• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Archives for June 2015

Dita Ndërkombëtare e Fëmijëve u festua edhe në Guci

June 2, 2015 by dgreca

Dita Ndërkombëtare e Fëmijëve u festua edhe në Guci.Fillimisht fëmijët shqiptar janë tubuar te shkolla ,pastaj kanë defiluar ne qytet duke shëtitur nga shkolla gjer tek Shtëpia e Kulturës se Gucisë Fëmija kane qenë te veshur me rroba te ndryshme disa me veshje kombëtare, ndërkaq disa fëmijë me ne rroba moderne. Gjate mbajtjes se këtij aktiviteti salla e shtëpisë se kulturës ishte e mbushur përplot me prindër dhe fëmijë.
Kjo ditë është kthyer jo vetëm në një ditë festive, por edhe në një ditë sensibilizimi, për t’i thënë jo dhunës dhe abuzimit ndaj fëmijëve. Është dita kur vetë fëmijët ngrenë zërin për të drejtat e tyre, por në ndryshim nga të rriturit, protesta e tyre bëhet me lojëra festive. Një kontribut te shkëlqyer për organizimin e sotëm ne Guci dhanë mësuesit e shkollës ne gjuhen shqipe Arbenita Vukaj , Afërdita Lecaj, Arbnore Rugova, Shkresa Hasangjekaj ,Veton Prelvukaj dh edukatorja e çerdhes Gjyke Novaj.
Në fakt 1 Qershori e ka origjinën nga Shtetet e Bashkuara dhe Kinë. Në vitin 1925, konsulli i përgjithshëm kinez në San Francisko mblodhi së bashku një numër të konsiderueshëm fëmijësh jetimë kinezë të festonin në festivalin e Anijes se Dragoit. Kjo gjë koincidoi të ishte në të njëjtën ditë me konferencën në fjalë.
Festa e 1 Qershorit filloi të festohet pas dy vitesh. Shumë vende të botës e kanë pranuar atë si festën ndërkombëtare të fëmijëve dhe realizojnë festime të cilat kanë si qëllim të rrisin vëmendjen në drejtim të mirëqenies se tyre.(E dergoi per DIELLIN Esad Gjonbalaj)

Filed Under: Featured Tagged With: Dita nderkombetare, e femijeve, Guci

E drejta e shqiptarëve për t’u mbrojtur me armë

June 1, 2015 by dgreca

Nga Getoar Mjeku dhe Uk Lushi*/
Nuk do të kishte më mirë se sa një njerëzim pa armë— një familje mbarënjerëzore ku njeriu nuk do të sulmohej dhe nuk do të kishte nevojë të mbrohet nga njeriu. Mirëpo realiteti historik dhe i sotëm janë krejt ndryshe prej një ideali të tillë, dhe njerëzit, fatkeqësisht, përdhunojnë dhe madje vrasin njerëzit të cilët nuk kanë kundërarmë të mbrohen.
Armët nuk janë vetëm mundësia e mbramë— por edhe më e efektshme— e individëve për t’u vetëmbrojtur.
Si e drejtë themelore, e drejta për të mbajtur armë ka zënë vend kyç në ligjet e qytetërimeve që në kohët e lashta. Atë e gjejmë ndër doket e të parëve tanë, në shkrimet e mendimtarëve të mëdhenj të demokracisë (që nga Aristoteli e deri te John Locku) dhe sëfundmi në kushtetutat moderne të shteteve të përparuara.
Një shtet është sovran atëherë kur sipër tij nuk ka tjetër fuqi që mund ta përdor dhunën dhe detyrimin. Porse, që një shtet të jetë demokratik, sovraniteti duhet t’i përkasë popullit.
Thomas Jefferson, hartuesi i Deklaratës së Pavarësisë se SHBA-së, shkruan shumë drejtpërdrejtë që popullit i duhen armët si mjet i fundit për t’u përballuar me tiraninë e mundshme të qeveritarëve. George Mason, bashkëpatriot i Jeffersonit, shton se “mënyra më e lehtë për të skllavëruar popullin është ta çarmatosësh atë”.
Kjo edhe është arsyeja pse SHBA e ka përfshirë të drejtën e armëve në Kushtetutë. Amendamenti II i sajthotë mes tjerash se “e drejta e njerëzve për të pasur dhe mbajtur armë nuk do të guxohet të shkelet.”
Posedimi dhe shfrytëzimi i armës ka luajtur rol thelbësor në mbijetesën dhe ligjet zakonore të shqiptarëve që në kohët e lashta. Për t’i zhdukur doket tona dhe për t’i shmangur kryengritjet kundër nënshtrimit, regjimet shtypëse ngaherë janë përpjekur ta çarmatosin popullin tonë.
Pushtuesit e shumtë, veçmas Perandoria Osmane dhe Serbo-Jugosllavia,ndërmorën aksione për mbledhjen e armëve, duke vrarë pa ngurruar secilinqë provonte të mos dorëzonte pushkën, çiften, koburen, revolen ose mjete tjera për mbrojtje.
Edhe regjimet komunisteme të ardhur në pushtet mblodhën të gjitha armët e zjarritdhe veçanërisht nga malësorët, të cilët ndër shekuj kishin jetuar të lirë dhe ishin kundërshtarët më të natyrshëm të një diktature të re.
Sot, në shumë shtete ka një debat të fortë mbi të drejtën e qytetarëve të jenë të armatosur. Diskutimet përshkohen nga argumente por edhe emocione të pabazuara në fakte dhe pa kuptuar relacionin e të drejtës të mbahen armë dhe nevojës për kontrollin ligjor të posedimit të tyre.
P.sh., Zvicra dhe Izraeli kanë ligjet për armë më së pakut kufizuese dhe krimet me armë më të ulëta për krye banori, kurse qytetet amerikane si Washington DC dhe Chicago ndonëse kanë ligjet për armë më të rrepta, vuajnë shkallën më të lartë të krimeve me armë për kokë banori.
Në fakt, vendet që u mohojnë qytetarëve të tyre të drejtën për të pasur armë janë shtetet me qeveritë më shtypëse, si Republika Popullore e Kinës dhe Koreja e Veriut.
Në vende të lira dhe paqësore, ndërkaq, ka dhe sosh që i detyrojnë shtetasit të mbajnë pushkët gati në shtëpitë e tyre. Zvicra, fjala vjen, e cila nuk ka përjetuar asnjë konflikt të armatosur në dyqind vjetët e fundit, e lidh lirinë e popullit me përgjegjësinë e secilit për të rrokur armët në rast rrezikimi.
Vendet demokratike që e rregullojnë me përpikëri mbajtjen e armëve, ndërkohë, janë të ndërgjegjshme dhe të kujdesshme për sigurinë publike dhe mundësinë që armët të bien në duart e njerëzve të gabuar. Sidoqoftë, rreziku i keqpërdorimit nga njerëz të caktuar nuk e arsyeton mohimin e së drejtës së individit për mbajtje të armëve.
Sepse, në njërën anë, arma është thjesht mjet që, si shumë vegla tjera, mund të marrë padrejtësisht jetë njeriu, kur përdoret për të keq. Për krahasim, edhe automobili mund të jetë shkaktar i vdekjeve, mirëpo shmangia e më së keqes varet përfundimisht nga ligjet për komunikacion dhe kujdesi i ngasësit.
Dhe në anën tjetër, qeveria gjithmonë mund t’ua mohojë të drejtën për armë atyre që nuk janë mendërisht të zotët për t’i bartur ato. Kuptohet, këtë do duhej ta bëjë sipas ligjit, në transparencë të plotë dhe me bekimin e popullit sovran.
Porse nuk mund të ketë rend ligjor kur qeveria s’e dëgjon popullin dhe populli s’ka si ta detyrojë qeverinë që të dëgjojë. Sëkëndejmi, popullit i duhen armët që ta mbrojë veten mu nga armët në duart e liga.
Kur qytetarët nuk kanë mjete për të luftuar, luftën do ta përvetësojnë individët, që mbërrijnë deri te armët.
Ndër këta individë ka liridashës, por ka dhe shfrytëzues rasti që zënë në duar armët dhe i përdorin ato për vete në emër të popullit të shtypur.
Të shumtët që rrokin pushkën i përkasin taborit të luftëtarëve të lirisë.Porse,duke u dhënë pas çlirimit, ata humbin betejën e brendshme me oportunistët që ngarendin pas pushtetit dhe luftëne keqpërdorin për qëllime të veta. Duke kopjuar metodat e armikut, këta të funditmund të bëhen të tillë që e zëvendësojnë armikun.
Prandaj armëpasja është jashtëzakonisht e rëndësishme: është kala para çdo sulmi kundër lirisë.
Mirëpo, sa e respektojmë dhe sa e gëzojmë ne shqiptarët këtë të drejtë sot dhe sidomos kur historikisht jemi të provuar me pushtime dhe qeveri shtypëse dhe çnjerëzore?
Në siujdhesën ku janë tokat dhe plangu ynë, popullata e secilit komb ballkanik është shumë më e armatosur se sa shqiptarët. Gjatë historisë popullit tonë i janë marrë edhe ato pak armë që ka pasur për t’u mbrojtur nga pushtimi apo despotizmi.
Andaj, megjithë pandehjet se kanë miratuar ligje liberale për armët ( Ligji 47/2014 në Republikën e Shqipërisë dhe Ligji 03/L-143 në Republikën e Kosovës), dy shtetet tona kanë shkurajuar me vepër mbajtjen e mjeteve për vetëmbrojtje. Qebesa, ligjet për armët janë ndryshuar vazhdimisht përgjatë pak viteve të demokracisë ndër ne, duke e bërë të drejtën për armë të paqëndrueshme e të varur nga teket e pushtetarëve.
Kurse në shtetet në Ballkan ku shqiptarët janë të papushtetshëm, ata që vendosin se kujt t’i japin leje për armë janë mu autoritetet e rendit që haptazi keqtrajtojnë bashkëkombësit tanë dhe ato që arbitrarisht vendosin se kujt do t’i japin leje për armë. Dhe kështu, në të gjitha vendet e rajonit, ligji i tyre bën që shqiptarët të mos gëzojnë të drejtën e plotë për armëmbajtje.
Ne propozojmë që dy shtetet tona duhet të ndryshojnë kushtetutat për ta bërë të drejtën e armëmbajtjes të drejtë themelore— ashtu siç e ka Amerika. Ndërkaq, shqiptarët kudo në shtetet tjera në Ballkan duhet të aplikojnë masivisht për pajisje me armë vetjake. Dhe nëse refuzohen, të organizohen dhe angazhohen politikisht derisa të realizojnë këtë të drejtë parësore.
Si shqiptarë të lirë, ne, nuk guxojmë kurrë më të lejojmë të na shkelen të drejtat dhe as të jemi viktima.
Nëse forca bëhet e domosdoshme, i takon popullit ta përdorë atë ndaj një okupatori ose edhe ndaj një qeverie të padëgjueshme. Vetëm një popull i pajisur me armë dhe i aftë të mbrojë veten mund ta mbrojë rendin demokratik dhe lirinë, kur mos të ketë rrugëdalje tjetër. Arma është detantë për armën.
Prandaj, ne u drejtohemi pushtetarëve tanë: mos i çarmatosni shqiptarët dhe mos ua shkelni të drejtën e armatimit, por bëni punën tuaj duke e njohur dhe garantuar me kushtetutë këtë të drejtë themelore për të mbrojtur jetën dhe lirinë ashtu si duhet.
* Getoar Mjeku është avokat në Dallas, Texas, kurse Uk Lushi është investitor në Manhattan, New York.

Filed Under: Analiza Tagged With: arme, e drejta e shqiptareve, Geotar Mjeku, Uk Lushi

Kush tha se pasuesve të Milloshevicit u ka ikë koha?

June 1, 2015 by dgreca

Nikoliq me uniformë ushtarake në kufirin me Kosovën: Jemi gati!/
“Jemi gati, dhe le ta dinë të gjithë, secili që guxon të të provokoj ndonjë situatë të pakëndshme në Serbi, do të përballet me të gjithë Serbinë – ushtrinë dhe policinë serbe”. Kështu ka thënë sot presidenti i Serbisë, Tomislav Nikoliq i cili vizitoi një prej bazave ushtarake në Jug të Serbisë përgjatë vijës kufitare me Kosovën.
Nikoliq u pa i veshur me uniformën e ushtrisë serbe, dhe u shoqërua nga Gjenerali Lubisha Dikoviq , i cili e informoi presidentin se situata është e qetë për momentin.
Mësohet se Nikoliq u informua edhe për kushtet ku ushtarët serbë jetojnë dhe kryejnë detyrat e tyre, dhe poashtu ka ndjekur për nga afër stërvitjet e ushtarëve serb.
Gjatë fjalimit para ushtarëve serbë, Nikoliq tha se ushtria serbe është mjaftueshëm e fortë dhe e gatshme për t’iu kundërvënë kërcënimeve dhe rreziqeve ndaj shtetit serb, dhe se detyra kryesore e ushtarëve është që të mbaj të sigurt zonën kufitare mes Serbisë dhe Kosovës.
Ai ka paralajmëruar ushtarët se në çdo moment, edhe pse kjo është kohë paqeje, ata mund të sulmohen.
“Pasi që kemi punë me terrorizmin, i cili nga Kosova kalon në Maqedoni dhe pasi që e dimë se cilat janë planet e politikës që e organizon atë, ushtrisë dhe xhandarmerisë i kemi thënë qartë se janë në paqe, por që të sillet sikur të jenë në luftë, sepse siguria kurrë nuk është e tepërt”, ka thënë Nikoliq.
Ai gjithashtu tha se është e një rëndësie të veçantë bashkëpunimi me KFOR-in dhe forcat tjera të sigurisë.
“Ata vazhdojnë ta përsërisin se numri i forcave të tyre nuk duhet të zvogëlohet, sepse për një moment, Ballkani mund të kthehet në një zonë lufte të përgjakshme”, tha Vuçiq duke iu referuar forcave të huaja për siguri.(BS)

Filed Under: Opinion, Rajon Tagged With: koha, Nikolic, nuk u ka ikë, pasuesve te Milloshevicit

NË DITËN E TRADITAVE- ALBANIAN HERITAGE DAY NË NEW YORK

June 1, 2015 by dgreca

*Edhe pse ishte lajmëruar për stuhi shiu, mijëra bashkatdhetarë iu bashkuan Qendrës Kulturore “Nënë Tereza” të Kishës Katolikë Shqiptare “Zoja e Shkodrës” në Ditën e Traditave Shqiptare më 31 Maj 2015/
* Dhjetëra valltarë të moshave të vogla, të veshur bukur me kostume kombëtare nga Veriu në Jug, nën drejtimin e koreografes Angjelina Nikaj, kërcyen valle tradicionale nga të gjitha krahinat e Shqipërisë/
* Gëzim Nika shpalosi reportorin e pasur me këngë nga të gjitha trevat shqiptare/
NGA DALIP GRECA/
Është kthyer në traditë, që pikëtakimi i i muajve Maj- Qershor, të kthehet në Ditën e Traditave Shqiptare në Nju Jork. Vitin e shkuar pikniku tradicional u organizua të Dielën e Festës së Fëmijëve, 1 Qershorit, Ditës Ndërkombëtare të të vegjëlve, ndërsa këtë vit, e Diela përkoi më 31 Maj-in. Edhe pse ishte paralajmëruar një ditë me shi dhe stuhi, edhe pse në telefona jepej kohëpaskohe “alarmi” nga moti i keq, bashkadhetarët nuk ishin sprapsur, por kishin mbushur që në mëngjes fushat e sportit, këndet e lojërave të improvizuara si dhe mjediset e prakut në Kensico Dam Plaza, një qendër e hershme shumë e frekuentuar edhe nga amerikanët.Prej 12 vitesh shqiptarët e kanë pushtuar këtë pikë shlodhëse, duke e kthyer atë në Ditën Shqiptare të Traditave.
Veprimtaritë sportive nisën përpara pikëtakimit të njoftuar nga organizatorët, ndërsa Gëzim Nika, mjeshtri i këngës, i sapokthyer nga Festivali Kombëtar, ku shkëlqeu dhe përzgjodh edhe në koncertin e natës finale, është treguar i palodhur, duke shpalosur repertorin e tij të pasur artistik.
I pranishëm në këtë manifestim kulturor ishte Don Pjetër Popaj, famullitari i Kishës Katolike Shqiptare”Zoja e Shkodrës” , anëtari i Ansamblesë për Shtetin e Nju Jorkut Mark Gjonaj dhe drejtues të organizatave të Komunitetit.
Edhe pse shiu nuk i lejoi valltarët e vegjël të përgatitur nga mjeshtrja koreografe, Angjelina Nika, që të shpalosnin të tërë programin, ata patën kohë së paku sa të justifikonin veshjet kombëtare të llojllojshme dhe të kërcenin disa nga vallet e përgatitura. Ndoshta herët e tjera, organizatorët do të jetë e mira që të mendojnë për këta fëmijë me qëllim që ata të preformojnë që në fillim.Jo pse këtë herë nuk i la shiu të tregonin aftësitë e tyre të vallzimit, por herët e tjera, i ka munduar vapa, nga që janë lënë që të performojnë në fund, kur vapa i ka sfilitë.
(Për më shumë lexoni në Gazetën Dielli te Printuar)-Fotografite i shihni ne Facebook(dalip greca)

Filed Under: Komunitet Tagged With: dalip greca, DITA E TRADITAVE SHQIPTARE, ne New York

ZËVËNDËS PRESIDENTI JOE BIDEN HUMBË DJALIN 46-VJEÇAR

June 1, 2015 by dgreca

Beau Biden Kishte Shërbyer edhe në Kosovë/
Nga Frank Shkreli/
Në njoftimin e Shtëpisë së Bardhë thuhet se “Të Shtunën me 30 Maj, vendi ynë humbi një zyrtar publik të përkushtuar- një luftëtar për drejtësi në frontet e luftës si dhe në gjykatat e drejtësisë këtu në Shtetet e Bashkuara.Një bir, baba dhe bashkshort — për Beau Biden, familja e tij zinte vendin e parë. Jeta e tij ishte një jetë që ne të gjithë dëshirojmë të kemi. Të gjithë ata që e njihnin atë janë frymëzuar nga shembulli dhe nga pasioni i tij për tu shërbyer të tjerve çdo ditë të jetës së tij”, thuhet në njoftimin e Shtëpisë së Bardhë.
Fjala është për vdekjen e parakohshme, në moshën 46 vjeçare, të djalit të madh të Zëvendës Presidentit amerikan Joe Biden, i cili ndërroi jetë pas një beteje prej disa vjetësh me kancerin në tru. Beau Biden kishte diktuar probleme që në 2010, por ishte mjekuar me kimoterapi si dhe kishte bërë operacion për të hequr një tumor. Muajt e fundit ai po mjekohej në Qendrën Mjekësore Ushtarake, Walter Reed pranë Uashingtonit. Beau Biden kishte shërbyer si Prokuror i Përgjithshëm për shtetin Delaware nga vjen familja Biden dhe në vitin 2001 kishte punuar për një kohë edhe si jurist në Kosovë për të trajnuar gjykatësit dhe prokurorët në Kosovën e pas luftës, shërbim të cilit iu referua edhe Zëvendës Presidenti Biden në njoftimin që ai bëri mbi vdekjen e djalit të tij të dashur.
Duke njoftuar vdekjen e djalit të tij, Nënpresidenti Biden tha se “Me zemër të thyer njoftojmë ndarjen nga jeta e të njeriut tonë të dashur Beau, pas një beteje me kancerin në tru, betejë të cilën ai e zhvilloi me të njëjtin dinjitet dhe forcë që ka treguar çdo ditë gjatë jetës së tij. Pikëllimi i mbarë familjes Biden nuk mund të përshkruhet me fjalë. Ne e dimë se fryma e tij do të jetojë midis nesh — veçanërisht nepërmjet bashkshortes së saj Hallie, dhe dy vajzave të tyre të mrekullueshme, Natalie dhe Hunter. Jeta e Beau-t dallohej nga shërbimi ndaj të tjerëve.Si jurist i ri ai punoi për të vendosur rendin dhe ligjin në Kosovën e prekur rëndë nga lufta. Si major në Gardën Kombëtare të shtetit Delaware ai ka shërbyer në Iraq ku është dekorua me medaljen “Bronze Star”.Si Prokuror i Përgjithshëm i shtetit Delaware, ai luftoi dhe mbrojti të pafuqishmit dhe i kishte caktuar vetes si mision të tij, për të mbrojtur të miturit nga abuzimet.Më shumë se arritjet e tija në fushën profesionale, Beau dallohej si bashkshort, baba, dhe si bir dhe vëlla i përkushtuar ndaj familjes.një veçori kjo të cilën ai e kishte mësuar nga babai i tij, Joe Biden. Ndërshmëria e tij absolute e bënte atë shembull për të gjithë familjen tonë”, thotë ndër të tjera Nën-presidenti Joe Biden në njoftimin mbi vdekjen e djalit të tij Beau dhe përfundon se, “Thjeshtë, Beau Biden ishte njeriu më i mirë që kemi njohur ndonjëherë”.
Dashuria për familjen ështënjë veçori kjo që ai e kishte mësuar nga babai i tij, Joe Biden, i cili kur ishte senator udhëtone çdo ditë katër orë me tren nga Washingtoni në Delaware, vetëm për të qenë çdo mbrëmje me familjen e tij. Përkushtimi, flijimi dhe dashuria e Joe Biden ndaj familjes së tij konsiderohej si legjendare, për mundin që ai ndërmirrte çdo ditë për të shkuar në punë në Senatin amerikan nga shteti Delaware, të cilin ai e përfaqësonte në Kongres.Në lidhje me këtë Z. Biden është shprehur se, “E vërteta është se, arsyeja që kam shkuar në shtëpi çdo natë megjithë largësinë midis Washingtonit dhe Delaware ishte se unë kisha më shumë nevojë për fëmijtë e mi se ata për mua.”
Presidenti Barak Obama, në reagimin e tij mbi vdekjen e Beau Biden, u shpreh se bashkshortja “Michelle dhe unë jemi të pikëlluar sonte. Beau Biden ishte mik i yni.Familja e tij — Hallie, Natalie dhe Hunter — janë miqët tanë.Joe dhe Jill Biden janë ndër miqët tanë më të dashur…Joe është njëri prej njerëzve më të fortë që ne njohim.Ai është ndër më të fortit dhe për të asgjë nuk ka më shumë rëndësi se sa familja.” Presidenti Obama, në deklaratën e tij me këtë rast të hidhur, vlerësoi kontributin e dhënë nga Beau Biden për të ndihmuar dhe për të përmirësuar jetët e të tjerëve, duke thënë në deklaratën e tij se, “Ashtu si edhe babai i tij, Beau ishte njeri tepër i mirë, me një zemër të madhe, një katolik i devotshëm, besnik deri në fund — i cili gjatë jetës së tij kishte ndihmuar në përmirsim të jetës të të gjithë atyre me të cilët kishte ardhur në kontakt — dhe në zemërat e të cilëve ai vazhdon të jetojë”, tha Presidenti Barak Obama në deklaratën e tij mbi vdekjen e djalit të dashur të Zëvëndës Presidentit të tij, Joe Biden duke përfunduar se, “I lutemi të Madhit Zot që të kujdeset për Beau Biden në atë jetë dhe që Ai njëkohësisht të mbështesë dhe të ngushëllojë familjen e tij këtu në tokë”.
Kjo tragjedi bëri që të pakën përkohësisht të pezullohen konfliktet dhe debatet politike në Washington, ndërkohë që politikanët e të gjitha ngjyrave kanë shprehur ngushëllimet e tyre familjes Biden.Kishte shumë reagime dhe shprehje ngushëllimesh për vdekjen e djalit të familjes Biden nga përfaqsues të lartë politikë të dy partive kryesore të Amerikës, përfshirë edhe Kryetarin e shumicës republikane në Senatin Amerikan, Senatorin Mitch McConnell, i cili tha se, “Beau Biden njihej si një zyrtar publik i dedikuar, baba i dashur i dy vajzave dhe bashkshort i devotçëm…Unë e kam njohur Zëvëndës Presidentin Biden për shumë vjetë dhe nuk mund të merret me mend që në jetën e tij të ketë diçka më të rëndësishme se feja dhe amilja e tij. Shpresoj dhe lutem që ai të gjëjë ngushëllim dhe paqë në fenë e tij, ndërkohë që përballet me këtë humbje të tmershme”, thotë krye republikani në Senatin amerikan në ngushëllimin e tij me këtë rast.
Fatkeqsisht, vdekja e parakohshme e Beau Biden nuk është tragjedia e parë në familjen e Zëvëndës Presidentit Jo Biden.Vet Beau Biden, i cili ndërroi jetë të shtunën, ishte plagosur rëndë me vëllain e tij më të vogël në një aksident automobilistik në vitin 1972, ku patën mbetur të vdekur nëna e tyre dhe një motër e mitur.
Edhe shqiptarët e duhet të ndajnë këtë dhimbje të thellë me familjen Biden. Sepse, Joe Biden gjatë periudhës që ka shërbyer si senator dhe tani si Zëvëndës President është dalluar — ndër zyrtarët më të lartë amerikanë — si njëri prej mbështetësve më të fortë të shqiptarëve të Kosovës, të pavarësisë dhe sovranitetit të Republikës së Kosovës, ndërsa djali i tij që vdiq kishte dhënë edhe ai ndihmën e tij për forcimin e ligjit dhe të rendit në Kosovë menjeherë pas luftës.Gjatë një vizite në Prishtinë në maj të vitit 2009, Zëvëndës Presidenti Biden ka deklaruar para Kuvendit të Kosovës se, “Pavarësia e Kosovës është a pakëthyeshme dhei vetmi opcion për paqën dhe stabilitetin në rajon. Ai i siguroi parlamentarët e Kosovës me atë rast se, “Suksesi i një Kosove të pavarur është një prioritet i administratës sonë”, ka thënë ndër të tjera Joe Biden gjatë vizitës së tij në Kosovë më 2009.
Reagimet dhe ngushëllimet për vdekjen e djalit të Zëvëndës Presidentit Joe Biden qënë të shpejta nga udhëheqsit e Kosovës.Kryeministri Isa Mustafa në një postim në fejsbuk shpreh dhëmbjen e tij të thellë për lajmin e vdekjes së djalit tëZëvëndës Presidentit amerikan. Kryeministri iKosovës kujton një bisedë që ai ka patur me Zëvendës Presidentin Biden gjatë Konferencës për Siguri në Munich, ku siç shkruan Mustafa, Zyrtari i lartë amerikan,“Me krenari më foli për shërbimin e djalit të tij në Kosovë. E ndjeva një lidhje të fortë prindërore por edhe një mburrje, të një burrështetasi të madh se biri i tij i shërben paqës e sigurisë në Kosovë”, u shpreh kreu i qeverisë së Republikës së Kosovës, Isa Mustafa,ndërkohë që si Kryeministër i Kosovës, përfundoi ai, “Ishpreh ngushëllimet e thella familjes Biden për humbjen e birit të tyre, por edhe falënderimin dhe kujtimin e paharruar për ushtarin e paqës e të humanizmit”.
Ndërsa Zëvëndës Kryeministri dhe Ministri i jashtëm i Kosovës, Hashim Thaçi ka postuar ngushëllimet dërguar familjes Biden për humbjen e djalit të tyre duke u shprehur se, “Dhimbjen për humbjen e një miku e bën më të lehtë kujtimi për ‘të dhe krenaria që e kemi pasur mik në ditët kur kemi pasur më së shumti nevojë për miq dhe përkrahje. Ngushëllimet më të sinqerta familjes Biden për humbjen e të birit, Beau”, shkruan Hashim Thaçi në faqen e tij në fejsbuk.
Beau Biden ka lënë pas bashkshorten dhe dy vajza. Pushoftë në paqë dhe familjen Biden Zoti e forcoftë në këto ditë të vështira!

Filed Under: ESSE Tagged With: Beau Biden, Fran Shkreli, Joe Biden, Kosove

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 74
  • 75
  • 76
  • 77
  • 78
  • 79
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • Bahamas njeh Kosovën!
  • Legjenda e portës shkodrane, Paulin Ndoja (19 dhjetor 1945 – 16 prill 2025) do të mbushte sot 80 vjeç
  • “Roli dhe kontributi i diplomacisë shqiptare në Maqedoninë e Veriut nga pavarësia deri sot”
  • Marie Shllaku, kur një jetë e re u shndërrua në përjetësi kombëtare
  • Në sinoret e Epirit…
  • Mbrëmë hyri në fuqi Ligji i SHBA për autorizimin e mbrojtjes kombëtare
  • Skënderbeu “grek”, ose si të bëhesh grek pa e ditur
  • A historic moment of pride for the New Jersey Albanian-American community
  • U zhvillua veprimtaria përkujtimore shkencore për studiuesin shqiptaro-amerikan Peter Prifti
  • Dashuria që e kemi dhe s’e kemi
  • “Jo ndërhyrje në punët e brendshme”, dorëheqja e Ismail Qemalit, gjest atdhetarie dhe fletë lavdie
  • Arti dhe kultura në Dardani
  • Gjon Gazulli 1400-1465, letërsia e hershme shqipe, gurthemeli mbi të cilin u ndërtua vetëdija gjuhesore dhe kulturore e shqiptarëve
  • “Albanian BookFest”, festivali i librit shqiptar në diasporë si dëshmi e kapitalit kulturor, shpirtëror dhe intelektual
  • VEPRIMTARI PËRKUJTIMORE SHKENCORE “PETER PRIFTI NË 100 – VJETORIN E LINDJES”

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT