Kryetarja e Bashkisë Shkodër, znj. Voltana Ademi, gjatë takimeve në Shtetet e Bashkuara të Amerikës
Beqir SINA – New York City/
NEW YORK CITY : Znj. Voltana Ademi Kryetarja e Bashkisë së Shkodrës – një ndër bashkitë më të mëdha në Shqipëri, me rreth 150 mijë banorë, këto ditë ndodhet së bashku me një grup të kryetareve të bashkive nga Shqipëria, në Shtetet e Bashkuara për një vizitë zyrtare e ftuar nga një program i Departamenti i Shtetit Amerikan
Kjo vizitë zhvillohet në kuadër të Programit të Lidershipit që organizohet prej gjashtedhjetë vitesh nga Departamenti i Shtetit Amerikan me liderit administrative të bashkive nëpër botë.
Pjesë e kësaj vizite ishin edhe kryetarë të tjerë të bashkive të Shqipërisë, Vlorës, Fierit,e të tjerë.
Takimet e zhvilluara këtu në SHBA- ishin me kryetarë të bashkive dhe zyrtarë të distrikteve menaxhuese në Washington DC, në Charlotte dhe Catawba(në shtetin e North Caroline), në Portland dhe në shtetin e Oregonit, në Indianapolis dhe Carmelit(në shtetin Indiana) dhe në Albany, në shtetin e New York-ut.
Gjithashtu, kryetarët pjesëmarrës të bashkive të Shqipërisë, u takuan me përfaqësues të Departamentit të Shtetit, drejtues të programit ndërkombëtar për mbështetjen e lidershipit.
Kurse, mbrëmë Kryetarja e Bashkisë Shkodër, znj. Voltana Ademi, gjatë takimeve të saj në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, ka pasur një takim privat – mjaft të ngrohtë me Asamblesitin e parë shqiptarë në Asamblenë e Nju Jorkut, zotin Mark Gjonaj.
Në këtë takim mori pjesë edhe anëtari i stafit Gjonaj, zoti Stefan Gjurraj.
Mark Gjonaj – duke ia uruar vizitën në Nju Jork, kryeqendrën e shqiptarëve të Amerikës, dhe suksese, kryetares ( Mayor of Shkodra ) zonjës Ademi, i tha asaj se së bashku me komunitetin shqiptarë dhe Asamblenë dhe Govermentin në Shtetin e New Yorkut, Bashkinë e qytetit, ne po punojmë fortë, për të hapur edhe një Qender Kulturore Shqiptare, në këtë qytet- Dhe, kemi realizuar gjatë gjithë vitit së bashku me shoqatat dhe organizatat e komunitetit, disa veprimtari të rëndësishme kombëtare, duke i mbledhur dhe bërë së bashku gjithë komunitetin shqiptarë, nga Shqipëria, Kosova, shqiptarët e Mali të Zi, Maqedonia, Lugina e Preshevës dhe Çamëria, për të festuar festat tona kombëtare ruajtur e kultivuar traditën tonë edhe këtu përtej oqeanit – duke shërbyer kështu edhe si ura lidhje mes SHBA dhe vendlindjes sonë”.
Gjate takimit, me asamblestin Gjonaj, u bisedua edhe për komunikim, bashkëpunim – më të mirë jo vetëm me komunitetin shqiptarë, por edhe me institucionet amerikane. U folë edhe për ndonjë investim në qytetin e Shkodrës, mbasi Nju Jorku, është edhe një nga qytetet më numërin më të madh të komunitetit shkodran, biznesmen , afaristë dhe njerëz të suksesshëm, që kan dëshirë e vullnet, për të investuar në qytetin e tyre – Shkodrën.
Ndërkohë, duke e falenderuar për pritjen e rezuervuar me këtë rast- kreu i bashkisë Shkodër, znj. Voltan Ademi, tha se ne jemi të impresionuar për arritjen tuaj dhe ju përgëzojmë, që ju jeni shqiptari i parë në një detyrë kaq të lart zyrtare në shtetin e New Yorkut, duke ngritur lart emrin e shqiptarëve të Amerikës, të cilët kan dhë një kontribut historik, për Shqipërinë, pavarësinë e Kosovës, dhe të drejtat e shqiptarëve kudo që ata jetojnë.
“Mirëpresim, çdo lidhje dhe investim nga diaspora, tha ajo duke i siguruar çdo njeri që vendos të investojë në Shkodër, dotë gjejë, tek ne në Shqipëri, gadishmërinë tonë – për t’u ndihmuar, sidomos, në lehtësira dhe duke ju siguruar një kuadër të sistemit ligjor, për t’ u dhënë prioritet investimeve nga bashkëatdhetarët tanë, në SHBA, që janë mëse të mirëpritura”.
Ajo foli më pastaj edhe për rritjen e bashkëpunimit mes shoqatave të biznesit shqiptarë në Amerikë : “Kështu, që edhe nepermjet ketij bashkëpunimi mendojë tha kreu i bashkisë Shkodër, ne do të jemi sa më afër njeri tjetrit, mbasi tani kemi një numër të madh me shqiptarë, që kanë bërë histori suksesi, dhe që jetojnë e punojnë këtu në SHBA”.
Zonja Ademi – tregojë edhe për sistemin tregatar, të cilin ajo e quajti një prioritet me garantu atë të disaporës dhe huajt për të shkuar në Shkodër dhe investuar atje.
Ndër proiritet e saj – për bashkinë, numëri një i Shkodrës, Kryetarja e Bashkisë Voltana Ademi renditi : Rregullimin e master planit për zonën e qytetit, Gjykatat, Punësimi, Bujqësia, Emigracioni, dhe Tregëtia. “Mbasi, ajo dhe stafi i saj tregon besnikëri dhe vendosmëri, ndaj këtyre premtimeve – andaj edhe në bashki kan një vullnet të mirë, për ti realizuar ato” tha Ademi.
Ndërkohë, që nesër thuhet se ajo do të marrë pjesë në darkën festive në Bronx – New York me rastin e 8 Vjetorit të pavarësisë së Kosovës, sot ajo u takua më drejtuesit kryesorë të Vatrës.
Kurse, tek Vatra, zonja Ademi bëri një vizitë në shtëpinë e Vatrës (Federatën PanShqiptare të Amerikës Vatra) në Bronx, New York, për të konfirmuar edhe një herë lidhjet e shumë të mira dhe të hershme, që ka Shkodra me Vatrën,më e vjetra në komunitetin shqiptar në SHBA, me një rol dhe kontributë, historik, ku ajo u pritë nga Kryetari i Vatrës, dr Gjon Buçaj dhe bashkëshortja e tij, Nikoleta Buçaj, dhe udhëheqësit e kësaj organizate, nga New Yorku e kryesia nga dega e Vatres në Detroit dhe këngëtari i mirënjohur shkodran Frederik Ndoci.Televizioni Kultura Shqiptare, ne New York ndoqi takimin tek Vatra
Archives for February 2016
NUSTRETI DHE SHANO BEJKOSALA AMBASADORET E PERJETSHEM TE SHQIPERISE NE KANADA
Nga Gëzim LLojdia/
1.Bashkshortët Bejkosala u mërguan në dy muaj të këtij viti nga bota jonë.Ikur nga atdheu,fill pas paslufte ata krijuan identitetin e tyre si dhe ndihmuan shqiptarët për tu integruar në jetën e re përtej oqeanit në Amerikën e Veriut.Nusreti financoi kujtimet e Ismail Qemalit që u botuan në vitin 1965 në Kanada,ndërsa Shanoja ka dhen një kontribut në organizmin e grave shqiptare si dhe në strehimin e vellezërve kosovarë për gjatë luftës.Shanoja është nderuar me titullin e lartë:” Nderi i kombit”.
Në 7 janar 2016 u largua nga bota jonë Nusret Bejkosalaj. Ambasada e Shqipërisë në Kanada shkruan:Bir i Vlorës dhe i vendosur që në rininë e hershme në Kanada, z. Bejkosalaj përfaqësoi gjithë jetën tiparet e shqiptarit të mirë, atdhedashës, sipërmarrësit të palodhur që me punë të ndershme ndërtoi nga e para një zinxhir të suksesshëm biznesesh, duke shërbyer si model në jetën ekonomike dhe publike të kryeqytetit federal. Si një ndër themeluesit e komunitetit shqiptar të Otavës, bashkëatdhetarët e këtushëm do të nderojnë sot e gjithmonë humanizmin dhe kontributet e tij dhe të familjes në forcimin e jetës komunitare, krenarinë e prejardhjes dhe ruajtjen e rrënjëve identitare. Xha Nusreti, siç shpeshherë e quanim me dashuri, do të mbahet mend si financuesi dhe botuesi i parë i veprës së Ismail Qemalit në Amerikën e Veriut. Me forcën e karakterit, magjinë e komunikimit, sensin unik të humorit, mbi të gjitha me shembullin e jetës së tij, vënë në shërbim të familjes, kombit shqiptar dhe Kanadasë që e mikpriti në gjirin e vet, ai ka lënë gjurmë të pashlyeshme te të gjithë njerëzit që kanë pasur fatin ta kenë afër dhe të bashkëpunojnë me të.
Për ata që nuk e njohin ka një fakt përveç të tjerave. Reshat Agaj që është edhe zyrtarisht përkthyesi i para i kujtimeve të Ismail Qemalit ,në kujtimet e tij të botuara te :”Vëllai i pengut” shkruan se në vitin 1965 ai pas një aksidenti në Kanada dhe pas dy javëve kur ai filloi te lëvizte dorën mendoi të përkthente kujtimet e Ismail Qemal Vlorës që ai I kishte lexuar dhe ndodheshin në bibliotekën e Torontos.Pas 4 mujave ai përktheu kujtimet plakut të Vlorës .Si u botuan ato dhe kush mundësoi financimin e tyre Reshat Agaj e përshkruan kështu:Më duhet ët shtoj se tërë shpenzimet e botimit u vunë nga Nysret Bejkosala i cili më tha të nisja botimin se harxhet do ti kishte ai.
2.
Bashkëshortja e Nysretit ishte nje amazonë e rralle ,mbesa e Alikajve të Kucit,ikur dy vjece,Nderi i Kombit Shanoja.Vetëm nj muaj pas vdekjes së patriotit Nusret Bejkosala,Shanoja mërgoi edhe ajo në yllësin e qielli të Zotit,besimtar të së cilit ishin bashkortëtë Bejkosala.Dr Ruki Kondaj ,kryetar e komunitetit shqiptar shkruan
Një lajm kaq i hidhur dhe kaq i papritur per Zonjen Shano Bejkosalaj, për një grua te rralle, një nene, një bashkëshorte, një shoqe, një aktiviste e palodhur e ceshtjes shqiptare qe patëm fatin ta njohim nga afër e qe na ka lënë mbrese te pashlyeshme.Bija e shquar e Shqipërisë dhe e Labërisë time qe krenohem me te se na la pas nje emer te madh, “Gruaja Shqiptaro Kanadeze Nder i kombit. Ambasada shqiptare që i ka pasur mbështetje dhe është kujdesur për komunitetin shqiptar Elida Petoshati një ambasadore që ka shkëlqyer më punën e saj shkruan për zonjën Nderi i kombit :Lajmi se zemra e Shano Bejkosalaj ka pushuar së rrahuri ka sjellë pikëllim të thellë te çdo shqiptar në Shqipëri, Kosovë dhe në gjithë botën shqiptare.Humbja është edhe më e madhe për komunitetin e Otavës dhe mbarë Kanadasë që pati privilegjin unik të ketë në gjirin e vet një grua që i bën nder Shqipërisë që e lindi dhe e përkundi në virtytet dhe vlerat më të mira, kombit shqiptar të cilit ia përvetësoi dhe rrezatoi më tej konstitucionin shpirtëror dhe Kanadasë që e mikpriti me dashuri dhe e bëri qytetare të botës.“Nderi i Kombit”, me dekret të Presidentit të Republikës, SH.T.Z. Bujar Nishani, Shano Bejkosalaj, kjo bijë e Labërisë i ka bërë të gjithë krenarë me rrugëtimin e një jete të shënuar nga mbijetesa, dhimbja, sakrifica mbi të cilat ndërtoi solidaritetin, kujdesin, filantropizmin për njerëzit në nevojë. Megjithëse një vajzë vetëm tre vjeçe që barti tragjedinë e shkëputjes së familjes nga rrënjët teksa zbarkoi në brigjet e Halifaksit, Shano i shëroi plagët e shpirtit, përtej pengesës që nuk mund ta kishte më atdheun, dhe qëndroi shqiptare në çdo qelizë. Qëndroi shqiptare në çdo hap, si grua, nënë dhe zonjë aktiviste, duke dhënë shembullin se identiteti kultivohet në mendje dhe në zemër, prandaj nuk ka forcë ta fshijë. Qëndroi shqiptare, duke qenë njëherësh kanadeze thellësisht e denjë, në thelb një vlerë e dyfishtë për të dyja vendet.Si e tillë ajo u qëndroi pranë qindra familjeve shqiptare nga Kosova që mbërritën pas genocidit në Kanadanë që i priti me krahë hapur. Në të gjitha rolet e ndërmarra si grua e angazhuar, ndër të tjera Kryetare e Grave Myslimane të Otavës dhe Kryetare e Organizatës Shqiptaro-Kanadeze të Otavës, Shano dëshmoi se energjia brenda komunitetit gjeneron iniciativa dhe projekte të identitetit, të vazhdimësisë, të urave të mirëkuptimit. Të gjithë që e kanë njohur nga afër Shanon dhe kanë prekur episode të jetës së saj kanë ndjerë forcën, zgjuarsinë, fisnikërinë, magjinë e sjelljes, të fjalës dhe të veprës së kësaj gruaje të rrallë. Ajo përfaqësoi ndër vite vlerat e grave dhe nënave tona dhe ruajti traditat e bukura të dhembshurisë dhe zemrës së madhe shqiptare në shoqërinë kanadeze, por edhe brenda komunitetit. Shanua, së bashku me bashkëshortin e saj, patriotin e nderuar Nusret Bejkosalaj gdhendën së bashku përmes një rrugëtimi të mrekullueshëm të mbushur me historitë e jashtëzakonshme të familjeve të tyre, të atdheut të shtrenjtë që lanë pas, shenjën e pangatërrueshme që krijuan si dy shqiptarë përfaqësues, mirëfilli si Ambasadorë të pashpallur të Shqipërisë në Kanada, si qytetarë të denjë dhe të angazhuar që rritën fëmijë po aq të mrekullueshëm në mjedisin e dy botëve sa të plota aq edhe të ndërthura. Sot e kësaj dite dhe më shumë globalë se kurdoherë, përveç se admirimit, duhet të na frymëzojë shtëpia e Shano dhe Nusret Bejksosalaj kur sapo hyje brenda dera gjendeshe në Shqipëri.Në dëshmi të gjallë dhe të vërtetë të vlerave që i ke dhënë komunitetit dhe Shqipërisë, me largimin tënd do të na duhet të vendosim një copëz autentike historie të komunitetit shqiptar në Kanada në mozaikun e kujtesës që pikërisht kujtesa dhe dokumentimi duhet dhe do të ruajnë disafish të gjallë në mendjen tonë kolektive.Shano ti do të mbetesh bijë e shquar e Shqipërisë, kombit shqiptar dhe e Kanadasë.
Përse nuk e feston opozita pavarësinë e Kosovës?!
Nga Enver Bytyçi/
Opozita me tri partitë politike me programe e vizione të ndryshme nga njëra-tjetra, përkatësisht Vetëvendosja, AAK dhe Nisma, kanë thirrur qytetarët, që më 17 shkurt të protestojnë. Kryeministri i Serbisë, Aleksandër Vuçiç, ka paralajmëruar se protesta e opozitës më 17 shkurt, ditën e pavarësisë së Kosovës, do të jetë protesta më e madhe në historinë e shtetit më të ri të Europës, duke shfaqur kështu dëshirën e fshaheu që kjo ditë mundësisht të shndërrohet në betejë e përleshje midis protestuesve dhe policisë së shtetit.
Data e 17 shkurtit 2008, pra shpallja e pavarësisë së Kosovës, ishte ngjarja më e madhe në historinë e kombit shqiptar, e barabartë me ngjarjen e 28 nëntorit 1912, sepse 17 shkurti plotësoi gjysmën e asaj që mungoi për një shekull nga dita e pavarësisë së Shqipërisë dhe ngritjes së flamurit në Vlorë nga Ismail Qemali. Në Shqipëri nuk ka ndodhur, së paku prej 103 vjetësh, që në ditën e pavarësisë së vendit të protestohet. Ka patur lëvizje të majta e të djathta, qeveri të majta e të djthta, ka pasur kriza e konflikte politike të njëpasnjëshme, ka pasur mbretëri, diktaturë komuniste, demokraci në zhvillim, anarki, e mëgjithatë nuk ka ndodh ndonjëherë që ditën e pavarësisë së vendit të bëhet ndonjë protestë. Se dita e pavarësisë është si dita e Bajramit, apo si dita e Pashkëve, është ditë e shenjtë, me të cilën nuk guxon kurrkush në çdo lloj forme e për asnjë arësye të luajë.
Në Prishtinë po ndodh për herë të parë në histori që ditën e pavarësisë së Kosovës opozita të bëjë protestë. Ajo e ka thirrur protestën gjoja përkundër asosacionit të komunave serbe dhe vijës së demarkacionit. Por organizimi i saj në ditën e pavarësisë është një goditje që i jepet shtetësisë së Kosovës. Një goditje e rëndë, një goditje që nuk do ta kishin mundur ta fusnin në skenarin e tyre as armiqtë e kundërshtarët e shtetit të Kosovës e të kombit shqiptar. Të mobilizosh e të thërrasësh njerëzit në protestë ditën e shenjtë të pavarësisë do të thotë të kundërshtosh një proces të mundimshëm, të realizuar me shumë mund e sakrifica. Do të thotë të mohosh sakrificën e gjakun e dëshmorëve, do të thotë të shkelësh aspiratën e kombit tënd për liri. Të protestosh ditën e pavarësisë do të thotë se je kundër saj, pa thënë se për çfarë opsioni tjetër lufton e punon. Do të thotë se nuk pajtohesh me lirinë që shqiptarët dhe pakicat tjera në Kosovë e fituan pas çlirimit të Kosovës. E di se opozita thotë të kundërtën dhe këto që rendis këtu ia atribuon qeverisë. Dhe nuk është se nuk ka të drejtë në argumentin e saj. Por mjaftojnë 365 ditë të tjera ta shprehë revoltën e saj kundër qeverisë. Them 365 ditë të tjera se ky vit na ka qëlluar me 366 ditë. Një ditë, dita e pavarësisë, nuk është vetëm e qeverisë, është dita e opozitës dhe e të gjithë shqiptarëve papërjashtim, e të gjithë qytetarëve të Kosovës. Megjithatë opozita zgjodhi pikërisht këtë ditë të shenjtë të reagojë me protest, qëllimi dhe rrjedha e së cilës është e frikshme.
A është kjo një tregues se në Kosovë po zhbëhet liria dhe pavarësia?! Derisa shqiptarët nuk kanë njohur ndonjë projekt tjetër se çfarë do të vijë pas kësaj, duhet menduar se opozita e Kosovës po lufton kundër vetëvetes, kundër lirisë dhe pavarësisë së Kosovës. Argumenti se është qeveria përgjegjëse dhe se ajo po e zhbën pavarësinë e Kosovës mund të përdoret, siç thashë 364 ditë të vitit, por jo në të vetmen ditë të shenjtë të kombit, në ditën e pavarësisë. 17 shkurti është ditë e shenjtë, ditë e bekueme prej Zotit, prej kombit shqiptar dhe prej aleatëve tanë perendimorë, të cilët dikush nga Vetëvendosje i konsideron si “imperialistë”. Dita e pavarësisë është e paprekshme, siç nuk preken shenjtët dhe profetët, Krishti dhe Muhameti.
Por kush po e zhbën edhe formalisht pavarësinë e Kosovës? Revolucionarët majtistë bolshevikë të bashkuar me një pjesë të luftëtarëve për lirinë e Kosovës, madje me parulla nacionaliste. Me revolucionarët majtisë të vetëvendosjes, me aventurierët Albin Kurti dhe Shpend Ahmeti është bashkuar edhe Ramush Hajredinaj dhe Fatmir Limaj, pastaj ndonjë tjetër pjestar i Luftës Çlirimtare të Kosovës. Analistët kanë theksuar se këta janë bashkuar me një qëllim tjetër, anullimin e krijimit dhe funksionimit të Gjykatës Sepciale, e cila do të shqyrtojë disa raste të inkriminimit të disa individëve, ndoshta dhe drejtues të UÇK-së, në periudhën e luftës e të pasluftës. Me shumë gjasa kjo është arësyeja kryesore dhe për këtë shkak ka nga ata deputetë në mazhorancë që i duartrokasin veprime të tilla anarkiste.
Kjo do të thotë se të dy palët, anëtarët e Vetëvendosjes, pjesa që nuk ka lidhje me luftën si dhe pjesa e lidhur me Luftën, janë bashkuar me një qëllim: Të kundërshtojnë faktorin ndërkombëtar në Kosovë. Kjo do të thotë se “qeni i shtëpisë po na e sjell ujkun në oborr”. Dmth po revokon pavarësinë dhe po ia bën një shërbim ujqve që e patën shqyer Kosovën për një shekull, për t’i rikthyer prapë në Kosovë. Ani pse parullat e tyre janë për “ta përzënë Serbinë nga Kosova”. Serbia nuk përzihet me parulla, por me zgjuarsi, me projekte konkrete, me bashkëpunimin e palëve, me harmoninë politike e sociale të Kosovës, me institucionalizimin e shtetit, me luftën kundër korrupsionit dhe krimit të organizuar, me funksionimin e parlamentit dhe institucioneve të tjera dhe mbi të gjitha me forcimin e aleancës së shenjtë të shqiptarëve me Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe vendet e tjera aleate europiane.
Uroj që protesta e 17 shkurtit të anullohet dhe Shpend Ahmeti në vend të vendosë pankarta e të bëjë thirrje për demonstratë antipavarësi, t’i rikthehet detyrimit ligjor që ka për të krijuar atmosferën e festës së pavarësisë, të asaj pavarësie që rrezikohet çdo ditë nga aventura të tilla.
Armiqtë e Perëndimit janë edhe të Kosovës
Nga Suzana Tahiri/
Pavarësisht përpjekjeve të qeverisë së Kosovës, të parlamentit të saj dhe të shumë institucioneve të tjera, shteti më i ri i Europës ka një farë destabilitetit që vjen kryesisht dhe vetëm nga veprimet e dhunshme dhe pa alternativë të një pjese të opozitës, madje edhe të femrave deputete.
Natyrisht se kjo gjendje shqetëson gjithë shqiptarët e Kosovës, përfshi edhe anëtarësinë dhe militantët e Nismës, AAK dhe VV. Por më tepër se kaq shqetëson edhe kancelaritë perëndimore që kanë thënë prerë dhe qartë se opozita duhet t’i rikthehet dialogut, të heqë dorë një herë e mirë nga protestimi i dhunshëm dhe të shfrytëzojë hapësirat ligjore për kërkesat e saj.
Në takimin më të fundit të kryeparlamentarit Veseli me ambasadorët e tri nga vendet më të rëndësishme perëndimore, pra me Angelika Viets të Gjermanisë, me Maryse Daviet të Francës dhe Andreas Ferrarese të Italisë, është kumtuar se të gjitha çështjet duhet të zgjidhen në Kuvend.
Ambasadorët kanë shprehur shqetësimet e qeverive të tyre duke theksuar se “pamjet e dhunshme në Kuvendin e Kosovës janë të papranueshme dhe të dhimbshme, me efekte të dëmshme, jo vetëm për funksionimin demokratik të institucioneve, por edhe për proceset integruese të Kosovës, në radhë të parë, procesin e liberalizimit të vizave”.
Deklarata të ngjashme kanë dhënë gjithashtu edhe ambasadorët e SHBA dhe BE, të cilët gjithashtu kanë dënuar veprimet e dhunshme në protestat antiqeveritare. Përpos tyre ka një vend të rëndësishëm si Rusia, që nuk i intereson stabilitetit i Kosovës, çka në mënyrë të tërthortë, mund të jetë frymëzues dhe nxitës për veprime të tilla të përgjakshme.
Parë në këtë këndvështrim është e drejtë të pohohet se armiqtë e Perëndimit janë njëherësh edhe armiq të zhvillimit dhe begatimit të Kosovës dhe kjo këmbanë bie për ata që kanë veshë. Shqipëria në NATO, Maqedonia me gjysmën e popullsisë shqiptare shumë pranë saj, Mali i Zi (edhe me banorë shqiptarë) në Aleancën e Atlantikut të Veriut, Kosova me një bazë amerikane – hapësira e trojeve shqiptare me popullsinë më proeuroatlantike do t’u rezervojë një fund të turpshëm kundërshtarëve të prirjes së natyrshme perëndimore.
NJIHUNI ME MANUSHAQE NURA, OFICEREN E FORCES SE SIGURISE SE KOSOVES
Lufta në Kosovë e la vendin krejtësisht të rrënuar, por shpresa ime për një të ardhme më të mirë nuk u rrënua kurrë – tregon Togere Manushaqe Nura/
Intervistë nga Liliana Pere/
Profili i Manushaqe NURA/
Manushaqe Nura është oficere në Forcën e Sigurisë së Kosovës me gradën Toger.E lindur në vitin 1990 në qytetin e vjetër të Vushtrrisë. Është rritur në një familje ku mbizotëron një frymë e shëndoshë patriotike dhe një shprehi e vazhdueshme e punës dhe përkushtimit. Dikur liria dukej e pa arritshme, por ja ku po qëndrojn ajo vetë dëshmitarja e lirisë. Arritja e lirisë dikur e pamundur, ishte motivi i saj i parë për të zgjedhur një profesion kaq sfidues, profesionin e ushtarakes.
Familja e saj gjithmonë ka vlersuar lartë shërbimin ndaj atdheut dhe shkollimin, andaj ajo ka qenë përkrahëse e zgjedhjeve të saj jetësore dhe vazhdon të mbetet e tillë, si nga ana morale ashtu dhe per te qene nje paqeruajtëse e denje..
Në gusht të vitit 2008, vitit në të cilin edhe Kosova u pavarsua ajo iu bashkangjit Akademisë Ushtarake në Prishtinë “Qendra për Studime Universitare”.
Në të njëjtën kohë si pjesë e programit të akademisë ajo filloi edhe studimet në Universitetin Amerikan në Kosovë në degën Teknologji Informative dhe Komunikim në Media. Në të dyja institucionet suksesshëm diplomoi në vitin 2012, ku më pastaj i erdhi një mundësi të cilën po e ëndërronte që nga viti i dytë i studimeve në akademi.
Manushaqja studio dhe u diplomua në Akademinë Ushtarake Mbetërore të Anglisë Sandhurst që u bë një tjetër realitet që shënonte një hap të madh në karrierën saj.
Të qenurit lidere ushtarake për të dikur ishte vetëm një ëndërr, por ajo asnjëherë nuk lejoi që kjo të mbetet e tillë. Sot, ajo është oficere në FSK me gradën Toger. Nga kjo pozitë udhëheq 29 pjesëtarë të togës së saj. Pjesëtarë me të cilët ndanë në minimum tetë orë të ditës, duke u përkujdesur që ata të jenë të trajnuar dhe të gatshëm për të përmbushur misionin e FSK-së
Pas përfundimit të studimeve në akademinë ushtarake mbretërore në Britani, ajo u kthye në Kosovë për të shërbyer në Forcën e Sigurisë së Kosovës me gradën e nëntogerit. Në FSK i ishte caktuar detyra e komandantit të togut në Brigadën e Reagimit të Shpejtë (njësi ushtarake prej 30 pjesëtarësh) ku udhëhiqte 29 pjesëtarë të kësaj njësie.
Kjo eksperiencë e re ishte një sfidë tjetër për të, por për fat, gjatë shkollimit të saj në akademi asaj i`u ishin besuar pozita me përgjegjësi të madhe, andaj këto përvoja i kanë dhënë më shumë kompetencë në kryerjen detyrës së komandantit. Një ndër këto përgjegjësi ishte edhe detyra e komandantit të kadetëve në akademi në Prishtinë që i ishte besuar gjatë shkollimit të saj. Poashtu edhe në akademinë mbretërore ka arritur të jetë pjesë e ekipeve garuese ku ka përfaqësuar akademinë në gara të brendshme të ushtrisë Britaneze, ku edhe ka marr shumë medalje dhe mirënjohje si në nivel ekipi ashtu edhe individual.
Ndërsa kulmi i arritjeve të saj si oficere e re në detyrë, u shënua me datën 27.11.2013, ku Presidentja e Kosovës Atifete Jahjaga e dekoroi me Medaljen Presidenciale të Meritave. Kjo medalje e cila i`u është dhënë për kontributin e dhënë në fushën e sigurisë, sukseset brenda dhe jasht vendit dhe thyerjen e barrierave kulturore si grua në uniform. E mira e kësaj arritje ka qenë se pas pranimit të medaljes, ajo ndjente përgjegjësi edhe më të lartë që të performoj me ndershmëri.
Ju lutem ndiqni bashkebisedimin
***
E dashur Manushaqe. Jeni kaq e re, e bukur , e virtytshme ,me një karakter unik shume te vendosur, ’’një Shote Galicë e vërtetë’’ me një vendosmeri që te lë pa fjalë , nga kush familje vjen Manushaqja? Keni një përgatitje të shkëlqyer ne artin ushtarak, si ka ndikuar familja juaj ? Cfarë mbresash ruani për qytetin e ëndrave?sa mbështetëse ka qenë familja në ëndrrën tuaj?
***
Jam Manushaqe Nura oficere në Forcën e Sigurisë së Kosovës me gradën Toger. Kam lindur në vitin 1990 dhe jetoj në qytetin e vjetër të Vushtrrisë. Vushtrria është një qytet i lashtë ku aty këtu mbijeton arkitektura orientale e trashëguar nga perdandoria Osmane. Cilësohet për kalanë që ndodhet në mes të qytetit, për kishën pa prift dhe për urën pa lum. Është një qytet i vogël që i ka sjellur vendit shumë njerëz të zot e të shkolluar. Unë jetoj në një familje ku mbizotëron një frymë e shëndoshë patriotike dhe një shprehi e vazhdueshme e punës dhe përkushtimit. Shumica e familjarëve të mi janë të fokusuar në fushën e inxhinierisë dhe teknologjisë, ndërsa për dallim nga të tjerët unë vendosa që të bëhem një oficere ushtrie. Babai im Fazliu është një inxhinier i makinerisë dhe punon në këtë fushë. Gjatë jetës së tij ai ka përjetuar sfida të mëdha si shërbimi në ushtrinë ish jugosllave dhe burgosja e tij me motive politike, problemet financiare dhe infrastrukturore që i vështërsuan shkollimin, pastaj rritja dhe edukimi i gjashtë fëmijëve q e bënë tim atë njeri më të fortë. Ndërsa nëna ime është një amvise, e cila gjatë gjithë kohës ka dhënë maksimumin e saj qe ne të kemi një jetë sa më të mirë. Ka pasur shumë vite në të cilat ajo ka bartur rolin e kryefamiljares e vetme, duke u përballur me të gjitha sfidat qe i sillte regjimi i padrejtë serb në atë kohë. Një ndër sfidat e saj më të mëdha ishte periudha e luftës në Kosovë, ku si një nënë e vetme atëkohë, kishte për obligim sigurinë dhe mirëqenien tonë. Gjithashtu unë kam edhe tri motra dhe dy vëllezër të cilët kanë profesione të ndryshme, dhe janë një fryt i suksesshëm i punës së palodhëshme të prindërve të mi. Familja ime gjithmonë ka vlersuar lartë shërbimin ndaj atdheut dhe shkollimin, andaj ajo ka qenë përkrahëse e zgjedhjeve të mia jetësore dhe vazhdon të mbetet e tillë, si nga ana morale ashtu edhe me vepra.
***
E dashur Manushaqe; Ju u motivuat PËR TË QENË NJË USHTARAKE në profesion duke thyer barrierat që vet shoqëria i kishte vënë femrës në Kosovë, duke u bërë shembull për gjenerata që besuan dhe punuan për liri, dhe vazhdojne te besojne ne integritet dhe panvaresine Kosoves. Sa ndërgjegjësuese ishin arësyet e tua per këtë zgjedhje ?
***
Ka shumë arësye se pse kam zgjedhur profesionin të cilin tani e ushtroj. Kryesisht ndikimin më të madh në zgjedhjen time e kanë pasur përjetimet e mia si fëmijë i rritur në vitet e 90-ta. Fokus të veçantë do t`i vëja vitit 1999. Lufta e fundit në Kosovë e la vendin krejtësisht të rrënuar, por ishte shpresa për një të ardhme më të mirë që në zemrën time nuk u rrënua kurrë. Lufta në Kosovë, ka qenë dhe mbetet përjetimi im më i rëndë jetësorë, duke filluar nga lëshimi i pragut të shtëpisë, e deri tek shtegëtimi i mbijetesës nëpër rrugët në cep të të cilave digjeshin shtëpitë tona. Ndërsa kthimi në Kosovën e lirë ishte një paradoks në vehte. Unë nuk isha e sigurt se ç`kishte ndodhur me tokën time, me familjarët, shokët dhe shoqet. S`kisha ide se ç`i kishte ndodhur vendit të cilin e lashë e larë në lot dhe e trishtuar. Përkundër faktit se aty përjetova shumë gjëra të padëshiruara, unë isha e sigurt se aty përkas, se ajo është toka ime dhe kjo më bëri më të fortë. Si fëmijë i rritur në një vend ku nuk respektoheshin të drejtat e njeriut, ardhja e lirisë ishte një ngjarje vendimtare në jetën time. Me ardhjen e lirisë, ëndrra ime për të ndërtuar të ardhmen e vendit tim filloi të nxirrte shkëndiat e para, por si një mur i lartë ngritur përballë meje po qëndronte një shoqëri e tërë patriarkale. Sa më e madhe që bëhej ëndrra ime, aq më i lartë bëhej ky mur që në fillim dukej i pa kapërcyeshëm. Megjithatë, unë kisha një shembull, shembullin e lirisë, shembullin që më dëshmonte që jeta nuk ka limite. Dikur edhe liria dukej e pa arritshme, por ja ku po qëndroja unë vetë dëshmitarja e lirisë. Arritja e lirisë dikur të pamundur, ishte motivi im i parë për të zgjedhur një profesion kaq sfidues, profesionin e ushtarakes. Një profesion përmes të cilit do të thyeja barrierat që vet shoqëria i kishte vënë femrës në Kosovë, duke u bërë shembull për të tjerët ashtu si për mua u bënë shembull gjenerata që besuan dhe punuan për liri.
***
Togere Manushaqja: Diplomimi juaj ne nje Akademi Ushtarake , dhe me pas në Universitetin Amerikan në Kosovë në degën Teknologji Informative dhe Komunikim në Media. Suksesshem definuan ëndrrën tuaj për të qenë një lidere ushtarake . A ndiheni krenare për këtë arritje, pasi suksesi yt u bë nje model për të ndjekur nga shumë femra të tjera të të cilave ju dukej e pamundur?
***
Në gusht të vitit 2008, vitit në të cilin edhe Kosova u pavarsua unë iu bashkangjita Akademisë Ushtarake në Prishtinë “Qendra për Studime Universitare”. Në të njëjtën kohë si pjesë e programit të akademisë unë fillova edhe studimet në Universitetin Amerikan në Kosovë në degën Teknologji Informative dhe Komunikim në Media. Në të dyja institucionet suksesshëm diplomova në vitin 2012, ku më pastaj me erdhi një mundësi të cilën po e ëndërroja që nga viti i dytë i studimeve në akademi. Kjo mundësi ishte shkollimi në Akademinë Ushtarake Mbetërore të Anglisë Sandhurst që u bë një tjetër realitet që shënonte një hap të madh në karrierën time. Ndihesha jashtëzakonisht krenare për këtë arritje, pasi që me këtë sukses personal kisha arritur ti hapja dyert edhe për shumë femra të tjera të cilat të paktën do të kishin një shembull real që të mos i druheshin të pa mundurës. Të qenurit lidere ushtarake për mua dikur ishte vetëm një ëndërr, por unë asnjëherë nuk lejova që kjo të mbetet e tillë. Sot, unë jam oficere në FSK me gradën Toger. Nga kjo pozitë udhëheqë 29 pjesëtarë të togës sime. Pjesëtarë me të cilët ndaj në minimum tetë orë të ditës, duke u përkujdesur që ata të jenë të trajnuar dhe të gatshëm për të përmbushur misionin e FSK-së.
***
Manushaqe: Tregoni ju lutem sfidat tuaja në raport me sukseset në profesionin në detyren e e komandantit të kadetëve në akademi në Prishtinë , si edhe në akademinë mbretërore ku keni arritur të jeni pjesë e ekipeve garuese, keni përfaqësuar akademinë në gara të brendshme të ushtrisë Britaneze, dicka me tepër për njohje për lexuesit ju lutem ?
***
Pas përfundimit të studimeve në akademinë ushtarake mbretërore në Britani, unë u ktheva në Kosovë për të shërbyer në Forcën e Sigurisë së Kosovës me gradën e nëntogerit. Në FSK më ishte caktuar detyra e komandantit të togut në Brigadën e Reagimit të Shpejtë (njësi ushtarake prej 30 pjesëtarësh) ku udhëheqja 29 pjesëtarë të kësaj njësie. Kjo eksperiencë e re ishte një sfidë tjetër për mua, por për fat, gjatë shkollimit tim në akademi mua më ishin besuar pozita me përgjegjësi të madhe, andaj këto përvoja më kanë dhënë më shumë kompetencë në kryerjen detyrës së komandantit. Një ndër këto përgjegjësi ishte edhe detyra e komandantit të kadetëve në akademi në Prishtinë që më është besuar gjatë shkollimit tim. Poashtu edhe në akademinë mbretërore kam arritur të jem pjesë e ekipeve garuese ku kemi përfaqësuar akademinë në gara të brendshme të ushtrisë Britaneze, ku edhe kemi marr shumë medalje dhe mirënjohje si në nivel ekipi ashtu edhe individual. Të gjitha këto përvoja dhe sfida që me mund arrita ti kaloj, kanë bërë që unë të ngris vetbesimin dhe pritjet për të ardhmen. Në tre mujorin e parë të punës sime si komandant togu unë u sfidova jashtzakonisht shume, por kjo gjë e bënte punën time sa kërkuese ashtu edhe atraktive. Ndërsa kulmi i arritjeve të mia si oficere e re në detyrë, u shënua me datën 27.11.2013, ku Presidentja e Kosovës Atifete Jahjaga më dekoroi me Medaljen Presidenciale të Meritave. Kjo medalje e cila m`u është dhënë për kontributin e dhënë në fushën e sigurisë, sukseset brenda dhe jasht vendit dhe thyerjen e barrierave kulturore si grua në uniform. E mira e kësaj arritje ka qenë se pas pranimit të medaljes, unë ndjej përgjegjësi edhe më të lartë që të performoj me ndershmëri dhe integritet, si dhe të kontibojë edhe më shumë në mbështetjen dhe zhvillimin e brezave të rinjë.
***
Togere Manushaqja: Sa jeni në gjendje ju në punën tuaj të drejtoni, të vendosni mardhënje ndërkolegjiale, pozitive dhe të arrish respektin e ndërsjellë përmes shembullit tënd, të ndjehesh e obliguar për të përmbushur detyrën në fushat që kërkohet, dhe sa ndjehet ndihma e kolegëve ushtarak me eksperiencë tek ju?
***
Në vitin 2015 unë jam graduar me gradën e Togerit dhe ende shërbej në Brigadën e Reagimit të Shpejtë si komandant togu në të njejtë njësi. Detyra ime është që të i udhëheqë, motivoj, trajnoj dhe vlerësoj pjesëtarët nën komandën time, në mënyrë që ata të jenë gjithmonë të gatshëm në përmbushjen e misionit të FSK-së. Pjesa e motivimit është një ndër detyrat që e kryej me kënaqësinë më të madhe dhe e ndjej edhe si obligim. Të jesh në gjendje t`a ndryshosh mënyrën e të menduarit të një individi apo grupi nga pikpamja negative në atë pozitive dhe të arrish respektin e ndërsjellë përmes shembullit tënd, është me të vërtët një ndër arritjet më të mëdha jetësore. Me që FSK është një organizatë e re, kontributi jasht njësisë sime dhe me orar të zgjatur për zhvillimin e FSK-së në fushat që kërkohet është një tjetër obligim, të cilin unë e përmbushë me vullnet të plotë. Qëllim i kryesor i punës time dhe të kolegëve të mi dhe bashkpunimit tonë të shkëlqyeshëm, është ndërtimi i një baze të fortë për ushtrinë tonë, ku do të mbizotërojë një kulturë e mirëfillt ushtarake.
***
E dashur Manushaqe:’’ Ushtarake’’ Nje profesion i vështirë, dhe një vajzë simpatike me syrin e bukur pishë, mban përgjegjësi, mban kapelën që nuk do ti shkonte askujt më shumë si një modele, e përgatitur, me kulture ushtarake përendimore , a ka patur ndonjë moment të ndjeshëm në karrierren tuaj?
***
Profesioni i cili kam zgjedhur përmban në vete shumë momente të ndjeshme, si vështërsie ashtu edhe lumturie. Një moment i ndjeshëm që ka ngelur në mendjen time që edhe sot më motivon është takimi me një burrë të moshuar gjatë kohës kur isha kadet. Në akademi në Prishtinë pjesë e uniformës është kapela në formë anijeje. Kjo kapelë gjason me kapelat ushtarake të ish Jugosllavisë, duke iu dhënë të gjithë të moshuarve një nostalgji për kohët e vjetra, dhe njëkohësisht është një simbol që i lidh ata me ushtrinë. Një ditë pushimi përderisa unë po kthehesha në shtëpi e veshur në unifrmë, një njeri i moshuar më ndalë në rrugë. Unë e pershëndes duke i zgjatur dorën, ndërsa xhaxhai shpërthen në lot dhe fillon të më puth duart. Ishte me të vërtët një moment për të cilin asnjëherë nuk isha përgaditur dhe as nuk dija se si të reagoj. Për një moment mbeta e shtangur, dhe disi me vështërsi fillova të nxjerrë ca fjalë ngushllimi pa e ditur se për çfarë bëhet fjalë. U ofrova një hap dhe përqafova xhaxhain, i cili nga mallëngjimi nuk mund të nxirrte asnjë fjalë. Pastaj u largua nga krahët e mi dhe duke më mbajtur duart tha: “unë e kam dhanë birin tim që ni dit t`shoh ty n`uniform dhe të bindem që gjaku i tij nuk ka shkue kot”. Fjalët e këti xhaxhai sot e asaj dite ngelën në mendjen time duke më bërë të kuptojë fisnikërinë e profesionit tim dhe përgjegjësinë e plotë që kisha marrë mbi supe, AMANETIN E ATYRE QË RANË PËR LIRI.
***
Togere Manushaqja. Si ka mundur Manushaqja të arrije ëndrrën e saj, të ecë në karrierën ushtarake duke i bërë sfide moshatarëve , dhe të gjitha vështirësive ‘’Mbrojtja e Mëmëdheut është qëllimi kryesor i profesionit tim’’ thote ajo… ajo jep maksimumin intelektual në edukimin e të rinjve, me punë dhe përkushtim, dashuri, që gruaja gjithmonë të jetë shtyllë e shoqërisë. Suksesi yt ka disa çelesa ?
***
Mendoj se po. Të arrish të ngrisësh veten në të gjitha aspektet nuk kërkon ndonjë shkencë në vete. Gjithçka fillon nga gjërat e vogla, e kam veten dëshmitarë sepse ashtu kam filluar dhe unë. Një ndër hapat e parë që kam marrë për të arritur këtu ku jam sot, është guximi për të ëndërruar qe të bëhem një grua lidere.
Pastaj natyrisht se unë asnjëherë nuk kam lejuar që kjo të mbetet vetëm një ëndërr e mbyllur në sirtarin tim.
Përkundër paragjykimeve dhe sfidave, unë kam vazhduar të ndjek ëndrrën time, duke marrë vendimin e parë drejt realizimit të këtij qëllimi që ishte përgaditja dhe aplikimi për në akademi.
Këtë e kam arritur përmes ngritjes sime në karrierë hap pas hapi, që ka dëshmuar që me punë dhe përkushtim arrihen të gjitha qëllimet tona dhe se çdo kush do të detyrohet të i pranojë ato.
Dashuria ndaj punës që bën është pjesë e këtij çelësi, sepse të shtynë të realizosh çdo qëllim. Mbrojtja e mëmëdheut është qëllimi kryesor i profesionit tim, gjë që më bën të ndihem shumë krenare për rrugën që kam zgjedhur, spese ky qëllim më shtynë të jap maksimumin në edukimin e brezave të rinjë dhe se kështu arrij të i`a dëshmojë popullit tim që gruaja ka gjithmonë ka qenë dhe do të jetë shtyllë e shoqërisë.
***
E dashur Manushaqe: çelës i pushtimit të majave të suksesit është kur përmes punës suaj arrini të i inspironi të tjerët. Shkollimi i vazhdueshëm ka qenë rruga të cilën ju keni ndjekur, në mënyrë që përmesë të qenurit shembull i gjallë i suksesit, të arrini të i ndërgjegjësoni gjeneratat e reja.Sa te veshtire e ka pasur Manushaqja rrugën kete profesion ?
***
Çdo profesion i ka vështërsitë e veta të çdo lloj natyre. Edhe për mua të qenurit lider në një profesion të dominuar nga meshkujt dhe në një shoqëri patriarkale ka qenë sfida ime më e madhe përgjatë rrugëtimit tim. Por unë asnjëherë nuk kam humbur kohën time të vlefshme duke u marrë me paragjykimet ndaj meje apo me krahasimet gjinore. Gjithmonë kam punuar me përkushtim dhe kam luftuar për të drejtat e mia, duke e dëshmuar veten në do mundësi sado e vogël që më është dhënë
***
C’fare I pelqen tjeter Manushaqes te ushtroje? Nga biseda mesova se ju pelqen sporti- vrapi, kjo mos ndoshta per tu kalitur, dhe nje filozofi per te arritur majat?
***
Si të gjithë të tjerët edhe unë kam kohën time të lirë të cilën e shfrytëzoj që të merrem me aktivitete të ndryshme. Pasion e kam atletikën, posaçërisht vrapinnë distance të gjata. Në shumicën e ditëve të javës përkundër obligimeve të shumta, unë gjitmonë një kohë ia kushtoj vrapit. Një kënaqësi të vecantë e përjetoj kur vrapoj në grup me shoqërinë e Gërmia555 (klub atletik) me të cilët këtë vit do të vrapojmë një maratonë për nderë të ditës së pavarsisëku do të shënjojmë rrugën për maratonën e poarë kombëtare Gjakovë – Bajram Curr të cilën e cila do të mbahet në Vjeshtë. Gjithashtu aktivitetet e bamirësisë dhe leximi janë dy aktivitete tjera të cilat më japin qetësi shpirtërore.
***
E dashur Manushaqe; A keni nje mesazh sensibilizues per lexuesin, te rinjtë dhe gruan shqiptare?
***
Filozofia e vetmohimit ka qenë dhe është baza e sukseseve të mia. Gjithmonë duke tentuar të jem reflektim i njeriut që dua ta shohë në shoqërinë tonë.
Do dashuri, fal dashuri
Do sinqeritet, bëhu e sinqert
Do respekt, respekto
Dhe në fund do të marrësh atë që ke dhuruar
***
FALENDERIM
Znj. Liliana unë i`u falëndorj nga zemra për punën tuaj të palodhëshme në ngritjen e figurës së gruas shqiptare në botë dhe për mundësinë që më dhe që sado pak edhe unë të jem në gjendje që përmes historisë sime të kontribojë në këtë fushë.Jam e lumtur qe njoha nje grua me kaq vlera si ju.
***
Falenderon Liliana.
Ju falenderoj nga zemra e dashur, Togere Manushaqe. syshqiponjë, Shote Galica e re Kosovare, Ishte nje obligim, dhe kenaqësi biseda me ju.Bisedova me nje vajze tepër te vendosur në missionin e saj, te fortë, me nje kulturë ushtarake perendimore të plotë, Dashuria juaj per lirinë , panvaresinë e Kosoves eshte ne qender te vëmëndjes së punes tuaj .Me vendosmerinë dhe karakterin e forte ju do te coni ne vend amanetin e te vrarëve ne lufte per liri. Atdheu liria dhe panvarësia per ju jane te shtrenjta. Jeni nje model sfidanteje per te thyer barrierat ne lidhje me kete profesion, që vet shoqëria i kishte vënë femrës në Kosovë. Je lulja Manushaqe e pare e pranveres Kosovare në profesionin tuaj, me karakterin tuaj të forte të pashembullt. Manushaqe lulja e parë e pranverës Kosovare ushtarake, e brishtë, e dashur dhe me ambicje te medha duke e hedhur veshtrimin larg per vendin e saj të dashur Kosove.
Lumja ti Kosova trime per keto çika! Faleminderit .
Dr.Liliana Pere
Ing Informatic
President: International Organization.
” Albanian Woman in the World
‘’Peace Missionary & Honorary Advisor of DMP’’
- « Previous Page
- 1
- …
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- …
- 91
- Next Page »