Nga Skënder Mulliqi
Për 20 vite kishim në pushtet një grup sundimtarësh, të cilët Kosovën e shëndrruan në pronë private. Kështu e mbajtën në kontinuitet deri më zgjedhjet nacionale të vitit të kaluar kur më votën plebishitare zbritën nga froni. Zbritën nga froni ata që instaluan korrupcion, nepotizëm, klinetelizem , pastrim parash etj. Zgjedhjet e pas luftës vetëm në mënyrë sipërfaqësore dukeshin të lira dhe demokratike, së patëm vjedhje industriale. Ata që i kritikun për punën e keqe të tyre, u kërcënuan madje edhe fizikisht. Partitë kryesore në pushtet ishin parti të korruptuara. Pritjet e qytetarëve se do të bëhët mirë, dërguan në skepticizëm, në grumbullim të problemeve në vend të zgjedhjes së tyre, në varfëri, izolim të Kosovës, dhe në pa punësim e normalitet. Qytetarët me të drejtë kanë pritur shumë më shumë pas përfundimit të luftës. Kanë pritur zhvillim të gjërave pozitive e jo të kaq shumë negativiteteve shoqërore dhe politike. Reformat nuk u zbatuan, duke i bërë qytetarët e brengosur për fatin e tyre. Kosova u ngarkua edhe më shumë me organe jo funksionale të gjyqësorit të kontrolluara nga politika. Në luftën kunder krimit të organizuar patëm më shumë dështime së sa suksese. Nuk u arrestuan ata që për përfitime përsonale, e sollën gjendjën e keqe politike dhe atë ekonimike në vend. Nuk patëm gjatë këtyre vitëve vizion dhe koncepte zhvillimore të mira për vendin. Krimi i organizuar dhe korrupcioni janë infiltruar edhe në organët e pushtetit, që po e vështirëson punën e pushtetit të ri. Kur krimi strukturohet për një kohë të gjatë, shumë veshtirë është edhe të çrrënjosët. Njerzëve të pushtetit të vjetër u mungojë kohezioni politike, vizioni dhe vullneti për të punuar mirë për shtetin e ri të Kosovës. Sikur e gjithë kjo mos të ishte e mjaftueshme, shumë nga protagonistët e politikës vendin e shtyn drejtë zhbërjës gjatë maratonës të bisedimeve politike më Serbinë. Me shumë i kushtuan kujdes ideologjive politike së sa çështjës madhore nacionale. E mbajtën Kosovën të izoluar më veprimet e tyre nga bota demokratike sikur të ishim në mesjetë. Duke provokuar largimet masovike nga vendi, provokuan ekzistimin e shtetit dhe identitetin nacional. Kosovës nuk i duheshin pas luftës pushtetet e konflikteve politike, por pushtetet e unitetit. Me pushtetin e ri është bërë kthesë e re politike, që qytetarët po e shohin më pozitivitet. Njerëzit përfundimisht po i shprehin liritë e tyre qytetare, po e shohin përpektivën e tyre zhvillimore drejtë Evropës së Bashkuar.