• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Komunitet- Obligim shpirtëror për Nënë Terezën

September 29, 2016 by dgreca

1-foto-e-mozesNga Ina Reçi/New York, Monroe College. Edhe pse disa anëtare të Organizatës së Gruas  Shqiptare – Amerikane (The Women;s Organization “Hope & Peace”) u ndodhën në Vatikan më datë 4 Shtator 2016, për të marë pjesë në Ceremoninë e Shenjtërimit të Nënë Terezës, ato nuk u mjaftuan me kaq, por me kthimin në SHBA mbajtën në New York, Simpoziumin Letraro – Shkencor me Temë “Jeta dhe Vepra e Shenjtores Mother Teresa”.Në një nga ambjentet e Monroe College në Bronx, ku morën pjesë artistë shqitarë e të huaj, Zëvëndës Presidentë të Monroe College, dipllomatë shqiptarë, shkrimtarë, mësues, studentë, drejtues të NGO që veprojnë në SHBA, nën drejtimin e aktores amerikane Iliene Kristen dhe gazetares Mimoza Dajçi zhvilloi punimet ky sesion letraro – shkencor, ideuar kohë më parë. Për disa orë si në një film u hodh dritë mbi jetën e veprën e humanistes e bamirëses Gonxhe Bojaxhi – Nënë Terezës. Si traditë e çdo tubimi edhe ky simpozium hapi siparin e tij me Hymnet Shqiptare dhe Amerikane.

Nderuan veprimtarinë me kumtesat e tyre, aktivistja e njohur e komunitetit shqiptar në SHBA – inxhinierja kimiste Znj. Merita Shkupi, Zëvëndës Presidenti i Monroe College (indiani – amerikan) Dean Alex Ephrem Shah, i cili solli pasazhe të rëndësishme e të panjohura më parë nga jeta e bamiresitë e Nënë Terezës në Indi, Kryetarja e Organizatës së Grave “Marigona”në New Jersi – shkrimtarja Sabije Veseli, arsimtarja Violeta Mirakaj, studentët Ina Reçi, Shpresim Haxhaj etj.

Aktori Xhevat Limani interpretoi në shqip dhe anglisht poezi – krijime të Nënë Terezës, dhe poezi kushtuar Nënë Terezës, si dhe mbajti një kumtesë interesante rreth fakteve të jetës dhe respektit të saj në Shkup nga populli ynë, ku dhe kritikoi disa politikanë shqiptarë, të cilët sot tha ai u hodhën të parët në përkrahje të saj në Vatikan apo gjetkë, mbështetje të cilën ata duhet ta kishin treguar me kohë për Nënë Terezën. Këngëtari, shkrimtari dhe përkthyesi Z. Vasil Marku njëherësh autor edhe i një libri për Nënë Terezën, në referencën e tij, lexoi përveç të tjerave edhe shprehje e thënie të Nënë Terezës, perla që ajo i kishte praktikuar gjatë gjithë jetës së saj.

Ky aktivitet u përshëndet edhe nga të rinj shqiptarë, studentë të shkëlqyer nëpër universitet amerikane, të cilët vinë nga familje ish të persekutuara politike si në Shqipëri ashtu edhe në Kosovë. Lideri i Stacionit Policor Nr. 49 në Bronx, dhe Lideri i Distriktit Nr. 80 në Bronx, ish piloti amerikan Z. Joseph Thompson, një nga mbështësit kryesor të fushatës së Assamblyman Z. Mark Gjonaj në fjalën e tij, pasi vlërësoi këtë simpozium të rëndësishëm për Nënë Terezën, u ndal tek puna e palodhur dhe përpjekjet e Organizatës “Hope & Peace” për të evidentuar figura të larta si Nënë Tereza, por edhe mbështjen që kjo organizatë i jep femrës shqiptare dhe amerikane në rast nevoje e humane në tërësi.

Eshtë e vërtetë që shumë nga diaspora shqiptare u vunë në lëvizje e mbajtën aktivitete të ndryshme me ratin e Shenjtërimit të Nënë Terezës, vendosjen e Bustit të saj nëpër vende të rëndësishme në New York, gjë të cilën kjo organizatë e vlerësoi shumë dhe e ka mbêshtetur, por edhe ato si nëna, vajza dhe gra shqiptare të Organzatës së Gruas “Hope & Peace” e ndjenin si obligim shpirtëror të mbanin një veprimtari shkencore, si trashëgimtare të Motrës së tyre të Shenjtë, pasi sipas tyre të gjithë besimtarët e përkrahësit e saj e kanë për detyrë të respektojnë Shenjtoren shqiptare, aq më tepër thotë Znj. Mimoza Dajçi, që në kohën e komunizmit asaj nuk ju lejua të takonte për së gjalli nënën dhe motrën e saj, por e gjitha familja u nda nga kjo botë pa përqafimin e lamtumirës.

Arstistja amerikane Znj. Ilene Kristen anëtare e Organizatës “Hope & Peace” e ndjeu veten mirë dhe të gëzuar që ju dha rasti të ishte pjesë e këtij eventimenti dhe ta drejtonte si moderatore. Ajo si aktore profesioniste me inteligjencën e mjeshtërinë e saj artistike diti ti japë ngjyra të këndshme takimit, duke biseduar me të ftuarit si miq të vjetër e dashamirës të saj.

Monitori i vendosur në krye të sallës herë pas here shpaloste në ekranin e madh pamje filmike nga jeta dhe vepra e Nënë Terezës. Për efektetet  elektronike të programit u kujdes veprimtari i palodhur i komunitetit Prof. Haxhi Berisha. Në mbyllje ky simposium, fokusi i të cilit ishte figura e Nënë Terezës, u mbyll me këngëtaret e njohura Sebahate Berlajolli dhe Fllanxa Sela Pollozhani, repertori i këngëve dhe interpretimet e të cilave u duartrokitën nga të pranishmit.

Organizata e Gruas “Hope & Peace”, një subjekt i pavaruar shoqëror në SHBA me drejtim human e bamirës nuk rresht së kujtuari, vlerësuar e nderuar njerëz të rrallë të komunitet që me përpjekjet e tyre në emigracion angazhohen edhe me veprimtari tē ndryshme kulturore, humane e bamirëse në dobi të diasporës shqiptare dhe amerikane. Një nga drejtueset e kësaj organizate Znj. Mimoza Dajçi në prononcime të ndryshme të saj tha se, ngritja e këtij paneli shkencor sot këtu, dedikuar Nënë Terezës është një nga mënyrat e gjetura që ne si femra në diasporë të nderojmë motrën tonë Shenjtore Nënë Tereza, e më shumë se kujtdo thotë ajo na takon edhe ne si gra e vajza shqiptare për ta ngritur zërin tonë paqësor e human për Nënën e Bamirësen e përkushtuar ndaj varfërisë e të sëmurëve në botë, Shenjtores Shqiptare Nënë Tereza.

Duke falenderuar të gjithë pjesëmarësit, si për praninë e referencat e tyre Znj. Dajçi u ndal në kohën që ata shpenzojnë duke marë pjesë edhe në evente të tilla, pasi tha ajo koha është shumë e çmuar për të gjithë dhe ju falenderoj të gjitheve së bashku që i kushtuam pak kohë figurës së Shenjtores së Ndritur Shqiptare Nënë Tereza.

Drejetoresha Ekzekutive e Zyrës së Kontrollorit të New York-ut Z. Scott Stringer, Znj. Ashley Torres dhe artistja Ilene Kristen u ndanë “Çertifika Mirënjohje” infermieres Cynthia Arzu, veprimtares Merita Shkupi, poetes e publicistes së njohur Elida Buçpapaj, aktivistes Altina Siqesa Sina, veprimtares Nexhmije Hoxha, veprimtareve Sabije Veseli, Pranvera Reçi, Violeta Mirakaj, Gonxhe Meta, Zyre Musliu, Sebahate Berlajolli, Nebahat Berlajolli, Fllanxha Sela Pollozhani, Kimete Haxhaj, Zëvëndës Presidentit të Monroe College Z. Dean Alex Ephrem Shah, aktivistit Z. Elvis Arzu, dipllomatit Z. Skender Shkupi, Prof. Haxhi Berisha, veprimatërt Gentian Gjinaj dhe Armand Gjinaj, Shpresim Haxhaj etj.

*   *  *

Në një nga takimet mes shqiptarëve dhe Presidentit Bujar Nisahni në New York, ku drejtueset e kësaj organizate patën rast të takonin Zonjën e Parë të Shqipërisë Znj. Odeta Nishani, i afruan asaj në shenjë respekti një “Mirënjohje” të tillë, e cila e vlerësoi dhe mirëpriti me kënaqësi.

Kjo organizatë ndihet shumë e lumtur që nëpërmjet veprimtarive të tyre të vlerësojnë individë të ndryshëm, të sakrificës për kombin, popullin shqiptar e amerikan, pasi thotë Znj. Dajçi, atdheu ynë Shqipëria akoma edhe sot e ka shumë të vështirë të ndajë Medalje me shumicë, apo të respektojë e nderojë njerëzit e dalluar të kombit. Megjithëse kohët e fundit ka përmirësime në këto drejtime, por akoma ka punë për tu bërë, pasi thekson ajo duhet të shkundemi nga burokracitë e së shkuarës, të përfitojmë nga e sotmja e veçanerisht nga vlerat pozitive të botës së qytetëruar veçanerisht perëndimit.

Nga podiumi i këtij auditori një falenderim special ju drejtua drejtuesve të Monroe College në Bronx dhe Prof. Haxhi Berishës për oportunitetin që i jep diasporës shqiptare për të organizuar aty aktivitete të ndryshme.

Pas përfundimit të këtij Sesioni disa anëtare të kësaj organizate u drejtuan për në Qendrën e Misionereve Mother Tereza – NewYork, ku shfaqej filmi dokumentar kushtuar jetës dhe veprës së Nënë Terezës, si dhe u hap ekspozita dedikuar Nënë Terezës. Në këtë qendër ku ka qëndruar kohë pas kohe qysh prej viteve 80′ Nënë Tereza, Organizata “Hope & Peace” u prit me dashamirësi dhe respekt nga Motrat e Misionit Mother Tereza, takimet e tyre u lanë të hapura për bashkëpunime të reja.

New York, 25 Shtator 2016

Filed Under: Komente Tagged With: Ina Reçi, Obligim, per nene Terezen

Në Vatikan, meshë për Nënë Terezën

June 17, 2016 by dgreca

-Nën patronazhin e Presidentit të Republikës së Kosovës/

Romë, 17 qershor 2016/ Nën patronazhin e Presidentit të Republikës së Kosovës, pranë Selisë së Shenjtë në Vatikan është mbajtur edhe një meshë për Nënë Terezën, në të cilën edhe një herë është kujtuar jeta, vepra dhe shembulli që ajo ka dhënë për botën.

Njoftimi dërguar nga Roma thekson se, në këtë meshë, përveç presidentit Hashim Thaçi, kanë marrë pjesë edhe shumë përfaqësues të korit diplomatikë në Romë, përfshirë edhe përfaqësuesit diplomatikë të Malit të Zi dhe Shqipërisë.

Mesha e kremtuar në kishën e Shën Gregorit u udhëhoq nga kardinali Angelo Comastri, kryeprift i Bazilikës së Shën Pjetrit në Vatikan, i cili është edhe njëri prej deponuesve të mrekullisë së Nënës Terezë, që mundëson shenjtërimin e saj.

Shenjtërimi i Nënës Terezë, sipas presidentit Thaçi, është mesazhi më i mirë që Vatikani bënë për një personalitet që dashurinë dhe shpirtin e saj solidar ia ka dhuruar njerëzimit.

“Ai shpirt solidar, ai mirëkuptim i saj, ato mesazhe të dashurisë, të kujdesit ndaj të gjithëve, ndaj njerëzve me nevojë kudo në botë, tregojnë edhe shpirtin e origjinës së saj, që ka qenë i mishëruar me vlerën e saj humane, njerëzore, që i ka dërguar gjithë botës. Shenjtërimi nuk është vetëm nder për kombin shqiptar, por është nderim edhe për vlerat universale që Nënë Tereza i ka përçuar anë e kënd botës”, ka thënë presidenti Thaçi, për shenjtërimin e Nënës Terezë.

Ati i Shenjtë, Papa Françesku, muaj më parë kishte miratuar dekretin e shenjtërimit të Nënë Terezës, ceremoni kjo që do të mbahet më 4 shtator të këtij viti në Bazilikën e Shën Pjetrit në Vatikan./b.j/

 

 

Filed Under: Kronike Tagged With: meshë, në Vatikan, per nene Terezen

Dashuria përtej caqeve të vetëmohimit

December 21, 2015 by dgreca

Portret për Nënë Terezen/
Nga Anton Çefa/
Larminë dhe ndërlikimet e përcaktimeve të rrymave më të ndryshme filozofike për qëllimin, funksionin dhe idealin e njeriut në jetë, Nënë Tereza i shpjegoi qartë, tejdukshëm me presonalitetin e saj, fjalën e veprën, me shpirtin e saj. Dhe bota u step para kthjellimit që i bëri ajo kësaj vorbulle njerëzore dhe do të çoroditet nëse nuk do të mund të ndjekë sadopak gjurmën e këmbës së saj të zbathur.
Ajo krijoi një urdhër fetar, që u shtri mbi njëqind vende të rruzullit tokësor, duke ndërtuar institucione për më të varfërit e të varfërve, për të gjymtuarit, leprozët, jetimët, të braktisurit. Kjo është vetëm pjesa e ndriçme e veprës së saj. Ajo më rëndësorja, që duket sikur përhumbet në zonën e hijes, është ngrehina madhështore e tempullit shpirtëror të dashurisë e të vëllazërimit në kraharorin e gjerë të njerëzimit. Kjo është vlera më universale e veprës së saj.
Dashuria përtej caqeve të vetëmohimit, feja deri në adhurim, sakrifica në apoteozën e flijimit dhe energjia e brendshme – një mrekulli e vërtetë – duket se i dhanë asaj forcën e veprimit.
Në botën pagane, ajo të kujton një Promete, por me një ndryshim. Prometeu iu kundërvu Olimpit, Nënë Tereza iu mishnue Qiellit: “Jam një penë në dorë të Zotit”. Në botën monoteiste, ajo të kujton një Galileas, që e pati zbuluar 2000 vjet më parë ligjin e dashurisë, të dhimbjes e të flijimit për të tjerët. Nënë Tereza rizbuloi dimensionet e shpirtit kristian: “Jemi të gjithë bij të një Ati”.
Në orvatje për të vlerësuar veprën e saj, mbretër e presidentë, qeveri e parlamente, forume e organizma ndërkombëtare i dhanë asaj një mori titujsh nderi. Popujt – që dinë të vlerësojnë më mirë se kushdo – i dhanë titullin më të madhërishëm Nënë. Nga një “Madre” e murgeshave të bamirësisë, ajo u bë Nënë e të gjithëve, Nënë e mbarë botës. Kush mund të matet me dashurinë e një Nëne të tillë ?
Për mbarë njerëzimin, Nënë Tereza është një vlerë ekumenike. Për ne shqiptarët, ajo është diç më tepër, një vlerë etnike: frymë prej trojeve tona, lëndë prej dheut tonë, plazmë prej gjakut tonë, afsh prej gjoksit të fisit tonë. Të falemi nderit, Nënë Terezë ! Do të të duam me dashuri birnore.

Filed Under: ESSE Tagged With: Anton Cefa, per nene Terezen, portret

Përralla për Nënën Terezë dhe Kodrën e Trimave

February 11, 2014 by dgreca

Asnjëherë nuk kemi qenë më larg Evropës Perëndimore se sa pas vitit 1999, përderisa asnjëherë nuk ka qenë më e pranishme Evropa Perëndimore e ShBA-ja në Kosovë se sa pas çlirimit. /

Nga Gani MEHMETAJ/

Të rinjtë e Kodrës së Trimave e të periferisë së qyteteve të mëdha para luftës pikonin shqiptarizëm. Ata e mbajtën mbi supe rezistencën kundër dhunës serbe. Mësimi në shkollat e mesme e në Universitetin paralel u mbajt në periferi të qytetit, në shtëpitë e prindërve të këtyre të rinjve. Mjekimi i njerëzve u bë po ashtu në këto rrugica të varfra. Jeta në periferi mori dimension të ri, të paparë deri më atëherë. Periferia u bë bastioni i shqiptarizmit e atdhedashurisë. Shoqata Bamirëse “Nëna Terezë’ hapi degët në çdo qendër banimi, në çdo lagje e katund për të ndihmuar. Dhjetë vjet të okupimit total i përballuam të gjitha furtunat; dhjetë vjet të dhunës së paparë kundër nesh, nuk patëm nevojë t’ia shtrijmë dorën askujt; dhjetë vjet asnjë fondacion me burim të dyshimtë apo më para të pista, nuk shkeli në periferi as në qendrat e banimit. Ishim solidarë në mes veti më shumë se kurrë më parë, ishim pranë njëri-tjetrit si asnjëherë tjetër.  Emri i Nënës Terezë nuk përmendej vetëm sepse ishte shqiptarja më e famshme në rruzullin tokësore, por sepse shoqatat humanitare me emrin e saj e mbuluan Kosovën, duke e mbajtur gjallë popullatën. Mijëra jetë u shpëtuan, mijëra familje u gëzuan. Gati s‘kishte shqiptar i Kosovës që nuk u ushqye me ndihmat e shoqatës “Nëna Terezë”, s’kishte shqiptar që nuk e ndjente vetën mirë edhe kur nuk ua kishte nevojën ndihmave, sepse e dinte që familja e tij, pavarësisht çka do t’i ndodhte, nuk do të vuante urie e skamje. Asnjëherë nuk u kushtëzua askush gjatë shpërndarjes së ndihmave, nuk ia thanë ndonjë fjalë që do të ishte kundër bindjeve të tyre politike, nuk u dallua në baza fetare apo në çfarëdo baze tjetër. Për veprimtarët e shoqatës ata kishin nevojë për vaj, qumësht, miell, kishin nevojë për veshmbathje. Shoqata të tjera nuk pati, as nuk ua kishim nevojën.

Në Kodrën e Trimave askënd nuk e adhuronin më shumë se sa nobelistën  shqiptare. S’kishte familje që nuk e kishte portretin e saj të varur në mur. Për të flitej nëpër familje, në rrugë, nëpër shkolla, i këndoheshin këngë, fëmijët i shkruanin vargje, poetët e shquar i thurnin himne. Shumica e të rinjve të sotëm janë rritur me qumështin e Shoqatës “Nëna Terezë”. Baballarët tanë e mbajtën shpirtin nga ky burim jetese.

Shoqata “Nena Terezë” funksionoi edhe disa vjet pas luftës, pati edhe Klinikën më të madhe private në Kosovë në Kodrën e Trimave, ku kujdeset bëheshin falas jo vetëm për dyzetë mijë banorët e kësaj lagje të varfër, por edhe për banorët e lagjeve të varfra të qytetit. Fatkeqësisht rrëfimi këputet këtu. Askush s’mund të jep përgjigje: ç’u bë me shoqatën më të madhe humanitare në vend? Pse shtërzuan burimet? Ku shkuan njerëzit e vullnetit të mirë? Askush nuk e dha asnjë sqarim: ku treti Shoqata “Nëna Terezë”? Pse i braktisen lagjet më të varfra të Kosovës? U bë kjo me ndonjë marrëveshje, ishte konspiracion apo ata që e udhëhiqnin e vlerësuan gabimisht situatën? Gabimin nuk do t’ua fal historia. Banorët e Kodrës së Trimave, lagjes më të madhe e më të varfër në Kosovë, kishin nevojë për ndihma, kishin nevojë edhe qindra lagje të tjera, por ndihmat ua dhanë të tjerët me bisht prapa…

Kodra e Trimave-bastion i varfërisë

Lagjet e varfra i braktisi edhe shteti. Nga to hoqën dorë partitë politike, ose manipuluan frikshëm me të varfrit. Liderucët dukeshin nëpër rrugicat e përbaltura vetëm kur ua kishin nevojën për vota. Banorët e skamjes dale ngadalë u zhytën në errësirë, u bënë bastion të primitivizmit e hajdutërisë, çerdhe të prostitucionit e të krimit. Brezat e rinj u dëshpëruan, ia mbathën në Perëndim, apo ranë në misticizëm për të ikur nga realiteti. Nga energjia e dikurshme mbeti pak gjë,  shqiptarizmi nisi të zvetënohen. Nga “Xhamadani vija, vija” dikur, më shumë u shkonte ta këndonin pesë herë në ditë: “Kafshatë që s’kapërdihet asht or vlla mjerimi” të Migjenit, sepse mjerimi në Kodrën e Trimave dhe në lagjet e varfra të Kosovës vetëm sa po thellohej, kurse luksi i pafre dhe pasurimi i paskajshëm i pushtetarëve po shtohet. Për këtë mjerim nuk kanë faj shoqatat islamike nga Irani e Turqia, nga Arabia Saudite e Egjipti, mjerimi nuk e sollën ato, por shoqatat fetare po e keqpërdorin deri në paskajë mjerimin e shqiptarëve. Ato familje që s’arritën të ikin në Perëndim ilegalisht, ose duhet të qëndrojnë dinjitoz e të mos blihen me hurma e paga mujore, ose ta përballojnë varfërinë

Kodra e Trimave është bërë bastion i mjerimit e jo i një partie apo tjetre. Gënjejnë ata që thonë ndryshe, ose që përfitojnë nga mjerimi i tyre

Kur grupet fetare dalin nga kornizat kombëtare

Këtë zbrasti nisën ta plotësojnë shoqatat arabe, turke e iraniane, të cilat nuk bëzan në kohë okupimi, ndërsa në kohë paqe nuk treguan frymë solidariteti, po kushtëzim, nuk shquheshin për tolerancë, por për përjashtim. Kusht i hurmave e ndonjë litër vaji ishte të mësuarit e ndonjë lutje arabisht, kusht i ndihmave më të mëdha u bë futja në tarikatin e “bamirësve”. Arabët që i shpërndanin këto ndihma, shkruanin gazetat tona atëbotë, i kushtëzonin vejushat fatkeqe, duke prekur në nderin e shqiptares.

Kështu kur ne e braktisëm krejtësisht periferinë e vendbanimet tjera të varfra, sikur të mos ekzistonin, konfiguracioni ndryshoi dukshëm. Edhe struktura e popullatës pësoi tronditje: moda puro evropiane u larua me të rinj me mjekra, gra me shami të zeza, të murrme apo lara-lara, varësisht a i financonin shoqatat iraniane, saudite, apo turke. Secila shoqatë e kishte modën e vet të veshjes, natyrisht edhe kushtet që ua diktonte hallexhinjve. Fatkeqit u nënshtroheshin kushteve.

Duke i lënë të varfrit në mëshirën e shoqatave islamike me rivalitet të përgjakshëm në mes veti në Lindjen e Mesme, ne po i humbim burrat dhe gratë, të rinjtë dhe të rejat, të cilët po bien në kthetrat e sekteve të frikshme, ndërsa nesër mund t’i ndërsejnë kundër nesh.

Pushtetarët e të gjitha ngjyrave politike deshën t’i heqin qafe shtresat e varfra, t’i shmangin trazirat sociale, të mos kërkojnë hallexhinjtë punë as bukë para zyrave të tyre, prandaj i mbyllën sytë para shëmtive. Trazirat sociale mbase po i shtyjnë për ndonjë ditë, por problemet mund të shpërthejnë më të mëdha. Një ditë kjo papërgjegjësi do t’u hakmerret të gjithëve, sepse energjia e ndrydhur dhe pakënaqësia është e madhe. As klerikët gjysmanalfabet me një shqipe të zvetënuar s’mund t’ua fashisin deri në pakufi zemërimin besimtarëve, që ua kanë dhënë për detyrë pushtetarët.

Ata që dikur pikonin shqiptarizëm më shumë se të gjitha shtresat tjera sociale, ata që do të binin në flakë për atdheun e Nënën Terezë, nisën të krijojnë idhuj tjerë, të përbuzin kombin, të na ndajnë në fe e në krahina, në sekte e tarikate. Një transformim të këtillë, s’ka bir nëne që e shpjegon, edhe më pak mund ta arsyetoj. Këta të rinj pa busull e të braktisur nga shoqëria, nisën ta përbuzin kombin e tyre, të nënçmojnë gjuhën e tyre, të harrojnë përshëndetjet shqiptare për t’i zëvendësuar me ca murmurima arabe të dala kohe. Nga njerëz praktikë, të gatshëm të sakrifikojnë për komb e atdhe, u bën fanatik fetar të gatshëm të sakrifikojnë për gjëra që s’t’i kap mendja, duke krijuar armiq imagjinarë dhe duke i harruar armiqtë real.

Largësi feje a afri kombi?

Ndërsa dihet fare mirë se të gjithë këta djelmosha nga mosha 20-35 vjeçare që u rritën me qumështin e ‘Nënës Terezë’, sot jo vetëm e durojnë ndonjë hoxhë mjekër palarë t’ua fyej bamirësen e tyre, por ku e ku murmurisin nën mjekër edhe vet ndonjë blasfemi. Frymën që e bartën brenda disa vjetësh shoqatat “humanitare’ bëri që lagjet periferike të shndërrohen në çerdhe për regrutimin e njerëzve për lufta fetare apo që të bëhen mish për çorbën arabe. Një ditë fare lehtë shqiptarët mund të gdhijnë kombi më i urryer ndër arabët, sepse po u ndërhyjnë në luftërat e tyre të brendshme, po i vrasin në emër të fesë së tyre.

Lagjet të cilat frymonin shqip ditë e natë, tolerancë e mirëkuptim, sot janë bërë e kundërta, të duken lagje të rrëmujshme arabe a turke që s’frymojnë shqip, që s’dinë çka është respekti ndaj traditës, ndaj kombit e atdheut. Grupet e tilla edhe nëpër këto lagje janë më të pakët, janë më të rrëmujshëm, përpiqen t’i imponohen shumicës. Asnjëherë gjatë historisë nuk jemi shquar për fanatizëm fetar, asnjëherë nuk e kemi shikuar bashkëkombësin nga largësia e fesë, por nga afria e kombit. Po sot?

Sa afër e sa larg Evropës Perëndimore!

Asnjëherë nuk kemi qenë më larg Evropës Perëndimore se sa pas vitit 1999, përderisa asnjëherë nuk ka qenë më e pranishme Evropa Perëndimore e ShBA-ja në Kosovë se sa pas çlirimit.  Këtë largësia e krijoi krimi i organizuar, korrupsioni e zhvatja. Por këtë largësia e krijuan edhe shoqatat “humanitare”, që rekrutojnë mish për top, ndërsa ne nuk i pengojmë. Këtë largësi po e thellojnë disa klerikë të cilët në vend t’u flasin për rrethin ku jetojnë, ata gjithë kohën u predikojnë besimtarëve për Sirinë e Afganistanin, duke i larguar nga problemet sociale e problemet e tjera në atdheun e tyre. Ata po i largojnë nga realiteti i hidhur, duke i mashtruar me ëndrrat për parajsën dhe 70 “hyriat e xhenetit” të cilat i presin ditën që do të sakrifikojnë në luftën e shenjtë! Të rinjtë e shkret s’kanë mundësi sociale ta mbajnë një grua, ndërsa ua përkëdhelin ëndrrën marroqe për 70 gra!

Derisa perëndimorët na ndihmuan pa kursim, na ndihmojnë edhe sot e kësaj dite më shumë se sa që bëjmë ne për vete, çuditërisht fryma e importuar nga kaosi arab, ka nis të depërtoj në Kuvend, (deputetët “tonë” votojnë kundër shtetit laik si të ishin deputetë të Homenit, ndërsa beduinët e Arabisë Saudite dolën më të qytetëruar se sa  grumbulli i deputetëve të Kuvendit të Kosovës ).

Fryma shkretinore po përhapet edhe në disa qarqe kuazi intelektuale, nëpër disa gazeta, nëpër çajtore periferie, meqë para e madhe e shoqatave “bamirëse” është shpërndarë gjithandej.Fryma e mos durimit po depërton si murtaja nëpër qytete e katunde.

Por qytetet e katundet e pasura, nuk e kanë këtë frymë, as këto probleme. Jetojnë në paqe me vete e me të tjerët, janë në paqe edhe me punën dhe paratë e veta. Ata s’ua kanë nevojën të tjerëve.

***

Dr Ibrahim Rugova ishte i vetmi njeri, veç Papës, të cilit Shenjtëresha Shqiptare – Nëna Tereze – i ishte përkulur dhe ia kishte puthur dorën, dhe atë – publikisht, në praninë  , në në praninë e shumë liderëve të vendeve dhe të popujve të të gjitha kontinenteve.
Në të vërtetë, në shkurt të vitit 1997, në Lutjet Tradicionale të Mëngjesit, në Shtëpinë e Bardhë në Ëashington, Nëna Tereze ishte përkulur para Presidentit Rugova, ia kishte marrë e ia kishte puthur dorën dhe pastaj i ishte drejtuar ish presidentit të SHBA-ve Bill Klintonit, duke i thënë: “Zotni President. Ky është presidenti im dhe i Kosovës – Ibrahim Rugova. Të lutem ma ke në kujdes, bashkë me popullin tim!”
Mbas përfundimit të luftës në Kosovë, Klinton kishte shkuar në Kalkutë dhe duke u lutur mbi varrin e Nënës Tereze, ndër të tjera i kishte thënë: “Nënë, ndjehem krenar dhe i çliruar në shpirt, që Zoti na ndihmoi dhe ta çova në vend amanetin! Tashmë populli yt në Kosovë është i lire dhe po ndërton demokracinë”.(Rugova press).

 

Filed Under: Analiza Tagged With: dhe Kodren e trimave, Gani mehmetaj, Ibrahim Rugova, per nene Terezen, Perralla

Artikujt e fundit

  • NDJESHMËRIA SI STRUKTURË – NGA PËRKORËSIA TE THELLËSIA
  • Si Fan Noli i takoi presidentët Wilson the T. Roosevelt për çështjen shqiptare
  • TRIDIMENSIONALJA NË KRIJIMTARINË E PREҪ ZOGAJT
  • Kosova dhe NATO: Një hap strategjik për stabilitet, siguri dhe legjitimitet ndërkombëtar
  • MEGASPEKTAKLI MË I MADH ARTISTIK PAS LUFTËS GJENOCIDIALE NË KOSOVË!
  • Veprimtaria atdhetare e Isa Boletinit në shërbim të çështjes kombëtare
  • FLAMURI I SKËNDERBEUT
  • Këngët e dasmës dhe rituali i tyre te “Bleta shqiptare” e Thimi Mitkos
  • Trashëgimia shqiptare meriton më shumë se sa emërtimet simbolike të rrugëve në New York
  • “Unbreakable and other short stories”
  • ÇËSHTJA SHQIPTARE NË MAQEDONINË E VERIUT NUK TRAJTOHET SI PARTNERITET KONSTITUIV, POR SI PROBLEM PËR T’U ADMINISTRUAR
  • Dr. Evia Nano hosts Albanian American author, Dearta Logu Fusaro
  • DR IBRAHIM RUGOVA – PRESIDENTI I PARË HISTORIK I DARDANISË
  • Krijohet Albanian American Gastrointestinal Association (AAGA)
  • Prof. Rifat Latifi zgjidhet drejtor i Qendrës për Kërkime, Simulime dhe Trajnime të Avancuara Kirurgjike dhe Mjekësore të Kosovës (QKSTK) në Universitetin e Prishtinës

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT