Alfons Grishaj*/
*Analiza politike vijon nga numri i kaluar…
Gjatë gjithë këtyre ngjarjeve, kryeministri i anatemuar i sotëm nuk ishte në Shqipëri, por në Francë. Në fillimet e demokracisë, Rama ishte me PD për një ndryshim thelbësor, biles në anën ekstreme. Askush nuk e dëgjoi zërin e tij, dhe ai i zhgënjyer iku si shumë të tjerë. Udhëheqësi, Fatos Nano (që shpiku piramidat), e solli Ramën në Shqipëri. Më vonë ai do shprehej: “Ramën e mora me thonj të paprerë nga bordurat e Parisit, tek shiste ikona të vjellura”. Për mendimin tim, ky fjalor është tipik komunist,ironi e vonuar që nuk vlen as për fëmijët e kopshtit e jo më për një burrë me mend si, Nano. Rama kish bërë “qejf” me emigrimin, prandaj erdhi i shtruar dhe heshte kur shokët e tij mundoheshin t’a vinin në lojë…Ai kish një mendim tjetër…larg lojrave të fjalës dhe romuzeve të kalamajve të PS-së. Sapo iu dhe rasti, riformatoi strategjinë e lënë përgjysmë të votës, duke e sofistikuar dhe kthyer në art.
I mbushur me mllef nuk i fshehu dot emocionet e thyera nga vuajtjet në emigrim, që përtej kornizave diplomatike kish shpërthyer: “Unë jam këtu për të marrë hak!” Dhe diku tjetër, ai vazhdon: “Kini kujdes prej patronazhistëve se nuk janë si unë…(dmth-paqësor). Këto thënie nuk i përkasin më një intelektuali, por një harrakati çoroditës.
Rama i viteve 90-91, djaloshi inteligjent e liridashës, porsa hypi në pushtet nuk mbeti më ëndërrimtari i përmbysjes rregjimit komunist, por një sozi i sëmurë…shumë i sëmurë…bash si, Kaligula. Mjerisht, shembuj tillë të krijojnë bindjen se, çdo ëndërrues i dyshimtë çjerr fasadën e vet dhe herët a vonë kthehet në oblivion. Ecje-jaket e zgjedhjeve u bënë një pezishkë, që me kohën krijuan një rrjet çeliku të pa penetrueshëm nga klani i babëzitjes dhe “hakmarrjes”, duke thyer rekord verbërie pushteti.
Me votimet e 11 Majit 2025, PS – bëri të njëjtin gabim fatal që bëri PD në vitin 1996. Këtu e kuptoj shumë mirë Sali Berishën, që nga eksperienca shprehet: “Më mirë që nuk fituam.” Rama në këtë rast u tregua i vogël dhe tejet i babëzitur. Mandati tij i katërt, ngjante me mandatin e pestë të Daniel Orteges, i cili pat përdorur të gjitha format për të qëndruar në pushtet,duke ekzekutuar përfundimisht demokracinë në Nikaragua. Dhe pse Ramës i mjaftonin votat që kish pasur më parë, biles edhe me ndonjë mungesë do i bënte mirë për të krijuar një bindje të zbutur: “votat qenë më të lira se katërvjeçarin e kaluar”. Por, babëzitja nuk e çliron dot kurthin e ndërgjegjes korruptuar, përkundrazi!
Ai u mundua t’a kalonte këtë farsë me sportivitet, por qe e pamundur prej zullumit të përsëritur!
Pjesa teatrale e gjunjëzimit para Melonit, nuk i piu ujë. Ajo me një buzëqeshje të ftohtë diplomatiko-ironike, e uroi: “Urime për fitoren e paparashikuar!”. Ai uli kokën, duke pohuar në heshtje që efekti i ketaminës kish mbaruar. Çdo diplomat i huaj nuk e ha dhe nuk e koncepton dot një fitore në një rrugëtim kur gjysma e qeverisë është futur në burg për plaçkitje…, dhe bash ajo parti të fitojë përsëri?! Këtu ose kemi të bëjmë me një popull primitiv, ose me një klan tepër të rrezikshëm që për qëllime personale mundohet t’a kthejë shqiptarin në troglodit dhe Shqipërinë në shpellën e tij. Farsa elektorale në Shqipëri, ka kaluar çdo kufi, që për mendimin tim, duhet të ndalet në një formë apo me një tjetër. Kur humb vota, ka humbur liria dhe kur humb liria, njeriu nuk ka çfarë humbet tjetër, përveç jetës. Vjedhja e votës është një skllavëri klasike, të cilën e përdorin vetëm diktatorët që krijojnë pushtet absolut.
INSTALIMI PATRONAZHIMIT QEVERITAR PËRBËN NJË RREZIK SERIOZ PËR DEMOKRACINË NË SHQIPËRI
Ky organizëm brenda partisë të kujton, Sturmabteilung – NSDAP SA e Hitlerit. Kupola pajis anëtarët e partisë me nga një dosje të detajuar për të manipuluar (peshkuar) me para, presion apo vende pune, të cilët shpërblehen në bazë të manipulimit të numrit të votuesve. Praktikë e psonisur dhe më 11 Maj, ndaj votës diasporës. Çdo i punësuar i PS-së në Shqipëri, që të qëndronte në punë duhej të siguronte nga diaspora 4 deri në 10 vota. Pra, në këtë rast nuk flitet më për partizanë, por artizanë deformimi moral-shpirtëror të lirisë dhe shëmtimin e njeriut!
Pas zgjedhjeve, Ambasada amerikane falemnderoi popullin shqiptar dhe jo qeverinë. Disa “përkthyes diplomat” paraqitën definicionin e ndërrimit të gjuhës së diplomacisë, kur mesazhi s’ka të bëjë aspak me gjuhën diplomatike, sepse diplomacia dhe shteti nuk janë populli, por liderët që zgjidhen me, apo pa votën e lirë. Diplomacia ka një gjuhë: “Gjuha instituticionale”, ndërsa gjuhët tjera janë: “ngushëlluese”, si në rastin në fjalë.
Mesazhi i Ambasadës Amerikane, ishte i drejpërdrejtë për shqiptarët: “Fatin tuaj e keni vetë në dorë, si me logjikë të fortë, qoftë dhe me logjikë të dobët. Ne jemi me zgjidhjen tuaj.” Ambasada amerikane mund të ketë pasur parasysh dhe thënien e Abraham Lincoln: “Zgjedhjet i përkasin popullit”, por cilit popull? Apo popullit të tradhëtuar dhe plaçkitur nga qeveritë e njëpasnjëshme ?! Prandaj diplomacia let natyrshëm me kornizën e kuotave të politikanëve që kanë bërë histori. Për mendimin tim, sikur Ambasada Amerikane, të dilte me një prononcim negativ për zgjedhjet…,të nesërmen sheshet do mbusheshin me pankarta për rrëzimin e qeverisë. Diplomacia, si art paqësor negociues midis shteteve nuk mund t’a pranojë kurrësesi kthimin në pikën zero të problemeve të njohura që ka kaluar vendi ynë.
Prandaj gjuha e Ambasadës Amerikane ka qenë shumë e qartë duke e situr prononcimin që të mos ketë keqkuptime në udhëkryqin e pasionit vetiak. Ndërsa OSBE dhe ODIHR dolën me një raport: “Klima e zgjedhjeve ishte e vështirë”, “Raste të intimidimit të kandidatëve”, “Fushata u fokusua me sulme armiqësore”, “U falën 150 milionë euro-gjoba 2 ditë para zgjedhjeve”, “Fushata nuk u monitorua online”, “U minua pluralizmi i burimeve mediatike”, “U kërcënua administrata publike”, “PS përdori administratën” etj…Siç shihet, kjo është pjesa e aisbergut diplomatik të kostatuar pa u zhytur në Mariana Trench. Nuk e di si ndihet Rama dhe inteligjenca e PS-së, por unë si qytetar i botës lirë, ndihem shumë keq. Pas kësaj, kush mendon që zgjedhjet kanë qenë të lira, u ngrohtë nga liria e Luciferrit në pafundësi…
*Analiza politike vijon në numrin e ardhshëm…