Refik Hasani – Page 2 – Dielli

Diskursi politik i Prishtinës e Tiranës zyrtare ndaj Krahinës së Preshevës

September 26, 2017 by dgreca

Shkruan: Refik HASANI/

Diskursi politik që kan ndjekur Tirana dhe Prishtina zyrtare që nga mbajtja e Referendumit të datës 1 e 2 marsit 1992 e këndej ishte jo i drejtë, i ndarë,i pa harmonizuar, larg koordinimit. Në takimin e radhës së dy qeverive do të duhej të ishte një pikë e posaçme e rendit për disa çështje e në radhë të parë ndërtimi i një qëndrimi të përbashkët ndaj kësaj krahine të mbetur padrejtësisht nën adminsitrimin e Serbisë. Me rastin e mbajtjes së zgjedhjeve për Parlament të Kosovës më 11 qershor përkatëisht për zgjdhjet e 25 qershorit të sivjetëm për Parlament të Shqipërisë. z.Hashim Thaqi, i cili dha betimin më 7 Prill 2016,si President i 4-të i Republikës së Kosovës. z.Ilir Meta, i cili dha betimin më 24 korrik të muajit ta kaluar dhe është President i 7-të i Republikës së Shqipërisë.Vizita e disa Deputeteve të Parlamentit të Kosovës në tri komunat e kësaj krahine, vizita e ish-Kryetarit të LSI-së dhe njëherit ish-kryetari i Kuvendit të Parlamenti dhe Ministër i punëve të jashtme dhe tani President z.Ilir Meta,vizita e Kryeministrit aktual të Shqipërisë z.Edi Rama.Një vizitë që do të duhej dalluar është vizita e parë historike që kishte një porosi dhe që ka prodhuar mesazh të qartë për këtë krahinë është Presidenti i Republikës së Shqipërisë z.Bujar Nishani, më 7 mars 2017, me rastin e ditës së Mësuesit, që vizitoi Bujanocin dhe Preshevën.Të gjitha këto sikur kan shpërfaqur që ka dallime edhe në mesë të partive në Kosovë për qëndrimin ndaj tri Komunave. Por ka dallime edhe ndaj qëndrimit që mban Parlamenti, Qeveria dhe Presidenca e Kosovës. Edhe në mesë të partive në Shqipëri për qëndrimin ndaj tri Komunave. Por ka dallime edhe ndaj qëndrimit që mban Parlamenti, Qeveria dhe Presidenca e Shqipërisë. Partit qëndrimin që mbajn ndaj kësaj Krahine është e natyrshme, por Dy Parlamentet, dy Qeverit dhe dy Presidenta do të duhej të ken në trajtim dhe tretman për Medvegjë, Bujanoc dhe Preshevë e jo me dallim jo të vogla.

Diskursi politik që kan ndjekur Tirana dhe Prishtina ishte jo i drejtë, i ndarë,i pa harmonizuar, larg koordinimit

Tirana dhe Prishtina zyrtare, ku politika dhe diplomacia duhet të jen bashkë, të kordinuara me klasën politike, të ksaj Krahine të banur me shumicë shqiptare. Është momenti i fundit që politikanët nga e tërë hapsira e jonë etnike shqiptare pa dallim, të reagojmë derisa për çdo ditë e më shumë diskriminim po vazhdon. Banorët shqiptarë në këtë Krahinë të mbykqyren dhe monitorohet vazhdimisht nga ndërkombëtarët ku përqendrimi i forcave të kombinuara është i stërngarkuar nga forcat serbe si në Cepotin, maje e Sitilisë të Novosellës mbi Vranjë dhe Karadak të Preshevës.Edhe një arsye më shumë që të mos ngriten tensionet më të larta së cilës edhe ashtu akoma nuk iu janë shëruar plagët e luftës. Ne mendojm se diskursi politik që kan ndjekur Tirana dhe Prishtina është dashur që :

Shumë pakë po shenohet, kujtohet Referendumi i mbajtur më 1 e 2 marsit 1992,
Lufta e UÇPMB-ës sikur pak përmendët, kurse marrëveshja e Konçulit, sikur ska ndodhur,larg asaj të kërkohet që të plotësohet apo rikonfigurohet edhe njëher nënë prezencën ndërkombëtare,
Amnestia dhe çështjet që kanë të bëjn me pushtetin lokal nuk kanë dhën rezultate të duhura,
Fuksionimi i policisë multietnike nuk po shkon si duhet,
Shqiptarët në këtë Krahinë nuk kan ende të zgjidhur shkollimin ku ne kemi kërkuar themelimin e një Universiteti publik në gjuhën shqipe,
Nuk ka investime në infrastruktur, ende shqiptarët nuk kanë përkujdesje themelore shëndetësore, kjo Krahinë me mbi 100 mijë banorë nuk ka një spital regjional,
Republika e Serbisë, ende edhe pas gati dy dekadave nuk kan asnjë një ofertë serioze për kthimin e të zhvendosurve në trojet e tyre. Bile sillen sikur nuk ka patur fare luftë të armatosur dhe zhvendosje të mbi 35 mijë banorëve që kanë lëshur trojet e tyre nga pushteti agresiv i Serbisë,
Përdorimi i flamurit kombëtar shqiptarë dhe përdorimi i gjuhës shqipe nuk është rregulluar me ligj,
Përfaqësimi proporcional mungon jo vetëm në nivelin qendrore por edhe në ate lokal,
Nuk ka liri të lëvizjes së lirë në disa zona që janë shëndrruara si poligone të ushtrisë së kombinuar serbe.

Tirana dhe Prishtina zyrtare me masën kan krijuar konfuzion se a duhet të dalin votuesit në zgjedhje për parlament të Serbisë apo jo. Kështu votuesit janë ndarë në dysh në pro dhe contra marrjes pjesë në zgjedhjet parlamentare. Banorët e Krahinës shqiptare të mbetur ende nën serbi u dëbuan dhunshëm, vetëm e vetëm t‘i lëshojn trojet e tyre stërgjyshore dhe nëse vazhdohet kështu do të zbrazete nga etnosi i pastër shqiptar.Ne përmes këtij shkrimi po bëjm përpjekje të shtrojm domosdoshëmrin që nga përfundimi i luftës kërkojmë që dy qeverit dhe po ashtu dy parlamentet i Shqipërsisë dhe i Kosovës të ndërtojn një diskurs krejtë të njëjtë. Çka thotë Tirana Zyrtare ky do të duhej të jetë qëndrim zyrtar edhe i Prishtinës zyrtare e jo sikur tani Prishtina thumbit e Tirana patkoit. Kurse nga liderët e partive politike dhe shoqatat e dalura nga lufta e UÇPMB-së, Kryetarët e tri Komunave e mbi të gjitha kërkojm nga Këshilltarët Komunal shqiptarë të tri Kuvendeve Komunale të thirren në ndërtimin e kësaj fryme të një qëndrimi.Shpëtim i vetëm për këtë Krahinë të trazuar është prezenca afatgjate ushtarake dhe civile ndërkombëtare dhe largimi i forcave të kombinuara serbe. Të gjithë së bashku të jemi një zë, në ndihmesë të Krahinës shqiptare, të kërkojmë një prezencë ndërkombëtare, ky Rajon të shpallet si një zonë e vërtet e demilitarizuar e jo e diskriminuar.

QEVERITE SHQIPTARE KANE DETYRIM PER SHQIPTARET E LUGINES

August 26, 2017 by dgreca

Qeveria e Kosovës dhe e Shqipërisë do të duhej të mbrojn dhe përfaqësojn edhe shqiptarët e Medvegjës, Bujanocit dhe Preshevës/

Refik HASANI_2017

Shkruan: Refik HASANI/

Qeveria nga zgjedhjet e 11 qershorit për Parlament të Kosovës dhe zgjedhjet e 25 qershorit për Parlament të Shqipërisë nga këto dy legjislatura përveqë tjerash duhet që edhe të shpreh, mbrojë dhe përfaqësojë edhe shqiptarë e Medvegjës, Bujanocit dhe Preshevës.

Por edhe do të ngrisë zërin për të drejtat dhe lirit themelore, individuale dhe kolektive të popullsisë shqiptare që kan mbetur në Komunën e Medvegjës, Bujanocit, Preshevës dhe pjesë tjera të hapsirës së Republikës së Serbisë dhe ish-ngrehinës së quajtur Jugosllavi, si dhe interesat e saj të ligjshme për jetë, punë,arsimim,shëndetësi, zhvillim e integrim. Për të njoftuar, sensibilizuar dhe alarmuar qarqet diplomatike të akredituara në Prishtinë e Tiranë për këtë kategori të banorëve të ardhur nga kjo Krahinë.

Ja disa arsye që shqiptarët nga kjo Krahinë do të duhej të mbrohen dhe përfaqësohen,si:

– Hapja e një zyrë ndërlidhëse në Prishtinë e Tiranë për të zhvendosurit që janë prej tri komunave me banim në Kosovë e gjetiu.

– Pregaditja për bisedimet në mesë të Prishtinës dhe Beogradit,

– Pregaditja e ligjit, do duhej të hiqen pengesat dhe barrierat për tu pajisur me nënshtetësi të Kosovës e Shqipërisë për shqiptarët,

– Reciprocitetin në mesë të drejtave të Serbëve të Kosovës dhe shqiptarëve në Serbi,

– Të formohet një komision mikst nga Prishtina dhe Tirana zyrtare,

Janë edhe shumë arsye dhe argumente që Qeveria e Kosovës dhe e Shqipërisë do të duhej të mbrojn dhe përfaqësojn edhe shqiptarët e Medvegjës, Bujanocit dhe Preshevës.Do të duhej të jepen disa përgjigje,si

– Pse banorët e tri Komunave mbetën të pa integruar, kategoria e banorëve që lëshuan trojet e veta dhe erdhën dhe u vendosën të jetojnë në Kosovë,

– Në veçanti për të shpërngulurit, dëbuarit prej Komunës së Medvegjës, Bujanocit dhe Preshevës, krijimi i kushteve për kthimin e atyre që dëshirojnë të kthehen.

Deri më sot banorët e kësaj krahine me banim jashta këtyre komunave,trajtohen,azilantë,të dëbuarë ,të shpërngulur,me qëndrim të përkohshëm, me qëndrim të përhershëm,ilegal, gjysëm ilegal, apo me çfarë statuti qytetarë trajtohemi!. Kurse,lëvizja e lirë, si mundë të thuhet që ka lëvizje të lirë kur në këto tri komuna ka aq forca të shumta dhe është shëndrruar në një poligon ushtarak të vërtet.Të drejtat individuale dhe kolektive si një Rajon i banuar me shumicë shqiptare dhe si Shqiptarë në Serbi si dhe Investimi në infrastruktur dhe krahasimi.Prandaj të gjitha këto dhe çështje tjera do të duhej trajtuar nga dy Qeverit dhe dy Parlamentet tona.

26.08.2017

Të dëbuarit dhe zhvendosurit shqiptarë ende nuk i pranon Republika e Serbisë

June 12, 2017 by dgreca

Shkruan: Refik HASANI/

Cilat jan veprimet që duhet të ndërrmirren që më në fundë Republika e Serbisë , të pranon zyrtarisht se vetëm prej qershorit 1999 deri në vitin 2010 sipas gjendjes në terren dhe rexhistratave të disa OJQ-ve ka mbi 50 mijëtë dëbuar dhe zhvendosur shqiptarë nga Medvegja , Bujanoci dhe Presheva që tani jetojn dhe kan gjet strehim në Republikën e Kosovës e gjetiu.Republika e Serbisë, ende edhe pas gati dy dekada nuk kanë asnjë një ofertë serioze për kthimin e të zhvendosurve në trojet e tyre. Pse nuk është marrë inciativa deri më tani që të hapet nga një zyrë e OSBE-së edhe nëpërë disa Bashkësi Lokale si në ate të Banjës së Sijarinës, Tupallës, Zarbicës, Muhocit dhe Karadakut të Preshevës. Përveqë këtyre zyreve është ndier nevoja që të hapen edhe zyra për kthim, për marrjen e informative dhe investime për të dëbuarit e luftës. Qeveria e Serbisë sillet sikur nuk ka patur fare luftë të armatosur dhe zhvendosje të mbi 50 mijë banorëve që kanë lëshur trojet e tyre nga pushteti agresiv i Serbisë. Komuna e Medvegjës, Bujanocit dhe Preshevës për nga shtrirja gjeografike e përbëjnë një Krahinë që ka mbetur ende padrejtësisht nënë Serbi. Me këto metra katror disa prej shume shteteve, sot janë shtete të pranuara edhe në Këshillin e Sigurimit me të drejta të plota. Që nga koha e prishjes së RSFJ-vetëm ne shqiptarët që ishim për nga numri i banorëve të tretë, ende nuk kemi arritur as për gjysmë të marrim të drejtat që na takojn. Dhe që nga ajo kohë, në tri Komunat e cekura më lartë banorët filluan të drojn nga pasiguria, nga ndjekjet e vazhdueshme, bisedat e shumta nëpër satacione të policisë, filluan njerzit ti lëshojn trojet e tyre. Që nga vitet 90-ta shqiptarët në këtë Krahinë të cekur filluan të organizohen ku u mbajtë edhe Referendumi më datën 1 dhe 2 mars 1992 për Autonomi politiko-Territoriale dhe me një alternativ me të drejtë bashkangjitje me Kosovën.

Dëbimi dhe zhvendosja e shqiptarëve nga Medvegja, Bujanoci dhe Presheva me të madhe filloi që nga pas nënshkrimit të marrëveshje së Kumanovës

Në veqanti gjatë luftës së armatosur në Kosovë filluan dhuna e shfrenuar kundër shqiptarëve në këtë Krahinë, sepse po mbështesinin luftën e Kosovës. Pastaj me rastin e tërhjeqjes të gjithë ato forca thuajse gati u vendosën dhe u stacionuan në këtë Krahinë, nëpërë lokalitete dhe zona të banuara me popullatë shumicë shqiptare, paramilitarë dhe të tjerë vrastar. Pushteti agresiv i Serbisë në vend që të luftoj në front me UÇPMB-në hakmerret kundër civilëve të pafajshëm sidomos në disa zona të ndieshme si në Komunën e Medvegjës, Karadakë të Preshevës dhe Malësin e mbi qytetit të Vranjës. E që kjo e fundit sot lirisht mundë të themi se është shëndrruar një poligon të vërtet ushtarak dhe nganjëher thuhet që baza ushtarake e Cepotinit 7 km afërë qytetit të Bujanocit është më e madhë apo në Malësin e mbi qytetit të Vranjës, në Sitili te Novosella e Suharën, Guri i zi, Lis i Qobaneve si dhe te Gurët e bardh në Priboc e Qarrë. Banorëtë e Krahinës shqiptare të mbetur ende nën Serbi, mbi 50 mijë banorë u zhvendosën, u dëbuan dhunshëm, vetëm e vetëm t’i lëshojn trojet e tyre stërgjyshore dhe të lirojn disa zona. Republika e Serbisë edhe pas këtyre viteve nuk dëshiron as edhe ta pranoj që në Kosovë, Maqedoni dhe vende të tjera, kemi të zhvendosur që janë jo vetëm nga këto tri Komuna të cekura , por edhe nga qytete të tjera të Serbisë si Beogradi, Nishi, Leskoci,etj. Republika e Serbisë duhet të ketë një program, një projekt a platform afat shkurtërë, afat mesëm dhe afat gjatë, me një dinamizëm për kthimin e të zhvendosurve për t’ju krijuar kushte për kthim të gjithë atyre që dëshirojn të khehen në trojet e tyre. Kërkesë imediate e kategorisë së të zhvendosurve pavarësisht ku janë me qëndrim të përkohshëm, të ardhur nga Krahina e mbetur nënë Serbi është:
– Deri më tani Republika e Serbisë nuk ka treguar kurrfarë shenje të vullneti të mirë që dëshiron ti kthej të zhvendosurit për kundrazi me çdo kushtë është munduar ti pengoj direkt apo indirekt në forma nga më të ndryshme ashtu si di vetë ajo!. Serbia deri më ta ni nuk ka patur asnjë ofertë për të zhvendosurit nga Krahina shqiptare. Shpëtim për Malësin e mbi Vranjës është që ato pakë banorë të mbetën në Malësi dhe të kthehen më shumë të zhvendosur është që rruga të asfaltohet. Kërkojmë që një mision mbykqyrës dhe faktëmbledhës të jetë i pranishëm edhe nga OSBE-ja. Urgjentisht kërkohet që banorët e ardhur nga Krahina shqiptare e mbetur nën Serbi prej Komunave Medvegjë, Bujanoc dhe Preshevë që:
– Të bëhet rexhistrimi i tyre nga organet e Republikës së Serbisë, prej organeve ku janë të vendosur në Kosovë apo Maqedoni apo,edhe prej mekanizamve relevant ndërkombëtarë.
– Të bisedohet shumë shtruar edhe nga niveli më i lartë shtëtëror i Republikës së Kosovës për kategorin e të zhvendosurve.
– Nëse kemi një ofertë për të zhvendosurit do të kemi më shumë familje që dëshirojn të kthehen.
– Republika e Kosovës do të lirohet nga barra e tëpërt.
– Republika e Serbisë do të tregoj realisht që nuk është e një anshme vetëm të kërkoj për pjesëtarët e vetë, por ka interesim edhe për banorëtë e vetë, pasi ashtu po trumbeton se i mbron të gjithë barabarsisht.

Për të kthyerit duhet krijuar edhe disa parakushte, të ketë liri të plotë të lëvizjes, të rregullohet dhe investohet për infrastrukturën rrugore, sepse në disa fshatara janë shkatrruar edhe shtyllat elektrike, nuk ka ambulanca apo përkudesje mjekësore etj. Në Malësin e mbi Vranjës ushtria duhet të tërhiqet nëpër kazerma, sepse ajo është pengesë kryesore për kthimin e të zhvendosurve. A nuk mjafton baza ushtarake e ushtrisë Serbe në Malësinë e mbi Vranjës, ku është shëndrruar në një poligon të vërtet ushtarak. Që ka disa pika me përqendrim të madh të ushtarëve dhe arsenalit tepër të madhë ushtarak, lëvizin aqë shumë, që kjo prodhon dhe ka një psikozë të madhe të frikës për banorët dhe penges kryesore për kthimin e banorëve në trojet e veta stërgjyshore, pra mugon liria e lëvizjes së lirë të vendasve. Banorët e mbetur sidomos në Komunën e Medvegjës në Malësi të mbi Vranjës dhe në Karadak të Preshevës. Këto pjesë kanë mbetura të boshatisura dhe të mbetura gati pa banorë. Republika e Serbisë punon me shumë ftyra dhe standarde të shumëfishta, çfarë të drejtash dhe kushtete kërkon për kthimin e Serbëve lokal të Kosovës as qerekun e atyre të kushteve nuk ua mundëson komunitetit shumë të madhë në Serbi që është një Krahinë homogjene dhe shtrirje shumë të gjërë gjeografike. Serbia nuk ka investuar fare në kthimin e të shpërngulurve, sa është investuar për Serbët e zhvendosur në Kosovë për gjashtë muaj, nuk është investuar as për dhjetë vjetë për tri Komunat e cekura për kthimin e të zhvendosurve shqiptarë në Serbi. Serbët kanë beneficione të mdha shetisin nëpër Kosovë me targa të vjetra marrin rroga, pesione prej buxhetit të Kosovës, Sërbisë dhe atij të huaj. Kurse të zhvendosurit shqiptarët gati kan mbetur nënë mëshirën e fatit të tyre. Pyetja si fillim dhe në përmbyllje të këtij shkrimi: Cilat jan veprimet që duhet të ndërrmirren që më në fundë Republika e Serbisë, të pranon zyrtarisht se vetëm prej qershorit 1999 deri në vitin 2010 sipas gjendjes në terren dhe rexhistratave të disa OJQ-ve ka mbi 50 mijë të dëbuar dhe zhvendosur shqiptarë nga Medvegja, Bujanoci dhe Presheva që tani jetojn dhe kan gjet strehim në Republikën e Kosovës e gjetiu.

12 Qershor 2017

TIRANA, PRISHTINA, ZGHEDHJET DHE LUGINA E PRESHEVES

June 3, 2017 by dgreca

Prishtina e Tirana të mos mbetet që vetëm në fushata zgjedhore ta përmendin Krahinën e Preshevës/Shkruan: Mr.Sc.Refik HASANI/

Zgjedhjet për Parlament të Kosovës jan caktuar të mbahen më datën 11 qershor kurse zgjedhjet për Parlament të Shqipërisë janë dekretuar të mbahen më datën 25 qershori të muajit tjetër. Dhe kjo fushatë e ,,nxehtë” , ka filluar që tash, madje duke e futur në lojë si kartë zgjedhore edhe tri komunat si premtime të fushatës, mu ashtu sikur edhe Serbia që e përdor çdo zgjedhje bashkëvendasit e vetë që jetojn si pakicë në Kosovë, në prag të zgjedhjeve.

Më datën 22 maj në Gjilan lideri aktual i AAK-ës dhe njëherit kandidati i nominuar për Kryeministër të Republikës së Kosovës z.Ramush Haradinaj, theksoi se ,,Shqiptarëve të Luginës së Preshevës duhet dhuruar pasaportat e Kosovës’’. I kushtoi vëmendje bukur të gjatë një fjalim parazgjedhor krahinës shqiptare që përfshin Medvegjë, Bujanoc dhe Preshevë. Përafërsisht edhe këso oratorie mundë të presim edhe nga dy kandidatë tjerë të nominuar për Kryeministër, kandidati nga subjekti politik i LDK-ës z.Avdullah Hoti dhe kandidati i subjektit politik VV-ës për Kryeministër të Kosovës z.Albin Kurti. Urojm që dy legjislaturat e reja që do të dalin nga zgjedhjet e 11 përkatësisht 25 qershorit do të prodhojn efekte dhe reflektojn e jo si deri më tani.

Pikërisht në këtë reagim timin publik,do të ndalem te ajo që cituam më lartë, sa është vlerësuar dhe nga cila instancë Akademike apo institucionale është peshuar nga të gjitha aspektet për të marrë një qëndrim që ,,shqiptarë e Luginës së Preshevës e meritojne të ken pasaportat e Kosovës”.

Pyetja e pashmangshme është, si: Të gjithë shqiptarët e Medvegjës, Bujanocit dhe Preshevës do të duhej të pajisen me dokumenta të Kosovës apo të Shqipërisë!?. Shqiptarëve të kësaj krahine për aqë sa ju takojn pasaporta e Kosovës aqë ju takojn edhe të Shqipërisë.

Po, shqiptarët e Malit të Zi, A thua nga Tirana apo Prishtina zyrtare do të duhej të pajisen me pasaporta, kjo vlen edhe për Shqiptarët gjithandej diasporës të shpënndarë. Pse deri më tani as në Parlamentin e Shqipërisë e Parlamentin e Kosovës dhe në takime të përbashkëta nuk jan shtruar këto tema, e jo të dilet me këso premtime. Sa jan të koordinuara, harmonizuara dhe nga cila platform a strategji e Prishtinës dhe Tiranës zyrtare dalin këto premtime të kësaj fushate zgjedhore. A do të duhej ndërtuar së pari një bashkëveprim lidhur me këtë dhe çështje tjera dy parlamentet, dy qeverit,dy kryeministrit,dy kryeparlamentarët e kështu me radhë.

Para se të premtohej në fushata është dashur realizimi i rezolutës e miratuar nga Parlamenti i Republikës së Kosovës për shqiptarët e Medvegjës, Bujanocit dhe Preshevës, me Nr. 04-R-011, të dt. 6 qershori të vitit 2013,nuk është zbatuar përkundrazi është ulur në një tretman më të ulët.

Para se të premtohej në fushata është dashur të paraqitet edhe në bisedimet në mes të Beogradit dhe Prishtinës duke u kërkuar nga Brukseli zyrtar dhe instanca tjera për reciprocitet e që jan të diskriminuar shqiptarët e kësaj Krahine etj.

Para se të premtohej në fushata është dashur,që përfundimisht ndaj kësaj krahine Prishtina e Tirana zyrtare të bashkërendisin dhe ndërtojn një platformë a strategji që t’i praqesin e artikulojn kërkesat e neve shqiptarëve nga kjo pjesë në të gjitha instancat dhe mekanzimat e BE-së dhe OKB-ës. Dy Qeverit dhe dy Parlamentet të gjejnë zgjidhje për çështjen e Abetares, nostrifikimit të diplomave, të ndajn një fondë të përhershëm etj. E jo për dy dekada vetëm nga 50 mij euro jan ndarë. Premtim të ngjashme do të mundë të bëhen gjatë kësaj fushate edhe nga dy kandidatë tjerë të nominuar për Kryeministër të Republikës së Kosovës. Në vendë të premtimeve pse nuk afrojn një ndihmë vjetore prej pesë milion euro sa kushtojn edhe këto zgjedhje të parakohshme për Parlament të Kosovës e jo të premtoj pasaportat të Kosovës e premtime tjera në fushatë dhe prap të mbetet aty ky ishte e diskriminuar kjo Krahinë nga Serbia dhe e harruar nga Prishtina dhe Tirana zyrtare.

Para se të premtohet në fushata është dashur një qëndrim rreth Referendumit të datës 1 e 2 mars të vitit 1992, për jetësimin e vlerave të luftës së armatosur të UÇPMB-ës,marrëveshjes së Konçulit, për çështje e formimit të asociacionit të tri komunave, etj. Medvegja, Bujanoci dhe Presheva jan një rajon më i diskriminuari në gjithë Evropën, prandaj më së paku i duhet të jen një kartë zgjedhore për premtime nga më të ndryshmet. Prishtina e Tirana zyrtare,premtojn gjithëçka në fushata zgjedhore për Krahinën ton, e pas zgjedhjeve mbetën vetëm fjalë. Kjo krahinë jo që nuk e meriton,por kështu me premtime do të zbrazët heshturazi.Na mban shpresa të mos mbetët që Prishtina e Tirana zyrtare, vetëm në fushata zgjedhore të vazhdojn ta përmendin Medvegjën, Bujanocin dhe Preshevën.

Marrëveshja e Konçulit, është koha të rishikohet!

May 1, 2017 by dgreca

Shkruan: Mr.Sc.Refik HASANI/

Që nga koha e arritjes së nënshkrimit të Marrëveshjes së Konçulit, asnjë takim nuk është mbajtur për tu konsultuar, vlerësuar implementimi i këtyre pikave në praktik. U bën mbi gati dy dekada, të gjitha anët pozitive dhe negative kemi munduar t’i shohim të ksaj marrëveshje. Për këtë kohë edhe nenet dhe preambulla e çdo kushtetute më të avancuar do të dilte në pah se çka duhet të përmirësohet. Popullata shqiptare ishte ngritur në kryengritje të armatosur dhe përmes UÇPMB-së mbrojti pragun, nderin dhe dinjitetin e Shqiptarëve. Me kërkesën dhe këmbëngulësinë e faktorit politik u vendos që luftimet duhet të ndërpriten se do të garantohen të drejtat individuale dhe kolektive të kësaj Krahine. Me ndërmjetësimin e faktorit ndërkombëtar, në emër të tyre, marrëveshjen e nënshkroi i dërguari i NATO-s, z.Pieter FEITH, i cili ndërmjetësoi vazhdimisht ndërmjet Qeverisë së Beogradit dhe UÇPMB-së. Kjo marrëveshje ishte rezultat që u arritë duke u konsultuar të gjithë liderët e partive politike, Drejtues politik të Ushtrisë son dhe Komandanti i Përgjithshëm i UÇPMB-së, z.Shefket MUSLIU.

Gati dy dekada pas, kjo marrëveshje ka shumë arsye të rishikohet, pasi:

Beogradi jo që nuk e ka respektuar marrëveshjen e Konçulit, por i ka shtuar forcat e armatosura, paramilitare, forcat e rregullta, forcat policore, grupet e civilëve të armatosur, paramilitarët, gardën kombëtare, milicinë, policinë kufitare, rezervistët ushtarakë, policinë ushtarake dhe shërbimet e inteligjencës. Edhe pse jemi dëshmitarë të kohës, deri më sot askush nuk ka kërkuar që kjo marrëveshje të plotësohet, duke u përmirësuar me elemente që me kohë nuk janë paraparë

– Prezenca e forcave serbe është shtuar edhe më shumë në këto zona,
– Amnistia e ish-ushtarëve të UÇPMB-së nuk është respektuar,
– Kemi baza të shumta ushtarake si ,,Sitilia ” dhe fusha mbi qytetin e Preshevës i quajtur livadhi i Shehut dhe pjesë të tjera në rajonin e kësaj Krahine shqiptare,
– Forcat e të gjitha llojeve të Beogradit jo që janë tërhequr nëpër kazerma, por edhe më shumë pozicionohen nëpër vendbanime dhe lokalitete shqiptare,
– Policia multietnike nuk është instaluar në bazë të përqindjes së popullatës së kësaj krahine,
– Shqiptarët në hierarkinë komanduese në policin multietnike nuk janë të përfaqësuar,

Së paku të tërhiqet vëmendeja që pikat e ksaj nuk jan duke u respektuar

Çdo nismë për të filluar që kjo marrëveshje të plotësohet me elemente nga terreni. Vendbanimet dhe lokalitetet shqiptare për çdo ditë ballafaqohen me telashe duke u përballur me vështirësi dhe me padrejtësi të madha. Kjo të rikthehet edhe një herë në një marrëveshje ose të shpallet botërisht se Qeveria e Beogradit është shkelësi i kësaj. Është në interes të ruajtjes së sigurisë dhe investimin për sjelljen e paqes i faktori ndërkombëtar, përveç që bëri ndërmjetësimin, nuk është e mjaftueshëm, pasi edhe duhet të monitorojë respektimin në tërësi të pikave të kësaj marrëveshje. Popullata shqiptare nga kjo krahinë tanimë ka krijuar një identitet dhe përvojë, ka ditur të organizojë referendumin më 1 e 2 mars 1992 për një autonomi territoriale dhe me të drejtë bashkëngjitjeje me shtetin amë. Mbi të gjitha ka ditur ta bartë barrën për organizimin dhe formimin e ushtrisë për çlirimin e Medvegjës, Bujanocit dhe Preshevës. Por, edhe do të marrë përgjegjësit e kësaj ane kanë ditur dhe kanë kërkuar për ndërprerjen e luftimeve dhe uljen në tryezën e bisedimeve dhe kjo të bëhet me një marrëveshje që do ta implementohej dhe që do ta garantonte faktori politik dhe ushtarak ndërkombëtar. Kur kemi ditur të gjithë këto është momenti pasi pikat e marrëveshjes nuk janë askund duke u respektuar, atëherë duhet të kërkojmë unanimisht të dalim me një qëndrim për këtë marrëveshje.
Më së paku përmendët dhe asnjë takim a konsultim nuk është mbajtur për mbi dhjetë. Shumë pak zihet në gojë kjo marrëveshje, prandaj të gjithë akterët duhet të kërkojn të rishikohet pasi nuk është implementuar si duhet. Pala serbe ishte pyetur, konsultuar edhe për detaje, por nuk kishte pranuar të nënshkruante, prandaj pikërisht kjo palë askund nuk i’u ka përmbajtur pikave të këtij dokumenti çështja e pazgjidhur e Krahinës Shqiptare.

1 Maj 2017

(Autori, përveqë këtij vështrimi ka edhe një punim të prezentuar në konferencë shkencore mbi rolin dhe rëndësin marrëveshjes së Konçulit).