Archives for July 2015

Amerikanët janë më shumë se sa çizmet e kaubojsave dhe filmat e Hollivudit

July 3, 2015 by dgreca

Nga Donald Lu*/
Amerikanët janë më shumë se sa thjesht çizmet e kaubojsave dhe filmat e Hollivudit. Ne jemi një komb i themeluar mbi idenë e thjeshtë se të gjithë njerëzit janë krijuar të barabartë. Sot, në këtë ditëlindje të dy qind e tridhjetë e nëntë të Shteteve të Bashkuara, ne festojmë larminë e popullit amerikan.
Anembanë Shteteve të Bashkuara, po kujtojmë njëzetë e pesë vjetorin e ligjit që u garanton të drejta të barabarta personave me aftësi të kufizuara. Në këtë frymë, ne kujtojmë jetën e Presidentit Franklin Roosevelt, muzikantit Stevie Wonder, aktivistes politike Helen Keller dhe atletes olimpike Wilma Rudolph. Këta amerikanë kanë arritur gjëra të mëdha pavarësisht, ose ndoshta për shkak të kufizimeve të tyre fizike.
All around the United States, we are marking the 25th anniversary of the law that guarantees equal rights to persons who are differently abled. Albania passed last year its important amendments on the rights of persons with disabilities. Great organizations like the Albanian Disability Rights Foundation have worked to promote mobility and employment for Albanians with disabilities. And we are so lucky today to be joined by many successful activists in this effort, including social activist and Deputy Minister of Social Welfare and Youth Bardhylka Kospiri, renowned singer Stenald Mëhilli who sang the Albanian national anthem for us today, art teacher Lidia Capo, radio talk show host Ervehe Tushe and many others.
Dëshiroj të ftoj Zëvendës Ministren Kospiri të tregojë historitë e Lidias dhe të Ervehesë.
Bardhylka Kospiri: Lidia Capo është një nga mësueset më të mira të Institutit të Nxënësve që nuk dëgjojnë. Ajo është krenare që vetë është e diplomuar nga i njëjti institut. Për Lidian momenti më i bukur në jetën e saj ishte kur i ofruan pozicionin e mësueses së vizatimit, pasi kishte ndjekur një kurs punësimi pranë Fondacionit Shqiptar për të Drejtat e Personave me Aftësi të Kufizuar. Përveç se ndihmon fëmijët të gjejnë pasionin e tyre në art, Lidia është një piktore e arrirë me dy ekspozita vetjake me pikturat dhe vizatimet e saj.
Ervehe Tushe, tashmë është bërë e njohur si zëri pas programit popullor të Radio Tiranës, “Fletët e një Ditari”. Puna me RTSH-në e ka ndihmuar atë, që pavarësisht kufizimit në të përditshmen e saj, të ndihet e vlerësuar për aftësitë e saj si gazetare. Ajo thotë se gjatë programit radiofonik, përpiqet t’iu japë zë problemeve me të cilat përballen personat me aftësi të kufizuara. Ajo thotë se ky “mikrofon magjik” ka bërë që ëndrra e saj të realizohet – të jetë një profesioniste e vlerësuar dhe të ndajë mesazhin e saj me të tjerët.
Ambasadori Donald Lu: Shqipëria dhe Shtetet e Bashkuara bashkëndajnë vizionin që të gjithë qytetarët tanë të përmbushin potencialin e tyre të plotë. Shpresoj që do të bashkoheni me mua në një duartrokitje për të kremtuar ditëlindjen e Amerikës dhe për të festuar arritjet e amerikanëve dhe të shqiptarëve me aftësi të kufizuara, si dhe kontributet e tyre frymëzuese për të dy kombet tona të mëdha.
Ambassador Donald Lu Remarks at the Independence Day Reception – July 1, 2015
President Nishani, Speaker Meta, Prime Minister Rama, Deputy Minister Kospiri, ladies and gentlemen,
Americans are more than just cowboy boots and Hollywood movies. We are a nation founded on the simple idea that all people are created equal. Today on this 239th birthday of the United States we celebrate the diversity of the American people.
All around the United States, we are marking the 25th anniversary of the law that guarantees equal rights to persons who are differently abled. In that spirit, we celebrate the lives of President Franklin Roosevelt, entertainer Stevie Wonder, political activist Helen Keller and Olympic athlete Wilma Rudolph. These Americans achieved great things in spite of, or perhaps because of, their physical limitations.
Albania passed last year its important amendments on the rights of persons with disabilities. Great organizations like the Albanian Disability Rights Foundation have worked to promote mobility and employment for Albanians with disabilities. And we are so lucky today to be joined by successful activists in this effort, including social activist and Deputy Minister of Social Welfare Bardhylka Kospiri, renowned singer Stenald Mëhilli who sang the Albanian national anthem for us today, art teacher Lidia Capo and radio talk show host Ervehe Tushe. I wanted to invite Deputy Minister Kospiri to tell the stories of Lidia and Ervehe.
Mrs. Bardhylka Kospiri: Lidia Capo is a one of the best art teachers at the Institute for Deaf. She is also a proud graduate of this same institute. To Lidia the most beautiful moment of her life was when she was offered a position as a drawing teacher after taking an employment course with the Albanian Disability Rights Foundation. In addition to helping children find their passion in art, Lidia is an accomplished painter with two personal exhibitions of her paintings and drawings.
Ervehe Tushe now known as the voice behind the popular Radio Tirana show “Pages of a Diary.” Working for RTSH has helped her that besides her daily limitations to feel valued for her unique abilities. She says that during her talk show, she tries to give a voice to the problems faced by people with disabilities. She says that this “magic microphone” has made her dream come true – to be valued as a professional and to share her message with others.
Ambassador Donald Lu: Albania and the United States share the vision of all of our citizens reaching their full potential. I hope you will join me in a round of applause in celebration of America’s birthday and in celebration of the accomplishments of Americans and Albanians with disabilities, and their inspiring contributions to our two great nations.

*Fjala e Plotë e Ambasadorit Donald Lu gjatë Pritjes së Ditës së Pavarësisë – korrik 2015

Mosvotimi i Gjykatës Speciale dhe zgjedhjet e jashtëzakonshme!

July 3, 2015 by dgreca

Opinion Nga Faik KRASNIQI/
Duke e parë se cilët deputetë të PDK-së votuan kundër, cilët deputetë nuk morën pjesë fare në votim dhe dy të tjerë që abstenuan, deputetë që janë besnikë të liderit të PDK-së, shihet qartë që votimi i Gjykatës Speciale nga ana e PDK-së, ka qenë e tëra teatër dhe e orkestruar që të dështojë që në fillim nga lidershipi i kësaj partie! Kjo e gjitha është një lojë e Hashim Thaçit, për qëllimet e tij madhore! Bashkësia Ndërkombëtare për shkak të numrave të nevojshme në Kuvend, e dha ”aminin” që të formohet ky koalicion, në mënyrë që të votohet Gjykata Speciale! Por edhe pse këto dy parti e morën përsipër dhe dhanë garanci Bashkësisë Ndërkombëtare që pa asnjë problem do ta votojnë Gjykatën Speciale, dështuan dhe i zhgënyen edhe miqtë tanë ndërkombëtare! Unë pres që do të votohet Gjykata Speciale edhe nga deputetët e PDK-së, sepse e gjitha kjo ka qenë lojë e kësaj partie, për qëllimet e tyre madhore karshi Bashkësisë Ndërkombëtare!

Këtë vit Kosova do të ketë zgjedhje të reja!

Ky koalicion i krijuar nga dy partitë më të urryera, prej pas luftës në Kosovë, prej fillimit ka qenë i zorit dhe i dështuar, sepse është krijuar nga njerëz të të dyja partive, që për interes kanë pasur jo qeverisjen e mirë dhe zhvillimin e shtetit, por mbrojtjen e biznesve të tyre dhe përmes pushtetit ta zhvasin akoma më shumë shtetin dhe popullin, në mënyrë që ta mbajnë monopolin dhe zhvillimin e mëtujeshëm të aktiviteteve të tyre kriminale! Edhe LDK-ja e dinë që PDK-ja koalicionin me ta e ka bërë, për t’i shpëtuar shkuarjes në opozitë, sepse të gjithë e dimë që pas krijimit të koalicionit VLAN, PDK-ja u mbështet për muri dhe shpëtimi i vetëm i tyre ishte koalicioni me LDK-në! Prandaj edhe ky koalicion mori ”aminin” e Bashkësisë Ndërkombëtare, në mënyrë që ta votojnë Gjykatën Speciale, me që këto dy parti kishin shumicën parlamentare! Por pas dështimit të votimit të Gjykatës Speciale, llogaritë e ndërkombëtareve dolën të jenë të gabuara, sepse qëllimi i PDK-së që nga fillimi ka qenë prishja e këtij koalicioni dhe vendi të shkojë në zgjedhje të reja! Edhe kështu do të ndodhë! Gjatë vjeshtës PDK-ja do të jetë ajo që do ta prishë këtë koalicionin dhe do ta dërgojë vendin në zgjedhje të jashtëzakonshme, koalicion që nuk po i sjell asgjë të mirë këtij vendi, por si gjithmonë vetëm pushtetarëve dhe bizneseve kriminale që janë të lidhura ngushtë me këta mafiozë të politikës! Padyshim që PDK-ja e shehë veten si fituese, sepse me një LDK që dy herë i dha goditje vetes dhe e humbi pjesën më të madhe të elektoratit të saj dhe me një opozitë të lodhur dhe pa alternativë, jo vetëm që do t’i fitojë zgjedhjet, por do t’i deklasoj të gjitha partitë aktuale, sepse PDK-ja ka arritur ta ruaj elektoratin e saj, madje edhe e ka rritur! Dhe kanë të drejtë që e prishin koalicionin, sepse janë bindshëm më të fortë se gjitha partitë aktuale në Kosovë! Duke e njohur karizmin dhe ambiciet e Hashim Thaçit, që nuk toleron gjatë të jetë i dyti, brenda këtyre 3-4 muajve më së largu, do ta dërgojë vendin në zgjedhje të jashtëzakonshme, që të rikthehet prapë kryeministër i Kosovës, e me një fitore bindëse, tre postet kryesore shtetërore PDK-ja t’i mbaj për vete! Plus kur t’ia shtojmë këtu edhe ambiciet e mëdha të Kadri Veselit, atëherë këtë mundësi e bën akoma më të madhe! Kështu që shumë shpejt do të kemi zgjedhje të reja! Por edhe nëse PDK-ja brenda këtyre tre-katër muajve nuk e dërgon vendin në zgjedhje dhe e pret momentin akoma më të volitshëm për ta bërë një gjë të tillë, dhe pasi të votohet Gjykata Speciale, Bashkësia Ndërkombëtare nuk do ta pres PDK-në që ta prish këtë koalicion, e cila që nga fillimi ka qenë e përgatitur për këtë gjë, por gjatë vjeshtës vetë ndërkombëtarët do të jenë ata që do ta prishin koalicionin dhe vendin do ta dërgojë në zgjedhje, sepse këto dy parti ranë nga testi dhe e dëshmuan që nuk janë të afta të udhëheqin Qeverinë, e lëre më të votojnë ligje madhore, edhe pse kanë shumicën parlamentare për të qeverisur!

Rënie fatale!

July 3, 2015 by dgreca

Nga Mimoza Dajçi/New York/
Humbja drastike e PD për Bashkiaket 2015 ishte një rënie fatale nga “trampolina në thellësitë e Adriatikut”. Pavarësisht dhunës, manipulimeve apo pazareve nën dorë që mund të ketë bërë koalicioni i majtë, mendoj se PD gjithmonë e ka ndier rrezikun e humbjes dhe ka qenë e frikësuar për rezultatin në çdo situatë elektorale. Personalisht nuk pajtohem me dëmet që solli alenca PS + LSI në këto zgjedhje, por PD këtë disfatë “nuk e besonte” por e ndjente brenda vetes.
Pse?
Historikisht qysh në krijim, pranë strukturave të saj deri në kupolë infiltruan njerëzit e sigurimit të shtetit, të cilët i sollën dëme të mëdha gjysëm shekullore vendit tonë. Populli i vuajtur, veçanerisht shtresa e persekutuar politike e fali një herë dy, dmth e votoi disa herë rradhazi Partinë Demokratike, por kur pa se gjërat nuk po shkonin siç duhet, nuk e la më “miun ti kalojë nën mustaqe” dhe e dërmoi keq duke mos e votuar maksimalisht atë. PD si edhe më parë në zgjedhjet e 21 Qershorit pësoi një disfatë të madhe, mori një goditje ndoshta të “befasuar”për drejtuesit e saj, por jo të paramenduar.
Vite më parë në lagjen ku banoja në periudhë zgjedhjesh elektorale pranë komisionit të një qendre votimi, PD kishte vendosur si komisionere bijën e një spiuneje të sigurimit të shtetit, shoqen Anilda Panajoti. E ëma e saj Ksanthipi Panajoti, ishte spiune e devotshme e sigurimit. Nëse rastësisht gjendeshe përballë saj të dridheshin leqet, për rrjedhojë do të ndroje drejtim se çdo herë do gjente si sebep diçka për të marë masat në lagje. Jo moda, fundi jo minifundi, jo pantallonat cowboy, antentat e televizorit mbi çati (ne si familje nuk kishim televizor në atë kohë) e ku ta di unë çfare do të sajonte, vetëm e vetëm që të binte në sy të diktataturës. Po sigurisht familjet me “damkë” në biografi ishin gjithmonë tepër të kujdesshme në çdo hap, pasi ishin si “delja e zezë mes të bardhëve”, në qendër të vëmendjes nga sigurimi dhe ishte e vështirë përballja me “frontin demokratik” të lagjes, të cilët mernin vendime arbitrare e të nxinin jetën deri në internime e burgosje për banorët e tyre.
Do të thoni ju Anilda Panajoti si bijë e saj nuk kishte faj, edhe ajo kishte dëshirë të kthehej djathas e të shërbente në politikën e re, pranë PD. Dakort, të shërbente se nuk do zhvillohej përsëri lufta e klasave, por si i thonë një fjale popullore jo drejt e në thelë, pasi me herë të parë e vendosën komisionere tek një qendër votimi për partinë demokratike.
Personalisht këtë shqetësim e paraqita tek kryesia e zonës, konkretisht tek Orhan Sakiqi, por ai me indiferentizëm e shpërfilli bisedën time, ktheu kokën nga ana tjetër, sikur të isha e padukshme, ndërsa kur ishte koha që Orhani kandidoi për Këshillin Bashkiak të Tiranës tregoi shenja respekti ndaj njerëzve të persekutuar të lagjes deri në ditën e votimit, pastaj mori përsëri rolin e indiferentit.
Qysh tek këto struktura të vogla në dukje shtresa e persekutuar politike e shqiptarët e mirë, jo të inkriminuar me të kaluarën e hidhur pranë çdo lagje të Shqipërisë filluan të hidhnin hijet e dyshimit se, kjo parti nuk ka të ardhme pozitive. Raste të tjera kemi plot, por unë dua të ndalem konkretisht në një nga zonat e Tiranës ku kam jetuar, e ku kam zhvilluar jetën politike pranë strukturave të PD. Një rast tjetër shumë i spikatur që nuk mund të le pa përmendur është edhe bija e një sigurimsi tjetër me pozitë të lartë në Ministrinë e Brenshme, quajtur Mira Trebicka, të cilën Marjeta Pronjari si patriote korçare që e kishte edhe si bijë sigurimsi që ishte edhe vetë, e ngriti shoqen Mira Trebicka deri në pozicionin e koordianatores së gruas në lagjen tonë, ndërkohë që nuk mori asnjë mendim të strukturave të zonës apo pa bërë qoftë edhe një takim parazgjedhor për kandidimin e saj në këtë pozicion partiak. Mercologia e kohës së diktaturës Mira Trebicka njihej shumë mirë që kishte punuar në Tregëtinë e Jashtme, ku java shtatë Mira Trebicka tetë në avionin, duke shëtitur e lidhur kontratat e bisnesit shqiptar me botën e huaj. Kur pa që timoni i politikës së saj po merte drejtim të kundërt me rrjedhën e kohës, i vuri detyrë vetes të kthehej djathtas për të përfituar përsëri privilegjet e ëmbla të së shkuarës. Dhe kështu bëri vërtetë filloi angazhimin e saj si Anilda Panajoti pranë PD-se, nëpër komisionet e qendrave të votimit e më tej.
Duke u ndalur tek vetja, por Kurrë se si për të lavdërur veteveten, si femër e përfshirë në lëvizjen feministe në dobi të demokracisë e mbrojtje të vlerave të saj, si dhe veprimtare pranë Organizatës së Gruas së Persekutuar Politike (ku isha edhe themeluese e saj) trokas në derën e një fondacioni në Tiranë, për të paraqitur një projekt për gruan e persekutuar politike, nëse do të ishte e mundur për miratim. Këtë projekt e kishim hartuar së bashku me vajzat e gratë e organizatës tonë, por siç dihej të gjitha fondacionet duke filluar nga Sorros e të tjera drejtoheshin nga fëmijët i ish sigurimit të shtetit ose dora vetë e sigurimit të mëparshëm me në krye Pirro Mishën.
Nejse, në bisedë e sipër me drejtuesen e fondacionit, ulur përballë meje e unë në këmbë, shtypte në kompjuter e pa më parë në sy më tha: “Moza unë e di që ti përveç organizatës së gruas së persekutuar ku bën pjesë, je e angazhuar edhe në strukturat e larta të Partisë Demokratike”.
“Po, pastaj – e ndërpreva” unë – çfarë lidhje ka kjo me projektin?
– Jo – më tha – nuk e kam aty fjalën, por diku tjetër…
– Pse thua kështu – i thashë unë – apo sepse kështu ju intereson juve të majtëve?
– Jo, jo – më tha – por aty shikoj shumë fytyra që deri dje kanë qenë bashkëpunëtorë të sigurimit, ndërsa sot i janë ngjitur PD, e për rrjedhojë mendoj se ajo parti nuk ka vizion te qartë.
Pa ja ushqyer bisedën vazhdoi të flasë.
Përmendi emrin e Lajla Pernaskës. Kjo tha psh, ka studiuar në Francë. Pavarësisht rezultateve të mira që mund të kishte një nxënës i shkollës së mesme në periudhën e komunizmit, nëse nuk do të kishte biografinë “e mirë” e pa firmosur në organet e Ministrisë së Brendshme që për çdo rast do të bashkëpunonte me sigurimin e shtetit nuk do të gëzonte të drejtën e studimit. E pra Lajla Perrnaska – tha fondacionerja – është një nga ato që ka firmosur për të bashkëpunuar me sigurimin e shtetit të asaj kohe, e kështu ju bë i mundur fluturimi i saj drejt Francës për studime si shumë të tjerë.
Sipas saj, këtë informacion e kishte marë nga burime të sigurta dhe se kjo ishte një proçedurë e njohur, e nuk kishte si të ndodhte ndryshe për këdo që do ti besohej një specializim jashtë vendit apo një e drejtë studimi.
Dhe vërtetë Lajla Pernaska ndoqi studimet e larta në Francë në periudhën e rregjimit komunist, kur u kthye e caktuan mjeke në Spitalin Pediatrik të Tiranës. Në atë periudhë unë punoja pastruese me tre turne në këtë spital, punët e rënda ishin vetëm për të persekutuarit politikë. Vitet kaluan e Lajla Pernaska u zgjodh deputete e Partisë Demokratike.
Kjo histori e shkurtër që mësova nga fondacionerja ishte një rastësi. Shumë gjëra dihen, por edhe nuk dihen kaq në detaje nga populli ynë, por hapja e dosjeve do ti qartësojë më mirë enigmat e kësaj skeme që akoma vazhdon të manipulojë nën flamurin blu të demokracisë – demokracinë e vërtetë, duke larguar njeriun e mirë me figurë të pastër, jo të inkriminuar e jo të korruptuar.
Theksoj se duke mos u pajtuar në asnjë mënyrë e dënuar dhunën, provokimet e manipulimet e së majtës në këto zgjedhje, por nisur nga fakti që në Shkodër fitoi PD tregoi se vetë populli e voti PD, e pëlqeu kandidaturën e saj, vlerësoi punën e përpjekjet e Znj. Ademi, ndërsa Kryeqyteti i Shqipërisë megjithë reputacionin që gëzon doktor Kosova, mirësitë që i ka sjellë shumë familjeve shqiptare, e që fushata e tij u vlerësua si model edhe nga Ambasadori Amerikan në Shqipëri, përsëri Tirana e rrëzoi, nuk i dha votën maksimale partisë që ai përfaqësoi për të dalë fitues.
Kjo pakënaqësi e votuesit kryeqytetas apo i rretheve të ndryshme të vendit nuk erdhi rastësisht, por si vazhdë e një sërë gabimesh apo fajesh të vetë PD në rang republike, disa drejtues të së cilës janë kthyer në arogant e jo dashamirës me votuesin e popullin në tërësi, nuk qëndrojnë afër halleve e derteve të tyre. Disa prej tyre sa marin një funksion të lartë politikë ose qeveritar i presin kontaktet me elektoratin e luajnë aktorin indiferent. Pikërisht se edhe pas zgjedhjeve të kaluara parlamentare nuk u bë analiza e thellë, e askush nuk mori përsipër përgjegjësitë, ndodhi përsëri ky rezultat.
Si të mos humbiste Bashkiaket 2015 Partia Demokratike, e të mos pësonte rënie fatale nga “trampolina” kur që nga grup seksionet deri në Parlament e Këshillin Kombētar të saj “notojnë notarë” jo të dëshëruar për popullin, me të kaluar jo të pastër të personalitetit të tyre.
Emrat e mësipërm i përmenda jo për ego personale, por çdo ditë e më shumë kërkohet të flitet me emra konkret. Sigurisht shqetësimet që kam vërejtur i kam ngritur në kohën e duhur në takimet e ndryshme të PD deri në kongres të saj, por asgjë nuk ka ndryshuar edhe sot pasi servilat, shpifësit e mashtruesit manipulojnë të vërtetën për të dalë në sipërfaqe të ujit.

Shqipëria dhe Kosova drejt unifikimit të plotë të dy ekonomive

July 3, 2015 by dgreca

Kosovë-Shqipëri, qershori 2015 rritje fluksi 39% të hyrje daljeve të personave krahasuar me 2014/
Nga Behlul Jashari – PRISHTINË, 3 Korrik./-Shqipëria dhe Kosova shkojnë drejt unifikimit të plotë të dy ekonomive. Ministri kosovar i Financave Avdullah Hoti priti sot në Prizren në vizitë zyrtare një delegacion të Ministrisë së Financave të Republikës së Shqipërisë të kryesuar nga ministri i Financave Shkëlqim Cani.
Ministri i Financave të Republikës së Shqipërisë, Shkëlqim Cani, duke falënderuar homologun e tij për mikpritjen dhe bashkëpunimin që kanë pasur gjatë kësaj periudhe, tha se të dyja palët sot kanë arritur në konkluzionin që është bërë një punë e madhe, është arritur objektivi dhe janë përmbushur të gjitha pikat e programit që të dyja palët kishin hartuar në mars të këtij viti.
“Për në mbledhjen e shtatorit ku do të bëjmë përsëri analizën, ne së bashku identifikuam një grup çështjesh tashmë më jo vetëm të karakterit procedural dhe të rregullimeve që duhet të bëjmë në të gjithë atmosferën harmonizuese dhe unifikuese të dokumentacioneve dhe të praktikave, por të hedhim hapa shumë herë më konkretë në përfitime të drejtpërdrejta dhe konkrete të tatimpaguesve kryesisht të biznesit, por edhe të individëve të të dy krahëve”, tha ministri shqiptar.
“Objektivi ynë final është që të mos ketë asnjë barrierë dhe asnjë kufizim në mënyrë që shqiptari i Kosovës apo i Shqipërisë ta ndjejë vetën në Kosovë apo Shqipëri njëllojë për nga aspekti fiskal. Kjo është detyrë e jona dhe këtë detyrë me bindje të plotë, me dëshirën më të madhe dhe me vullnetin e plotë do ta përmbushim në një kohë sa më të shkurtër. Në shtator do të takohemi dhe do të ju flasim për hapat e realizuara dhe për objektivat që kemi”, theksoi ministri shqiptar, Cani.
Gjatë kësaj vizite ministri Hoti së bashku me bashkëpunëtorët e tij sot në Prizren zhvilluan një në takim të përbashkët më ministrin e Financave të Republikës së Shqipërisë Shkëlqim Cani dhe bashkëpunëtorët e tij për të diskutuar lidhur me marrëveshjet të arritura në mars të këtij viti ndërmjet të dy qeverive në Tiranë.
Ministri Hoti tha se, “sot kemi kaluar besoj prej fjalëve në vepra pas takimit të përbashkët të qeverive në mars, ku së bashku me Ministrin Cani kam pas kënaqësinë të nënshkruajmë një marrëveshje ndërmjet dy ministrive të financave dhe administratave tatimore dhe doganore”. “Tash e sa muaj grupi punues ka punuar për të quar përpara ato që jemi marrë vesh në takimin e përbashkët të dy qeverive. Besoj që kemi bërë progres të mirë, ka plot çështje të cilat kanë marr rrugë dhe kanë filluar të implemtohen. Normalisht ka edhe të tjera që duhet të punojmë bashkërisht”, u shpreh ai.
“Sot jemi ulur bashkë, kemi rishikuar progresin që kemi arritur të dy ministritë në lehtësimin e shkëmbimeve tregtare, në eliminimin e barrierave, në luftimin e ekonomisë joformale dhe në shumë çështje të tjera. Jemi dakorduar për progresin që është arritur deri më tani dhe jemi të kënaqur me punën që është bërë në të dyja anën e kufirit. Në fakt jemi duke punuar që të eliminojmë komplet këtë kufi dhe u dakorduam për një plan të punës për 3 muajt e ardhshëm dhe besojmë që në fund të shtatorit do të takohemi prapë për të eleminuar të gjitha pengesat që janë në mes dy vendeve tona sa i përket bashkëpunimit ekonomik. Ne po lëvizim shpejt me hapa të mëdhenjë, konkretë dhe praktikë drejtë unifikimit të plotë të dy ekonomive si hap i parë drejtë i integrimit të plotë të dy vendeve në tregun e përbashkët të Bashkësisë Evropiane”, tha ministri Hoti, cituar në njoftimin e dërguar nga zyra e tij.

Udhëkryqi grek dhe sulmi ndaj Europës

July 3, 2015 by dgreca

Nga Eugjen Merlika/
Çdo qeveri që nuk bën asnjë hap përpara, duhet gjykuar me urtësinë më të madhe; por një qeveri që bën hapa mbrapa, duhet dënuar gjithmonë pa asnjë mëshirë”
L.Börne (1786 – 1837) shkrimtar politik gjerman/
Vendimi i kryeministrit grek, Alexis Tsipras, për të ndërprerë bisedimet me huadhënësit botërorë dhe për të zhvilluar një referendum, me shumë rëndësi për qytetarët e vendit të tij, mbi vazhdimin e qëndrimit në Eurozonë dhe në BE, apo daljen nga këta institucione shpejtoi përfundimin në çfarëdo kahu të së famshmes “krizë greke”. Që nga viti 1995 deri në 2009, për afër 15 vjet, të ardhurat për frymë të shtetasve grekë u rritën nga 47 në 71 për qind të atyre gjermanë. Kjo u bë e mundur me një grumbullim të pashembullt borxhi, siç kishte ndodhur në vitet 80, në Itali. Nga 2010 deri në ditët tona raporti ndërmjet të ardhurave të grekëve e gjermanëve, është kthyer në shifrat e vitit 1995, një tregues i vlerave reale të ekonomive të dy Vendeve. Përpjekja për ta zvogëluar ndryshimin në mënyrë të sajuar, duke tjetërsuar të dhënat e bilancit në dobi të borxheve e duke rritur nivelin e asistencës së popullsisë, përtej çdo krahasimi me Vendet e zhvilluara të kontinentit, me qëllimin e vetëm të klientelizmit e fitimit të votave për pushtet, solli një gjëndje financiare të pakontrollueshme dhe e detyroi ish Kryeministrin Papandreu të bëjë të njohur problemin. Ai problem, në këta gjashtë vite, ka zënë një nga vendet e para në rendin e ditës së institucioneve evropiane.
Që atëherë Bashkësia ndërkombëtare dhe institucionet e saj financiare kryesore, së bashku me qeveritë greke, hartuan një plan riorganizimi të financave greke, duke synuar pakësimin e harxheve të shtetit e baraspeshimin ndërmjet tyre të të ardhurave. Si të gjitha programet e këtilla, edhe ai grek pati masa shtrënguese në drejtim të sakrificave të domosdoshme për shëndoshjen e gjendjes. U ndërhy në shumë sektorë të jetës ekonomike dhe administrative të Vendit me masa të arsyeshme, edhe se të dhimbshme, por rezultati qe që më 2014, Greqia doli nga rënia ekonomike, duke patur një rritje të PPI prej 0,6%, pra një fillim të daljes nga tuneli i gjatë i krizës. Sot, mbas gjashtë muajsh Greqia është në falimentim, mbasi nuk është në gjendje të paguajë këstin prej 1,6 miliard € FMN.
Qeveria e dalë nga zgjedhjet e parakohshme të janarit 2015, e kryesuar nga ish anarkisti Tsipras e filloi punën e saj me premtimin për të rikthyer gjendjen e para reformave të viteve të fundit, premtim që i përcaktoi edhe fitoren në garën zgjedhore me 36% të votave. Duke mbajtur para sysh se në këta vite, edhe vende të tjera europiane, të vogla si Qipro, të mesme si Portugalia dhe Irlanda, apo të mëdha si Italia e Spanja, u përballuan me terapinë e korrigjimeve të bilanceve shtetërore e të reformave të ndryshme, të domosdoshme për pakësimin e harxheve publike, qeveria greke, e përfaqësuar nga Kryeministri dhe ministri “dandy marksist” i financave Varoufakis, prej pesë muajsh, në bisedat e pafund me institucionet huadhënëse, mundohen të shpalosin “dredhinë” e famshme të homerikut Odise, për të mos paguar borxhet, madje për të marrë të tjera. Në fakt BQE, gjatë këtyre muajve, ka vazhduar të injektojë në bankat greke jo pak, por 89 miliard €.
Qeveria greke, në lojën e saj të bixhozit me Evropën, për të blëfuar sa më shumë, nxjerr herë pas here letrat e saj që fillojnë nga gjendja e rënduar ekonomike, për shkak të udhëzimeve të “trojkës” në vitet e shkuara, tek “apokalipsi” evropian mbas daljes së mundshme të Greqisë, tek trysnitë e tërthorta me sfond gjeopolitik, duke kërkuar spondat në fuqitë e mëdha ekonomike si SHBA, Rusia apo Kina, të cilat sugjerojnë se duhet arritur “marrëveshja pragmatike”, simbas Presidentit Obama. Këta “të interesuar” për fatin e Greqisë që po “merret nëpërkëmbë” nga rreptësia e burokratëve të Brukselit, harrojnë se për të bërë marrëveshje duhen dy palë e secili të heqë dorë nga diçka në dobi të tjetrit e, nga ana tjetër, nuk kanë derdhur deri tani asnjë qindarkë për t’u a falur grekëve, ndonëse e mëtojnë këtë veprim nga Eurozona apo Komisioni evropian.
Këtyre shfaqjeve të politikës së madhe i shtohen lëvizjet e të majtave perëndimore ish komuniste të cilat, humbjet e tyre të dukshme në opinionet publike mbas rënies së komunizmit, mundohen t’i kompensojnë me lëvizje të reja kundër sistemit Evropë, që gjejnë çuditërisht votues në shumë Vende, kryesisht në Itali e Spanjë. Këto lëvizje, me emra rastësorë si Podemos apo Pesë yjet, kanë vënë në qendër të simbolikës së tyre luftën për “ndryshimin” e Evropës, duke patur si model fitues në kontinent Syrizën dhe Tsiprasin. Të gjithë këta do të jenë të dielën në Athinë, për të festuar “fitoren” mbi Evropën e “rregullave të ngurta të financës”, simbas tyre, në fakt të “ruajtjes së parimeve, të cilët nëse do t’i mohonim, qoftë edhe për një çast, do të vuante dëmet në kohë afatmesme e afatgjata”, siç u shpreh këto ditë Kancelaria Merkel.
Syriza e Tsiprasi janë të ndërgjegjshëm për rolin e tyre kontinental, në pararojë të forcave të reja në emër, por tepër të vjetra në mendësi e që, së bashku, përfaqësojnë detashmentin kryesor të sulmit kundër Evropës së Bashkuar, ëndrrës mijëvjeçare të banorëve të saj. Me një vetëkënaqësi të justifikuar Kryeministri grek i u drejtua me këto fjalë idhtarëve të së majtës skajore, të mbledhur në teatrin Valle të Romës: “Berlinguer, Togliatti, Gramsci. Vite të tëra ne kemi vështruar nga e majta italiane. Tashmë gjërat kanë ndryshuar e jeni ju që shihni nga ne.”
Që një lider ballkanik t’i drejtohej kështu një pjese të Evropës do të ishte motiv krenarie gadishullore edhe për të tjerë banues të rajonit, edhe për ne. Do të ishte kështu, nëse ai do të përfaqësonte forcat vërtetë pozitive të këtij rajoni që kërkojnë sot vendin e tyre në Evropën e Bashkuar. Por, vaj medet, ai është “maja e diamantit” të forcave shkatërruese të Evropës, të atyre që kërkojnë një bashkësi pa rregulla, ku ato t’i shkruajë çdo Vend e çdo qeveri, simbas pikëpamjeve e interesave të tyre, ku të mos vlerësohet merita, korrektësia dhe ndershmëria, por aftësia për të gënjyer, për të abuzuar me pushtetin e për të zhvatur sa më shumë nga bashkësia.
Në këtë betejë qeveria greke e sotme ka edhe mbështetjen e njëfarë të “djathte”, që sheh në emigracionin dhe rregullat e Bashkësisë të gjitha të këqijat e kësaj bote e që, nëpërmjet përfaqësuesve të ndryshëm të saj si Marine Le Pen, Nigel Farrage, Matteo Salvini etj., nuk synojnë tjetër objektiv veçse të luftojnë me të gjitha mjetet kundër pranisë së Vendeve të tyre në BE, kundër çdo përpjekjeje të kësaj të fundit për të fuqizuar e funksionuar institucionet e saj. Deri tani këto forca janë në pakicë, por do të ishte një ditë e zezë për Evropën, ajo në të cilën ato do të kishin shumicën në të. Në sajë të mosbesimit te politika, gjë që le gjysmën e qytetarëve pa votuar, nuk do të ishte çudi e madhe që një mundësi e tillë të vërtetohej.
Evropa i ka kërkuar Greqisë në këta vite, për të ruajtur pjesëmarrjen e saj në të e bashkëpunimin disa veprime :
Të fillojë pakësimin e borxhit publik prej 242 miliard €, 44% të të cilit e mbajnë shtetet e bashkimit : Gjermania (27%), Franca (20%), Italia (18%) dhe Spanja (11,9%), që të kthyera në shifra bëjnë disa dhjetëra miliardë €. Madje edhe shtete të vogla e të varfra si Estonia e Lituania, për t’u futur në Eurozonë kanë paguar kuotën e tyre të borxheve kundrejt Greqisë, 60 milion € secila.
Të kryejë reformën e pensioneve simbas modeleve evropiane të daljes në moshën 65 e 67 vjeç, me përjashtim të punëve të rënda.
Të ardhurat nga taksat duhet të kapin 1% të PPI, ndërsa grekët ndalen në 0,93%. Tatimi mbi vlerën e shtuar duhet të jetë 23% për restorantet e catering, ndërsa 13% për produktet ushqimore, energjinë, hotelet dhe ujin. Për ishujt qeveria greke nuk pranon të heqë dorë nga 30% i reduktimit të TVSH për bizneset e, ndoshta, në këtë pikë ka njëfarë të drejte.
Të reduktohen shpenzimet për mbrojtjen që, në raport me numrin e popullsisë, janë më të lartat në Evropë.
Këto ishin disa nga pikat e diskutueshme e në to nuk më duket se ka një prirje “poshtërimi të Greqisë”, siç shprehet në mënyrë demagogjike Kryeministri grek.
Lajmet e fundit thonë se qeveria greke ka pranuar kushtet e fundit të huadhënësve, duhet parë se sa është e vërtetë. Por sido qoftë, fakti i braktisjes së tryezës së bisedimeve e kalimit në parlament të propozimit për referendumin, një pranim i tillë nuk është në logjikën e gjërave. Ai tregon se ka pak seriozitet e shumë dhelpëri e teatralizëm në qëndrimin e saj. Tani që i është nënshtruar gjykimit të popullit të saj duhet të presë atë. Është një hipokrizi e madhe deklarata në televizion e Tsiprasit, kur fton të votohet Jo dhe shton se kjo nuk do të thotë dalje nga Eurozona. Ka shumë të drejtë Kryetari Junker, që çdo bisedë e shtyn mbas 5 korrikut.
“A kështu qeveriset një Vend i madh? Greqia nuk meriton diçka më të mirë se ky demagog zjarrvënës?” pyet filozofi e publicisti frëng, Bernard Henry Levi. Tsipras, ikona e re e komunistëve evropianë, ka marrë pjesë në protestat e dhunshme të zhvilluara në Gjenovë më 2002 kundër G8-s, kur qeveriste Berluskoni, duke e kthyer në flakë e shkrumb gjysmën e qytetit.
Më 5 korrik grekët do të shprehen nëse duan të qëndrojnë në Evropë, duke bërë sakrificat e nevojshme, apo duan të nisin një udhëtim të panjohur me humbje të mëdha për çdo qytetar, të drejtuar nga Odiseu i ri, Alexis Tsipras. Populli grek njihet në historinë e njerëzimit si populli me nivelin masiv kulturor më të lartin që ka ekzistuar. Sikur të tregonte një të dhjetën e asaj urtësie të lashtë ai do të votonte për Evropën, megjithë vështirësitë që ka para, të cilat nuk i a ka sjellë ajo, por partitë e njerëzit që ka votuar vetë në këta dhjetëvjeçarë.
Do të ishte një shërbim i madh që do t’i bënte së ardhmes së tij, të Ballkanit dhe të vetë Evropës. Me gjithë armatën neokomuniste që është duke propaganduar për të kundërtën e saj, besoj se 5 korriku 2015 do të mbetet në historinë bashkëkohore të Greqisë dhe kontinentit si një ditë e madhe e historike, një ditë shpresash për të sendërtuar ideale të larta e qëllime të përbashkëta.
I urojmë me gjithë zemër popullit fqinj grek, me të cilin na ka bashkuar e ndarë historia, një të ardhme të bukur në Europën e Bashkuar, në të cilën duhet të gjejmë të gjithë shtëpinë tonë të përbashkët.