-Intervistë me Kryetarin e Vatrës, Dr.GjonBuçaj,me rastin e dekorimi të martirëve të Vatrës, dënuar nga diktatura komuniste*/
Dielli- Dr. Buçaj, në prag të festës së pavarësisë së Shqipërisë ju udhëtuat me një delagacion të Vatrës në Tiranë.Tashmë është bërëpublik fakti se qëllimi i atij udhëtimi ishin dekorimet që bëri Presidenti i Republikës, z. Bujar Nishani për martirët vatranë.A mund t’u jepni më shumë hollësi vatranëve përecurinë e asaj vizite?
Dr. Gjon Buçaj- Po, ai ishte qëllimi.Që në shtator kur ishte në New York, president Nishani na kishte ba me dije se martirët e Vatrës, do të dekoroheshin në nji ceremoni të organizueme me rastin e përvjetorin e pamvarsisë. Kur erdhi njoftimi nga Presidenca se data e dekorimit ishte caktue 24 nandori na bamë rezervimet e udhëtimit bashke me djalin tim, Eduardin dhe, në të njetën kohë, shpërndava njoftimin Kryesise dhe antarëve të Këshillit Drejtues me sygjerimin se do të ishte mirë që kushdo kishte mundsi të udhëtonte në atë rast për në Tiranë, për të marrë pjesë në ceremoninë ku kreu i shtetit shqiptar do të nderonte pas vdekjes disa vatranë të cilët kishin ra viktima të pafajshme tëregjimit gjakatar komunist. Fillimisht shprehu gatëshmeninë të vinin sekretarja e Vatrës znj.Nazo Veliu së bashku me z. Veis Belliu, si dhe antari i Këshillit Drejtues z. Çezar Ndreu.Kur erdhinjoftimi se përveç 12 martirëvet vatranë, me atë rast do të dekorohej edhe nënkryetari z. Agim Rexhaj, edhe ai bashkë me znj. Laura udhëtuen për në Tiranë.Ceremonia u zhvillua në ambientet e Presidencës në orën 5 të mbasdreketë 24 nandorit, në prezencën e shumë familjarëve të personaliteteve që dekoroheshin, si dhe të disa ish të burgosun dhe të persekutuem politikë. Takimi ishte i ngarkuem me emocione dhe për ne ishte gjithashtu nder që takonim farefisin e atyne atdhetarëve të cilët kanë qenë gjithëmonë inspirim për ne me veprimtarinë e tyne në shërbim të shqiptarizmit. Mbas ceremonise dhe përshëndetjevet dhe falënderimevet me presidentin, në emën të Vatrës shtruem nji koktel për pjesëmarrësit në restorantin Piazza me pronar z. Kadri Morinaj. Duhet përmendi me mirënjohje se ai refuzoj pagesën prej nesh.Ashtu si edhe pronari i hotelit Tirana International z. Ramë Geci nuk pranoi pagesat nga unë, as nga nenkryetari Rexhaj për dy dhomat gjatë kohës që qëndruem në Tiranë. I falenderojmë.
Dielli-Si dhe kur lindi ideja për dekorimin e martirëve të Vatrës?
Dr. Buçaj- Kujtimi i atyne që e themeluen Vatrën dhe e mbajtën me sakrifica në veprimtari të pandërpreme në sherbim të kombit, ka qenë gjithëmonë frymzim dhe shtytje për të vazhdue në gjurmat e tyne. Mirënjohja dhe admirimi për këta veprimtarë patriotë kanë qenë gjithëmonë prezent gjatë çdo kohë që jemi marrë me Vatrën.Kremtimin e 100 vjetorit të themelimit të Vatrës e kemi quejtë si akt vlersimi dhe mirënjohjeje për paraardhësit.Prandej nderimin e tyne e kemi pa si detyrë. Në mënyrë të posaçme na ka randue fakti se,në vend të nderimit dhe mirënjohjes,disa nga vatranët kanë marrë,në mënyrë mizore, ndëshkim të pamerituem, “në emën të popullit”. Kjo e ka ngarkue kombin me borxh ndaj këtyne martirëve.Prandej, në shtatorin e vitit të kaluem, në nji takim pune me presidentin Nishani në NY, i shprehëm mendimin se do ti kërkonim dekorimin e disave nga vatranët të cilët, mbas sherbimit për çashtjen kombtare ne Shetet e Bashkueme, u kthyen dhe vazhduen në atdhe veprimtarinë e tyne gjithënji në frymën e shqiptarizmit. Presidenti Nishani na tha se propozimin do ta merrte në shqyrtim me seriozitetin ma të madh. Mbas kërkimesh dhe konsultimesh, muejtëm me përpilue nji listë prej 12 vetësh të cilën ia dërguem presidentit. Kjo ishte mënyra se silindi ideja për dekorimin e martirëvet të Vatrës.
Dielli- Mendoni se u krye detyrimi moral i Vatrës ndaj vatranëve të persekutuar apo të pavlerësuar nga regjimi komunist me këto dekorime?Po për të tjerët, që kanë dhënë kontribut dhe kanë ndërruar jetë këtunë SHBA, a është menduar për ndonjë vlerësim në të ardhmen?
Dr. Buçaj- Kësaj here Vatra ka marrë inicjativën për të nderue vatranët që kanë emnues të përbashkët përsekutimin nga komunizmi, por ka edhe të tjerë të cilët kanë vdekë jashtë atdheut dhe nuk janë vlerësue nga shteti shqiptar; disa nga ata regjimi diktatorial do t’i kishte rreshtue me martirët po t’ikishte futë në dorë. Natyrisht vlerësimi dhe nderimi i veprimtarëve atdhedashës asht nji proces të cilin shteti shqiptar duhet t’a vazhdojë dhe kjo nuk asht detyrë vetëm e “Vatrës”. Shteti shqiptar duhet të vlerësojë edhe dhetamija viktima të tjerë tëpafajshme të regjimit pro sllava ntikombëtar edhe antinjerzor komunist. Por kjo nuk pritet se do të realizohet përderisa shoqnia shqiptare të mos i ketë la hesapet me të kaluemen tragjike të diktaturës.
Dielli- Ka personalitete të Vatrës, si Kristo Dako psh, që ka qenë kryetari Vatrës,editor i Diellit, delegat në Konferencën e Paqës, botues, autor librash, drejtor i Institutit të Lartë Femëror në Kamëz,pra me kontribut Kombëtar, që ende nuk është vlerësuar. Po ashtu shkrimtari Arshi Pipa, edhe pse një periudhë të shkurtër ka drejtuar Vatrën dhe ka edituar Diellin, por ka qenë gjithmonë në krah të Vatrës?
Dr. Buçaj-Përgjigjia e pyetjes para kesaj vlen pjesërisht edhe për këtë. Veprimtarëve të masipërm, ende të pavlerësuem, mund t’ushtohen edhe Kostë Çekrezi, Qerim Panariti, Rifat Gurrazezi, Xhevat Kallajxhiu, Hamdi Oruçi, Athanas Gegaj, Eduard Liço e të tjerë. Të gjithë duhen vlesërsue për kontributin politik e kulturor në dobi të çashtjes kombëtare.Kjo asht detyrë kryesisht e shetit Shqiptar.Kësaj here na jemi përqendrue tek nderimi i vatranëve që ranë viktima të komunizmit. Realizimi i dekorimit t tyne mendoj se ka randsi historike pse asht nji akt drejtesije kunder padrejtesise qe denon krimet absurd te komunizmit dhe bjen ndesh me qendrimin armiqsor të atij sistemi kundër vlerave që shërbyen atdheut në periudhat e ndryshem, pra në rrethana lirie ose edhe nen okupimin e huej. Atdheut i keborxh dashunine dhe ndimen me sakrifica jo vetem kurasht mire por edhe kur asht keq, jo vetem kur asht i lre, por edhe ma teper kur nukasht i lire.Prandej dekorimi i tyne ka qenë detyrë morale dhe juridike.
Dielli- Po ashtu me të njëtin dekoratë u vlerësua edhe zv/kryetari i Vatrës,z. Agim Rexhaj, ndërsa më parë jeni dekoruar ju dhe presidenti i nderit i VATRES, z. Agim Karagjozi. A mund të jepet një sqarim publik se kush ishte institucioni që bëri propozimet?
Dr. Buçaj-Askush nga Vatra nuk ka ba propozim për dekorime, përveç martirëvet të Vatrës. Nuk e dijmë se çfarë institucioni i ka ba propozimet, por asht fakt se presidenti Nishani ka sjell dekorata edhe për personalitete dhe aktivista të tjerë të diasporës. Dekoratat për ne të gjallëve të Vatrës na kanë ardhë krejtsisht të paprituna. Me ato nderohet Vatra dhe na do t’i mbajme me pervujtni, tue dijte se ka shume te tjere me merita sa na, ne mos edhe ma shume se na.
Dielli- Ju dorëzuat në selitë e Komuniteteve fetare fotografinë simbolike të klerikëve, pjesmarrës në 100 vjetorin e Vatrës.Diçka më shumë për mesazhin përcjellës dhe si u pritën ato?
Dr. Buçaj-Siç dihet, në kremtimit e 100 vjetorit të Federatës Pan Shqiptare Vatra që u organizu në prill 2012 në NY kanë qenë prezent në vend nderi përfaqsuesit ma të lartë klerikë të besimevet tona. Kemi dorzue institucioneve fetare nga nji fotografi prej atij kremtimi ku pasqyrohet kjo prezencë historike, që simbolizon harmoninë ndërfetare tek ne shqiptarët.Si e tillë u prit dhe u vlersue nga titullarët e institucionevet fetare si në Tiranë asht edhe në Prishtinë.
Dielli- Në Tiranë ju patët shumë takime, a mund t’i përshkruani me detaje?
Dr. Buçaj-Na kemi shkue me program zyrtarpër të marrë pjesë në ceremoninë e dekorimit të martirëvet vatranë dhe shfrytëzuem rastin për të sjellë fotografitë e klerikëve. Por në intervale te shkurta te kohes patëm kënaqsinë të takohemi edhe me disa nga miqt dhe personalitetet qe i kemi takue ne te kaluemen, qofte si mysafire ne Vater, qofte si mikpritesa ne Shqipni, si me kryetarin e bashkisë në Tiranë, Zotin Lulzim Basha, me ish kryemistrin Dr. Sali Berisha, z. Eduard Selami dhe miq të tjerë, sidomos ish të përndjekun politikë, z. Simon Mirakaj, Reshat Kripa, Uran Kostreci, Uran Butka, e të tjerë.
Dielli- Pas Tiranës, ju udhëtuat drejt Prishtinës.Cili ishte qëllimi dhe në çfarë aktiviteti morët pjesë?
Dr. Buçaj-Në Prishtinë udhëtuem, së bashku me z. Çezar Ndreu i cili vizitonte Kosovën për të parën here.Ndersa Çezarit iu desh te nesermen te kthehej ne Tirane megjithe kusherinin e vet Bashkimin qe na solli ne Prishtine me makine, une me Eduardin morëm pjesë në promovimin e librit “Letër Këmbime të Rilindjes Kombëtare Shqiptare” me autorë Skender Blakaj dhe Ismail Islmajli. Për botimin e këtij libri vatranet kane ndimue edhe pse ndër këto letër këmbime janë shumë nga Faik Konica, disa të panjoftuna ma parë.Libri, u promovue nga akademikë dhe autorë të njoftun,u prit shumë mirëdhe u komentue pozitivisht nga media. Kemi sjellë, me autografinë e autorit Blakaj, nga nji ekzemplar për të gjithë ata që kanë ndihmue financiarisht për botimin e tij, tue e ba Vatren bashkebotuese.
Dielli- Qeveria e majtë me kryeministër Ramën, ka sjellë një risi në mandatin e saj: Ka lejuar shfaqjen e portreteve të diktatorit Enver Hoxha, ndërkohë që përmes Bunk-Art, ka ekspozuar imazhet e udhëheqjes komuniste.Po mbushet një çerek shekulli dhe ende nuk ka një ligj që të dënojë Enver Hoxhën, që ende mbanë titullin Hero i Popullit…e të tjerë. Komenti juaj në emër të Vatrës?
Dr. Buçaj-Mund të them se shfaqj e portretit të dikatorit Enver Hoxha asht nji dukuni anakronike e cila shqetson shoqninë shqiptare dhe fyen të gjithë ata që vuejtën nga diktatura sllavo-komuniste.Mund të ju kujtohet se para zgjedhëjeve të vitit kaluem Vatra pat marrë qendrim kundër kualcionit të majte, për solidaritet me shtresën e ish të përndjekunëvet politik, të cilët kishin shprehë shqetsimin për sllogane pro diktatorit dhe për kërcenime për të kthye portretin e tij në sheshet e qyteteve të Shqipnisë. Këtë shqetësim ia kemi përmende edhe zotit Rama, kur ishte në New York mbas fitores së zgjedhjeve. Mungesa e denimit të krimeve dhe të krimineleve të komunizmit dhe të kryekriminelit Enver Hoxha, e len rrugën hapët për këtë dukuni recidive të së kaluemes tragjike dhe pengon zhvillimin dhe ecjen përpara të shoqnisë shqiptare. Qendrimi i Vatrës ka qenë i kjart që në fillimin e ndryshimevet politike mbas ramjes së murit e Berlinit. Shqipnia duhej të shkëputej nga e kaluemja e diktatures së kuqe, duhej të hapëshin dosjet, të zbatohej ligji i lustracionit, të vendosej respeki i të drejtave themelore të njeriut me kthimin se prones të konfiskueme nga komunizmi dhe me damshpërblimin dhe integrimin e shtreses së ish të përndjekunëvet politikë, duhej të denoheshin krimet dhe kriminelet dhe të kërkohej falje për krimet dhe padrejtësitë e ushtrueme mbi kurrizin e popullit per nji gjysme shekulli. Këto i kemi kërkue në mënyrë vazhdueshme si kushte të domosdoshme për ndertimin e nji shoqnie demokratike me ligj e drejtësi dhe pa korrupsion.Kësaj here ka propozue hapjen e dosjevet edhe kreu i partisë socialiste.Realizimi i ketij propozimi do te zhdukte edhe korrupsionin, pse Ligji i Lustracionit duhet te perfshije edhe transparencen e pasunise prrallore te grumbullueme nga hajnat dhe plaçkitesat qe i kane nxane frymen zhvillimit ekonomik dhe permiresimit te jetes se qytetarevet. Do të shohim shpejt ne se do te jete kjo nji nisme serioze, apo do të mbetet hipokrizi si deri tash.
Dielli- Si do t’i komentonit zhvillimet në Kosovë, cili është qëndrimi i Vatrës?
Dr. Buçaj- Çashtja e Kosovës ka qenë gjithëmonë në qendër të interesimit dhe të veprimit për lirimin nga robnia sllave. Tash që asht e pamvarun shqetësimi i Vatrës asht njisoj si ai i popullit te saj: për ecuninë drejt konsolidimit të pamvarsisë dhe të krijimit të nji jete ma të mirë e ma të drejt për kosovaret, të cilëvet korrupsioni dhe karrjerizmi po ia nxen fryemën. Besoj se popullin e Kosoves kjo gjendje e ka çue në kufi të durimit.
Dielli-Çfare do te veçonit nga zhvillimet ne trojet etnike?
Dr. Buçaj-Negative, mungesa e bashkëpunimt ne mes forcavet politike. Pozitive, rritja e patriotizmit dhe përforcimi i ndjenjes së bashkimit kombëtar në popull.Nisma private per te ndertue shpija nevojtarevet ne Luginen e Presheves, asht nji drite frymezimi.
Dielli- Si do ta vlerësonte veprimtarinë e Vatrës në mbyllje të këtij viti kryetari Buçaj?
Dr. Buçaj-Veprimtaria e Vatrës ka nji kahje pozitive me rritjen e numrit të anëtarëvet dhe me shtuemjen e degëvet.Duhet kujdes për ma shumë spjegime degëvet të reja dhe anëtarëvet të rinj mbi mënyrën e funksionimit të Vatrës si organizatë.Asht kënaqësi kur vren frymën e idealizmit atdhetar edhe tek radhët e reja që po i bashkohen Vatrës gjithënji e ma shumë.
Dielli- Cili është mesazhi në këtë fundviti?
Dr. Buçaj-Shëndet e gëzime dhe suksese të gjithë shqiptarëvet kudo janë, si dhe vatranëvet me urimin që ta mbajnë entuziazmin në rritje për nji Vatër të fuqishme në sherbim të komunitetit shqiptaro-amerikan dhe të çashtjes kombëtare, në frymën që na lan themeluesat dhe paraardhësat tanë.
Dielli- Faleminderit për intervistën!
Dr. Buçaj-Ishte kënaqsi.Edhe Editorit i uroj shëndet e gëzime familjare dhe ma shumë ndimë nga vatranët dhe nga lexuesat për “Diellin”.(Intervistoi:Dalip Greca)
*Kjo interviste u publikua ne Diellin e Dhjetorit 2014
Archives for January 2015
Sasha Pajevic, gruaja që cështjet gjinore i shndërroi në një të drejtë shoqërore
Nga Marjana Bulku-New York*/
Ne kishim punuar mjaft muaj bashkë në Shqipëri.Ndoshta në kohë të ndryshme por që falë programeve që NDI(Instituti demokratik amerikan)ofroi pas viteve 90 -të në Shqipëri në ndihmë të ndërtimit dhe konsolidimit të proceseve demokratike atje.Ndoshta në mënyra të ndryshme por në funksion të një kauze të përbashkët.Ajo në mënyrë globale e rajonale ndërsa ne ,në rrafshet tona lokale ku shpesh herë politika, ajo e vogël dhe meskine na kishte ndarë, deformuar ,transformuar,,,pa arritur të na zbulohej kurrë vizioni ynë i vërtetë, qëllimet tona të përbashkëta, përpjekjet , në dukje të vogla por me efekte dhe rezultate konkrete,kontributet tona reale brenda subjekteve të ngushta ku politika shihej vetëm si flamur partie dhe jo si platformë e saj. Sasha do të shndërrohej natyrshëm në një lidere të vërtetë nga ku liderët politikë në Shqipëri do kishin cfarë të mësonin, nëse do ekzistonte ky i fundit vullnet.
Janë qindra zonja që e njohin Sashën : e palodhur, organizatore e mirë e qindra trajnimeve ku mësimet reciproke na vlejtën edhe pse mosha jonë e të nxënit ishte ndoshta një cikël i mbyllur për shumëkënd,,,thirrjet e saj përtej lodhjes së natyrshme që puna me gratë ndonjëherë jep; ”vajza,vajza” na bënim të ndjeheshim vërtet rinore dhe energjike në moshë,por edhe në kontribute. Ajo mbante shënime për cdo herë shtoheshin ato tryeza shkollash plot dije që Instituti Demoktatik Amerikan në Shqipëri ofronte për Liderët politikë në Shqipëri si dhe për trajnerët e Partive politike ku shume nga ne patën rastin të certifikohen pas shtjellimit të disa moduleve studimore. Me humorin e hollë ajo din të bëjë miq ndërsa me zgjuarsinë di të ndërtojë partnership afatgjatë.Ka dicka që ajo din ta bëjë gjithmonë mirë ; rekrutimin e kapaciteteve njerëzore dhe motivimin e tyre për të bërë cfarë ata dinë dhe munden.
Teksa bisedoj me të në zemër të Manhattanit kujtoj me nostalgji vizitat e saj në Peshkopi,,,ecjet nëpër qytetin e ftohtë me hapin sportiv por edhe me aparatin on, ku lagja e vjeter historike do ta tërhiqte ndoshta më shumë sesa ish-banorët nostalgjikë të atij qyteti ku bukuritë janë braktisur pa kthim…Atë e tërheq cdo qytet shqiptar,,,kemi shumë të përbashkëta ,shprehet ndërsa i mbivlerëson shqiptarët si njerëz paqësorë që pranojne realitetin ,rrjedhimisht edhe bashkëjetesën me të.
Kujtojmë së bashku emra,,,që janë dhe s’janë (kujtesë brilante),,, por që thjeshtësia e saj nuk lë asgjë për të neglizhuar, një lloj thjeshtësie që është sekret madhështie në të njejtën kohë. Nuk i ka harruar shakatë, udhëtimet, takat e larta të grave që menjëherë pas takimeve zyrtare zevendesoheshin me të sheshtat e thjeshta…”Ato ishin femra me shije e klass që politikës do ti falnin civilizim dhe mjaft efikasitet”
Eshte specifik rasti se si ajo arriti ti bënte gratë të linin mënjanë mëritë dhe ndasitë e politikës kur projektonin kauza mbi shëndetin, sigurinë, mirëqenien. Familjet e shëndetëshme dhe gratë, politika jo si pronë vetëm e njërës gjini, gratë shqiptare dhe mania e shkollimit pafund , vetëvlerësimi ishin pafund kauza që u shndërruan në projekte rajonale ku Dibra, Gjirokastra, Tirana, Berati , Shkodra ,etj kishin strategji të përbashkëta mbi shendetin, sigurinë, higjenën …
Ajo negocionte me liderët lokale të subjekteve politike duke ju bërë prezentë se kontributi i grave tejkalon kufijtë partiake dhe në fakt partitë janë institucione që normalisht duhet të normalizojnë raportet ndërnjerëzore,,,por dëshpërimisht ndodh e kunërta ato shpesh herë i ndezin fitilat e konflikteve mes njerëzve që subjektet politike i kanë shndërruar në barrikada ku lufta zhvillohet me mjete të fyerjes, poshtërimit, mohimit …
Kur e pyes për Shqipërinë e ku me vete kam gjithmonë mallin e ikjes dhe nostalgjinë e kthimit atje ,natyrisht përzier me dashurinë e gjërave të bukura që bëmë e mund të bënim për atë vend ,ajo menjëherë përgjigjet se;” ai vend ka progresuar,,, ka ecur nëpër një udhë ku jo të gjithë ia kanë lehtësuar ecjen…por është një proces”.
Unë kam takuar shumë njerëz që e duan Shqipërinë, ëndërrojnë për të ,kontribojnë atje ,por janë të rrallë ata që shfrytëzuan energjitë më të mira që ka ai vend në funksion të programeve, misioneve, kauzave. Sasha Pajevic, gruaja qe u be Lidere ndoshta e pashpallur e cështjeve të grave në Shqipëri, ajo që dinte të menaxhonte saktësisht burimet ( njerëz ,kohë,para) ajo që tejkaloi programimet kur pa se nevoja e tejkalonte kërkesën,ajo që gratë e partive i bëri bashkë në një rrjet kombëtar (”Barazi në Vendimmarrje”),ajo që axhendat e varfra partiake i pasuroi me teknika dhe profesionalizëm, ajo që di të thotë ”Faleminderit” pas cdo kontributi, ajo që bashkëpunëtorët i quan pasuri të shtrenjtë dhe i ” shpërblen” me mos harrim, ajo që Shqipërisë nuk i pëlqen vetëm peisazhin dhe ushqimin e shijshëm ,por edhe njerëzit dhe vyrtytet.Ajo që Shqipërinë nuk e harron kurrë e meriton mirënjohjeen e atyre që e njohin dhe vemendjen edhe të të panjohurve.
Teksa pijmë një kafe së bashku me Sashën , diku në Manhattan,,,edhe pse tashmë asnjëra nga ne nuk jeton më në Shqipëri,por duket se jo vetëm biseda jonë ka mbetur atje,por një kohë shumë e madhe e jona jeton ende në Shqipëri.
Ndodh që edhe pse jetojmë në vende të ndryshme,udhët të na takojnë prapë në Shqipëri, ajo me miqtë e saj prej Malit të Zi e unë me miq …prej nga kudo,por një gjë është e sigurt tek Sasha padyshim që ka mbetur dicka shqiptare aty, vitet që jetoi atje, njerëzit që nuk i harron dot kanë lënë gjurmë Shqipërie madje edhe shumë fjalë shqip në fjalorin e saj. Ndërsa tek zonjat shqiptare ajo ka lënë një network që për fat është ende i gjallë dhe aktiv” Barazi në vendimmarrje” , një format më shumë në vazhdën e përpjekjeve për ti dhënë frymë demokracisë në Shqipëri.
Faleminderit Sasha, edhe në emër të zonjave për të cilat ju investuat aq shumë .
Marjana Bulku
New York
2015
* Ne Foto, autorja e shkrimit me zonjen Sasha Pajevic
VITI I RI 2015- Paqe ne bote; paqe ne zemrat tona!
Nga Sami Repishti/- Nga Amerika e larget, urimet ma te mira per te gjithe, vellazen e motra, me rastin e Vitit te Ri 2015. Paqe ne bote, paqe ne zemrat tona, e vullnet te mire per mbar njerezimin.
Ne boten ku jetojme per fat te keq paqa dhe vullneti i mire per mbar njerezimin nuk kane perparue gjate vitit te kaluem. Konfliktet jane ashpersue kudo qe jane, dhe ne shume vende tjera ata jane krijue nga forca te erresines. Bota e jone ashte perseri e ndame ne dy kampe qe na kujtojne kampet ne “luften e ftohet”, rrezik serioz per paqen qe na kerkojme.
Fondamentalizmi fetar–qe sot deshmohet kryesisht ne boten arabe me shumice myslimane- abuzon parimet dhe qellimit e fese islame, e cila mbeshtetet ne parimin moral te “paqes se mbrendshme” me veteveten per çdo individ, dhe ate te jashteme si pjesetar te nji shoqenie te gjane, te krijueme per arritjen e vellaznimit universal. Shprehja “umma” ne arabisht per bashkesi islame perfshine te gjithe pjesetaret kudo qe jetojne, pa dallim.
Sot, ne boten tone te frikeshme, besimtare myslimane jane angazhue ne nji lufte per jete o per vdekje ne mes tyne, nji masaker e pabesueshme, e te gjithe ne emen te “islamizmit”. Kjo vetevrasje kolektive qe ka mbrapaskena politike ka krijue nji atmosfere anmiqsore ndaj “islamizmit” ne bote, megjithese as parimet as praktika e paleve luftuese nukkane gja te perbashket me “islamizmin” qe ata pretendojne me mbrojte-ose me “perteri”- tue reklamue “pastertine e shekullit 7” nji aluzion i viteve te Profetit Muhamed.Asgja nuk ashte ma larg nga e verteta se aktet kriminale te fondamentalisteve te çmendun te cilet gjithçka mund te jene, por jo ndjekes te besimit islam.
Ajo qe ngjet sot ne Lindjen e Aferme sidomosashte nji reagim i vonuem i viteve te gjata te kolonializmit europian qe shtypi boten arabe; nji reagim kunder “modernizmit” qe nuk pranohet nga shoqenite gjysem te zhvillueme te vendeve islamike; dhe nji tronditje qe para-lajmeron ndryshime rranjesore ne jeten dhe mendimin e popullsive te atyne vendeve – nji lloj “levizje protestante” e cila nuk ka gjete akoma Martin Luther-in e vet per percaktim dhe kodifikim, por nji levizje megjithate qe nuk do te ndalet deri sa te gjej pergjegjen e vet te plote. Historikisht, ky ashte nji process i gjate dhei pandaleshem! Le te mos harrojme luften 30-jeçare ne Europe!
***
Atmosfera “anmiqsore” mbijeton sot edhe ne kontinentin tone europian. Me gjithe perparimet e medha historike qe u arriten me formimin e NATO-s dhe krijimin e institucioneve europiane – me sukses te padiskutueshem sidomos ne ekonomi dhe mbrojtje te drejtave te njeriut – kohet e fundit kjo fryme ashte çfaqe ne formen e saj negative me fenomenin e “emigracionit”, dhe pranimin e “te huejve fatzez” nga popullsite vendese. Shembullin ma te ri e kemi pa me organizime kunder “gastarbeiter-ve” ne Gjermani, qe detyruen Kancelaren A. Merkel me fole fuqimisht, dhe ne nderin e Gjermanise, ne favor te pranimit e te perkrahjes se punetoreve te huej, emigrante.Ne Suedine demokratike digjet nji xhami nga urrejtja fetare.
Ne Greqi, kemi shembullin e shqiptareve te emigruem dhe trajtimin e tyne si “elemente te padeshirueshem”, qe detyrohen me ndryshue fene, me mohue gjuhen, me marre emna greke dhe me pranue Greqine si vendi i tyne, me kercenimin e debimit. Akoma te fresketa jane kujtimet tona te operacioneve “fshesa” kur dhjeta mijera emigrante nevojtare shqiptare deboheshin brutalisht nga vendet e punes ne Greqi, e hidheshin pa ceremoni ne territorin shqiptar, ku mungonte puna, dhe ku shteti nuk kishte mundesi me ushqye qytetaret e vet. Akoma sot, afer 600.000 emigrante shqiptare ne Greqi trajtohen si “te rrezikshem’ , nuk kane shkolla shqipe, dhe ata shume te paketa mbahen gjalle me ndihma vullnetare nga nji grup misionaresh shqiptare qe meritojne admirimin tone.
Vete Greqia sot po kalon vitet e veshtira te nji kaosi politik dhe nji kolapsi ekonomik. Organizata te “se djathtes” si “Agimi i Arte” kerkojne haptazi kthimin e diktatures se djathte me thekse admirimi per nazismin barbar. Nga “e majta”, partia Syriza reklamon haptazi nji Greqi komuniste me kerkese per dalje nga Bashkimi Europian.
Ne Spanje, Levizja Populiste Podemos ka qartazi tendenca autoritare, (ne se jo diktatoriale) qe tregojne shgenjim dhe lodhje nga demokracia liberale. Ne France, grumullimi post-fashist Le Front National ashte kunder tegjitheve, sidomos kunder emigracionit afrikan, me theks mbi popullsine myslimane. Prania, perhere ne rritje, e popullsise myslimane ne France, ashte kthye ne nji futboll politik qe sulmohet, ose perdoret si “monedhe shkembimi” nga partite politike te vendit per qellimet e tyne te dites. Ne Britanine e Madhe, The Independence Party, ngulmon ne daljen jashte Europes dhe mbylljen e portave per emigrante, sidomos nga ai i vendeve myslimane. Qindra, ndoshta mijera emigrante, refugjate pa fajin e tyne. mbyten ne ujenat e Mesdheut pa terheqe vemendjen e publikut europian “te qytetnuem”.Ne shqiptareve na kujton “tragjedite e Otranto-s” vetem pake vite ma pare. Ne Hungari, kryeministri Urban flirton me idene e nji rregjimi fashist, qendrim qe ka tradita te forta ne ate vend. Ne Itali, policia shperndane vazhdimisht demonstratat e neo-fashisteve nostalgjike qe helmojne atmosferen politike te vendit. Ne Serbi, fryma e Millosheviqit predominon.
Presidenti Xi i Kines ban thirrje “….te jemi gati per fitore ne rast lufte” thirrje qe shqeteson shume shtetet e vogla per rreth dhe helmon atmosferen e rajonit. Ne Rusine e Putin-it, po krijohet nji atmosfere qe njohim te gjithe, e qe sjelle vetem lufte e shkaterrime: shovinizmi rusomadh! Okupacioni brutal ushtarak i Krimese, dhe nderhymja edhe ma brutale ne Ukrainen lindore jane hapat e pare qe synojneri-krijimin e imperatorise sovjetike, nji burg popujsh jo-rus te nenshtruem me force. Per ironi te fatit, sot kujtojme thanjen e Karl Marx-it ne vitet e Luftes se Krimese (1856):
“Politika ruse nuk ndryshon. Metodat, taktikat, manovrimi mund te ndryshojne, por ylli polar i politikes ruse – sundim botenor- ashte yll i fiksuem. Ka vetem nii rruge qe duhet ndjeke ne marredhanjet me Rusine, dhe kjo ashte rruga qe nuk njeh friken”(korrepondenti londinez i gazetes The N.Y Daily Mail. Emni i tij: Karl Marx.Simbas The New York Times, 10 Maj 1973).
Nji ringjallje e kesaj utopie te rrezikeshme parashikon edhe mobilizimin e vendeve sllave, satelite te perjeteshme te yllit moskovit. Ketu qendron edhe shqetesimi i shqiptareve, me qe Serbia dhe Mali I Zi e shohin veten si pjese te kesaj perandorie (“kelyshet e moskovit” A.Gj.Fishta). Dhe te dy shtetet jane afer, shume afer Kosoves dhe Shqiperise.
Zhvillime aspak inkurajuese!
***
Atmosfera “anmiqsore” mbijeton sot edhe ne vendin tone.Ajo ka karakter politik dhe social. Per fatin tone, ajo nuk ka ngjyra fetare ose krahinore. Keto shenja tregojne nji “anmiqsi” sociale e perfaqesueme nga pakenaqsia e madhe e pa barazia ekonomike. Vorfenia dhe ata qe jetojne nen mesataren e nevojshme per nji jete me dinjitet, e qe jane shumica, rritet; ndersa klasa e privilegjueme, qe jane pakica, pasunohet çdo dite e ma shume. Hendeku qe hape kjo dikotomi e padeshirueshme perban nji rrezik social, ne se jo iminent, padyshimte paevitueshem. Ashte çeshtje kohe, dhe intensiteti.
Kjo nuk donte thote se nji rrezik social i ketill duhet te inkurajohet per arsye partizanie politike. Thirrjet “na udheheqni te vime atje (Tirane) me protesta dhe te heqim kreun (Qeverine) nga qyteti” jane thirrje te hapta per aksione violente, jane te paligjeshme, dhe sjellin vetem dam. “Me nji fryme revolte çdo dite me sfiden e sigurimit te bukes se perditeshme…” tingellon jo bindese kur deklarohet nga ish-qeveritare qe kane drejtue vendin per tete vjet me rradhe. Situata ekonomike e nji populli nuk permiresohet mbrenda nji viti, aq ma pak nga nji administrate pa eksperience.
Atmosfera publike e sotme ne Shqiperi nuk lejon nji qasje ma te arsyeshme per bashkimin e dy poleve politike kundershtare. E inkurajueme nga nji fitore elektorale qe tejkaloi edhe parashikimet ma optimiste, administrata socialiste ka tregue nji prirje te forte drejt monopolizimit te pushtetit me uzurpimin e pushteteve qe zakonisht jane jashte autoritetit te saj. Me nji shumice absolute ne Kuvend, kalohet nji legjislacion pa ose me pak diskutime, dhe ne mungesen e nji opozite qe bojkotoi per muej me rradhe. Ekzekutivi ashte mbushe me elemente partiake, verbenisht te nenshtruem ndaj kupoles se drejtueme me “dore te forte”, dhe qe ka marre mbi vete prerogativa qe i gezonte Kryetari i Shtetit, jo vetem ne sektorin civil por edhe ushtarak. Tashti, bahen perpjekje me sigurue nji maxhorance ne gjykatat e vendit, sidomos ne ata te nivelit republikan. Ndamja klasike, dhe e domosdoshme, e tre pushteteve ashte venite deri ne nji pikesa krijohet pershtypja se Shqiperia po rreshqet ne nji shtet monist. Kjo eufori monopolistike ka ndertue bazat per nji “arrogance te pushtetit”, qe nuk mund te jetoje gjate.
“Ndamja” e thelle pushtet/opozite ka krijue boshlleqe qe forca te treta, megjithese minimale, perpiqen me mbushe, dhe me sigurue nji rol sado te kufizuem ne kuadrin e jetes politike te vendit. Nji rast i veçante i ketij fenomeni ashte çfaqja ne publik e grupeve te nostalgjise diktatoriale me simbolin e tyne: imazhin e krykriminelit E.H., satrapit aziatik qe vendosi rregjimin e terrorit, frikes se pergjitheshme dhe urise.
Manifestimet e turpeshme –dhe te rrezikeshme- te ish komunisteve nostalgjike, tashti te moshuem –ne pritje te gjykimit nga nji Zot qe ata luftuen me ashpersi primitive- jane revoltuese aq sa edhe qesharake. Ne mesin e tyne, per fat te mire, nuk ka te rije e te reja, nji prove elokuente se apeli i tyne nuk gjen mirepritje ne breznine e rritun mbas ramjes se turpeshme te“diktatures se proletariatit” neShqiperi Kjo tregon se “nostalgjiket” jane ne grahmet e fundit te jetes dhe vepres se tyne, ne fund te nji udhetimi sa kriminel, aq edhe famekeq!
***
Keto fenomene negative ngrejne koken sepse Shqiperia akoma sot nuk ka pranue fajin publikisht; ajo jeton me ndergjegje te randueme. Kjo gjendje fluide me frikeson! Ne qofte se sot refuzojme me perballue demonet e se kaluemes, breznia e re do te pesoje rrjedhimet e pa evitueshme. Ata qe harrojne mekatin e tyne, e perserisin pa pushim.
Sot, shumica e qytetareve shqiptare perpiqen me dale nga rrethi vicioz qe i mundon vetem me hedonizem, me shijimin e te mirave materiale, pa kujdes per vlerat morale dhe shpirtenore. Dhe kjo, jo vetem ne Shqiperi. Disa gjejne rrugedaljen e tyne ne terrorizem, nji rruge pa dalje sepse nuk respekton shenjtenine e jetes njerezore, pa perjashtim. Perpjekjet e vazhdueshme e pikepamjet e paragjykimet e ofrueme nga forcat e medha te shoqenise konsumeriste jane mjaft efektive per rritjen e konformizmit, ndersa prirja me qene”i veçante”, i hapun per mendime jo-konvencionale, jo populiste, disident, shikohet si “herezi”…ose “don-kishotizem”. Megjithese, pikerisht aty ashte tharmi i nji jete te mirefillte, dhe i perparimit te mirefillte te shoqenise; pikerisht aty ashte nundesia e nji kuptimi ma te mire te botes ku jetojme, e gjetja e nji alternative anti-konformiste, te pranueshme, autentike, dhe gjithehere fisnike…!
Shqiperia ende sot jeton ne pellgun e padrejtesise se institucionalizueme. Edhe sot. ajo nuk gjen zanin e saj autentik, zanin e ndergjegjes njerezore. Ne Shqiperi nuk ashte ba “pastrimi shpirtnor”, rrefimi i ndergjegjshem e denoncimi i krimineleve ordinere komuniste.Si rrjedhim, kemi sot manifestime publike neo-komuniste. Ne Shqiperi nuk u hodhen bazat e nji shoqenie civile te qytenueme ku heshtja para krimit e shetitja e kriminelit ne rruget e katundeve dhe sheshet e qyteteve nuk lejohet, as nga qytetaret as nga pushtetaret te detyruem me ligje me mbrojte kete shoqeni. Akoma ma keq: keto akte banditeske te neo-komunisteve sponsorizohen nga “majat e pushtetit” dhe shpenzimet paguhen me fondet e shtetit. E çuditeshme deri ne çmenduri!
Shqiperia sot, jeton ende ne nji vakuum moral qe duhet mbushesa ma pare. Nji pastrim ligjor i paligjeshmenise ashte i domosdoshem.Ky vakuum ashte vecanerisht i dukshem ne arsim, ne tekstet shkollore per breznite e ardhme. Botekuptimi komunist ne vendin tone,fryma, mentaliteti, metodat, shprehjet e tia helmuese nuk janeçrranjose dhe vazhdojne me derdhe helm ne shoqenine tone.
Ne kete gjendje, nuk mund te shpresohet per nji zgjidhje qe lehteson plaget akoma te hapuna. Sot, femijte e viktimave te diktatures se kuqe mbeten vazhdimisht te pangushelluem, nuk gjejne qetesi, e jetojne perhere me friken e pertrimjes se terrorit e krimit ne kurrizin e tyne. Manifestime neo-komuniste rrisin kete frike, dhe forcojne ankthin e nji te neserme kercenuese. Manifestuesit neo-komuniste vrasin shpresen e te ardhmes ma te mire, ete jetes ma te qete, perte gjithe,,,! Pjesemarrja, direkt ose indirekt e “pushtetareve” ne manifestim ku lejohet adhurimi i satrapit aziatik ashte nji akt qe duhet denue rande!
Sot, ne Shqiperi, jane te gjalla kujtimet e burgjeve dhe kampeve te punes se detyrueshme, si te burgosun ose si te debuem, mbushe me burra e gra, pleq e te rij, kuadri monstruoz i te cileve helmon mendjen e ndergjegjen e çdo qytetari te ndershem me nji zemer te paster. Ne ato kampe debimi e burgje u dergjen e vdiqen te rijte idealiste, legjonet e studenteve te gjimnazeve te te gjithe qyteteve te Shqiperise, qe pa pretendime treguen vendosmenine e tyne me kundershtue murtajen e kuqe e vdekje-prurese. Sot, kane mbete vetem kujtimet e te gjithe intelektualeve guximtare te edukuem ne universitetet europiane, te gjithe kleriket e mire-informuem sidomos katolike, te gjithe ata qe refuzuen te “vallezojne” bashke me Neronin kur Shqiperia digjej flake; te gjithe qytetaret e katundaret, punetoret e bujqet te shgenjyem nga premtimet e te vorfnuem, malesoret kryenalte e te dermuem ne torture, pleqet pa shprese mbijetese ne burgje, te smuret qe vdiqen çdo dite pa asnji mjekim…. kujtimet e nji mase te gjane te burgosunish pa asnji arsye, turmat e pafajshme, te mbyllun mbrenda me plotesue “fuqine punetore” te planeve te çmenduna pesevjecare….
Sot jetohet me shpresen se e kaluemja e ferrit mbi token shqiptare nuk do te perseritet, kurr ma…kurre ma; se nuk do te arrestohen, torturohen, denohen e pushkatohen te pafajeshmit…kurre ma nuk do thyhen kockat e gjunjeve me çekan, nuk do te kalohen netet e gjata te dimnit te varun ne litar te ashper ne deget e pemeve ne oborre te e Sigurimit ose hekurat e qelive te burgut, ne shi e ne bore, me nji trup te çveshun lakuriq e te dermuem nga kerbaçi i “hetuesit”, gjysem te ngordhun nga denimi pa buke, pa uje, dite e nete me rradhe….ashtu si shoket e mi, ashtu si une! Kurre ma, kurre ma!
Para çfaqjeve te ketilla, poetesha Nelly Sachs, qe mbijetoi holokaustin shkruen:“Na lini, ne embelsi, jeten te rimesojme… /Mos na tregoni qen qe kafshojne…”
Do te ishte nji gabim fatal me harrue keto fakte kokeforta, e ne planifikimin e se nesermes mos me llogarite mundesine e daljes perseri ne skene te monstrit te kuq. Por do te ishte gjithashtu njilloj gabimne se refuzojme “…te jemi te afte te nxjerrim nga vuajtja, virtyte, e te krijojme ‘kulturen e vuajtjes’ qe popujt e zhvilluem e kane” (Visar Zhiti)
Me urimema te mira per nji Shqiperi me popull te zhvilluem, me paqe ne zemrat tona, me dashuni e meshire per fatkeqte, e shprese per dite ma te mira per te gjithe njerezimin!
Gezuar Vitin e Ri 2015!
Ridgefield,CT. USA,
LAS VEGAS- ”Sony” falenderon ata që mundësuan publikimin e filmit ”Intervista që vret”
LAS VEGAS (SHBA) – Drejtuesi i kompanisë ”Sony”, Kazuo Hirai falenderoi sot të gjithë ata që kanë mbështetur grupin e tij dhe kanë mundësuar publikimin e filmit “Intervista që vret!”, rrezikuar nga një sulm informatik masiv në fund të muajit nëntor kundër studios ”Sony Pictures”.
“Liria e fjalës, liria e shprehjes, liria e asocimit, janë kriteret bazë të ”Sony”-t dhe industrisë tonë të argëtimit”, theksoi ai në një konferencë shtypi një ditë para hapjes në Las Vegas të sallonit të përvitshëm elektronik publik ndërkombëtar CES.
“Ne jemi krenarë për partnerët që kanë qenë kundër përpjekjeve kriminale që kanë goditur ”Sony”-n”, shtoi Hirai, i cili foli për herë të parë publikisht për këtë çështje.
Pas një sulmi të rëndë informatik në fund të muajit nëntor, kompania ”Sony Pictures” anuloi daljen e filmit “Intervista që vret!”, që tregon një përpjekje për vrasjen e liderit koreano-verior, Kim Jong-Un nga CIA.
”Filmi është projektuar tashmë në 580 kinema të pavarura në SHBA dhe është i disponueshëm në disa shërbime video me kërkesë”, sipas Hirait.
“Dëshiroj të falenderoj të gjithë partnerët që e mundësuan këtë, media që ka mbështetur daljen e këtij filmi dhe ata që e kanë ndjekur këtë film”, shtoi ai.
Presidenti amerikan, Barack Obama premtoi disa javë më parë se SHBA-ja do të reagonte kundër Koresë së Veriut për sulmin më të rëndë kibernetik të kryer ndonjëherë në territorin amerikan, gjë që Pheniani e ka hedhur poshtë menjëherë.
CMIM NDERKOMBETAR PER DIETOLOGEN SHQIPTARE
Dietologia, Anila Kalleshi u nderua me çmimin “The International Award United Europe”, Austri/
Nga Albert Z. ZHOLI*/
Anila Kalleshi nuk ndalon së vlerësuari nga juri ndërkombëtare me çmime ndërkombëtarë për kontributin e dhënë në fushën e dobësimin e shëndetshëm për të gjithë personat që vuajnë nga obeziteti apo mbipesha. Në 30 dhjetor 2014 Anila Kalleshi u nderua me çmimin “The International Award United Europe “ me motivacionin për “Kontribut në zhvillimin e Integrimit Europian”. Anila Kalleshi ishte e vetmja përfaqësuese shqiptare e cila u nderua me çmim ndërkombëtar në Samitin e Liderve Ndërkombëtarë në ceremoninë e përvitshme të cmimeve Socrates në Pallatin Mbretëror Pallavicini organizuar nga Asambleja e Biznesit Europian . Ky çmim për Anila Kalleshin është një ogur mirë për 2015, ku ajo do vazhdojë të punojë me seriozitet e të ndihmojë të gjithë individët që kanë probleme me shëndetin. Anila Kalleshi është vlerësuar në Amerikë, Londër, Belgjikë, Itali, Zvicër, Paris etj..
Ku konsiston terapia që u nderua me cmim?
Si rezultat i kësaj terapie, klienti humbet 6-7 kg në 10 seanca të plota dobësimi dhe reduktim të perimetrit deri në 10 cm. Ky shërbim ka të bëjë me trajtimin e dhjamërave, shkrirjen e tyre në thellësi. Humbja ne peshe nepermjet aparaturave vjen si pasojë e djegies së kalorive. Shumë njerëz të cilët kanë tentuar humbje peshe përmes dietave te cilat nuk kanë qenë të suksesshme, do të arrijnë rezultatin qëkanë dëshiruar prej kohësh brenda një kohe të shkurtër. Shpeshherë paaftësia për të humbur peshë është e lidhur me toksinat kimike. Këto toksina eleminohen nga trupi gjatë përdorimit te aparaturave dhe humbja në peshë vjen në mënyrë të natyrshme ,në mënyrë të shëndetshme duke djegur kalori pa kryer aktivitet fizik të sforcuar .
Shërbimet që ofrohen tek “Anila Kalleshi’s Center” janë dobësim i përgjithshëm dhe lokal, rimodelim i trupit, detoksikim, tonifikim, drenim, trajtim anticelulit. Trajtimi konsiston në paketa prej 10 seancash ku një seancë zgjat 3 orë. Seancat bëhen çdo ditë, dhe trajtimi është intensiv. Terapia nuk konsiston në përdorimin e medikamenteve shkarkuese, si lasix (një medikament që përdoret për të sëmurët me hipertension, por që në kushte normale shkakton probleme serioze për shëndetin), çajërave të ndryshme, kapsulave, etj., të cilat kanë efekte anësore mjaft të rënda për organizmin.Në një seancë realizohen pesë proçese: dobësim, modelim, drenim, tonifikim dhe detoksikim.Në çdo seancë klienti humbet 1-1.5 kg.Natyrisht kjo nuk është një peshë reale dhe në 10 seanca të plota arrin të ruajë si peshë të humbur 6-7 kg. Proçesi i dytë është modelimi I cili ka të bëjë me rregullimin e formave dhe të pjesëve të veçanta të ekzagjeruara apo “të mbytura “ nga dhjami. Në këto zona problematike punohet dyfish në mënyrë që rezultati të jetë më i dukshëm në zonat problematike. Drenimi është një proçes tjetër mjaft i rëndësishëm pasi nuk lejon që dhjami të “ngurtësohet”,por e copëton në mënyrë që të jetë më e lehtë të dalë jashtë. Për personat me formë trupore ginoid (me shpatulla të ngushta dhe këmbë të trasha), ritensioni hidrik është një ndër faktorët kryesore të shtimit të peshës peshë, ndaj drenimi është një proçes shumë i rëndësishëm për këtë kategori klientësh. Pas procedurës së dobësimit , një rëndësi mjaft të madhe ka tonusi I lëkurës,ndaj tonifkimi bëhet pas çdo seancë në mënyrë që mos të kemi një mish të lëshuar. Ulja e tensionit te gjakut- Nxehtesia shkakton zgjerim te eneve te gjakut, duke rritur kërkesën e gjakut në lëkurë. Rritja e vëllimit të enëve të gjakut shkakton ulje te presionit të gjakut. Zemra juaj do të punoje me shpejt për të kompensuar kërkesën e rritur te gjakut në lëkurë . Kjo është arsyeja pse sauna ben një stërvitje të butë kardiovaskulare që është e krahasueshme me ecjen ne këmbë. Detoksikimi -Ne jemi të ekspozuar ndaj mjaft substancave toksike në jetën tonë të perditëshme . Lëkura nëpërmjet djersitjes ndihmon në eleminimin e toksinave dhe të metaleve të rënda nga trupi ynë. Ulja e tensionit të gjakut. I nxehtit shkakton zgjerim të enëve të gjakut, duke rritur kërkesën e gjakut në lëkurë. Rritja e vëllimit të enëve të gjakut shkakton ulje të presionit të gjakut. Zemra juaj do të punojë me shpejt për të kompensuar kërkesën e rritur të gjakut në lëkurë . Kjo është arsyeja pse këto aparatura bëjnë një stërvitje të butë kardiovaskulare që është e krahasueshme me ecjen ne këmbë. Aparaturat lehtësojne dhimbjen. • Dhimbja mund të lirohet përmes reduktimit të spazmave të muskujve. Dhimbja mund të përmirësohet nga hyperemia dhe vasodilatatacioni i prodhuar. KJo terapi ndihmon në reduktimin e infiltratit inflamator, edemës inflamatore dhe eksudate. • Qarkullimi i rritur periferik siguron transportin e nevojshëm për të ndihmuar në evakuimin e edemës, ndalimin e inflamacionit, qetësimin e dhimbjes dhe për të dihmuar shërimin e semundjes. Detoksikimi është proçes tjetër shumë i rëndësishëm pasi ndihmon në nxjerrjen e toksinave përjashta. Organi që përfiton më shumë nga saunat infrared është lëkura. Përmes lëkurës bëhet e mundur eliminimi i toksinave nga trupi juaj. Përdorimi i kremërave , deodoranteve, vajërave, qelizat e vdekura të lëkurës etj , bllokojne poret e lëkurës duke bllokuar mbeturinat në të. Nxehtësia nga aparaturat hap poret dhe djersitja largon toxinat dhe metalet e rënda nga trupi juaj. Zgjerimi i enëve të gjakut rrit sasinë e oksigjenit dhe lëngjeve në qelizat e lëkurës, pastron dhe eliminon qelizat e vdekura të lëkurës dhe materialeve të tjera të dëmshme duke nxjerrë një shtresë të re të freskët me qeliza te shëndetshme. Lëkura juaj jo vetëm që do të duket dhe të ndihet më e re, por ajo gjithashtu do të funksionojë në mënyrë më efikase . Aparaturat të pajisura me INFRARED përmirësojnë sistemin imunitar. Nepermjet nxehtësisë rritet dhe temperatura e trupit tuaj, duke shkaktuar një ethe artificiale. Organizmi punon për të luftuar kete”ethe”, dhe sistemi imunitar forcohet. Shumë baktere dhe viruse mund të mbijetojnë vetëm në vargje shumë të veçanta nga rritja e temperaturës. Eliminimi e toksinave dhe mbeturinave të prodhuara nga djersitja intensive, bëjnë që rezistenca ndaj sëmundjeve të rritet. Në këtë mënyrë mund të dobësoheni dhe sistemi juaj imunitar do të përmirësohet. Studime të shumta tregojnë një reduktim të ftohjes me 30% në personat që frekuentojnë këto aparatura. Për një minutazh prej 30 minutash në këto aparatura digjen 900 kalori . Pas 10 seancave të cilat bëhen cdo ditë, bëhet i mundur dobësimi 6-7 kg , celuliti do të eleminohet dhe lëkura juaj do të jetë e tonifikuar. Kanotazh : 600 kalori Not : 300 kalori Vrapim : 300 kalori Tenis : 265 kalori Ciklizem : 225 kalori Golf: 150 kalori Ecje ne kembe :150 kalori Bowling : 120 kalori Maratonë : 593 kalori Përveç anës estetike , aparaturat arrijnë të realizojnë edhe një pjesë të mirë të problemeve shëndetësore që mund të shkaktohen nga mbipesha.Trajtimi në seancë ka të bëjë me trajtimin e dhjamërave dhe shkrirjen e tyre në thellësi. . Aparaturat në vetvete kanë të inkorporuar infrared, i cili penetron 6 cm nën epidermë dhe bën djegien dhe shkrirjen e dhjamërave. Sa për informim, rrezet e diellit ndahen në: dritën e diellit (që ka vetëm elementin viziv), ultravioletin-që janë rreze pjesërisht të dëmshme (rrezet e solarit- nëse kalohet minutazhi i përcaktuar mund të aktivizojë qelizat kancerogjene dhe mund të krijojë kancer të lëkurës) si dhe Infrared-i që ndihmon në kurimin e disa sëmundjeve si artriteve, cefaleve, metatarsave, mpiksjeve të gjakut, sinusitit, asmës bronkiale, tendinitet, pagjumësinë, lodhjen, ankthin, stresin, lënien e duhanit dhe të alkolit,etj Trajtimi nuk ka efekte anësore. Nuk u këshillohet grave shtatëzëna, fëmijëve në zhvillim,personave qëjanë me dializë dhe atyre që vuajnë nga epilepsia.Trajtimi përmirëson dukshëm dhe pamjen e celulitit deri në zbehjen e plotë. Aparaturat që përdoren janë vibrosauna,magic line,space tunel, vakum, sauna, ultratinguj, infrared dhe eletrostimulator..Bëhet një analizë trupore ku merren të gjithë parametrat trupore si : indeksi i masës trupore, masa dhjamore, masa skeletore, masa hidrike, masa muskulore dhe metabolizmi dhe në sajë të këtyre treguesve bëhet një rregjim ushqimor i personalizuar i cili konsiston në marrjen e 5 vakteve por në reduktimin e sasive kalorike ushqimore.
*Falenderojme autorin qe e dergoi shkrimin per Diellin
- « Previous Page
- 1
- …
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- …
- 68
- Next Page »