Ushtarët e Lëvizjes të Shtetit Islam po përhapin edhe foto për mizoritë barbare, e cila gjë garanton një kërcënim të besueshëm në atë rajon.-Qëllimi xhihadist është që Kalifati Islamik të këtë shtrirje në pjesën më të madhe të Irakut dhe Sirisë e ndërtuar në një interpretim shtazarak të Sheriatit
Shkruan: XHAVIT ÇITAKU/
Kur Lëvizja ekstremiste sunite, Shteti Islam, pas një ofensive rrufe në qershor mori kontrollin në qytetin Mosul, mijëra banorë ikën në panik. Terroristët e kësaj lëvizjeje kanë pushtuar edhe disa qendra të krishtera dhe etnitetit Jezid i është dhënë ultimatum që ose të konvertohet në fenë Islame ose duhet të zhduket apo të vdes. Për t’iu ikur, ndoshta, përkohësisht sulmeve të hordhive gjakatare të IS mijëra njerëz të dëshpruar po qëndrojnë në malet e Sinjarit pa ushqim dhe pa asnjë shpresë se do të mund t’i shpëtojnë kësaj tragjedie që po iu kanoset nga çasti në çast. Kryetari i SHBA-ve Barack Obama këtë që po ndodh në veri të Irakut e quan gjenocid, por edhe kërcenim global. Ky shtet i fuqishëm ka filluar t’iu dalë në ndihmë popullsisë së kërcënuar duke iu hedhur ushqime nga ajri, por edhe duke i sulmuar caqet ushtarake të IS.
Cili është qëllimi xhihadist?
Qëllimi xhihadist është që Kalifati Islamik të këtë shtrirje në pjesën më të madhe të Irakut dhe Sirisë e ndërtuar në një interpretim shtazarak të Sheriatit. Në cilën pjesë të Sheriatit flitet e shkruhet që fëmijës t’i hiqet koka pa bërë asgjë apo për të bërë aso masakra makabre që me forcë po i dënon i gjithë opinioni botëror. ICE është vetëm një mile larg Erbilit, kryeqytetit të Kurdistanit në Irak. Përveç kësaj ajo ka pushtuar edhe digën më të madhe të Irakut dhe në këtë mënyrë kontrollon furnizimin me ujë të një zone të madhe. Sipas informatave që vijnë nga terreni IS nuk ka ushtri aq të madhe pavarësisht fluksit të ekstremistëve të huaj, përfshirë këtu edhe shqiptar, dhe besohet se kjo nuk do të jetë në gjendje për të zotëruar një territor të gjerë me kalimin e kohës. Përkundër terrorit që po zhvillon, Lëvizja IS po ka mbështetje nga popullsia sunite në disa rajone, pjesë këto që ishin të margjinalizuara nga qeveria e Nuri al- Malik në Bagdad.
Propaganda me prerje kokosh po fut tmerr
Ushtarët e IS kanë përvojë luftarake nga atentatët e përgjakshme terroriste, por edhe nga lufta në Siri dhe Afganistan. Ata po përhapin edhe foto për mizoritë barbare, e cila gjë garanton një kërcënim të besueshëm në atë rajon. Ushtarët e IS, po ashtu, janë shumë mirë të armatosur, sepse ata janë pajisur me armë të sofistikuara amerikane, të cilat i lanë ushtarët irakian në fushën e betejës nga sulmi që IS bëri në qershor.
Ushtria irakiane nuk është një forcë që mund të përballet me këtë Lëvizje pavarësisht paisjeve të sofistikuara dhe të shumë viteve të arsimit nga amerikanët në fushën luftarake. Nuri al- Malik bartë një pjesë të përgjegjësisë dhe fajit për shkak të përçarjes dhe fragmentarizmit të vendit dhe shi për këtë është ca problematike që SHBA-të të dalin në “ anën” shiite si forcë ajërore. Ndërkaq, Obama ka kushtëzuar ndihmën ushtarake me formimin e një qeverie të Unitetit Kombëtar.
Si mund të ndalet turri i IS
Në veri të Irakut po zhvillohet një dramë e tmerrshme dhe nga i gjithë opinioni botëror po shtrohet pyetja se si do të mund të ndalet turri i IS. Ndërhyrja eventuale e SHBA-ve në këtë konflikt do të mund të shpjegohet si një intervenim humanitar, plus që diplomatët dhe këshilltarët amerikan duhet doemos të mbrohen. Në anën tjetër kundërshtaret politik të Obamas e kanë akuzuar atë se e ka lënë rrugën e lirë për ekstremistët në Irak dhe Siri pa paraqitur alternativa të besueshme. Mirëpo, çfarë ndodh nëse triumfalisht IS avancon më tutje. Shteti i lirë i udhëhequr nga talebanet në Afganistan mbëtet edhe më tej në kujtesë. Përpjekja e fundit për të sjell rendin me forcën e armëve është një dështim masiv dhe opinioni amerikan është thellësisht skeptik në aventurat e reja në Lindjen e Mesme. Ndërhyrja, për fat të keq, edhe e kufizuar ushtarake gjithmonë ka sjell një përshkallëzim të situatës.
Megjithatë, sunitët në Irak duhet ta dinë dhe të jenë të bindur se IS është edhe armiku i tyre më i keq, ndaj edhe ata duhet të inkorporohen dhe të kenë rol në të ardhmen e vendit. Po ashtu, edhe ndihma ushtarake, sidomos ajo amerikane, duhet të vijë në shprehje ja sot ja kurrë pavarësisht interpretimeve, nganjëherë edhe të gabuara, që vijnë qoftë nga kundërshtarët politik apo nga qarqet tjera, sepse ajo çka po ndodh sot në veri të Irakut, por edhe në Siri është një kërcënim global. S’do mend se në këtë betejë aspak të lehtë duhet të inkuadrohen edhe organet kompetente të Republikës së Kosovës në ndaljen e përhapjes së radikalizmit ekstremist islam në vendin tonë. Edhe qytetarët duhet të marrin pjesë në pengimin e përhapjes së kësaj të keqeje.
Archives for August 2014
A e dini që serbët po na e vjedhin historinë ?
Tetë mijë vjet ” histori” serbe në Ballkan!/
Nga Fahri XHARRA?
Deri sa ne , mirremi me qështje të huaja të cilat aspak nuk na japin as nderë e as lavdi ; serbët e shkruajnë ”historinë” e tyre e cila nuk është gjë tjetër vetëm se një përvetsim ”shkencor” e një të kaluare të një vendi dhe të një populli ; popullit që e harron vetvetën , popullit shqiptar.
(Historia e Islamit daton qysh herët. Madje 200 vjet pas vdekjes së Pejgamberit Muhamed (a.s.) mendohet se shqiptarët e parë e kanë pranuar Islamin, në periudhën e viteve 800-të të erës sonë.Gjurmët e lashtësisë së Islamit vite para ardhjes së Perandorisë Osmane vërehen nga mbishkrimet e xhamisë së gjetur në fshatin Milkë (Gorë) të Dragashit, që është e vjetër që nga viti 1289 konkretisht 200 vjet para ardhjes së Perandorisë Osmane. Dëshmitë historike të kësaj xhamie janë konfirmuar dhe bërë të njohura vite me parë. Sipas dijetarit të shquar shqiptar Mr. Jakup Asipi, populli ynë filloi të pranojë Islamin, nga tregtarët që kanë ardhur me “shit” Islam (me bë thirrje dhe shpjegim të Islamit) në Zar, në Dubrovnik, në Tivar, në Vlorë, në Durrës, nga këto skela, nga këto limane detare.( Islami në Kosovë, Gentian Jetishi )
Nermin Vlora Falaski, në librin e saj “Linguistikë dhe gjenetikë” (shkruar në italisht), i ka deshifruar shkrimet etruske dhe Pelasge, me gjuhën e sotme shqipe.. Kjo dëshmon se shqiptarët (pasardhës të ilirëve) janë pasardhës modernë të Pelasgëve, një nga qytetërimet më të vjetra që kanë jetuar në Evropë.
Por ç`thonë serbët:”” Zakonisht historia serbe përshkruhet nga shekulli i 6-të ,koha e dyndjeve sllave , thuase që ne ( serbët) para kësaj kohe nuk egzistonim. Po ku na rrnonin stërgjyshërit? Me atë zbritje në Balkan serbët e kishim një gjuhë të përsosur ,një rregullim perfekt shoqëror , me aftësi të shtetformimit me zakonet tona dhe themelet kulturore. Ku ishte djepi i ynë? ” Me këto shihet që ata kurrsesi nuk duan të mbesin ardhës të shekullit të 6-të psK. Fajin ua lënë shkollës së Berlinit -Vjenës që gjëja se me qëllim ata e kanë shtrembëruar historinë e tyre ,dhe me këtë është falsifikuar autoktonia serbe në Ballkan që nga kohërat e lashta.
.Si qëndron puna me ne ? Sa jemi të aftë të këmbëngulim në historinë tonë , në të vërtetën tonë. A është për ne si njësi matëse se kur erdhi islamizmi në këto toka? Derisa në këto anë në shekullin 12 -të zhvillohej një luftë e ashpër e ortodoksizmit ndaj katolicizmit , si mundën shqiptarët e kohës të përqafojnë islamin? Por edhe një herë ,sa është relevante për ne se kur u muslimanizuam ?
”Fillimtari e paraqitjës se autoktonisë së herëshme serbe është kronisti i shek. XII-të , Nestor Çasni i Kijevit dhe mbrojtësit e kësaj teorie janë të mëdhenjt e historisë serbe : Olga Lukoviç-Pjanoviç, Jovan Deretiç, Ranka Kuiç, Milosh Milojeviç, Sima Lukin-Laziç, Laza Kostiç, Pavel Shafarik, Ilija Zhivanqeviç, Svetislav Bilbija, Milan Budimir, Dragoslav Srejoviç dhe të gjithë me fakte të pathyeshme të Burimit të Lepencit dhe Vinçës.” Po kronistët e kujt ishin ata që na i lanë trashëgim datat për të kaluarën tonë?
Në periudhën e fundit të akullit (40.000 vjet më herët) ,është paraqitur njeriu i parë në Ballkan. Sipas gjetjeve në shpellat e fshatit Gradac dhe në Risovaçë ( në Grykën e Gjerdapit,Serbi) vihet në përfundim për jetën e njeriut në atë kohë. Gjetjet arkeologjike në Gjerdap e kanën vërtetuar se në tokat e Sebisë së sotme është zhvilluar kultura më bindëse e parahistorisë (7.000- 5 500 vjet prK) . Egziston edhe fakti që djepi i Europës ishte në Shpellën e Rajkut ,në Rudna Glava të Majdanpekut ; dhe që njerëzit e kësaj kulture shumë të vjetër jetonin në bashkësi prej dy deri në katër familje. Ata paskan pasë qenë serb?
Sipas këtyre shenimeve athua kur e morrën muslimanizmin këta banorë ? Serbët nuk flasin aspak për këtë ”ardhje”. Ata flasin ndryshe për historinë që aspak nuk është e tyre , kurse ne ngarkohemi me histori që aspak s`është e jona.
” Heroizmi serb gjatë shekujve na ka cilësuar në rendin e parë në historinë botërore dhe na e ka dhënë të drejtën e qytetarisë në mesin e kombeve të famshme” serbët thonë me krenari .Por si u sollën ata kur erdhi turku :” Serbët u tërhoqën nëpër male dhe kryesisht mirreshin me blegtori e bujqësi dhe sipas kësaj turqit na quajtën Vllahë deri sa historianët e vjetër Serbëve iu dhanë emrin Ras , për njeriun e Rashkës.”
Marria historike e serbëve ,paranoja e tyre për të qenë të parët në këto anë ( e kundërt me intencat tona) shkon aq largë që thonë se “ sipas Herodotit ,populli serb qenka qenë populli më i madh në botë.thrakët ,Venetët ,tribalët dhe Ilirët paskan qenë serb.” Dhe sipas spjegimit serb në mungesë të një bashkëtinglloreje të greqishtës trakët ishin rashan( pra të Rashkës)
Serbët janë fetarë më të mëdhenj se sa ne shqiptarët ; por kur është në pyetje rrena kombëtare,shtrembërimi i prejardhjës së tyre atëherë e harrojnë fenë.
Si nuk e ndjeva askend nga prijësit tonë fetar nga rradha e muslimanëve që të thotë të bile një fjalë për “ Historisë së Kosovës “të Jusuf Buxhovit. Pse prej tyre nuk kërkohet asnjëherë një përgënjeshtrim të kësaj vjedhjeje të historisë sonë ,nga ana e serbëve?
Spjegimet serbe: “ që nga kohët që mbahen në mend në mes të serbëve paska pas jetuar fisi i madh Rashqanët apo Rasët , që e simbolizoka ngjyrën e kuqe , ngjyrë të cilën serbët e paskan pas dashur gjithmonë. Edhe nga kjo del se Rashqanët qenkan quajtur Serbët e Kuq. Në kohën e Herodotit këta paskan jetura në Azinë e Vogël , në Ballkan dhe Thraki”
A po i vjen era përvetësim kësaj teorije.?
Ilija Zhivanoviç shkon edhe më largë kur thot se sllavët (serbët) ishin nga Vladivostoku e deri në Adriatik dhe si të tillë ishin ”boshti kurrizor i njerëzimit”
”Të gjitha shkrimet dhe mbishkrimet asire dhe misire si dhe përmendoret prej gurit që i njef njerëzimi janë rreth 8.000 vjet të vjetra. Sipas tyre ,po aq e vjetër na qenka edhe historia serbe. ”E çka më shumë se aty përmendet emri Sërbib ( serb) dhe jo sllav.
Edhe historiani Emil Burnoff nuk është i vetëm kur thot se gjuhët greke dhe latine kishin lindur nga Pellazgishtja . Pellazgët ,identifikohen me serbët e stërlashtë.?!?
”Populli i vjetër,i nxjerrë njerëzit e mëdhenj,të cilët i dalin krah vendit të tij,krijimit të tij dhe historisë së tij. Ky është vetëm se fillimi .Kemi njrëz ne ! Kemi të dijtur ne! Historija e jonë gjatë shekujve na është vjedhur, na është përbaltur dhe na është përdhosur. Pa dëshirën tonë! ashtu na e diktonin dhe ne ashtu si të tillë ne e pranonim. E tani kur ne po e shkruajmë ashtu si ishte : Beogradi filloi të çmendet ! Tani kur ata menduan se fazën e përgjumjes sonë e kaluan me sukses,llogaritën në fazën e tretjës. Por Jo! I kemi të mëdhenjt tonë që as nuk flejnë e as nuk përgjumën,por shkëlqejnë nga lartësitë e kreshtave dhe i godasin me fakte përgjumësit tonë.(FXh.”Jusuf Buxhovi e shkroi Historinë”)
Pse juve ,nuk iu brengosë vjedhja e historisë sonë?
Një farë Shafarik në librin e tij:” Starozhitnosti” po shkruante:” Serbët jetojnë në Europë që nga kohërat shumë të lashta ,dhe si popull i tillë e ka origjinën shumë të lashtë. Serbët e paskan banuar krejt Europën dhe shumë pjesë të Azisë dhe nga kjo rrjedhë thënja serbe :” fol serbisht që të kupton bota e tërë” Gjuha e vjetër serbe sipas tij . qenka plotësisht e ngjashme ate të të sotmen serbe, e që qenka një fenomen i rrallë.
” Milosh Milojeviç po shkruajka se serbët kanë jetuar që nga parahistoria në tokat e sotme; prej Italisë ,Detit Mesdhe e deri në Greqi , prej Adriatikut e deri në Detin e Zi ”
Edhe bualli kishte për të pëlcitur sikur të dëgjonte edhe këte: ”Serbët e kanë filluar numrimin e vitëve që nga viti 5508 para Krishtit. dhe se Stefan Brankoviqi paska pas vdekur në vitin 6935. Car Lllazari paska vdekur në vitin 6893 . Nëse Mesopotamët e paskan filluar numrimin e vjetëve 3200 vjet paraKrishtit , Egjiptasit 3000 vjet prK. serbët ishin të parët në historinë e njerëzimit (Draško Šćekić -”Srbi – istina o srpstvu od iskone”)
Kurse unë gjer sa po e shkruaj këtë shkrim ,sipas kalendarit serb qenkam në vitin 7521.
Po ju me cilin kalendar jeni?
Mos të harroj se edhe Athinën dhe Akropolisin e paskan pasë ndertura serbët?
MIJËRA LIBRA SHQIP DHURATË PËR PLAVË-GUCINË
Nisma e Qëndres Mbarëkombëtare të Koleksionistëve Shqiptarë në Tiranë e presidentit të saj, historianit e koleksionistit, Shpëtim Sala/
Shkruan nga Plave- Guci: Ramiz LUSHAJ/
Një kërkesë vrellon nga Plavë-Gucia. Ing. Tahir Gjonbalaj, një nga personalitetet elitare të kësaj krahine etno-historike shqiptare në shekuj, sëbashku me disa shqiptarë atdhetar plavë-gucias, i përcjellin besimin e vet të plot’ e të sigurt Qëndres Mbarëkombëtare të Koleksionistëve Shqiptarë (QMKSH) në Tiranë për t’iu dhuruar libra në gjuhën amtare shqipe për bibliotekën publike të komunës së Gucisë. Nuk është hera e parë që ndihet një mungesë e nevojë e tillë, pasi kanë fol shpesh gazeta dore, portale në internet, e së fundit, edhe një televizion kombëtar shqiptar i Tiranës në një emsion të tij për kit’ trevë. Edhe vet e kam ngrit’ si problematikë. Këto ditë i kam shetitë me sy e kamb’ krejt qytetet Guci e Plavë me rrethina e kurrkund nuk kam pa astenji libër të vetëm në shqip. Asnjë gazetë apo revistë në shqip. Aty, në disa kioska, i gjen vetëm në serbisht (apo: malazeze, si i thonë këndej) e në boshnjakisht… Edhe librat shkollor në shqip janë të pakët, të mangët, të diskutueshëm…për orët e tyre të mësimit edhe në shqip si në 9-vjeçaret e Gucisë e të Plavës apo filloret shqipe në disa fshatra të trevës. Nuk po hy’ me rrëfye për varfërinë e tejskashme në libra shqip të bibliotekave komunare publike në Guci e Plavë e në shkolla. Plavë-Gucia, ndryshe nga çdo krahinë tjetër kufitare me Shqipërinë ose Kosovën, për të blè një libër në shqip në qytetet ma të afërta si Pejë apo Gjakovë ose Shkodër e Lezhë, iu duhen tek e pakta 4 deri në 6 orë rrugë me shkue e po kaq me u kthye në vendlindje. Një fëmijë 12 vjeç në një shtëpi u zgjue syskuqur në mëngjes, pasi gjithë natën kishte lexue një libër timin për Kosovën, mjaft i vështirë për moshën e tij. Pra, dashuria për librin është shumë e madhe. Kjo gjendje e jashtëzakonshme për shqiptarët e ndërkombëtarët, pasi ka të bajnë me vet praktikat shovene të asimilimit të shqiptarëve etnikë, të cilët në komunën e re të Gucisë janë 41 për qind e popullsisë së saj, ndërsa në disa fshatra të mëdha me qindra banorë si në Vuthaj, Martinaj, etj. janë mbi 98 për qind. Kjo gjendje është e patolerueshme për vet shtetin e Malit të Zi që po don me hy’ në Europën euro-atlantike, ka statusin e vendit kandidat për në BE, po synon antarësimin në NATO, hiqen si “kampion të demokracisë” në Ballkan (!)
Krahina e Plavë-Gucisë është një luftëtare e madhe e kombit shqiptar, pasi Lufta e saj e Nokshiqit (1879-1880) ishte ma e madhërishme se e Termopileve, ishte Parathënia e Shpalljes së Pavarësisë së Pambyllun të Shqipërisë në Vlorën e 1912-tës të Ismail Qemalit. Plavë-Gucia është edhe e sakrifikuar për lirinë kombëtare deri në tragjedi që përbajnë genocid nga ma të mëdhenjt në botë, pasi në vitin 1913 Mbretëria e Malit të Zi të Krajl Nikollës i vrau 700 shqiptarë në varre masive.
Perandoria Otomane në krahinën e Plavë-Gucisë hapi shkollë serbe më 1868 dhe shkollë turke më 1878 po astenjiherë shkollë në gjuhën shqipe për shqiptarët etnikë. Vetëm Austro-Hungarezët në vitet e Luftës së Parë Botërore (“Koha e Nemces”) dhe italianët në vitet e Luftës së Dytë Botërore (“Koha e Shqypnisë”) hapën masivisht e cilësisht shkolla shqipe. Jugosllavia e Krajlëve, e Titos, e Millosheviçit e tashti Mali i Zi i Gjukanoviçit me shkollat shqipe kanë luajt lojë shovene “hap e mbyll”, etj. Sidoqoftë për aq kohë sa u hapën e mbyllen dhe aty ku u hapën e mbetën këto shkolla shqipe (apo paralele në shqip), prej atëherit e deri më sot, në rreth një shekull kohë, kanë luajt rolin e vet madhor e hyjnor për breznitë shqiptare të atyshme, të cilët u shkolluan për lart edhe në Prishtinë e Tiranë e ndokund tjetër. Nga krahina e Plavë-Gucisë, nga studimet me libra në gjuhën shqipe, kanë dalë fuqi intelektuale të kohës, të cilët janë të origjinës apo i kanë ende kulla e troje aty, si akademik Esad Mekuli – lind në qytetin e Plavës, kryetari i parë i Akademisë së Shkencave e Arteve të Kosovës; akademik Rexhep Qosja – lind në Vuthaj, ish drejtor i Institutit Albanologjik të Prishtinës; akademik Jashar Rexhepagiq – lind në qytetin e Plavës, shkrimtar e studiues; akademik Rexhep Ferri, pedagog e piktor; prof. dr. Fehmi Agani, Ukshin Hoti, prof. dr. Isuf Dedushaj – lind në Vuthaj, ish ministër i Shëndetësisë i Kosovës; Hasan Mekuli – lind në Plavë, ish kryetar i Lidhjes së Shkrimtarëve të Kosovës; dr. Liri Berisha e Rexhep Ramës nga Martinajt – Zonja e Parë e Shqipërisë (1992=1997), autore libri mjekësor, etj.; Zuvdi Hoxhiq –Berisha, lind në Guci, poet e shkrimtar; Rexho Mulliq – lind në Guci, kompozitor; Mimoza Ahmeti – poete, etj.; studiues e botues të veprave për historinë e kulturën e krahinës si Rexhep Dedushaj, Hasan Gjonbalaj, Ismail Ahmetaj (në Tiranë, në Amerikë), Elmaz Plava, Binak Ulaj, Idriz Ulaj, Adem Dervish Çelaj, Ali M. Ahmeti; Alex Selimaj – mjeshtër i fotografisë artistike; Sadri Ahmeti – piktor e poet; Avdyl Dedushaj – aktor; piktorët Zake e Musë Prelvukaj; Gëzim Mekuli – publicist; Adem Haxhaj – përkthyes; Fortuna Balidemaj – Mehaj – poete; e dhjetra të tjerë.
Veçojmë edhe ing. Tahir Gjonbalaj, kryeorganizator, nismëtar e kryefjalë i veprimtarisë tradicionale plavë-guciase “Alpet Shqiptare – Vuthaj”, i katër sesioneve shkencore (me kumtime të akademikëve të Tiranës, Prishtinës, etj.) për Plavë-Gucinë, e kryenegociator i nismës ma të fundit për pasurimin e bibliotekës publike të Gucisë më libra shqip tue koordinue me Qendrën Mbarëkombëtare të Koleksionistëve Shqiptarë (SHMKSH) në Tiranë, e cila ka për president historianin, koleksionistin e publicistin Shpëtim Sala, i dekoruar nga AFCES me çmimin “Frang Bardhi”, etj.
Shpëtim Sala është një “ambasador i kulturës shqiptare” në botë. Ai ka kryer veprimtari dinjitare, të shumta, të ndryshme: si ekspozita me koleksione relikore me libra të vjetër, flamuj, objekte, etj. si për Flamurin Kombëtar Shqiptar, për Skënderbeun, për shkollat shqipe, për ngjarje e figura historike, etj. E tillë ishte ekspozita në Budapest për 90 vjetorin e marrëdhënieve Shqipëri-Hugari, ekspozita në Trieste për shkollat e hapura nga italianët në Shqipëri. Veprimtari të kësaj natyre ka pasë edhe në Strugë (katër herë), Prizren (tre herë), Prishtinë e Ulqin (nga dy herë), Shkup (Maqedoni), Tuzi (Mali i Zi). Qendra (QMKSH) që e drejton prej një dekade ka një biografi të pasur pune, veprimtarie: mijëra koleksione të kontributeve shqiptare përgjatë historisë sonë kombëtare, dhjetra ekspozita (edhe në Tiranë, Vlorë, Korçë, Pogradec, etj) të ndjekura nga mijëra vizitorë; disa botime me interes shkencor, kanë hap’ librari të tyre në Tiranë, synojnë të çelin një muzeum etnografik kombëtar, etj.
Historiani Shpëtim Sala ka në CV e tij disa botime emblematike: vepra madhore shkencore “Fjalori italisht-greqisht-shqip i Thimi Mitkos” në dy vallime me 634 faqe (v. 2013); “Akti i Shpalljes së Pavarësisë Shqiptare” (Tiranë, 2006, 2011), “Shkollat shqipe në vitet 1878-1944” (Muzeu Historik Kombëtar. Tiranë, 2014), “Letra të panjohura të Fan Nolit 1906-1913” (Botimet Franceskane At Gjergj Fishta, Shkodër, 2008), “Një perandor në Prizren” (Botimet Franceskane, Shkodër, 2008), “Maximilian Lambertz – Raport mbi studimet e mia linguistike në Shqipëri nga mesi i majit deri në fund gushti 1916” (Përkthim nga gjermanishtja, botim i franceskanëve – Shkodër, 2011), “Pogradeci në Lëvizjen Kombëtare për Pavarësi” (QMKSH, 2011), “Këngë qytetare të kënduara në Shqipërinë e Mesme” (QMKSH, 2011), etj. Pesë veprat dorëshkrimore tejet të veçanta të historianit Shpëtim Sala kanë interes të jashtëzakonshëm kombëtar, si monografitë shkencore: “Kontribute të Shqiptaro-Amerikanëve në Çështjen Kombëtare Shqiptare” (mbi 500 faqe); “Klubet, shoqëritë, vëllazëritë, komitetet dhe lidhjet e krijuara jashtë Shqipërisë në vitet 1824-1912”; “Orkestrat frymore shqiptare 1878-1939”; “Shtypshkronjat, botuesit dhe libraritë shqiptare në vitet 1869-1944”, “Enciklopedi e fotografisë shqiptare shek. XIX-XX”.
Nisma ma e re, kjo e fundit për të dhuruar mijëra libra për Plavë-Gucinë, nuk është e para në veprimtarinë e historianit, koleksionistit, botuesit e publicistit Shpëtim Sala e Qëndres Mbarëkombëtare të Koleksionistëve Shqiptarë në Tiranë. Vet, i përkushtuari misionar i Çështjes Kombëtare Shqiptare, Shpëtim Sala, ndër vite, ka dhuruar mbi 3.000 libra për biblioteka, shkolla e institucione të ndryshme në Shqipëri, Kosovë, Maqedoni, Malin e Zi, etj.
Kjo nismë atdhetare kulturore e arsimore e Shpëtim Salës e QMKSH në Tiranë ka marrë vlerësime nga tëgjitha trevat shqiptarë në Ballkan e në mërgatat shqiptare në botë. I ndjekim disa komente të këtyre ditëve në rrjetin social facebook. Veprimtari i dimensioneve kombëtare, Tahir Gjonbalaj, shpreh mirënjohjen e tij: “I faleminderojmë të gjithë ata si e kanë marrë shumë seriozisht kërksën tonë për pasurimin dhe rritjen e fondit të librave në gjuhën shqipe në krahinat e Plavës e të Gucisë”. Historiani e koleksionisti Jaho Brahaj, autor i monografisë shkencore “Flamuri i Kombit Shqiptar”, etj: vlerëson: Nismë dinjitoze dhe fisnike. Ilia Karanxha e cilëson: aksion atdhetar e patriotik. Poeti e shkrimtari Kristaq Shabani nga Gjirokastra, president i LNPSHA Pegasi – Albania, prononcohet: një akt i lartë për gjuhën shqipe.Poetët, shkrimtarët e studiuesit pegasianë do të sjellin një fond të konsiderueshëm me librat e tyre”. Naser Vuçetaj nga Zvicra i shpreh përgëzimet e tij.
Gjithandej vijën komente tejet vlerësuese për nismëtarin prijëtar, personalitetin e veprimtarive me vlera kombëtare, Shpëtim Salën. Nga Amerika, të dy sëbashku, Mchaell sala e Hektor Sala e mbështesin nismen dhe, përveç kësaj, Hektori shkruan i entuziasmuar në fb: “Ju lumtë Shpëtim. Me punën tuaj aq të dobishme ti po i vjen në ndihmë popullit shqiptar kudo që jetojnë.Ti po nderon familjen dhe të gjithë kombin shqiptar. Marr’ shkas të sqaroj se kjo nuk është rastësi po një ndjenjë patriotike që po e trashëgon nga paraardhësit e tij, të cilët në koëra kur kombi i ka thirrur kanë qënë të gatshëm t’i përgjigjen pa kursyer dhe jetën. Historia nuk flet vetëm për një rast, por për gjenerata të tëra…Na nderova të gjithëve si familje!”. Atdhetari e koleksionisti i njohur Shkëlqim Gjoçuka shkruan nga Italia: “Shpëtim e ka emrine shpëtim është”. Njëjtësisht, shprehet edhe atdhetari vuthjan, Shaqir Gjonbalaj në Nju Jork: “Emrin Shpëtim po e përdor në vepra. Zoti të bekoftë!’.
Nisma “Libra dhuratë për Plavë-Gucinë” ka marrë përkrahje të madhe, tepër entuziaste, ka veprime konkrete. Deri tani janë grumbullue e premtue mbi 2.000 copë libra. Poeti për fëmijë. Fran Ukcama në Fier, komenton në fb: “Zogjtë e shpirtit tim – librat, do të fluturojnë drejt Gucisë”.
Ndër përkrahësit e parë kontributor me libra veçojmë: Shpëtim Salën, Emona Metaliaj, Vasfi Baruti, Shkëlqim Gjoçuka, Kristaq Shabani, Nikollë Loka, Frederik Stamati, Lulzim Ferati, e dhjetra të tjerë.
Qëndra Mbarëkombëtare e Koleksionistëve Shqiptarë parashtron rregullat e saj përparësor për të gjithë dhuruesit: pranon libra në gjuhën shqipe, libra albanologjik, shkollor, artistik, shkencor, po jo libra politik e fetar. Librat e dhuruar do të dorëzohen të gjitha në librarinë publike në komunën e Gucisë e, prej aty, komisioni përkatës vendor (kopjet e dyta, treta, etj.) do t’i ndajë në bibliotekën tjetër të Plavës e në bibliotekat e shkollave në Guci e Plavë. Gjithçka konkrete: nismëtari institucional Shpëtim Sala ka vendos në fb adresën e komunikimit: Qendra Mbarëkombëtare e Koleksionistëve Shqiptarë. Rruga Don Boska. Nr. 29. Tiranë. Numri i telefonit celular: 068 21 88 499.
Në përmbyllje: kjo nismë, ky kontribut, që po jep Shpëtim Sala me Qëndren Mbarëkombëtare të Koleksionistëve Shqiptarë, nuk e kanë dhanë as shteti i Malit të Zi –jo se jo, po as shtetet shqiptare në Tiranë e Prishtinë me institucionet e tyre të politikave të jashtme, kulturore e arsimore.
Puna e tyre ka një kryefjalë: Kombëtare. Nga të gjithë po burimon ma e para fjalë: Nderim! Nisma e tyre është ftesë-hapur për të gjithë e ka një objektiv të lartë: Mijëra libra shqip dhuratë për Plavë-Gucinë!
Plavë-Guci, 20 gusht 2014
SHBA: Ura Verrazano – Narrows – shënon 50-të vjetorin e ndërtimit
Çdo ditë gati 200.000 automjete, simbas statistikave kan për të udhëtuar në mes Staten Islandit dhe Brooklynit, nëpërmjet kësaj ure dhe rreth 66 milionë automjete, përdorin atëçdo vit/
BEQIR SINA, New York/
RICHMOND STATEN ISLAND : – Ditëlindja e 50-të e urës Verrazano-Narrows Bridge, është duke u shënuar në Nju Jork, me aktivitete të ndryshme. Në ishullin Staten Island – këto ditë, ishullorët kan hapur një ekspozitë, e cila pasqyronë kronikën e ndërtimit të kësaj ure. Urë, kjo që nisi ndërtimin e saj në vitin 1959 dhe zgjati pësë vjet deri sa përfundoi – deri në vitin 1981 duke mbajtur titullin si ura më e gjatë në SHBA.
Metropolitan Transportation Authority – MTA, në bashkëpunim me Muzeun Historik, hai këtë fillim javë ekspozitën, me fotografi dhe relike historike, të ruajtura qysh nga ndërtimi i urës – të cilat, përfshijnë “rrugëtimin” për pesë dekada, të kësaj ure gjigande.
Ura Verrazano-Narrows Bridge, është ajo që lidh dy qytetet më veriore të Nju Jorkut, ishullin e Staten Island dhe Brooklynin. Qytete këto, për ne shqiptarët, njihen më së shumti mbasi aty jetojnë aktualisht edhe një komunitet i madh me emigrantët shqiptarë( ata nga Mali i Zi dhe komuniteti dibranë me 15 mijë banorë, shqiptarë nga Kosova dhe Shqipëria) . Banorë, të cilët, këta ngaqë punojnë jashtë ishullit, pothuajse çdo ditë, u bie rasti të kalojnë mbi këtë urë, kaq madhështore.
Ndërkaq, çdo ditë gati 200.000 automjete, simbas statistikave – kan për të udhëtuar në mes Staten Islandit dhe Brooklynit, nëpërmjet kësaj ure, dhe, rreth 66 milionë automjete, përdorin atë çdo vit, tha David Riggs, inxhinier i mirëmbjatjes së objektit për urën Verrazano Bridge.
“Kur kjo urë, u hap për automjetet 50 vjet më parë, ishulli i Staten Island – ishte pothuajse i pabaueshem ( me rreth 100 mijë banorë) por, në pesë dekada njujorkezët ishin më pranë, ishullit, dhe, e mbi populluan atë duke e çuar numërin e popullsisë, sot në gjysmë milioni banorë” tha James Fortunato, z/vendes President dhe Shef i Operacionit për Urat dhe Tunelet në Nju Jork, duke shtuar se “Historia se si kjo urë është ndërtuar, është aq bindëse sa edhe trashëgiminia e saj.”
“Verrazano, ka një dashuri të veçantë në zemrën e çdo banori të ishullit Staten Island,” tha Fortunato, duke shtuar se “për mua, ura është si një shtëpi e dytë”, tha ai.
MTA duke bashkëpunuar me Muzeun Historik në Staten Island – të cilët janë kuratorët e ekspozitës, thanë se ajo do të qëndroi e hapur deri në fund të vitit. Kjo ekspozitë, thotë kuratori i saj fokusohet në katër pjesë të rëndësishme të fotove nga ndërtimi i urës – dy kullav( ura është me dy këmbë ), kuvertën elsatike, kabllot e trashë të çelikut dhe pjesën e quajtur Anchorage.
Ekspozita, është e titulluar “Spanning the Narrows for Five Decades, dhe, përfshin pesë dekada, duke pasqyruar edhe punën e dy artitekve që projektuan urën Othmar Ammann dhe Robert Moses. Ndërsa, filatelia amerikane, do të nxjerr gjatë këtyre muajve një set me pulla postare, me fotografinë e Urës Verrazano Bridge, histori në pesë dekada.
Përveç nga fotot, ekspozita përfshin një pjesë e telit kabllor dhe “gozhdat” dhe vidat e përdorura në urë, xhitonet e para që paguhej kalimi i urës fotografitë e Giovanni da Verrazano – edhe sheshi i postbllokut prej nga hapja e saj e madhe në 21 nëntor 1964.
Shërbimi postar në Shtetet e Bashkuara gjithashtu, do të zbulojë zyrtarisht një vulë ekspres që përkujton 50 vjetorin e urës, kurse një vulë e rregullt me pullën postare, është lëshuar në vitin 1964, duke festuar hapjen e urës.
“Ne jemi të kënaqur për të bashkëpunuar me MTA, për të festuar këtë moment historik në “jetën” e urës Verrazano-Narrows,” tha Drejtori Ekzekutiv i Muzeumit Historik në Richmond Town, zoti Ed Wisemanduke shtuar se: “Uraishte një ndërtim i mahnitshm i inxhinierisë, amerikane të asaj kohe, kur ajo u ndërtua në vitet 1960, dhe ende sot ajo është një nga simbolet më të dhe të njohura të Staten Islandit, portreti i këtij ishulli ikona e urave njujorkeze”, tha ai.
Më 21 nëntor, zyrtarët e administratës së urës Metropolitan Transportation Authority – MTA,lajmëruar se lajmëruar se do të mbajnë një ceremoni me zyrtarë të zgjedhur lokal shtetror, si dhe personalitete të tjera njujorkeze, në të dal të urës në Fort Wadsworth, Staten Island.
Aktivitete të tjera, thanë ata do të përfshijnë, këtë 50 vjetor të ditëlindjes së urës, Verrazano – edhe një breshëri me 50-të shtëna me top – të cilat do të bjenë përshëndetjen nga ana e ushtrisë amerikane. Kurse, 25 të shtëna me top nga çdo anë të urës, dhe një spektakël me hedhje ujë me ngjyrat e flamurit amerikan nga anijet e Departamentit të mbrojtjes kundërzjarrit të Qytetit të Nju Jorkut, së bashku me spektaklin me fishekkzjarre, janë në planin e festimeve.
Ura ka dy kate me 6 korsi në çdo kat
Ura e quajtur Verrazano – Narrows Bridge, është e ndërtuar në mes dy ishujve Staten Island në perendim dhe dhe Brooklyn në lindje, të Nju Jorkut, në Shtetet e Bashkuara. Ndërtimi i urës filloi në vitin 1959 dhe pua për ndërtimin e saj zgjati pesë vjet – ndërsa në vitin 1964 ura u hap për automjetet.
Verrazano – Narrows Bridge, është e gjatë 1600 metra (1.6 kilometra) dhe ka një hapësirë kryesore e cila është është 1,298 metra. Kjo urë deri në vitin 1981 – ishte ura më e madhe në SHBA dhe sot është ura më e madhe për numërin e automjetve që kalojnë çdo ditë mbi të.
Ura ” Verrazano-Narrows Bridge” ka qenë një projekt jashtëzakonisht i shtrenjtë, kryesisht për shkak të problemit të blerjes së tokës, në atë kohë, ish pronarve të saj – kostoja e saj totale e urës ishte 325.000.000 dollar amerikan.
Verrazano-Narrows Bridge është emëruar mbasi zbuluesi italian Giovanni da Verrazzano, i cili është njohur si evropiani parë, që ka kaluar ngushticën Narrows dhe zbuloi Nju Jorkun, duke përshkruar lumin Hudson dhe lumin East River.
Tarifa për kalimin e urës: automobila të pasagjerëve me dy a më shumë pasgjerë 7 dollar. Për ata që paguajnë para në dorë 15 dollar. E-ZPass 10,66 dollar. Banorë i Staten Island me para në dorë 8,53 me E-ZPass 6,00 dollar, veteranët e luftës dhe ushtarakët 2,96 dollar.
Tek ndërtimi i kësaj e ure, e cila lidh Brooklynin dhe Staten Island, është shënuar edhe një incident i cili është konsideruar si një simbol i sulmit të Kinës mbi ekonominë gjigande amerikane.
Për fat të keq, 34 milionë dollarë të çelikut të përdorur ka qenë imoprtuar nga Kina, por ka rezultura se çeliku ka qenë i falsifikuar prej Kinës.
Si ndodhi kjo?
Autoriteti Metropolitan i Transportit, thotë se një falsifikues kinez u kap për shkak se dy kompanitë amerikane, që e kontaktuan atë, për projektin u vërtetuan se i mungonte cilësia teknologjike prodhuese, në pajisjet e veçanta dhe kapacitetet financiare për të bërë punën si duhet me këtë cilësi çeliku nuk përputheshin me njëra tjetrën.
Gëzim në familjet BUÇAJ dhe IVEZAJ
Kronikë nga Komuniteti në Nju Jork/
Ditën e dielë me 2 gusht 2014, në Kishën Katolike Shqiptare “Zoja e Shkodrës” në Hartsdale, NY, u lidhën me nye ari dy të rinjet, Tonini i biri i të ndjemit Marash dhe Trashe Buçajt, me zojushën Lena, e bija e Vasel dhe Age Ivezajt.
Kunorën shejte e celebroi i Përndershmi Dom Pjeter Popaj, në praninë e të dy familjevet dhe të farefisit të shumtë nga të dy palët. Të gjithë ishin veshë bukur si ka hije për këso rasah gëzimi dhe Kisha ishte zbukurue me lule si për ditë feste.
Gjatë predikimit Dom Pjetri foli për vlerën e martësës dhe për randësinë e lidhjes së përjetshme të dy të rijvet, me porosinë e besnikisë dhe të respektit reciprok. Ai foli me levdata për dy të rijt që kishte pasë rasë me i njoftë mirë gjatë ditëve të pergaditjes para kunorës dhe shprehi besimin se ata do të kenë nji jetë të lumtun në hirin e Zotit dhe në traditat e mira shqiptare të trashigueme prej prindëvet dhe se gjuhën e traditat e mira do t’ua kalojnë fëmijvet, sikurse prindët ua kanë mësue këtyne. Mbasi i thanë PO njenitjetrit tue ndërrue unazat, Dom Pjetri u dha bekimin, i shpalli burrë e grue dhe u bani urimet, duertrokitjet e të pranishëmvet kumbuen tue mbushë Kishën bashkë me tonet e muzikës allegro që përciellte hapat e gëzueshëm të qiftit, i cili drejtohej me gëzim kah jeta e përbashkët.
Darka me rreth 400 mysafirë u shtrue në restorantin “Eastwood Manor”. I përndershmi Dom Pjetër erdhi për të bekue darkën dhe përsëriti urimet qiftit të ri për lumtuni në jetë, përgëzoi familjarët dhe përshëndeti të pranishmit, mandej u largue për të shërbye familje tjera.
Në emën të familjes së dhandrit, të pranishmit i përshëndeti dr. Gjon Buçaj, i cili uroj qiftin e ri që të kenë jetë të lumtun dhe të plaken bashkë. Ai tha se familja Buçaj ishte dyfish e gëzueme, për nusen e mirë, por edhe pse kishte nxanë mikun e mirë. Në emën të familjes së nuses përshëndeti z. Gjon Fran Ivezaj, i cili uroi Lenës e Toninit jetë të gjatë e të lumtun dhe i porositi që të mbajnë gjuhën dhe traditat shqiptare, si u ka hije të dy krahinave të prejardhjes së prindëvet, “ku me shekuj janë rritë sokolana e sokolesha të malevet tona kreshnike”, u shpreh ai. Për këtë gëzim, përveç farefisit të këtushëm nga ana e dhandrit, kishin ardhë nga Europa dajët, vëllaznit Kolaj, Çuni me zojën Tereze dhe Kola. Nga ana e nuses kishin ardhë shumë farefis; binte në sy daja, z. Ded Kol Miri Dedvukaj me zojën dhe z. Kanto Dushaj, Drejtor i “Radio Maria” nga Michigan-i e shumë të tjerë.
Kangë e valle, me muzikë nga Lindon Gjelaj me grupin, vazhduen deri vonë. Të gjithë përjetuen nji mbramje të kandshme dhe u shpërndanë të kënaqun që të dy familjet me rrethin e tyne kishin festue së bashku gëzimin e martesës së dy të rijve.
Redaksia e “Diellit” uron çiftit të ri lumturi në jetë dhe trashëgim.(Korrespondenti i DIELLIT)
- « Previous Page
- 1
- …
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- …
- 59
- Next Page »