publikun shqiptaroamerikan këtu dhe filmin e sponsorizuem nga “Vatrër” t’a lente në arkivin e saj. Ndërmjetësuesi me “Vatrën” për dërgimin e ftesës, që të mund vinte në Amerikë, ka qenë profesor Thanas Gjika.
Me këtë rast, në emën tim dhe të vatanëvet,  u shprehi ngushëllimet të birit dhe të gjithë familjarëvet, miqve e bashkëpunëtorëve të aferm, me ndjenjen e humbjes së nji profesionist të përkushtuem që la kujtime të mira dhe nji trashigimi artistike të pasun.
U preftë në paqë!

  • Fotografia eshte bere ne shtepine e te ndjerit Agim Karagjozi.

Filed Under: Opinion Tagged With: Gjon Bucaj, Lamtumire Ilia Terpini

KËSHILLI DREJTUES TREGOI PJEKURINË E VATRËS 106 VJEÇARE

March 5, 2018 by dgreca

VATRA ANALIZOI ME PJEKURI E MATURI PROBLEMET AKTUALE DHE MIRATOI PLATFORMËN PËR VITALIZIMIN E SAJ. TAKIMI U MBYLL ME SHTËRNGIME DUARËSH MES KRYETARIT MISHTO DHE ISH KRYETARIT BUÇAJ-

1 Foto kryesore1 Dritan Gjon Zef1 gjoni doren1 dritani nflet 4

Në vijim të platformës për forcimin, gjallërimin dhe vitalizimin e saj, Federata Panshqiptare e Amerikës VATRA  mblodhi me 3 mars 2018 Këshillin Drejtues dhe analizoi me përgjegjshmëri situatën aktuale, debatet e pas Kuvendit, miratoi platformën e vitalizimit të saj etj.

Me pjekuri e urëtsi kryetari Dritan Mishto, toleroi zërat kundër, dëgjoi vërejtjet, kundërshtimet dhe pretendimet, dha spjegimet e tij dhe kërkoi që Këshilli të ruante pjekurinë karakteristike të Vatrës, e cila përherë ka ditur që të përballojë situata të vështira dhe ka mundur të mbijetoi për 106 vite, përkundër zërave dashakeqës se Vatra mbaroi, Vatra u shua, Vatra e kreu misionin etj…etj…

Këshilli i zhvilloi punimet sipas rendit të ditës, të paralajmërua publikisht, duke dëgjuar raportet përkatëse dhe platofrmën sipas seksioneve dhe drejtuesve sipas kësaj kronike:

– Prezantimi i punës së Vatra Foundation Inc-Raport nga dr. Nexhat Kaliqi.

– Prezantimi i Punës së Fondit të Studentëve-Raport nga Z. Mithat Gashi.

Raport i Kryetarit të Komisionit të Garancive të Kanunores z. Bashkim Musabelliu

–      Raport i financierit të Vatrës z. Marjan Cubi

–      Prezantimi i platformave të punës së:

–     Editores së faqeve anglisht të gazetës Dielli Znj. Rafaela Prifti

–     Këshilltarit për çështjet e kulturës z . Gezim Nika

–    Këshilltarit për Zhvillimin Ekonomik z. Elmi Berisha

–   Menaxherit të përgjithshëm të aktiviteteve z. Frederik Ndoci

Koordinatorit të medias  Dritan Haxhia.

Në pikën e rendit të ditës për shqetësimet e degës së Washingtonit dhe asaj të Usterit,që dërgoi një letër para fillimit të takimit,  u  diskutua në vijim. Ish kryetari dr. Gjon Buçaj paraqiti oponencën e  tij ndaj kryetarit Mishto, i cili dha përgjigjet e tij dhe kërkoi bashkëpunim për të zgjidhur çdo keqkuptim.

Nga ana e tij, anëtari i këshillit të të urtëve Zef  Përndocaj, paraqiti ankesat e tij për Kryetarin Mishto. Z. Mishto kërkoi mirëkuptim e  bashkëpunim.

Në fund të takimit u shtërnguan duart mes Kryetari Dritan Mishto dhe ish kryetarit Buçaj e Zef Përndocaj.

Gjithçka u zgjidh me mirëkuptim e pjekuri dhe Vatra doli më e fortë edhe nga ky ballfaqim. Për më shumë detaje do të lexoni në Gazetën Dielli të printuar. Fotografi me shume shihni ne facebook dielli vatra).

 

 

Filed Under: Featured Tagged With: dalip greca, dritan Mishto, Gjon Bucaj, Keshilli i Vatres, Shternguime duaresh

KRYETARI I VATRES: VATRANET DREJT KUVENDIT TE 10 QERSHORIT

June 3, 2017 by dgreca

8-5 Jacksonville

NË PRAG TË KUVENDIT, KRYETARI I VATRËS VIZITOI DEGËT NË FLORIDA, HARTFORD, MICHIGAN DHE TORONTO/

9-5Tampa8-4 Ago agaj8-6 Jacksonville9-4 dega Orlando9-6 dega Hartford9-1 detroit ok

Gjatë muajve prill dhe maj 2017 Kryetari i Vatrës, dr. Gjon Buçaj, i shoqëruar nga arkëtari, anëtar i Kryesisë Marjan Cubi, vizituan degët e Vatrës në Florida, duke organizuar takime në Tumpa- Cleartwater, Jacksonville dhe Orlando, më pas vizituan degën në Hartford, CT, duke vazhduar me degët në Michigan dhe në Toronto, Kanada.Në këto vizita ishin edhe zonjat Nikoleta Buçaj dhe Dila Cubi. Në raportin që kryetari dha në Kryesinë e Vatrës me  falenderoi drejtuesit dhe bashkëpunëtorët e tyre në këto degë për masat organizative dhe për bujarinë e treguar.Duke qenë se këto vizita u bënë në prag të Kuvendit vjetor të Vatrës, ne i kërkuam dr. Buçajt, që të jepte një intervistë informuse për Kuvendin dhe për takimet me degët.

8-2 shkolla Tampa8-3 Abetare8-7 gratee jackson9-2 Kujtimi9-3 Gani Vila9-7 TorontoDielli:- Dr. Buçaj, po afron data 10 qershor, datë kur do të organizohet Kuvendi i Vatrës. Si po shkojnë përgatitjet?

Dr. Buçaj – Përgatitjet po shkojnë mirë, por ma me ngadalë se sa pritej dhe se sa do të duhej.

Dielli:- Çfarë presin vatranët nga ky Kuvend?
Dr. Buçaj
– Antarët kryesisht presin se kush do të zgjidhet në udhëheqësinë e re dhe cili do të jetë programi i Vatrës për të ardhmen.

Dielli:- Priten ndryshime?

Dr. Buçaj – Pikërisht priten ndryshime në organet drejtuese, pse ky asht Kuvend Zgjedhor dhe kjo udhëheqësi e ka krye mandatin e vet.

Dielli:- Në prag të Kuvendit, ju keni marrë një turn nëpër degë, me çfarë qëllimi?
Dr. Buçaj
– Si dihet, Kuvendi i vitit të kaluem u shty e mandej u anulue për mungesë të shumicës së degëvet për të përgatitë me kohë listat e antarëve të rregulltë dhe të delegatëvet që do të merrnin pjesë në Kuvend. Kjo ka ndodhë deri dikund për plogështinë e udhëheqësisë së degëvet, por edhe për shkak se tek antarët kishte ra entuzjazmi i fillimit kur degët janë themelue. Ky asht nji fenomen që vërehet gjithëkund, prandej asht nevoja që herëmbashere të kontaktohen Këshillat e Degëvet edhe antarët direkt, për të frymëzue riaktivizimin. Si thotë fjala popullore, zjarmi duhet ngacmue për t’a mbajtë të ndezun.
Dielli:- Çfarë është e përbashkëta që konstatuat gjatë takimeve që organizuat në këto degë?
Dr. Bucaj
– Pikësëpari bujaria karakteristike e shqiptarëvet dhe mikpritja e përzemërt si nga ana e kryetarëve me bashkëpunëtorë, ashtu edhe nga antarët, të gjithë i gëzoheshin takimit me ne dhe e çmonin vizitën.
Nji e përbashkët tjetër vërehet edhe nevoja për të shkëmbye mendime dhe, sidomos, për të sqarue qëndrimet e Vatrës që shpesh interpretohen në mënyrë të gabueme për mungesë informimi. Njerëzit kanë zakon të ndikohen nga interpretimet gojore ma shumë se sa nga shtypi i Vatrës, të cilin pothuej se nuk e lexon kush përveç vatranëve, madje edhe shumë nga ata nuk e lexojnë me vemendjen e duhun. Interesim dhe shqetësimi për gjendjen politike në vendlindje asht nji tjetër e përbashkët me randësi.
Dielli:- Nëse do të ndaleshim tek dega në Tampa Bay-Clearwater, çfarë do të veçonit nga veprimtaria e saj?
Dr. Buçaj
– Në Tampa asht nji degë që funksionon mirë, por edhe atje, dukunija e ramjes së entuzjazmit ka pasë si rjedhim pakësimin e numrit fillestar të antarëvet, si gati në të gjitha degët e tjera, por ai numër që i ka ndejtë besnik Vatrës, asht solid dhe udhëhiqet nga nji grup që janë të përkushtuem dhe kanë harmoni në mes tyne. Kremtimi i Ditës së Flamurit dhe, sidomos, funksionimi i shkollës shqipe, janë dy suksese vërtetë për t’u lavdërue. Ajo asht nji ndër degët e rralla që kanë qenë gati për Kuvend edhe në vitin e kaluem. Në Tampa u shtrue nji darkë me muzikë e valle, për të festue 105 vjetorin e themelimit të Vatrës. Aty patëm kënaqsinë e veçantë se erdhi nji kolonel i ushtrisë amerikan, shqiptar, baba i të cilit ka qenë shokë i imi i fëminisë.
Dielli:- Po dega në Jecksonville, e cila ishte dega e parë që u krijua pas 100 vjetorit të Vatrës në shtetin e Floridës-Çfarë ka mbetur nga entuziazmi i fillimit?
Dr. Buçaj – Edhe Dega e Jacksonville-it ka pësue nga ramja e entuziazmit të parë, por edhe atje asht nji grup i mirë bashkatdhetarësh të cilët i kanë qëndrue besnikë Vatrës dhe udhëheqsave dinamikë të Degës. Në Jacksonville asht vrejtë rritja e numrit të antarëvet, sidomos të rinj, në pragun e këtij Kuvendi, për të cilët le të shpresojmë se në Kuvendin e ardhshëm zgjedhor do të jenë të rregullt për të rritë edhe numrin e delegatëve.  Dega e Jacksonville-it asht gjithënji aktive në komunitet dhe, gjithashtu, ka shkollën shqipe me numrin e nxanësave gjithënji në rritje.
Edhe në Jacksonville, si në Tampa, u theksue 105 vjetori i Vatrës me darkë dhe kremtim me muzikë e valle. Atje ndodhi nji kangëtare nga Shqipnia, e cila argëtoi falas të pranishmit.

Dielli:- Ndërkohë dega e Orlandos duket se po jep shenja rigjallërimi? Ju bëtë një takim dhe me këtë degë, çfarë konstatuat?

Dr. Buçaj – Edhe me Degën e Orlando’s takimi ishte i përzemërt, gjatë drekës në restorantin e nji qifti shqiptar, në udhtim prej Tampa’s në Jacksonville. Aty u njoftuem me pronaren bujare dhe me disa vatranë që i takonim për herë të parë.
Edhe atje historia e entuzjazmit ishte e ngjajshme me vendet e tjera. Përveç asaj, Kryetarja e Degës, Florisiana dhe bashkshorti saj Ermal Ahmeti na treguan se dy herë kishin mbledhë shumë bashkatdhetarë për përvjetorin e pavarësisë, por financiarisht kremtimi nuk kishte përfundue me sukses. Florisana është shumë e intersuar për mbarvajtjen e deges dhe sic na tha po perpiqej  me gjetë mënyra afrimi për shqiptarët e Orlando’s dhe na u lut që, kush ka miq e të njohun në atë zonë, t’i porosisin që t’i afrohen degës së Vatrës.

Dielli:- Organizuat edhe një takim me degën e Vatrës në Hartford, si shkoi takimi dhe çfarë e karakterizon këtë degë?
Dr. Buçaj – Dega në Hartford ka përballue dy probleme. Së pari, nji grup u nda për mungesë të bshkëpunimit të kryetarit të parë me bashkëpuntorët e vet dhe, së dyti, kryesia e re e Degës ka bashkëpunue me nji grup aktivistash për formimin e nji shoqate në emën të komunitetit, tue marrë pjesë në të dy formacionet. Ma vonë asht krijue njifarë distance për shkak të inconveniences me marrë pjesë si antarë në të dya. Megjithatë edhe në Hartford asht nji grup i përkushtuem për Vatrën dhe e sigurojnë funksionimin e saj, me moton “ma mirë pak e sakt se shum e për lum”.
Dielli:- Mesazhi juaj para Kuvendit të Vatrës?

Dr. Buçaj – Të shkojmë në Kuvend me frymzimin e idealizmit  atdhedashës, të bisedojmë vllaznisht dhe të hartojmë programe pune për të ardhmen.  Të zgjedhim përsona të përshtatshëm, të cilët do ti përkrahim që bashkarisht të realizojmë premtimet e Kuvendit.

Dielli: Ju shkuat edhe në Michigan, me cfarë mbresash u larguat që andej?

Dr. Gjon Buçaj:- Gjendja në Michigan është e mirë. Ata e kanë ruajtë numrin prej më shumë se 70 anëtarë. Janë të rergullt edhe me listat e anëtarësisë dhe pagesat. U ndjemë mirë se me ne ishte edhe vatrani i kahershëm dhe anëtar i Këshillit të Vatrës z. Kujtim Qafa. Biseduam lirshëm, madje shfrytëzuam edhe ftesën e z. Gani Vila për të dhënë intervistë në Televizionin e tij e për të sq1aruar opinion rreth Vatrës dhe qëndrimeve të saj.

Dielli: Po dega e Vatrës në Toronte si e kishet gjendjen?

Dr. Buçaj: Edhe në Toronto, si kudo e duan Vatrën.Takimi u organizua në shtëpinë bujare të zv/kryetarit të Vatrës, z. Qamil Saliu. Ne patëm një takim atje me kryesinë e Vatrës. Kryetari i degës z. Toni Sufaj bëri një raport për veprimtaritë e degës, ndërsa unë fola për Kuvendin dhe qëndrimet e Vatrës. Duke qenë se është përgatitë një raport me shkrim për këtë takim, që Dielli besoj se do ta botojë numrine  ardhshëm, nuk po shtoj gjë tjetër.

Dielli: Faleminderit për intervistën!

Dr. Gjon: Bucaj: Unë ju falenderoj!

(Intevistoi:Dalip Greca)

Filed Under: Featured Tagged With: dalip greca, Gjon Bucaj, KRYETARI I VATRES: VATRANET DREJT KUVENDIT, TE 10 QERSHORIT

  • 1
  • 2
  • 3
  • …
  • 15
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • Një lutje për shëndetin e mikut tonë të çmuar Dalip Greca
  • SHUHET PATRIOTI I MADH DR. GJON BUÇAJ, VATRA MESAZH NGUSHËLLIMI
  • SUPREME COURT LEAK LEADS THE HEADLINES
  • GAZZETTA DI VENEZIA (1919) / SHKRESA E DJEMVE TË ISMAIL QEMALIT DREJTUAR MINISTRIT TË PUNËVE TË JASHTME TË ITALISË ME RASTIN E VDEKJES SË BABAIT TË TYRE
  • TURKEY’S COLLUSION WITH RUSSIA – NEW REPORT
  • Jo, po: ka Shqipni për Zotin
  • GJON KAMSI DHE RRËNJËT E FAMILJES SË TIJ MESJETARE
  • KAFSHËT LUFTËTARE SI DHE NJERËZIT
  • ALBANIAN LANGUAGE – ELECTIVE COURSE – AT HARVARD UNIVERSITY
  • MITINGU I MADH I 13 MAJIT 1910 NË BOSTON NË PËRKRAHJE TË KRYENGRITSËVE TË KOSOVËS DHE KRYEKOMANDANTIT ISA BOLETINI
  • Federata Panshqiptare e Amerikës VATRA mirëpret të gjithë shqiptarët në festën e 110 vjetorit të krijimit të saj
  • Liria e popujve kërkon sakrificë dhe vetëmohim
  • Poezi nga Lulëzime Malaj
  • Poezi nga Emine S.HOTI
  • LEGJENDA E DUKATIT DERVISH ALI AJANI 1794-1851

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari Albin Kurti alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla Astrit Lulushi Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fadil Lushi Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Hazir Mehmeti Ilir Levonja Interviste Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Tregim Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT