Archives for December 2015
Kosova pjesë e Fondit Global për të ndihmuar parandalimin e ekstremizmit
Deklaratë e Presidentes së Kosovës, Atifete Jahjaga/Mirëpres vendimin e Bordit të “Fondit Global për Angazhim të Komunitetit dhe Rimëkëmbje” (GCERF), sot në Gjenevë, për ta përfshirë Kosovën në nismat e këtij fondi për të parandaluar dhe për t’u ballafaquar me ekstremizmin e dhunshëm përmes iniciativave vendore.Përfshirja e Kosovës, si njëra nga shtetet që do të përfitojnë nga fondi prej 25 milionë dollarëve, është bërë me kërkesën time për t’iu dalë në ndihmë komuniteteve të rrezikuara nga ky fenomen brenda Kosovës. Qasja në këtë fond do të krijojë partneritete të reja dhe mundësi për iniciativa të ndryshme, që do të ndihmojnë fuqizimin e qytetarëve për të luajtur rol aktiv në parandalimin e ekstremizmit të dhunshëm.Tashmë është e qartë që Kosova, si shumë vende të tjera në Evropë, është prekur nga ndikimi i rrjeteve terroriste, që promovojnë një agjendë të ekstremizmit të dhunshëm në vend dhe jashtë tij, në formë të pjesëmarrjes në luftëra të huaja dhe veprimtarive të tjera terroriste. Arrestimet e sotme, rezultat i bashkëpunimit të ngushtë ndërmjet policisë së Kosovës dhe policisë italiane, janë dëshmia më e re për shtrirjen e këtij problemi dhe kërcënimin që ai paraqet për të gjithë neve.Ne e kemi dëshmuar deri më tani se institucionet e sigurisë të Republikës së Kosovës janë plotësisht të përkushtuara që këto elemente dhe veprimtaritë e tyre të mos gjejnë vend në Kosovë, por përpjekja jonë për të çrrënjosur këtë sfidë për sigurinë e qytetarëve të Kosovës dhe të aleatëve tanë do të varet nga një bashkëpunim i gjerë dhe gjithëpërfshirës, që adreson shkaktarët që e nxisin ekstremizmin e dhunshëm.Fondit Global për Angazhim të Komunitetit dhe Rimëkëmbjes ka selinë në Gjenevë dhe është themeluar si përpjekje globale përmes partneriteti publiko-privat, në bashkëpunim me qeveritë, shoqërinë civile dhe sektorin privat, për të mbështetur përpjekjet e shteteve për të adresuar ekstremizmin e dhunshëm dhe radikalizimin. Zyra e Presidentes së Republikës së Kosovës ka bashkërenduar për së afërmi procesin e përfshirjes së Kosovës në këto nisma.Presidentja Jahjaga ka vizituar selinë e Fondit Global për Angazhim të Komunitetit dhe Rimëkëmbje në Gjenevë në mars të këtij viti, si dhe ka takuar udhëheqësit e kësaj organizate në shtator gjatë Asamblesë së Përgjithshme të OKB-së në Nju-Jork.
DREJTËSIA SHQIPTARE
Shkruan: FRANK SHKRELI/
Ish Drejtor i Divizionit te Euro-Azise ne Zerin e Amerikes/
Media të ndryshme kanë botuar lajmin për dekorimin e 1000 ish-funksionarëve të lartë të Partisë së Punës së Shqipërisë –ku përfshihen ish-prokurorë, gjykatës të regjimit enverist, si dhe ish-agjentë të Sigurimit të shtetit — me “Medaljen e Mirënjohjes”. Thuhet se Ministria e Mbrojtjes e Shqipërisë ua kishte akorduar këtyre këtë mirënjohje vitin që kaloi, ndonëse nuk jepet ndonjë shpjegim se pse lista u njoftua vetëm ditët e fundit.
Duke lexuar një lajm të tillë, njeriu është i detyruar të pyes veten mos shoh endërra me sy hapur. Një rast i tillë nuk mund të gjëndet në asnjë vend të botës, sidomos kur të merret parasyshë fakti se shteti shqiptar ka dekoruar edhe disa prej viktimave të këtyre ish-zyrtarëve komunistë të dekoruar nga qeveria shqiptare në vitin 2015. Me ketë masë, qeveria shqiptare barazon viktimat me kriminelët të cilët janë nga ata që urdhëruan dhe kryen vrasje, torturuan, burgosen dhe në përgjithësi ndërmorën disa prej krimeve më të shëmtuara të shekullit të kaluar — jo kundër armiqëve të kombit shqiptar — por kundër vëllëzërve dhe motrave të tyre shqiptare, vetëm e vetëm se ata nuk ishin dakort me një ideologji të huaj sllavo-aziatike,që iu imponua kombit shqiptar pas mbarimit të Luftës së dytë Botërore. Nga të dekoruarit janë disa të cilët gjatë 45 viteve të regjimit komunist ishin pjesëmarrës në fushata spastrimesh, torturimesh dhe zhdukjesh fizike të kundërshtarve të pafajshëm të regjimit.”Të gjithë bashkvuajtës, të gjithë bashkfajtorë”, barazim i viktimës me vrasësit.
Vërtetë se regjimi komunist, ashtu si në mbarë Europën lindore, ishte një tragjedi edhe në historinë moderne shqiptare. Por,këta nuk po na lënë ta harrojmë atë histori edhe pot ë duam. Njoftimi nga qeveria shqiptare për dekorimin e disa prej këtyre që dihet se ishin pjesëmarrës në krimet, të cilat mund të konsiderohen si ndër më të shëmtuarat në historinë e njerëzimit, është edhe më tragjik për faktin se tani në këtë periudhë të historisë për kombin shqiptar, kur Shqipëria dhe Kosova po përpiqen t’i bashkohen Europës duke premtuar që të adaptojnë ligjet dhe normat shoqërore, vlerave të botësperëndimore duke u larguar sa më shumë nga e kaluara e saj komuniste është një shenjë ogurzezë për një të ardhme më të mirë në radhët e vendeve të përparuara. Dekorimi i sigurimsave, i gjykatësve dhe i prokurorëve të regjimit komunist, të cilët kanë dënuar me vdekje, me burg dhe internim të mbrendshëm mijëra shqiptarë të pafajshëm, nuk ka të bëjë aspak me vlerat europiane as me vlerat dhe moralin dhe as me vlerat e shqiptarit në përgjithësi. Fatkeqsisht, tregon se shumë pak ka ndryshuar mentatiteti I kësaj klase politike të rritur e të edukuar nën regjimin komunist, regjim që konsideronte se jeta e njeriut nuk ka asnjë vlerë përballë pushtetit, e sidomos jeta e kundërshtarit, hiç e hiç.
Për më tepër, dekorimi i këtyre ish-zyrtrëve komunistë është një shuplakë dhe ironi mizore dhe torturuese ndaj të përndjekurve shqiptarë të atij sistemi, të cilët ende janë gjallë, dhe njëkohsisht ky vendim nga ana e qeverisë përbën një vrasje të dytë edhe të atyre që vdiqën dhe u torturuan nga regjimi komunist, në duartë e disa zyrtarëve dhe sigurimsave tani të dekoruar — në shënjë falënderimi — për “punën e mire” që kanë bërë,në burgjet dhe kampet komuniste të përqendrimit, anë e mbanë Shqipërisë. Qeveria shqiptare, nepërmjet Ministrisë së Mbrojtjes, me shpërndarjen e këtyre dekoratave ish-zyrtarëve dhe ish agjentëve të Sigurimit famkeq të regjimit të Enver Hoxhës, nuk ka bërë asgjë më pak se sa një shkelje brutale të drejtësisë ndaj atyre të shkretëve, që këta zyrtarë me vendimet e tyre, i kanë pushkatuar, i kanë abuzuar dhe i kanë dhunuar të drejtat e tyre bazë të njeriut.
Dekorimet janë edhe një nepërkëmbje fyese e të drejtave të njeriut të të përndjekurve të atij regjimi, të cilët për fat janë gjallë e të cilët kanë mbijetuar ferrin e burgjeve dhe të kampeve të përqendrimit. Shumë prej tyre kanë vdekur gjatë këtyre 25-viteve ose kanë marrë rrugën e gurbetit ose sillen duar kryq e të papunë, në varfëri të skajshme anë e mbanë Shqipërisë – të pa dekoruar dhe të panjohur. Një gjë e tillë nuk ka bërë vaki në asnjë vend të botës ish- komuniste dhe me sa di unë as në ndonjë vend tjetër që pretendon se është në rrugën e demokracisë dhe që dëshiron të përqafojë vlerat dhe normat ndërkombëtare të të drejtave të njeriut, të përcaktuara qartë nëDeklaratën Universale të të drejtave të njeriut, në të cilën thuhet se, “njohja e dinjitetit njerëzor dhe e të drejtave të barabarta për të gjithë antarët e familjes njerëzore, është baza e lirisë, drejtësisë dhe e paqës në botë.” Ndërsa theksohet se “shkelja dhe urrejtja ndaj të drejtave të njeriut kanë përfunduar në akte barbare të cilat kanë tronditur ndërgjegjen e njerëzimit”. Të tilla ishin edhe aktet e regjimit të Enver Hoxhës ndaj popullit të vet, sidomos kundërshtarëve të tijtë pafajshëm — barbare dhe jo njerëzore. Vendimi nga qeveria shqiptare për dekorimin e disa personave, të cilët gjatë karjerës së tyre kanë kryer këto barbarizma, me të vërtetë duhet të tronditin edhe ndërgjegjen e të gjithë shqiptarëve.
Çfarë qeverie është kjo e cila dekoron kriminelët e ish-regjimit komunist dhe e cila, drejtë për drejtë ose tërthorazi, me këtë vendim dënon edhe njëherë viktimat e gjalla dhe të vdekura të atij regjimi, duke falënderuar ata që ndërmorrën ato krime të shqiptarit kundër shqiptarit? Si mund të merret me mend se kjo qeveri është serioze mbi ato që i premton popullit shqiptar dhe për të cilat u deklaron miqëve ndërkombëtarë në lidhje me reformat që thotë se do të ndërmarrë ose është duke ndërmarrë në drejtësi dhe në gjykata, kur shpërndanë mirënjohje dhe falenderime për kriminlët? Mungesa e drejtësisë në Shqipëri, tha kohët e fundit ambasadorja çeke në Tiranë, Bronislava Tomasova është arsyeja që vendi po humbë shumë investime dhe shkaku se shumica e të rinjve shqiptarë dëshirojnë të jetojnë diku tjetër se sa në vendin e tyre. Ambasadorja çeke në Tiranë, është cituar të ketë thënë se nëse nuk miratohet sa më shpejt reforma në drejtësi, që të largojë gjyqtarët dhe prokurorët e korruptuar, nuk është bërë asgjë në Shqipëri. Në vend të që largojnë nga detyra, këta i dekorojnë!
Shqipëria nuk mund të zhvillojë një demokraci të mirëfilltë, sepse demokracia e vërtetë nevojitë, jo dekorimin e ish-zyrtarëve dhe ish-sigurimsave, por kërkon si kusht paraprak, që personat të cilët kanë mbajtur gjallë regjimin komunist për pothuaj gjysëm shekulli, të largohen më në fund nga detyrat e larta të qeverisë dhe të shtetit, ashtu që me largimin e tyre të perëndojë njëherë e mirë edhe politika e atij regjimi, trashëgimia e së cilës ndihet dhe shihet edhe sot kudo në shoqërinë shqiptare, e sidomos në qarqet më të larta të qeverisë dhe të shtetit shqiptar, përfshirë edhe parlamentin.
Por shpresa nuk humbet kurrë për ndryshime të mirëfillta në Shqipëri. Andaj në këtë periudhë demokracie të brishtë, kush janë ata burra e gra të guximshëm(e) që të përballen trimërisht dhe drejtë për drejtë me të kaluarën komuniste të Shqipërisë dhe njëkohësisht të marrin përgjegjësinë për një të ardhme më të mirë për familjet e tyre dhe për mbarë kombin shqiptar?
Kjo gjeneratë politikanësh anë e mbanë trojeve shqiptare ka një përgjegjësi të madhe mbi krahët e vet, ndoshta më të madhe se ndonjë herë tjetër në historinë e kombit shqiptar, për arsye të mundësive që u paraqiten shqiptarëve në këtë moment të historisë. “E ardhëmja”, ka thënë ish Senatori amerikan Robert Kennedy, “nuk u përket atyre të cilët janë të kënaqur me gjëndjen e sotme, ose që janë indiferentë ndaj problemeve të përbashkëta dhe të cilët kanë frikë përballë ideve dhe idealeve të reja dhe projekteve të guximshme.” E ardhmja, ka thënë Kennedy, “u përket atyre të cilët mishërojnë vizionin, arsyen dhe guximin për një angazhim personal ndaj idealeve të mëdha të shoqërisë.E ardhmja jonë mund të duket si tepër e largët dhe e parealizueshme në krahasim me vizionin që kemi, por e ardhmja jonë nuk është krejtësisht jashtë kontrollit tonë….Është puna e duarve tona, e harmonizuar me arsyen dhe parimet, ajo që do vendosë fatin tonë”. Ish senatori amerikan sugjeron se drejtë realizimit të këtij objektivi nuk duhet harruar se “ata që jetojnë me ne dhe pranë nesh, janë vëllëzërit tanë, të cilët ndajnë me ne të njëjtin fat të një jete të shkurtë në këtë planet.Se edhe ata kërkojnë siç kërkojmë ne – dmth.asgjë tjetër, përveç mundësisë dhe të drejtës për të kaluar një jetë të kënaqshme dhe të qëllimt.” Për të realizuar këtë objektiv shoqëror, ka nënvijuar Robert Kennedy, “Ne duhet të njohim dhe të pranojmë barazinë e plotë njerëzore të popullit tonë, pikëspari para Perëndisë, edhe para ligjit por edhe në këshillat dhe në administratën shtetërore.”
Në të njëjtin fjalim, Robert Kennedy është shprehur se ai ishte një, “kundërshtar i vendosur i komunizmit sepse ai sistem ngre lartë shtetin mbi të drejtat e individit dhe të familjes, por edhe sepse në atë sistem nuk ekziston liria e fjalës, e protestës, e fesë dhe as liria e shtypit, karakteristika këto të një shteti totalitar. Komunizmi nuk kundërshtohet duke imituar diktaturën e tij, por duke ruajtur gjithmonë dhe duke shtuar liritë e individit në vendin tonë dhe kudo në botë… por edhe duke mbështetur drejtësi të barabart për të gjithë. ”
Demokracia e vërtetë, liritë bazë të njeriut dhe të drejtat e barabarta për të gjithë qytetarët para ligjit, pa marrë parasyshë ndryshimet midis tyre, qofshin ato politike, ideogjike, fetare ose krahinore, nuk realizohen dhe as nuk sigurohen me punën e ish-zyrtarëve të komunizmit enverist të cilët në jetë dhe me punën e tyre zyrtare gjithnjë imitojnë diktaturën. Në mendimin tim modest, sido që ta merrësh, dekorimi i 1000 ish-zyrtarëve komunistë, është një akt i pa-pranueshëm dhe ogurzi për një shoqëri që me fjalë pretendon se dëshiron integrimin e Shqipërisë dhe të shqiptarëve në organizmat euro-atlantike, por nga ana tjetër dekoron ish zyrtarë të komunizmit dhe injoron thirrjet e miqëve ndërkombëtarë dhe të popullit të vet për reforma rrënjësore në drejtësi.
NË FILADELFIA U NGRIT FLAMURI YNË KOMBETAR
NGA LAVER NIKU/
Është i katërti vit që në qendër të qytetit të Filadelfias, pranë Bashkisë historike të këtij qyteti me emër të madh, Shoqata Atdhetare-Kulturore Shqiptare- Amerikane “Bijtë e Shqipes”, në nderim të Ditës së Pavarësisë së Shqipërisë, ngre flamurin e kuq me shkabën dykrenore në mes, flamurin e Skënderbeut dhe të Ismail Qemalit, të të gjithë atyre trimave shqiptarë që derdhën gjakun për liri dhe pavarësi. Kjo është, në të gjitha kuptimet, veprimtaria më e rëndësishme e vitit për shoqatën. Në këtë ditë të shënuar të historisë tonë, shkrihen në një dashuria për atdheun, krenaria për historinë tonë, dhimbja për dëshirat e parealizuara, ëndërrat për të ardhmen tonë dhe të brezave që vijnë. Dhe për kremtimet e kësaj ngjarje të shënuar nuk merr pjesë vetëm kryesia e shoqatës, apo vetëm shoqata. Ka përherë e më shumë një pjesëmarrje më të gjerë të të gjithë bashkatdhetarëve, nga të gjitha krahinat e vendit. Kjo vihet re edhe në ndihmesën që japin përherë dhe më shumë prej tyre, për ta festuar me sa më shumë dinjitet këtë ditë të madhe të historisë tonë.
Ishte një ditë e bukur, dita e Premte, e 27 Nëntorit 2015. Diçka e pazakontë për muajin nëntor në Filadelfia. Një ditë me diell dhe qiell të pastër si rrallëherë. Mjeshtri Haki Çollaku nga Dibra kishte përgatitur një stendë festive kushtuar kësaj dite, mbushur me flamujë shqiptarë të mëdhenjë dhe të vegjël dhe midis tyre edhe flamuj amerikanë, në nderim të vendit mikpritës. Në të dy anët e stendës ishin vendosur dy foto të mëdha të burrit të mënçur Ismail Qemalit , kryetarit të parë të qeverisë shqiptare dhe gjeneralit të lavdishëm Isa Boletinit. Ende pa filluar ceremonia bashkatdhetarër filluan të bënin fotografi para kësaj stende në kujtim të kësaj dite. Bashkatdhetarër filluan të vijnë nga të gjitha drejtimet grupe-grupe. Erdhën dhe studentët e Shkollës së Mesme të Northeast-it, që çdo vit i japin gjallëri kësaj dite me vallet popullore shqiptare, me gëzimin dhe gjallërinë e tyre. Kjo është edhe meritë e mësueses së tyre Nikoleta Papa, që ka vite që punon me studentët shqiptarë me një përkushtim të veçantë. Si çdo vit vjen Alban Merolli një nga mbështetësit e parë të Shoqatës tonë, me gjithë familjen e tij. Këtë vit ai vjen i shoqëruar me një grup të rinjësh, djemë dhe vajza që janë nipër dhe mbesa të tij. Me të drejtë ndihet krenar tek i shikon ata të përfshirë në vorbullën e valltarëve, në kremtimin e kësaj dite të shënuar. Pak minuta më vonë shohim doktor Besnik Budo me të shoqen Elvira Budo, një ndër veprimtaret e pra të shoqatës dhe për shumë vite antare e kryesisë së shoqatës….. E pamundur t’i veçosh të gjithë. Midis pjesëmarrësve shohim këshilltarin e qytetit të Filadelfias, përkrahësin e parë të ngritjes së flamurit tonë kombëtar me rastin e 100 vjetorit të pavarësisë zotin Mark Squilla, i shoqëruar nga zoti Fernando Trevino, zëvëndësdrejtor i Zyrës së Emigracionit dhe Multikulturës pranë Bashkisë së Filadelfias.
Për pak minuta afron ora 10.00 AM, ora e ngritjes së Flamurit tonë Kombëtar. Nën tingujt e himnit kombëtar të SHBA, të gjthë pjesëmarrësit nderojnë me mirënjohje shtetin që u hapi dyert dhe u dha mundësi për ndërtimine e një jete të re në këtë vend. Pas pak dëgjohen tingujt e himnit tonë kombëtar. Janë çaste emocionuese për atdheun që e kemi larg syve por shumë afër zemrës dhe mendimeve tona. Të gjithë nderojnë me emocione dhe jo rrallë sheh edhe sy të përlotur. Ndërkaq nënkryetari i parë i shoqatës zoti Bujar Gjoka fillon ngritjen e flamurit tonë kombëtar. Kushdo që e ka provuar një moment të tillë nuk shpëton pa provuar emocione të fuqishme. Krejt të veçanta.
Në vazhdim kryetari i Shoqatës Atdhetare – Kulturore “Bijtë e Shqipe”, zoti Tajar Domi përshëndet të pranishmit. Midis të tjerash, pasi bëri një “udhëtim” të shkurtër historik të rrugës së pavarësisë së kombi tonë dhe përmëndi emrat më të shquar që sakrifikuan pasurinë dhe jetën për flamur dhe Atdhe, ai theksoi se ” kush lufton për kombin, kush bie për flmurin, mbetet krenaria e kombit, kujtohet dhe nuk harrohet kurrë.”
Duke e mbyllur fjalëne tij të shkurtër z. Tajar Domi u bëri thirrje bashkatdhetarëve për të qënë të bashkuar dhe për të punuar së bashku për ruajtjen e vlerave tona kombëtare .
Pas duartrokitjeve e mori fjalën zoti Mark Squilla i cili pasi foli për rëndësinë e ditës së flamurit për çdo komb, vlerësoi komunitetin shqiptar në Filadelfia si njërëz të zgjuar dhe pnëtorë, me dëshirë për t’arsimuar, që po realizojnë një përfshirje të shpejtë të tyre në jetën e këtij qyteti të madh që po zhvillohet me shpejtësi.
Të pranishmit i përshëndeti edhe zoti Fernando Trevino, zëvndës drejtor i Zyrës së Emigracionit dhe Multikulturës pranë Bashkisë së Filadelfias. Duke përgëzuar shqiptarët për ruajtjen dhe pasurimin e kulturës dhe traditave më të mira të tyre, ai theksoi se në këtë mënyrë ata bëhen mbartës dhe ruajtës të kulturës amerkane.
Përsëri këngë edhe valle nga të gjitha krahinat e Shqipërisë. Disa qytetarë amerikan futen midis valltarëve tanë dhe mundohen të kapin hapin dhe ritmin e valleve tona të bukura.
Në një kënd të sheshit Elidon Pajollari , agjent sigurimesh i State Farm, ka ngritur tendën e tij dhe u shërben bashkatdhetarëve kafe dhe donats falas. Është i dyti vit që ai ndërmerr këtë veprim për t’i ardhur në ndihmë shoqatës dhe komunitetit, për të dhënë ndihmesën e tij në kremtimet e Ditës së Flamurit. I faleminderit!
Njërëzit nuk rreshtin së bëri fotografi me flamur. Është dita e tij. Rrofsh dhe u valavitsh përherë i lirë dhe krenarë Flamuri Ynë!
Filadelfia 28 Nëntor 2015
KOMUNITET SHQIPTAR NE SHBA FESTOI FESTEN E FLAMURIT
Nga Esad Gjonbalaj/Komuniteti shqiptaro-amerikan gjegjësisht shoqatat dhe asosacionet që veprojnë në treshtetshin NY, NJ dhe CT, te bashkuara si asnjëherë ma pare dhe në koordinim me asamblestin e shtetit të New Yorkut, zt. Mark Gjonajn festuan Festën e FLAMURIT KOMBETAR, 28 Nëntorin ditën e Pavarësisë së Shqipërisë . Ishte ky një Manifestim i veçantë në krahasim me organizimet e viteve paraprake sepse këtë vit organizimi u bë në anije dhe përfshinte lundrimin e anijes rreth Statuse së Lirisë dhe lumit të New Yorkut, Hadson . “The Majesty Yacht” ishte e vogël për të zënë mase 1000 bashkëkombës pjesëmarrës të këtij manifestimi madhështor dhe që do mbetet për një kohe të gjat në kujtesën e të rinjve të komunitetit tonë.Impresionuese në këtë mbrëmje të rrallë ishte pjesëmarrja e gjërë si asnjëherë ma par e të rinjve shqiptaro amerikan, pjesëmarrje kjo shumë domethënëse vështruar në aspektin se kjo pjesëmarrje është edhe një dëshmi e mirë se të rinjet tan të lindur e të rritur në mërgim nuk po i harrojnë rrënjët e veta. Në këtë mbrëmje mori pjesë edhe miku i shqiptarëve kongresmeni Eliot Engel, Senatori i qytetit te Bronxit Jeffrey Kline përfaqësuesit diplomatik të shteteve tona të akredituara në SHBA si ambasadorja e Shqipërisë znj. Floreta Faber dhe konsulli i Kosovës zt Fatmir Zajmi, artistja e mirënjohur Eliza Dushku, fotografi me renome ndërkombëtare Fadil Berisha dhe shumë zyrtar te shtetit te New Yorkut. Për argëtimin e pjesëmarrëseve prezent ishin shume këngëtar te komunitetit dhe enkas nga Shqipëria kishte ardhur këngëtarja e mirënjohur Elizabeta Marku po ashtu nga vendlindja gjegjësisht nga Ulqini kishte ardhur SHA “Tradita” Ana Malit dhe SHA “Buzuku” te cilët me prezantimin e bukur tyre dëfryen këndshëm të gjithë të pranishmit . I tërë ky manifestim madhështor u realizua fal angazhimit dhe punës se pa lodhshme te Mark Gjonajt dhe shoqatave tona, te cilat u pajtuan qe për natën e flamurit te jemi te gjithë bashke pa dallim. Bashkimi i komunitetit shqiptaro-amerikan për këtë manifestim te përbashkët kishte peshë dhe rendësi te veçantë komunitetin tonë dhe dëshmon se ne shqiptaret në diasporë jemi te bashkuar rreth flamurit kombëtar si një zë i vetëm ne shërbim dhe të mirën e atdheut.