Archives for November 2014

ELBASAN-MESHË DHE LUTJE PËR HERONJTË E ATDHEUT NË LUFTËN E DYTË BOTËRORE KUNDËR NAZIFASHIZMIT

November 23, 2014 by dgreca

Kush nuk respekton heronjtë e kombit të tij nuk mund të ketë moral për një jetë dinjitoze në liri e demokraci. Askush nuik mund të gëzojë në paqë dhe harmoni jetën në liri kur ajo ka në themel gjakun dhe sakrificën e bijve e bijave apo burrave të shtetit që u sakrifikuan për një të ardhme të paqtë dhe të lumtur në rast se ne nuk i respektojmë ata.
Thellësisht lutemi për shpirtin e tyre dhe familjet që lanë pas, me një dhimbje por dhe krenari hyjnore.
Si prift ose klerik, lutem për shpirtin e tyre duke shmangur cdo spekullim politik apo fetar. Sakrifikimi i jetës për një të ardhme të paqtë dhe në harmoni për familjen dhe kombin tend kurrsesi nuk duhet të pronesohet nga politika apo pushtetet e ndryshme.
Kush ndrron jetë për lirinë e atdheut dhe kombit të tij meriton respekt dhe lutje të përjetshme, panvarsisht se kur derdhet gjaku i pafajshëm dhe i sakrifikuar në dobi të të gjithëve.
E ndjej si obligim dhe detyrim ndaj kombit tim të respektoj dhe ti lutem Perëndisë ose Zotit për qetësi të përjetshme për cdo shqiptar që sakrifikon jetën për një ideal të mirë dhe të pastër për brezat që vijnë pas.
Vendosëm që ditën e diel datë 23 nëntor 2014 , në meshën që mbahet në kishën Shën Maria në Elbasan ti lutemi Zotit me një përshpirtje për heronjtë e luftës dytë botërore pa dallime politike djathtas apo majtas.
Eshtë hera e parë që një institucion besimi i drejtohet Zotit për njerëz të sakrificës deri në humbje të jetës. Për ne si kishë nuk ka rëndësi se kush besonte dhe kush nuk besonte sepse Zoti është i padiskutushëm në ekzistencën e tijë dhe në mëshirën e pafund që ka.
Shpesh herë e verteta ka folur dhe me fakte se luftën e nisin idealistët, e mbarojnë trimat dhe fitoren e gëzojnë horrat.
Ky 70 vjetor i lirise se atdheut, duhet te na gjeje te bashkuar se bashku ne respekt dhe lutje per sakrificen e deshmoreve. Ne duhet te pranojme pa asnje hezitim, brenda shpirtit dhe vetedijes sone se heronj ka nga cdo krah politik i asaj periudhe.
Une si kerik, nuk bej dallime per qellime pushteti apo perfitime te vazhdushme, qe fatkeqsisht ndodhin dhe sot. Per mua si klerik , ne lutjen time ne meshe jane bije dhe bija te kombit tim. Kush keqperdor sakrificen e jetes se tyre per nje Shqiperi demokratike dhe ne liri te prones, arsimit, zhvillimit, do te mbetet, gjithmone nje spekullant i rrezikshem per shoqerine shqiptare.
I ndrite shpirti deshmoreve te kombit tone dhe Zoti meshirofte ata qe krijuan pushte kriminal duke u fshehur pas gjakut te heronjve.
Sakrifica per kombin tend, nuk behet per privilegj apo diktature kunder po kombit tend. Sakrifica eshte e paster si uje i kristalte dhe e dobishme si nje ilac mbrojtes per kombin tend .
Bekuar qofshin ata qe luftojne me vdekjen qe familjaret dhe pasardhesit e tyre se bashku me teresine kombetare te vazhdojne nje jete dinjitoze ne dashuri per njeri tjetrin dhe vllazerim te perhershem.

ATE NIKOLLA MARKU
KISHA SHEN MARIA ELBASAN
KESHILLI I KISHES
KOMITETI PER MBROJTJE E PAVARSISE KISHES ORTODOKSE KOMBETARE SHQIPTARE

PERMBYTJET- STINA E PESTE SHQIPTARE

November 23, 2014 by dgreca

*Në fushën shqiptare, janë ndërtuar vila, me avlli dhe mure të betonuara , biznese , punishte , pa pasur as një fletë të shkruar. Është asfiksuar krejt vendi/
*Të vetmit që nuk duan ta kenë të qartë shkakun e përmbytjeve janë politikanët shqiptarë të të gjithë ngjyrave, që grinden për gjëra të pa rëndësishme dhe kur vjen puna për marrvëshjen e pa diskutushme, të rregullimit të territorit fjalosen si gratë llafazane të mëhallës ./
Shkruan ILLO FOTO/ NEW YORK/
Ndërtimi i reliefit shqiptar i presupozon përmbytjet aksidentale . Ka më shumë se një dekadë, që zona më e begatë e vendit përmbytet masivisht , vit për vit , sikur pëmbytja të jetë një stinë,që vjen pa trokitur.Ishte rastësi, që nuk pati përmbytje masive, në vitin 2013.
Në datën 18 Nëndor 2014 u regjistrua një përmbytje masive , me jetë njerzish të humbura.Situata shqiptare e përmbytjeve , duhet të shqetësojë cdo shqiptar , qoftë shkakëtar, gazetar ose vuajtës i përmbytjeve të përsëritshme.
Kush pa njoftimet e shtypit , të datës 19 Nëndor , krijoi përshtypjen e pa ndryshuar se përmbytjet në Shqipëri janë pasojë e shkatërrimit të rrjetit kullus dhe e ndërtimeve të pa ligjshme , që janë kryer në fushë , gjatë këtyre dy dekadave e gjysëm . Këtë e thanë të tërë fshatarët e dëmtuar nga prmbytjet dhe jo vetëm ata . Njerëzit e vetëm, që nuk duan ta kenë të qartë shkakun e përmbytjeve janë politikanët shqiptarë të të gjithë ngjyrave, që grinden për gjëra të pa rëndësishme dhe kur vjen puna për marrvëshjen e pa diskutushme, të rregullimit të territorit fjalosen si gratë llafazane të mëhallës .
Ka apo nuk ligj në Shqipëri , për ruajtjen e funksionalitetit të tokës bujqësore , pak më intereson . Ka një ligj botëror : Në fushë nuk mund të ndërtosh as një qymez për pula, po qe se nuk siguron leje ligjore . Në vazhdim të kësaj , dënohet një lloj edhe kush lëshon leje të pa ligjshme .
Në fushën shqiptare, janë ndërtuar vila, me avlli dhe mure të betonuara , biznese , punishte , pa pasur as një fletë të shkruar. Është asfiksuar krejt vendi . Simbas disa shkrimeve, jasht truallit , në fushë , janë 300 mijë , por mund të jenë dhe më shumë ndërtime , që gjithnjë janë të pa ligjshme . Këtu nuk mund të ketë dualizëm : Të prishen ose jo.
Prishja e tyre është vonuar shumë. Duhet t’i prishin vetë pronarët kontravajtës , që e kanë bërë vitin shqiptar me 5 stinë. Për qef të zotrinjve pseudopronarë x dhe y , nuk mund të vihet në diskutim ekzistenca e vetë fushës dhe venbanimeve historike , që janë ngritur mbi të. Janë të pa shembullta ndërtimet e pa ligjshme , që janë ngritur në Shqipëri .
Në Kosovë ka ndërtime të jasht ligjshme , por rrezikojnë pak ose aspak kullimin dhe ujitjen . Shumica e tyre mund të tolerohen , ndërsa në Shqipëri shumica dërmuse e ndertimeve të fushës , nuk tolerohen. Duhet të pranojmë se kostua financiare e e prishjeve të ndërtimeve është e madhe , por kostua e gjendjes aktuale të fushës është me shifra të pa lexushme .
Qe nga viti 1957 , qe konsiderohet viti i kooperativizmit dhe deri sot , qeverrite shqiptare , qe kane zevendesuar njera tjetren , nuk i kane thene popullit realitetin bujqesor , por e kane zbukuruar ate . Kete po ben dhe Ministria aktuale e bujqesise , qe nuk na thote sa toke mbetet pa mbjelle dhe pse . Kete fakt dhe aq me pak synimin per reabilitim nuk e ze ne goje Ministri , qe gjoja menazhon token dhe ujrat e Shqiperise . E verteta e hidhur eshte fakti qe fusha bregdetare eshte teresisht jasht parametrave teknike te funksionimit . Behet fjale per nje fushe me sensibilitet te larte.
Kjo fushe eshte pasuria e pa lujtshme me e madhe e vendit dhe duhet shpetuar me cdo kusht . Deri me sot nuk e ka degjuar kush sinjalin “sos” , qe kjo fushe po e thote me ze te larte . Une nuk pretendoj se jam dikushi dhe mund te jap mend , per punet , qe jane te preokupuar politikanet tranzitive, por nje gje e di mire dhe me siguri : Po qe se nuk risistemohet Ultesira bregdetare shqiptare , vendi nuk gjen qetesine e domosdoshme ekonomike, sociale dhe gjeografike . C’dua te them me kete te fundit , gjografike . Dua te them se jane ne rrezik te permbyten ne menyre te pa kthyshme disa vendbanime , ndoshta dhe qytete .
Ultesira bregdetare eshte e Shqiperise , por eshte edhe e Europes . Fondet , qe duhen per te reabilituar Ultesiren bregdetare jane aq te medha , sa vetem Europa mund t’u dali per zot .
Ditet e fundit bene nje marrveshje historike , Amerika dhe Kina , per te investuar per ndryshimet klimatike , qe rrezikojne kataklizma globale . Te ne keto ndryshime kane ndodhur . Fusha eshte jasht funksionit dhe jo pak , por gat ¼ e siperfaqes bujqesore te vendit . Eshte nje kataklizem Ballkanik dhe Europjan . Per kete kataklizem nuk jane ndergjegjesuar politikanet shqiptare dhe s’ka si t’u kete rene ne mend te kerkojne ndihmen e Europes , ndoshta dhe te OKB se .
Konfiguracionit te reliefit, i vjen ne ndihme mungesa e sistemit te rregullt inxhinjerik siperfaqesor . Te dy faktoret te bashkuar , i bejne permbytjet e Ultesires bregdetare , fenomen rutine, ose stina e 5 vitit . Ketyre faktorve specifike i bashkohet edhe faktori i ngrohjes globele . U permbyt Serbia dhe Bosnja , vitin e kaluar, qe nuk i njohin permbytjet historikisht .Po te ishin vetem konfiguracioni gjeografik dhe ngrohja globale , do t’i prisnim permbytjet me gjakftoftesi , por situaten e ben emergjente mungesa e sistemit te kullimit unik siperfaqesor , te nje ultesire , qe ne disa kuota eshte nen nivelin e detit .
Shumica e kesaj toke , ka mbetur djerr , per dekada dhe nuk dihet per sa vite do te mbetet ende, ne gjendjen aktuale te mjeruar .
Kesaj pjese te reliefit shqiptar , nuk mund t’i kthehet asgje nga sa i ka humbur , po qe se nuk kufizohen permbytjet . C’eshte bere , nga Qeverria aktuale , per t’i dale perpara agresivitetit te permbytjeve ? Asgje , vec vullnetit te mire, per t’i kufizuar ato . Nje vit Qeverri socialiste e unifikuar ; Ultesira bregdetare eshte po ajo qe eshte trasheguar nga Qeverria para ardhese , duke pritur permbytjen e radhes . Jemi ne metoden shqiptare te vazhdimesise .Mbivleresohet rroli i hidrohorve , por funksioni i tyre eshte gjithnje e me i vogel , po qe se uji nuk percillet nga te tera pikat fillestare te fushes .
A mund te ishte ndryshe gjendia aktuale e Ultesires bregdetare ? Kete pergjigje duhet ta japin ata , qe kane marre persiper detyren e qeverrisjes .
Rrjeti kullus inxhinjerik , per t’u reabilituar , kerkon miliarda $ , gje qe nuk mund te realizohet me buxhetin modest , qe akordon Qeverria per bujqesine dhe mjedisin shqiptar . Duhet tjeter zgjidhje .
Ministria e Bujqesise nuk beri ndonje ekspozim se cila ishte gjendja e tokes bujqesore dhe e ujrave, per Ultesiren bregdetare, kur filloi punen si Ministri e tokes dhe e ujrave . ajo mori celsat e zyrave , qe jane ne bulevard dhe kaq. Ky eshte veprim shume formal , karshi marrjes ne dorezim te tokes dhe ujrave , qe jane pasuri pa magazine dhe pa celes . Aktualisht dhe tere kete ¼ shekulli , toka dhe ujrat shqiptare jane jasht kontrollit te pronarve dhe jasht kontrollit te shtetit . Ndertimet e pa ligjshme e kane kthyer fushen e Shqiperise ne truall ndertimi , pa rregulla , pa sistem kullus , pa rruge te perbashketa , pa sitem te mbledhjes te ujrave te zeza . Ky eshte nje mish-mash , qe nuk e gjen as ne parahistori.
Ndertimet e jashtligjshme rrezikojne mbytjen e qyteteve , sepse fusha konsideroht e permbytur ne menyre permanente. Si guxoj ta them kete ? Po te qe se fusha nuk do te ishte e permbytur , do punohej . Jane mbi 200 mije Ha. qe nuk punohen c’do vit , per ¼ shekull. A ka zot ky shtet ? Te gjitha qytetet bregdetare dikur jane permbytur dhe mbi to jane ndertuar te tjera . Kete e verteton arkeollogjia .
Nepermjet nje studimi shume te holle dhe shkencor , Europa dhe Amerika duhen te informohen per kete realitet te brishte tokesor te brgdetit tone . Per kete situate mjedisore kercenuse , duhet te kete dieni edhe OKBja . Lufta kunder terrorizmit dhe ajo , per mbrojtjen e mjedisit , perbejne detyren kryesore te shoqerise se sotme progresiste , ne mbare Globin .
Shqiperia nuk eshte as e Qeverrise as Ministrise se bujqesise , por keto organizma mbajne pergjegjesi direkte , per ate qe eshte e sigurte , qe do te ndodhi dhe nuk kane alarmuar problemin , deri ne instancat me te larta administrative te kontinentit dhe te botes.
Do te varet si do te reagoje kjo Ministri , ne se do te mbetet ne histori si Ministria e evitimit , apo e vazhdimesise te permbytjeve. Nuk ka pse te druheni , per kete njoftim . Politikanet e viteve te tranzicionit kane deklaruar se gjithcka e kane bere me ndergjegje te plote . Askush nuk ka thene nuk e marr pushtetin , sepse ka detyra te renda . Sa here lene pushtetin , e kerkojne prape , duke gjykuar se pushteti eshte vetem torte, por faktikisht dhe mbi te gjitha, eshte perkushtim.
Aktualisht , nga ana bujqesore , fusha shqiptare , quhet e permbytur , deri sa nuk te lejon te hysh ne te, per pune . Kushti i pare , per te kufizuar permbytjet , deri ne eliminim , eshte kullimi perfekt siperfaqesor. Ujitja eshte problem me dytesor . Rrjetin inxhinjerik siperfaqesor , te Ultesires bregdetare shqiptare , mund ta financojne programe te Europes, Amerikes ose te OKB se , qe jane organizma shume sensitive ndaj deformimeve mjedisore . Praktikisht ne kemi nje mjedis te aksidentuar , qe me siguri matematike , pritet te thellohet.
Emergjencat civile , kane treguar gatishmeri te larte gjat permbytjeve periodike , qe dihet sa kane qene dhe nuk dihet sa dhe si do te jene , por vendi eshte ne emergjence te perhershme , sepse vete gjendia e fushes , ndihmon permbytjet, sa here bie shi.
Shkaterrimi i rrjetit inxjinjerik shqiptar , e konsideroj demin me te madh ekonomik , qe i eshte shkaketuar Shqiperise , perfshire dhe demet e luftes.Per kete problem madhor , kam shkruar shume here , pas vitit 2000. Nuk ka rendesi shqetesimi im , vecanerisht per kete rrast kapital . Bujqesia fillon dhe mbaon ne toke . Organet vendimarrse dhe ato shkencore , qe lidhen me kete problem, i karakterizon nje heshtje varri . Jo qe nuk bejne as nje perpjekje ta zgjidhin , por nuk e zene fare ne goje,ose ta perfshijne ne evidencatper ndjekje.
Nje indiferentizem i tille eshte i pa shpjegushem . Ne te tilla rraste thuhet se dembersit do t’i denoje historia . Ne kete rast nuk mund pritet denimi historik i shkaktarve . Per kete dem madhor kombetar , kam njoftuar edhe Prokurine e pergjithshme dhe jam gati te deshmoj, ne se ceshtja do te gjykohet, deri sa une jam ende gjalle .
Illo Foto / Studjus –NY – Nendor 2014

PROTESTA E PD – DEKLARIMI I EDI RAMËS PËR HAPJEN E DOSJEVE DHE PREMTIMI QË AI I KA BËRË ANGELA MERKELIT

November 23, 2014 by dgreca

*Edi Rama dhe Lulzim Basha duhet të shqetësohen për faktin se Shqipëria ka siguri zero për investitorët e huaj. Dhe kjo gjendje nuk u krijua as sot, as kur erdhi Edi Rama në pushtet, por që në kohën e PD të Sali Berishës!
*Shqipëria është një vend kuazi mafioz dhe investitorët e huaj nuk vijnë në Shqipëri, sepse aty nuk kanë siguri. Nuk e them unë, por Angela Merkel!/
Opinion nga ELIDA BUÇPAPAJ/
Ndërsa përballë kryeministrisë dje konsumohej protesta e rradhës këtë çerek shekulli, nga periferia e Tiranës, kryeministri i Shqipërisë konsumonte edhe ai një deklaratë të rradhës, siç ishte hapja e Dosjeve.
Lulzim Basha thërriste në shesh për plagët e shoqërisë shqiptare, kur partia që sot drejton ai ka qeverisur vendin për 8 vjet rradhazi prej 2005-20013, duke i lënë të pamjekuara ato plagë. Në atë kohë Edi Rama si lider i opozitës organizonte protesta dhe bojkote.
Duke ricikluar njëri-tjetrin.
Sot Lulzim Basha shqetësohet për papunësinë, pensionet e ulta, bile shqetësohet edhe për fatin e të përndjekurve, kur ne e kemi parasysh se si u vetëdogjën të persekutuarit politikë mu në zemër të Tiranës dhe Lulzim Basha, nuk mori as mundimin që t’i takonte ata njerëz të mjerë, dhe i la në mëshirën e fatit.
Ndërsa vetë kur bëjnë greva – i keni parë se si i ngrejnë çadrat e bardha – me salltanet sulltanësh!
Në protestën e Lulzim Bashës morën pjesë ata që janë pushuar nga puna me ardhjen në pushtet të PS. Nga ana e saj PS punësoi ata që kishte pushuar nga puna PD kur kjo forcë politike kishte dalë në opozitë. Pra protestojnë punëmarrës që kanë humbur vendin e punës nga punëdhënësi i ri, dhe prandaj duan punëdhënësin e vjetër.
Ky është trafikim i pastër dhe turpi i kësaj klase politike mizerabël! I barabartë me trafikimin e qenieve njerëzore. Sepse ua ble votën në shkëmbim të një vendi pune!
Këtu konsiston thelbi i pseudoqeverisjes, që sa here vijnë në pushtet iu bëjnë shërbim klientelist votuesve, që marrin trajtën e klaneve tribale!
Edi Rama ka premtuar 300 mijë vende pune, premtim që nuk e paska mbajtur, sipas Lulzim Bashës. Domethënë që Edi Rama ka gjetur një papunësi drastike prej qeverisjes tetëvjeçare të PD. Natyrisht që po.
Prandaj që të rifitojë kredibilitetin e humbur, Lulzim Basha duhet të shajë veten dhe partinë e tij, të paktën të bëjë autokritikë.
Edi Rama ka gjetur papunësi drastike dhe 10 miliardë Euro në vit sipas Guardia di Finanza të Italisë, prodhim hashashi nga tregu mafioz.
Prodhim, të cilin kërkon që ta kthejë nga një produkt të mafies, në një produkt të shtetit mafioz deputeti i PS Koço Kokëdhima, sepse, sipas tij, për marihuanën e prodhuar në Shqipëri ka kërkesa të mëdha në Europë, pasi është e cilësisë më të mirë!
Cilësia e hashashit po, ndërsa gjendja e shtetit të së drejtës është përtokë.
Edi Rama dhe Lulzim Basha duhet t’i tregojnë elektoratit se vendet e punës nuk i krijon partia ku ata votojnë, por shteti ligjor i cili siguron lirinë e tregut për investitorët e huaj.
Po si mund të flitet për liri të tregut, kur shteti shqiptar ende nuk i ka zbuluar vrasësit e Artan Santos dhe nuk i ka shkuar deri në fund vjedhjes dhe sistemit klientelisto-nepotik të Bankës të Shtetit. Sepse Ardian Fullani ishte vetëm shërbëtor i bindur i politikës.
Edi Rama dhe Lulzim Basha duhet të shqetësohen për faktin se Shqipëria ka siguri zero për investitorët e huaj. Dhe kjo gjendje nuk u krijua as sot, as kur erdhi Edi Rama në pushtet, por që në kohën e PD të Sali Berishës!
Shqipëria është një vend kuazi mafioz dhe investitorët e huaj nuk vijnë në Shqipëri, sepse aty nuk kanë siguri. Nuk e them unë, por Angela Merkel!
Shqipëria, një perlë e Mesdheut, duhej të ishte tregu i parë për turizmin europian. Aty do të duhej të zbarkonin me miliona turistë gjermanë, suedezë, finlandezë, zviceranë, polakë, hungarezë. Nuk vjen asnjë prej tyre. Preferojnë të shkojnë në plazhet e Turqisë.
Sepse në Shqipëri nuk kanë siguri, nuk ndjehen të sigurt.
Kjo është e vërteta. Prej këtu nis edhe shtetbërja, edhe opozita.
Edi Rama nuk ka se përse të shqetësohet me protestat. Janë një riciklim. Ai e di mirë se si organizohen. Se si sillen njerëzit me autobusë nga rrethet, se si autobusët i paguan partia, ua paguan edhe drekën për orët e humbura.
Edi Rama, nëse i hap Dosjet, do të mbetet në histori, por do të bëjë vetëm detyrën.
Por atij i duhet së pari të mbajë premtimet që i ka dhënë kancelares Angela Merkel, për të çuar përpara drejtësisë peshkaqenët e politikës shqiptare atje ku e kanë vendin.
Këtyre ditëve në TV e Tiranës u intervistua zonja Monica Luisa Macovei, sot anëtare e Parlamentit Europian, e cila ishte Ministre e Drejtësisë e Rumanisë nga 2004-2007. Ajo tha për audiencën shqiptare se rruga e vetme e Shqipërisë për të hyrë në BE është përmes reformave në drejtësi. Pastaj ajo tregoi se si, kur kishte qenë Ministre e Drejtësisë, kishte drejtuar reformën anti-korrupsion. Me këtë rast ajo kishte krijuar Direktoratin Kombëtar të Antikorrupsionit dhe kishte filluar të hetonte dhe të fuste brenda si kolegë të saj, deputetë e ministra nga krahu politik që përfaqësonte, ashtu edhe nga krahu tjetër.
Gjë që Edi Rama nuk e ka bërë dot prej 15 muajsh që ka marrë në dorë frenat e shtetit.
Për këtë gjë duhet të shqetësohet!

Në Ballkanin e shkuar apo në Europën e ardhshme?

November 23, 2014 by dgreca

Nga Nga Saimir Lolja/
Një arkitekturë europiane shkakton ndjenja europiane dhe projekti i deritanishëm i faltores muslimane nuk shkon në drejtimin europian. Të jesh pjesë e qytetërimit europian nuk do të thotë të “hysh në BE” me letra, vetëm dhe vetëm për disa politikanë që kanë vite që kanë “hy në BE”. Ato që janë votuar si përfaqësues të popullit shqiptar i shërbejnë me vendimet e tyre vetëm përparimit dhe bashkimit shqiptar.
Projekti i deritanishëm i Xhamisë së Madhe në kryeqytet (dhuratë nga qeveria e shkuar), e kthen Tiranën në një “Stamboll të vockël”, si në Stamboll, si në Tiranë do jetë e njëjta pamje. Dhe Turqia me shumë entuziazëm do e investojë një ndërtim të tillë. Zgjidhje për faltoren moslemane është ndërtimi i sipas një arkitekture të ngjashme me atë në Rijeka të Kroacisë ose Strasburg të Francës, të dyja të përfunduara në vitin 2013.
Me një faltore muslimane të stilit europian, shqiptarët dhe jo-shqiptarët do i përfytyrojnë shqiptarët si pjesë e Europës Juglindore, pjesë e Europës. Me një xhami të stilit të vendeve të lindjes, shqiptarët dhe jo-shqiptarët do i përfytyrojnë shqiptarët si pjesë e Ballkanit, zgjatimit anadollak në Europë, të ardhur nga vendet arabe dhe që nuk e meritojnë qytetërimin dhe shërbimin europian. Tradita e besimit mosleman shqiptar ka veçantitë e tij edhe arkitekturore në gjithë mozaikun e këtij besimi. Kjo gjë nevojitet të shprehet edhe me ndërtimin e kësaj faltoreje. Një model që të mos jetë kopje e xhamive të tjera, por që ka simbolikën e duhur dhe nuk përçon mesazhe kundrathënëse.
Faltoret fetare janë qendra shpirtërore ku një njeri me vullnet të lirë mund të gjejë paqe, respekt dhe lehtësim. Projekti i tanishëm nuk pasqyron modelin shqiptar europian për të ardhmen. Përparimi dhe bashkimi shqiptar nuk arrihet me ndërtimin prej grekëve të katedrales ortodokse dhe prej turqëve osmanë të xhamisë në Tiranë. Atë që osmanët nuk e bënë me forcën e armëve, duket sikur po e riprovojnë me anën e ideve emocionale. Kjo përputhet me shprehjen e Viktor Hygosë (1802-1885) se: “Një popull mund t’i bëjë ballë pushtimit ushtarak, por nuk mund t’i bëjë ballë pushtimit prej ideve”.

KRISTAQ TURTULLI SJELL”ORËT E ZEMRAVE TE EMIGRANTEVE” NE SOFREN E DIELLIT

November 23, 2014 by dgreca

Poemë nga Kristaq Turtulli/
I-
Orë të pagjuma janë vëlla, orët e zemrave të emigrantëve,
me shtigje të panjohura mbijetese.
Shpërndarë kudo në hapësirë, në skaje të ndryshme ku ka filiza jete;
Pranë cepave të holluara prej konsumimit të përditshëm, të lektisur të yjeve,
Në përleshjet e harruara me dema, pa spektatore,
me dritë hije të mekura të toreadorëve.
Në bishtat e përflakura prej sarkazmave artistike të kometave,
Në mesin e monopateve, ku mezi dallohen gjurmët e përrenjve,
si shpirtra të humbura xhunglave,
Ku zogjtë dhe kafshët janë hibride të eksperimenteve.
Rruginat e ngushta gjarpërojnë nëpër shpatet dhe skërkat e maleve,
Shqiponjat ikën, nuk kanë më fole, ngaqë ka shumë zvarranikë.
Në kthinat e pista dergjet etja, dehja, orgjia dhe kurvëria është mizantropie,
Në rrudhat e thella me mbarsje paradoksale të autostradave,
Në krahët e ndehur të lodhura të ëndrrave të purpurte fëmijëve,
Të gjoksit seksual të qiellit të dytë.
Me tik-take të pandërprera dhe të malluara,
Atje gjenden zemrat e vagëlluara të emigrantëve
Vëlla im i lodhur. Atje….
II
Vëlla, a nuk të ngjan sikur të mërguarit prej nevojës për një lot vese,
të vjetër dhe të rinj, thonë, nuk dinë ç’kërkojnë,
Le të flenë në krahët e një ure.
Le të ëndërrojnë mbi shtëllungën e një reje.
Mbasi shumë gjëra kanë ndryshuar, nuk janë si më parë.
Përsipër është hedhur pëlhura e ronitur e qetësisë.
Telat me gjemba u prenë,
Të tjerë tela najloni, janë vënë në hisen e buzëqeshjes së parë.
Por ti mos beso, të gjitha të vërtetat janë të rreme,
Dhe gënjeshtrat shiten si salsiçe në kryqëzimin e një autostrade.
Vajzat gjoks dhe kërthizëzbuluar vallëzojnë dhe bëjnë paradë mode,
Dhe pleqtë ashikë shqyejnë sytë dhe hedhin dollarët në erë.
III
Janë holluar vëlla, bërë pesë ujë e një oriz dashuritë.
Të sinqertët çapiten ngadalë dhe mbajnë në shpinë një thes me halle.
Rrufetë grinden, kolliten herë pas here, kanë marrë të ftohtë.
Diku më tej përplasen orgji, kurvëri, mendësi, pasione.
Autostradat janë me shumë krosi, por që mblidhen në një dalje.
IV
Shalli i vjetër i ylberit është bërë garniturë,
Për mezenë e zakonshme së kohës së pathënë.
Ngjyrat e mrekullueshme
Iu shitën nën dorë qiellit të parë, me çerek çmimi, në tregun e zi.
Në muajt e vështira, të çmendura të pranverës së trishtë.
Fjala e dëlirë u mbars shpejt ngaqë ish e virgjër, por mbeti shtatanike.
E vendosën në tavolinën e parlamentit për ti bërë ekzaminime,
U krijuan të tjera parti, grupime, komisione dhe nënkomisione
Më në fund e futën me nxitim në mesnatë, në kornizë të metaltë,
U përfol se nuk kish kohë, se ish dimër dhe se binte shumë dëborë.
V
Shamia e hallemadhes nënës tonë, si gjithnjë strehë e përhershme,
Mall ish për ne, ëndërr e ëmbël dhe qetësie,
Por shumë shpejt u përcëllua shamia,
u përzhit, u dogj prej flakëve të marrëzisë,
Lëmsheve të zjarrta,
Nga indiferenca e viteve dhe heshtja.
Zjarrfikësit ishin dehur dhe bënin gjumë të thellë…
VI
Përgjatë gërmuqes së grindur të fillimit të shekullit njëzet e një,
Qielli i dytë shkundte shpatullat me bezdi,
Ai nuk dëgjon rrahjet të dëshiruara,
Të orëve zemra të mërguarve.
Që drithërohen për një lule gjithë aromë pranvere mëmëdhe,
Fjalë të çiltër zemre, premtim të fortë bese malësie dhe miqësie.
Për ujë të freskët burimi të kulluar që rrjedh nga shpati,
Për një serenatë të ëmbël dashurie.
Për zërat melodioze të bilbilave, kanarinave në mes të një pylli,
Për erë të ngrohtë fushe dhe erë të freskët mali.
VII
U tha vëlla, u bë trokë fjala parë e fillimit të një poeme.
Nën peshën e krizave ekonomike dhe çmendurive,
Nën epshin e pangopur të politikave dhe prostitutave.
Nuk mund të shkundët lehtë impakti i shurdhërive.
Është ronitur rripi i lëkurtë i brezit prej stërmundimit dhe përçapjeve,
Shtrëngohet çdo ditë, shpohet nga një brimë, deri kur më…
Tendosur qëndron midis dy brigjeve ura lëvizëse,
Poshtë dergjen shkëmbinjtë e thikta të një gremine.
Nën meloditë e vjetra, të stërthëna të urës së Qabesë dhe të Moresë.
Sërish është e nevojshme të krijohet një këngë e re, një himn, një perlë!
Mos vallë poetët flenë gjumë?!
Apo nuk kanë bojë të shkruajnë, as letër dhe penë.
VIII
Vëlla i dëgjon, ngarejnë të paduruara naivitete dhe pasione të zvargura.
I sheh, në erë fluturojnë kartolina të zverdhëlluara dhe letra të pashkruara.
Ndërsa në humnerë, në ujërat e turbullta ku zbardhin eshtra dhe kokalla,
Bën tualetin e ballos së zakonshme shtriga.
IX
Vëlla, Orët e Zemrave të mërguarve.
Dita ditës, dalë ngadalë po tkurren prej largësive,
Po marrin të ftohur, po rrudhen, fishken prej lëmsheve kozmikë
Dhe prej vrapit të pandalshëm të viteve.
Qielli i parë që është diku matanë
Po i humbet forca magnetike.
Nuk ka kohë dhe dëshirë tu kushtohet të ikurve,
Rend pas mendimeve shkencore dhe problemeve të mëdha,
Si të qëndrojë në këmbë një vezë pate.
X
Vëlla, kometa flakëruese e ardhur nga larg, qëlloi si shigjetë
Mushkërinë e sëmurë të botës.
U drodh kozmosi prej klithmave dhe rënkimeve.
Ditët e mugëta shkrofëtijnë, mezi mbushen me frymë.
Plagët lëpijnë si kafshë prehistorike.
Në litarët e gjakut e të djersës ngjiten xhuxhmaxhuxhë.
Nuk shpërndajnë më lodra për fëmijë,
Por kakaroçë.
XI
Vesa mëngjesore nuk ka më reflekse
Ku të lindë një puthje virgjërie.
Është bërë bronztë.
Nëpër katakombet e nëndheshme bëhet kacafytje,
Janë shtuar gjarpërinjtë dhe minjtë.
XII
Pyjet e lashta flakën tutje me nënvleftësim kostumin e blertë.
Gjelbërimi është tashmë i dalë mode.
Prej dritave fosforeshente.
Degët pikojnë lëng limoni, portokalli dhe reze kançeroze.
XIII
U marros Ylli i mëngjesit pas vajzës koketë së Arushës,
Në çantën e shpinës ngjyrë portokalli, gjithë ngutje,
Vendosi në të linjtat e reja, iniciale, shpata, tehe, germa kineze
Dhe kozmetikën më të fundit plastike.
Dragonjtë kartonë aziatikë zgërdhihen prapa perdes.
Marrëzitë dhe dashuritë bajate janë pjesë e lojës…
XIV
U lodh hëna së kurdisuri me çelësin e vjetër fate, ngjarje
Dhe lindjen e mesme,
Është në grevën ekonomike të urisë,
Këmbëngul me kokëfortësi, s’do të dëgjojë të kurdisë orët e reja të zemrave,
Me lakuriqësi të zbehtë shket në errësirë.
Në heshtje Yjet kovaçë po farkëtojnë një hënë të re.
XV
Vëlla, Ditari i viteve të prapme,
Nisi të shkruhet prej një dore skelektike,
jo me pendë pate por me kërcell gjethe vjeshte.
Gjithashtu gdhendet me gishtërinj dëbore
Dhe u falet si lëmoshë të verbërve dhe të paditurve.
Orët zemra e të mërguarve.
Trokëllijnë pa ndërprerje
Me tik- take të malluara
Si tim- tamet në mes të zjarrit të indianëve.
Në gjoksin e qiellit të dytë,
Dielli me përtaci fshin sytë
Vesh benevrekët e irnosura dhe shkon të flejë…

XVI
Vëlla, shallet, fustanet e çngjyrosura të nënave
Nuk janë më krahë të rrëgjuara ndërmjetëse,
Shtigje shprese, malli, përdëllim e dritë.
Statuja të palëvizura heshtjeje,
Të vetmet nyje lidhëse midis dy qiejve.
Në pritje të një fjale dhe të një përshëndetjeje…
Frymët e ngrohta u ftohen prej erërave të rrugëve,
u bënë akull si dhe vizionet e papara të ëndrrave.
Por kandilat e zemër plagosurat Nëna po shuhen një nga një.
Po ashtu priten litarët e urave lidhëse…
XVII
O Zot vëlla, ka shumë erë, sa shumë!
Përplasen dyer dhe dritare.
Rrapet e vjetra po shemben përdhe.
Nuk kanë kohë nënat e gjora të lënë ndonjë shenjë të lotuar lamtumire.
Qielli është i rëndë dhe atyre u lanë mpirë gishtërinjtë, s’mund të shkruajnë.