Shqiptar, shmangu prej konfliktit sa më tepër që të mundesh! Por, nëse të detyrojnë, atëherë lufto si një burrë.
Nga Aurel Dasareti*/
Unë nuk kam hyrë në politikë, por flas për politikën. Unë dua që çështja të jetë e njohur në vend që unë të jem i njohur.
Ariu i Karpateve nuk është duke fjetur: Para disa ditësh mijëra ushtarë shënuan Ditën e Fitores ruse të Luftës së Dytë Botërore në Sheshin e Kuq, Moskë. Putin tregon muskujt. Paradë ushtarake më e madhe që prej Luftës së Ftohtë. Pjesë e qartë në rrugën e Vladimir Putinit drejt qëllimit për rivendosjen e Rusisë si një fuqi e madhe.
Jo rastësisht. Kohët e fundit patriotizmi në Rusi është i madh. Demonstrimi i fundit është një pjesë e rëndësishme e propagandës së luftës së Putinit, dhe një mënyrë e qartë për të treguar muskujt.
Kjo është pjesë e një plani më të gjerë…
– Shumë punë mbetet, por ne do të arrijmë të kalojmë nëpër të gjitha vështirësitë, sepse ne jemi të bashkuar. Dhe, kjo do të thotë se ne jemi edhe më të fortë, – u tha Putini masave që ndoqën paradën.
Ne duhet të kujdesemi që të mos mendojmë se rusët janë “qesharak”. Me sa duket ata e kanë mbajtur nivelin e mbrojtjes së të tyre më mirë se sa Evropa Perëndimore…
Ndërkaq, edhe shqiptarët kozmopolitë do të zhvillojnë paradën në bulevardin “Dëshmorët e Kombit” në Tiranë, 17 Maj. Megjithatë, në paradën e shqiptarëve, nuk do të marshojnë Forcat e Armatosura të Shqipërisë, me tanke e raketa, por homoseksualët – me biçikleta.
***
Psikologët në të gjithë botën janë duke punuar drejtpërdrejt me njerëz të cilët kanë qenë viktima të luftës dhe abuzimet e të drejtave të njeriut, ish- ushtarëve, fëmijë, gratë që janë përdhunuar si pjesë e luftës, dhe me grupe të cilët janë të detyruar të largohen nga pragu shtëpiak dhe të jetojnë në pasiguri. Më me kompetencë se të tjerët, ata mund të flasin në lidhje me marrëdhëniet midis ndihmës psikologjike, masa ndëshkuese kundër atyre që janë përgjegjës, dëmshpërblimit të viktimave dhe rindërtimin e institucioneve që mbrojnë drejtësinë dhe shëndetin.
Veteranët e luftës pa strehë mbi krye
Pas luftërave të Ushtrive Çlirimtare Shqiptare (1998-2001) në Kosovë, Kosova Lindore dhe FYROM, shumë nga veteranët e luftës vuajnë me probleme të shëndetit mendor si rezultat i pjesëmarrjes së tyre në luftime kundër armiqve sllavo-ortodoks.
Unë di për shumë të tillë. Vuajnë nga Çrregullime të Stresit Post Traumatik.
Heronjtë e harruar: Ata kanë marrë pjesë në operacionet e ndryshme luftarake me Flamurin Shqiptar në uniformë. Shumë prej tyre kanë rrezikuar jetën për Atdhe dhe e shkatërruan më tej jetën e tyre pas përfundimit të luftërave. Papunësia, mungesa e ndihmave sociale, mungesa e shërbimeve shëndetësore, mungesa e një strehe mbi krye për veten dhe familjen, janë këto problemet kryesore të pjesës më të madhe të veteranëve. Kjo situatë ka ndikuar shumë që stili jetësor dhe shëndeti i tyre fizik dhe psikik të dobësohet për çdo ditë më tepër.
Përjetimet në beteja, rikujtimi i situatave dramatike të pakëndshme nga koha e luftës, shpesh kthehet në pagjumësi dhe një përdorim të lartë të alkoolit. Nga mjerimi i gjithanshëm, ngushëllimet i kërkuan në abuzimin e alkoolit, të lëndëve narkotike…
Janë të margjinalizuar në shoqëri.
Shumë prej tyre nuk janë në gjendje për të lexuar as gazetat, të dëgjojnë radion apo të shikojnë lajmet në TV.
Qeveria e Kosovës, partitë shqiptare në FYROM dhe Kosovës Lindore domosdoshmërish të nisin një plan për të siguruar një fond për çështjen, dhe zbatimin e masave, ashtu që veteranët (shumë prej tyre invalid të luftës) të ngrihen në një pozitë më të mirë. Shoqëria shqiptare e ka obligim të trajtojë me respekt heronjtë e harruar, vëllezërit e mi të fushëbetejës.
Veteranët kanë kontribuar me gjak për të siguruar paqen dhe lirinë, janë krenaria e kombit.
Nuk do t`i zhgënjejmë heronjtë e luftërave çlirimtare.
Ne gjithmonë do të kujdesemi për këtë të vërtetë të shenjtë, e cila nuk zbehet dhe ne nuk do të lejojmë që heronjtë të përbuzen, diskriminohen, tradhtohen apo harrohen; ata që nuk u kujdesën për veten e tyre por u sakrifikuan për të siguruar lirinë dhe paqen në Atdhe dhe botë.
***
Po, ti mund të kuptosh
Ushtarët nuk kanë një monopol në historinë e asaj se çfarë është lufta, i rrëfehem gruas time.
Unë kurrë nuk mund të imagjinojë atë përmes të cilës ke kaluar, më thotë ajo.
***
Tani disa rreshta (nga Ditari im luftarak: “Dera e pestë e ferrit” … Ndokund në Evropë, Gusht 1995). Kjo sa për ilustrim, për ata që nuk kanë qenë pjesëmarrës në luftëra, t`i kuptojnë pak më mirë veteranët.
Bari i verdhë-gjelbër mund të jetë 2-3 metra i lartë. Frynë erë e butë. Në këtë qilim kodrinash janë transporti me ushqim, veshje, medicinë dhe armë, municion…
Shumica prej nesh kanë peshë të rëndë në shpinë. Ecim përpara të uritur dhe rraskapitur. Bari i ashpër ndeshet me fytyrat tona. Era është e fortë. Do të ishte shumë e kotë sikur të përpiqemi ta largojmë atë nga fytyrat. Me kohën mësohemi ta durojmë, ka shumë gjëra tjera për të cilat duhet të kujdesemi.
Shkelim edhe mbi pengesa drurësh dhe gurësh, kjo kërkon vigjilencë të vazhdueshme të mos pengohemi dhe rrëzohemi. Nuk është e mundur për të parë më shumë se një ose dy ushtarë përpara. Bari është si një mur.
Nga lart duhet të jetë një pamje e mahnitshme, kjo kolonë luftëtarësh në formën e gjarprit që marshon përpara. Por detyra jonë është shumë sekrete, askush nuk duhet të na shoh ndonjëherë nga ajri, edhe pse ka shumë që përpiqen.
Pandërprerë duken në qiell aeroplanë zbulimi, aeroplan bombardues dhe sulmues. Para se ata të kenë një shans për të na zbuluar, shtrihemi afër njëri-tjetrit në barin e dendur. Bimësia në këtë vend na jep një mbrojtje të mirë kundër agresorit.
Nga koha në kohë ne duhet të kalojmë nëpër zonat e hapura. Atëherë tërë kolona e batalionit prej 473 ushtarësh ndahet në grupe më të vogla. Natën vendimtare për aksion kaluam lumin. Ne kemi ardhur me vonesë, në mesnatë, dhe batica është tashmë në rritje. Më tepër se gjashtë orë jemi të shtrirë duke pritur momentin e volitshëm që të mundemi me kujdes të depërtojmë në territorin e pushtuar nga armiku…
Ushtarët nikoqir i shtrojnë batanijet dhe shtrihen aty për të ra në gjumë. Ata nuk shtrihen kudo, por në një unazë rreth nesh, vëllezërve të mi të fushëbetejës, 14 luftëtarë të ardhur nga përtej oqeaneve. Zgjati do kohë derisa unë dhe miqtë e mi e kuptojmë se luftëtarët vendas na respektojnë dhe kujdesen më shumë për ne sesa për vetveten. Zgjohem pas disa orë gjumi dhe mendja ime pikërisht fillon të bredh mbi armikun që është i pozicionuar vetëm pak kilometra nga ne dhe betejës që afrohet…
Batalioni rreshtohet. Jepet “Urdhri luftarak për aksion”, u them:
“Luftëtarë, vishni gjithë armatimin e Perëndisë, që të mund të qëndroni kundër kurtheve të djallit. Sepse ne nuk luftojmë kundër gjakut dhe mishit. Por kundër okupatorëve, terroristëve, principatave dhe pushteteve, kundër sunduesve barbar të këtij terri. Nuk do të kursejmë fëlliqësirat. Toleranca bëhet një krim kur zbatohet kundër së keqes. Është dhuna e organizuar në krye ajo që krijon dhunën individuale në bisht. Fituesi ka të drejtë, sepse ai shkruan ligjet.”…
Një ushtar përpiqet të dezerton vetëm disa minuta para fillimit të përleshjes. I afrohem. Është i moshës time, 18 vjeçar, beteja e parë e tij. Dridhet. Më vjen keq. I pëshpëriti: “Shmangu prej betejës sa më tepër që të mundesh! Por, nëse të detyrojnë, atëherë lufto si një burrë.” Dhe, luftoi si burrë…
***
Veprimet e dhunshme janë punë e një ushtarit, suksesi apo mossuksesi i atyre veprimeve përcakton aftësinë e dikujt në këtë profesion. Nuk mund të ekzistojë asnjë çlirimin kombëtar para se forcat nacionaliste të ndërhyjnë për dhunën çlirimtare. Nuk ka popuj në botë të cilët kanë qenë viktima të forcave të pushtimit të huaj, që pa gjakderdhjen e tyre kanë arritur çlirimin dhe siguruar fitoren përfundimtare për çështjen e tyre – një pavarësi të vërtetë kombëtare.
Mjerisht, në luftërat e drejta çlirimtare ka gjithmonë vrapues që e shohin mundësinë e fitimit të shpejtë financiar në bashkëpunim me armikun. Por, shumica përfundon si ky vrasës i moshuar:
Sherri për një vrasës plak: Përmes më shumë se pesëdhjetë vjet, Ruud e ka kryer punën e tij si një vrasës i paguar në një mënyrë të përsosur dhe të lehtë. Megjithatë, një ditë ajo shkon keq. Viktima është vrarë vetëm disa minuta para se të arrijë Ruud, dhe kur ai dëgjon sirenat që afrohen, e kupton se dikush e ka joshur atë në një kurth. Papritmas ai nuk është më gjuetari, por ai të cilin e ndjekin…
Kjo nuk është një qasje që ne duam. Por ne jemi të gatshëm për të përmbushur sfidën.
* Ekspert i shkencave ushtarake-psikologjike (dasaretiaurel@yahoo.com.au)
Archives for May 2014
ARMË DHE DROGË NË SHTËPINË E SHQIPTARËVE NË BRUKLIN
Policia gjenë një arsenal të shumtë me armë zjarri; pushkë, revole, automatike, shpata, hanxhare, drogë në shtëpinë e shqiptarëve në Brooklyn/
Sipas burimeve policore në NEW YORK, katër persona u arrestuan dhe një arsenal armësh u kap gjatë një bastisjeje të policisë në një shtëpi Brooklyn të enjten në mëngjes,15 Prill.
Një dedektiv kishte zbuluar se armët ishin depozituar në një shtëpi në adresën 175 Dahill Road në Kensington, Brooklyn, NY. Policia ka ekzekutuar urdhërin e kontrollit në banesë rreth orës 07:00. Gjatë kontrollit ata gjetën pushkë 9 mm, pistoletë gjysmë- automatike , dy revole , tetë shpata , një hanxhar dhe më shumë se 200 copë municion. Hetuesit gjithashtu gjetën drogë , shpata , thika dhe pistoleta ajrore , tha policia .
Policia arrestoi Bashkim Sylmetaj , 36; Michael Sylmetaj , 42 ; Adem Sylmetaj , 38 ; dhe Zenaida Vaysberg , 32.
Të arrestuarit përballen me akuzat për posedim kriminal të armëve, posedim kriminal të një substance të kontrolluar dhe posedim të paligjshëm të marihuanës , tha policia.
Sipas policisë , Rreshteri Jeremy Berson, ka siguruar informata të mjaftueshme për Njësinë e Operacioneve Speciale 62, për të marrë një urdhër kërkimi për shtëpinë 175 Dahill Road në Brooklyn . Kur Berson dhe oficerë të tjerë kanë ekzekutuar urdhërin e kontrollit, ata gjetën një arsenal të madh armatimi.
Ja iventari i armëve të kapura;
9 MM Highpoint Rifle-Defaced
380 Cal loaded Bryco semi-automatic handgun
357 Cal Taurus Revolver
38 Cal INA Brazilian Revolver
50 rounds of 45 cal ammunition
50 rounds of 9MM ammunition
67 rounds of 347 cal ammunition
50 rounds of 38 cal ammunition
17 rounds of 380 cal ammunition
A 45 cal magazine
8 swords
1 machete
8 Codeine tablets
Assorted knives and air pistols
NJË OPOZITË E SHPARTALLUAR KUNDËR NJË QEVERIE ENDE TË PAKONTURUAR
Opinion Nga SKËNDER BUÇPAPAJ/
Pamë një përplasja të re midis opozitës dhe qeverisë, inskenuar në mënyrë të njëkohëshme në sallën e Kuvendit të Shqipërisë, ku pritej të mbahej seanca plenare e radhës dhe jashtë Kuvendit, në sheshin pranë, ku mbahej protesta e opozitës. Ishte një pritë e organizuar nga njëra palë, së cilës tjetra palë nuk mund t’i shmangej duke ua ndërruar kohën apo vendin lëvizjeve të saj.
Kjo përplasje më kujtoi duelin në aktin III, skena IV të një prej komedive më dëfryese të Uilliam Shekspirit, “Nata e Dymbëdhjetë” (për ironi të rastit, autori i ka vendosur ngjarjet diku në brigjet e Ilirisë), të cilin e ruajmë gjatë në kujtesën tonë edhe falë realizimit të përkryer nga Roland Trebicka dhe Roza Anagnosti, respektivisht nën petkun e Sir Andrew Aguesheek dhe të Violës (alias Cesarios). Skena në fjalë është konsideruar nga kritika si një lojë brenda lojës, pra si një komedi brenda vetë komedisë.
I shtrënguar të tregojë burrërinë e tij, Sir Andrew i shpall duel Cesarios, të cilin e mendon si rival në dashurinë e tij të refuzuar ndaj Olivias, ndërsa Cesario (pra Viola), pré e pashmangshme e rrethanave, është e detyruar të përfshihet në rrengun e radhës.
Të dy kundërshtarët, në përplasjen e tyre, bëhen qesharakë ngaqë i druajnë njëri tjetrit – deri në panik – për të hyrë në duel. I pari ngaqë nuk e ka burrërinë e nevojshme, i dyti ngaqë nuk e ka përgatitjen e nevojshme. Kjo, në të vërtetë, është simbolika që mua më intereson në rastin e përplasjes midis opozitës dhe qeverisë në Tiranë, nga 14 shtatori e këndej.
Një opozitë e shpartalluar në radhët e saj, në moralin e saj, në motivet e saj u paraqit edhe në protestën e së enjtes së 15 majit. Partia kryesore opozitare, PD, e cila protestoi e vetmuar edhe kësaj radhe (nuk pamë asnjë parti tjetër opozitare përkrah saj) është praktikisht pa Këshill Kombëtar dhe pa Kryesi që nga kuvendi i saj i fundit zgjedhor, i mbajtur diku nga shtatori i vitit 2008. Gati një vit pas zgjedhjeve parlamentare, kjo parti nuk është në gjendje të organizojë zgjedhjet e strukturave të saj nga baza në qendër, sepse nuk është gati të analizojë qeverisjen e saj tetëvjeçare dhe shkaqet që çuan në humbjen e 23 qershorit. Dhe, mjerisht, sa më tepër largohemi në kohë, kjo humbje tingëllon më fatale për PD-në.
Prandaj një opozitë së cilës ia jep tonin një parti e tillë e paorganizuar, e pamotivuar, e pazonja, vjen në përplasjet e saj kundër qeverisë duke iu dridhur gjunjtë dhe duke iu dridhur zemra. Duke mos u përballur dot me të shkuarën e saj, kjo parti nuk mund të përballet realisht as me qeverinë. Dhe mbijetesën e kërkon tek pasiguria që manifeston qeveria në hapat e saj të parë, kundruall një trashëgimie mjaft jokomode nga paraardhësja e saj.
Pasiguria e qeverisë së re shpreh në vetvete kryesisht pasigurinë e partisë kryesore, pra Partisë Socialiste.
Aktualisht, PS përballet me një opozitë jashtë saj, Partinë Demokratike, me një opozitë brenda saj, konservatorët, e ashtuquajtura garda e vjetër, me një opozitë brenda koalicionit, LSI-a. Secila prej tyre ka mungesë të madhe skrupulli. E para ngaqë nuk e pranon ende de fakto daljen në opozitë. E dyta ngaqë nuk ndihet e shpërblyer dhe e kënaqur. E treta ngaqë ka ambicjet të zgjerojë terrenin e saj brenda koalicionit.
Këta tre faktorë nuk lejojnë që qeveria e re të hyjë plotësisht në rolin e saj. Nuk lejojnë që të ndërmarrë apo të prijë reformat aq jetike për të sotmen dhe të ardhmen e vendit, të demokracisë, të shtetit. Një opozitë konstruktive do të kishte qenë e interesuar dhe e përkushtuar për ta vënë në punë sa më shpejt dhe me kapacitet sa më të plotë qeverinë pasardhëse, do të kishte qenë e interesuar të dëshmonte shembullin e një opozite në reformim e sipër, në reflektim e sipër duke i dhënë qeverisë pasardhëse mbështetjen e plotë në kryerjen e reformave, nëse jo me votat e saj, gjithsesi me pjesëmarrjen e saj, me konsensusin e saj për kryerjen e reformave me shpejtësinë e duhur dhe me vendosmërinë e duhur.
Përballë një opozite që nuk është ende në vete pas humbjes shembullore të 23 qershorit, do të ishte jetike një qeveri e vendosur, e sigurtë në hapat e saj, e mobilizuar në mënyrë konstruktive, krijuese dhe pozitive brenda radhëve të saj, brenda vetë koalicionit dhe me një përkrahje sa më të gjerë të opinionit. Numri i votave të 23 qershorit është një bastun që dobësohet sa më tepër që largohemi nga kjo datë. Kjo e vë në pikëpyetje përherë e më shumë kryerjen e reformave dhe suksesin e zbatimit të tyre, mëkëmbjen e ekonomisë, gjallërimin e jetës së vendit, zhvillimin e demokracisë, konsolidimin dhe rritjen e institucioneve të saj, pa të cilat nuk kemi të sotme as të ardhme.
Opozita, alla Sir Andrew Aguesheek, pati në protestën e së entjes parulla kryesore “Shqipëria – Kolumbia e Evropës” dhe “Drejt Evropës, jo drejt Kolumbisë”. Edhe sikur ta pranojmë si qind për qind realitet, në tetë muaj qeverisjeje, edhe sikur qeveria të kishte marrë masat më rrënjësore dhe më energjike për këtë qëllim, Shqipëria nuk do të ishte bërë dot në kaq pak kohë Kolumbi. Për këtë do të ishin dashur dhjetëra vite. Dhe, natyrisht, tetë vitet e qeverisjes së kaluar do të kishin qenë vendimtare.
Lazarati, për shembull, është një realitet që përcillet nga njëra qeverisje në tjetrën, një realitet të cilin nuk e ka sjellë kjo qeveri, por që e ka gjetur në mesin e realitetit shqiptar. Duke u shndërruar në tabu, Lazarati tashmë rrezaton gjithandej Shqipërisë. Dhe autorësinë e kësaj tabuje nuk e ka qeveria aktuale. Nëse opozita do të ishte e përgjegjshme në rolin e saj, atëherë do të kërkonte të vihej në krye të një fronti popullor përkrah qeverisë së re për të çrrënjosur trafikimin e drogës nga Shqipëria dhe nga imazhi i saj.
Në këtë kontekst, edhe avionët e drogës, qoftë ai që mbeti në baltë, qoftë të tjerët, që nuk mbeten në baltë, qoftë si inskenim, qoftë si të vërtetë, janë një barok që nuk i shton gjë realitetit të mirëfilltë. Ata mund të kenë ekzistuar edhe në tetë vitet e shkuara, në kushtet e moratoriumit ndaj skafeve, çka i bën rudiment në periudhën pas heqjes së moratoriumit. Dhe tingëllon se ish qeveritarët ndihen tashmë të cënuar e të kërcënuar në interesat e tyre, pikërisht në infrastrukturën e përdorur për interesat e tyre.
Përveçse qesharakë në përplasjet e vazhdueshme, opozita dhe qeveria në Tiranë dita ditës bëhen të dëmshëm për fatet e vendit. Sa më shumë të merren me veten e tyre dhe sa më shumë të jenë në rolin e tyre të mirëfilltë, për të cilin janë votuar më 23 qershor, aq më shumë vota e 23 qershorit do të jetë shpërblyese për shqiptarët, do të jetë e merituar për vetë këto dy grupime politike. Papërgjegjshmëria ndaj kësaj vote, mosmirënjohja ndaj kësaj vote, moskuptimi i saj, do ta largonte nga karriket e pushtetit qeverinë e sotme, por gjithashtu do ta fshinte, do ta qëronte nga politika opozitën e sotme.
PD: Kërcënimi i dëshmitarit, rrit përmasat e skandalit qeveritar të drogës
Deputeti i Partisë Demokratike, Arben Ristani, reagoi sot pas kërcënimeve që sipas tij, po merr dëshmitari okular i trafikut të drogës në Divjakë.
“Përmasat e skandalit qeveritar të drogës po rriten çdo ditë, dhe po bëhen çdo ditë e më të frikshme. Kërcënimi i dëshmitarit okular të Divjakës, tregon se skema kriminale është aq e fuqishme dhe aq e lidhur me pushtetin sa kërkon të mbyllë gojën e kujtdo që ka dijeni, e të fshijë kështu çdo fakt që do të ndihmonte në zbardhjen e të vërtetës nga drejtësia”, tha Ristani me aë të një deklarate për shtyp.
Sipas tij, “kërcënimi i dëshmitarit, është pjesë e skemës kriminale, që nis me djegien e dokumenteve të avionit në Rinas, me mosmbajtjen e përgjegjësisë nga askush, dhe me përpjekjen propagandistike të qeverisë për ta kthyer këtë kapitullim narkotik të shtetit, në gjasme sukses policor”.
“Dëshmitari okular i Divjakës thotë se është kërcënuar, dhe se policia nuk po i ofron mbrojtje. Kjo është një akuzë e rëndë, për qeverinë, për Kryeministrin dhe Ministrin e Brendshëm”, theksoi deputeti demokrat.
Sipas deputetit Ristani, “kërcënuesit, organizatorët e trafikut të drogës, sigurisht janë të mbrojtur dhe mund të bëjnë gjithçka, pasi kumbarët e tyre në qeveri dhe në parlament u kanë krijuar të gjitha lehtësitë për të bërë trafikun e drogës, dhe për ta mbyllur më pas çështjen sikur të mos kishte ndodhur asgjë”.
“Partia Demokratike i kërkon policisë së shtetit të zbatojë ligjin, dhe të marrë në mbrojtje dëshmitarin e trafikut të drogës. Mosreagimi i qeverisë e bën atë drejtpërdrejtë bashkëpunëtore me trafikantët kërcënues, dhe e bën përgjegjëse para ligjit. Partia Demokratike i kërkon prokurorisë të veprojë me shpejtësi, përpara se karteli kriminal të zhdukë provat dhe dëshmitë e skandalit qeveritar të drogës”, u shpreh deputeti, Arben Ristani.
BRITANI – BE-ja dhe SHBA-ja kërcënojnë Rusinë me sanksione të reja
Amerikanët dhe Evropianët kërcënuan sot se do të ndërmarrin sanksione të reja kundër Rusisë nëse ajo do të përpiqet të pengojë mbajtjen e zgjedhjeve presidenciale në Ukrainë më 25 maj, që janë kryesore për të ardhmen e vendit.
“Nëse Rusia ose ata që veprojnë në llogari të saj do të turbullojnë zgjedhjet, SHBA-ja dhe BE-ja do të vendosin sanksione ekonomike që do të prekin disa sektorë”, deklaroi sekretari amerikan i Shtetit, John Kerry, pas një takimi me homologët e tij francezë, gjermanë, britanikë dhe italianë.
“Mesazhi ynë është shumë i thjeshtë: Lejoni Ukrainën të votojë. Lejoni popullin ukrainas të zgjedhë të ardhmen”, tha Kerry.
Kërcënimi me sanksione të reja vjen atëherë kur në lindje të Ukrainës, përleshjet mes ushtrisë ukrainase dhe separatistëve të armatosur po shtohen një muaj para fillimit të një operacioni antiterrorist që synonte të vendoste kontrollin e Kievit në rajonet separatiste.
- « Previous Page
- 1
- …
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- …
- 73
- Next Page »