hapja e dosjeve – Page 2 – Dielli

Hapja e dosjeve dhe historia si u zhdukën dosjet në Vlorë

December 12, 2014 by dgreca

Nga Gëzim Llojdia/
1. Njerëzit e mirë janë të gjykuar të bëhen skllevër të të këqijv, thotë S.Frashëri.Kuptimi filozofik i kësaj urtësia është i lidhur me çështjen më të debatuar në 20 vjet nëpër kafene,seanca parlamenti,këshilli bashkiak,kuvendi partish,grupim shoqatash e gjithë farë bashkimi që është krijuar në këtë vend si dhe jo pak i ndjerë e i prekur nëpër familjet shqiptare ,pra hapja e dosjeve të spiunëve të sigurimit të shtetit shqiptar. Në dimensione të kohës është përsëritja ,histori 200 vjeçare tipike shqiptare ku gjithë secili hedh nga një urë zjarri që shërben për të mbuluar misterin ose heq nga një gur për të zbuluar të vërtetën. Dihet ,që regjimi që përshkoi 50 vjet jetë në Shqipëri krijoi dhe ngriti një sistem të sofistikuar një armatë të tërë ,për të mbajtur gjatë qoftë edhe duke u zvarritur, por në këmbë pushtetin e dalë nga lufta e dytë e përbotshme. Historia e krijimit të dosjeve dhe mekanizmi i veprimit të saj janë të njohura dhe të panjohura,mirëpo ajo që e mundon rëndshim këtë popull është mos hapja e dosjeve. “Sinqerisht, të gjitha palët duhet të merren me të tashmen dhe të ardhmen kështu që zgjidhja jonë është vetëm kjo:… Hapni dosjet,”tha
S. Burany, një socialist i cili e ka hartuar legjislacionin dhe beson se dokumentet mund të verifikohen për të mbajtur spiunë aktuale të sigurt dhe për të ndaluar materiale të ndaluara. Që nga viti 1997, vetëm një pjesë e dosjeve të policisë së fshehtë të Hungarisë ka qenë e hapur, bazuar në shqyrtim individual nga stafi i arkivit, për njerëzit që i frikësohenata që ishin spiunuar,thotë në një artikull të datës 30, January 2005 Christine Spolar,në Hungary’s ex-insiders ëant spy files opened botuar në Chicago tribune.
Në diskutim janë oxhaqet e dosjeve të tjera në arkivat e shtetit, nga tri degët e sigurimit, që përmbajnë emrat e bashkëpunëtorëve nga i gjithë vendi prej 10 milion njerëz. KjoHungari, më shumë se 15 vjet pas rënies së Murit të Berlinit, vazhdon të luftoj me të cilët duhet të jenë në gjendje për të lexuar çdo gjë që është e fshehur në milionat e faqeve të dokumenteve me emrin e koduar flet vëllime për vështirësinë e duke u përpjekur për historinë e djathtë pas dekadash diktaturës.Shqetësimet e saj rezonojnë nëpër një rajon të Evropës së re, ku shumë vende ish-komuniste kanë tentuar të vë në dukje ish-bashkëpunëtorë.Gjermania Lindore, e cila kishte një aparat më brutale të sigurisë, ishte i pari për të lejuar qasjen e publikut në dosjet e saj të sigurisë. Çekosllovakia, e cila më vonë u ndanë në dy vende, i hapi dosjet për të penguar ish-spiunë nga postet publike. Sllovakia, paspavarësisë nga çekët, në 1993.Polonia dhe Hungaria u përpoqën për të mbrojtur dosjet e tyre në ditët e pasigurta të tranzicionit demokratik por trajtoi një llogaritje të madh dhemetodike në fund të viteve 1990. Në vitin e kaluar, Sllovakia ka postuar numrat në dosjet dhe emrat në një faqe Ëeb.Në kohën e trazirave të kohës komuniste, grupet perëndimore e të drejtave të njeriut kritikuan vendet e reja të lira për hapjen e dosjeve, me shumicë, nga frika se të pafajshmit do të nga akuzoheshin dhe se të dhënat janë jo të besueshme dhe të dyshimta në dokumentet. Megjithatë, për Lindore evropianët të cilët donin një kompensim për vite të tiranisë, thotë reporteri i gazetës të cituar më sipër. Përpjekje e Hungarisë me”lustrimin” – një fjalë aplikuar për hapjen e dosjeve që rrjedh nga një term latine për pastrimin – ka qenë larg nga të kënaqshme për disa që kërkojnë ndëshkim.
2.
Aso kohe,viti ‘93 si date ndërkaq orën nuk e kam të memorizuar në kujtesë kur policia ato ditë po imbarkonin thasë me dosjet e krijuara gjatë 50 vjetëve në Vlorë për tu dërguar në kryeqendër të vendit. Brenda asaj sasie të madhe thasësh linë, dremisin prej vitesh qindra histori ,të mbuluar me pluhur ku deshifrimi pra kërkonte pikë së pari vullnetin politik të mazhorancave, që këmbenin karriget në pushtet, por kurrsesi asnjë nuk pranonte faktin, që historitë e shkruara brenda atyre dhjetëra tonë letër e bojatisur e sajdisur me shkrimin duhej të shfaqeshin,pra të kalonin nga errësira e bodrumeve në dritë të diellit. Pak përpara ardhjes së dimrit të parë imbarkimi morri fund dhe dosjet përfunduan në kryeqendër të vendit në pritje të fatit të tyre me histori, që tashmë ishin vjetruara shumë,ngase edhe vitet vjetroheshin akoma më shumë. Ç’praj asaj kohe, dosjet filluan të përdoren politikisht, ndërkaq mediumet shqiptare tronditin mijëra shpirtra ndërsa tregonin pjesë nga dosjet, që nuk dihet si kanë përfunduar në dorën e tjetër kund pa ligj. Mirëpo dhe vitet ndërsa rrëzoheshin para syve ,aq sa edhe urat që na kanë nxjerrë në limane,u rrëzuan dosjet shqiptare si historia jonë e ndërtuar në 50 vjet nuk u hapën kurrsesi.
3.
Çfarë bënte me dosjet një nëpunës i shtetit apo si formulonte ato, një miku im që tash nuk rron më,rrëfen bukur te:”Gjenerali i dosjeve”.
“Brenda vitit Zihniu u be specialist i vërtetë kuadri. E njihte kuadrin emër për emër, po jo fytyre për fytyre. Atij i duhej jo kuadri vetëm, po dosja e tij. Jo njeriu, po hija e tij. Jo puna konkrete, po biografia përkatëse. Jo si ish ai në të vërtetë, po ç’thoshin dhe ç’shkruanin të tjerët për te. Pra kriteri kryesor për vlerësimin e kuadrit ishte biografia, jo puna. Zihniu pothuaj s’i lexonte fare karakteristikat e punës për secilin. Gjithnjë ato ishin te mira ose shume te mira. Njerëzit qe s’kanë biografi te mire, mendonte ai, punojnë nga frika e transferimit për me keq apo pushimit nga puna, qe vazhdonte ne mënyrë te përhershme, po jo gjithnjë me te njëjtin intensitet dhe rreptësi. Me pak se çdo gjë tek kushdo ai njihte dhe vlerësonte anën njerëzore. Ai nuk mund ta kuptonte dhe ta besonte se dikush punonte mire nga pasioni për punën, nga dashuria për nxënësit, profesionin, lenden. E shumta ai këto i quante kritere te pranueshme për Bashkimet Profesionale për te ndare pakot e Vitit te Ri. Shkurt. Njeriu është dosja e tij… Sipas kriterit klasor, qe sipas tij ishte i vetmi kriter i drejte dhe i plote. Ai armatën e madhe te arsimtareve, si gjeneral i tyre qe ishte, e ndau ne tri pjese te mëdha. Arsimtare qe aktualisht punojnë e duhet te punojnë vetëm ne qytet, vetëm ne fshat apo sipas rastit edhe mundësisë, edhe ne qytet edhe ne fshat. Te paret ishin te privilegjuarit, komunistet, fëmijët…
Dhe ca më poshtë Y.Bora thotë:” Nga dosja ime. Na fal, poet, se te lashë për ne fund. Pa fillo na rrëfe sinqerisht biografinë tende, se te gruas tende e di unë me mire tashti. Shkurt se s’kemi kohe. Sot gjerat kryesore sa për t’u njohur… Pooo, lindur me…. ne… fshat, pooo, prandaj duhet te shkosh ne fshat familjarisht. Rrjedh nga një familje e mesme fshatare, jooo, s’je treguar i sinqerte, ke qene familje e pasur feudo-borgjeze, vete me ke thënë ne konfidence, ke pasur dhe dyqane ne qytet, shtëpi dykatëshe, makine. Nga na dole fshatar i mesëm ti i dashur poet. Na dashke te punosh edhe burrë e grua ne qytet. Pa vazhdo, vazhdo me poshtë… Futu ne Luftën Nacionalçlirimtare. Ç’qëndrim ka mbajtur familja jote?… “Ne përgjithësi familja ime ka mbajtur qëndrim te mire gjate Luftës Nacionalçlirimtare, me përjashtim te babait tim, i cili për një periudhe te shkurtër kohe mori pjese me Ballin Kombëtar…” Mjaft poet, kaq me duhej. Te tjerat m’i thuaj njëherë tjetër, se s’kemi kohe… Kam tre mije e dyqind dosje për t’u njohur me to. Një ushtri e tere me arsimtare te qytetit e te fshatit. Dhe mori një dosje radhe…
… Kaluan kështu edhe dy vjet. Unë për “pune te mire” vazhdoja punoja ne fshat. Edhe Zihniu po për “pune te mire” kaloi nga inspektor i arsimit ne inspektor kuadri per arsimin. Une po largohesha gjithnjë e me shume nga rrethi im shoqëror intelektual i qytetit dhe po i afrohesha atij te fshatit. Duke mos botuar dot asgjë, ne heshtje u përjashtova nga Dega e Lidhjes. Një përjashtim ne heshtje, një përjashtim qe te mos dukej si përjashtim, te mos kishte diku ne një sirtar vendim për përjashtim, qe te mos kisha te drejte te ankohesha diku… për përjashtim. Po njëkohësisht i përjashtuar te isha. Realisht te mos botoja dot poezi, por po te ankohesha për një gjë te tille, te me jepej përgjigja sikur e kisha ketë te drejte, po përsëri te mos botoja dot poezi… Një rebus i pashembullt. Një mënyrë trajtimi tepër e sofistikuar. Njerëzve t’u duket sikur kane… Ose te paktën t’u duket sikur do te kenë ne te ardhmen, ndoshta deri ne fund te jetës se tyre. Njerëzit te mos kenë pune dhe t’u duket sikur puna s’u mungon, megjithëse nuk firmosin ne asnjë bordero. Fëmijët e tyre te kenë te drejte te shkojnë ne shkollat e larta, po realisht te mos lejohen te hyjnë ne auditorët e tyre, për arsyen e vetme, se s’kanë emrin ne liste… Njerëzve t’u duket sikur kane rroga te larta, pavarësisht se s’kanë as te ulëta… Shumica e popullsisë te vuajnë tmerrësisht nga lufta e klasave, po çdo rast konkret te trajtohet si i veçante, qe s ‘duhet përgjithësuar, si gabim qe s ‘duhet
përsëritur, si devijim i korrigjueshëm nga “Uji lart rrjedh i kulluar, po poshtë turbullohet”… e megjithatë çdo gjë te ndodhe si me pare, te përsëritet po ashtu, me këmbëngulje, me kokëfortësi, me ashpërsi me te madhe, vetëm me një kusht. Çdo gjë qe ndodh te mos duket e drejtuar nga një dore e vetme Zeusi. Ne pegjithesi te duken sa me pak duart e atyre qe drejtojnë, qe sundojnë, qe shtypin, gënjejnë, shpifin, falsifikojnë, plagosin, vrasin dhe rivrasin pa gjak viktimat e tyre te pafajshme.
… Kur Zihniu mori çelësin dhe hyri për here te pare ne zyrën e kuadrit, iu duk sikur mori komandën e një ushtrie te tere. Ushtrie te dosjeve. Kjo ishte një ushtri e rregullt, e disiplinuar, e rreshtuar, e futur neper dosje individuale, e lidhur mire dhe e gazermuar neper kuti metalike te lyera ngjyre vaji si arkat e fishekëve ne repartet e vërteta ushtarake. Dukej qe ish një ushtri e mbajtur mire dhe e mësuar me urdhra. U kthye dhe pa dhomën e rregullt rreth e rrotull. E pëlqeu. Dhoma e ngushte, po e mjaftueshme për kaq ushtri. Këtu ishte vetëm armata e arsimtareve te qytetit dhe fshatit, bashke me familjet dhe te afërmit e tyre. Prindërit, vëllezërit, motrat, tezet, hallat, hallet… Dajot, xhaxhallarët, te cilët mund te ishin me kleçka biografie dhe te jepnin dore qe kur te doje te plagosje apo te vrisje nipërit apo mbesat e tyre.

4.
Dosjet duhen hapur për të mbyllur një herë e mirë dhe gati përgjithmonë një plagë që ka vite e mahisur dhe ka vite, që ka qelbur krejt shoqërinë tonë. Hapja e dosjeve do të shpëtojë një shoqëri të tërë të mbërthyer në makth. Nëse një grup nismëtarësh të djathtë paraqiten një projekt në kuvend , mund të them se rrezja e tij është shumë e gjerë dhe prek mjaftë shtresa. Mirë do të ishte që gjithsecili të shikojë dosjet e tij për të mësuar gjithçka çfarë është shkruar nëpër fletët bardhë e zi ,prapa shpine për të njohur miqtë e vërtetë dhe armiqtë. Por duke bërë kujdes për të shmangur tragjeditë. Një i njohuri im ka punuar me dosjet në fillim të viteve ‘90 më ka shpjegonte se aty gjendet gjithë xhevahiri i ligësisë,kur të gjithë spiunonin të gjithë nga brenda familjes,në punë,ndërmarrje, lagje,mëhallë,fshatë, katund. Çdo të ndodhte nëse hapen fletët e zverdhura ku gjendet gjithë kjo kuturbirë dhe del në dritësim?A do të përmbajnë dot vetën të prekurit nga gjithë kjo padrejtësi?Për të hapur dosjet duhen mirëzgjedhur një ligj nga shtete që kanë kryer më parë këtë proces dhe në radhë të parë me konsensus të gjithë palëve të politikës.
Kategoritë, që mund dhe duhet të përfshihet dhe hapja e tyre të bëhet për politikën dhe medien dhe për të gjithë nivelet e administratës shtetërore,që paguhen me taksat e qytetarëve.

Hapja e dosjeve do të spastrojë politikën dhe drejtësinë nga spiunët e Enverit

December 10, 2014 by dgreca

Bisede me z. Simon MIRAKAJ- Kryetar i Shoqatës Antikomunistë të të Përndjekurve politikë/
Kryetari i Shoqatës Antikomuniste të të përndjekurve politikë, Simon Mirakaj, në intervistën për “Telegraf”, sqaron se Ligji i Lustracionit duhet të zbatohet edhe në Shqipëri, sikurse është zbatuar në të gjitha vendet postkomuniste, për tu shkëputur përfundimisht nga e kaluara e zezë komuniste. Rruga e vetme që do të na çojë në BE, thotë zoti Mirakaj, është të heqim dorë nga simbolet e komunizmit. Zbatimi i ligjit të Lustracionit, pohon Mirakaj, nuk ka të bëjë aspak me hakmarrje personale dhe se dosjet do t’i hapin vetëm të interesuarit, dhe se duke mësuar se cilët ishin urdhëruesit, zbatuesit dhe bashkëpunëtorët e atyre që vranë dhe përndoqën kundërshtarët politikë, do të mund të spastrohet politika dhe drejtësia jonë.
– Zoti Mirakaj, çfarë ndryshimi ka në projektligjin e dorëzuar pardje në Kuvend dhe në klimën politike në krahasim nga projektligji që u rrëzua në 2008-n nga Gjykata Kushtetuese?
– Unë doja ta filloj që nga viti 1995, ku ka pasur përpjekje që të hyjë në komision për hapjen e dosjeve, që quhej Komisioni “Mezini” dhe për faktin e ngjarjeve të ’97-s ky komision u mbyll. Më vonë përpjekje pati në 1998, me Komisionin “Bezani”, ku u bënë disa seleksionime, por deri kaq. Në 2008-n u hartua një projektligj, i cili u hodh poshtë nga Gjykata Kushtetuese për shkak të konfliktit të interesit, sepse në një nen të këtij projektligji përjashtoheshin edhe gjyqtarët, në krye të Gjykatës Kushtetuese ishte Fehmi Abdiu. Të paktën, atëherë kështu u bë arsyetimi që u rrëzua nga Gjykata Kushtetuese ai projektligj i Lustracionit. Tani në vitin 2014 Shoqëria Civile ka marrë përsipër të hartojë një projektligj të ri për Lustracionin. Nëse ne duam të shkëputemi nga e kaluara, duhet të përballemi me të dhe përballja është që të shfletojmë historinë e së kaluarës, të shohim të zezën të zezë dhe vetëm në rast se ne do të përballemi me të kaluarën, atëherë ne do të shkëputemi prej saj. Ne pretendojmë të shkojmë në Europë, por në Europë nuk mund të shkohet me simbolet e komunizmit.
– Pas 23 vjetësh nga rrëzimi i komunizmit përse ia vlen të hapen dosjet?
– Besoj se e dini që në festimet e 5 Majit, ju patë që në Varrezat e Dëshmorëve në Përmet fëmijët që nderuan me grusht, ky është një simbol i komunizmit. Aq më keq që e bënë fëmijët, që fëmijët, edhe kur u vdesin familjarët, nuk i lejojnë në varreza. Pastaj, në një rast tjetër, kujtimi i Kongresit të Përmetit, ku në atë u hodhën themelet e diktaturës komuniste, ku atje u shfaqën portretet e diktatorit Enver Hoxha. Pastaj, bëhen përvjetorët e krijimit të Brigadave partizane me shallet e kuq dhe me portretet e Enverit. Dhe fatkeqësisht, kjo ndodh në prezencën e qeveritarëve. U desh thirrja e ambasadorit Arvizu, që e cilësoi “monstër” që u hoqën shallet e kuq dhe portreti i Enver Hoxhës nga parakalimi. Unë mendoj, që domosdoshmëria e hapjes së dosjeve vjen edhe nga një fakt tjetër më të rëndë. Nëqoftëse do të ishin hapur dosjet, nuk do të kishim “Qytetar Nderi” një vrasës, sikurse bëjnë Mehmet Shehun e Feçor Shehun. Këto dhe shkaqe e arsye të tjera e bëjnë edhe sot domosdoshmëri hapjen e dosjeve. Bëjmë të gjitha përpjekjet dhe reforma të thella ligjore, të cilat na kushtëzojnë që demokracia jonë t’i bashkohet Bashkimit Europian, ndërkohë, kur nga ana tjetër, i shprehim publikisht mirënjohje diktatorit Evner Hoxhës dhe simbolet e komunizmit. Ky është një paradoks i kohës. Duhet të ballafaqohemi me të kaluarën e zezë komuniste, që historia të mos përsëritet dhe e kaluara të mos më jetë peshë frike, dhimbjeje të vazhdojë të vrasë shpirtrat tanë. Kjo është gjithë filozofia e hapjes së dosjeve. Koha që humbëm nuk mund të zhvlerësojë këtë filozofi.
– A mund të përbëjë rrezik për Sigurinë tonë Kombëtare hapja e dosjeve, siç argumentojnë jo pak?
– Hapja e dosjeve bëhet me ligj. Pra, ky draft i është dorëzuar Kuvendit, dhe dosjet kanë cilësi. Dosje sekrete, dosje tepër sekrete. Çdo gjë sistemohet me ligj. Te ligji i Lustracionit ne nuk po bëjmë ndonjë shpikje. Ligji i Lustracionit dhe hapja e dosjeve janë miratuar dhe janë zbatuar në të gjitha vendet postkomuniste dhe nuk ka ndodhur ndonjë fenomen i çuditshëm, që të trembet dikush se në Shqipëri, nëse hapen dosjet kërcënohet siguria kombëtare, apo për hakmarrje, etj, etj. Hapja e dosjeve do të bëhet me komision. Ligji e përcakton se cilat dosje do të preken.
– Cili është qëllimi final i hapjes së dosjeve të sigurimit të shtetit?
– Këtu nuk është vetëm ky qëllimi që të gjejmë vetëm bashkëpunëtorët e sigurimit. Unë personalisht dhe shtresa e të persekutuarve e njohim mirë atë situatë. Qëllimi i vërtetë i zbatimit të Ligjit të Lustracionit është që administrata publike të pastrohet nga të inkriminuarit, qoftë bashkëpunëtorë të sigurimit të shtetit, me hir apo me pahir dhe, njëkohësisht, të gjithë këta të mos jenë më pjesë e drejtësisë ish gjyqtarët që kanë dhënë dënime politike, ish prokurorët, oficerët e sigurimit. Ne sot kemi në Gjykatën Kushtetuese, në Gjykatën e Lartë, kemi në SHISH njerëz që kanë qenë leva dhe instrumente zbatimi dhe ekzekutimi të diktaturës.
– Në vendet postkomuniste, atje ka tjetër kulturë dhe emancipim demokratik, ndërsa në vendin tonë, ku këto mungojnë, a mund të ndikojnë negativisht në një hapje të dosjeve?
– Absolutisht nuk do të kemi ndonjë rrezik dhe kërcënim të Sigurisë Kombëtare. Duhet të gjejmë edhe ata që i kanë detyruar disa, nëpërmjet dhunës, që të bëhen bashkëpunëtorë të sigurimit. Hapja e dosjeve nuk do të thotë, që të hapen dosjet në rrugë. Çdo qytetar ka të drejtë të hapë vetëm dosjen e vet dhe këtu mbyllet cikli. Nuk ka të drejtë as të fotokopjojë, as të lançojë personat që e kanë dhënë deponime për atë.
– A mund të përbëjë rrezik për imazhin e atyre të dënuarve, që u bënë bashkëpunëtorë të sigurimit, duke spiunuar bashkëvuajtësit e tyre?
– Nuk ka asnjë rrezik dhe unë flas për shtresën e të përndjekurve, që është një shtresë fisnike, që edhe pasi dolëm nga burgjet, nuk kemi dëgjuar për hakmarrje, por secili ndërtoi jetën e vet.
– Sipas jush, a ka ndonjë mangësi ky projektligj i ri i Lustracionit?
– Projektligji është hartuar nga njerëz kompetentë, nga ekspertë të cilët kanë marrë modelin gjerman dhe atë çek dhe e kanë përshtatë. Me atë që kam studiuar unë, nuk ka ndryshime të mëdha më draftin e mëparshëm.
– Nëse ky ligji i Lustracionit do të zbatohet – me në fund, cilat do të jenë të mirat për shqiptarët dhe demokracinë tonë?
– Qëllimi i hapjes së dosjeve nuk është kurrsesi qëllim hakmarrës, por është qëllimi që të ballafaqohemi me të shkuarën dhe të shkëputemi përfundimisht prej saj, të bëhemi pjesë e Europës. Kështu që unë besoj që shoqëria, kësisoj, fiton, fiton edhe demokracia. Qëllimi është që brezit të ri t’i japim mesazhin e paqes dhe ky mesazh jepet duke u shkëputur më në fund nga e kaluara.
– Zoti Miraka, pak më lart thatë që sot është e Majta në qeverisje dhe ka pak mundësi të miratohet ky ligj. Sipas jush, përse e Djathta që qeverisi 8 vjet nuk e miratoi që ta zbatonte ligjin e Lustracionit?
– E djathta në 2008-n e çoi në Kuvend, por më vonë nuk e ngriti më zërin. Unë mendoj që nuk ka qenë një këmbëngulje serioze e së Djathtës. Sigurisht, që të implikuar dhe të inkriminuar, njerëz të sigurimit të shtetit e shërbëtorë të zellshëm të diktaturës ka edhe nga e Djathta, edhe nga e Majta. Skepticizmi im ushqehet sepse ne nëse ne komunizmin nuk e shikojmë si një të keqe të përbashkët, nuk mund të luftohet.
Jam skepticist nëse politikanët duan do që të hapen dosjet
– Sot, pas 23 vjetësh, shumë janë konsoliduar dhe kanë monopol në politikë. Mendoni se ligji i Lustracionit do t’i prekë?
– Unë, edhe pse jam partizan i hapjes së dosjeve, jam skeptik, kjo jo dhe kaq se e Majta është në pushtet. Skepticizmin tim e kam rrjedhojë e një arsyetimi. Në 2006-n u paraqit një rezolutë për dënimin e krimeve të komunizmit dhe e Majta nuk e aprovoi dhe doli jashtë seancës parlamentare. E, megjithatë, tani shikoj pak dritë, që më jep pak shpresë, pasi për këtë ligj kanë folur edhe ambasadori i SHBA-së, i Gjermanisë.
– Faleminderit!
Bisedoi: Jakup B. GJOÇA/
Kortezi:Gazeta Telegraf

PROTESTA E PD – DEKLARIMI I EDI RAMËS PËR HAPJEN E DOSJEVE DHE PREMTIMI QË AI I KA BËRË ANGELA MERKELIT

November 23, 2014 by dgreca

*Edi Rama dhe Lulzim Basha duhet të shqetësohen për faktin se Shqipëria ka siguri zero për investitorët e huaj. Dhe kjo gjendje nuk u krijua as sot, as kur erdhi Edi Rama në pushtet, por që në kohën e PD të Sali Berishës!
*Shqipëria është një vend kuazi mafioz dhe investitorët e huaj nuk vijnë në Shqipëri, sepse aty nuk kanë siguri. Nuk e them unë, por Angela Merkel!/
Opinion nga ELIDA BUÇPAPAJ/
Ndërsa përballë kryeministrisë dje konsumohej protesta e rradhës këtë çerek shekulli, nga periferia e Tiranës, kryeministri i Shqipërisë konsumonte edhe ai një deklaratë të rradhës, siç ishte hapja e Dosjeve.
Lulzim Basha thërriste në shesh për plagët e shoqërisë shqiptare, kur partia që sot drejton ai ka qeverisur vendin për 8 vjet rradhazi prej 2005-20013, duke i lënë të pamjekuara ato plagë. Në atë kohë Edi Rama si lider i opozitës organizonte protesta dhe bojkote.
Duke ricikluar njëri-tjetrin.
Sot Lulzim Basha shqetësohet për papunësinë, pensionet e ulta, bile shqetësohet edhe për fatin e të përndjekurve, kur ne e kemi parasysh se si u vetëdogjën të persekutuarit politikë mu në zemër të Tiranës dhe Lulzim Basha, nuk mori as mundimin që t’i takonte ata njerëz të mjerë, dhe i la në mëshirën e fatit.
Ndërsa vetë kur bëjnë greva – i keni parë se si i ngrejnë çadrat e bardha – me salltanet sulltanësh!
Në protestën e Lulzim Bashës morën pjesë ata që janë pushuar nga puna me ardhjen në pushtet të PS. Nga ana e saj PS punësoi ata që kishte pushuar nga puna PD kur kjo forcë politike kishte dalë në opozitë. Pra protestojnë punëmarrës që kanë humbur vendin e punës nga punëdhënësi i ri, dhe prandaj duan punëdhënësin e vjetër.
Ky është trafikim i pastër dhe turpi i kësaj klase politike mizerabël! I barabartë me trafikimin e qenieve njerëzore. Sepse ua ble votën në shkëmbim të një vendi pune!
Këtu konsiston thelbi i pseudoqeverisjes, që sa here vijnë në pushtet iu bëjnë shërbim klientelist votuesve, që marrin trajtën e klaneve tribale!
Edi Rama ka premtuar 300 mijë vende pune, premtim që nuk e paska mbajtur, sipas Lulzim Bashës. Domethënë që Edi Rama ka gjetur një papunësi drastike prej qeverisjes tetëvjeçare të PD. Natyrisht që po.
Prandaj që të rifitojë kredibilitetin e humbur, Lulzim Basha duhet të shajë veten dhe partinë e tij, të paktën të bëjë autokritikë.
Edi Rama ka gjetur papunësi drastike dhe 10 miliardë Euro në vit sipas Guardia di Finanza të Italisë, prodhim hashashi nga tregu mafioz.
Prodhim, të cilin kërkon që ta kthejë nga një produkt të mafies, në një produkt të shtetit mafioz deputeti i PS Koço Kokëdhima, sepse, sipas tij, për marihuanën e prodhuar në Shqipëri ka kërkesa të mëdha në Europë, pasi është e cilësisë më të mirë!
Cilësia e hashashit po, ndërsa gjendja e shtetit të së drejtës është përtokë.
Edi Rama dhe Lulzim Basha duhet t’i tregojnë elektoratit se vendet e punës nuk i krijon partia ku ata votojnë, por shteti ligjor i cili siguron lirinë e tregut për investitorët e huaj.
Po si mund të flitet për liri të tregut, kur shteti shqiptar ende nuk i ka zbuluar vrasësit e Artan Santos dhe nuk i ka shkuar deri në fund vjedhjes dhe sistemit klientelisto-nepotik të Bankës të Shtetit. Sepse Ardian Fullani ishte vetëm shërbëtor i bindur i politikës.
Edi Rama dhe Lulzim Basha duhet të shqetësohen për faktin se Shqipëria ka siguri zero për investitorët e huaj. Dhe kjo gjendje nuk u krijua as sot, as kur erdhi Edi Rama në pushtet, por që në kohën e PD të Sali Berishës!
Shqipëria është një vend kuazi mafioz dhe investitorët e huaj nuk vijnë në Shqipëri, sepse aty nuk kanë siguri. Nuk e them unë, por Angela Merkel!
Shqipëria, një perlë e Mesdheut, duhej të ishte tregu i parë për turizmin europian. Aty do të duhej të zbarkonin me miliona turistë gjermanë, suedezë, finlandezë, zviceranë, polakë, hungarezë. Nuk vjen asnjë prej tyre. Preferojnë të shkojnë në plazhet e Turqisë.
Sepse në Shqipëri nuk kanë siguri, nuk ndjehen të sigurt.
Kjo është e vërteta. Prej këtu nis edhe shtetbërja, edhe opozita.
Edi Rama nuk ka se përse të shqetësohet me protestat. Janë një riciklim. Ai e di mirë se si organizohen. Se si sillen njerëzit me autobusë nga rrethet, se si autobusët i paguan partia, ua paguan edhe drekën për orët e humbura.
Edi Rama, nëse i hap Dosjet, do të mbetet në histori, por do të bëjë vetëm detyrën.
Por atij i duhet së pari të mbajë premtimet që i ka dhënë kancelares Angela Merkel, për të çuar përpara drejtësisë peshkaqenët e politikës shqiptare atje ku e kanë vendin.
Këtyre ditëve në TV e Tiranës u intervistua zonja Monica Luisa Macovei, sot anëtare e Parlamentit Europian, e cila ishte Ministre e Drejtësisë e Rumanisë nga 2004-2007. Ajo tha për audiencën shqiptare se rruga e vetme e Shqipërisë për të hyrë në BE është përmes reformave në drejtësi. Pastaj ajo tregoi se si, kur kishte qenë Ministre e Drejtësisë, kishte drejtuar reformën anti-korrupsion. Me këtë rast ajo kishte krijuar Direktoratin Kombëtar të Antikorrupsionit dhe kishte filluar të hetonte dhe të fuste brenda si kolegë të saj, deputetë e ministra nga krahu politik që përfaqësonte, ashtu edhe nga krahu tjetër.
Gjë që Edi Rama nuk e ka bërë dot prej 15 muajsh që ka marrë në dorë frenat e shtetit.
Për këtë gjë duhet të shqetësohet!

Hapja e dosjeve-LSI mbështet nismën e Avokatit të Popullit

March 1, 2014 by dgreca

TIRANE, 1 Mars- Levizja Socialiste për Integrim shprehet në mbështetje të nismës për hapjen e dosjeve, e inicuar së fundi nga Avokati i Popullit.Në një prononcim për mediat, deputeti i LSI-së, Luan Rama, thekson se nisma, e bazuar edhe në modelin gjerman, do të ketë përkrahjen e kësaj force politike në sallën e parlamentit.

“Kjo është një çështje që për fat të keq ka ardhur dhe riardhur disa herë në axhendat politike dhe në axhendat e Kuvendit. Por, fakti që ende vazhdon të jetë ky problem do të thotë që nuk ka patur një trajtim shterues edhe të çeshtjes që ka të bëjë me lustracionin. Kjo jo thjesht dhe vetëm me ata që kanë qenë bashkëpunetorë të ish-Sigurimit të Shtetit, por unë do ta zgjeroja gamën e përfshirjes në fokusin e këtij ligji për të gjithë ata që kanë probleme me institucionet e ligjit”, shprehet deputeti Rama.
Ai pohon se ende nuk e njeh në detaje iniciativën më të fundit per kete ceshtje, por thote Rama, parimisht kam insistuar dhe jam shprehur për një trajtim ligjor dhe për penalitete për të gjithë ata që kanë mëkate nga e shkuara e largët apo nga e shkuara e afërt. Kjo në funksion të krijimit të një standardi dhe modeli jo vetëm për politikebërësit, por për të gjithë punonjësit e administratës shtetërore, të denjë për një administratë europiane”, shprehet deputeti i LSI-se, Luan Rama.
Pak ditë më parë Avokati i Popullit, Igli Totozani depozitoi një nismë në Kuvend, ku propozon miratimin e një ligji për hapjen e dosjeve.(Sipas ATSH-se)

Avokati i Popullit do të kërkojë hapjen e dosjeve të ish-sigurimit të Shtetit

July 10, 2013 by dgreca

Igli Totozani, Avokati i Popullit , i ka deklaruar RTV Ora News se duhet të mbyllim llogaritë me të kaluarën, do kërkojmë hapjen e dosjeve të ish-sigurimit/

Avokati i Popullit do t’i bashkangjitet nismës së shoqërisë civile për krijimin e një ligji të ri lustracioni. Në intervistën e mbrëmjes në RTV Ora News me drejtorin e Informacionit Patrik Sadikaj, Avokati i Popullit Igli Totozani deklaroi se shoqëria shqiptare e ka nevojë imediate të mbyllë një herë e mirë llogaritë me të kaluarën e saj të periudhës komuniste. Duke marrë shkas edhe nga vizita e tij në Gjermani, Totozani tha se përvoja gjermane e hapjes së dosjes së ish-Shërbimit Sekret të Gjermanisë Lindore (STASI) do të jetë një ndihmë e çmuar në tentativën e radhës që shoqëria civile në Shqipëri do të bëjë për të hapur dosjet e ish-bashkëpunëtorëve të Sigurimit.

“Vizita në Gjermani ishte një vizitë e mrekullueshme. Diskutuam çështje që na interesojnë të dy palëve, mes tyre dhe kjo e të kaluarës komuniste. Pamë vendin ku ruhen dosjet e Gjermanisë Lindore. Kemi mbetur shumë të kënaqur në lidhje me qytetarinë dhe civilizmin në mënyrën si e kanë diskutuar këtë të kaluar. Edhe ne jemi pro hapjes së dosjeve, në bashkëpunim edhe me shoqërinë civile për të vendosur një qartësi për të kaluarën tonë ish komuniste. Do jetë një iniciativë e shpejtë, pasi ka nisur ndërkohë nga shoqëria civile dhe Avokati i Popullit do ta mbështesë. Duhet të mbyllim llogarinë tonë me të kaluarën tonë të periudhës së komunizmit” deklaroi ai.

Totozani ndau me Ora News një tjetër shqetësim, atë të emigrantëve në Greqi, në mënyrë të vecantë problematikën e të dënuarve shqiptarë atje. I kthyer vepër para disa ditësh nga Athina, Totozani tha se janë rreth 2500 shqiptarë vuajnë dënimin në burgjet greke, të cilët ndeshen më probleme, si pamundësinë për tu transferuar në institucionet e vuajtjes së dënimit në Shqipëri, nuk përfaqësohen gjithmonë me avokat në pamundësi për të paguar një të tillë, kanë shkëputur marrëdhënie me familjarët, të afërmit madje edhe me gjuhën shqipe, e mbi të gjitha askush nga autoritetet shqiptare nuk ka parë nga afër se si jetojnë ata.

Në këtë situatë Totozani thotë se Ministria e Punëve të Jashtme duhet të forcojë dhe financojë strukturat, si psh Ambasadat tona jashtë vendit për rolin e madh që këto institucione duhet të luajnë.Gjithashtu Avokati i Popullit thotë se këta të burgosur më shumë se kurrë kanë nevojë për shtetin shqiptar.

Jo më pak shqetësuese janë edhe kategoritë e emigrantëve që kthehen nga shteti helen, apo ata që jetojnë dhe punojnë atje,për të cilët parashtroi problematikat dhe masat që duhet të merren në këtë drejtim.

“Për këto që kthehen por krijohet një raport për të pasur lehtësira të mirëseardhjes. Shqipëria nuk ka një strategji për emigracionin, po punohet diku për një agjenci integrimi. I kemi kërkuar kryeministrit Berisha që të punojë në këtë drejtim. Po pregatisim një numër të madh dosjesh, për ti paraqitur në takimin më të afërt me Kryeministrin e ri, po ashtu dhe në parlament. Elementi i dytë janë emigrantët që janë jashtë, problemet më të mprehta të tyre janë toponimet, periudha e pensionit” tha më tej Totozani, ndërsa shtoi se sëbashku me homologun e tij grek janë dakordësuar për bashkëpunim në funksion të mbrojtjes së të drejtave të qytetarëve të tyre në vendet respktive.

Jashtë vëmendjes së Avokatit të Popullit nuk ka mbetur edhe procesi zgjedhor që sapo lamë pas, ku sipas tij pranimi i rezultatit dhe pjesmarrja masive e qytetarëve në votime ishin dy risitë që i dhanë impakt pozitiv këtyre zgjedhjeve. Duke u ndalur në rolin e këtij institucioni gjatë procesit, Totozani nëvizoi se edhe pse ishte vënë në shërbim të qytetarëve për të pritur ankesat, ka pasur vetëm 5 të tilla.

“Pranimi i rezultatit nga të dy palët dhe pjesmarrja masive në votime e qytetarëve ishin dy risi që i dhanë një impakt pozitiv këtyre zgjedhjeve. Gjatë periudhës zgjedhore ne kemi pasur një aktivitet të caktuar të bazuar në ligjin e Avokatit e Popullit, kemi pritur ankesa për veprime apo mosveprime të administratës, kemi pasur shumë pak realisht, 5 ankesa. Por kemi gjurmuar të gjithë informacionet që na vinin nga shtypi dhe burime të ndryshme, jo të gjitha kanë rezultuar të vërteta. Kemi nisur një sërë rekomandimesh për adresimin e këtyre problemeve”deklaroi ai.

E ndërsa shpesh është etiketuar si zgjedhje e Partisë Socialiste, Totozani nuk ka hezituar ti bëjë të qartë opinionit publik përqasjen që do të ketë ai me qeverinë e ardhshme socialiste në shtator.

“Unë e falenderoj opozitën për zgjedhjen që më bëri një vit më parë, që u vlerësua masivisht. Institucioni jonë është munduar të bashkëpunojë me qeverinë gjatë gjithë kësaj kohe, ne jemi institucion i pavarur. Ne duhet të bashkëpunojmë me cdo qeveri, por s’duhet të na mungojnë kritikat. Igli Totozani ju konfirmon që do jetë i njëjtë edhe në pjesën e mbetur të mandatit të tij, duke bashkëpunuar me qeverinë e ardhshme, por dhe duke kritikuar fort në raste shkeljesh”.

Lidhur me këmbanën e alarmit për rikthimin e regjimit të vizave, por që tashmë duket gjithmonë e më afër konkretizimit, Totozani tha:

“Kam informacion, kemi bërë takime lidhur me këtë shqetësim. Ajo që konkludojmë ne është një fakt i thjeshtë, ka një rritje të ndjeshme të azilkërkuesve nga Shqipëria dhe koncidojnë me problemet që ne kemi ngritur gjatë kësaj kohe, si gjakmarrja , dhuna, romët. Ka dhe minorenë që kërkojnë azil në vendet e BE pa prindërit e tyre. Unë kam dhënë urdhër për krijimin e një grupi të punës për ti paraqitur një raport të plotë parlamentit lidhur me këtë problematikë”.