Frymzue prej Amanda Gorman: “Në kodrat na ngjtemi”/
Thirrje per Ndryshim ne Shipëri-Kushtu rinisë dhe lirisë/
Nga Viktor Mark Daragjati/
Ka ardh koha!/
Kjo është epoka e vertet të shpengimi.
Frikë kishim prej tij qe prej fillimi.
Ne nuk ndiheshim të përgatitun nji barr kaq te rand me trashigu.
Por brenda saj gjetëm fuqinë për të shkru
një kapitull të ri, për t’i ofru shpresë dhe gëzim shqiptare rini.
Pra, dikur pyetem, si mund t’mbizotëroim stypjen,
Sot pohojmë, si mund të na mbizotëroin shtypia?
Na nuk do të kthejm te aja qe ka kenë,
por drejt po shkojmë te ajoj që do vinë:
nji vend i bukur me dashamirësi,
por i guximshëm, i gatëshem per liri.
Na nuk do të ndalena prej frikësimi,
sepse e dimë që i jonë mosveprimi
i brezit të ardhshëm do t’jet trashigimi.
Le të ndertohet e ardhmja.
Gabimet tona mos t’ bahen barra.
Por nji gja asht e sigurt.
Nëse bashkojmë mëshir me fuqi, dhe mund me drejtësi,
atëherë dashuria bahet trashëgim.
Çdo frymë nga gjoksi ankon per bashkim.
Ne ardhemen e fëmijëve tonë qe te kemi besim.
Pra, të lamë mas një vend ma të urtë.
Na do ta ngrehim këtë botë të plagosun
në nji shtet të persosun.
Na do të ngrehena prej kodra t’arta t’veriut
Do të ngrehena prej Dukagjini,
ku t’parët tonë na mesune çlirimin.
Të ngrehna prej Shkodres e qafme prej Drinit
Të ngrehena prej Jugut i pjekun prej diellit.
Na do t’rindërtojmë, pajtojmë dhe shirojmë.
Dhe çdo cep i njoftun i kombit tonë
dhe çdo cep i queitun vendi i jonë,
populli i jonë i larmishëm dhe i bukur,
do të naltësohet edhe ma i bukur.
Kur të vinë dita, na dalim pa frika.
Ndërsa e lirojmë rritet Shqipnia.
Sepse me guxim vjen edhe liria
Me shpresë e guxim shtohet trimnia