Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Përmbytje e madhe …

by

Shkruan: Rasim Bebo/ Chikago/

Në Tiranë pata përshrypjen se isha kthyer në kohën e Galileut, kur ai pohonte se, toka ishte e rumbullakët me gjithë kundërshtimet dhe kërcënimet e bëra ndaj tij. … Çuditërisht, z. M. Korkuti dhe Mancaku i quajnë pasardhësit e Ilirëve si parailirë, sepse nuk guxojnë të përdorin emërtimin  “Pellazg”.   Euripidi:  “Një skllav nuk e ka të drejtë të thotë të vërtetën nëse ajo nuk i vjen për shtat zotërinjve të tij”.  Ndërsa Tagora:   “Nëse i mbyllni potrtën të gjithë gabimeve, e vërteta mbetet jashtë”.  (M. Aref “Mikena=Pellazgët”,  f.24;  R. Bebo “Zeusi”,  f. 154).

Historiani Amerikan Edwin Jacques shkruan: “Folklori grek e kërkon origjinën e themelimit të Greqisë te Deukalioni mitollogjik dhe e shoqia e tij Pirra. Dy njerёzit e vetëm që i shpëtuan përmbytjes së madhe. Biri i tyre Heleni, ishte pasardhësi legjendar i racës greke që datohet rreth vitit 700 p. K. Prej tij njerëzit e këtij populli morën emrin helenë. Kurse atdheu i tyre Hellas. Nga kjo del qartë përse Homeri nuk i përmënd grekët apo helenët në rrethimin e Trojës, por flet për një numur fisesh pellazge.  Duke patur parasysh përmëndjet e shpeshta të këtyre pellazgëve parahelenë nga autorët e lashtë grekë, duket i çuditshëm fakti që shumë historianë të sotëm ose e injorojnë ekzistencën e tyre, ose i futin në një thes me grekët. Dijetarët e lashtë nuk binin në gabime të tilla”.  (1).

Mathieu Aref citon: “Legjenda e dekualionit u krijua për të fshirë plotësisht të kaluarën pellazge, një përmbytje që fshinë gjithçka, në mënyrë që të fillohet nga zero. Kështu, sI me magji, dolën në dritë Heleni i Deukalionit dhe i Pirrhas: Helen. Eponim i stregjyshit të grekëve.  De Zhubainvil e thotë me forcë:  “Ndëfutja e një përmbytjeje në fund të historisë pellazge është pasojë e natyrshme e pushtimit të Greqisë nga raca semito-egjyptiane (helene), historia e së ciles fillon me përmbytjen e Dekualionit”. (2).

…Reflektojmë në një pasqyrim të ri, me qëllim qëtë përcaktoj më mirë këtë anë të errët apo tinëzisht të errësuar të këtyre periudhave parahelene   dhe përpiqen të deskriptojë atë që ka qënë ndërfutur, manipuluar, fshehur, shpërfillur apo hequr me dashje ndër shkrimet më antike, madje edhe në ato më të vonshmet. Ja çfarë thotë Maxime Colignon (Manuali i arkollogjisë greke): “Grekët duket se kanë marrë përsipër të errësojnë të gjithë historinë e zanafillave të tyre artistike  orjentale, të cilën e kanë fshehur me shumë kujdes.  Per t’i besuar,  ata kanë shpikur gjithçka. Disa autorë antikë (ndër të cilët  Tukididi)  a nuk e kane fshehur zanafillën  semito-egjyptiane, per t’i dhënë Greqis stërgjyshër parahelenë (jo grekë)  prestigjiozë, të përshkruar në veçanti në poememat epike,në mënyrë absolute  asgjë nuk provon se ata kanë qënë grekë? … kjo ngatërresë dhe kjo turbullir e errët me paraqitjen e zanafillës greke,  është mbushur me kontradita, manipulime, ndërfutje, përfshire kurthe  në tekstesh antike. Tani ne veprat e Arefit u japin pellazgëve vendin e merituar dhe të rivendosen disa të vërteta që

ishin të paditura apo të fshehura.  (3).

Samnito-egjyptianët (grekë), përvehtësuan figurat dhe qytetërimin pellazg, përpara ardhjes  së  tyre.

Eugjen Pitard në itin 1916 pohonte: “…Shqipëria i përmbys dokumentat më të rëndësishme arkeollogjike dhe antropollogjike për sa i takon zanafillave të popullsive të lashta të Gadishullit Ballkanik;  popullsi, të cilat në agimin e historisë i shohim të figurojnë nën emrin pellazgo-ilirë.  Ne përjetojmë të kaluarën e lavdishme, duke u ngjitur nëpër qytetërimet që kanë paraprirë qytetërimin grek, ndër të cilët qytetërimin e mbi quajtur Mikenian.

Sa për pellazgët, ata kanë lënë rrënoja megalike ndërtime të mbiquajtura ciklopike apo pellazge, të dallueshme deri në ditët tona. Mure gjigande me blloqe guri të stërmëdha, këto gjënden në pellgun  mesdhetar  (Greqi, Azin e Vogël, Egje, Itali, Palestine…)  ku jetonin Pellazgët dhe Tursanët (Tirrenët apo Etruskët).  Këto etni pellazge  janë në zanafillën e të gjithë monumenteve para helene të Greqisë së Lashtë. Ndër më të famshme janë Akropoli me murin rrethues Pelargikoni i Athinës, është një shembull i qartë i Pellazgëve. (4).

Si mundet të fshihet një  popull mijra vjeçarë si pellazgët dhe me një qytetërim të përsosur? U referohemi historianëve të thonë fjalën e tyre.

Edwin Jacques thotë: “…Kjo është popullsia ballkanase, e quajtur pellazge nga Homeri, Hesiodi, Herododi, dhe 160 historianë, gjeografë dhe poetë grekë e latinë. Arkeollogët demostrojnë se shtresimet e Kohës së Bronxit në Maliq e vënde të tjera dhe ato të Kohës së Bakrit, duke vërtetuar vazhdimësinë e të njëjtës popullsi.

Sanskrishtja, e formuar mbi bazën e gjuhës pellazge, si zendishtja, greqishtja dhe latinishtja, i ka dhënë rregullat gramatikore  dhe morfollogjine më të përsosur dhe më klasike nga të tri gjuhët e tjera kanë qënë të tri gjuhët të shkruar dhe të ngritura në shkallën e gjuhëve liturgjike: Zendishtja për mazdaizmin, greqishtja për kishën e lindjes dhe latinishtja për kishën katolike. Për formimin e të tria gjuhëve, konstatojmë se i është dashur pellazgjishtes të paktën njëmijë vjet evolim për t’u bërë sanskrishte nga 3000 në 2000 vjet, greqishtja nga 1700 në 700 dhe latinishtja nga 1200 në 200 vjet p. K. (5).

Van Vindekens, prof. në universitetin e Luvenit, në Belgjikë, ka shkruar rreth një gjuhe të lashtë indoevropiane, të cilën e quan pellazge. … Verejti se toponimet pellazge gjënden të përhapura nga Azia e Vogël deri në Itali (E. J. f. 47).  Për të zbuluar rrënjët e qytetërimit shqiptar duhet të kthejmë vështrimin drejt Mikenës si kryeqendër pellazge. Straboni cilëson “qytet binjak” të Mikenës me portin e Argosit. Ndërsa tri prej tyre përmënden si “më të dashurat” e perëndeshës pellazge dhe mbretëreshës së qiellit. Heres (Junos)  “Argosi, Sparta dhe Mikena e madhërishme”. Kjo trevë Pellazge ishte qendra e qytetërimit. Më vonë midis Argosit e Mikenës adhuruesit e saj ndërtuan tempullin e famshëm të JUNOS.  (6).

Polibi, vë në dukje se Finiqi ishte qyteti më i pasur, më i fuqishëm dhe më i fortifikuar i Epirit. Ne shekullin e III p.e.s. ky qytet shërbente si kryeqendër e Lidhjes Epirote.

Herodoti i indetifikoi spartanët si pellazgë ishin zotër të Peloponezit dhe “ishin të parët në “Greqi”. Ata janë njerëzit më trima, Pellazgo-spartanët i dhane fitoren Greqise  më 479 p.e.s. në luftën kundra  persëve me mbretin e tyre Pausania. (7).                                                                         (Të nderuar lexues, gjiko sa të ulët dhe shpifesa e intrigante janë grekërit, kur kërkojnë një përmbytje të madhe që mos të ketë lënë asnje gjurmë pas  pellazgët).

Quhet qytetërimi minoik  ai që është zhvilluar në Kretë gjatë periudhës ndërmjet 3500 – 1200 p. k.,  u lidh edhe me qytetërimin mikenas  ndihmoi në lulëzimin e Ballkanit dhe të gjithë Europës në atë kohë. Gjatë periudhave te viteve 1600 – 1250 p. k. Shënohet me emrin:  qyteterimi kreto – miken. Në fakt në këtë kohë ishte një popull i pastër pellazg.  (8).

Gjuha pellazge, me mijeëjeçarë te kaluar, vijonte gjithënjë të ishte gjuha e vatrës, që shërbente si lidhëse ndërmjet lindorëve e perëndimorëve për t’iu kujtuar se përbënin po atë popull me emra të ndryshëm: pellazgë,argë, arbën, albanë etj. Dhe ka qënë kjo cilësi e nje populli unik që fliste kudo të njëjtën gjuhë, e cila i lejoi Kostandinit I të bënte, pa asnje shqetësim, shpërnguljen e kryeqytetit nga Roma në Kostandinopojë; kjo ndodhi sepse populli i Greqisë dhe i Azisë së Vogël ka qënë i njëjtë me atë të Italisë, sepse kishin të njëjtën origjinë të përbashkët, sepse adhuronin të njëjtat hyjni dhe mbitë gjitha, flisnin po atë gjuhe.  (9).

Maks Zotaj shkruan: “Mjaft është diskutuar rreth Herododit i mbiquajtur  edhe  “Babai i historisë”,   i cili  gjithhtu për saktësitë trashanike  që ka bërë e quajnë edhe  “babai i gënjeshtrës”. Historiani  E. Giboni gjatë kohës që pregatiste “Shkëlqimin dhe rënien e Perandorisë Romake” ankohej se: “Paragjykimi, injoranca dhe budallallëku i shumë historianëve të lashtë” të cilët ishin të detyruar t’i përdorte si burim informacioni”.

Në vitin 1774 në Leipzik Hans Erick Tuman, botoi librin e tij “Kërkime në historinë e Popujve të Europës Lindore”. Në parathënien e këtij libri, duke përmendur direkt shqiptarët,  ai theksonte:  “Asnjë popull tjetër i botës në të cilën jetojmë, nuk është aq i panjohur  për europianët e perëndimit , përsa i përket prejardhjes, historisë dhe gjuhës sa shqiptarët.  E megjithatë ata janë popuj kryesorë, të lashtë dhe të rëndësishëm,  që çdo historian do të dëshironte t’i njihte. Historia e tyre do të plotësonte zbrazëti të mëdha në historin e vjetër dhe të re të Europës. (këtë zbrazëti po mbush Pof. Dr, Arefi).  (10).

Prof. Dr. Robert Ageli thotë: “Për të thënë të vërtetën, Greqia ka nisur të quhet zyrtarisht dhe përgjithësisht  HELLAS për gjithë botën vetëm shume vite më vonë, kur u krijua si mbretëri e pavarur më 1830 të erës sonë. Më pare, dhe sidomos gjatë Perandorisë Bizantine, ajo asnjëherë nuk është quajtur as hellas as Graecia, as Perandoria Greke, ose Helenike, po gjithmone Perandoria Bizantine. Për çdo njeri që i sheh gjërat pa anësi, nuk ka asnjë hije dyshimi, se të gjithë popullsitë bizantine kanë qënë trashëgimtare të atyre, që kanë jetuar në këtë vend qysh prej lashtësisë më të madhe deri në epokën bizantine, domethënë pellazge  dhe armene, arabe,egjyptiane të krishterë dhe myslimanë jetuar në këtë  vend) (11).

Feja e pellazgeve ka qënë natyralizmi,  d.m.th. hyjnizimi i dukurive të natyrës, i agjentëve fizike, i forcave shkatërrimtare i fuqive të mbinatyrshme. Ata janë krijuesit e kësaj mitollogjie të habitshme dhe të mrekullueshme që e morën grekët, etrusket dhe romakët ose latinet. Besonin në qenie të ndryshme nga njerëzit dhe eprorë ndaj tyre, të quajtura hyjni e hyjnesha këto ushtronin mbi njerëzit si drejtpërdrejt në ndikim favorizues ose dëmtues dhe ogurmirë ose ogurkeq, që praktik rituale ose ceremoniale te kultit i kishin si rol lavdërimi ose pengimi. Kulti i pellazgeve, është trashëguar brez pas brezi të grekët, etruskët dhe romakët, të trija palët pasardhëse flisnin po atë gjuhë pellazgjishten ose shqipen.

Në shkallën e parë të hyjnive pellazge vinin ZEUSIN, të cilin latinet e quanin JUPITER.  Për termollogjin e termit ZEUS të lashtë e cilësonin hyjninë  bubulluese  perëndia e gjëmimit, nga pellazgjishtja ZEUS = zë-ës gjëmues.  Për termin latin:  JUPITER, po ashtu jepet nga gjuha e pellazgëve: tirenëve ose etruskeve: Jupiteri do të thotë ati ynë: ju(ni) piter, ashtu si Junon shënohet nga ju(na)nan: nana jone.(12).

Robert d’Angely shkruan: “Për të thënë të vërtetën. Greqia ka nisur të quhet zyrtarisht dhe përgjithësisht HELLAS për gjithë botën vetëm shumë vonë, kur u krijua si mbretëri e pamvarur me 1830 të erës sonë. Më parë, dhe sidomos gjatë Perandorisë Bizantine, ajo asnjëherë nuk është quajrur hellas, as graecia, as Perandoria Greke ose Helenike, po gjithmonë Perandoria Bizantine dhe perandori bizantin kurrë nuk është cilësuar si greke ose Ellas. Pra vetëm në mënyrë abuzive grekët sot që në krye deri në fund të veprave të tyre e quajnë perandorine greke perandorin grek dhe popullsinë bizantine si helene. (Kështu që grekëve është hapur punë e madhe duke shkruar në të gjithë litaraturën deri në vitin 1830 emrat: Greqi, helene, hellas etj., duke shkërmoqur zanafillën e tyre. Shënimi im). ( (13).

Mbas 1700 vjetëve të quajtur “Përmbytje të madhe”, greku demostroi urrejtjen kundra pellazgo shqiptareve edhe në vitin 1997 për ta kthyer Shqipërinë në nivelin zero duke nxjerrë çekun e bardhë.

Prof Bytyçi thotë: “Bashkëpunimi antishqiptar serbo-grek ka marrë përmasa te jashtëzakonshme për  gjatë luftës në Kosovë. Para luftës në Kosovë, Greqia u angazhua me të gjitha forcat dhe arriti ta shkermoqe shtetin e ri demokratik të shqiptarëve. Ajo ia doli që me andartët e saj ta djegë dhe ta shkrumojë gjithë Shqipërin e Jugut, që të shkatërrojë e djegë jo vetëm bashkitë dhe komisarjatet e policisë, por edhe kadastrat, muzetë, shkollat shqipe, objektet historike, zyrat e gjëndjes civile, bibliotekat etj., me qëllim që ate ta restauronte Janullatosi dhe pas restaurimit të vihej nënshkrimi i “të ndriturit Kryepeshkop”. (14).

Kisha në Greqi ka imponuar principin e sanksionuar në kushtetutën e këtij vendi se “Çdo ortodokës është grek dhe cdo grek është ortodokës”. Feja mbizotëruese në Greqi është feja e kishës ortodokse greke. Greqia i ka dhënë legjitimitet ndërhyrjes së saj në inponimin e besimit fetar brenda dhe jashtë teritorit te saj. (Bytyçi f. 202) (15).

Është e turpëshme qe proseletizmi në Greqi njihet si krim vetëm nëse ortodoksi grek kthehet në një fe tjetër. Ndërsa, krejt ndryshe ndodh me emigrantet shqiptarë në Greqi, mbi të cilët përdoret dhuna fetare. Në shtetin grek sot sundon Ligji nr. 1363 i vitit 1938, i kohës së diktaturës së Metaksait, që ndëshkon krimin e kovertimit fetar. Nëse në greqi nderron fenë ortodokse, duke u kthyer në fe tjetër, menjherë burgosesh, sepse vepron ligji nr. 1363. Greqia është shteti i grekëve të krishterë. (16).

Të njohim grekët.  Aresi (Marsi) Perëndi greke. Aresi është perëndia e urryer e luftës dhe shkatërrimit. (Deçarmi f. 199)  është fjala per nje perëndi barbare e ardhur në Greqi nga fise barbare veriore.  Për grekërit lufta dhe shkatërrimi, çmenduria dhe kotësia e njerëzve, që i çon në zhukje reciproke pa patur ndonje shkak të vërtetë, përbën një realitet. Vetite e Aresit janë: kotësia dhe çmenduria. Në luftëra kurrë nuk tregon qartë me kë është: herë shkon me njërin herë shkon me tjetrin, duke mos njohur miq dhe armiq d.m.th. “duke qënë i pa besë”, siç thotë për të Homeri (Iliada E, 381- 887). Përfundimisht, mund të thuhet se ai përfaqeson atë që mentaliteti grek dëshiron të jet. (17)  Po sjellim dy ngjarje që kanë hangur shumë koka njerëzish dhe shkatërrim;

Viti 146 p. K. “…nën drejtimin e krerëve energjik të lidhjes Akease ose Etole. Por kundërvënia dhe lufta e armatosr të këtyre dy lidhjeve, për të cilat të dyja palët thirrën në dihmë të huajt, përfunduan duke i dhënë Greqisë goditjen vdekjeprurëse. Më 146 p. k. Ajo u be provincë romake me emrin Akaia. Si pasoje e shkatërrimit total nga forcat romake gjetën shpëtim dhe srehim në Aleksandri të Egjyptit dhe në Smirnë (Izmir,  të sotem të Turqisë). Prej këndej  vazhduan zhvillimin e kulturës grekët. (R. Angeli,  f. 187). Rasti i dytë u përsërit pas 2090, që vazhdoi katër vjet rrjesht 1945-1949,  një luftë civile e tmerrshme duke vrarë,therë, përdhunar dhe ata që mundën të shpëtonin u larguan për në shtetet fqinjë.

Anglia për të ruajtur pozitat e saja në Greqi pas Luftës së Dytë Botërore, umbështet te forcat e djathta për kundra forcave të majta komuniste. Në një rivalitet të ashpër midis tyre. Më 1 qershor 1944 Britanikët dhe Rusët kanë rënë dakord që në Rumani rusët lejohen të marrin nisjativën, ndërsa në greqi britanikët. Me 26-12-1944 në Athinë u mblodh konferenca politike anglo-greke nën kryesinë  e zv/mbretit, kryepeshkopit Dhemaskinos,  morrën pjesë Uiston Çurçill, Papandreu etj. Më 12 -2-1945 u nënshkrua në VA.R.K.I.Z.A.  për çarmatimin e ushtrise së E.A.M-it (komuniste)dhe asaj Kombëtare (zerviste), të grumbulluar në fshatin Kacika në jug të Janinës. Armët i dorëzoheshin ushtrisë angleze, e cila do të mbante rendin e qetësin.

Historiani grekë Apostolos Valalopullos shkruan: “Gjermanët, pasi studiuan rivalitetin midis grekëve dhe panë me kujdes situatën psikollogjike të tyre, pasionet dhe ambicjet e personaliteteve greke, zbatuan të pa vdekshmen  “Dividi et impera” (përça dhe sundo). Populli grek u përça. Grekët vranë njëri tjetrin në çastin kur fitorja dukej në horizont … kush e ka fajin, ku u vra një e shtata e popullsisë greke. Për këta një milion të vrarë e të vdekur grekë. (18).

(A nuk pasqyrohet këtu vetitë e Perëndise së Aresit  “kotësia dhe çmenduria)”.(Ky rivalitet ndërmjet dy partive që vazhdoi nga 2 shkurt 1945 deri në gusht të vitit 1949 është për të shpartalluar partinë komuniste greke të E.A.M-it. Shën. im). Është fatkeqësi që Akademija e Shkencave bazohet në atë që thonë “ajtullahët” dhe nuk guxojnë të përdorin emërtimin Pellazg.

 

Referenca

 

1. Edwin Jcques “Shqiptarët”, bot. 1995, f. 65.

2. Mathieu Aref “Shqipëria, bot. 2007, f. 22.

3. Mathieu Aref “Mikena = Pellazgë”, bot. 2008, f. 337.

4. Mathieu Aref  “Shqipëria, bot. 2007, f. 18.

5. Robert d’Angeli “Enigma” bot. 1998, f. 68.

6. Edwin Jacques “Shqiptare”, bot. 1995, f. 69;  (7)  f. 54.

8. Robert d’Angeli “Enigma”,  bot. 1998, f. 91;  (9)  f. 145; (11) f. 182; (12) f. 150-151.

10. Maks Zotaj gazeta “Illyria”, 6-2-2006, f. 26.

14. Enver Bytyçi “Shqiptarët,sërbet dhe grekët”, bot. 2005, f. 102;  (15) 202.

16. Sherif Delvina “Epirin”, bot. 1999, f. 236; (18 ) 52.

17. Aristidh Kola “Gjuha e Perëçndive” bot. 2002, f. 239.

Rasim Bebo Addison Çikago  gusht 2013

PAK HISTORI PËR GJUHËN SHQIPE

by

Çabej ndër të tjera thotë: “Nuk mundet të shkëputet kërkimi gjuhësor pa patur parasysh faktorët historikë.”/

Shkruan RASIM BEBO/Chikago/

          Artikulli, “Prejardhja e emrit Shqiptar” nxjerrë nga libri i Prof. Aristotel Micit, është:  “Shqipëria një përrallë dimri” tingëllon njëlloj si poema Gjermane e Johann Heinrich Heine, “Deutschland, Ein Winter marchen”. Duke i thënë peshkopit grek Janullatos: Ju vazhdoni për eleminimin e Kombit Shqiptar se unë do të tjerr fjalë për të kërkuar emrin Shqiptar në Mesjetë. Megjithatë, po të nxjerrim faktorë historik. Prof. Dr. Peng dhe Prof. Dr. Luigji Luka: thonë: “…Shkencëtarët arrijnë në përfundim  se përhapja e gjuhës indo-Europiane përputhet me fillimin e përhapjes së bujqësisë 10.000 – 9.500 vjet më parë.  Duke u nisur nga metoda dhe në kohë të ndryshme, shkencëtarët arritën në të njëjtën pemë të 63 gjuhëve Indo – Europiane,  e cila paraqitet në figurën më poshtë,  kur boshti i poshtëm tregon vitet, ku  në mënyrë të qartë shihet se gjuha shqipe është më e vjetra dhe i përket fillimit të përhapjes së bujqësisë. Sqarojmë lexuesit, se ar-bërës-arbëresh, është emri i vërtetë i bujqërve, që diskutohet nga shkencëtarët jo shqiptarë. Rrjedhimisht dhe lehtësisht kuptohet se çfarë gjuhe kanë folur ata bujqër  të stërlashtë para dhe pas tyre.Duke parë figurën e gjuhëve, riprodhon dhe një herë lidhjen ndërmjet biologjisë dhe gjuhësisë. Darvini në librin e tij, “Prejardhja e llojeve” pati shprehur  në mënyrë të kthjelltë se, në qoftë se dihet pema biologjike e prejardhjes së grupeve njerëzore, mund të nxirrej pema përkatëse njerëzore. Një përpjekje e tillë nuk u bë deri në vitin 1988, kur prof. Luigji Luka dhe shkencëtarë të tjerë vërtetuan lidhjen ndërmjet geneve, popujve dhe gjuhëve, vetëm  pasi ata ndërlidhën të dhënat botërore të grumbulluara në gjenetikë, arkologji dhe gjuhësi. Mozaiku gjenetiko-gjuhësor i zbuluar shpreh qartë  shkëmbimet dhe pasojat e zgjerimeve të shumta që kanë ndodhur në historinë njerëzore.  (1).

Arbër vjen nga fjalët:  “ar – bërës – arbëresh”,  nga zanafilla e dhjetëmijë vjetëve më parë. Sipas prof. Pengut.  E argumetojmë vjetërsinë e stërgjyshit tonë pallazg si më poshtë:

Mbrapa se kohët parahistorike, para se poetët e Homerit të këndonin për perënditë e tyre dhe heronjtë e përrallave , përpara se të shkruhet gjuha greke, rronte një popull  i quajtur PELLAZG. Herodoti (484-425 p.e.s) iu vesh pellazgëve historinë, e cila këta i përmend shumë më parë se qytetërimi i grekëve.  Fred Williams.

Nga Robert Tempëll: “Grekët dhe hebrenjtë  janë shumë të vonshëm në historinë e lashtë, sa që mund të themi se bëhet fjalë për mijëra vite distancë përpara se vëtë emrat Greqi dhe Hebre të vinin në jetë”.

Raca shqiptare nuk ka nxjerrë vetëm burra të pushkës, por edhe njerëz të mendjes e të shpirtit, filozofë, ligjvënës, burra shteti, shkencëtare, letrarë, dijetarë poetë e artistë të mëdhenj. Numri i njerëzve të dëgjuar, që njihen si shqiptarë, duhet ti shtohet një numër tjetër shumë më i madh të panjohurish, që janë  mbajtur si pjellë e ndonjë populli tjetër dhe qe nuk ua dimë emrat. (2).

Fara shqiptare nuk është delikate, që goditet lehtë dhe mund të rrezikojë të zhduket, përkundrazi, është e fuqishme, e ashpër, luftarake, që nuk mund t’i nënshtrohet të tjerëve. Ajo i jep rëndësi kombit dhe ekzistenca e saj e mposht

 

kohën.  Ajo mbizotëron aty, ku popujt e tjerë dështojnë.  (3).

 

Nga Kristo Floqi “LEKA” (viti 1937), lexojmë: “Sa pёr shqipen, kemi gojёdhana tё mbetuna qё prej kohrave prrallore tё mitologjisё. Qё si kallzohet nё Toskёri, ( marrim nga dorёshkrimet e Bardhulit): “Kur mbretёronte Kroni (Saturno), gjyshi i perёndive nё Kronjё tё Delvinёs, nga frika e fёmijёs qё tё mos i rrёmbenin fronin i pёrpinte porsa lindnin. Kёshtu  e shoqia e tij, Perёndesha dhea, ose gjea…e fshehu djalin e saj Zeusin, ose Hyjninё, nё Palavlinë e Kronit, i dha tё pёrpijё njё gur tё mbshtjellё me shpёrgonj. Pas pak kohe, ua dha djalin e saj shqiponjave nё Finik, t’a shpinin nё Krit, (Krete) nё shpellё tё Kuritёve qё tё mos e shihte Kroni. Kёto shpezë e morën dhe ua dorёzuan Kuritёve dhe ata e rrinin pranё shpellёs qё t’a ruanin. Zeusi kur u rrit, mori shqipet e tij dhe ardhi nё Shqipёri, ku luftoi Titanёt dhe Gjigandёt e Akrokeranёvet, të ciët nё kёtё kohё mbanin  shigjetat e arta dhe i ndihmuan Zotit qё tё shtjerё nga Froni, Kronin. Pasi u mund ky, Zeusi i hodhi gjigandёt pёrtej Vlorёs dhe vendi i tyre u quajte Gjigandja ose Gegёria. Titanasit dhe Kronin i hodhi nё fund tё malit të Tartarit, pranё Dukatit dhe nёpёr vendet e tyre  vuri  arbёrit. Pёr kёtё, mё i madhi artist i lashtёsisё Fidia, qё ka bёrё Shtatin e Zeusit, i ka vёnё Fronin e tij mbi krahёrt e shqipes  e cila mbante nёpёr thonj shigjetat e rrufesё. (4). Kristo Floqi pёrmend fjalёt  “shqipen” dhe  “e shqipes”, nё kёtё dotrёshkrim, nё rasёn gjindore dhe kallzore. Dhe “ar-bёrёs-arbёrsh”.  A nuk janё kёto fjalё të lashta qё vinё nga  mijё vjeçarёt?  Pra, ju z. Mici duhet tё kёrkoni prejardhjen e emrit Shqiptar!

Nё fillim tё periudhёs kristjane (Straboni nё shek I p.k.,  pastaj Taciti rreth viteve 55 – 120 pas krishtit, Klaud Ptoleme, rreth viteve 100-120 pas krishtit, gjёnden midis pёrhapёsve tё tjerё, Albanoi), që tё huajt, ndёr tё cilёt grekёt dhe romakёt, do ti quajnё ilire,  (tё paktёn ata qё nё strehёt e tyre malore u kishin mbijetuar pushtimeve tё ndryshme) aryanos, arvanitis, albanoi, albani, arnaut, arbёr, arben, arban,  alban, albanis dhe tё  tjera variante. Albanoi-et, tё pёrmendur nga kёta shkrimtare antike, zёnё njё rajon qё gjёndet sot midis Durrёsit dhe Dibrёs, zona e Krujёs, sipas kёtyre autorёve, ndёr tё cilёt  Ptolemeu ishte Albanopulis (sot Zgёrdheshi). Duhet saktёsuar se shqiptarёt nuk e kanё pёrdorur kёtё emёr pёr tё emёrtuar etninё e tyre: midis tyre ata e quajnё  veten shqiptarë, domethёnё bij ose fёmijё tё shqiponjёs. Nё lidhje me kёtё shёnojmё se ushtarёt e Pirros (shek. III  p. K. e quanin mbretin e tyre “Shqiponja” dhe njё ditё vetё mbreti ia ktheu se ata ishin “fёmijёt” e saj. Ekziston  gjithashtu njё tjetёr interpretim i kёsaj etnonimie: Shqiponja ishte njё nga simbolet e Zeusit, perёndia pellazge, e mirёfilltё (cf. Homeri, Iliada, XVI, 234). Shqiptarёt do tё kenё qёnё pra “bij tё Zeusit”, pra “bijt  tё Shqiponjёs”. Nga ana tjetёr, perёndia e tyre e quajtur Zot, tё kujton emrin hyjnor tё Zuesit. Megjithatё fjala shqip, pёrpara se te bёhej  etnonimia (shqiptar)  gjithmonё ka emёrtuar  “gjuhёn shqipe”  (gjuhё shqipe = gjuhё e pastёr, e qartё). (5).

Zeusi kishte si emblema shqiponjёn, skeptrin dhe vetёtimёn. Flamuri shqiptar paraqet nё nje sfond tё kuq njё shqiponjё dy krenore (njё kokё pёr Gegёt e Veriut dhe tjetrёn pёr Toskёt e Jugut:  dy  elementё kryesore pёrbёrёs  tё etnisё shqiptare.  (5).

Shqiptar do tё  thotё bij shqiponje. Pse? Nё mitologjine pellazge, e cila sot quhet greke dhe kjo s’dihet se si, kur ajo ёshtё fillim e mbarim  njё hymn i historisё mё tё vjetёr pellazgo – ilire, ku thuhet: Zoti lindi pёrpara shqiponjёn  dhe pastaj Dardanin .  Shqiponja ishte ndёrlidhsja midis Zotit dhe njeriut, nё kёtё rast Dardanit. Zeusi kishte gjithmonё pranё vetes shqiponjёn.  Simboli i shqiponjёs  ёshtё njё simbol tani pellazgo – ilir.

Pirros i pёlqente ta quante veten shqiponjё. Aleksandri i Madh i Maqedonisё kishte simbolin e shqiponjёs. Perandori ilir i Romёs, Kostandini i Madh ishte ai qё e vendosi simbolin e shqipnjёs  nё Romё. Nga Roma ky simbol mbeti nё Bizant dhe u bё simbol i fesё ortodokse. Nё shek. e XV  e mori Skёnderbeu si simbol tё shtetit tё tij dhe sot e kanё shqiptarёt. Nuk ёshtё koinçidencё simboli i shqiponjёs tek shqiptarёt me emrin shqiptar, që do tё thotё po shqiponjё nga gjuha shqipe. (6)

…Janё dy fjalё antonime:  shqipe = gjuha shqipe  dhe  shqipe = shqiponjё, shkabё, ypje.  Arbёrit  ja kanё vёnё  emrin e shpendit gjuhёs dhe po nga ky emёr kanё nxjerrё indetitetin e ri “shqiptar”  dhe “shqipёri”. Flitet pёr trajtёn ndajfoljore “shqip” e cila zёvёndёson ndajfoljen “arbërisht” dhe nuk themi dotё fjalёn  shqip-isht.  Koha e ka çimentuar  kёtё.

Z. Mici ju tjerrni fjalё nё kёtё kohё shumё tё zymtё, duke dyshuar te  emri Shqiptar, pёr interesa të politikёs heleniste.

Unё nuk jam specialist pёr gjuhёn, por komenti i Prof. Dr. Vedat Shehut  ёshtё i shkёlqyer me analizen qё i bёn, kёtё mendim e japin edhe tё tjerё kёtu nё Çikago.

Nё artikullin e botuar tё Z. Aristotel Micit, pashё se ai nuk njihte materialet e Konferencёs “Qendra Studimore Pellazgjike”, qё u mbajtё nё prill dhe tetor tё vitit 2011 nё Tiranё.  Do tё ishte mё mirё tё zbardhej mё tepër aktualiteti i sotёm nё Shqipёri, nga i cili rrezikohet mё shumё  indetiteti i kombit shqiptar se sa t’i vёrsulesh antikitetit dhe mesjetёs pёr tё gjetur origjinёn e emrit shqiptar, qё ёshtё  çimentuar me simbolin e ZEUSIT Shqiponjё. Megjithatё vlen pёr t’u arkivuar  pёr monografinë e “Shqiponjёs” Pohimi i Homerit:  ZEUSI  ishte “princ, dodonas dhe pellazg”,  (Iliada XVI, 324). Mirepo Dodona, Kryeqyteti shpirtёror i pellazgçve, bёn pjesё nё Thesproti (Çamёri) vendi nё kohёn e lashtё quhej “Pellazgji”. Pastaj kur studion te poemat dhe analizon emrat hyjnorё kryesorё si dhe toponimet  e pёrmendura, pas 2800 vjet pas Homerit, kёta emra dhe toponime janё mёse pellazge, meqёnёse mund t’i interpretojmё falё gjuhёs sё sotme shqipe dhe jo asaj greke. (7)

Luftёtarёt e Pirros e quanin atё “Shqiponjё”. Si rrjedhojё ata do tё bёhen “fёmijët  e Shqiponjёs”.  Qysh nga kjo epoke  shqiptarёt vazhdojnё  (shqiptari, me disa shkëputje tё shkurtёra, ёshtё quajtur  Albanaoim, Arbanite, Arvanos, Arvene, Arbёn,  Arber, Arnaut”) , tё quhen “bijtё e shqipes”, d.m.th. nё gjuhёn e tyre “Shqiptarё”!  Sot janё tё huajt qё i quan ata Albanais, Albanian, Albani, Albanese…! (7).

Shqiptarёt kanё jetuar nё njё vend horizontesh tё dhёmbёzuar, majash tё larta, shkёmbenj tё thikёt, rrafshnaltash, tё rahura me erëra grykash plot me borё. Ata nuk e quajtёn atё “Albania” por “Shqipёria”, “Toka e Shqiponjёs”.  Ata nuk e quajtёn veten “Albanians”, por shqiptarё,  ose “Bij tё Shqiponjёs”.  Kёshtu, ata u i dentifikuan me mё fisnikun prej shpendёve, qё fluturon mё lartё, qё çiftohet pёrpjetё dhe qё e bёn çerdhen ndёr maja mbi dy mijё metra lartësi.

Shqiptarёt rrjedhin drejtperdrejt nga Ilirё dhe vetё kёta, Ilirёt, janё trashёgimtarё tё pellazgёve, tё cilёt Herodoti (VIII, 44) nё  shekullin e V p. k., i cilёson autoktonё dhe pohon se gjёndeshin pёrpara grekёve nё gadishullin e Ballkanit dhe nё Egje (1, 171, 173 – V, 26 – VII, 95). Ai me autorё tё tjerё antikё pohon gjithashtu se pellazgёt janё zanafilla e themelimit tё Athinёs, pёr tё cilёn ndёrtuan Akropolin mё i njohuri i botёs, nuk e ndёrtuan grekёt por kёta pellazgё aty para vitit 2000 p. k., bashkё me murrin rrethues “pelazgikon” pohon Tuqididi. (8).  Homeri nё Iliade (XVI, 234) a nuk thotё se ZEUSI ёshtё  ”Pellazg dhe Dodonas” (Dodona nё Thesproti  (Çamёri), ishte i pari vend i shёnjtё parahelen kushtuar ZEUSIT)? (9).

Çuditёrisht, ky diagram tregon se ndёr 47 gjuhё moderne me bazё indoevropiane, vetёm dy prej tyre, shqipja dhe armenishtja, kanё njё prejardhje tё drejtpёrdrejt nga indoeuropianishtja, pa asnjё prind tё ndёrmjetёm gjuhёsor… Mirёpo duket i pakundёrshtueshёm fakti qё shqipja ёshtё njё nga gjuhёt mё tё vjetёra indoeuropiane dhe shqiptarёt  janё ndёr popujt mё tё vjetёr indoeuropianë.(10).

Pёr hir tё fitoreve tё Pirros sё Epirit kundёr ekspansionit romak, shumё popuj tё qyteteve tё Italisё, Sicilisё e adaptuan shqiponjёn dodonase si emblemё të qёndresës luftarake dhe e përdorën nё monedhat e veta gjatё luftrave, e mё pas gjatё kryengritjeve tё tyre (shek. tё III – II p.e.s.) kundёr lakmisё grabitqare  tё ulkonjёs kapitoliane. (11).

Kёsaj shqiponjё, Bregu i Detit dhe Mesapliku, mot e jetё kaonet tё papёrkulur, i kёndojnё  edhe sot plot lektisje:

“Shkab’ e madhe kasaba, / me dy krahё tё mёdha, / shkab’ e madhe me dy kokё, / mbret i zogjёve nё tokё, / shkabe e madhe nё male, nuk u dhe dhe e nuk u fale…”     Himare   (Pilika  f. 79).

Kёngё tё thinjura çame pёr Pirron:  “Pirro – Burri nё Ledhezё leu (çamёri). / Pirro – Burri jetim  na kish mbetur ? dhe i varfёr nё pikё tё hallit: / s’ish lipsjar, po ku kish mё tё tepёr, / s’ja pёrtonte tё mirr me pёrdhunё / ndonjё kaciq, apo ndonjё ziur, / dhe me shokёt aj e piq nё hell. / Pirro – Bur njё ditё ish i vetёm. / Pirro – Burri çish bё atё ditё? / Ai nё pill, nё malin e Bozhurit,  / njё kaciq e kish vёnё nё hell, / dhe mёlshitё tё gjalla ja haj. / Pirro – burrit njё ulk ju afrua / dhe ju huadh me kaciq t’e haj. / Pirro – Burri kaciqnё e la nё hell, / ulkut kamёn ja nxorri pёrpara, / dorё e kamё nё golё ja hosi, / Ulku Pirros nё grykё ju huadh. / Po jetimit nё pikё tё hallit  / shpejt di ipje nё ndihmё i vёnё. / Ja nxuarr sitё ulkut tё tёrbuar, / -Ja nxuarr sitё e ja kllapurisnё / dhe e pllaksёn si shirkun mbё dhe; / si shirku bё dhe ulku ra plasur. / Pirro – Burri ipjet si di motra, i pёrgushi me di lot nё si. / Pranё tire kaciqin e poqi. / Ipjet hanё nё mishin e ulkut, / Pirro – Burri nё mish tё kaciqit. (ipje=shqipe) (Pilika, f. 38)

Shqipja ruan ende diftongje tё dryshme rreth 40, ndёrkohё qё gjuha greke ka jo mё shumё se 9, sanskrishtja 2 , latinishtja 1. Gjuha shqipe ka rreth 750 “fjalё rrёnjё” njёrokёshe.  (E. Kocaqi thotё pёr 850 fjalё  rrokore), Kёto diftongje dhe njёrrokёshet e tyre janё rezultati i njё fenomeni tё vjetёr gjuhёsor, qё ka filluar bashke me belbёzimet e para qysh nё zanafillё.

Ёshtё fakt historik  i njohur qё kisha e krishtere e shkretoi Orakullin e Dodonёs, nё vitin 551 pas krishtit, duke ia luftuar me tёrbim simbolet  pagane, posaçёrisht shqiponjёn. Megjithatё, ky simbol stёrgjyshёror, ka qёnё aq fort i ngulitur nё ndёrgjegjen e vegjёlisё shqiptare, sa,  padashur t’ia dijё pёr mallkimet dhe dёnimet ekstreme tё patrikёve dhe peshkopёve.  (Pilika  f.75).

Ka studiues qё thonё:  megjithёse shqiponja ёshtё simbol nuk ka qёnё  “TOTEM”, kur shqiponja ka shpёtuar jetёn e Zeusit si e pamё mё lartё dhe kur kjo i shpёtoi  jetёn Pirros. A nuk ёshtё bindёse pёr tё qёnё njё etnonim shqipёtar?

Le tё shohim historianёt me studimet e tyre si i kanё emёruar ata pёrpjekjet e shqiptareve pёr liri dhe pavarёsi… Ne vitin 1355 caktohet despot i Epirit , bizantinasi, Nikifor i II-tё. Mbasi  pushtoi krahinat e Etolisё dhe tё Thesalisё, nё saje tё ushtrisё sё madhe tё pёrbёre nga forcat bizantine, greke dhe mercenarё turq, ai donte  tё rizaptonte edhe çifliqet e zotёruara nga shqiptarёt  dhe tua jepte çifligarёve bizantine. Tre vjet mё vonё, nё verёn e vitit 1358 nё vendin e quajtur Aspropotam (Akelos)  u bё beteja e “shqiptarëve” dhe Nikoforit tё II-tё, Engjellit, e cila pёrfundojё me shpartallimin e plotё tё forcave bizantine, ku gjeti vdekjen edhe vetё Nikofori i II-te. Sipas nje proverbi freng: “Udheheqёsi i vrarё, beteja e pёrfunduar”.

Fan Noli  “shkruan:  “mё 1379, pikёrisht kur kryezoti gegё,  Gjergj Ballsha, ndihmonte boshnjakёt nё Banat , Kryezoti çam Gjin Bua Shpata, shkatёrroi pёrpara Nartёs ushtritё e bashkuara tё sёrbёve, grekёve,napolitanёve edhe bizantinёve, duke siguruar Despotatin e tij deri sa vdiq nё vitin 1400. Mёnyra se si u fitua beteja e Nartёs, ёshtё pёr tё theksuar, se kjo mёnyrё u pёrsёrit disa herё prej Skёnderbeut nё rrethimin e Krujёs. Gjin Bua Shpata i la ushtritё armike tё rrethojnё kryeqytetin e tij dhe vetё qёndroi jashtё. Pasi u lodhёn kundёrshtarёt  nga rrethimi i gjatё, nga goditjet e pa pritura dhe tё vazhdueshme nga jashtё dhe sulmet e tё rrethuarve nga mbrёnda kёshtjellёs, ai u ra pёrsipёr si rrufe dhe i shpartalloi fare, duke zёnё rob kryekomandantin e tyre tё ekspeditёs anzhuine  Huan Heredia”.  Beteja tё tjera u pёrsёritёn kundёr  “shqiptareve “  nё vitet 1380, 1382, 1384, 1385. Nё betejёn e vitit 1396 dhe 1399, Despoti Izoul Buadelmonti krijoi njё kualicion me forca turke tё komanduar nga dy komandantё tё zotё turq, si Timurdashi dhe Melkushin, nga serbi Jan Uroshi dhe napolitani Karl Doko, tё cilёt erdhёn nё ndihmё tё Despotatit tё Janinёs.  “Shqiptaret “ tё udhёhequr nga strategu Gjin Bua Shpata i shpartalloi nё pozicionet “Drisko” nё vitin 1396. Pas tre vjetёve e pёrseritёn prapё mё 9 prill tё vitit 1399. Beteja u zhvillua nё fshatin Mesopotam afёr Delvinёs. ”Shqiptaret “ u hodhёn nё sulm me trimёri duke zёnё rob despotin  Robert Izoulin me arhonёt e tij. Me 29 tetor 1399 vdes Gjin Bua Shpata. “Burrё i fuqishёm, i admirueshёm e lavdi e  “Arberise” . Vendin e tij e zuri i vёllai, Zguro Shpata i cili e mbajti deri nё vitin 1418.

Fan Noli shkruan: “Kur u pёrmbysёn Ballshajt dhe Shpatajt, tё tjerё kapedanё “shqiptarё” zunё vendin e tyre, kapёn flamurin e lirisё qe u ra nga dora dhe u arritёn t’u bёnin ballё sulmeve turke”. (12).

Ardhja e Skёnderbeut nё krye tё shtetit tё ri shqiptar, pati njё jehonё tё madhe dhe u vlerёsua shumё nga Vatikani dhe fuqitё e mёdha europiane tё kohёs.  Me bёmat e Skёnderbeut, pas atyre tё Akilit, Aleksandrit tё madh, tё Pirros dhe tё Gjin Bua Spatёs (bashkatdhetarёt  e tij pellazgё) u shkrua njёra nga epopetё mё tё bukura tё historisё hapёsirёs shqiptare. Fama e kёtij princi arriti edhe nё Francё, ku, pёr nder tё tij janё shkruar duzina dramash. Zhak de Lavarde shkroi njё biografi tё shkёlqyer, (histori e Gjergj Kastriotit, i quajtur Skёnderbeu, mbret i Shqipёrisё, 1576), e cila frymёzoi Ronsardin tё kompozonte sonatёn e mё poshtёme (nё frёngjishten e vjetёr):

E piri nuk ka vetem kuaj te mire. / Per te rrembyer çmimet e garave Olimpike. / Por ka luftetarё tё njё gjaku tё lashtё. / qё mburren se është ai i Akilit trim. (Aref “Shqiperia”, f. 123)

 

QЁNDRIMI OSMAN NDAJ KRISHTЁRIMIT

…Pas mundjes  sё kalifit tё fundit Abasid, nё Kajro me 1517 nga sulltan  Selimi i I-re.  u shkri  Kalifati Arab nёn Sulltanatin turk. Pushtimi turk me 1453 ishte nё dobi te Patriakanёs greke.

G. Finlay thote: “Vetёm ardhja e turqёve e shpёtoi Greqinё qe do tё bёhej truall shqiptar” (13).

Sulltan Mehmeti  II-te, shfrytёzoi urrejtjen  midis Papёs e Patrikut dhe krijoi Kishёn ortodokse tё lindjes, njё shtet brёnda shtetit, me njё dekret qё i njihte pasuesit e tij, si krerё shpirtёrorё tё tё gjitha bashkёsive ortodokse.  Fanarjotёt  shpallёn: gjuhёn greke tё plotёfuqishme, alfabeti grek, shkollat greke, kishat greke u bёnё tipar mbizotёrues tё jetёs sё popujve tё krishterё. Patriakana ishte mё e keqe se tirania politike e turqёve.  Ata qё guxonin tё ngrinin krye, braktiseshin, mallkoheshin, shkishёroheshin dhe paditeshin tek autoritetet turke. Autoritetet turke bashkёpunonin haptazi me peshkopёt grekё pёr shtypjen e shpirtit kombёtar tё shqiptarёve tё krishterё. (14).

“Islamizmi tek shqiptarёt nuk ishte religjoz por i llojit juridik dhe ekonomik. Thotё  Prof. George  Stadtmuller.Ndёrsa autorёt, si Gordinjano, I. Irvin, R. Fallasёi, Ё. S. Davis etj.  thonё: “Shqiptaret u kthyen nё myslimanё qё tё mos thitheshin prej popujve kufitarë sllavё dhe grekё… Islamizmi i shqiptarёve ka qёnё njё pritё kundёr presionit sllavё  e grekё.  Po si do tё ishte harta e sotme politike nё Ballkan, nёse shqiptarёt do tё vazhdonin tё luteshin nё kishat sёrbe tё Savёs e nё kishat greke nё gjuhёn e kёtyre kombeve?!  A do te ishin asimiluar ata”. (I.Irvin  & R. Fallasёi, “Fati i islamit Ballkanik”, 1984). (15).

Ne do tё ishim Shqipёri e madhe, por nuk do tё ishim shqiptarё. Kurse  Barleti shkruan: “Shqiptari ёshtё mё shumё luftёtar se sa fetar”.

Dihet se gjuha shqipja ёshtё shkruar pёrpara sundimit turk . Fishta na thotё pёr librin e parё: “ Gjetur nё Vatikan,” se ai ёshtё botimi mё i vjetёr i njohur i deri tani i gjuhёs shqipe. I tёri ёshtё nё pergame dhe ka 208 faqe, i shkruar me shkronja latine… ka tre kapituj, mbi teollogjinё, filozofinё dhe historinё. Kjo tregon qё ka pasur shkrues, botues dhe lexues tё shkolluar tё shqipes  nё vitin 1010. (16).

Murgu francez i quajtur  Brokardus, pohon si provё nё vitin 1332: “Shqiptarёt, me gjithёse kanё njё gjuhё krejt ndryshe nga ajo e Latinёve dhe e Keltёve, nё librat e tyre pёrdorin gёrmat latine’.(Aref, “Shqiperia”, f.184).

Kisha greke ka asgjësuar, duke e djegur arkivin e suljotёve Boçarenj nё vitin 1832. Nё shtёpin e Not Gj. Boçarit nё Amfisё, ruanin shumё libra tё gjuhёs shqipe dhe akte e dokumenta  me shumё vlerё . (Leondis Leondiu). (17)

“Ekzistonin dokumenta tё çmuara nё manastirin e Shёn Naumit, tё shekullit 12, por ato u shkatёrruan me urdhёr tё patrikut grek nё vitin 1850. Murgu Serafin,  autor i kёtij fakti vandalizmi, i thoshte mё 1856 peshkopit Popov dhe tre shokёve tё tij, patriku mё urdhёroj tre herё dhe sё fundi mё kёcёnoj. Vetёm atёhere bёra njё pirg  para manastirit dhe i vura flakёn. Por sa keq mёvinte.(18).

Flamuri i Skёnderbeut i pёrcjellё deri nё ditet tona. Mbi tё gjitha nё kёtё fjalim  historik  Koliqi na zbulon njё tё vёrtetё pёr flamurin tonё kombёtar. Ai shkruan: “Don Juan Aldro Kastrioti, kur e takova pёr tё parёn herё, elegant, mustaqe ngjyre hiri, “a la mode gaoloise”, i sjellshёm, i dashur, zotni me tё gjithё kuptimin e fjalёs…mbajsha letёr kёmbim prej vitit 1900, nёpёrmjet Faik Konicёs… Nё njё mbrёmje,  mё 1910, presidenti i thronit tё Skёnderbeut e ftoi Eqerem Beun nё njё dakrkё ku u gjёndёn pranё mё se 30 vetё tё aristokracisё ndёrkombёtare.  Kah fundi i darkёs njё shёrbёtor i solli njё kuti tё kuqe e tё artё tё Don Aladros dhe e mbajti para kёtij me tё dija duart. Alandroja u ngrit nё kёmbё i emocionuar, hapi kapakun e kutisё dhe nxori prej saj  njё flamur tё kuq me shkabё tё zezё krahёhapur. Foli fjalё tё zjarrta dhe tё prekshme, me njё tingull trishtimi si me e ndie zёmra se do tё valojё lirshёm nё tokёn shqiptare. Pohoi para tё ftuarve besimin e vet mbi ardhmёrinё fatbardhe tё atdheut tё kastriotёve. Nё fund, flamurin ja dorёzoi  Eqerem Beut duke i thёnё: “Unё jam plak e druej se nuk do ta shoh dritёn e lume tё lirisë shqiptare. Ju jeni i ri, mirrje sillnije n’atdhe!  Premtoftё Perёndija qё shpejt tё shtjellohet nё qiella tё lira tё shqipnisё”…  I a lypen Eqerem Beut e ai flamur i Aladro Kastriotit u valvit si simbol  lirie mbas  500 vjetёve nё Vlorё, ditёn e 28  nёndorit  1912 nga Ismail Qemali. (19)

Z. Aristotel Mici, unё u drejtohem me kёtё artikull, pёr rreth  shkrimit  tuaj  “Prejardhjae emrit Shqiptar”.  Ju citoni: “Vetiu na lindin pyetja: Si doli kjo fjalë?  Dhe pse nё kёtё prag kohor? Mendojmё se kjo çёshtje shpjegohet natyrshёm, po qe se ndërrimin e emertimit tё gjuhёs amtare e lidhim me momentin pёrkatёs në histori”.  Momentin pёrkatёs historik qё thoni ju, nuk lidhet me batanijen  e “njёmijё e njё netёve” ,qё tё rish mbi tё nё qiell dhe tё bisedosh  me ёngjejt dhe zogjtë. Henrih Heine ka shkruar:  Den Himmel uberlassen Wir, / Den Engeln und den Spatzen”.  Qiellin ua lёmё ne ёngjёjve dhe zogjve. Dhe shikojmё momentin historik tё atdheut nga Prof. Dr. Eshref Ymeri:  “Akademija e shkencave ka heshtur nё mёnyrё tё shёmtuar para aksioneve tё kreut tё shovenizmit grekokaragjoz nё Shqipёri  Anastas Janullatos, pёr zhvarrimet e Kosinёs, pёr mbjelljen e territorit tё Shqipёrisё sё Jugut me vorreza,  manastire dhe memoriale nё nderim tё ushtarёve agresorё grekё, pёr shpёrthimin e urrejtjes antishqiptare nga ana e mercenarit dhe tradhёtarit  me damkё Vasil Bollano dhe lakeut tё Athinёs Vangjel Dule.” (20).

Prof. Dr. Vedat Shehu shkruan: “Janullatosi ёshtё ngarkuar posaçёrisht qё myslimanet shqiptarё tё quhen turq, qё tё lehtёsohet realizimi pёr t’i kthyer zonat myslimane tё Shqipёrisё sё Jugut si çamёrinё. Prandaj cilindo mysliman Shqiptar qё thotё se ёshtё turk, me dashje apo pa dashje, me pagesё apo me vullnet ёshte agjent qё mbёshtet Janullatosin.  (21)

Z. Aristotel, ju kёrkoni emrin Shqiptarё, ndёsa Janullatosi kёrkon ta pёrbysё  si komb.  Ky prift s’ka turp, kur thotё: Jam kryepeshkop grek, kam kishёn autoqefale greke, kam besimtarёt grek nё Shqipёri.  Historiani grek deklaron: Fitorja  mё tё madhe nё shekullin e kaluar, ёshtё hedhja nё dorё e Kishёs Ortodokse Autoqefale Shqiptare,  Ju z. Aristotel jeni pasiv dhe shurdhmemec, që tjerni lesh pёr dobi tё grekut.  Nё artikullin tuaj renditeshin 20 referenca, por nuk figuron asnje referencë nga historianёt dhe gjuhёtarёt tonё, si Prof. Dr Mathieu Aref, Prof Dr. Dhimiter Pilika, Pro. Dr. Edwin Jacques,  Prof. Dr Eshref Ymeri, prof. Dr. Sami Repishti. Prof. Pullumb Xhufi.    Pse?  Se keta i kane vёnё kufin grekut te Gjiri i Prevezёs.  Me siguri qё Çamёria vjen pas Kosovës.

Referenca:

1. Prof. Peng dhe Luigj Lluka, Gazeta “Illyria”, 24-5-2005, f. 35.

2. Fahi Xharra,  “Raca Shqiptare”  internet  2-7-2013.

3. Aristidh Kola, “Arvanitet”, bot. 2002, f. 166.

4. Albert Kotini, “Tre gurёt e zezё nё Preveze”,  bot. vol. 2,

5. Mathieu Aref,  “Shqiptaret”, bot. 2007, f. 830 dhe f. 86.

6. Eleni Kocaqi, “Shqipja celesi i gjuheve”, bot. 2008, f. 162.

7. Mathieu Aref , “Mikena=Peellazget”, bot. 2008, f. 300 dhe f. 479.

8. Edwin Jacques, “Shqiptaret”,  bot. 1995,  f. 67.

9. M. Aref,  “Shqiptaret”, bot. 2007, f. 109

10. Edwin Jacques,  “Shqiptaret”, bot. 1995,  f. 48.

11. Dhimiter Pilika, “Pellazget” bot. 2005, f. 72, 79, 38, 75.

12. Fan Noli, “Historia e Skenderbeut”, bot. 1949, f. 6-22.

13. G. Finlay,  “The histori of greece” london, 1851, f. 349.

14. E. Jacques, “Shqiptaret”, bot 1995, f. 232.

15.  Sh. Delvina,  “Epirrin”, bot.  1999,  f. 304

16. At Fishta, Gazeta “ Illyria”, Dy caqet e gjuhes”, 15-11-2004,  f. 24.

17. Aristidh Kola,  “Arvanitet”, bot. 2002, f. 258.

18. Zhan Klod Faveirial, “Historia e Shqiperise”, bot. 2004, f. 334.

19. Albert Kotini,  “Tre guret e zes ne Preveze”, bot 2000, vol. 1, f.275.

20. Prof. Dr. Eshref Ymeri, “Tradita antikombetare”, internet, 6-4-2012

21. Prof.  Dr. Vedat Shehu, internet, “Janullatosi…”,  12-8-2012.

RASIM BEBO – Addison Cikago  korrik  2013

TЁ LЁVDOSH PUSHTUESIN DHE TЁ MOHOSH SIMBOLET KOMBЁTARE ЁSHTЁ ANTISHQIPTARIZЁM

by

Shkruan: Rasim Bebo,  Addison Çikago/

Kryetari i Bashkisё Islame tё Kosovёs, myftiu Naim Tёrnava, nё njё bisedё me “Zёrin e Amerikёs”, nё ditёn e parё tё muajit tё ramazanit, ndёrmjet tё tjerave nёnvizoi:  “… nё Kosovё nuk ka pasur deri tash veprime qё do ta indetifikonin atё me vatёr tё rrezikut nga ekstremizmi fetar”,  dhe mё tej.  “Nё mungesё tё njohurive tё bollshme nё raport me islamin, kemi edhe debate tё panevojshme, tё tepёrta dhe debate tё pasuksesshme mund te them”. (1).

Nё gazetёn “Bota sot”, 15 qershor 2013, shkruhet: “Partia LISBA dhe disa imamё refuzojnё simbolet shqiptare, flamurin kombëtar. Kёta zotёrinj me paturpёsi kanё arritur tё thonё:  “se refuzojnё simbolet shqiptare, flamurin kombёtar. Dhe mё tej.  Injorojnё dhe mohojnё simbolet tё Kosovёs edhe ato kombёtare shqiptare. Nuk pёrdorojnё flamurin kuq e zi me shqiponjё e as tё Kosovёs. Nё vend tё tyre, nё zyrёn e partise islame “Bashkohuni” , LISBA valёvitet flamuri arab i sheriatit “flamuri i kalifatit” … mohojnё heroin kombёtar shqiptar Skёnderbeun, mohojnё edhe historinё mesjetare shqiptare, mohojmё indetitetin dhe kombin shqiptar.” (2).                            Ndёrsa ju Z. Myfti mё datёn 2 korrik 2013, nё Gazetёn “Bota Sot”  “Perkujtohet Sulltan Murati.  Nё njёrёn prej qendrave  mё tё njohura historike tё Ballkanit, edhe sivjet ёshtё pёrkujtuar Sulltan Murati. Nё ceremoninё e zhvilluar nё Tyrben e Sulltan Muratit nё afёrsi tё Prishtinёs kanё marrё pjesё udhёhёqёs tё komunes sё Osmangazit  nga Bursa, TIKA-s, komuna e Obeliqit si dhe delegacione  nga Maqedonia e Turqia .

Kreu i BIK-ut  Naim Tёrnava ka theksuar, se lutjet e bёra tani e 621 vjet, janё pranuar, dhe se tani pёrkujtohet  Sulltan Murati, i cili ka sjelle civilizimin islam nё Kosovё  dhe Ballkan” (3).

Ju Z. Naim Ternava, së pari jeni shqiptar i Skënderbeut,  me pas jeni mysliman. Ju i zutë vendin ndonjë turku, për të folur për Sulltan Muratin dhe kjo është fatkeqësia jonë.     Ndërsa lidhjet e mira me Turqinё e sotme, ne i duam dhe i respektojmё.

Fjalimi i juaj Z. Naim, a nuk ёshtё njё nxitje pёr Partinё “LISBA” dhe disa imamё, kur digjojnё nga goja e juaj fjalё tё mira pёr pushtuesin mё tё egёr sulltan Muratin dhe asnjё fjalё pёr Skёnderbeun, qё i gozhdoi turqit  pёr 25 vjet luftё dhe vetёm fitore?… Kёta zotёrinj me paturpёsi kanё arritur tё  “mohojnё heroin kombёtar shqiptar Skёnderbeun dhe flamurin KUQ E ZI.  Si ka mundësi, kur Kosova burrneshё edhe nёn sundimin sёrbo-jugosllav e mbante lart flamurin Kuq e Zi nё gёzime dhe hidhёrime, nё krye tё dasmorёve, kur merrnin nusen ose nё krye tё vargut tё varrimeve dhe nё çdo raste tё tjera.  Del pyetja: çbёn Akademija e shkencave, qeveria , kushtetuta, ligji pse nuk vepron?…

Ju  z. Myfti Tёrnava thoni:  “Nё Kosovё,  elhamdurilah prej Zotit, qё deri sot nuk kemi pasur raste, pёrmes  sё cilave do tё ishte identifikuar Kosova si nje vatër ku ka rrezik te ekstremizmit, ndёrsa  Gazeta “Bota sot” 12-6-2013 shkruan: “Mohuesit e Skёnderbeut, poshtёruesit e Shqipёrisё”.

“Ata qё mohojnё Skёnderbeun, sikur bёhen gati tё thёrrasin Turqinё pёr tu rikthyer,  ndёrsa u japin zёmёr projugosllavёve tё mbajnё vesh, edhe ndonjё dite tё thërrasin hapur sёrbinё, tё rikthehet nё Kosovё. Pasi e kanё shpallur Skёnderbeun pёr njё të huaj antishqiptar, duke kёrkuar madje rishikimin e historisё pёr Skёnderbeun, drejtuar zyrtarisht Ministrisё Arsimit e Shkencёs nga “LISBA” dhe tё tjerё. Tё mohosh Skёnderbeun, pёr historianёt dhe pёr kёdo qё e ndjen veten shqiptar, ёshtё njësoj sikur tё mohosh vetë egzistenёn e shqiptarёve”. (4).  Keta persona janё fundërrinat e kombit, që duhen pastruar.

Profesor Aleks Buda nё vitet 1950 na thoshte: “Ka luftuar ajo KOSOVЁ qё kemi Shqipёrinё sovrane, kosovari ёshtё shumё trim e patriot dhe atdhedashёs, duke pasur krdohere nё dorё Skenderbeun bashke me flamurin e tij Kuq e Zi.

Paraqes dy figurat: pёr tё lexuar kёta mohues tё vetё-vetes se sa poshtё qёndrojnё:     Pёr figurёn e Sulltan Muratit, na e paraqet Pukёvili, Konsull i Francёs nё oborrin e Ali Pashё Tepelenёs. Ndёr dokumentat e vjetra tё Janinёs, ai zbuloi ultimatumin e Sulltan Muratit si mё poshtё:        “Unё, Murati, Perandor i Lindjes dhe i Perёndimit, po ju drejtohem juve,  popull i Janinёs, duke ju ftuar tё vini vullnetarisht, qё tё mё jepni çelёsat e fortesёs suaj e tё mё pёrshёndetni si perandorin tuaj, nёse nuk doni qё tё nxisni zёmёrimin tim dhe tё mё detyroni tё vёrshoj kundёr jush me ushtrinё e time dhe tё pushtoj qytetin tuaj. Pastaj mbi kokёn tuaj do tё bien tё ligat qё kanё pёsuar tё gjitha vendet qё me janё kundёrvёnё dhe nuk kanё pranuar tё mё njohin si zotin e tyre, tё gjithё qytetet qё janё nёnshtruar nga shpata ime dhe janё gjunjёzuar para jataganёve tё ushtarёve tё mi, pushtues tё Lindjes dhe tё Perёndimit. Le tё betohemi sё bashku. Që unё nuk do t’ju dёboj kurrё nga fortesa dhe ju do tё jeni besnikё e do t’i nёnshtroheni pёrgjithmonё autoritetit tim.

Morёn nё dorё Kalanё e Janinёs nё emёr tё Muratit mё 9 tetor 1431. (5).                     Nё asnjё mёnyrё nuk duhet tё ekzistojё fjala mohim pёr Skёnderbeun, ёshtё turp tё dёgjojmё fjalёn “mohim” pёr  figurёn madhёshtore tё tij pas 535 vjetёve tё vdekjes,                   Merrni kёtё studim, për të parë se sa lartё e ngrinё njё ndёr historianёt e huaj Skёnderbenё. Historiani  anglez Harry Hodgkinson, hulumtoi nё arkivat e shteteve mё tё fuqishme tё mesjetёs … i dha dorё tё pasuronte librin Skёnderbeu me fakte e dokumenta tё panjohura. Gjykimi i tij i paanshёm prej hulumtuesi, mbeshtetet te faktet, pa u dhёnё hov ndjenjave dhe pёrsiatjeve personale. Ndёrkohё ai adhuron Skёnderbenё si burrё shteti, diplomat, strteg ushtarak, prijёs, atdhedashёs e liridashёs, princ parimor, me karakterё tё fortё dhe forcё trupore herkuliane … Nё tё ndihet admirimi i autorit pёr forcёn, taktikёn ushtarake dhe gjenialitetin e Skёnderbeut, strateg dhe komandant legjendarё, i cili nё krye tё njё ushtrie tё vogёl zbrapsi valёt e invazionit otoman, duke shpёtuar Arbёrinё dhe duke mbrojtur Italinё, Hungarinё, Austrinё, pra Europёn nga pushtimi osman. Ndёrsa Kostandinopoja ra 1453, Kruja qёndroi sa ishte gjallё Skёnderbeu. Madje edhe dhjetë vjet pas vdekjes sё tij.  (6).

Pak histori:  Tajar Zavalani nënvizon: Nё vitin 1354 turqit anashkaluan Koatandinopojen  dhe u hodhёn pёrtej Dardaneleve, nё Europё. Pas vdekjes sё parakohshme tё sulltan Orhanit, fronin e trashёgoi i vёllai Murati i I (1361-1389). Ai saktёsoi kryeqytetin nё Adrianopojё (ose Edirne).  Me 1371 Turqit kaluan lumin Marica dhe marshuan drejt Maqedonisë. Çdo strehё ku mёsynё dhe grabitёn e plaçkitёn kaq shumё pasuri  frymorё e jo frymorё.  Dervishi Begtashian, Ali Turabi, pranoi se turqit e sollёn fenё e tyre nё Europё  “me forё dhe luftё”. Kishte arritur puna, sa tё gjallёt me u pase lakmi tё vdekurve. (T. Z. 115.(7).

Mё 1389 u bё beteja e Kosovёs. Ishte njё luftё e pёrbashkёt e popujve tё Ballkanit tё kёcёnuar nga invazioni osman tё udhёhequra nga Sulltan Murati dhe kёtu ai gjeti vdekjen nga Kosovari Millosh Obeliqi.  Vendin  e zuri i biri i tij Bajaziti, qё u quajte Murati i II, tё cilёt mbushёn Fushë-Kosovёn me pellgje gjaku. Kёtё Sulltan Murat po kujton sot Myftiu i Kosoves  z. Tёrnava, te turbia e tij e ngrehur para 640 vjeteve.                                                       E. Jacques, Thote:  “Sa pёr Islamin, Ideali ose qёllimi i tij ёshtё krijimi i njё monarkie teokratike universale. Profeti Muhamet dhe pasuesit e tij, kalifёt, e shkrinё nё njё individ tё vetёm pushtetin fetar e politik. Ata e ndanё botёn nё dy kategori: Daryl Islaml  (fusha e islamit dhe  Daryl Harb  (fusha e betejёs). Shpata komandohej nga Kurani , si mjet pёr nёnshtrimin e botёs jomyslimane ndaj sulltanit, si njё autoritet politik. Pas 99 vjetëve,  mё 29 maj 1453 u pushtua Konstandinopoja që u bё kryeqyteti turk  dhe u quajt me emrin Stamboll. Gjysmёhёna zёvendёsoi Kryqin dhe katedralja e Shёn Sofisё u kthye nё xhami. Xhihadi (lufta e shёnjtё) ёshtё lufta e individit kundёr shpirtit tё tij. “Lartёsimi  i shpirtit nga poshtёrsitё shtazore nё madhёshtinё ёngjёllore”.  Qёllimi parёsor i Xhihadit mysliman nuk ishte as zgjerimi  i territoreve as rritja e tё ardhurave nga taksat, por pёrhapja e besimit. Shtrirja e islamizimit gjatё sundimit tё kalifit Omar, nga Pirenejtё deri nё Indi mbrёnda 12 vjetёve (632-644).

Kur  ndёrrimi i besimit bёhet me forcё,  gjatё sundimit tё Sulltan Muratit II-tё ai urdhёron ose tё bёhen sunet tё gjithё Epirotёt, ose tё lahet tradhёtia e tij (Skёnderbeut) me vdekje.  Ligji mysliman u jepte tri alternativa tё pafeve, ose jo myslimanёve: ndёrrimin e besimit,  pagesёn e haraçit ose luftёn. Nёse tё krishterёt pranonin tё paguanin haraçin, teorikisht ata kishin shpёtuar kёrkesёs pёr ndёrrimin e fesё. Mirёpo fanatikёt e bёjnё vetё ligjin. (8).

Aristidh Kola thotё:  “Sulltan Murati i IV, lёshon urdhёr sipas Kuranit dhe thotё: “Tё krishterёt qё kanё feude tё myslimanizohen dhe do t’i mbajnё  ato, nё rast tё kundёrtё do t’i humbasin, veç pasurisё u hiqet dhe liria”. Kёshtu shqiptarёt duhet tё zgjidhnin midis krishtёrimit dhe Lirisё. Shumё popuj tё Bizantit preferuan tё ruajnё fenё e tyre dhe tё humbasin Lirine.  Shqiptarёt gjithmonë, kur u gjёnden nё dilema tё tilla, kanё parapёlqyer Lirinё,  pasurinё dhe shpatёn…” (Avanitasit f.283). (9).

Qёndrimi i qeveris osmane ndaj krishtёrimit … kuptohet nё Kostandinopojёn e pushtuar.  Njё historian i hershёm i asaj periudhe  pёrshkroi dhunёn e pёrdorur kundёr istitucioneve tё krishtera nё qytet: “Nuk kam fjalё pёr t’ju treguar se sa pak respekt treguan turqit pёr vendet e shёnjta, duke i kthyer shёnjtorёt e kishat nё vende turpi e stalla kuajsh. Ata hynё nё manastiret e murgeshave tё pёrkushtuar ndaj Perёndise,  hoqёn nga muret pikturat e shёnjtorёve dhe i hodhёn pёrdhe. Pastaj mbi to pёrdhunuan murgeshat e blasfemuan kundёr Perёndisё duke thёnё: “Nё qoftё i mirё besimi i juaj, pse nuk bёn ndonjё mrekulli tani?”  Pushtuesit myslimanё tё Konstandinopojёs me sulltan Mehmet Fatihun (pushtues),  pas tri ditёve plaçkitje, nё qytet u vu sёrish regulli. f. 230).

Edwin Jacques, citon Sevasti Qirjazin: “Mund tё duket e çuditshme, por rezultati imediat i pushtimit turk me 1453 ishte nё dobi te Patriakanёs greke”. Sulltan Mehmeti i II-të, pushtuesi i Konstandinopojes, duke shfrytёzuar urrejtjen midis Papёs dhe Patriarkut, u ngazёllye nga fakti qё mund ta bёnte Kishёn Ortodokse tё Lindjes qё ta konsideronte atё si bamirёs dhe mbrojtes tё sajin. Ai i dha Patrik Genadit  gradёn e pashait dhe nxori njё dekret  qё e njihte atё dhe pasuesit e tij si krerё shpirtёror dhe civilё tё tё gjitha bashkësive ortodokse. Perveç  grekёve, juridiksoni i tij pёrfshinte tё gjithё shqiptarёt, bullgarёt, rumunёt dhe sllavёt. Me fjalё tё tjera, ky dekret perandorak e shndёrroi Kishёn Ortodokse tё Lindjes nё njё shtet brenda shtetit. Ai e vuri atё nёn kontrollin e plotё tё grekёve qё banonin nё Fanar (lagje nё Stamboll. Shёn. im). Qё prej asaj kohё, forcat e kishёs pёrdoreshin si armё politike  nё shёrbim tё “Idesё sё madhe” greke, d.m.th. helenizimit tё kombeve tё tjera. Pёr tё arritur kёtё qёllim, Fanarjotёt shpallёn gjuhёn greke tё plotёfuqishme . Alfabetin grek, shkollat greke, kishat greke u bёnё tipar mbizotёruese tё jetёs intelektuale tё popujve  krishterё tё Ballkanit, deri nё fillim tё shek. XX-te.

Despotizmi shpirtёror i Patriarkanёs ishte mё i keq se tirania e politike e turqёve. Ata qё guxonin tё ngrinin krye, braktiseshin, mallkoheshin, shkishёroheshin dhe paditeshin tek autoritetet turke si kryengritёs dhe rebelё. Kundёr qeverisё. Autoritetet turke bashkёpunonin haptas me peshkopёt grekё pёr shtypjen e shpirtit kombёtar tё shqiptarёve dhe pёrmbajtjen e tyre nёnzgjedhёn fetare tё Patriarkanёs.                                            Shkrimtari dhe politikani grek Jakovakis Rizo, është shprehur kёshtu:  “Pa marrё parasysh se si dhe sa e rёndё ёshtё tё thuhet, kjo ёshtё fakt se politika turke ka synuar gjithmonё pёr tё ndihmuar grekёt dhe sёrbёt kundёr shqiptarёve”.                                   I paraqitëm lexuesit me pak fjalё, se kush ishte sulltan mehmet Fatihu (pushtues) Kostandinopojёs). (10).                                                                                           Mё 4 nёntor 2010, nёn udhёheqjen e Myftiut tё Kosovёs u bё hapja i xhamisё sё Sulltan Mehmet (Fatihu) pushtuesit,  e ndёrtuar nё vitin 1461, qё njihet si Xhamija e madhe e Prishtinёs. Pas njё rikonstruksion tё gjithanshёm tё Xhamisё, i bёhet pёrurimi  me rasitin e vizitёs tё Kryeministrit tё Republikёs Turke nё Kosovё, Zotit Rexhep Taip Erdogan, i shoqёruar nga Myftiu i Kosovёs z. Naim Tёrnova.                                                                 Ne sot, pas Amerikës, duhet te kemi respekt pёr Turqinё, por duhet tё jemi tё matur pёr tё respektuar dhe lartёsuar heroin tonё legjendarё Skёnderbeu, se me Skёnderbenё kuptojmё Shqipёrinё. Duhet tё kujtojmё, kur sekretaria e shetit amerikan Magdalen Ollbrajt, nё muajin mars tё vitit 1997 i tha ministrit grek: ju doni tё pushtoni Shqipёrinё e Jugut, por ne nuk e ndalojmё Turqinё  qё t’u bjerё juve. Atёhere kur renegati Kiço Mustaqi kishte vёrshuar me forca greke dhe kishte piketuar flamurin grek nё qytetet e jugut tё Shqipёrisё  tё konsideruara tё pushtuara. Kryeministërja e Turqisё zonja Tansu Çiller i dha ultimatum qeverisë greke qё tё kthehet prapa.  Ashtu si ultimatumi i 5 prillit 1941 i dhёnё nga komanda gjermane,  forcave greke qё kishin pushtuar Shqipёrin, pёr gjatё luftёs italo-greke, deri në Pogradec-Karaburun, tё kthehen nё kufirin e 1913. Dhe ushtria greke u kthye  me 15 divizione e saj. Deri mё datёn 16 prill 1941 nuk mbeti nё Shqipёri  asnjё kёmbё tё ushtarit grek, duke lёnё ushtarёt  e vrarё harcave ,maleve e kodrave tё pagrumbulluar dhe sistemuar.

Nuk duhet tё harrojmё, kryeministrin e Turqisё Z. Rexhep Erdogan qё u tregua i gatshёm pёr tё na ndihmuar nё ribashkimin e Shqipёrisё Natyrale, nёse qeveria e jonё do ta kёrkonte ndihmёn ushtarake turke qё të ishte i gatshёm pёr veprim. Ne presim nga qeveria shqiptare, t’i kёrkojё qeveris turke, t’i tundi shkopin uzurpuesve tё kishёs sё Nolit pёr tё mbledhur leckat dhe tё largohen.

Referencat:                                                                                                 1. Myftiu Naim Tёrnava, “Gazeta Shqiptare”, 10 korrik 2013.

2. Gazeta  “Bota sot”  15 qershor 2013, “Partia LISBA dhe disa imamё…”.

3. Naim Tёrnava, “Bota sot”, 2-8-2913,  “Pёrkujtohet Sutan Murati”.

4. Gazeta “Bota sot”,  12 qershor 2013, “Mohuesit e kombit”.

5. Edwin Jacques, “Shqiptarёt” “Ultimatumi i gjetur..”, f. 197.

6. N. Prifti, gazeta “Dielli”,  “Skёnderbeu”, nёntor 2011, f. 40 & 82).

7. Tajar Zavalani, “Histori e Shqipёris”,  f. 115.

8. Edёin Jacues “Shqptarёt”,  f. 241, 230, 232.

9. Aristith Kola,  “Arvanitёt”,  f. 283.

Rasim Bebo,  Addison Çikago,Korrik 2013.

AMANETI I FAN NOLIT DHE KRYEMINISTRI I RI I VENDIT

by

Shkruan: Rasim Bebo/ Addison Çkago /

Zgjedhjet e 23 qershorit konsiderohen shumë të rëndësishme për të ardhmen e fatit  të vendit dhe të zhvillimit demokratik të Shqipërisë. Kryeministri i ri, në qoftë se dëshiron të gdhendet emri i tij në historinë e kombit shqiptar, duhet në radhë të parë të punojë shumë, për lartësimin e sovranitetit të plotë kombëtar, të ashtu siç është gdhendur emri i mbretit Zog. Kur figura patriotësh të njohur të ortodoksisë shqiptare e pyetën mbretin Zog se si do t’i  bëhej hallit për pavarësinë e KOASH, meqenëse Patrikana e Stambollit nuk pranon, ai u përgjigj: “Në Shqipëri jam unë mbret, nuk është Patrikana e Stambollit”. Dhe ëndrra e Fan Nolit u bë realitet. (Prof. Dr. Eshref Ymeri “. (1). Tani i jepet rasti kryeministrit të ri, veç problemeve të tjera që i dalin për kombin, halli më i madh është uzurpimi i Kishës Noliane, është pa dyshim më fatalja e veprave antikombëtare të kryera në këto 100 vjet jetë të shtetit tonë nga politikanët shqiptarë.

Ajo që përbën thelbin e këtij artikulli, është amaneti i Fan Nolit, i cili nuk u vlerësua, gjatë gjithë fushatës së zgjedhjeve, nuk u tha asnjë fjalë për plagën e kombit shqiptar që e ka mbi kurriz, përulja ndaj kishës greke,  që është fitorja më e madhe e saj të shekullit të kaluar. Për gjatë këtyre dy dekadave, është zgjeruar në mënyrë të mahnitshme dhe është thelluar helenizmi në dëm të kombit shqiptar, duke i bërë gjëmën, siç thotë NOLI: “Rruhuni nga kisha greke në qoftë se nuk doni t’u bëjë gjëmën”. Ka 22 vjet që ajo po e kthen Shqipërinë në Helenizim, duke bërë kisha, shkolla, varreza me kufoma shqiptarë për ushtarë grekë dhe kohët e fundit iu shtua midea për të gërmuar në 700 vende për të kërkuar eshtra të ushtarëve grekë të vrarë deri në afërsi të Elbasanit, ku s’ka pasur shkelur kurrë këmbë greku andej. Me paturpësi, prifti Janullatos po prish monumentet e kulturës Shqiptare, duke dalë mbi ligjet kushtetuese që e ndalojnë. Këtu do të shihet edhe vëmendja e kryeministrit të ri, për pastrimin e Shqipërisë prej hordhive greke me Janullatosin në krye, nëpërmjet një ultimatumi të diktuar nga ky kryeministër.                           Për herë të parë u dëgjua zëri i ish presidenti Moisiu: Priftërinjtë ortodoksë në Shqipëri predikojnë greqisht. Tiranë 15 qershor 2013 – ish kryetari i Shqipërisë  Alfred Moisiu në një intervistë për Gazetën Shqiptare ka kërkuar që priftërinjtë Ortodoksë të japin meshën shqip “Ka disa pakujdesi në kisha. Në disa raste, shërbimet fetare mbahen në gjuhën greke, kur duhet mbajtur në gjuhën shqipe”. (2)                                                                                       Rasti i dytë, kur “Aleanca Kuq e Zi” kërkoi prej Janullatosit që të shpallë shenjtor  At Stath Melanin, burrin e shquar të Shqipërisë, i cili që nga fundi i shekullit 18- predikonte në gjuhën shqipe në kishë dhe për këtë e vranë në pabesi paraardhësit kriminelë të armikut të urryer të kombit shqiptarë me emrin Anastas Janullatos … Ai do të shpallet shenjtor kur pas shporrjes së Janullatosit nga Shqiperia në krye të KOASH të jetë një figurë e nderuar shqiptare,.  (3).                    Ku e gjen këtë mbështetje kaq të madhe Janullatosi në Shqipëri? E para të firma e Presidentit Ramiz Alia që i hapi derën e mirëseardhjes të përfshihej te strategjia e tij për të dalë në krye të KOASH. Ramizi u betohet:  Kapitalistt dhe pronarët e ardhshëm, në një vend socialist, të jemi ne dhe njerëzit tanë. Me këtë strategji, brenda 2-3 legjislaturash, do të arrijmë që nga klasa komuniste, të kryjojmë klasën kapitaliste, e cila do të na përjetësojë në pushtetin politik të së ardhmes, që e kemi planifikuar dhe po e pregatisim vetë”. …“Të jemi të suigurt, që e arthmja do të jetë e jona. Kurrë nuk do të lejojmë restaurimin e pushtetit politik të armiqëve tanë.   (4) Nëse lind nevoja, do të kemi edhe mbështetjen Veri dhe Jugë të aleatëve të jashtëm ideologjik në pushtet…me ta na bashkon kauza e jonë e përbashkët, që është pushteti i komunistëve. Pavarësisht nga nuancat dhe diskordancat e përkohshme”.                                    Dihet që këto klasa politike në Shqipëri që ulen e ngrihen njëra pas tjetrës kanë si jastëk Janullatosin grek dhe janë të lidhura ngushtë me fije të dukshme e të padukshme me partitë kryesore greke për të ruajtur karriget e tyre. Këtu e gjen mbështetjen Janullatosi.                             Më shumë nga historianët dhe intelektualët shqiptarë, që janë në Shqipëri për këto 23 vjetëve të fundit, që kryqëzojnë Janullatosin, janë Avdi Baleta dhe Pëllumb xhufi, ky i fundit, në funeralin e Ramis Alisë lëshoi pika loti hidhërimi me shoqërimin e fjalimit funeral, që mbajti.

Për të çuar në vend amanetin e Nolit, duhet të dimë se kush është Janullatosi.             P. Xhufi, të cilin e intervistoi D. Ndrenika, shkruan: “Në këto dy dekada të drejtimit të KAOSH-it, ka luftuar ashpërsisht e egërsisht për të ç’bërë profilin Nolian të Kishës Ortodokse Shqiptare dhe për shpërfytyrimin e gjuhës shqipe. Ka ngritur kisha të panumërta të stilit grek, ai ka vepruar qëllimisht për të identifikuar si grek, qoftë kishën, qoftë besimtarët  ortodoks shqiptarë.                                                                                                             Në Greqi, në Evropë apo në Amerikë, Janullatosi prezantohet si kreu grek i kishës ortodokse “greke” dhe i besimtarëve ortodoksë “grekë” të Shqipërisë.                          Janullatosi është autori i krimit të kobshëm të xhvarrosjes së kufomave të banorëve civile, burra, gra e fëmijë, dhe i kontrabandimit të eshtrave të tyre si eshtra të ushtarëve grekë. Janullatosi nuk pati frikë as nga ligji shqiptar, as nga Perëndia e as nga kanunet e Kishës së Shënjtë, as me kanunin e kishës së Grigor Nisanit, i cili thotë se “zhvarosja dhe trazimi i eshtrave konsiderohet njëlloi me vrasjen”.                                                                                  Janullatosi nuk shprehu asnjëherë keqardhje në vitin 1999, kur masakrohej populli i Kosovës  nga krimineli sërb Milosheviçi.  Përkundrazi ka shprehur solidaritetin e tij me kishën sërbe dhe me klerikët sërbe. Ndërsa mitropoliti i Beratit Ignati, deklaroi në ceremoninë e shugurimit të kryepeshkopit të ri sërb Irineut, se “besimtarët shqiptarë ishin me popullin sërb gjatë bombardimeve të NATO-s në vitin 1999” dhe se “Kosova është Jeruzalemi i Sërbisë”. Janullatosi me përpjekjet e Athinës dhe të diasporës ka emëruar dy mitropolitë të tjerë grekë, atë të Beratit dhe të Gjirokastrës, duke betonuar raportin 3 me 1 në Sinodin e Kishës. Me këtë ka vulosur të ardhmen e drejtimit grek të KOASH-it edhe pas vdekjes së tij. (5).                      Vallë si durohet nga qeveria dhe Akademia e Shkencave shqiptare kjo tradhti kaq e madhe?  Dihet se Janullatosi është Jastëk i dy partive të mëdha PD dhe PS, në vazhdimin e forcimin e vijës komuniste helenizuese në Shqipëri. Por edhe të vdekur të jenë, do të gjykohen për këtë tradhti kombëtare.                                                                                                         Flitet se: “Shqipëria ka nevojë për rotacion shumë më të madh dhe të thellë, duke nënkuptuar largimin e tërë politikanëve aktualë dhe ardhjen në skenën politike të një brezi të ri, të painfektuar nga enverizmi, si mundësi e praktike. (6)                                                                   Ramiz Alia në testamentin e tij ka lënë: “E ardhmja e fëmijëve tanë do të jetë e mrekullueshme, për këtë kemi derdhur gjak, do të derdhim përsëri, po të jetë nevoja. Shqipërinë do ta gëzojmë ne dhe fëmijët tanë. Nëse ndodh, që të na marrin pushtetin, dhe të na rrezikojnë, atëherë harram na qoftë, nëse nuk dimë të mbrojmë fitoret e arritura, qoftë edhe me grykën e pushkës…  (7).

Studiuesi Hamdi Jupe shkruan: “…Tek  ky “normalitet” anormal i autoriteteve të larta të arsimit shqiptar ndaj atyre mijëra studentëve shqiptarë që kanë mbaruar shkollat jashtë vendit. … Për vitin 2011, janë njohur më shumë se 650 diploma. Kjo do të thotë se këtë vit numri do të shkojë mbi 800 veta të diplomuar jashtë vendit, që do t’u jenë njohur diplomat këtu, në atdhe. Entuziazmohem me këto shifra. I gëzuar drejtohem për në Ministrin e Arsimit dhe të Shkencës për të mësuar se kur do të shpërndahen këto diploma të njohura. A do të ketë ndonjë ceremoni simbolike për këtë, apo jo? Sepse në verë është një rast i mirë që dikush nga Ministria e Arsimit dhe e Shkencës të takojë qoftë dhe një pjesë të këtyre të sapodiplomuarve. Pse jo, edhe vetë ministri i arsimit dhe Shkencës . Pse jo, t’u afrojë studentëve më të mirë p. sh. 10 për qind të tyre, … si shenjë se atdheu mendon për ta, se atdheu i ka sytë edhe tek ata. Ata i kane afruar atdheut gatishmërinë e tyre për t’u kthyer e punuar këtu. Por kjo gatishmëri nuk  gjen përgjigjen e merituar nga qeveria shqiptare. Me ta nuk ka as takime, as fjalime, as premtime. Ata kanë mbaruar shkolla të mira jashtë vendit. Atje nuk kane marrë diploma me mik e as me para. Lexuesi e kupton vete. (8).

E kundërta ka ndodhur në Japoni. Mbas revolucionit borgjez në Japoni në vitet 1861-1863, u dërguan në universitetet më të mira të botës, dy turne studentësh: në turnin e parë rreth dekadës së shtatë të shekullit 19, u dërguan 10.000 studentë që kishin mbaruar shollën e mesme shkëlqyer. Perandori Japonez i mblodhi dhe i këshilloi duke u thënë: “Të mbani vetëm uniformën japoneze dhe të ktheheni me notën e shkëlqyer”. (Për ilustrim përmendet se vetëm një student në vend të notës 30 mori notën 29, dhe ky bëri harakirin në qytetin Hale të Gjermanisë). Në turnin e dytë u dërguan 20.000 me shkollë të lartë të çdo profesioni sidomos në Evropë dhe Amerikë, te punonin si punëtorë të thjeshtë në çdo dikaster që lidhej me dijet e tyre, me qëllim për të vjedhur sekretet e teknologjisë se kohës. Këta mbas disa viteve u kthyen në Japoni dhe e bënë Japoninë moderne. (9).

A do të mundet vallë ky Kryeministër i Shqipërisë të largohet prej busullës së Ramiz Alisë,  për të pranua ajkën e kulturës të ardhur nga jashtë për të ndriçuar atdheun e dashur Shqipëri?…

Deklarata e dalë nga mbledhja e Këshillit drejtues të Federatës Panshqiptare Vatra: “VATRA”, si organizatë patriotike që shqetësohet për fatet e atdheut dhe me një histori të gjatë antikomuniste, i bën thirrje popullit shqiptar të jetë kundër ardhjes në pushtet, të çfarëdo forme, të partisë komuniste, si rrezik real për fatet e demokracisë së brishtë shqiptare: të votojë kundër rivendosjes së bustit të diktatorit në sheshet e qyteteve shqiptare … që rrezikon stabilitetin e vendit. Vatra i bën thirrje popullit shqiptar të  distancohet kundër aleancës  “Rilindja 8 nëntorëshe,” të votojë kundër forcave që duan rikthimin e komunistëve në pushtet.  (10).                     Nga Astrit Lumezi: “… Trashëgimtarët e partisë së Enver Hoxhës kërkojnë që më 16 tetor, me rastin e 105 vjetorit të lindjes së udhëheqësit të tyre, të vendosin bustin e tij, një monument në bronz me uniformë ushtarake … te sheshi para piramidës. Kreu i Partisë së Punës së Riorganizuar Marko Dajti, thotë se ne nuk do të lejojmë të luhen lojëra politike me këtë bust, qoftë nga Sali Berisha qoftë nga Edi Rama. E kemi ruajtur me armë në dorë këtë bust për 22 vjet dhe po me armë jemi të gatshëm ta vendosim te vendi që i takon.  (11).                                    Edi Rama si pasardhës besnik i klasës komuniste dhe i Ramiz Alisë është shprehur se Enver Hoxha ka vetëm ditëlindje. Edi Rama mundet të lëkundet, por duhet të thotë prerazi “JO”.                  Rezoluta çame u tradhtua nga vetë udhëheqësit  çamë, në vend që të ishin kompaktë, u ndanë në dy parti  kryesore dhe në vend që të vinin kusht për votimin e miratimit te Rezolutës ose të dilnin nga Parlamenti, ndonëse këtë e deklaruan, por nga interesi personal nuk e benë. U pa se kjo rezolutë pengohej nga brenda në vitin 2004, prej Fatos Nanos dhe Sali Berishës, që  ishin dy barriera kryesore që sabotonin rezolutën. Sepse po të donin ata, gjithçka do të përfundohej shpejtë. Ata të dy ishin njerëzit që i vunë gur në rrota miratimit të rezolutës për çështjen çame. Sigurisht, pengesa kryesore dhe presioni më i madh vinte nga greku. Ne duhet të dilnim me një votim unik dhe unanim për rezolutën Çamërisë. Aty do te kishim treguar unitetin tonë politik për çështjen tonë kombëtare. Dhe nga ana tjetër do të hapnim rrugë ndërkombëtarëve për zgjidhjen njëherë e mirë të kësaj padrejtësie. Kjo padrejtësi u zhvillua edhe në prag të zgjedhjeve të 23 qershorit me nuanca tallje dhe mashtrimi. Tani do të presim zgjedhjet e tjera për t’u tallur në qoftë se vazhdon e njëjta konjukturë. A nuk është kjo një tradhti e madhe?                          Sot, pas 23 vjetëve, shumë gjëra kanë ndryshuar për një zhvillim dhe përparim, këtë mund ta shikojmë në Shkodër, që komunizmi e përgjaku më shumë nga çdo rreth dhe sidomos vrau dhe zhduku ajkën e kulturës kombëtare të klerikëve katolikë. Këta djem e vajza dhe nipër e mbesa të tyre e fshinë atë gjakderdhje të llahtarshme dhe dhanë votën, kur juve z. Edi Rama keni deklaruar më pare se vini nga hiri i Partisë Komuniste. Megjithatë, ky brez pret ndryshimin për të hyrë ne EB. Këtu do të shohim se sa do të vlerësoni Amanetin e Nolit, për kundra hordhive greke që kanë zënë kombin tonë për gryke. A do te jeni juve një kopje e qeverisë Japoneze, që rrëmbeu kulturën botërore për zhvillimin e vendit përpara 130 vjetëve. Ndërsa ne, na kthehen djemtë e vajzat me diploma të larta dhe nuk janë vlerësuar, tani ju do t’i vlerësoni për t’i dhënë hopin zhvillimit të atdheut, se nga askush nuk rrezikoheni!…

Referenca:

1. Prof. Dr. Eshref Ymeri, ‘Tribuna Shqiptare” 3 prill 2012.

2. Alfred Moisiu,  Gazeta “Illyria”, 20 qershor 2013, f. 27.

3. Prof. Dr. Eshref Ymeri, “Tribuna Shqiptare”, 24 dhjetor 2012.

4. Ramiz Alia, “Raporti ne biron politike”, Gazeta “Illyria”, 19-11- 2004, f. 11.

5. Denion Ndrenika, “Hirësia e tij…”, gazeta “Illyria”, 18-10-2010, f. 30.

6. Andon Dede, “Habi, keqardhje dhe turp”, “Tribuna Shqiptare”, qershor 2013.

7. Rasim Bebo, “Strategjia e Ramiz Alisë”,  “Artikuj dhe ngjarje”, bot. 2012, f. 229.

çё8. Studjuesi Hamdi Jupe, Opinion e enjte 9 gusht 2012.

9. Nga Historia e Lindjes se Largët.

10. Nga Vatra, “Kundër ardhjes në pushtet,…” gazeta “Illyria”, 24-6-2013. F. 26.

11. Astrit Lumezi “Do të rikthejmë bustin…” gazeta “Illyria”, 17-6-2013. F. 15.

Rasim Bebo  Addison Çkago  qershor 1013.                                                                                                                                                                                                                                                    

 

 

REZOLUTA ÇAME U TRADHЁTUA PЁR TЁ DYTЁN HERЁ

by

Shkruan: Rasim Bebo/ Addison /Çikago
Ndalni, zotёrinj deputetё tё PDIU-sё !…
Keni deklaruar, nёqoftёse nuk do tё aprovohej Rezoluta Çame, ju do tё largoheshit nga Parlamenti. Do tё vinit kusht pёr Rezolutёn Çame nё shkёmbim tё votave. Dhe nёse Qeveria dhe parlamenti do të hezitonte nga presioni i qeverisë dhe i Kishës greke, atëhere ju do braktisnit Parlamentin… Mbani premtimin nёse nuk doni tё jeni tё mallkuar pёr gjithё jetёn si tradhtarë.
Prof. Repishti shkruan: “Unё e shoh kёtё akt (Rezoluta Çame shёn im) si njё nevojё ekzistenciale pёr dinjitetin e Kombit shqiptar, dhe e pёrkrah pa hezitim… Aty ku dёshton “shteti”shoqёria civile e kulturueme ngren zanin dhe mbush zbrastinё e pajustifikuar.”1)
Ndёrsa Pof. Dr. Eshref Ymeri shkruan: “Pёr fatkeqёsinë tonё kombёtare, kombi shqiptar nё Europёn Jugёlindore ёshtё komb pa zot. Turpi e mbuloftё nё jetё tё jetёve klasёn politike shqiptare nё tre-kёndёshin Tiranё- Prishtinё- Shkup, kёtё klasё mercenare tё grekosllavёve. Me kёtё qёndrim tё turpshёm qё mbajtёn ndaj vёllezёrve tanё tё Luginёs sё Preshevёs, kjo klasë politike i vuri njё njollё tё rёndё mbarё kombit shqiptar dhe u bё palё me shovenizmin sёrbomadh, i cili, me shkuljen e lapidarit kushtuar dёshmorёve tё Preshёvёs, tregoi faqe botёs se ёshtё vazhduese dhe mbrojtёs i veprёs gjakatare tё Milosheviçit nё raport me kombin shqiptar. (2). Kurse pёr Çamёrinё, kanë shtatё dekada qё tallen. Parlamenti shqiptar e tradhёtoi dy herё rezolutёn çame, njollё e rёndё kjo pёr kombin, aq sa brezat e ardhshёm zor ta besojnё, se Tirana ёshtё Athina sot. Koço Danaj, kryetari i listёs pёr çёshtjen kombёtare, ka shprehur domosdoshmёrinё e miratimit tё Rezolutёs pёr Çamёrinё nga Parlamenti i Shqipёrisё. Duke i bёrё thirrje PD dhe PS pёr tё votuar kёtё projekt tё rendёsishёm, Danaj u shpreh se mos aprovimi i rezolutёs, do tё thotё tё ringjallish Napolon Zervёn. Ёshtё rezolutё dhe thjeshtё tregon dinjitet. Nё radhё tё parё, Çamёria ёshtё çёshtje territori, nuk ёshtё çёshtje pronash, pronat janё tё individёve, territori ёshtё i shqiptarёve, ёshtё pjesё e kombit shqiptar. Ligji i Luftёs, Shqipёri – Greqi, do të thotë, jo kёto tё dyja nё NATO, pasi janё nё gjёndje lufte … Dy janё mundёsitё, o ne nё NATO, o Greqia nё NATO, tё dy nё NATO nuk mund te jemi, se jemi nё gjendje lufte! A e di shtabi i NATO-s nё Bruksel njё gjё tё tyllё? Sigurisht e di, por nuk bёn zё sepse nuk e ngrenё politikanёt shqiptarё. Si mund te jemi ne edhe nё NATO edhe nё gjёndje lufte me Greqin?!… Sepse lidhet edhe me çёshtjen e territoreve shqiptare tё Çamёrisё. (3).
E tradhёtuan Çamёrinё tё parёt janё drejtuesit e partive Çame, tё ngritur edhe nё pasuri nga agjentёt grekё si Fatos Nano dhe Sali Berisha. Nuk e ka pёr turp Topalli qё mashtron Çamёt, nuk e boton rezolutёn e 2004 nё Fletoren Zyrtare, pas presioneve tё Athinёs. Mes presionit nё rritje tё Athinёs zyrtare dhe provёs sё patriotizmit, kryeministri Sali Berisha pёr tё mbajtur PDIU nё koalicion rriktheu rezolutёn e vitit 2004, e cila asokohe u rrёzua, ndonëse Berisha e konsideron tё miratuar. PDIU, partia e themeluar pёr çёshtjen çame, e mirёpriti kёtё zgjidhje, ndёrsa kёrkoi botimin e rezolutёs nё Fletoren Zyrtare, meqёnёse qёnka miratuar. Por, kjo manovёr, e Berishёs po kthehet nё bumerang. Ndёrsa Jozefina Topalli, nuk guzon ta botojё rezolutёn e pa miratuar nё Fletoren Zyrtare, sikundёr edhe premtoi, pasi do tё acaroheshin marёdhёniet me Greqinё. Berisha urdhёroi kryeparlamentaren Topalli qё rezolutёn çame tё 2004 ta shpalle si tё miratuar dhe tё bindte çamёt se do te botohet sё shpejti nё Fletoren Zyrtare. Por Topalli po mashtron çamёt, pasi ka kaluar afati “15 ditor” pёr ta hedhur nё Fletoren Zyrtare, nga dita kur PDIU mori konfirmimin se rezoluta e 2004 ёshtё miratuar. Pra, ështё thjeshtё njё mashtrim i radhёs, tё cilin edhe vete Shpёtim Idrizi e ka tё qartё. Por interesat e pushtetit tё lejojnё tё bёsh “njё sy qorr dhe njё vesh shurdh”. Kryeministri i vendit do ta kishte tё pa mundur tё miratonte rezolutën, pasi interesat e ngushta me Athinёn zyrtare nuk do ta lejonin. Berisha pёr hir tё interesave tё tij me shtetin helen dhe pёr tё siguruar njё mandat tё tretё, mashtroi sёrish çamёt. Kёshtu rezoluta ka dёshtuar pёr herё tё dytё. Votimi nё 2004.
Eneida Jaçaj shkruan: “Nga proçes verbali i votimit rezulton se Rezoluta Çame fatkeqёsisht ёshtё rrёzuar nё 2004, me kontributin e drejtёpёrdrejtё tё Sali Berishёs dhe Josepina Topallit, qё braktisёn seancёn. Rezoluta ka marrё 53 vota pro, 44 vota tё deputetёve PS tё larguar me urdhёr telefonik nga nga zyra e partisё sё kryetarit tё tyre Fatos Nano, 4 kundra dhe shtatё deputetё kanё qёnё tё pranishёm nё seance, por nuk kanё marrё pjesё nё votim. (Ne parlament ishin 108 deputetё, votuan pro Rezolutёs Çame 53 dhe kundra 57 deputetё). Kёshtu rezoluta nuk mori mё shumё se gjysma e deputetёve qё kanё qёnё tё pranishёm nё seance. Kanё votuar pro edhe deputetёt Dedja, Brokaj, Pepa dhe Prifti. Kundёr kёsaj rezolute kanё votuar Dule, Goxhi, Karamelo Vangjel Tavo dhe socialistёt e larguar para votimit, atëherë Berisha me tё vetёt kanë ikur. (4).
Kryetari i Komisionit tё Jashtёm, Fatos Beja, kishte nxjerrё nga arkivi i Kuvendit votimin e datёs 8 prill 2004, duke bёrё diversion para deputetёve tё kёtij komisioni se, kjo rezolutё ёshtё miratuar, por nuk ёshtё botuar nё Fletoren Zyrtare, pasi kreu i parlamentit nё atё kohё, Servet Pёllumbi kishte deklaruar se kjo rezolutё nuk ishte miratuar.
Rezoluta e 2004.
Rezoluta Çame e vitit 2004 parashikonte forcimin e marёdhёnieve me Greqinё si dhe zgjidhjen nё mёnyrё pёrfundimtare tё çёshtjes Çame, ngarkonte qeverinё e Repeblikёs sё Shipёrisё qё kёtё rezolutё t’ua bёnte tё njohur qeverive dhe istitucioneve ndёrkombёtare qё mund tё kontribuonin nё zgjidhjen e problemit tё Çamёrisё.
Kjo Rezolutё, do tё ishte kundёrshtarja e fortё e rezolutёs greke dёrguar nё atё kohё në O.K.B. dhe E.B. se Çamёria nuk ekziston. Ne do tё kishim portat tё hapura nё arenёn ndёrkombёtare dhe çamet do tё ishin nё trojet e tyre. Kjo ёshtё fatkeqёsia e jonё e madhe, kur kemi njё qeveri armike tё kombit shqiptar.
Prof. Dr. Ymeri thotё: “Ky fakt dёshmon pёrsёri e pёrsёri se ngjarjet e vitit 1999, me sa duket , janё prapa derёs.
PAK HISTORI .
Prej kohёsh ёshtё ndjerё nevoja, qё opinioni botёror tё njohё tё vёrtetёn e dekomentuar mbi çёshtjen e Çamёrisё dhe banorёve tё saj. Libri “The Çam Albanians of greece – A Documentary Story” (Shqiptarёt Çamё tё greqisё – tregim i dokumentuar ), i cili edhe nga titulli shihet qartazi, se shpalos tё dokumentuar tragjedinё çame, ёshtё pёrgjigje adekuate. Pёrmbajtja e librit e informon opinionin ndёrkombёtar mbi krimet qё ushtroi Greqia ndaj shqiptarёve tё Çamёrisё, rreth një shekull mё parё dhe nё vazhdim. Libri mbart njё vlerё tё madhe edhe pёr vetё opinionin shqiptar, pasi shёrben pёr t’u kujtuar tё shkuarёn e hidhur tё kombit shqiptar dhe pёrcjell porosinё pёr tё mos e harruar kёtё tragjedi e cila nuk ёshtё mbyllur akoma, paçka asaj qё pretendon Greqia. Duke folur mbi tematikёn e librit, historiani i njohur dhe antari i Akademis Mbretёrore Britanike, Dr. Noel Malcolm thekson se: “fati i shqiptarёve çamё, ёshtё njё nga sekretet mё tё errёta tё historisё bshkёkohore europiane”. Malcolm bёn me dije se libri ёshtё njё koleksion i dokumentave tё rёndёsishme, qё hedhin dritёn e nevojshme mbi temёn e trajtuar.
Libri ndahet nё tre kapituj kryesorё, qё pёrfshijnё periudhёn e kohёs sё sundimit otoman, periudhёn e marёveshjes sё Lozanёs dhe periudhёn pas Luftёs sё Dytё Botёrore. Libri ilustrohet me harta tё ndryshme dhe me fotografi tё tragjedisё çame, tё nxjerra nga arkivi i UNRRA-s. Rrёfimi i tragjedisё fillon me kalimin e Çamёrisё nё anёn greke tё kufirit, veprim ky qё u realizua sipas vendimit tё Komisionit tё Kufijve dhe protokollit tё Firences nё vitin 1913. Territori i Çamёrisё, me madhёsi pёrafёrsisht tё ngjajshme me territorin qё ka sot Kosova, u bё poligon i ushtrimit tё dhunёs sё egёr greke kundёr shqiptarёve tё Çamёrisё… Plani grek ishte qё shqiptarёt ortodoksё tё asimiloheshin ndёrsa ata myslimanё tё dёboheshin jashtё Greqisё ose tё shfaroseshin nё çfarёdo forme. (5).
Ku jemi sot?… Tё dy partitё Çame tё udhёhequra nga Shpёtim Idrizi PDIU dhe nga Artur Dojaka “Aleanca Popullore”, janё bёrё palё me dy partitё kryesore PD dhe PS, qё vazhdojnё srategjinë e tradhёtarit Ramis Alia. Tё transformuara nё njё Athinё tё dytё nё Tiranё, u lidhёn nё kualicion votash, pa vendosur kusht pёr Rezolutёn Çame. Fjala Çamёri, ёshtё dhimbje koke pёr grekun, prandaj duhet fshirё edhe nё Shqipёri. A ёshtё kjo thikё pёr Çamёrinё?
Në kёtё artikull, dua tё dal para lezuesit, me figurёn e ndritur tё Dr. Noel Malcolm, antari i Akademisё Mbretёrore Britanike, qё shkruan me respekt pёr Çamёrinё dhe per qeverin shqiptare qё po pёrpiqet ta varrosё Çamёrinё. Ta dine kёta mohues tё kombit shqiptar, se “Zgalemi” po lajmёron afrimin e fortunës.

Referencat:
1. Sami Repishti, “Pёrse e pёrkrah…”. “Illyria”, 24-12-2012, f. 28.
2. Eshref Ymeri, “Pёrfaqesin kombёtare, …”, intenet 20- 1- 2013.
3. Koço Dano, “Tё mos votosh rezolutёn…”, intern. 30-3-2013.
4. Eneida Jaçaj, “Topalli mashtron çamёt…”, internet,
5. Daut Dauti, “Noel Malcolm , Çamё…”, Illyria, 22-4-2013, f. 26

Rasim Bebo Addison Çikago, maj 2013.