Archives for August 2016

Kosovë-Bisedimet për kodin telefonik avancuan

August 16, 2016 by dgreca

-Në këtë takimin në Bruksel pati polemika të ashpra politike me ç’rast ministrja Tahiri ia kujtoi palës serbe se këto janë bisedime ndërshtetërore të ndërmjetësuara ndërkombëtarisht, ndërkohë që hipokrizia politike e palës serbe është e pafundme për faktin se nënshkruan marrëveshje me shtetin e Kosovës me garanca ndërkombëtare dhe në anën tjetër gjatë zbatimit përpiqet të dalë jashtë marrëveshjes/

BRUKSEL, 16 Gusht 2016 Gazeta DIELLI/Nën kryesimin e ministres për Dialogun të Qeverisë së Republikës së Kosovës, Edita Tahiri, dhe njëherit kryenegociatore, delegacioni i Kosovës ka marrë pjesë në takimin e radhës të mbajtur në Bruksel për çështjet e kodit telefonik, i cili ka zgjatur rreth 20 orë.

Njoftimi dërguar nga Brukseli thekson se, në axhendën e këtij takimi temë kryesore ishte përfundimi i hapave drejt marrjes së kodit telefonik shtetëror për Kosovën, 383 nga ana e ITU-së. Edhe përkundër angazhimeve të delegacionit të Qeverisë së Republikës së Kosovës dhe të BE-së që kjo çështje të përmbyllet përfundimisht në këtë takim dhe edhe përkundër përparimeve të mëdha të arritur në dy takimet e fundit për këtë çështje, pala serbe nuk pati gatishmëri për të rrumbullakësuar këtë proces. Në këtë takim ka pasur përparime për mbylljen e çështjeve të hapura të karakterit teknik, mirëpo pala serbe kishte tendenca të rihapjes së marrëveshjes për telekomin, të cilën delegacioni i Kosovës e kundërshtoi kategorikisht.

Delegacioni i Kosovës mbrojti qëndrimin që marrëveshja për telekomin bazohet në ligjet dhe kornizën rregullatore të telekomunikacionit të Kosovës, prandaj edhe zgjidhjet teknike zbatuese duhet të jenë plotësisht me ligjet e Republikës së Kosovës. Delegacioni i Serbisë edhe pse është nënshkrues i marrëveshjes për telekomin, u mundua që në disa çështje procesi i zbatimi të dalë jashtë ligjeve të Kosovës.

Për dallim prej raundit paraprak të bisedimeve, ku u arrit pajtimi për heqjen e barrikadës dhe ku pala serbe kishte qëndrim më konstruktiv, kësaj radhe pala serbe ishte jo serioze dhe kohë-pas-kohe ishin konfuz dhe të pakoordinuar, që linte të kuptohej, që ose nuk kishin gatishmëri apo nuk e njihnin fushën për të cilën kishin ardhur.

Në këtë takim pati polemika të ashpra politike me ç’rast ministrja Tahiri ia kujtoi palës serbe se këto janë bisedime ndërshtetërore të ndërmjetësuara ndërkombëtarisht, ndërkohë që hipokrizia politike e palës serbe është e pafundme për faktin se nënshkruan marrëveshje me shtetin e Kosovës me garanca ndërkombëtare dhe në anën tjetër gjatë zbatimit përpiqet të dalë jashtë marrëveshjes.

Në përpjekje për të përmbyllur hapat zbatuese për kodin, në orët e mbrëmjes në procesin e ndërmjetësimit është inkuadruar edhe drejtoresha për Evropën Perëndimore dhe Ballkanin Perëndimor në Shërbimin për Politikë të Jashtme dhe Siguri të znj. Mogherini, znj. Angelina Eichhorst, megjithatë takimi në orët e mëngjesit përfundoi pa i përmbyllur disa nga çështjet.

Poashtu njoftojmë opinionin se ky takim ka qenë vetëm për çështjet e kodit telefonik dhe se përfaqësuesi i Serbisë, Marko Gjuriq ka gënjyer kur ka thënë se në Bruksel do të bisedohet për asociacionin.

Në delegacionin e Kosovës të kryesuar nga ministrja Tahiri, Dren Zeka, këshilltar kryesor politik i ministres Tahiri dhe Gazmir Raci, këshilltar dhe koordinator politik për telekom kishte në përbërje edhe Kreshnik Gashi, kryesues i grupit të ekspertëve dhe kryetar i bordit të ARKEP-it dhe anëtarët e bordit, Nijazi Ademaj, Hazir Hajdari, Bahri Anadolli, Shqiprim Pula, Ilir Imeri, shef i komunikimeve elektronike, Visar Halimi, shef i departamentit për menaxhimin e frekuencave dhe Astrit Ajvazi, shef i departamentit për radio monitorim dhe inspektim në ARKEP, Zana Bejta, udhëheqëse e departamentit ligjor në Ipko telecommunications dhe Valeza Oruqi nga Ambasada e Kosovës në Bruksel./b.j/

KOSOVA-LUFTA NË LAJME: Peja në zjarr…

August 16, 2016 by dgreca

PRISHTINË, 16 Gusht 2016-Gazeta DIELLI-Behlul JASHARI/ Para 18 viteve, në 16 gusht 1998, raportoja se qytetin e Pejës e mbulonin re tymi të zjarrit të luftës, e cila vazhdonte edhe në rajone tjera të Kosovës…

http://www.hri.org/news/balkans/ata/1998/98-08-16.ata.html

[04] Serbian forces attack Peja and Decan suburbs

PRISHTINE, August 16 /ATA correspondent Behlul Jashari reports: Serbian forces’ attacks on the Peja and Decan suburbs continued overnight and this morning, according to sources from the spot.

Powerful explosions and volleys of gunfire were heard in the villages of Logj, Raushiq and Graboc, which later were engulfed by smoke and fire, sources from Peja (Western Kosova) say while fierce fighting between Albanian and Serbian forces continued also in the suburbs of Junik, on the border belt with Albania. /p.ta/lm/

Albanian Telegraphic Agency

[05] Serb forces attack village of Sllapuzhan of Suhareke

PRISHTINE, August 16 /ATA correspondent Behlul Jashari reports:

This morning the Serb forces positioned at Biraqe pounded for more than one hour the Sllapuzhan village of Suhareke and sources from the Human Rights Council ion Kosova said that the explosions were strong and heard also in the city of Suhareke.

According to earlier reports from the Sllapuzhan village there have been neither killed nor wounded, but only damages in materials.

In the meantime, there are no reports from Albanian sources in Prishtine about the events taking place in Junik, while according to several Serb forces, Junik has been taken over by the Serbs. /p.ta/lm/

Albanian Telegraphic Agency

[09] Peja under Serbian attacks

PRISHTINE, August 16/ATA correspondent Behlul Jashari reports:

The Peja city (western Kosova) today has been covered by black clouds of smoke. Houses near the leather-shoe compound, along the Peje-Prishtine road and in the direction of the Loxhe village have been engulfed by fire.

Sources from Peja say that more than 40 powerful blasts have been heard from morning till noon. The Serbian forces’ heavy artillery shells come from the military positions in Zagerme and the Dardania 1 and Dardania 2 quarters of Peja. /lm/

Albanian Telegraphic Agency

NDUE PËRLLESHI- NJË LUFTËTAR I SHQUAR I SHQIPËRISË ETNIKE

August 16, 2016 by dgreca

Nga Harry BAJRAKTARI/

Zbulimi i shtatores së Ndue Përlleshit në Klinë më 17 Gusht, si dhe organizimi i një Akademie përkujtimore për këtë luftëtar dhe figurë të shquar kombëtare, ku hapësira e tij e veprimit si kryengritës kundër pushtimit serb në Luftën e Dytë Botërore dhe pas saj, shtrihej në Lugun e Drinit dhe në pjesët tjera të Dukagjinit, Llapushës e Drenicës, rikujton një periudhë tejet të rëndësishme të historisë sonë kombëtare në përpjekje për krijimin e Shqipërisë etnike. Kjo shtatore e ngritur në Sheshin “Ndue Përlleshi” në qendër të Klinës ka një mesazh madhor, se e ardhshmja ka perspektivë vetëm duke respektuar të kaluarën, të gjithë ata që ranë në mënyra dhe vende të ndryshme për lirinë dhe pavarësinë e tokave shqiptare. Ndue Përlleshi me grupin e tij nga viti 1944 e derisa ra heroikisht në vitin 1949 në Iballe të Shqipërisë, luftoi forcat pushtuese serbe në Kosovë dhe komunizmin, si një të keqe që do të ngulfate perspektivën shqiptare.

Ndue Përlleshi, i lindur në Paskalicë të Lugut të Drinit, do të ndjekë traditën e luftëtarëve të kësaj ane kundër pushtuesve të shumtë në tokat tona. Ai iu kundërvua politikës serbe shfarosëse ndaj shqiptarëve dhe udhëheqësit të Brigadës së Shtatë, Shaban Haxhisë që dërgonte dhunshëm luftëtarët tanë në Frontin e Sremit dhe në frontet tjera jashtë Kosovës. Më 1945 me guerilën e tij ishte në krah të Shaban Polluzhës dhe rëniën e tij në Terstenik bashkë me Mehmet Gradicën, e përjetoi si një tragjedi të rëndë kombëtare. Nga kjo periudhë, kur Lufta e Drenicës u shua me gjak, në anën e Lugut të Drinit, në Llapushë dhe në hapësirat tjera të Dukagjinit me kryengritësit e tij, vazhdoi rezistencën kundër ushtrisë serbe dhe forcave komuniste. Në këto përpjekje për lirinë e Kosovës, ai bashkëpunoi ngusht me krerët e tjerë të forcave nacionaliste shqiptare, sidomos me shkodranen e famshme Marie Shllakun, Ukë Sadikun, Mehmet Agë Rashkocin, profesor Ymer Berishën, ndërsa gjatë pushtimit italian kishte njohur e bashkëpunuar me Abaz Kupin, Mark Gjon Markun, Muharrem Bajraktarin, Bajraktarin e Vranocit në Lug të Baranit dhe personalitete te tjera nacionaliste të asaj periudhe. Në këtë kohë Ndue Përlleshi kishte qenë kryetar komune në disa vende të Dugkagjinit dhe në Has.

Pasi një numër i luftëtarëve të tij në vjeshtën e vitit 1945 kishte rënë në luftën e ashpër të Jellovcit, përkatësisht në Çeli, ku ishte plagosur edhe Marie Shllaku, Ndue Perlleshi dhe nacionalistetët tjerë të NDSH-së e kishin të vështirë të rezistonin kundër forcave të shumta të OZN-ës, të cilat ndihmoheshin edhe nga të mobilizuarit e dhunshëm civilë.

Ky luftëtar dhe patriot i shquar i anës së Lugut të Drinit, duke qenë i rrezikuar nga forcat serbe të OZN-ës, kalon në Shqipëri, por atje përballet me forcat e sigurimit të Enver Hoxhës dhe bie heroikisht në Bjeshkët e Iballës.

Shtatorja e këtij luftëtari në sheshin e qytetit të Klinës ka një domethënie dhe një porosi, se duhet të punojmë më shumë që ta forcojmë shtetin e Kosovës dhe të Shqipërisë dhe viset shqipetare ne Ballkan.

Harry Bajraktari

New York, 2016.

*Autori është veprimtar dhe biznesmen i njohur i Komunitetit shqiptaro-amerikan dhe themelues i gazetës Illyria.

NJË FEMËR PËR UDHËHEQSE TË KOMBEVE TË BASHKUARA?

August 16, 2016 by dgreca

Nga Frank Shkreli/

Kjo është dëshira e Sekretarit të Përgjithshëm (të tanishëm) të Organizatës së Kombeve të Bashkuara, (OKB) Z. Ban Ki Moon, i cili përfundon mandatin e tij të dytë pesë-vjeçar më 31 dhjetor të këtij viti. Udhëheqsi i OKB-ës u shpreh gjatë një interviste javën që kaloi në Kaliforni se do të dëshironte që – për herë të parë në historinë mbi 70-vjeçare të OKB-së — vendet anëtare të organizatës botërore të zgjedhnin një grua në detyrën e Sekretarit të Përgjithshëm të Kombeve të Bashkuara.

Ndërkohë që në Shtetet e Bashkuara po zhvillohet fushata elektorale për president për zgjedhjet e nëntorit, në të cilat njëri prej dy kandidatëve kryesorë, për herë të parë në historinë e këtij vendi është një grua, Hillary Clinton, e cila duket se dita ditës po i përmirëson mundësitë për një fitore ndaj kundështarit të saj republikan Donald Trump — edhe OKB-ja po zhvillon një fushatë prapa skene dhe publike, siç lë të kuptohet edhe deklarata e Ban Ki Moon, në përpjekje për të zgjedhur një femër në krye të organizatës botërore.

Vendimi për këtë nuk i përket ta marrë Ban Ki Moon-i por 15-vendet anëtare të Këshillit të Sigurimit të OKB-ës të cilat në fund të këtij viti do të zgjedhin kandidatin e tyre për t’ia rekomanduar 193-vendeve anëtare të Asambalesë së Përgjithshme për aprovim. Gjatë një takimi me deputetin republikan dhe kryetarin e Komisionit të Dhomës së Përfaqsuesve për punët e jashtme, Z. Ed Royce, Z. Ban Ki Moon citohet nga agjencia e lajmeve AP të ketë thënë se femërat përbëjnë gjysmën e popullësisë botërore dhe si të tilla, ato duhet të gëzojnë të mundësi të barabarta me meshkujt. Ai ka shtuar se, “Kemi shumë femra e gra udhëheqse të dalluara në qeveritë e vendeve anëtare, ose në organizata të ndryshme, madje edhe në komunitetin e biznesit, komunitete politike dhe në pjesëmarrëse në çdo aspekt të jetës njerëzore.” Si rrjedhim shtoi ai, nuk ka asnjë arsye që Kombet e Bashkuara të mos marrin në konsiderim kandidate femra për tu emëruar në detyrën më të lartë të organizatës botërore.

Këtë vit, për herë të parë në historinë e Kombeve të Bashkuara, Asamblea e Përgjithshme ka mbajtur dhe do mbajë deri në fund të vitit debate publike me kandidatët e interesuar në postin më të lartë diplomatik botëror. Në këtë proces transparent, si asnjë herë më parë, kandidatët paraqesin idetë dhe objektivat e tyre para përfaqsuesve të 193-vendeve anëtare të OKB-ës dhe u përgjigen pyetjeve nga indidvidë dhe organizata të shoqërisë civile nga mbarë bota. Siç dihet, në të kaluarën, zgjedhja e Sekretarit të Përgjithshëm të Kombeve të Bashkuara bëhej me dyerë të mbyllura dhe në fund vendosej me kompromis nga fuqitë e mëdha në Këshillin e Sigurimit dhe pastaj emri I kandidatit i paraqitej Asamblesë së Përgjithshme për votim. Historikisht, emërimi i Sekretarit të Përgjithshëm të Kombeve të Bashkuara ishte një kompromis gjeopolitik midis palëve në Këshillin e Sigurimit të OKB-ës.

Por këtë vit shpresohet që procesi i zgjedhjes së kandidatit për të zevëndësuar Ban Ki Moon-in në krye të organizatës botërore, të jetë më transparent dhe më gjithë-përfshirës. Sipas një sondazhi, edhe nëpunësit dhe burokracia e OKB-së dëshirojnë një proces transparent në zgjedhjen e liderit të tyre, gjë që përveç tjerash, shton edhe presionin ndaj vendeve anëtare të organizatës botërore për një konsiderim serioz të kandidateve femëra.

Megjithë vullnetin e mirë në OKB për një transparencë më të madhe këtë vit, në krahasim me të kaluarën, në procesin e zgjedhjes së Sekretarit të Përgjithshëm të Kombeve të Bashkuara, gazeta britanike the Guardian shkruan, se më në fund dhe pas të gjitha debateve, pyetjeve e përgjigjeve, Këshilli i Sigurimit i OKB-ës prap se prap është ai që do të vendosë për kandidatin/ten të cilin do ia paraqesë Asamblesë së Përgjithshme për votim. Gazeta citon Sam Daws, një ekspert për Kombet e Bashkuara pranë universitetit Oxford të jetë shprehur se, “Janë anëtarët kryesorë dhe permamentë të Këshillit të Sigurimit, ata të cilët do të luajnë gjithnjë rolin vendimtar në emërimin e kandidatit me të cilin ata presin që të punojnë së bashku pa ndonjë problem të madh.” Por, ai shton se si pjesë e këtij procesi më transparent se në të kaluarën, pritet që në mos asgjë tjetër, kandidati kryesor të pakën të jetë më i aftë në fushën e negocitave politike, në drejtimin e një organizate aq të madhe dhe të tregojë aftësinë për të komunikuar në mënyrë efektive nepërmjet medias globale, në krahasim me kandidatët e tjerë.

Ndërkaq, Sekretari i Përgjithshëm i Kombeve të Bashkuara u shpreh për agjencinë e lajmeve AP se ndonëse nuk është në dorë të tij për të zgjedhur sekretarin e ardhëshëm të OKB-së, pasi kjo është e drejtë e Këshillit të të Sigurimit për t’ia rekomanduar kandidatin Asamblesë së Përgjithshme për aprovim, ai mendon se kandidati ose kandidatja për këtë detyrë të lartë, duhet të ketë, “një vizion të qartë për të ardhmen e botës”, si dhe të posedojë “integritet dhe angazhim” për përparim drejtë paqës, promovimit dhe zbatimit të të drejtave të njeriut” anë e mbanë botës dhe që njëkohsisht kandidati të jetë i aftë ose e aftë të artikulojë rëndësinë dhe të mbrojë dinjitetin njerëzor pa dallim. Ban Ki Moon u shpreh gjithashtu se pasardhësi/ja e tij të ketë aftësi që të merret – nepërmjet dialogut gjithëpërfshirës dhe një politike elastike — me probleme botërore të cilat në sipërfaqe mund të duken të pazgjidhëshme.

Zgjedhja e një femre në postin e Sekretarit të Përgjithshëm të Organizatës së Kombeve të Bashkuara do të dërgonte një simbol të fuqishëm anë e mbanë botës, një bote ku sot shkelja e të drejtave të grave dhe vajzave si dhe përdorimi i dhunës kundër tyre – në familje dhe jashtë familjes — konsiderohen si dhuna më brutale e të drejtave të njeriut, pasi siç ka thënë Hillary Clinton, të drejtat e njeriut janë gjithashtu edhe të drejta e grave. (Human rights are women’s rights). Ndoshta edhe në Kombet e Bashkuara ka ardhur koha për ndryshim në favor të barazisë midis burrave dhe grave edhe në nivelet më të larta të diplomacisë botërore. Anë e mbanë botës, patjetër duhet të ketë femëra të dalluara dhe të afta për të shërbyer në postin diplomatik numër një në botë, si Sekretare Përgjithshme e Kombeve të Bashkuara. Por mbetet për tu pa nëse në nëntor, Shtetet e Bashkuara do të bëjnë histori duke zgjedhur një grua presidente në personin e Hillary Clinton dhe nëse edhe Organizata e Kombeve të Bashkuara do të zgjedhë një femër për të udhëhequr organizatën botërore, gjithashtu për herë të parë në historinë e saj mbi 70-vjeçare.

A THUA E HARROI KOSOVA PREK CALIN?

August 16, 2016 by dgreca

Nga KOLEC TRABOINI/ Pse këto ditë në Kosovë askush nuk po e përmend Prek Calin? Po Prek Cali ishte ai burrë kreshnik shqiptar që kur caktohej kufiri në veri, merrte gurët e mëdhenj e si të ishte një Sizif krenar me gur në shpatull ecte nëpër natë, nëpër shi e nëpër mjegull, si të ishte koha, për mos i humb trojet shqiptare në Vermosh. E tash deputete, ministra, president e nëpunës të lartë të papërgjegjshëm po e marrin atë gur e po e sjellin ma përkëtej kufirit, duke ua fal të huajve tokat në Çakorr. Qe pra, si Çakorri si Vermoshi janë njësoj toka shqiptare. Po si mbërritëm deri në këtë ditë, me këtë bandë të papërgjegjshme në pushtet që bën atë që veç armiqtë e shqiptarëve e kanë bërë në histori. Ndokush nga aradhet e këtyre pushtetarëve të papërgjegjshëm po thotë se ata i ka zgjedh populli me votë demokratike. Po zgjedhja nga populli nuk është alibi për prapësitë e atyre që zgjidhen. Populli i ka zgjedhë, por jo për t’ia fal trojet shqiptare Malit të Zi. Jo kurrë. Tradhtinë e vet nuk mund kurrkush t’ia verë në shpatull popullit me shkakun e thjeshtë se ai i ka zgjedhur. Tradhtia nuk delegohet. Ajo fle e zgjohet në gjoksin e tradhtarit. Ka shume troje shqiptarëve jashtë kufijve. Por ato as i kemi shitur e as i kemi falur. Europa e di këtë. Edhe ata që i kanë pushtuar i dinë anipse bëjnë sikur është punë e kryer. Jo nuk është e kryer. Për ata mund të jetë e kryer por për ne shqiptarët jo. Sepse trojet kombëtare as nuk shiten e as nuk falen. Edhe unë kam varret e gjyshërve në tokat shqiptare që mizorisht i janë dhënë Malit të Zi nga Europa. Po si mendoni se i kam shit varret e gjyshërve në Traboin të Hotit, apo i kam falur, apo i kam harruar? Jo kurrë e kurrës! Mund të mos i përmend, por nga mendja ime nuk hiqen kurrë trojet e varret e të parëve të mi. E dimë se trojet edhe kur i ke brenda Shqipërisë del një harbut e ti pushton me forcë e drejtësi nuk gjen. Por të paktën ato mbetën brenda kufijve të atdheut. Nuk tjetërsohen nga të huajt. Fundi i fundit njeriu edhe në çast të vdekjes të jetë mendon se jeton kombi, atdheu, populli i tij në trojet e veta e kjo e bën të jetë në vdekje të qetë për vazhdimësinë e mos-harrimin. Tashmë është tradicionale që kur një njeri mbyll sytë për herë të fundit, ngushëllimi që u jepet të afërmeve është: I qoftë i lehtë dheu i vendlindjes. Ky pra është kuptimi sublim mbi dheun, tokën dhe trojet e Atdheut. Varret mbi tokat e pushtuara humbin. Pushtuesi bën përpjekje të shuajë kujtesën e popujve që mban nën zgjedhë, të tjetërsojë identitetin i një populli, çfarë edhe ka ndodhur në disa troje shqiptare. Duhet ta dinë ata që falin detin e tokën se populli as nuk i shet e as nuk i fal trojet e veta kombëtare. Askush nuk mund ta bëjë këtë. Qoftë si individ apo institucion. Dhe e drejta natyrore është që herët e vonë ato troje ti kthehen trungut atdheut. Jeta e kombit nuk është sa jeta e një njeriu. Afro pesë shekuj kombin tonë e mbajti nën zgjedhë perandoria osmane, por një ditë perandoria u shpërbë. Askush nuk e mendonte se do shkatërrohej Jugosllavia, se do çlirohej Kosova, por ja që ndodhën. Pse të mos ndodh që trojet shqiptare të bashkohen. U bashkua Gjermania që gjatë Luftës së Dytë Botërore i bëri varrin diku rreth 100 milion njerëzve në botë. E ktheu Europën në gërmadhë duke përfshirë edhe vet Gjermaninë. Atëherë si të mos shpresojmë të bashkohemi ne shqiptarët që nuk kemi bërë asnjë lufte agresive në histori, nuk kemi pushtuar asnjë pëllëmbë tokë të huaj, vetëm jemi rrudhur, vetëm jemi mbrojtur. Askush nuk e di se çfarë do të ndodh në të ardhmen, prandaj të mos hiqet dorë nga e drejta natyrore e bashkëjetesës si komb. E drejta e Bashkimit Kombëtar. Ti lëmë në një anë me përbuzje marrëzitë e ca pseudo studiuesve sharlatanë të shitur kokë e këmbë. Nuk ka dy kombe shqiptare. Ka një komb e vetëm një. Çdo pëllëmbë toke në Kosovë është shqiptare dhe çdo pëllëmbë toke në Shqipëri është e shqiptareve të Kosovës. As kufijtë nuk na duhen. As doganat. Ti thyejmë të gjitha barrierat e ca nëpunësve e shtetarëve mediokër që na ndajnë. Të gjithë shqiptarët kemi një gjuhë, jetojmë në trojet tona Iliriane, Pellazgët më të hershëm në Europë, jemi një komb e një popull. Është e drejte e çdo shqiptari kudo ku ndodhet në botë të demonstroje duke e ngritur zërin në kupë të qiellit: asnjë centimetër tokë arbërore nuk mund të jepet sepse është derdh gjak shqiptarësh për këto toka. Aty janë edhe kockat e të parëve tanë. Kush u jep truall kombëtar të huajve ai është tradhtar dhe tradhtarët e kombeve në të gjithë botën dihet se çfarë i pret. Sot mund të jesh në maj të piramidës se pushtetit, por nesër mund të hiqesh zvarrë si qen. Këto janë fatet njerëzore e këtë duhet ta dinë ata që mbahen lart e nuk pyesin se çfarë mendojmë ne poshtë. Anipse fundin e turpshëm askush nuk e do, për aktin e tradhtisë ndaj kombit herët a vonë të vjen mallkimi i tokës dhe e paguan atë në mënyrë të pamëshirshme. Aq më tepër se tradhtia të ndjell e të udhëheq në vragën e vet, sot fal livadhet e kodrinat e Çakorrit, nesër nis shitja e Mitrovicës në veri të Kosovës. E këtë tradhti trojesh duhet ta ndalim sa kohë që nuk është vonë. Është populli ai që duhet të ngrihet në këmbë në mbrojtje të tokës së vet. Të ngrihet kudo. Të demonstrojë. Të flasë populli. Ai e vetëm ai është sovrani. Nëse heshtim e zhagitemi sot për Çakorrin, nesër këtë fat të zi mund ta ketë mbarë Kosova. Shembullin se çfarë mund të bëjmë e kemi. Mjafton të kujtojmë e të mos e harrojmë Prek Calin, atë burrë kreshnik që me gur në shpinë si Sizif krenar e i pamposhtur, i mbrojti burrërisht trojet shqiptare. 16 gusht 2016

Make Money Online : http://ow.ly/KNICZ