• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

HAPJA E DOSJEVE – NA ZGJATË JETEN !

August 12, 2016 by dgreca

Nga Fritz RADOVANI/

 NE FOTO: SELIA E PARË/

 1946 ÇKA THA HAFIZ IBRAHIM DALLIU ?/

■Hafiz Ibrahim Dalliu (1878 – 1952) Në vitin 1946, dënohët mbasi deklaron në hetuesinë e Tiranës: “… Kam dëgjuar ndër stacionet e Amerikës dhe të Londrës lajmet anglisht, mbasi dëshroja që ata të zbarkonin në Shqipëri …

■Ne nuk kemi asnjë lidhje me Lindjen as të afërme dhe as të largët. Nga turqit ne kemi marrë vetëm besimin. Për tjera nuk ka çka na duhët Anadolli… Shqipëria është shtet që i përket vetëm Europës. Me Europën na lidhë pozita gjeografike, mardhenjet shtetrore, ato kulturore e të gjitha tjerat që vijnë pas, për një jetë më të mirë dhe të begatëshme të popullit tonë …” (Dosja I. Dalliu)

***

1953 ÇKA THA ENVER HOXHA NË MBLEDHJEN E BYROSË POLITIKE…

■DOKUMENTI (Falenderoj z. Afrim Imaj, per botimin e këtij Dokumenti. F.R.)

Protokoll nr. 20, datë 17 korrik 1953

Mbledhja e Byrosë Politike të K.Q. të Partisë dhe e Këshillit të Ministrave të R.P.Sh.

Rendi i ditës…

■ENVER HOXHA: Desha të flas pak për çështjen e zëvendësimit të Presidentit të Presidiumit të Kuvendit Popullor. Sot erdhi tek unë dr. Omer Nishani. Pasi folëm pak, unë ia hapa dhe i thashë se u plake, more doktor, ke menduar ndonjëherë për punën? Pastaj, shtova, të dy ne, unë si Kryeministër dhe ti si President, jemi nga Gjirokastra. Populli i sheh këto gjëra dhe ka njerëz që thonë se e morën të tërë Shqipërinë toskët në dorë. Një gjë e tillë më ka rënë dhe mua në mendje, tha doktori.

Pastaj i thashë, ti u plake, megjithëse Partia ndonjë rezervë në dorë për ty nuk ka dhe ato që kemi pasur t’i kemi thënë haptazi, kur ke gabuar të kemi kritikuar dhe ty ato kritika të kanë shërbyer. Këto fjalë të miat nuk i priti keq se bisedova me të edhe më gjatë…

Pastaj ai më tha: Të them të drejtën, edhe unë kam menduar për këtë gjë, po jo se jam nga Gjirokastra. Pastaj filloi të qajë…

■Mendoj që të jetë një njeri nga Veriu. Një nga ata mund të ishte edhe Myslim Peza, por ai është pa shkollë e këndim, pa kulturë, prandaj na duhet një tjetër…Tani puna është se me kë ta zëvendësojmë. Propozimi ynë është për Haxhi Lleshin. Në Presidium duhet të jetë një anëtar i KQ që t’i marrë të gjitha kompetencat.

Haxhinë ne e njohim të gjithë. Është anëtar i Plenumit, i lidhur që në fillim me Partinë, megjithëse nga ana e origjinës është bajraktar dhe rrethin familjar e ka të keq. Gruaja e Haxhiut është nga një familje që të tërë njerëzit ia kemi pushkatuar ne.

■Kështu të gjykosh, i thashë dhe mos u nxito në mendime. Haxhinë e para ne e njohim. Është një shok nga Veriu, është luftëtar dhe anëtar i Plenumit të KQ-së, por edhe duhet të punojë se është ca i avashëm. Pastaj është edhe shoku Pilo Peristeri. Ai është më i mirë nga Haxhiu, vetëm që është çështja e sindikatave.

■Pastaj Pilua është edhe i krishterë, kurse shumicën e popullit e kemi myslimanë dhe populli e sheh shumë këtë anë. Po të vihet çështja Pilua apo Haxhiu, preferohet më përpara Pilua, më shumë se Haxhiu… Por në kushtet konkrete, ky i fundit është më i përshtatshëm për nga besimi mysliman dhe prejardhja nga Veriu…

■SPIRO KOLEKA: Mbasi është nga Veriu edhe unë jam i mendimit të jetë Haxhiu, pastaj është edhe mysliman.

■LIRI BELISHOVA: Pse mos të vemë Tuk Jakovën?

■ENVER HOXHA: Atje nuk ka ndonjë operativitet të madh, do të rrijë të presë popullin, d.m.th. do të shohë lutjet e popullit me kujdes, ligjet që do t’i paraqiten Kuvendit, çështjet e fajeve të dënimit me vdekje etj…

■(Pas diskutimeve, shumica në fillim e pastaj të gjithë janë dakord që të zgjidhet president i Presidiumit të Kuvendit Popullor, Haxhi Lleshi). 

■Lexues të nderuem, Ju lutem lexoni me kujdes thanjet e të Ndjerit Hafiz Dalliu, dhe kur të perfundoni së lexuemi thanjet e Enver Hoxhës, vlersoni Hapjen e Dosjeve!

■Vetem hapja e Dosjeve tregon pse nuk preken “dekorata e tituj” të kriminelëve, të cilët përditë po “ringjallen” dhe po vazhdojnë me u nderue nga pasuesit e tyne…

■Edhe kjo Dosje… asht një nder ato shumë të tjera që pengon hapjen e tyne!

            Melbourne, Gusht 2016.

 

Filed Under: Opinion Tagged With: Fritz radovani, hapja e dosjeve, NA ZGJATË JETEN !

KUR PERZIHEN TUBACIONET E KUVENDIT…

July 27, 2016 by dgreca

*VETEM HAPJA E DOSJEVE I PASTRON TUBACIONET E ZEZA…/

Nga Fritz RADOVANI/

U bane 25 vjetë që dy partite kryesore politike në Shqipni, vazhdojnë me mbushë biruca e skuta të shtetit me ujnat e zeza të tubacioneve që ka instalue tirani Enver Hoxha, dhe ka meremetue pasuesi i tij skilja Ramiz Alia, tue ua ngjyrosë here kuq e here vjollcë të dy palë ujsjellsave të tubacioneve, që sot, derdhen nder të gjitha zyret qeveritare…

Nuk asht e vështirë me kerkue burimin e ujnave që mbushin këta tuba, mbasi pa kenë nevoja me lexue listat emnore të këtyne 25 vjetëve të qeveritarëve tanë, vetem sasia e ujit që rrinë në brrakat poshtë tyne, qelb edhe shtetet “miq” fqinjë me ambasadorë!

  • Perfaqsuesit e politikës shqiptare porsa zgjohen e derisa dalin nga nevojtoret e veta në darkë, ibrikët i kanë plot me ujë nga këta tubacione. Asht e vertetë që edhe në mbledhje u duhet me shue etjen me ata ibrikë, të cilet janë “simbol i vllezërve me turqë!”…
  • Atëherë, kur i madh dhe i vogel thërriste: “E duem Shqipninë si gjithë Europa!”, ishin qeveritarët tanë anadollakë që me 2 Dhjetor 1992, na futen në “Konferencen Islamike”…
  • E si do të mendojnë Shqiptarët me koken e vet per “Reformen në DrejtësI”?!

Kaq u ka ardhë Shpirti në fyt shteteve që me të vertetë e donë Popullin Shqiptar, dhe po perpiqen tash 25 vjetë me ndryshue rrugen e vorfnisë dhe të masakrave tona, sa kohen e fundit një gazetë gjermane, sunduesit shqiptarë.., i quen “klikë e Enver Hoxhës”!!

  • Po, me ke mendohet nga kryeministri Rama, me realizue detyrat e Europës, Amerikës, apo “Konferencës Islamike”… Kur kryeministri tash tri vjet nuk gjenë një Ambasador per me e dergue në Vatikan, as per “Shejtnimin e Nanës Tereze”!?
  • Në të vertetë “Reforma në Drejtësi” do të bahet…

Edhe “Dosjet” do të hapen!

  • Edhe tubacionet do të ndrrohen…

Nuk besoj se, BASHKIMI EUROPJAN.., pranon me perzi tubacionet e veta!

  • Në Bruksel, unë kam pa me syt’ e mij: GJERGJ KASTRIOTIN – SKENDERBEUN !

            Melbourne, Korrik 2016.   

 

 

Filed Under: Opinion Tagged With: e Kuvendit, Fritz radovani, hapja e dosjeve, pastron tubacionet

“Hapja e dosjeve”, ligji publikohet në fletore zyrtare

May 29, 2015 by dgreca

TIRANË, 29 Maj- Agjensia Telegrafike Shqiptare njofton se: Ligji “për të drejtën e informimit për dokumentet e ish-Sigurimit të Shtetit”, i quajtur ndryshe ‘ligji i dosjeve’ është publikuar të enjten në fletore zyrtare, ndërsa pritet të hyjë në fuqi pas dy javësh.
Brenda dy muajve nga hyrja në fuqi e tij, Këshilli i Ministrave miraton aktet nënligjore për procedurën e kalimit në administrim të Autoritetit për Informimin mbi Dokumentet e ish-Sigurimit të Shtetit, të materialeve arkivore. Ndërsa brenda tre muajve nga fillimi i funksionimit të kësaj strukture, Ministria e Brendshme, ajo e Mbrojtjes dhe SHISH-i duhet të kenë kaluar në administrim tek Autoriteti të gjithë arkivin e ish-Sigurimit të Shtetit.
Neni 42 i ligjit përcakton ndër të tjera dhe kundërvajtjet administrative në raste shkeljesh, kur ato nuk përbëjnë vepër penale, dhe që do të dënohen me gjobë.
I miratuar me 84 vota nga parlamenti më 30 prill, ligji përcakton rregullat dhe procedurat për të bërë të mundur ushtrimin e së drejtës nga çdo i interesuar për informimin mbi dokumentet e ish-Sigurimit të Shtetit, ndërsa nuk parashikon procesin e lustracionit, i cili bie ndesh me Kushtetutën. Fusha e veprimit parashikon zbatimin e ligjit për dokumentet e ish-Sigurimit të Shtetit të Ministrisë së Brendshme për periudhën 29 nëntor 1944 deri në ditën e krijimit të Shërbimit Informativ Kombëtar, 2 korrik 1991, të cilat disponohen nga të gjitha arkivat e rrjetit arkivor të Republikës së Shqipërisë dhe që lidhen me veprat penale politike të parashikuara në ligjin ne vitit 1991, “Për pafajësinë, amnistinë dhe rehabilitimin e ish të dënuarve dhe të përndjekurve politikë”.
Dokumentet që disponohen nga autoritetet publike, persona fizikë dhe personat juridikë privatë, do të konsiderohen si dokumente të ish-Sigurimit të Shtetit, vetëm pasi të verifikohet vërtetësia dhe origjina e prejardhjes së tyre nga fondi i ish-Sigurimit të Shtetit.
Kreu i II-të i ligjit parashikon statusin e Autoritetit, i cili përbëhet nga 5 anëtarë, të zgjedhur nga Kuvendi, sipas propozimeve të mëposhtme: a) dy anëtarë të propozuar nga parlamenti; b) një anëtar nga Këshilli i Ministrave; c) një përfaqësues i propozuar nga shoqatat e të përndjekurve politikë, nga radhët e kandidatëve të mbështetur nga jo më pak se 28 deputetë; ç) një përfaqësues i propozuar nga Shoqata për Mbrojtjen e të Drejtave të Njeriut, nga radhët e kandidatëve të mbështetur nga jo më pak se 28 deputetë.
Kreu i IV-të i ligjit përcakton mënyrën e informimit dhe vënien në dispozicion të dokumenteve të ish-Sigurimit. Neni 19 flet për kërkesën për informim, ku personave të interesuar iu njihet e drejta për t’u njohur me dokumentet, kur ai ka cilësinë e të prekurit, të palës së tretë, të bashkëpunëtorit apo të favorizuarit të ish-Sigurimit të Shtetit, ose është një përfaqësues me prokurë i këtyre të fundit.
Autoriteti mund ta kufizojë pjesërisht ose plotësisht garantimin e së drejtës për informim, kur të dhënat përbëjnë kërcënim real për Sigurinë Kombëtare.

Filed Under: Kronike Tagged With: hapja e dosjeve, ligji publikohet, në fletore zyrtare

Hapja e dosjeve, kushti i paplotesuar drejt Europes

January 2, 2015 by dgreca

Nga Gjergj Lacuku/ Jacksonville-Florida/
Hapja e dosjeve ne Shqipni asht nji çeshtje themelore per nji shoqeri civile qe aspiron per nji te ardhme demokratike e dinjitoze,qe andrron per te kene pjese e nji familje te madhe Europiane.
Arsyet e hapjeve te dosjeve jane te shumta por ato duhen te hapen se pari per te mesuar te verteten mbi te kaluaren, se dyti per t’ju dhane vendin e duhur ne shoqeri si te persekutuarve ashtu edhe persekutuesve,se treti asht pajtimi i klasave te ndame ne menyre antihumane gjate periudhes se erret te diktatures komuniste.
Padyshim , qe e verteta sado e hidhur te jete, duhet pranu ashtu siç asht dhe duke nxjerre ne drite te verteten e asaj lajthitje gjysem-shekullore, ne nuk kerkojme hakmarrje fizike por te pakten nji drejtesi morale. Shoqeria jone e ka te domosdoshme parimin e se vertetes dhe duke reflektu ne te kaluaren, lè ti japim nji shans meditimi atyne qe ishin te perfshire ne krimet e kryera ne emen te norganeve shtetnore. Ne e dijme shume mire se asnji nga ne nuk asht perfekt, kjofte ai i majte apo i djathte por me hapjen e dosjeve lè ti i japim vehtes tone mundesine per te njohur ma mire se kush ishim , kush na udheheqi, kush i sherbeu asaj diktature makabre. Le te i japim vehtes dhe gjithesecilit mundesine per vetedije qe nji gja e tille e pajustifikueshme te mos ndodhin kurre ma ne shoqerine tone civile.Nga ana tjeter , me aktet tona demokratike, duhet te shfaqim pjekunine tone si nji komb i vertete Europian , qe edhe pse ishim te ndarë per arsye te nji ideologjie qe tashme dihet botnisht qe ishte e destinuar per me deshtue, ne në fund te fundit dijme si ta leme mbrapa te kaluaren e hidhur per hir te nji te ardhme te perbashket, me te mire per te gjithe.

Se dyti , ne nuk kerkojme asgje ma teper nga ajo qe është moralisht e drejte . Te perballemi me te kaluaren pa frike per te njohur te ardhmen tone dhe per te ecur si nji komb i civilizuem. Do thoja se askush nuk ka nevoje ma shume per hapjen e dosjeve se sa te burgoserit politik dhe familjaret e tyne . Tmerri qe ne jetuam duhet te na sherbeje si nji mesim apo ushqim shpirteror se ne mbi te gjitha jemi qenje njerzore dhe si te tille natyra na ka dhuru te njejten ligj , qe asht respekti reciprok pa kurrefare dallimesh, kjofshin ato te besimit, ngjyres apo origjines.Jam i vetedijshem per delikatesen e nji proçesi te tille sepse kerkohet transparence permanente ku secili te kete akses per te u informue n lidhje me informacionet e mbledhuna kundrejt individeve qe ishin politikisht te burgosun. Nji gja duhet te kemi parasysh qe ligji per hapjen e dosjeve nuk duhet te jete ndares i shoqerise por ma teper te sherbeje si ure bashkimi midis se kaluares dhe se ardhmes .

Se treti , edhe ndonese per fatin e keq jemi i vetmi vend ish-komunist ku akoma dosjet mbahen te mbyllura( hapja e tyne mbas 24 viteve le shume per te deshiruar ) faktet e ketyre dosjeve te mbetura duhet te jene te aksesume nga çdo individ i shoqnise qe deshiron te dije mbi te shkuaren dhe sherbyesit e qeverise diktatoriale .Ne kete opinion te timin, prap e ve theksin qe te mos krijohet asnji iluzion per denime apo hakmarrje politike por lè rritemi, te naltesohemi si njerez duke u perballe me te verteten sido qe kjofte ajo . Un ika nga Shipnia ne nji moshe adoloshente kur akoma diktatura ishte ne kambë e çdo dite po merrte me vete jete njerzish dhe ne qe ikem atehere me duket se akoma jetojme me kujtimet e hidhura te asaj kohe te erret qe jetuam ne vendin tone. Por tashme , me ramjen e perdes se hekurt , me frytet e nji demokracie ndonese akoma iliberale dhe te brishte, me nji pjese te bashkekombasve qe jetojne ne demokracite Perendimore, besoj se ka ardhe kohe per nji pajtim te shoqerise civile sepse duke kujtu te kalumen qe te mos harrojme dhe duke i shtrire dorën njani-tjetrit per nji te ardhme ma te mire, mund te arrijme qe te i mos perserisim kurre gabimet e se shkuares por te krijojme nji fushe mundesish ku secili asht i lire per me dhane ma te miren per vete ne veçanti dhe shoqnine ne pergjjthesi.
Ne perfundim, do thoja nese nuk arrihet nji transparence mbi te kalumen, nese nuk arrihet nje pranim i se vertetes dhe nese nuk falim fajtoret per hir te se ardhmes, atehere hapja e vonuar e dosjeve do te ishte nji deshtim per shoqerine civile.

Filed Under: Opinion Tagged With: Gjergj Lacuku, hapja e dosjeve, kushti drejt europes

HAPJA E DOSJEVE, PROBLEM PËR POLITIKANËT JO PËR SHOQËRINË

December 15, 2014 by dgreca

Nga Besim NDREGJONI/
Çështja e hapjes së dosjeve është një problem madhor, e cila më shumë se si një mjet për vendosjen në vend të një të drejte legjitime atë të “ dënimit” të autorëve të ushtrimit të genocidit, shërben si mjet për presion politik nga forca të ndryshme politike. Odiseja e dosjeve është mjaft e gjatë, një hap konkret u bë vetëm në 1996 me “Komisionin MEZINI”, por që dështoi për faj të politikës e cila për të mbuluar njërën apo tjetrën figurë të politikës, e la në heshtje këtë problem. Duke e parë nga ana morale ky problem është penguar për shkak të të ashtuquajturit reagim negativ social që do të sillte hapja e tyre, e vërteta u përdor më shumë për interesa të klasës politike postkomuniste e cila ka perdorur interesat e saja të pushtetit se sa ballafaqimin me të vërtetat tragjike të një diktature që nuk kishte asgjë të përbashkët me pushtetet komuniste në Europën juglindore, por vazhdonte genocidin mbi kudërshtarët e saj siq ishim ne të përndjekurit politikë shqiptare, që kaluam një kalvar vuatjesh, traumash, përcmimesh, fyrjesh, degradimi sot e pabesushme për shoqërinë apo dhe për miqtë e vendit tonë.
Shqipëria është vendi i vetëm ish-komunist i cili nuk ka marrë masa serioze për të pastruar jetën e politikës nga “mbeturinat” e Sigurimit të Shtetit, e të pushtetit diktatorial, të cilat më shumë se kurrë, sot janë më të rrezikshme se kurrë. Do të ishte më mirë që hapja e dosjeve të kalonte fillimisht në një rrugë vetdeklarimi për një periudhë të caktuar kohore e pasuar kjo me një dorëheqje nga politika nëse është pjesë e saj, duke sqaruar kushtet që e detyruan për tu bërë pjesë e makinës së genocidit, rolin përkatës dhe më pas të bëhej deklarimi publik i atyre që e dyfishojnë fajin ndaj popullit shqiptar me anë të heshtjes. Pra problemi kryesor në Shqipëri nuk qëndron tek mungesa e dëshirës për ti hapur, por tek fakti se për çfarë funksioni shërben kjo hapje.
Politika i mëshon me forcë hapjes së dosjeve për bashkëpunërorët, por asnjëherë në këto 24 vjet nuk është marrë në shqyrtim seriozisht fakti se:
Kush ishin përgjegjësit kryesor të zbatimit të skemës enveriste-staliniste e ngritjes të një pushteti diktatorial komunist, që vendet e lindjes europiane e kishin denuar që në vitin 1956.
Kush ishin ata që me zellin e madh e praktikuan këtë skemë të veçantë në llojin e vet.
Kush ishin ata që injorancën e tyre e vunë në zbatim të eleminimit të klasës së intelektualëve, duke patur si postulat shprehjen “ Armik i Popullit dhe i Partisë”.
Përpara se të kërkohet hapja mekanike e dosjeve të bashkëpunëtorëve duhen hapur njëherë dosja e asaj ideologjie që u injektua tek këta bashkëpunëtorë, të bëhet një analizë e të gjithë përmbajtjes së saj për të arritur në një përfundim produktiv të shkakut dhe pasojës. Vetëm duke bërë një analizë të lidhjes shkak-pasojë në rrugë profesionale dhe nga njerëz që do e realizojnë atë me objektivitet larg pasioneve dhe subjektivitetit do arrihet që të krijohet një tablo e qartë se çfarë do të kërkohet të arrihet nga hapja e dosjeve të bashkëpunëtorëve. Fillimi duhet të jetë hapja e dosjeve të puntorëve të “sigurimit”.
Asnjehere deri më sot nuk janë analizuar shkaqet që çuan në hartimin e skemës se komunizmit diktatorial shqiptar si një lloji të veçantë. Analiza ka ngelur vetëm në stadin e hipotezave apo dyshimeve të shpërndara të cilat rrallëherë kanë një lidhje kronologjike dhe logjike të ngjarjeve gjë e cila ka ngritur një tymnajë mbi opinionin publik, i cili një ditë lexon një dokument ku X evidentohet si komunist, apo nacionalist i orëve të para, kurse të nesërmen shfaqet në kahun e kundërt. Kjo është një tymnajë ideologjike e demagogjike që përdoret me fortë se kurrë nga politika aktuale shqiptare e cila si pjellë e atij regjimi e përdor këtë ideologji për pushtet dhe jo për të i shërbyer të vërtetës dhe demokracisë për të cilën ka nevojë shoqëria jonë. Studime jo të plota tregojnë; se çdo tre ditë një shqiptar ekzekutohej me ose pa gjyqe për motive politike. Çdo javë një i burgosur politik vdiste në burg nga torturat. Çdo dy ditë internoheshin tre persona për motive politike.Çdo 2 muaj një i burgosur politik pësonte gjymtime trupore për shkak të keqtrajtimit në hetuesi, burg ose kamp përqëndrimi. Ndërsa 3 milion shqiptar jetonin me frikën e përhershme të persekucionit pa ligje. Lista është e gjatë…Në diktaturë veprohej dhe mbahej në këmbë kjo skemë sundimi: Diktator – Institut Marksist&Leninist – Sigurim i Shtetit. Jo pa qëllim në krye të institutit diktatori kishte bashkëshorten e tij e cila përveç besnikërisë kishte të drejtën dhe të kontrollit të materialeve që prodhoheshin dhe shpërndaheshin nga ky institut. Mijëra leksione udhëzonin sesi të shtypej mendimi i lirë, ekonomia e tregut dhe si të përgatiteshin kuadro për të mbajtur politikisht diktaturën. Nga ky institut do të shpërndaheshin volume të tëra si brenda dhe jashtë vendit literaturë për sofistikimin e mekanizmit të funksionimit të diktaturës.
A u dënua ky institucion i krimit në pluralizmin politik? Jo, me keqardhje konstatojmë se lektorë të këtij instituti janë pjesë përbërëse themelore e politikës njëzetekatërvjeçare pluraliste dhe janë të shpërndarë me funksionet e tyre si në parti politike, diplomaci apo institucione kushtetuese. Strategjia e këtij institucioni synoi dhe realizoi depersonalizimin e individit dhe shkatërrimin e familjeve fisnike që kishin dhënë gjithçka për kombin, por që ishin kundërshtarë të regjimit. Stacionimi i strukturës u përqëndrua në veprime psikologjike, fizike dhe ekonomike. Ambienti ku jetonin dhe punonin këta qytetarë, ushtrohej dhunë psikologjike ndaj intelektit dhe përçmohej personaliteti publikisht, qytetarët kundërshtarë të këtij regjimi pavarësisht nga dija, arsimimi apo qytetaria që kishin ata ishin te detyruar te provonin këto trauma përcmime psikologjike e fizike. Organizoheshin të ashtuquajturat mbledhje popullore në të cilat cdo qytetar kundërshtar, atakohej psikologjikisht, ose do të etiketohej me nofkën armik dhe bashkëpunëtor i imperializmit. Një pjese të mirë të popullësisë do t’i ndalohej dhe votimi.
Në aspektin fizik individi dënohej me punët më të rënda, nuk lejohej që të punonte në bazë të aftësive, reklamohej me etiketën dembel pavarësisht nga aftësitë që kishte. Individët ishin të detyruar që të mos kundërshtonin asnjë dhunë fizike dhe t’i nënshtrohej asaj. Në planin ekonomik, sado aftësi të kishte për të përmirësuar gjendjen ekonomike, individit i konfiskohej pasuria dhe nuk lejohej të zhvillonte mirëqënien. Metoda e depersonalizimit do të ishte bashkëudhëtar i epokës diktatoriale dhe sa përmendëm më sipër këto trauma dhe tortura ishin të përgatitura po nga ai institut. Së bashku me masat që përmendëm më sipër do të përgatiteshin edhe ligje diskriminuese të aprovuara kundër kundërshtarëve politikë.
Policia sekrete e quajtur ‘Sigurimi i Shtetit’ në fillimet e pluralizmit do të deklarohej publikisht sikur u dënua, por strukturat e tij ishin dhe janë ende të pacënuara. Çdo denim në sistemin demokratik bëhet me ligj. Shtojmë se dhe sot ata që kan mbaruar atë shkollë janë deputet në parlamentin aktual.
Kërkesa e shoqërisë shqiptare insiston në hapjen e dosjeve për të zgjedhur politikanë të pastër moralisht dhe politikisht, por kjo gjë tek ne nuk ndodh. Komunistizimi enverist nuk e lejon, e anashkalon këtë problem madhor të pastërtisë së politikanëve. Dhe këtu në mënyrë të fshehtë apo të hapur, u përmenden dosjet atyre që kërkojnë dekomunistizimin e politikës aktuale, që të ndërtojmë shtet të së drejtës.
Pa u dënuar strukturat e ‘Sigurimit të Shtetit’ “Institutit marksist-leninist” Komiteti Qendror i Partisë , dhe të rretheve” që kanë përgatitur dosjet, nuk mund të shkëputen politikanët nga komunistizimi i tyre ,dhe të hapen dosjet.
Të drejtat dhe liritë e njeriut gjatë këtij 24 vjeçari nuk u zbatuan për ish të përndjekurit politikë, të cilët luftuan një gjysëm shekulli për to. Politika e komunistizuar luan rolin më negativ në këtë drejtim. Ajo dezinformon komunitetin ndërkombëtar për këtë shtresë që është 1/3 e popullësisë dhe i sjell asaj dëme të pallogaritshme në integrimin e shoqërisë. Kjo analizë nuk mund të realizohet me shkrime sporadike gazetash apo botime kujtimesh bruto nga “ kaviet e eksperimentit” komunist apo eksperimentuesit të cilët sot shfaqen në shtyp me “lëkurën e qengjit”, por me anë të asaj analize që u përmend më sipër.
Per tu theksuar është se duhet bërë një kategorizim dhe një vleresim real i pozicionit të gjithsecilit, pavaresisht se numri i bashkepuntorëve është i madh dhe kjo do të kërkojë një pune kolosale. Ky proçes do të shërbejë për të krijuar një tablo të plotë se kush u bë pjesë e mekanizmit totalitar, (“se antarët e partisë komuniste ishin pjesa e këtyre strukturave kriminale,”) sepse e ndiente si pjesë të jetës apo për të arritur një qëllim të caktuar dhe kush u bë pjesë e tij, sepse gjate kohës që ai vetë ndodhej nën trysninë e dhunës fizike dhe psikike, shihte qe prindi, motra, vëllai, fëmija apo një i afërm tjetër ndodheshin në një pozitë më të rëndë se ai vetëm se këtij të fundit i kërkohej që të bëhej pjesë e mekanizmit të eksperimentit. “ spiunët në çdo moment janë të dëmshëm, por spiunët e burgut janë më të poshtrit” (Referenca e pregaditur nga krijuesit e dosjeve). Përsa i përket kësaj shprehje ekzistojnë rezerva sepse ka individë që e kanë bërë këtë poshtërsi sepse me të vërtetë kanë qënë të tille, por ka patur edhe nga ata që e kanë nënshkruar “ kontratën e njëanshme të spiunit” me Sigurimin e Shtetit për të mos parë fëmijën apo çdo të afërm duke u torturuar nga xhelatët me veshje moderne, por me teknika mesjetare. Ka me shume se 8 vite që A.K.E. ka aprovuar rezolutën për denimin e krimeve të komunizmit, dhe Shqiperia që vuajti ma shumë se cdo shtet tjeter në Europe hesht ndaj denimit të këtyre krimeve monsturoze dhe cnjerzore, ndaj genocidit të shkatrimit të 30% të popullsisë që u masakrua nga këto krime. Megjithse ka dhe një rezolutë të parlamentit shqiptarë të viti 2006 e plurosurn në syrtarët e këtij institucjoni që të denohej krimi komunist si vazhdimi i rezolutës europiane,. Dhe ky Kryeministër e kjo mazhorancë në at kohë opozitë nuk e votuan rezolutën e denimit të krimeve të komunizmit. Sot në pushtet pretendon të hapi dosjet. Dosjet hapen kur diktatori, institucjonet e krijimit të dosjeve janë denuar moralisht dhe ligjërishtë, e kur të arrihet kjo nuk do të lejohet ping-pongu i politikës aktuale, hapen apo nuk hapen dosjet. Të shpresojmë…..

Filed Under: Opinion Tagged With: Besim Ndregjoni, hapja e dosjeve, JO PËR SHOQËRINË, PROBLEM PËR POLITIKANËT

  • 1
  • 2
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • Kufiri i Kosovës ka për mbrojtëse detyrimisht Kosovën
  • Presidentja Osmani takon komandantin e KFOR-it dhe shefin e EULEX-it në Kosovë
  • NË SHKUP VJEN NJË STUDIM MË I PLOTË MBI VEPRËN E ERNEST KOLIQIT
  • Deklaratë e Qeverisë së Republikës së Kosovës në lidhje me lëvizjet e njësive ushtarake të Forcave të Armatosura të Serbisë në drejtim të vijës kufitare me Republikën e Kosovës
  • Shën Jeronimi ilir (347 -420), përkthyes i Biblës, dijetar i Kishës
  • Migjeni, nji urdhnesë e shëlbyeme ndër shpirtna t’dlirë e vullnete t’epërme zotnimi
  • Petro Marko “re dhe gur” në vis të vet…
  • Mevludi Sherifit, një ftesë për miqtë në ditëlindjen e Profetit
  • Për një Shqipëri të të gjithë shqiptarëve…
  • MALËSIA E GJAKOVËS, NË 77 VJETORIN E GENOCIDIT KOMUNIST
  • HAJDUTI I MIRË
  • Nga urrejtja raciste antiarabe Netaniahu justifikon Hitlerin për holokaustin
  • Kosova në pararojë të mbrojtjes së civilizimit perëndimor kundër bllokut Ruso – Serb
  • Përmbytet New York, 25 million njerëz preken nga koha e keqe
  • Shtetet e Bashkuara janë të shqetësuara për mobilizimet ushtarake serbe pranë kufirit me Kosovën

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT