Gjon Kadeli/

            

THE ATROCITIES COMMITTED BY SERBS DURING THE BALKAN WARS 1912-1913 COLLECTED BY LEO FREUNDLICH,  WHICH WARE PUBLISHED IN VIENA  AUSTRIA IN 1913

In the following pages are discribet, the horrific  atrocities committed  by the Serbs against Albanians. WER   THE BLOD LUST OF THE SERBS The Daily Telegraph. During the marching through Albania, the Serbs, have not only treacherously executed unarmed  Albanians, but in their awful savagery, they have also murdered difensless people woman, children, the elderly and even infants on their mothers bosom

                                  THE ALBANIANS MUST BE EXTERMINATED

In regard to the news report that 300 Albanians from Luma, who carried no arms were shot i  Prizren without legal proceeding, The Frankfurter Zeitung wrote this, “It seems that in this particular case, the Serbian troops are to be blamed for the carnage At the beginning of the war, we were openly told by Serbian officials “We shall exterminate the Alabanians Since the last fall Serbian troops crossed the border and occupied land inhabiteted by Albanians, one blood bath after another has been commited

                                GENOCIDE WAR

In an article published in the Kreuzzaitung, Professor Sshieeman declares in this article that Serbs are waging a war of genocide against the Albanians. They woodlike to exterminate this nation root and branches. The whar correspondent of the Danish newspaper Riget, Fritz Magunessen, describes as fallaws, the comportment of the Sers in regard of the Albanian population: The war making of the Serbs in Macedonia is characterized by a frightful slaughter of the Albanian population. The army is waging a horrible war of genocide. According to the declarations made by officers and soldiers 3000 Albanians were killed between Kumanovo Shkup and 8000 around Prishtina. In the district of Luma 27 villages were completely destroyed, and inhabitants including  children . Women and children were literally wrapped in straw and burned alive before the eyes of their captivated fathers. Pregnant women were torn to pieces in a horrible way and the unborn child set on the bayonet. The wellkown journalist Johan Stadmuller said in connection with the war in the Ballcan that the Serbs, because of their behavior, somehow convey the impression that there is something demoniacal about them. In connelction with what happened during Albania’s Golgotha, it is important to mention alsaw what has written the British Anthropologist,, historian and journalist Mary Edith Durham. She spend many years in the Ballcans and knows the history of that area. In connection with the Balcan wars, she said the fallowing: The Serbs, once free from Turkish yoke, tried to impose upon other nations, be they Catholics or Moslems, a yoke which was much havier than that of the Turks. “No Turk” Wrote Miss Durham “ever treated Armeniens worse than did the Sers treated the Albanians ,in thew name of  the Orthodox Church. According to Leo Freundlich 25000 Albanians lost their lives as a result of massacres commitet by the Serbs during the Balcan wars. However, experts assert  that the number is much higher According to the French scholar Ami Boue, this figures give an idie, as to the extent of the Albanian genocide, which was achived with verious means, inconcciible in the twentieth century Europe.

Nga Gjon Kadeli/

Për ma shumë se 150 vite Serbia ka vazhdue përpjekjet për të dëbue shqiptarët nga trojet e tyne. Lloje lloje mënyrash janë përdorun edhe çdukjen në masë (gjenocidin). Po e filloj këtë artikull me pak fjalë rreth historisë së Serbisë që nga koha e fillimit të kryengritjeve të popujve të Ballkanit kundër pushtimit Ottoman. Serbija kryengritjen e parë kundra Turqisë e bani me 1804 e të dyten më 1815. Si rrjedhim i këtyne kryengritjeve, Serbia me përkrahjen e Rusisë, fitoi njifarë autonomije nga Otomanët, dhe në Kongresin e Berlinit 1878 fitoj pavarësinë. Më 1844 ministri i jashtëm i Serbisë Ilia Grashanin, bashkë me disa zyrtarë të tjerë përpiluen nji plan që u quejte “Nacertanja”. Në këtë rast lindi ideja për krijimin e Serbisë së Madhe në kurriz të vendeve fqinje. Simbas këtij plani, që u fillue të vëhej në veprim me 1862, 200 mijë shqiptarë do të zhdukeshin dhe 400 mijë do të detyroheshin të shkoshin në Turqi. Më 1876 Rusija filloi luftën kundër Perandorisë Ottomane. Ajo i kërkoi edhe Serbisë të fillojë luftën kundër Perandorisë Ottomane, gja që Serbija e bani. Ajo sulmoi komanden ushtarake turke të zonës së Nishit me krahinat e tij të cilën e mori nën kontroll. Në këtë kohë Nishi ishte pjesë e Vilajetit të Kosovës. Mbas kësaj ngjarje Serbija filloi procesin për të detyrue shqiptarët të braktiseshin trojet e tyne stërgjyshore nga zona e Nishit me rrethet e tij. Gjatë këtij procesi 620 katunde të banueme me shqiptarë u shprazen nga 350 mijë banorët e tyne. 70 mije prej tyne u vranë, u therën ose u dogjen gjallë, pjesa tjetër prej 230 mijë u detyruen të largoheshin nga ajo zonë. Shumica e tyne, me shumë mundime shkuen drejtë Kosovës e të tjerët drejtë Turqisë e ndonji vendi tjetër.
Ky ishte gjenocidi i parë që bani Serbija kundër shqiptarëve. Gjenocidi i dytë u ba gjatë luftave të Ballkanit e gjatë Luftës së Parë Botnore. Gjenosidi i tretë u ba me 1998 e 1999 gjatë Luftes së Kosovës. Pra, sic Shifet, Serbija bani tri gjenocide kundër popullit shqiptar. E shof të arsyeshme që me këtë rast të vëjë në dukje gjnosidin e katërt që bani Serbija ndaj nji vendi fqinj domethanë kundër Bosnje-Hercegovinës, pak përpara luftës së Kosovës. Gjenocidi në fjalë u ba kundër popullsisë myslimane të Bosnjës. Ky gjenocid ishte ma barbari që nga Lufta e Dyte Botnore, ku u vrane 8000 burra e djem të ri të pafajshëm. Gjatë Luftës së Bosnjës u vranë 100 mijë vetë e zoti e din se sa u plagosen dhe rreth 2 milionë njerëz u detyruen të braktiseshin trojet e tyne. Përsa u përket dameve materiale si shtepi e ndertesa te tjera s xhami e te tjera asht vështirë të llogoriten. Prandej, tuej u bazue në veprimet tejet barbare të përmenduna ma nalt, shteti serb nuk mund të konsiderohet ndryshe vetëm shtet gjenocidesh. Shtoj këtu se Serbija, megjithë luftat tejet të përgjakshme dhe shkatërruese që bani kundër Bosnje-Hercegovinës e Kosovës, ajo ende vazhdon të krijojë probleme si në Bosnje e Hercegovinë po ashtu edhe në Kosovë. Mund të thuhet, se duket e çuditshme që ndonji organizatë ndërkombëtare që merret me çështjen e damshpërblimeve të luftës nuk ka kërkue që Serbija të paguejë damshpërblime për luftat në Bosnjë e në Kosovë. Ka ardhun koha, që, si Bashkimi Europian, po ashtu edhe shtetet ballkanike të ja thonë troç Serbisë, se përpjekjet e sajë, gjatë ma se njishekulli e gjysëm, për krijimin e të ashtuquejtunes Serbinë e Madhe, janë të destinueme të mos realizohen kurrë.