Archives for April 2014

KOZETA ZAVALANI: ME VEPRIMTARI E BOTIME, SI NJË FUSHË ME LULE SHUMËNGJYRËSHE…

April 5, 2014 by dgreca

Nga Prof. Murat Gecaj/ 1.Jemi njohur bashkë mjaft vite më parë dhe asnjëherë nuk kam shkruar për ty. Ndoshta, kur e ke një person afër, sikur nuk e “sheh“ atë, pra vëmendjen e drejton diku më larg. E them këtë gjë, pasi kam shkruar për disa kolege e mike të përbashkëta, ndërsa për ty jo?! Pra, me këtë rast, po kërkoj edhe njëfarë ndjese…Që mos të zgjatem, a ma jep fjalën që, deri sa ta përfundojmë këtë bisedë, nuk do të udhëtosh përsëri diku larg, deri në Azi ose Afrikë, siç po ndodh shpesh me ty, në vitet e fundit? (ha,ha) Duke i lënë shakatë, a mund të më flasësh, sigurisht shumë shkurt, për vizitat tua jashtë Shqipërisë dhe me çfarë qëllimi janë bërë ato?

-Fillimisht, ju falënderoj për bisedën së bashku, me një koleg e mik të hershëm, siç jeni ju. Pa iu ndarë bashkudhëtareve të mia, leximit e krijimit, që më kanë ushqyen shpirtin, duke bërë njëkohësisht që jeta ime sociale të zgjerojë hapësirat e mia, duke u pasuruar nëpër mrekullitë e botës, që kam pasur fatin t’i shoh, t’i prek e t’i ndjej. Qëllimi në këto udhëtime ka qenë gjithmonë marrja pjesë në veprimtari të rëndësishme ndërkombëtare, kushtuar letërsisë, gruas e paqes globale, në vende të tillë, si në Holandë, Itali, Amerikë, Poloni, Marrok, Norvegji, USA, Korenë e Jugut, Gjermani etj. Gjithashtu, kam kryer një sërë kualifikimesh pasuniversitare “Mbi menaxhimin e kohës”, nga Vrije University, në Amsterdam të Holandës. Doktoraturë e kam mbrojtur për “Burimet njerëzore dhe lidershipin”, në Institutin ISIDA, në Palermo të Italisë, ku jam laureuar me gradën shkencore “Doktore”.

2.Si kolegët e miqtë tu të shumtë, ndiej kanaqësi për arritjet tua në lëmin e publicistikës dhe të krijimtarisë letrare. Nga Interneti, kam një montazh kopertinash të disa librave tu, si një fushë me lule shumëngjyrëshe. Por ato nuk thonë gjithçka dhe kuptohet se mungon përmbajtja. Pra, cila është tematika kryesore e tyre?

-Krijimtarinë time e kam filluar qysh herët, me botimet e poezive në revistën e fëmijëve “Pionieri” dhe në gazetat “Zëri i Rinisë”, “Drita”, “Bashkimi”, ku jemi njohur së bashku etj. Më tej, kam vazhduar bashkautore në librin me poezi, “Këngë të para”(Tiranë, 1976) dhe në vëllimet me tregime, “Heronj të heshtur”, nr.2-4-6, (Tiranë, 1978). Ndërmjet viteve 1997-2002, kam drejtuar botimin e gazetave periodike “Edhe Menaxhere” e “Zëri i Arbërit”. Në vitin 2000 e 2002, kam botuar librin “Gra që më kane frymëzuar”(nr.1 e 2), në gjuhën shqipe dhe në anglisht, “Vomen vho have inspired me”. Në vitin 2005, botova vëllimin “Halfvorld”, në anglisht dhe, në vitin 2007, vëllimin “Gjysmëbota”, në gjuhën shqipe. Këto botime janë me mbresa e intervista, marrw nga gra të suksesshme, tw vendit e botws. Përveç këtyre, kam redaktuar disa libra, si dhe buletinin “Të drejtat e Njeriut”, botuar nga QSHDNJ. Në vitin 2010, botova vëllimin poetik “Shtegtare-Migratory”, shqip e anglisht. Gjithashtu, jam bashkautore në antologjinë poetike “Nëna”, nga forumi “Pan Albanian Women Netvork”, si dhe në përmbledhjen “Tregime”, publikuar nga Shtëpia Botuese “ADA”, Tiranë. Në vitin 2012, botova vëllimin poetik “Porta e Shpirtit”, në disa gjuhë: shqip, anglisht, italisht, maqedonisht, turqisht, rumanisht e disa në gjuhën koreane. Më 8 mars 2014, ku keni qenë edhe ju, pra dhe në ditëlindjen time, në sallën “Tefta Tashko” të Ministrisë së Kulturës, përurova romanin “Ankthi” dhe librin publicistik “Frymëmarrje femërore”, si edhe vllimin poetik “Women” në www.amazon.com. Kudo mbizotëron tema e gruas, vështirësitë e rritjes së saj, drejt përparimit e suksesit.

3.Meqenëse edhe unë kam qenë në disa redaksi gazetash dhe përsëri vazhdoj të shkuaj artikuj publicistikë, mendoj se edhe lexuesit duan të dinë më shumë për revistën, që ti drejton, “Stina për ndyshim”…

-Ndryshimet demokratike sollën një stad të ri të botëkuptimeve dhe kërkesave të mia ndaj jetës. Vendosa të punoj për “Familja dhe Media – Fuqia për Ndryshim”, shoqatë e themeluar vitet e fundit, për të ndikuar në forcimin e pozicionit të familjes, nën parullën “Një familje e shëndetshme, për një shoqëri të shëndetshme”. Nën siglën e saj, drejtoj botimin e revistës “Stina për Ndryshim”. Ajo ka për kryefjalë të saj shembuj nga gra të forta e të emancipura, ato modele shpresëdhënëse, për të cilat ka nevojë shoqëria shqiptare. Kështu, duke ecur me vlerat thelbësore njerëzore, si etika dhe forca e karakterit, të rrënjosura fort në ndërgjegjen time nga prindërit e mi, u rrita jo vetëm profesionalisht, por edhe personalisht. Jam anëtare e Shoqatës së Gazetarëve Ndërkombëtarë Profesionistë dhe Rrjetit Botëror të Grave dhe aty përvojën time e kam ndarë me bashkëpuntoret e mia, në shoqatat: “FIDAPA”në Itali, “Women and Peace”, UNESCO në Greqi, “Dirigenteas” në Paris, WIN – Zvicër, “Women Abroad” Angli, Globevomen, CIPE, TIAV dhe VIPP në Uashington D.C. etj. Nga konferencat ndërkombëtare, kryesisht kushtuar grave, kam marrë frymëzim, për të propoganduar arritjet e individëve të suksesshëm, nga vendi e bota dhe për t’i bërë shembuj për shoqërinë shqiptare.

4.Më lart folëm për krijimtarinë letrare. Po planet e afërta dhe të largëta tua, për botimet, cilat janë?

-Meqenëse “Connect Us Communications Canada” me ka shpallur një ndër gratë e shquara në botë, “Women of the Vorld – 2007”, me titullin “Editore dhe nënë, rol model për gratë”, do ta vazhdoj punën time, jo vetëm për ta përligjur këtë titull, por edhe sepse e quaj veten me një mision të veçantë, pra e lindur në 8 mars, në Ditën Ndërkombëtare të Grave. Ndaj, do të vazhdoj të shkruaj e të botoj…Me plot iluzione, vizione, koncepte barazie dhe demokracie, do të vrapoj në realitetin “e çmendur” shqiptar. Përpiqem që të ngre diçka dhe disi, ia kam arrijtur. Nuk e di sa do t’i qëndrojë, kjo që po krijoj e ndërtoj, kohës së egër të pseudo-demokracisë. Gjithësesi, shpresoj dhe jam gati t’i pranoj sfidat e realitetit “të egër” shqiptar.

5.Një pyetje e radhës, e cila mund të ishte e para: Cili është jetëshkrimi yt, i përmbledhur ose CV-ja, me termat e reja?

-Kam lindur në Korçën e bukur, qytetin e serenatave, ku edhe jam rritur me flladin e Moravës, duke lexuar shumë mes aromës së blirëve e jargavanëve. Leximi ka luajtur një rol të rëndësishëm në formimin tim të përgjithshëm, duke ma pasuruar shpirtin. Ndonëse më 1982 u diplomova në Fakultetin Ekonomik, të Universitetit të Tiranës, në vitin 1985 jam specializuar për gazetari dhe qysh atëhere puna ime u përqendrua në këtë fushë e në krijimtari. I përkas atij brezi që, për të vazhduar studimet e larta, duhet të deklaroje, “do të shërbej, ku të ketë nevojë Atdheu”. Kështu, siç duket, ai kishte nevojë që të bëhesha ekonomiste, por fatkeqsisht ose fatmirësisht, krijimtaria letrare-artistike më nxiti që ta shihja ekonomisten si një qënie “të infektuar”, brenda meje. Ndaj, të ardhmen e kam parë të lidhur me botën krijuese, artistike e shoqërore.

Pas punës në Televizionin Shqiptar dhe Radio-Tirana, periudhë e cila më rriti profesionalisht në fushën mediatike, kam dhënë ndihmesën time në disa televizione private dhe, së fundi, në një universitet privat. Njëkohësisht, mundohem t’u qendroj pranë, t’i ndihmoj dhe t’u fal sa më shumë dashuri, bashkëshortit tim mjek dhe djemve, Mendit, që u diplomua për arkitekturë dhe Mikelit, që studion për inxhinieri kompjuteri. Ndërkohë, vazhdoj të punoj intensivisht me organizatat ndërkombëtare të grave, duke e bërë sa më të njohur shoqërinë femërore shqiptare, kudo në botë.

6.Si kolegë të shtypit, a mos harruam ndonjë pyetje të rëndësishme? Nëqoftese jo, a dëshiron të shtosh ndonjë gjë tjetër, në fund të bisedës sonë?

-Po, dëshiroj të shtoj faktin që jeta, në njëfarë mënyre, ma ka shpërblyer mundin tim. Jam zgjedhur “Ambasadore për Paqen”, nga Federata e Familjes për Paqen Universale, ku jam kryetare e Këshillit të Paqes për Tiranën, që nga viti 2011 e në vazhdim. Jam nderuar me Çmimin e dytë në “Takimin e Poeteshave Shqiptare”, në Vushtrri të Kosovës dhe me Çmimin e parë për cikël me poezi, nga Redaksia “Nositi”. Kam marrë Çmimin Special, në “Mbrëmjet e Poezisë së Ballkanit”, mbajtur në Korçë, në vitin 2010 e 2012. Në detyrën shoqërore, kryetare për Tiranën e Lidhjes Ndërkombëtare të Poetëve, Shkrimtarëve dhe Artistëve “Pegasi”, jam vlerësuar me titullin e lartë, “Krijuese e Vitit” dhe “Veprimtare e shquar e Shoqërisë Civile”. Në Kongresin e 22-të Botëror të Poetëve, në Larisa të Greqisë, kam marrë Çmimin “Demeter”, të Poezisë Olimp, shoqëruar me “Diplomë Nderi”, nga Festivali i Parë Mesdhetar i Poezisë dhe “Çertifikatën e Meritës”, në vitin 2011. Jam një prej poetëve pjesëmarrës në “Mbrëmjet e 50-ta të Poezisë”, në Strugë dhe poezitë e mia janë botuar në librin “Who is Who”, si dhe në “Poezi nga pesë kontinentet” – “Poetry from five continents” dhe në “Antologjinë Botërore të Poezisë”, për Kongresin e 22-të, në Larissa-Greqi, për Festivalin e 2-të Ndërkombëtar të Letërsisë, në Ordu të Turqisë dhe, më 2013, në Akaka të Turqisë. Në tetor 2013, jam nderuar me “Mirënjohje” në Manifestimin Tradicional Letrar, “Ora e Maleve”, në Rozhajë të Malit te Zi dhe tani, në mars 2014, në “Takimet Poetike të Karadakut”, në Kumanovë të Maqedonisë. Po kështu, jap ndihmesën time me leksione të ndryshme, duke qenë antare e “World Poets Society” (V.P.S.), “Union of Poets” & “Writers e Poets of Human Rights” dhe “International Poets and Writers for Human Rights” (OIPWHR) etj.

Kërkoj ndjesë se, ndoshta, u zgjata me këto informacione vetjake!…

-Jo, përkundrazi, ishte kanaqësi dhe të falënderojmë përzemërsisht, Kozeta dhe të urojmë gjitha të mirat, në jetën vetjake e familjare, me krijimtari të bollshme e cilësore, por dhe në veprimtari shoqërore të pandërprera! Jemi të sigurtë që, si deri tani, përherë do të jesh e pranishme dhe aktive, si në pëurimin e librave tu dhe të kolegëve e miqëve tanë, si në poezi e prozë, në arte figurative etj. Pra, në takime dhe veprimtari të tjera, të bukura dhe sa më mbresëlënëse!

– Edhe unë, ju falënderoj përsëri dhe ju uroj shëndet e suksese, në krijimtarinë tuaj e kudo, në jetë!

Tiranë, mars 2014

PAK FJALË PËR MËSUESIN E MERITUAR, SEJDI N. GASHI

April 5, 2014 by dgreca

Hallet e vogla dhe të mëdha kanë prekur gjithë Kosovën. Mërgimi, kjo plagë e lashtë e njerëzimit, s´ka lënë vend pa e prekur edhe popullin tonë të shtypur e të copëtuar. Njeriu lind i mërguar, shkruan në librat e shenjtë. Mërgimi i parë, ndodhë, kur fëmija shkëputet nga barku mëmësor i mamasë. E krejt mëpastaj, fillojnë hallet dhe mërgimet e pareshtura. Luftërat, humbjet dhe pushtimet, janë ( prodhuesit ) më të mëdhenj të mërgimit. /
Nga Rrustem Geci – Dortmund/Mërgata shqiptare në Evropë, Amerikë, dhe Australi, numerikisht është tragjike. Hemorragjia e popullit tonë përmes mërgimit, vazhdon të jetë shqetësuese. I mërguari kudo që ndodhet, shprehet mësuesi, shkrimtari dhe patrioti, Sejdi N Gashi, e merr kujtimin e tij për atdheun dhe betimin e tij për lirinë. Janë hallet e vogla dhe të mëdhatë, që unë mora vendim ti bashkohem vëllëzërve të mi, mërgimtarë, shprehet mësuesi, Sejdi N Gashi.
Jeta e mësuesit në mërgim rrëfen Sejdi N Gashi, është përplotë akte dramash të rënda. Humbja e gjuhës, zvogëlimi i shprehjeve të fjalës shqipe nëpër familjet e mërgimtarëve, e veçmas tek fëmijët e tyre, vazhdon të jetë e dhimbshme. Mërgimin kurrë s´e kam dashur më thotë Sejdi N Gashi. Por, mërgimi më ndoqi gjithë jetën. Kontributi im, dhënë arsimimit të fëmijëve tanë në mëgim kujtoj se është i vlerësuar. Janë shumë mirënjohje për punën time. Por, ajo ma kryesorja është mirënjohja e Ministrisë së Arsimit të Republikës së Kosvës, dhe e prindërve të nxënësve me mësim plotësues në gjuhën shqipe.
Biografia e punës dhe veprimtarisë të mësuesit Sejdi N Gashit është e gjerë. Ai për 44 vjet mësues nuk reshti kurrë të mbjellë dritë e dituri tek ma të vegjëlit, tek ma të ndjeshmit, tek shpresat e Kosovës.
Sejdi Gashi u lind më 12 shkurt 1947 në Peran të Besianës-Kosovë.
Familja e tij vjen nga fshati Buzëllap ( Doberdol ) i Besianës të cilët ishin shpërngulur në Turqi në vitin 1925. Pas dy vitesh qëndrimi në Turqi, kthehen në Kosovë dhe vendosen në Prishtinë, ku jetojnë edhe tani.
Sejdi N Gashi, shkollën fillore, të mesmen, dhe Shkollën e Lartë Normale i kreu në Prishtinë. Ndërsa, gjermanishten, në Institutin Gëte në Frankfurt. Për 20 vjet të plota, Sejdi N Gashi, punoi mësues në Keçekollë dhe Prapashticë të Gallapit dhe në Magurë të Lipjanit. Gjatë kësaj periudhe u dallua në punën edukativo arsimore me nxënës, dhe në aktivitetet të lira.

Sejdi N Gashi, në vitin 1989 emërohet mësues në Shkollën Shqipe të Mësimit Plotësues në Gjuhën Shqipe, në Gjermani, në qytetet Gelsenkirchen, Münster, Bocholt, Dorsten, Herten ,Varendorf e Recklinghausen të Landit Vestfalia. I edukuar me frymën atdhetare e patriotike të familjes, dhe kyqjen e tij në Lëvizjen për liri të Kosovës, Sejdi N Gashi, nuk i ndahet librit dhe edukimit të nxënësve.

Jeta e mësuesit shqiptar në mërgim ndiqej vazhdimisht nga hafijet e UDB-së. Por, Sejdi N Gashi nuk jepet, vargjet e Naim Frashërit, “Dritë e diturisë, përpara do na shpjerë.. për mësuesin Gashi, ishin himn për punë dhe në jetën e tij. Vlimet e mëdha në Kosovë, mësuesin Sejdi Gashi, do ta bëjnë edhe më të fortë.

Në Gjermani, mësuesi Sejdi N Gashi, për 24 vjet nuk reshti kurrë së punuari. Për 24 vjet Sejdiu nxjorri 24 gjenerata nxënësish shqiptarë, në Gelsenkirchen, Münster, Bocholt, Dorsten, Herten dhe Varendorf e Recklinghausen.

Për punën e bërë mirë dhe si duhet, Sejdiu ishte i adhuruar nga nxënësit dhe i vlerësua nga prindërit e tyre. Vlen të theksohet se me dhjetëra nxënës e nxënëse të mësuesit Sejdi, janë në Universitete dhe kanë mbaruar Universitetet. Me punënë e bërë dhe angazhimin e tij, nxënësit e Sejdi Gashit, u shpërblyen disa herë në konkurset e diturisë, dhe konkurset letrare, si në Këln, dhe në Berlin.

Roli i mësuesit shqiptar në mërgim është shumë i madh. Shkolla ishte dhe mbetet vatra e të gjitha aktiviteteve, kulturore, arsimore, humanitare dhe patriotike.

Duhet theksuar se mësuesi Sejdi Gashi, është njëri nga themeluesit e parë të Këshillit të Arsimtarëve Shqiptarë “Naim Frashëri” në Gjermani. Ky institicion profesional i mësuesve shqiptarë në Gjermani që nga viti 1990 organizon mësimin plotësues në gjuhën shqipe dhe është i pranuar nga organet arsimore gjermane.

E thamë më lart se Sejdi N Gashi, është shkrimtar, mësues dhe patrot.

Sejdi Gashi është autor i Monografisë; 1. Shkolla shqipe në Gjermani, 2. Qëndresa, 3. Fletore pune – leximi im 3 / 4. 4. Leximi im 3 / 4, 5. Plotësori i Abetares, 6. Abetare për fillestarët në mëgrim. Mirëpo, aktiviteti krijues i Sejdi N Gashit nuk mbaron me kaq. Mësuesi Sejdi, shokun më të mirë e ka librin. Sejdi N Gashi bashkëpunon me të gjitha gazetat dhe revistat në mërgim. Sporti për mësuesin e zellshëm Sejdi Gashi, është një dhunti e tij prej moshës së vogël e deri më sot. Mësuesi 67 vjeçar, Sejdi N Gashi, është një figurë e mësuesit të respektuar. Sukses Sejdiut, dhe gjithë të mirat!

Dënime për predikuesit e vdekjes

April 5, 2014 by dgreca

Fakti se grupet terroriste në Siri,luftuakan për një shteti islamik,ishte arsye e mjaftueshme që vahabistat e infiltruar në vendin tonë,të lidhur me rrjetin terrorist “Al-Kaida” në shtetin mbi shtet të Naim Tërnavës që vepron jo vetëm në-por mbi Kosovë, të dërgojnë djem të ri shqiptar si “ushtarë të allahut” për të shkaktuar terror dhe mbjell vdekje e shkatërrim në vende të huaja.

Këto grupe militantësh vahabisto-salafist,bashkë me luftëtarët e indoktrinuar që do kthehen nga andej, ëndërrojnë që jo vetëm në Siri e Irak, por edhe në Kosovë të krijojnë një shtet islamik me kryetar Shqfqet Krasniqin,ku do të qeverisej sipas “ligjeve” të sheriatit dhe rregullit të kamxhikut,prerjes së duarve dhe sakatimit të pjesëve tjera të trupit në mënyrën më primitive dhe kriminale, siç veprohet në vendet përhumbura arabe me stad mesjetar zhvillimi.

Brengës se në Siri u vranë dhjetëra terroristë shqiptarë ku luftojnë disa qindra sish nga Kosova, Shqipëria dhe trojet tjera etnike,këto ditë i`u shtua edhe një rast i një kamikazi trushpëlar nga “fjalimet” me porosi islamiko-terroriste të Shefqet Krasniqit, i cili vrau hiq më pakë se 52 irakian të pafajshëm në atdheun e tyre të përçarë, ani pse me shqiptarët dhe vendin tonë, ata nuk patën kurrë luftë as konflikt.

Fajtor për të gjitha këto sa ndodhin me të rinjtë tanë të varfër e të papunë, janë imamët e tipit ekstremistë, vahabisto-salafist, të cilët nëpër xhamitë e Kosovës, kanë përjashtuar historinë dhe traditën tonë kombëtare e humane, duke i zëvendësuar ato me xhihad e doktrina islamiko-vrastare, dhe rekrutuar pa dijen e prindërve, dhjetëra e qindra të rinj për agjendat e “Al-Kaidës” dhe terrorizmit ndërkombëtar, si në Siri, Turqi e Irak deri më tani,e kushedi edhe në sa vende tjera nesër dhe në të ardhmen.

Krasniqi dhe disa hoxhallarë të tjerë që me sa duket poshtërimin dhe nëpërkëmbjen e popullit shqiptar e kanë shndërruar në pjesë të jetës dhe misionit të tyre antikombëtar, derisa edhe festimin e ditëlindjes së të rinjve shqiptar e konsiderojnë devijim, në anën tjetër mu ata nuk prajnë duke mashtruar dhe keqpërdor pozitën për të rekrutuar të rinj,nxitur urrejtje e dhunë mes njerëzve,me keqpërdorimin e fesë për luftëra, terrorizëm,dërgim shqiptarësh në beteja të huaja dhe kontrabandim të gjithfarë-llojshëm antikombëtar.

Mashtrues të prapambetur dhe agresiv si Shefqet Krasniqi, Enis Rama, Fuad Ramiqi, Irfan Salihu e të tjerë, janë kthyer jo vetëm në rrezik serioz për vendin, por edhe si predikuesit më vdekjeprurës për të rinjtë tanë, të cilët me Kuran në dorë dhe “allahun” në gojë, pa kursyer jetërat dhe vuajtjet e tyre, i vjedhin nga familjarët pa paralajmërim për ti quar në luftëra dhe fushëbeteja të huaja, pa i njoftuar kurrë mbi shkakun as destinimin.

Ata keqpërdorin pa asnjë respekt traditat,tolerancën dhe të kaluarën tonë njerëzore,duke shfrytëzuar çdo mundësi veprimi, përfshi edhe keqpërdorimin e mjeteve të informimit publik për nxitjen e mosdurimit, shpërndarjen e urrejtjes në mes të njerëzve dhe shkelur me të dy këmbët mbi historinë,të kaluarën dhe të tashmen tonë,të cilët jo vetëm se sot përdhunojnë kushtetutën e vendit,por nesër mund të kërkojnë shtet islamik me ligje të sheriatit edhe në Kosovë.

Heqja e kokave, dhe prerja e njerëzve për së gjalli (në anën e sipërme të qafës) me shpata dhe hanxhar, shoqëruar me ulërima trishtuese “allahu akbar”, para masës se ekzaltuar, është vepër terroriste, është terrorizmi vet .Kjo nuk ka të bëj asgjë me fe as me Zot.

Se nga e morën këtë ide oportuniste dhe utopike hamam- imamët e tillë, se Zoti i pranuaka shqiptarët vetëm si vrasës në parajsë, këtë nuk mund ta dijë askush përveç “kogjabashëve”(qeveritarëve) vendor të cilët, pasi që e rjepën shtetin me hajni,nepotizëm e korrupsion,nuk e patën aspak problem tu epnin aq shumë fushëveprim dhe liri të pafund edhe folkloristëve agresiv të terrorizmit islamik në vendin tonë.

Atyre të cilët pa fije turpi, ndrojtje as kontrolli ligjor ,për vite të tëra vazhdojnë ti mashtrojnë të rinjtë tanë dhe ti dërgojnë në vdekje të parakohshme, duke i mashtruar dhe mësuar mbrapsht se tek “perëndia shkohet vetëm duke vrarë”,duhet treguar vendi, dhe paguar haku,një orë e më parë, siç e duan rregullat e ligjit kundër terrorizmit dhe civilizimit mbarënjerëzor kudo në Botë.

Përveç qindra arsyeve tjera, kemi edhe aktin më tragjik të këtyre ditëve nga një shqiptarë i indoktrinuar nga Shefqet Krasniqi, i cili kreu një sulm terrorist në Irak,ku la 52 të vrarë.

Përveç qeverisë e cila u ka hequr tërë frenjat predikuesve të terrorizmit islamik në Kosovë, na bëri të gjithëve ta përjetojmë rëndë këtë ngjarje dhe ktheu kujtesën e plagëve tona të cilat ende kullojnë gjak, që nga lufta jonë -jo e largët, kur islamistët jo vetëm se solidarizoheshin me vrasjen e fëmijëve tanë, që kryenin pushtuesit, por ndanin një m… bashkë me ta, siç vazhdojnë ta hanë edhe sot me Serbinë, shumica prej tyre.

Ndaj në këtë rast,natyrshëm ne solidarizohemi me familjarët e viktimave të pa fajshme nga një terrorist që për fat të keq doli të jetë pjesëtar i kombit tonë dhe nxënës i Shefqet Krasniqit i cili sipas mësimeve të tij “hyjnore” u mori jetën pa hak as hile gjithë atyre njerëzve në vend të vet.

Poashtu çdo shqiptar i Kosovës që e ndjen veten ende të tillë dhe besimtar i ndershëm e tradicional, pajtohet plotësisht me deklaratën e SPBI (Sindikata e Punëtorëve të Bashkësisë Islame) e cila me të drejtë theksoi se të gjithë ata imam të cilët thërrasin të rinjtë tanë për të shkuar në fushëluftime të huaja,janë njerëzit më të ligë të fesë dhe të kombit.

Kjo edhe për faktin se ne si popull liridashës, për afro një shekull robëri,kemi bërë luftë e përpjekje për çlirim,por kurrë nuk kemi përdor, as kundër pushtuesve tanë akte terroriste.

Vrasja tinëzare dhe hedhja në erë duke marrë jetën e mbi 50 shtetasve të huaj dhe lënë jetim qindra fëmijë të pafajshëm, në vendet e popujve tjerë, pa qenë në konflikt as në luftë me ta,nuk kanë qenë kurrë karakteristika të popullit tonë.
Ky, akt terrorist dhe turp i papresedan,mund të jenë vetëm mësime të terroristëve islamik dhe predikuesve të vdekjes-vahabisto “shqiptar” ndaj, në mënyrë që akte të tilla të mos përsëriten më,këta predikues duhet gjykuar dhe dënuar, sa më shpejtë, rëndë dhe me shumë vite burg.

Të gjithë ata të ashtuquajtur imam që për vite të tëra guxojnë të nxisin urrejtje dhe mbjellin terror në shpirtrat e të rinjve tanë,duke i dërguar edhe në luftëra të huaja për ti bërë mish për top, në vende të largëta e të panjohura për ne, me të cilat dëshirojmë të rrimë në distancë kështu si jemi dhe nuk duam as vdekja të na bashkojë,duhet izoluar në karantina të veçanta,vënë shenjat dalluese të vdekjes në ballë, dhe të vendosen tabela me shënime për rrezikun që u kanoset të gjithë atyre që bien në kontakt me ta.

Predikuesit shqipfolës të vdekjes dhe tradhtarët më të rrezikshëm që tash për tash ka kombi shqiptar me aktet e tyre duan që bota e civilizuar e cila ndihmoi çlirimin e vendit tonë,të na kthej shpinën përgjithmonë. Ata, janë shëndrruar në një drogë psikike të cilët pa asnjë ndrojtje, mashtrojnë dhe marrin në qafë fëmijët tanë të pafajshëm. Ndaj,sa nuk është mbytur çdo masë durimi dhe shpërthyer ndonjë luftë civile, e cila nëse vazhdojnë këto trende,nuk mund të shkojë largë,të mbyllen ideatorët dhe programuesit e vrasjeve. Përndryshe një ditë do të detyrohemi që me të gjitha mjetet, ti mbrojmë fëmijët tanë nga indoktrinimi dhe përgatitja për vdekje të paarsyeshme dhe të parakohshme nga predikuesit e terrorizmit. Dhe sa s’është bërë vonë, duhet medoemos që për kategorinë e përmendur të keqbërsëve, të vihen në fuqi ligjet e luftës dhe frymëzuesit e këtyre tragjedive të ndiqen penalisht për terrorizëm ndërkombëtar.

Të njëjtit “predikues”dje kërkonin shamia,sot luajnë me luftë e eksploziv në Siri, Turqi e Irak, nesër do të kërkojnë bomba për hedhjen në erë të besimtarëve shqiptar nëpër faltoret tona, nxënësve nëpër shkolla, udhëtarëve nëpër stacione trenash, autobusësh,aeroport etj, ndaj për të çliruar plotësisht shpirtin e popullit tonë të shumëvuajtur nga “katil” të tillë të shpirtit dhe jetës së njerëzve të pafajshëm, duhet që sa më parë, të gjithë predikuesve shqipfolës të vdekjes dhe terrorizmit në vendin tonë, me urgjencë tu hiqet shtetësia dhe dëbohen përgjithmonë në vendet me mësime terroriste, prej nga kanë ardhë, pa të drejtë kthimi në Kosovë, Shqipëri dhe të gjitha trojet tona shqiptare kudo që ato janë.

Gani Qarri Cyrih 4 Prill 2014

MONOGRAFIA PER TAFIL BUZIN SI HOMAZH PER AUTORIN

April 5, 2014 by dgreca

Nga Keze Kozeta Zylo/

Kur jeta e një njeriu këputet në mes para kohe padyshim që kujtimet që lë pas janë gjurmë në memorje, si një Hënë e bukur vere. Në këtë esse e kam fjalën për autorin e disa shkrimeve, librave, kryeredaktorin e gazetës së mirënjohur “Trebeshina” e cila është bërë një tribunë e mendimit të lirë tepelenas dhe mbarëkombëtare. Ndoshta mund të mos takohesh kurrë me një njeri gjatë jetës tënde, por shkrimet, gazetat, librat që kanë lënë bëhen miq pakuptuar me të gjithë lexuesit e tyre.

Duke e pasur për zemër gazetën “Trebeshina” jo vetëm si tepelenase, por dhe si një lexuese që më ngazëllehet shpirti kur shikoj publikimin e suksesshëm të saj, kam parasysh padyshim dhe një nga kontribuesit kryesorë të kësaj gazete si ish kryredaktorin të ndjerin Lumo Paza i cili u nda para pak kohe nga jeta.

Në kollonën e gazetës ku ai publikonte vazhdimisht dukej sikur mbinte një lule e bukur Trebeshine i cili me majën e penes qëndiste botën e tij shpirtërore. Ato trokisnin fort në zemrat e lexuesve edhe pse krijuesi shpesh herë mund të ndesh me netë skeptike, por degët e pemëve thyheshin nga pesha e frutave të pjekur të vjeshtës tepelenase.

Ishte një mësues që eci gjurmëve të historisë duke na dhuruar shumë libra ndërmjet tyre dhe monografinë: “Tafil Buzi, kryekënga e trimave”, libër që erdhi mbi krahë pulëbardhe mbi dallgë oqeani dhe përhapte zërin e Tafil Buz mustaqeziut i cili të kujton këngën e famshme popullore si: Ndë Stamboll karta dërgojnë/ Se raeja po lëftojnë/ Që në Berat’ e në Vlorë/ U mbush deti me pamporë/ Një pasha me tre taborë/ Misërishtatë i korrë/ Se e dinë me kë lëftojnë/ Me Gjon Lekë Kuçin thojnë/ Gjon Lek’ e Hodo Aliu/ Mbë dorë palla ç’ju ngriu/ Tafil Buz-mustaqeziu/ Nga Gryk’ e Kuçit arriu/…

Libri thotë autori është mbështetur në materialin arkivor të përkthyer në gjuhën shqipe kryesisht prej arkivave osmane, në botimet e historianëve e të kronistëve tanë ku trajtohen lëvizjet kryengritëse kundër osmane të asaj periudhe, në burimet gojore e të dhëna të tjera arkivore të nevojshme për një monografi.

Ishte një zë tepelenas me ëndrra të një kundrimi magjik duke u bashkuar në peizazhe shetitëse me vatranët e fillimshekullit të kaluar tepelenas. Në të tilla projekte pa çmime të epërme shihet pasqyra e një edukatori me duar të blerta që sjellë lule bjeshke duke i dërguar mesazhe qiellit nga ditari i tij si me refrenin: Buken tonë të përditshme falna sot!

Tafil Buzi ka frymëzuar shqiptarët në kryengritje kundër osmanëve si dhe poetin e shquar Agim Shehun i cili ndër të tjera në poezinë “Fotografia” e Gjolekës shkruan:

“Tafil Buzit të m’i thoi/ Gjoleka s’e turpëroi/ isua e maleve tejpërtej kumboi/ Gjoleka’ po formohej pikturë/ mbi piedestal Heroi.
Monografia e publikuar për Tafil Buzin nga autori Paza të kujton nobelisten e shquar amerikane Tony Morrison e cila thotë se: Në qofte se ju vërtetë doni të lexoni një liber, por akoma ky libër nuk është shkruar, ju duhet ta shkruani atë.

Është ditari i një mësuesi si një degë e bukur lule molle që varet nga një guvertë e bukur reje të argjendtë dhe që hedh petale pikëllimi të ndarjes parakohe. Nga bardhësia e degëve me lule të bardha molle bariu i Trebeshinës me fyellin magjik përflak si vetëtimat tingujt tek lexuesi i rregullt ngase dehet dhe digjet metaforikisht brenda tyre.

Monografia “Tafil Buzi – Kryekënga e trimave” e studiuesit Limo Paza, është botuar 10 vjet më parë, me rastin e 175-vjetorit të Kuvendit të Beratit, pararendësja e denjë e promovimit të figurës së Tafil Buzit në Shqipëri!

Në fund të vitit 2013, Presidenti i Republikës së Shqipërisë, z. Bujar Nishani e nderoi Tafil Buzin, me titullin e lartë “Nderi i Kombit”.

Dhimbja e ikjes për këdo është e madhe, por po aq dhe për krijuesin si në rastin në fjalë për të ndjerin Lumo Pazën, ndaj dhe familja, fëmijët për momentin mund të hutohen, por krenohen me veprat dhe shkrimet që ka lënë.

Ato ngelen strehë e kujtimeve, një shteg ylberi ku Pegasi fluturon i lirë, i lirë.

Ishte një mësues dhe krijues që eci rrugëve të pashkelura dhe ndali pranë Trebeshinës, malit lirik që çdo udhëtar çmendet nga magjia e gjirit të tij që pikon kulloshtër. Ishte një k/redaktor që s’u lodh kurrë brenda kullës që sillte gjithë blerimin e stinëve, paçka se ndonjëherë ato mund të egërsoheshin si shterpa.

Ai tashmë është në shtëpinë qiellore ku prek dhe sheh qartë me sytë e Diellit gazetën “Trebeshina” i cili shkriu gjithë mundin dhe dijen për të.

Krijimet e tij nuk janë zymtësi muzgu vjeshte dhe ato nuk e lënë punën dhe idetë e hedhura të mpiksen si pikëz gjaku në ndonjë pjesëz trupi, apo të vajtojnë në ndonjë shkarpë të thyer si këngë qyqeje, ato janë veçse ditar i blertë i nje mësuesi, i një autori që komunikon përjetësisht. Gjuha e përdorur si deti i thellë pasqyrohet kaltërsisht në sytë e lexuesve dhe qëndron si syprinë e qetë për pritje të tjera me vazhdimësi besnikërie dhe mirënjohjeje nga kolegët e tij të dashur.

5 Prill, 2014

Staten Island, New York

DAN GASHI: PIKTOR DHE POET SHQIPTAR NE MESIN E KRIJUSEVE GJERMAN!

April 5, 2014 by dgreca

Nga Asllan Dibrani/ Gjermani/

Te flasësh për njerëzit e artit kulturës dhe veprimtarisë gjithmonë njeriun ndien privilegje ,shpirtërore të publikimit mbi vlerat e tyre. Kjo që thamë lart është e dyfishtë kur shkruajmë për krijuesit jashtë atdheut.
Ta kujtojmë rëndësinë e rilindësve dhe veprimtarëve që s’pushuan kurrë deri sa realizuan
pavarësinë e Shqipërisë. Nga ata u dëgjuar zëri ,vaj kënga poezia ,por edhe kushtrimi për shtjen kombëtare…
Kur Shqipërinë e okupua me dhunë nga okupator të ndryshëm, por edhe Kosova
dhe trojet tjera që akoma janë një pjesë e trungut shqiptar nën sundimin e egër të grabitqarëve fqinjnë…
Rast të tillë kemi edhe Dan Gashin, piktor dhe poet kosovar,qe nga viti 1969 u largua nga vendlindja dhe jeton e vepron mbi katër dekada ne atdheun e ri në Gjermani.
Para se t ́largohet nga vendlindja për mallin dhe dashurin se kishte, shkruan këtë poezi poeti dhe piktori ynë z.Gashi:

LARGIMI NGA VENDLINDJA

Dielli mëngjesit sa kish lindur.
Mars. Pranvera kish filluar,
Në odë të kullës, sofra shtruar,
Kush s ́ afrohet si më parë,
Nënës i dridhen zemër e duar,
Baba ulur rrinë mënjanë,
Thith duhan e s ́thotë një fjalë.
Oxhaku i kullës nxirrte tym,
Mjegulla fushës që bërë jorgan
Heshtte Bali, qanushi im

Heshtnin muret e shtëpisë…
Në trojet të vjetra të Dardanisë.
Ujz, Gjakovë, Mars , 1969
Autori në vendin e ri në fillim qëndrimit larg atdheut filloj mallin për atdheun me këto vargje:

MERGIMI
Shikoj rreth e rrotull,
Një dhomë të panjohur,
Një dritare e vogël
Dera karshi saj…
Pranë dritares zogjtë,
Këndojnë pa pushuar
Ciu ciu e ikin
Duke fluturuar.
Vallë a mos më njohin,
Se këtu jam i huaj…

Prill 1969

Përheq poezive, ai punoj me përkushtime edhe me
brushë peizazhe, portrete dhe artin modern,bukuritë e natyrës dhe vlerat nga atje ku kishte lindur në Ujz-Gjakove, Tek “Ura e Fshejte”,buze Drinit të bardhe, se udhëton e lidhe rrafshin e Dukagjinit dhe trojet e artit kombëtar e njerëzor…Qe Projektoi,lexoj,pikturoi në botën e vete…Me sy e dashuri në vegjëlinë e hershme…Danin e preken dallgët e kurbetit ndër gjeneratat e para tani mbi katër dekada vepron e jeton në mërgim.

***
Dan Gashi lindi me 1947 në Ujz-Gjakovë. Pasi i kreu mësimet fillore dhe të mesmen në vendlindje, i detyruar nga kushtet e vështira ekonomike, në Mars të vitit 1969 emigron në Erlangen të Gjermanisë,Punoj fillimisht në Erba-Erlangen, dhe pastaj në ndërmarrjen botues, “Pestalozzi Verlag”, në Erlangen, gjë qe e afron më shumë me letërsinë dhe artin. Ndjek nga afër veprimtaritë e tyre, sidomos ato kulturore e sportive, dhe merr pjesë gjallërisht në to, duke krijuar miqësi edhe me shumë veprimtare te kulturës dhe artit gjerman. Me 1973 nis të merret seriozisht me pikturë dhe poezi. Dorëshkrimet e shumta që i ruan me kujdes, janë dëshmi e gjallë e punës krijese.
Po në atë vit vendoset ne Baden-Baden të Gjermanisë. Shkurt 1973, fillon punë në Daimler-Benz Getribe Werk Gaggenau. Gjatë viteve 70-80, aktivizohet edhe në grupe folklorike me karakter kombëtare, në disa qendra të Gjermanisë, Francës dhe Zvicrës. Në vitet, 80-90 i përkushtohet më shumë çështjes kombëtare,duke ndihmuar drejtpërsëdrejti në të mirën e Kosovës se okupuar nga terrori i egër serb.
Talentin e tij e zbuluan ujërat e Drinit të Bardhë ,malet peizazhet , kullat po edhe figurat
kombëtare nga e cila vite mbas vitesh pa ju ndarë tani ma ka bërë emër edhe në Gjermani.
Preokupimet me artin ishin që nga fëmijëria nga të cilat ato qe mbeti pa i thëne atje nga koha e regjimit te egër jugosllavo-komunist, kundër artit shqiptar në Kosovë, Dani i përmblodhi në librat e tij po edhe në pikturë këtu në Gjermani. Bota e mërgimit, autorin e mundonte padrejtësia dhe fjala e lire se ishte ne atë kohe e okupuar nga dhuna dhe terrori kundër njerëzimit…Në këtë shtegtime jete,z. Gashi,punoj me përkushtime,me sport,art e kulturë dhe mblodhi shënime kujtimesh nga rruga jo e lehtë, për te dhe popullin qe ishte i okupuar me dhunë, e ndiente edhe mungesën dhe lirinë e fjalës…
Artisti ynë Dan Gashi, pati fatin që të jetë qytetar i Baden-Baden të Gjermanisë, në Republikën e Baden-Württenbergut, që jeton,krijon dhe prezanton artin kombëtar e kulturor…Në një qytet të bukur-turistik. Qytet, se ka art,kulturë,tradite dhe posedon universin tradicional…Qytet-Urlidhëse,se lidhe Francën e Gurmaninë,bashkon ekonominë evropiane,dashurin dhe paqen e artit universale…

Autori i përkushton disa vargje si ma poshtë këtij qyteti të bukur:

LULJA E BADEN-WÜRTTEMBERGUT

Baden-Baden, qytet i bukur,
Ngjyra-ngjyra sikur flutur.
Lumi “Rain” , uji mirësisë,
Në mes Francës e Gjermanisë.
Këtu afër Strasburgu,
Parlamenti Europian
Nuk ka më mur Berlini,
Që ndan vëllain me vëllanë.
Baden-Baden Lule në Baden-Württemberg.

Mbas mbarimit të luftës në Kosovë ai e vizitoj Kosovën po edhe Shqipërinë. Takimet me miq dhe krijues i sugjeruan që vargjet e veta t’i botoj në ndonjë përmbledhje,por edhe pikturat ti publikoj përmes ekspozitave sa ma parë .Kuraja dhe përkrahjen e përfituar autorin shpejt e gjet me botimin e përmbledhjes së librit nën titullin “Atje ku më njohin zogjtë” Shqip dhe Gjermanisht,ne çdo mes të hapur vihet një pikturë, ose një poezi.
Biseda jonë që patëm tek zoti D.Gashi, ai shprehet se në krijimtarinë e tij, vendlindja dhe natyra e origjinës janë motivet thelbësore që i derdh në pëlhurën ,pra në Ujz të Gjakovës, me çka e prek realitetin me një botën e lirë, ligjore dhe demokratike, pra në Gjermaninë perëndimore, sepse thotë mu dha mundësia të shpreh atë që më tingëllonte në shpirt. Zoti Gashi lëne të kuptojmë se gërsheton poezinë mbi dashurinë dhe mallin për atdheun , por edhe me brushë peizazhin mbi bukuritë e natyrës dhe vlerat nga atje qe i shijoj me sy në vegjëlinë e hershme. .Përveçse merret me poezi e pikturë,Dani ushtroj suksesshëm edhe artin e sportit të karate-së, ku viteve të tetëdhjeta fiton shkallën e par:(Dan)Karate-Shotokan.dhe Maisterdiplom, Është fitues i disa çmimeve dhe i nderimeve të tjera.
D.Gashi është pjesëmarrës i mbi 60 Ekspozitave, nacionale dhe internacionale
në pikturë, si në Gjermani,Grancanaria-Spanjë, Kosovë, Shqipëri, Egjipt dhe Rusi…është anëtar i kryesisë së dy shoqatave të arteve në Gjermani.”ZEITKUNST” dhe “ARTIST FOR FREEDOM e.V.Gjermani…
Krijuesi me individualitet të spikatur, D.Gashi, krijoi një model të ri vjershërimi të pikturimit, në
modelin artistik të realizmit me mjeshtri, duke përbashkuar filozofinë krijuese popullore të traditës me atë moderne…Veprimtaria jetësore dhe krijimtaria e tij artistike na bëjnë të ndihemi me dinjitet përballë botës së civilizuar.
Dan Gashi në atileun e vet i stërmbushur me piktura të ndryshme të cilat shpesh e boshatis me ekspozimin e këtyre pikturave në pika të ndryshme !
Vizitën me këtë piktor dhe njeri të penës e përfunduam me një përshtypje shumë të mirë artistike, nga e cila do të na mbetet për shumë kohë në kujtesë takimi me një njeriun të kulturës artit dhe brushës nga e cila edhe ne e përgëzoj me suksese tjera në krijimtari.

Baden-Baden – Gjermani prill 2014