Archives for January 2014

NDERROI JETË NË SPEYER TË GJERMANISË FUTBOLLISTI SHPUZA

January 13, 2014 by dgreca

Ne Foto: Zamir Shpuza. 26.6 1967 10.1.201/

Shkruan: Neki Lulaj/

Eh si na është jeta…?

Ne dhjetorin e vitit 1995 në ballinat gazetave gjermane te qytetit të Speyerit,përcillej ,me foto kolor e bardh e zi portreti tërheqës i një të riu simpatik shqiptarë me emrin Zamir Shpuza ,të cilin e kishin shpallur si Sportistin me të mirë të atij sezoni duke shkruar në supërlativ për sportistin shkodran ndihesha shumë krenar.

E as unë nuk munda të qëndroj indiferent pa marrë takim me këtë talent sporti,andaj edhe arrita të realizoi një takim ne lokalet e FV-Speyerit.

Ishte një takim tejët i thjeshtë interesant,dhe shumë miqësor,pasi i tregova qëllimin e takimit duke i thënë se vij në emër të gazetës shqiptare „Kosova press“ për një intervistë të shkurtër me ju dhe menjëherë filluam bisedën si dy miq që prej vitësh ishim njohur edhe pse ishte hera e parë e takimit tonë.

Pyetja ime e parë e asja kohë marrë nga origjinali i gazetës „Kosova press“ishte:Zt. Shpuza që sa vite luani në ekipin FV

Speyer“Ka dy vite që luaj futboll në këtë ekip,edhe kur isha në atdhe kam luajtur në Kombtarën shqiptare dhe i ceku fitorët në Finland,Çekosllovaki dhe barazimin me Bullgarinë.“etj.

Në bisedë e sipër atë ditë mësova së Zamir Shpuza kishte kaluar nga ekipi i FA Speyerit në ekipin tjetër pra në SV Waldhof të Mannheimit dhe mes tjerash tha“Punën, teknikën, talentin dhe lojën time e ka përcjellë trajneri i njohur gjerman zt Uli Stielike dhe me preferimin e tij unë luaj në Bundesligen e dytë me SV –Waldhof Mannheim.“

Planet tuaja“Si çdo i ri që ka plane e endërra shumë plani im i parë është bashkimi me të fejuaren time e cila për momentin jemi largë,ajo jeton në Shkodër e unë në Speyer“

Dëshira e juaj zt Shpuza në ndërrimimin e motmoteve pasiqë jemi në fund të dhjetorit?

“Dëshira ime priroritare është Bashkimi i trojeve shqiptare dhe ndalja e represionit dhe gjenocidit që i behët popullit shqiptarë në Kosovë“.

Në vazhdimin e kësaj bisede mes tjerash ishte edhe pyetja ime jo provokuese por vetëm vëllazerore,përshëndetja e këtij fund viti?

„Kam shumë përshendetje nga ky vend,së pari përshëndes Nënën e vëllain, të fejuarën dhe mbarë miqët e farëfisin tim në Shkodër dhe gjithë kah ndodhën,përshendes punën e dy qeverive shqiptare në krye me Dr. Sali Berishën dhe Dr Ibrahim Rugovën pastaj përshëndes edhe futbollistin shqiptarë Hysen Mihanin i cili luan ne San Paullo të Madridit në Spanjë,si dhe kisha një përshëndetje speciale për trajnerin e FV Herr.Hans Jurgen Schetzer,i cili na ndihmoj ne shiptarëve pa masë“kjo isht biseda qe zhvillova në dhjetorin e vitit 1995 me Zamir Shpuzën të botuar në gazëtën“Kosova press

Lajmi që as kush nuk e priti dhe nuk e dëshiroi

Mbrëmjen e së premtës të datës 10 janar 2014 rreth orës 19:00 pas një sëmundje të shkurtër dhe të rendë nga një hemorogji cerebrale në Spitalin Vincensius të Speyerit është ndarë nga jeta në moshën 45-vjeçare ish-futbollisti i Vllaznisë se Shkodrës dhe i kombëtares shqiptare, Zamir Shpuza

Kush ishte Zamir Shpuza. ?

Zamir Shpuza, i lindur në Shkodër me 26.06.1967 nga një familje me një taban dhe kulturë shkodrane.Në fëmijërinë e tij të herëshme tregon zgjuarsi, pasion dhe talent prej një sportisti që do të formohëj ku filloi edhe të mirret me futboll.

Karrierën e ti sportive e filloi në qytetin e tij të fëmijërisë dhe rinisë së dashur në Shkodër e pikërisht në ekipin e VLLAZNISË.

Nga ekipi i Vllaznisë U 19 ku luante tregoi një talent të rrallë ku e avansuan duke e kaluar në ekipin e parë të Vllaznisë shkodrane ne vitin 1988/89

Komiteti i Partisë i sistemit të atëhershëm komunist pas një mbledhje rutinore sekrete i përjashtojnë nga ekipi i Vllaznisë Zamirin dhe vëllain e ti Luanin i cili luante ne U 17 si në ekip i të rinjëve zingjir të Vllaznisë me pretekstin se këta vijnë nga një familje Shpuza,ku xhaxhallarët e tyre kanë një biografi të dyshimtë politike dhe nuk janë të përshtatshëm për sistemin e atëhershëm monist.

„ Xhaxhai i Zamirit gjeja se ishte zënë duke e kaluar kufirin dhe atëherë e anatemuan si një tradhtarë i komunizmit dhe familje e rrezikshme për vendin .Edhe Zamirin e Luanin duhët burgosur këta „klysh tradhtarësh“ nuk i duhën ekipit futbollistik Vllaznisë së Shkodrës,këta duhet largohën“pohon vëllai Luani.

Ekipi futbollistik Vllaznia e Shkodrës e themeluar në vitin 1919 ishte emblema e futbollit dhe djepi nga ku dolën sportistet me të dalluar nepër kohëra.

Zamiri si i zgjuar që ishte nuk dëshironte të flinte në Baladën e përbuzjës të sistemit të egër komunist ,nuk dëshironte që ujërat e turbullt të atij sistemi të ia vërrshojnë shpresat e tij,shpresat e futbollit endërrat e tija të prekshme,andaj regjistrohët në ekipin futbolistik të Veleçikut në qytetzën e Koplikut,ku edhe atje tregon një talent të rrallë dhe fiton edhe një pervojë të re nga futbollistët bashkëmoshatar,edhe atje trajtohej mirë.

Nuk kaloi kohë e gjatë e edhe në Shqipëri filluan lëvizjët e para pluraliste,ku Agimi i atyre lëvizjeve i gjeti edhe vëllezërit Zamir dhe Luan Shpuza bashkë me të gjithë qytetarët demokrat të Shkodër locës.

Gjithë qytetarët demokrat shkodran organizuan levizjët e para antikomuniste në Shkodër e më gjerë duke kërkuar hakmarrje politike dhe i bashkohën Partisë Demokratike në radhet e saja dhe pas ardhjes së Demokracisë.

Me kërkesën e trajnerëve Astrit Hafizit dhe Neptun Bojka lojtari shkodran Zamir Shpuza ftohët në ekipin e kombëtarës së Partizanit në Tiranë,pra në supërligën shqiptare.ku dhe tregon rezultate dhe talent të rrallë sportiv ,pastaj luan në ekipin futbollistik Olimpik U/21 duke vazhduar më vonë karrierën sportive në kombëtaren shkodrane të Vllaznia në vitin 1991.

Me pastaj shkoi tek skuadra e Buducnostit të Malit të Zi me bashkëkombasin Ramiz Bizha,ku treguan suksese të jashtëzakonshme. Zamiri në atë kohë pati luajtur në Podgoricë me pseudonimi“Belludodiq Albanski“ .Në vitin 1992 u rikthye sërish tek Vllaznia dhe skuadra e tij e asaj kohe e fituan titullin e kampionit.Në një ndeshje miqësore të luajtur me skuadrën Ajaçio në Francë e pasi zhvilluan atë ndeshje e qendruan për rreth një javë ,ku disa nga futbollistët e Vllaznisë si:Agron Lika,Admir Bilali,vëllezërit Gruda,e bashkë me Zamirin udhëtuan me tren shkuan në Gjermani e pikërisht në qytetin e Speyerit duke përfunduar si azilkërkues..

Karriera e tij sportive: tanime i ndjeri Zamir Shpuza e nisi karrierën e tij sportive në qytetin e tij të lindjës në Shkodër teksa arriti të fitojë edhe një titull kampioni me Vllazninë në sezonin e vitit 1991,periudhë në të cilën u grumbullua për hërë të parë me kombëtaren kundër Çekosllovakisë e vlefshme për eliminatorët e Europianit suedez.Në ato eliminatore ekipi që përfaqësonte Shpuza kundër Islandës fituan me rezultatin 1:0.Për ta vazhduar karrieren e tij sportive në Gjermani .Gjatë përiudhës kur kombëtaren shqiptare e udhëhoqi trajneri zt.Astrit Haziri,Shpuzën e aktivizoi në sfidat me Gjermaninë,Ukrainen me Portugalinë

Etj.Në total për ekipët përfaqësuese Shpuza luajt 39 ndeshje .Me 7 korrik 1997 ishte loja e fundit kundër Portugalisë ku luajti Shpuza. Kurse në fund vitin 2007 ,Shpuza u tërhoq plotësisht nga futbolli ku ushtroi gjithashtu dhe rolin e trajnerit.

I ndjeri Zamir Shpuza ka luajtur tek Vllaznia bashkë me futbollitet si Arian Laçej,Ramiz Bisha,Isak Pashaj,Avenir Dani,Hysen Dedja,Admir Bilali,Astrit Premçi,Bujar Gruda,Agron Lika,Alban Noga,Edi Martinin e emra tjerë të njohur.

Ne Speyer ka luajtur bashkë me Aziz dhe Bujar Grudën,Agron Likën,Çlirim Basha,Ardian Bushati,Edmir Bilali,me futbollistet kosovar Përparim Hasanin ,Arsim Gashin dhe Armend Lulajn.

Në fund i gjithë komuniteti shqiptarë që jeton prej vitesh në qytetin Speyer me rrethinë kishin ngelur në ngerqë kur mësuan për gjendjën e rendë shëndetsore të Zamir Shpuzës ato ditë e netë Spitali Vincencius i Speyerit ishtë këthyer në pikë qendrimi roje nate e dite ku qëndruan pa gjumë duke prituar ndonjë lajmë për gjendjën shëndetsore të Zamirit. I vëllai i tij Luani me nofullat e shtërnguara dhe me pamje që në fytyrën e tijë mund ta lexoshe dhembjën e thellë shpirtërore për vëllain e tij që tanime shpresat ishin po thuaj gati para lajmit fatal .Jepte burrëri të tabamit shkodrane mbahej i fortë duke i falenderuar ato togje burrash qe qendronin ne hyrje të sitalit ,para hyrjës se Intensives dhe ca të tjerë para trupit të tij që funksiononte me ndihmën e aparaturës me bashkohore medicionale.Dhe pasë gjithë përpjekjës ishte e pa munduar andaj Ylli i sportit shqiptarë Zamir Shpuza na la ky ishte lajmi më i hidhur që tronditi familën Shpuza fëmijët dhe bashkëshortën e ti Nenën miqët shokët dashamirët komunitetin shqiptarë të Speyerit të cilët qendruan natë e ditë pranë ti dhe të gjithë ata që e njohën dhe i njohi Zamiri ngushllime Vllaznisë së Shkodrës dhe mbarë sportit shqiptarë.Le të prehët trupi i ti në tokën e praruar të Atdheut në Shkodrën e dashurisë se ti dhe shpirti mes engjejve në parajsë.Ngushllime.

Një ditë pa Pantallona në Metro

January 13, 2014 by dgreca

NEW YORK CITY : Një mënyrë e veçantë për të tërhequr vëmendjen e qyterëve per te 13 vit me rradhë është bërë një grup njerëzish që çdo vit në këtë muaj pra janar, të udhëtojnë nëpër metronë e New Yorkut, djem e vajza pa pantallona. Nisma e këtyre njerëzve është titulluar “Udhëtarë pa Pantallona”, dhe tash sa vjet ajo përveç metropolit të botës Nju Jorkut, po edhe pushton metrotë në disa qytete kryesore amerikane, por edhe në metropolet e tjera botërore, si Londër, Stokholm, Sidnej, Shangai, Berlin, Sofje, Pekin , Hon Kongu dhe Tokio.

Kishte filluar si një shaka që për t’i argëtuar udhëtarët e metrosë. Megjithatë, sot është bërë si një fenomen global. Përkundër faktit se në shumë qytete të botës temperaturat janë nën 0 gradë Celsius, kjo gjë nuk i ka penguar njerëzit që të shënojnë 13 janarin, si ditën e ashtuquajtur “Ditën pa Pantallona”.
Sot në Nju Jork, metronë e nëndheshme të qytetit u qindra vullnetarë të cilët thanë se i janë përgjigjur thirrjes së një grupi të ashtuquajtur “Improve Everywhere”, me synimin për t’i dhuruar disa çaste të veçanta sipas tyre njerëzve pas kalimit të një viti ndoshta edhe të vështirë ekonomikë për qytetarët.
Nisma organizohet tashmë që prej dymbëdhjet vjetësh dhe sipas organizatorëve ajo ka krijuar traditën e saj duke u zgjeruar gjeografikisht dhe në numër pjesëmarrësish gjithmonë e më shumë po përhapet edhe në vende të tjera.

Pasagjerët e metrove në Londër, Stokholm, Sidnej, Shangai, Berlin, Sofje, Pekin dhe në shumë metropole të tjera të botës, i kanë hequr sot pantallonat dhe në punë janë nisur vetëm me të brendshme

Vetëm në Londër, thuhet se rreth 150 njerëz kanë marrë pjesë në përvjetorin e pestë të ‘No Trousers Tube Ride’ në metrotë e Londrës. Pjesëmarrësit udhëtuan pa pantallona në nderim të ngjarjes që ka për qëllimin befasimin e udhëtarëve të tjerë. Tradita filloi 12 vjet më parë në New York por u shtri dalë-nga-ndalë edhe përtej oqeanit theksojnë mediumet amerikane sot .

Synimi është që në tren të qëndroni pa pantallona dhe të silleni në mënyrën më normale të mundshme, thonë organizatorët e këtij “spektakli”. Ndërkaq, të gjithë pjesëmarrësit e këtij aktiviteti duhet të sillen sikur nuk e njohin njëri tjetrin, dhe që pos mungesës së pantallonave nuk kanë asgjë të përbashkët.
Kjo traditë qesharake ka filluar në vitin 2002 në New York, kur disa njerëz kishin synuar të shkaktonin huti të përgjithshme në metronë e këtij qyteti.
Ata futeshin pa pantallona nëpër trena dhe kur dikush i pyeste se përse ishin veshur asisoj – thoshin se kishin harruar t’i visheshin. Ndërkaq, në një stacion, për befasinë e të gjithëve, hynte një person që shiste pantallona. /Beqir SINA/

GJYKATA E APELIT LIRON XHELAL MZIUN

January 13, 2014 by dgreca

Lulzim Basha: Jemi për shtet ligjor, jo dënime me urdhëra mafiozo-politike/

Nuk u ka shkuar dëm udhëtimi nga Kamza në Tiranë qindra qytetarëve të Kamzës,të cilët ishin mbledhur përpara gjykatës së Apelit Tiranë për të mbështetur kryetarin e Bashkisë së tyre.

Kjo gjykatë rishqyrtoi masën e sigurisë për Xhelal Mziun, duke e ndryshuar atë nga “arrest shtëpie” në detyrim paraqitje. Ndërkohë që vendimi i apelit u prit me ovacione jashtë gjykatës.

Kryetari i bashkisë Kamëz akuzohet për shpërdorim detyre dhe shkeljen e barazisë në tendera.

Trupa e drejtuar nga Zeqine Sollaku ka argumentuar se tenderat nuk janë kompetence e Kryetarit të institucionit, pasi shqyrtohen nga komisioni i verifikimit të ofertave.

Pas kësaj simpatizantët e Mziut janë zhvendosur në ambjentet e jashtme të burgut 302,aty ku ai qëndronte prej datës 23 dhjetor.

Në momentin e lirimit ovocionet kanë qenë të medha,ndërsa vetëm Mziu kishte pak për të kometuar, sepse e bëri drejtësia sipas tij.

Ndërkohë që gjykata shyrtoi edhe masën e sigurisë për drejtorin juridik të Bashkisë së Kamzës Alti Hoti,i cili është ende në kërkim nga policia. Në mungesë gjykata e Apelit vendosi të lërë në fuqi masën e “arrestit me burg” për Hotin.

Vetëm pak orë pas vendimit të gjykatës së apelit për lirimin nga burgu të kryebashkiakut të Kamzës, Xhelal Mziu, kreu i PD dhe deputetë të kësaj partie e kanë vizituar atë në ambjentet e Bashkisë, institucion të cilit i mungoi për 24 ditë me radhë.

Vetë zoti.Basha në një prononcim për mediat, teksa e cilësoi arrestimin e Mziut të paligjshëm, rikonfirmoi edhe njëherë gadishmërinë e kësaj partie për çfarëdo hetimi që ka të bëjë me llogaridhënien 8-vjeçare të qeverisjes së Partisë Demokratike.

“Si kryetar i Bashkisë së kryeqytetit, si kryetar i shoqatës së bashkive të Shqipërisë, si kryetar i PD dhe opozitës shqiptare gjendem sot këtu sëbashku me kolegë të tjerë për të takuar kryebashkiakun e Kamzës dhe një nga figurat kryesore të PD në Kamëz, zotin Xhelal Mziu, pas marrjes së masës nga gjykata e apelit për ti dhënë fund arrestit të paligjshëm që zgjati plot 24 ditë.Me këtë rast dua të theksoj në mënyrë të prerë se PD siç ka faktuar gjatë 8 viteve të qeverisjes së saj, siç kam deklaruar në ditët e para të opozitës sonë ka qenë dhe mbetet e angazhuar fuqimisht për shtetin ligjor, shtetin e së drejtës, demokracinë dhe në këtë kuadër ka qenë dhe mbetet e hapur për çdo hetim dhe çdo proçes sipas ligjit ndaj kujdo.Faktet tregojnë se mënyra sesi Xhelal Mziu u ndalua, u shoqëruar, u vu në masën e arrestit dhe paralelisht me këtë u ndërmorën masa dhe veprime antiligjore ndaj familjes së tij, bashkëshortes së tij. Fakti se paralisht me këto u ngrit një fushatë e tërë shpifjesh dhe denigrimesh në adresë të tij dhe familjarëve të tij që u faktua terësisht e pabazuar, por e dirigjuar politikisht tregon se kemi të bëjmë jo thjesht me një shkelje të ligjit, garancive kushtetuese që ligji u jep jo vetëm kryebashkiakëve por çdo qytetari shqiptar në çdo cep të këtij vendi” tha Basha.

Sipas kreut të PD-së, rasti në fjalë fakton se mazhoranca e re po konsolidon një steriotip të rrezikshëm, “sundimi i urdhërave politike dhe vënia e gjithçkaje nën kontroll politik”.

“Rasti në fjalë fakton atë që kemi thënë prapavijën e qartë denigruese politike dhe aksionin e përbashkët mafiozopolitik për të denigruar një figurë të zgjedhur për herë të dytë me votën e qytetarëve të Kamzës. Në thelb të këtyre veprimeve qëndron për fat të keq një steriotip i rrezikshëm që po konsolidohet falë mazhorancës së re dhe sjelljes së krerëve të kësaj mazhorance . Ky është steritipi jo i shtetit ligjor, jo i bindjes së verbër ndaj ligjit, jo i sundimit të ligjit, por i sundimit të urdhërave politik dhe përpjekjes për të vënë gjithçka në kontroll politik” u shpreh Basha.

Shefi i demokratëve ka përfocuar edhe njëherë faktin se Partia Demokratike disponon të dhëna të plota për thellësi të zeza të implikimeve mafiozopolitike në rastin e Xhelal Mziut. Duke ua lënë në dorë vijimësinë e proçesit avokatëve të zotit Mziu, Basha tha se PD do të monitorojë proçesin për të garantuar triumfin e drejtësisë mbi çdo makinacion politik. Këtë garanci ai e ka ofruar edhe për qytetarët shqiptarë, pavarësisht bindjeve të tyre politike.

“Në këtë kuadër nuk mund të mos shtoj se këtij steriotipi i shtohet edhe një steriotip tjetër paragjykues që në thelb ka frikën dhe pasigurinë tek këta njerëz që sot janë përgjegjës për shtetin, entuziazmi i njerëzve liridashës, i banorëve liridashës demokratë në shpirt pavarësisht nëse kanë apo jo teserat e Partisë Demokratike këtu në bashkinë e Kamzës. Dua të theksoj se PD nuk ka ushtruar dhe nuk ushtron asnjë lloj presioni politik, as në rastin e Xhelal Mziut dhe në asnjë rast tjetër. Por PD nuk mund të mos denoncojë dhe do të dënojë me forcë sa herë që të jetë rasti presionet politike për të nënshtruar këdo qytetar në Shqipëri ndaj proçeseve antiligjore në kundërshtim të plotë me ligjet e vendit dhe me garancitë kushtetuese per te drejtat e njeriut. PD disponon të dhëna të plota dhe të pakundërshtueshme për thellësi të zeza të implikimeve mafiozopolitike në rastin e Xhelal Mziut, ndërkohë që avokatët e tij do të bëjnë punën para drejtësisë ne do të monitorojmë proçesin me një dhe vetëm një qëllim, garantim të trumfit të drejtësisë mbi çdo makinacion politik, garantim të shtetit ligjor. Kjo është ajo për çfarë PD është zotuar dhe nuk do të lërë në baltë asnjë qytetar shqiptar kudo që ndodhet pavarësisht bindjeve politike. Për këtë PD mbetet një garante e fuqishme” deklaroi kreu i PD, Basha.

Kryetari i Bashkisë së Kamzës Xhelal Mziu la të hënën në mesditë dhomat e paraburgimit në burgun 326 në Tiranë, pasi Gjykata e Apelit vendosi ndryshimin e masës së sigurisë nga arrest me burg, në detyrim paraqitje.

Treshja gjyqesore e perbere nga gjyqtaret Zina Sollaku, Agim Bendo dhe Zamir Poda shpallen me dyer te mbyllura masen me te lehte, ate te detyrimit me paraqitje një ditë të javës perpara oficerit te policise gjyqesore per Xhelal Mziun, i cili eshte nen hetim per akuzat e shperdorimit te detyres dhe shkeljes se barazise ne tendera.

Deputetja mes nxenesve te shkolles shqipe

January 13, 2014 by dgreca

Ish luftëtarja e UÇK-s dhe deputetja e Parlamentit të Kosovës mes nxënësve të shkollës Shqipe “Alba Life”, New York

Shkruan Keze Kozeta Zylo/

Nxënësit e shkollës Shqipe “Alba Life” në Brooklyn dhe Staten Island filluan plot gëzim semestrin e dytë të pranverës për vitin 2014. Ishte një fillim i mbarë, klasat në mjediset e shkollës publike amerikane gumëzhinin nga cicërimat shqip. Pas disa ditësh nga pushimet dimërore në sytë e tyrë gjatë takimit me shokët dhe shoqet e klasës ndihej mall, dashuri fëminore, gëzim ngase ishin midis shqiptarësh.

Edhe pse gjithë Amerika u përfshi nga i ftohti i akullt polar, në këto dy ditë në New York të premten dhe të shtunën, i ftohti kryeneç ra dhe solli nje klimë të butëz, që dukej sikur merrte pjesë në gëzimin e nxënësve që duan të mësojnë SHQIP.

Nxënësit në ditën e parë të shkollës përjetuan dhe një gëzim të veçantë, midis tyre ishte ish luftëtarja e UÇK-s dhe deputetja e Parlamentit të Kosovës zonja Time Kadrijaj. Në dërrasat e klasës si në Brooklyn dhe Staten Island ishte shkruar urimi:

Mirë se erdhe zonja deputete e Kosovës, Time Kadrijaj! Pasi nxënësve iu tha se sot midis nesh do të jetë deputetja e Parlamentit të Kosovës disa prej tyre ngritën dorën dhe pyetën se çdo të thotë deputete? Meqënse jetojnë në Amerikë iu sollëm shembullin me Shtepinë e Bardhë, kongresmenet dhe senatorët që janë zgjedhur, ose ju kujtuam dhe senatorin amerikan z.Martin Golden i cili para pak kohësh vizitoi nxënësit e shkollës shqipe në Brooklyn. Po ja pyeti një nxënëse prej disa vitesh që vjen në shkollë a mund ta krahasojmë përshembull me Hillari Clinton, meqense dhe është e njohur dhe shumë e dashur për shqiptarët?

Pyetjet dhe bota e tyre aq e pasur gjithmonë më kanë magjepsur në jetën time dhe seç të japin një frymëzim të pashterrur duke të hequr lodhjen dhe stresin e ditës rutinë. Ardhja e deputetes së Republikës së Kosovës u mirëprit me gëzim dhe duartrokitje. Deputetja simpatike, një grua e gjatë, me thjeshtësinë që e karakterizon u ul në bangat e klasës me dy shoqërueset me origjinë nga Kosova zonjat Servije dhe Valbona Alaj.

Themeluesi i shkollës Shqipe z.Qemal Zylo i uroi mirëseardhjen zonjës deputete Time Kadrijaj dhe e falënderoi atë që ndodhej midis nxënësve të shkollës shqipe. Z.Zylo e prezantoi znj.Time Kadrijaj jo vetëm si deputete grua të Kosovës për të cilën ndihemi krenarë, por dhe si një luftëtare trime që luftoi me pushkë në dorë kundër bishës serbe. Zonja Time Kadrijaj është një intelektuale me profesion mjeke gjinekologe. Gjuhën dhe Historinë shqiptare që u mësojmë nxënësve janë gjithmonë në sherbim të tyre për t’u njohur sa më shumë traditat dhe kulturën tonë nga më të lashtat. Unë ju shpreh mirënjohjen time dhe të gjithë stafit të shkollës për ardhjen tuaj, si dhe lidhjet e vazhdueshme që kemi pasur me përfaqësues dhe personalitete të Kosoves në New York të cilët kanë ardhur pranë nxënësve në emër të qeverisë së Kosovës e cila na ka mbështetur vazhdimisht. Shkollat shqipe janë një urë që lidhin fëmijët e Diasporës me Kombin, ndaj këto lidhje duhen të forcohen dhe të mendohet shumë seriozisht për t’i thënë:

Stop asimilimit të gjuhës shqipe në Diasporë!

Më pas Z.Zylo ia dha fjalën deputetes së Parlamentit të Republikës së Kosovës zonjës Time Kadrijaj.

Zonja Kadrijaj falënderoi nxënësit e shkollës shqipe që vinë dhe mësojne Shqip dhe që nuk e harrojnë gjuhën e të parëve të tyre dhe i frymëzoi ata që të vazhdojnë për tërë jetën se Gjuha nuk ka fund. Ajo sugjeroi dhe ftoi të gjithë prindërit për një bashkëpunim më të ngushtë me shkollat shqipe dhe gjithashtu në shtëpitë e tyre është krejtësisht e nevojshme të flitet shqip, pasi kështu fëmijët që lindin dhe rriten jashtë Atdheut e mësojnë dhe përfitojnë më shumë. Është tejet emocionante t’ju takoj sot, të ulem bashkë me ju dhe t’ju dëgjoj se si flisni shqip në orë të mësimit apo në bashkëbisedim me njeri-tjetrin. Të gjitha organizatat duhet të bashkërendojnë punët e tyre për mësimin e gjuhës shqipe pasi vetëm bashkëpunimi sjellë frutet e veta. Unë i shpreh mirënjohjen time gjithë Diasporës që ka qëndruar në këmbë për problemet dhe situatat që ka kaluar Shqipëria dhe Kosova vazhdoi midis të tjerash deputetja e Kosovës.

Prof. Petrika Melo që ndihmon mjeshtërisht në programet artistike e ka falënderuar zonjën Time Kadrijaj për ardhjen e saj dhe i ka bërë një prezantim të shkurtër për punën dhe aktivitetet e ndryshme kulturore që ka organizuar shkolla me nxënësit. Z.Melo i ka uruar punë të mbarë znj.Kadrijaj në shërbim të Kombit. Në nderim të deputetes së Kosovës nxënësit e kanë përshëndetur me këngë dhe poezi të ndryshme. Artistja e vogël e Diasporës që po shkëlqen në skena të ndryshme Kristina Melo recitoi poezinë: Edhe unë si Marigoja” e cila në strofën e fundit fton të gjithë shqiptarët të bashkohen në një. Recituan poezi aq bukur dhe nxënësit Edije Greva si Manushaqja, Aurora Rusi, Daut Palevic, Marvi Kostrista, Alba Ujkashi, Aaron dhe Aurora Suka të cilët u mirëpritën me duartrokitje. Vëllezërit Ulaj kishin udhëtuar nga Nju Xhersi dhe interpretuan të tre në violinë për t’i uruar mirëseardhjen deputetes së Kosovës znj.Time Kadrijaj. Programi vazhdoi me Kristina Melon e cila këndoi himnin e shkollës shqipe “Gjuha Jone” shoqëruar nga gjithë nxënësit, ndërsa Dea Watkins këndoi: Ja na erdhi Viti i Ri”! Pas programit Mësuesja e shkollës znj.Valbona Kostrista ka përshëndetur deputeten dhe ka ftuar qeveritarët, bashkatdhetaret për një përkushtim më të madh për mësimin e gjuhës shqipe në Diasporë.

Në fund të përshëndetjeve nxënësit janë përqafuar të gjithë me Deputeten dhe kush e kush të bënte fotografi për ta pasur si një kujtim të bukur.

Pas përfundimit të mësimit për TV Alba Life ish luftëtarja e UÇK-s, deputetja e Parlamentit të Kosovës znj.Time Kadrijaj me profesion mjeke gjinekologe dha një intervistë mbresëlënëse ku do të veçoja takimin e saj me bashkëluftetarët e UÇK-s në Amerikë, ku disa prej tyre kanë humbur gjymtyrët në luftë. Ndërkohë që e kishja përballë mikrofonit kur fliste për bashkëluftetarët e saj më dukej sikur pranë nesh ishte ulur Shote Galica. Takimin me nxënësit dhe intervistën do ta transmetojmë së shpejti në kanalet televizive në New York dhe në paketën digitale TV Alb.(Kozeta Zylo)

ARKIVOLI

January 13, 2014 by dgreca

tregim nga Hazir Mehmeti/

Gjëmimi i motit dridhi Luginën e Dushkajes. Edhe pse e rrethuar me kodra të thepisura, nuk ishte e vështirë të dallohej nga vinte.

-E hairit qoftë,- pëshpëriti Lam Burrguri i gërrmysur në kthinën nën themelet e mullirit. Sa herë që gjëmimi dëgjohej nga verilindja, nuk pritej mirë. Kjo ishte provuar disa herë. Ia lëshoi një sy mazerës, mbështolli fishekët me lecka çorapësh të vjetra dhe doli nga bunkeri nën rropatjet e çakalles, e cila ftonte kokrrat e misrit më radhë në mesvrimën e gurit të rrumbullakët që sillej pambarim, duke e hedhur fije mielli të bardhë në miellnik.

Çatia nga bungu me dërrasat e gjëra sipër të lyera me baltëbyku nuk dallohej nga bardhësia e paskajit. Lami nuk vinte shpesh aty, mullisi, Gurini, një burrë në moshë, kujdesej për çdo gjë natë e ditë. E donte zanatin e tij dhe ishte i respektuar nga i gjithë rrethi. Ai i njihte të gjithë drithëprurësit, bremet e thasët e tyre. I njihte edhe llojet e arnave të thasëve dhe dinte gati saktësisht sa peshonte, pa e varur në kandar. Ai e njihte mirë edhe të zotin e mullirit, e kursente atë nga shumë punë rreth vadës, ndërrimit të cyfunëve, pykave, cokatjen e gurëve sipas drithërave e shumë punë tjera që kërkonte mulliri. Nevoja për gurët e misrit ishte e madhe shpesh duhej udhëtuar gjerë në guroren e Boletinit disa ditë për t’i sjellë.

Kulla e Lam Burrgurit ishte tre çerek larg, pas Kodrës së Kalasë në rrafshnaltë, ku erërat shkundnin frutat para kohe. Rruga gjarpërore lart deri pranë kalasë nuk kalohej lehtë me qerrën e drunjtë, ngarkuar me breme drithi e rrallëherë ndonjë thes të dhintë me zastork, i cili peshonte me dhjetëra okë. Kur kjo ndodhte vendi për t’u ulur ngelte vetëm në bishtin e drunjtë zvarrës, i cili mbante drejtpeshimin sikur një bisht ketri në kërcimin e tij.

Djali i Lamit, Jaha, e kishte provuar thumbimin e gjarprit të rrasës, duke ndjekur pas qerren e rënduar, derisa kalonte Përroin e Mullirit. Pak sa nuk e kishte shuar, por gjysma e shputës e mbetur një guxhum pa gishta e përcolli si shenjë në jetën e rëndë të njeriut të gjymtuar.
Ara buzë lumit, mulliri në mes, lisat e gjatë përreth e bënin luginën e lakmuar. Mbi të gjitha pjellshmëria e saj, uji i përroit, i cili lagte të mbjellat e punuara me kujdes kur vapa digjte. Lugina e Dushkajës ishte nyje kaluese mes rrafshlartës dhe ultësirës, e cila zgjatej në pakufi deri në Fushën e Mëllenjave ku ngjarjet ndaheshin në epoka.
Gurini, i zbehur në fytyrë, u ngjit në ballin e Kodrës së Kalasë, palosi gurët njërin mbi tjetrin në gurapesh mbi të cilën vuri një postiqe të zezë. Lajmi për Komitet e Maleve ishte i ngutshëm.
-Ç’kemi Gurin, çka na polli tani, – pyeti Lami kureshtar, i cili kishte munguar disa ditë. Lufta e Çetës së Komitëve të rrafshlartës në Grykën e Përroit të Keq, ku xhandarmëria kërkonte grabitjen e tokave për kolonët serbë e malazez, kishte zgjatur këtë herë më shumë.
…Xhandarët e Kralit,- e filloi bisedën Gurini, kaluan këndej me armatim, ishin shumë dhe me qerre e kuaj. Mixha Prekë solli dy breme misër t’i bluaj, kur erdhi t’i marr me gomarin e tij ishte prishur në fytyrë, ishte bërë dhe. Kur e pyeta, u afrua afër dhe në vesh më pëshpëriti i frikësuar.

-Në besë po të tregoj dhe kjo të mbetet këtu mes nesh, përndryshe mua do më vrasin, shtëpinë do ma kallin me gjënë e gjallë.

-Fol,- i thash se nuk do ta di askush tjetër, dhe ai vazhdoi: Dje erdhën tre xhandarë në oborrin tim, ishin lagur nga shiu si pulat e nukta. Në kasollen skaj mali e ndeza një zjarr, u ngrohen dhe kërkuan raki. Pasi e paguan trefish ua solla. Qejfli filluan të flasin mbi planet e Kralit. Ai paska sjellë në Rrafshin e Kosovës kolonë serbë e malazez, që t’i vendos në tokat e shqiptarëve, kurse shqiptarët do dëbohen për Turqi.
-Kjo nuk është diçka e re Gurin, komita po lufton gjithandej vendit kundër këtyre planeve ogurzeza,- ndërhyri Lami i inatosur duke shkundur cigaren në rrasën e gurtë.

-Njëri nga ata, vazhdoi Gurini, tha se dhjetë kolonë do të vinin këto ditë të vendosen në Luginën e Dushkajës.
-Çka?,- i inatosur kërceu nga vendi Lam Burrguri. Kjo nuk do të ndodh, ose do lahet lugina me gjak.

– Ata e dinë se lugina ishte e mbrojtur, vazhdoi Gurini, por kishin përgatitur kurthe të rrezikshme për ta gllabëruar tokën bashkë me mullirin. Shputanët Leshtak do vërsulen me tapi nga Aga i Vushtrrisë që ta dëshmojnë zotërimin e arave dhe mullirit. Ata janë këtu sipër vetëm një çerek ore larg, janë shumë dhe të uritur për tokë. Si argument i tyre do të jetë kumbaria me kralin qysh nga gjyshi i tyre Gushkali.

Nga gryka lindore e luginës u dëgjua trokitje kuajsh e qerresh të shoqëruara me të qeshura e këngë që nuk kuptoheshin. Të dy burrat vrapuan nën muret e mullirit, morën pushkët dhe zunë pozicione. Zhurma e qerreve dhe troku i kuajve xhadesë së gurtë dëgjoheshin gjithnjë e më shumë, derisa u duk koka e oficerit që lëkundej në hapat e kalit. Lami mori në shënjestër, por akoma ishte shumë larg. Pas tij pasuan ushtarë me shajkat e tyre, shinjellë të gjatë deri në fund këmbëve, qerre të mbushura me burra, gra e fëmijë, kazanë, koftorë, kusia, sita, shosha, terplota, tërfurq, grabuja e vegla tjera që nuk dalloheshin, krijuan pamje të errët në kthesën e parë mbi urën e gurtë. Qerret e fundit ishin të mbushura me dhenë, dhi, derra, pula, rosa, pata e çka jo tjetër. Trupi zvarritës i kuçedrës lakohej xhadesë zigzage drejtë mureve të kalasë me flamuj në shtiza që luhateshin porsi thimthi helmues para kafshimit. Kuçedra serbe kërkonte gllabërimin e Luginës së Dushkajës, tokën pjellore të saj bashkë me mullirin ujëplotë dimër e verë.

Krisma e pushkës së Lam Burrgurit mori dhënë. Koloni mbeti varur në dorëzat e parmendës, në nisjen e brazdës së parë. Freskia e luginës mori erë baruti. “Më mirë të vdes unë e të shpëton kulla”-mendoi Lami me përvojën e tij kaçake. I vetëdijshëm se armiqtë e shumtë do ia kallnin kullën me gjithë familje, zbriti nga thepi, ia lidhi varrën, e mori në shpinë zaptuesin ta dërgoj poshtë luginës nga kishte ardhur.

Të alarmuar kolonët e gjetën të plagosurin në krahët e Lamit. Lugina u mbush me kukama e vaje të panjohura deri më tani. Sëpata, kmesa e tfurqë u drejtuan mbi gjoksin e trimit. I plagosuri mbahej akoma dhe iu drejtua djemve me frymën e fundit: Ky ma shpëtoj jetën duke me ndihmuar. Lëshojeni!

Sapo nisi Lami shtegun e Kodrës së Kalasë, Komandanti i doli para, e mori ngrykë, pas tij shokët e çetës.

-U tregove strateg, na kurseve fyshekë për komandarë- i tha Kryetrimi i Çetave Kaçake, duke qeshur.

Në gjithë vendin lufta e çetave për liri tmerroi armiqtë. Kulla e Lam Burrgurit ishte në shënjestër të djajve. Mëngjesi i ditës së premte u gdhi me hije hienash në uniforma rreth mureve të saj. Çdo qëndresë do thoshte shuarje e të gjithëve.

-Po ti si qëllove në kullë?- i tha nipit të tij Bardhit, Lam Burrguri në qelinë e burgut famëkeq brenda mureve të Manastirit ku pushtuesit kishin folenë. Ah, “i ligu as dynjanë as ahiretin” fshau Lami. Si nuk tregoi Koti të vërtetën kur e dinte se ti je mysafir nga Albaniku, ndoshta do të lironin.

-Bardhi drodhi skajet e mustaqeve të zezë dhe ia krisi këngës sa gjëmoi e gjithë lugina.
Pa ngadalë o shkau i shkinës

sa t’ia fus fyshekt martinës…
Jehona e këngës u shpërnda Luginës së Llaushës, duke hapur frenxhitë e kullave hijerënda. Zanat e malit hapën krahët në dashurinë e pritur e të mbytur në lot.

Gardianët e tmerruar vrapuan si bishat mbi trupin e trimit. Që të dy u lajmëruan nga kryexhandari se tri ditë nuk do pranojnë ushqim. “Do ngordhni si qetë në çeli”- u tha ai duke u zgërdhi.
Z… nga fshati rrëzë Bjeshkëqyqes sillte ushqim për trimat. Në hyrje të manastirit afrohej ngadalë. “O Zot, sa e rëndë hija e mureve të gurta erë myshku”- sa nuk pëshpëriti me zë. Pasi kaloi dy kthina të mbushura përplot sheshla druri, dërrasa arkëmortesh, copa drush arriti në shkallët e podrumit skajet të cilit shtriheshin sikur një oktapod nëntokës së mbushur me të burgosur shqiptarë. Dalja nga skëterra e mistershme përfundonte me kthinën e arkivoleve, të cilët bashkë me trupat pa jetë të shqiptarëve humbeshin pa shenjë pa dok.
Hija e rojës gjarpëronte fytyrave të zbehta në pritje të vdekjes. Mes krismave mbi dërrasat e arkivolit, Z.. dëgjoj pëshpëritje në shqip. “Vëlla, dua besën tënde, dje kam punuar dy arkivole”… Vëlla, dua besën tënde, dje kam punuar dy arkivole, mos sill bukë. Mos sill bukë kot”.

Me shikim nga duart që punonin lodhshëm qëlloi fuqishëm mbi gozhdën e ngulur si shprehje e revoltës së tij i burgosuri arkivolpunues në pritjen e arkivolit të fundit.

Shqiponjat mbi Bjeshkë dridhen krahët, duke lëshuar jehonën e hakmarrjes. Liria e kërkonte.

Drenicë, janar 2014