Archives for February 2019

Aleksander Moisi në kujtimet e aktorit austriak Fritz Eckhardt

February 27, 2019 by dgreca

Nga Pjeter Logoreci/

Ylli i skenës botnore Aleksander Moisiu/ 2-3 Moisiu në rolin e Montezumës/ 4-Vizatim Moisiu Montezum/Vizatim Moisiu në rolin e Montezumës/

Për teatrin gjermanishtfolës, aktori Franz Eckhardt, ishte një ndër figurat e dashtuna e sidomos për publikun vjenez. Edhe pse kishte krye akademinë e arteve në Vjenë për art dramatik, ai ishte edhe këngëtar, skenarist, libretist, kabaretist e regjisor. Nana e tij, një aktore teatri, e la jetim në moshen 9 vjeçare, ndërsa i ati, që ishte drejtor teatri në Vjenë, u vra nga nazistët gjatë fushatave kundër hebrejve.

Fritzi u ngjit në skenë si aktor ndihmës qysh në adoleshencën e tij, por karrieren e tij artistike, si profesionist, e filloj në moshen 24 vjeçare, si aktor i Teatrit Popullor të Vjenës përkrah aktorëve ma në za të kohës. Ai ishte multitalent. Përveç aktrimit ai shkruante pjesë të shkurta komedie apo muzikë, por i detyruem të mbetej si autor anonim nga frika e përndjekjes si çifut nga nazistët. Gjatë karrierës së tij shumë vjeçare, ai u nderue me urdhënat dhe çmimet ma të nalta për një artist, në teatër, film, si libretist e kabaretist.

Si autor ai shkroj disa libra ndër të cilët edhe një libër biografik me titullin “ Një aktor duhet të jetë i gjithëanshëm”, ku përshkruhet jeta e karriera e tij dhe përfshirja e tij në fushën e teatrit, muzikës, filmit por edhe kujtime e anektoda që i ndodhen në jetë dhe në skenë, ku përfshiheshin, aktorë e personalitete të famshëm.

Një ndër figurat e dashtuna dhe të respektueme për Fritzin ishte edhe aktori me origjinë shqiptare, gjeniu i skenës botnore Aleksander Moisi. Nëpërmes këtij shkrimi, dëshiroj me sjell për lexuesin shqiptar disa ndodhi apo anektoda që Fritz Eckhardt përjetoj me Aleksandrin tonë.

Takimi i aktorit vjenez Fritz Eckhardt me gjeniun e skenës Aleksander Moisiun.

Fritzi tregon: “Ma në fund më erdhi mundësia që të kem një rol, por një rol të vërtetë, në dramen e Gerhart Hauptamann “Shpëtimtari i Bardhë”, që ishte në repertorin vjetor të Teatrit Popullor të Vjenës. Kjo dramë ishte zgjedhun nga drejtuesit e teatrit vetëm për shkakun se roli kryesor, ai i mbretit të Aztekëve, Montezumës, një rol që erdhi në këtë teatër si shkollë e plastikës, interpretohej nga Aleksander Moisiu, që ishte ylli e ma i njohuni i ditës.

Vetëm mendimi se do të ndodhesha në skenë përballë gjigandit Aleksander Moisiu, se do ta kem partner, ishte emocioni më i madh në jetën time të sapo fillueme teatrore. Në të vertetë roli im ishte vetëm një frazë, por një frazë në vargje dhe tepër e gjatë. Siç ishte zakon të “trajtoheshin” asokohe aktorët e rij, një ditë para premierës, një asistent i regjisorit u muer pak çaste me mue, tuj më “mësue” që batuten ta thojshe me ton të naltë, gati si ulurimë.

Natën e premieres, në rolin e një ushtari spanjol nga vjeti 1520, isha i veshun me jelek me gjoksore llamarine që natyrisht dukej si prej çeliku, me çizme të mëdha e pantallona shumë ngjyrëshe, e në kokë nje helmetë të randë e të frigshme stolisë me pupla. Në dorë mbaja të veshuna doreza me mbulesë metalike. I transformuem në një “monstër” lufte, me të ndigjue “batutën” e pritun u futa me vrull në skenë duke citue me egërsi, me fytyrë nga publiku që kishte mbushë plot e përplot teatrin, frazën time të vetme.

Mandej heshtje. ….S’po ndodhte asgja. ….Pat një pause aq të gjatë sa fillova të mendoj se ishte fundi i dramës dhe pritshe ramjen e siparit, por ai s’ po binte…

…por një lëvizje mjeshtrore e të madhit Moisi, i cili si zakonisht qëndronte afër gropës së suflerit, më bani që të frymoj përsëri. Me disa levizje magjepsëse prej princi të vertetë, Moisiu erdhi drejt meje duke përshpëritur lehtë sa dhe unë mezi e dëgjova:…”më godit… a ndjeve, më godit”… Unë s’po kuptojshe asgja dhe qëndrojshe si i shushatun e fytyra ime kishte marrë një pamje qesharake nën helmeten e shemtueme. Një fishkëllimë e gjeniut sikur me solli në vehte:…”Të thashë që të më godasësh, ti idiot”…

Ah, mendova, goditja ime duhet të jetë “shenja” kur ai duhet të fillojë batuten e tij…., dhe pa u mendue gjatë, e godita. Jo me t’gjithë forcën, por aq fort sa trupi i dobët i Moisiut u lëkund. Por përsëri Montezuma Moisi, duke lëvizë drejt meje, me za të butë më drejtohet: …”Pse s’po më godet fort?”

I çuditur mendova: a thu do të jetë teksti ashtu, që të kërkojë një goditje ma të fortë? Dhe godita, por kësaj herë me të gjithë forcën time prej 17 vjeçarit, me grushtin e mbështjellë me dorezë metalike. Moisiu fluturoj mbi parkmakët e skenës që e mbajtën pa ra në publik…mandej duke u ngrit ngadalë, me sy lutës mu drejtue me fjalët e rolit…: “Me bjer, me godit për vdekje mik”… Atë natë unë, me të gjithë seriozitetin tim, rraha në skenë, sipas të gjithë rregullave të artit, yllin botnor Aleksander Moisiu.

Menjëherë mbas shfaqjes, me za të butë ashtu siç ishte dhe vetë ai, Moisiu mu drejtue: “Herë tjetër lexoje tekstin e dramës”… I skuqun në ftyrë i tregova se e njihja tekstin, por aty nuk shkruhej se duhet ta godisja, që edhe asistent regjisori nuk ma kishte thanë këtë detaj.

Sot, nuk mund të imagjinoj se çfarë unë do ti thojshe një aktori të ri, sikur ai të më rrihte në skenë edhe pse jam ma i fuqishëm e mbi peshen e Moisiut.

Moisiu si Kardinali Richelieu

Një herë, i ftuem në teatrin e St. Polten, Moisiu interpretonte rolin e Kardinalit Richelieu në dramen me të njejtin titull të një autorit françes, që me të drejtë sot asht pjesë e harrueme. Si zakonisht pat vetëm një provë të Aleksandrit me aktorët vendas të cilët e kishin mësuar pjesën përpara. Moisiu i cili ishte ulur qetësisht dhe po vëzhgonte proven, po i tregonte një shërbëtorit që lajmëronte hymjen në skenë të Kardinalit/Moisi, se si duhej ta thonte batuten:…”ndigjo miku im, ti duhet të jesh i kujdesëshëm në këtë lajmërim mbasi Kardinali Richelieu në kohën e tij ishte burri më i randësishëm i kishës, si Papa…më kupton? Mos u ban qesharak, mos të merret goja, mos bëlbëzo ashtu si në provë, por me za të fuqishëm dhe stoik lajmëro: …Shkëlqësia e tij Kardinali Richelieu…, më kupton, fuqishëm për burrin më të fuqishëm të kishës…

Por fjalët e Moisiut banë efektin e kundërt, mbasi aktori/shërbëtor u turbullue shumë nga personaliteti dhe këshillat e Moisiu dhe ndodhi që atë mbramje në shfaqje, ai u fut me rrëmbim në skenë e duke marrë një qëndrim prej statuje lajmëroj me ton të fuqishëm:…Para jush Shkelqësia e tij Papa…

Mbas shfaqjes, i zëmëruem, Moisiu po i fliste ashpër atij. Shërbëtori / lajmëtar, i fyer nga toni i mjeshtrit, reagoj me kambëngulje: ….Çke, pse zemërohesh? Ti vetë më the që ai asht burri më i madh i kishës, …e nji tjetër ma të madh se Papa nuk mund të gjej…

Vjenë, Shkurt 2019

Përfaqësues të lartë të Këshillit Kombëtar të Sigurisë së SHBA në Kosovë

February 27, 2019 by dgreca

Presidenti Thaçi: Me çdo kusht do t’i ruajmë marrëdhëniet me SHBA-në/

-Komunikata nga Presidenca e Kosovës për takimin me përfaqësuesit e lartë të Këshillit Kombëtar të Sigurisë së Shteteve të Bashkuara të Amerikës/

1 ashim siguri

-Presidenti Thaçi i ka siguruar zyrtarët e lartë amerikanë se me asnjë kusht dhe në asnjë rrethanë, Republika e Kosovës nuk do t’i rrezikojë marrëdhëniet ndërshtetërore dhe miqësinë me SHBA-në/

PRISHTINË, 27 Shkurt 2019-Gazeta DIELLI/ Presidenti i Republikës së Kosovës, Hashim Thaçi, bashkë me Kryeministrin e Kosovës, Ramush Haradinaj, sot kanë zhvilluar një takim me drejtorin kryesor për Çështje Evropiane në Këshillin e Sigurisë Kombëtare të SHBA-së, John Erath, si dhe me drejtorin për Ballkan të Këshillit Kombëtar të Sigurisë së SHBA-së, Brad Berkley.Komunikata e dërguar në mbrëmje nga Presidenca bën të ditur se, presidenti Thaçi dhe kryeministri Haradinaj me zyrtarët e lartë të Shtëpisë së Bardhë, John Erath dhe Brad Berkley, kanë biseduar për marrëdhëniet bilaterale ndërmjet Kosovës dhe Shteteve të Bashkuara të Amerikës, për situatën politike në Kosovë dhe rajon, si dhe për dialogun ndërmjet Kosovës dhe Serbisë.Zyrtarët e lartë të Këshillit Kombëtar të Sigurisë së SHBA-së, John Erath dhe Brad Berkley, kanë ripërsëritur qëndrimin e qartë të administratës amerikane që taksa duhet të suspendohet me qëllim që të vazhdojë dialogu dhe përpjekjet për arritjen e një marrëveshjeje gjithëpërfshirëse ndërmjet Kosovës dhe Serbisë.Presidenti Thaçi i ka siguruar zyrtarët e lartë amerikanë se me asnjë kusht dhe në asnjë rrethanë, Republika e Kosovës nuk do t’i rrezikojë marrëdhëniet ndërshtetërore dhe miqësinë me SHBA-në.“Institucionet shtetërore duhet të ndërmarrin sa më shpejt veprime konkrete në përputhje më këshillat miqësore të SHBA-së. Këto vendime duhet të jenë në funksion të ruajtjes dhe forcimit të bashkëpunimit strategjik me SHBA-në dhe me përkushtimin tonë shtetëror për dialog dhe marrëveshje paqësore”, ka thënë presidenti Thaçi./b.j/

-“Kosova është e gatshme për marrëveshje ligjërisht obliguese që rezulton me njohje reciproke në kufijtë ekzistues dhe Kosovën e 17 Shkurtit 2008. Poashtu, është e gatshme për marrjen e të drejtave dhe detyrimeve të anëtarësimit në NATO, Kombet e Bashkuara, BE dhe organizatat tjera ndërkombëtare dhe për marrëdhënie të mira fqinjësore”, tha në takim kryeministri Haradinaj/

1 Keshilli i sigurise

PRISHTINË, 27 Shkurt 2019- Gazeta DIELLI/ Në Prishtinë, në Presidencën e Republikës së Kosovës, sot pasdite përfaqësuesit e lartë të Këshillit Kombëtar të Sigurisë së Shteteve të Bashkuara të Amerikës, John Erath dhe Brad Berkley, janë takuar së bashku me presidentin Hashim Thaçi dhe kryeministrin Ramush Haradinaj.
Komunikata për media e dërguar mbrëmjen e sotme nga Qeveria thekson se, kryeministri Haradinaj në takim ka theksuar se Republika e Kosovës është e angazhuar në mënyrë të pakthyeshme për të forcuar demokracinë dhe institucionet e saj.
“Kosova është e gatshme për marrëveshje ligjërisht obliguese që rezulton me njohje reciproke në kufijtë ekzistues dhe Kosovën e 17 Shkurtit 2008. Poashtu, është e gatshme për marrjen e të drejtave dhe detyrimeve të anëtarësimit në NATO, Kombet e Bashkuara, BE dhe organizatat tjera ndërkombëtare dhe për marrëdhënie të mira fqinjësore”, tha kryeministri Haradinaj.
Më tej, kryeministri Haradinaj ka thënë se Kosova është e vendosur për tregti të lirë brenda rajonit të Ballkanit Perëndimor dhe marrëveshja gjithëpërfshirëse ligjërisht obliguese do të përfshijë edhe rregullimin e kapitullit të tregtisë së lirë në mes të Kosovës dhe Serbisë.

Gjithashtu, kryeministri Haradinaj në takim me përfaqësuesit e lartë të Këshillit Kombëtar të Sigurisë së Shteteve të Bashkuara të Amerikës, John Erath dhe Brad Berkley, ka theksuar se Kosova mbështetet në vlerat e një shoqërie shumetnike, të bazuar në të drejtat e njeriut për të gjithë qytetarët dhe komunitetet e saj, duke vlerësuar se Kosova i mbetet besnik miqësisë së përhershme dhe bashkërendimit të politikave me Shtetet e Bashkuara të Amerikës./b.j/

KESHILLTARI I BASHKISE SE NJU JORK-ut MARK GJONAJ NE KOSOVE

February 27, 2019 by dgreca

Shqiptarët në Ballkan kanë nevojë për njerëzit e tyre në Amerikë/

-Anëtari i Këshillit Bashkiak të Nju Jorkut, Mark Gjonaj dhe delegacionin shqiptaro-amerikan së Kosovë/

-Kryeministri i Republikës së Kosovës, Ramush Haradinaj: Shqiptarët në Ballkan kanë nevojë për njerëzit e tyre në Amerikë. Kisha kënaqësinë të nderojë Mark Gjonaj me dekoratën e Gjergj Kastriotit – Skënderbeut, me motivin e lartësimit të vlerave shqiptare kudo që janë, por veçanërisht në Amerikë

Gazeta DIELLI nga korrespondenti në Kosovë Behlul Jashari/

PRISHTINË, 27 Shkurt 2019/ Në Prishtinë, kryeministri i Republikës së Kosovës, Ramush Haradinaj ka pritur sot në takim anëtarin e Këshillit Bashkiak të Nju Jorkut, Mark Gjonaj dhe delegacionin shqiptaro-amerikan.

Kryeministri Haradinaj, me këtë rast, tha se ka kënaqësinë të nderojë Mark Gjonaj me dekoratën e Gjergj Kastriotit – Skënderbeut, me motivin e lartësimit të vlerave shqiptare kudo që janë, por veçanërisht në Amerikë.

Kryeministri Haradinaj tha se gjatë takimit janë diskutuar tema të ndryshme, nga shqetësimet e punët e Kosovës, punët e shqiptarëve kudo që jetojnë.

“E kemi një situatë festimi më 3 mars, ku shqiptarët votojnë për Këshillin e Tuzit dhe ftojmë shqiptarët të votojnë dhe t’i gëzohen komunës së vet”, tha kryeministri Haradinaj, duke ftuar edhe institucionet e Malit të Zi që t’i gëzohen këtij suksesi të shqiptarëve në Tuz.

Kryeministri Haradinaj tha se shqiptarët në Ballkan kanë nevojë për njerëzit e tyre në Amerikë, që të vazhdojnë të qëndrojnë afër temave të Kosovës në Amerikë.

Ndërsa, anëtari i Këshillit Bashkiak të Nju Jorkut, Mark Gjonaj, tha se është një nder i veçantë prania e tyre sot në Kosovë.

“Pasioni dhe emocionet që kam teksa kaloja në bulevard dhe mbërritja në Prishtinë te ky popull dhe komb i mrekullueshëm është diçka që do ta kujtoj edhe për shumë vite tjera që do të vijnë. Bujaria e kryeministrit Haradinaj dhe çiltërsia e tij janë të jashtëzakonshme”, tha Gjonaj, duke shtuar se dialogu mes tyre dhe kryeministrit Haradinaj do të vazhdojë.

Gjonaj tha se në takimin e sotëm diskutuan për interesin e axhendës nacionale, të ardhmen e Kosovës, veçanërisht raportet mes Kosovës dhe komunitetit të shqiptarëve që jetojnë në Amerikë.

“Faleminderit për mikpritjen tuaj dhe punën që po e bëni dhe punën që do ta bëjmë së bashku në të ardhmen që të mbrojmë historinë, kulturën, njerëzit tanë dhe shqiptarët kudo që jetojnë nëpër botë”, theksoi ai.

Për këtë takim, kryeministri i Kosovës, Ramush Haradinaj ka shkruar në ‘facebook’:

Nder i veçantë ta pres anëtarin e Këshillit Bashkiak të New York City, Mark Gjonaj, dhe delegacionin e shqiptaro-amerikanëve. Në një bashkëbisedë të hapur për zhvillimet në Kosovë, pozitën dhe rolin e faktorit shqiptar në gjeopolitikën ballkanike, u pajtuam se ruajtja e unitetit për të drejtën dhe të vërtetën tonë garanton avancimin e interesave tona në rajon dhe më gjerë. Shqiptarët, si pjesë e vizionit euro-atlantik, janë jetësisht të angazhuar për stabilitet dhe paqe të përhershme. Kosova është zotuar që lidhja dhe dashuria e ndërsjellë e shqiptarëve të forcohet dhe miqësia e përhershme me aleatët të ruhet si pasuri e jona më e çmuar. Për lartësimin e vlerave shqiptare kudo në botë, z. Mark Gjonaj i dhurova Medaljen e Gjergj Kastriotit-Skënderbeut.

Morali Politik i të majtës dhe djegia e mandateve të Opozitës

February 27, 2019 by dgreca

-Këshilla ime për Edi Ramën është: ai duhet të bëhet eremit për të gjetur parajsën e humbur të piktorit, sepse Hitleri, porsa humbi penelin u bë diktator, Musolini sa braktisi penën u bë fashist!

NGA ALFONS GRISHAJ/

Të gjithë e dinë se politika e majtë (shqiptare dhe jo vetëm) nuk ka moral, dhe se komunizmi solli më tepër viktima se Lufta e Dytë Botërore… këtë e kanë mësuar dhe fëmijët. Shkencërisht është provuar se të majtët sjellin kudo diktaturë, varfëri, përçarje, plaçkitje, injorancë. Popujt që e provuan mbi kurriz e hodhën poshtë me neveri sistemin e kalbur të socializmit. Po si ka mundësi që populli shqiptar përsërit ciklin e dalë boje, kur plagët e komunizmit janë stampuar në rrullat e tyre si brazda toke, pasqyrë e varfërisë tejskajshme (penurious)? Populli ynë sakrifikoi gjithë jetën duke djersitur për një pension qesharak (të barabartë me një ditë pune në perëndim) që s’ia mbulon dot as nevojat minimale të medicinës. Pasojat?… Dy breza si parmenda të thyera në mes të arës.

Politika e majtë ngjason me një shportë me vrima që është e pamundur ta mbushësh me ujë. Ndërsa njeriu mundohet tërë jetën për të mbyllur vrimat e shportës, papritmas koha soset…

Njerëzit e mbajnë mend se si Enver Hoxha i hante shokët e vet një nga një. Po tani “Inkuzicioni modern” nuk të ha dot, por të vret moralisht, të vret në tavolinën e bukës. Ashtu siç thonin diktatorët e mëdhenj, Napoleon dhe Stalin që, kur e vret tjetrin moralisht e ke vrarë dhe fizikisht! Njeriut të sotëm i është vrarë shpresa dhe ashtu në kufirin e varfërisë ekstreme… një thes miell dhe 50 euro sot i duken më të mëdha se e nesërmja e sigurtë.

Dikur, Fatos Nano mori Edi Ramën nga një trotuar (gojët e liga thonë bordelo) në Francë dhe e ndihmoi të bëhej ky që është sot. Por ai si trotuaristet ia drodhi Nanos, duke e sakrifikuar atë sikur të ishte një shitës domatesh dhe jo mentori i tij. Më pas, Rama u martua me Ilirin… Martesa tyre theu rekord nëpër TV, duke publikuar unitetin dhe idealin e pathyeshëm rozë. Miqësia e liderëve shkëlqente kudo nëpër fasadat e mureve, trotuareve dhe selinë rozë. Aurora borealis ra dhe mbi shoqëruesit që ndërruan çitakët me xhinsa.

Detashmentët e kuq zëvendësuan yllin me një lulkë rozë… duke u vetquajtur: “Rilindas” (Kur themi “Rilindas” kemi parasysh klasën e krimit dhe oligarkëve dhe jo antarësinë e thjeshtë, të ndershme të PS-së, që disa i kemi dhe miq), të cilët iu qepën si dikur maleve dhe kënetave për ti bërë fusha pjellore. Ashtu të etur si 700 dreqërit e legjendave popullore, mbollën fusha, male e kodra me kanabis, duke gjelbëruar dhe majmur hambarin oligark dhe ngritur lart emrin e Shqipërisë si Kolumbi e dytë.

Kafshatë që s’kapërdihet asht or vlla mjerimi, kur të helmon djalli, s’të shëron dot heqimi! Siç shihet… një “revolucion” oligarkësh pa karar, populli barkthatë dhe qentë me hambar. Mirëpo, Meta nuhati rrezikun e babëzitjes dhe braktisi hambarin, duke e lënë zbuluar Ramën.

Rama, vendosi ta ndëshkonte tradhëtarin e hambarit. Delegoi një nga “delet e buta” (i sprovuar… për pisllëqe të tilla), duke rekorduar shokun për ta diskretituar dhe më pas t’i këndonte një elegji mbi varr. Po ç’t’i bësh se, ai… “shpellari…, maloku i dreqit” ia prishi planet çitaklliut të trotuarit francez. Kjo solli retorikat supersonike për supremaci në hapësirat e hambarit…

Me parullën: “Secili për vete dhe Zoti për të gjithë”, udhëdreqërit e të majtës braktisën popullin në përgjithësi dhe klasën e vet në veçanti, e cila u besoi…, porse mbeti përsëri në mjerim; flamur humbës me të djathtët dhe barkthatë me të “majtët”. Unë nuk besoj se në shekullin XXI ekziston akoma sllogani: “Bar do të hamë dhe Marsizëm–Leninizmin nuk do e tradhëtojmë!” Shpresoj se këtu nuk bëhet më fjalë për besnikëri anakronike të tillë, se atëherë është kohë e humbur për t’i përmendur e jo më të shpresosh në ndryshime thelbësore filozofike – demokratike europiane.

Qëndrimet malevolente të Ramës ndaj opozitës, gazetarëve, të varfërve sollën një epitomë shëmtimi të shtetit dhe demokracisë. Vendosja e Prokurores së Republikës në mënyrë arbitrare qe një akt musolinian që u kontenstua nga pjesa dërmuese e inteligjencës, ligjvënësve dhe popullit shqiptar. Megjithatë ai nuk pyeti askënd, përkundrazi, deklaroi si Musolini në ballkonin e FB, se, drejtësia do vendosej në vend. Dhe drejtësia u vendos allakomunistëshe me mereqep rozë si në kohën e “bac Enverit”: Në burg të pafajshmit, dhe ngritje në detyrë për fajtorët?!

Pra, kjo sjellje apoplektike e Ramës e çoi në kolaps historik Shqipërinë, duke detyruar opozitën të dorëzonte mandatet, një akt (siç thonë disa…) i panjohur në lojën politike demokratike botërore.

Disa kancelari të huaja e quajtën të tepruar dorëzimin e mandateve, por secili në ndërgjegjen e tij dhe hullinë diplomatike është e qartë se, opozita i kishte konsumuar të gjitha format e njohura… Asaj i mbetën veç dy rrugë: të merrte armët për një përmbysje me dhunë, ose të dorëzonte mandatet si shenja më civilizuese në demokracitë e brishta. Ky akt i tregoi dhe popullit se opozita nuk mund të ishte më fasadë e krimit, por njëkohësisht i dha mundësinë pozitës qeverisë të oligarkëve dhe prokurorisë personale të kësaj oligarkie të (hakmerren) vërtetojnë akuzat “e shpërdorimeve të opozitës” në kohën kur ata qenë në pushtet. Tani pozita është e lirë të hetojë “Gerdecin”, “Rrugën e Kombit” e tjerë… Ky është një shans ideal për të vërtetuar propagadën bajate… qoftë dhe sajimet e shpifjet e pozitës. Pas ballafaqimit të fakteve, pozita nuk do ketë më moral të akuzojë më opozitën. Kështu makina propagandistike e gënjeshtrave vdes… bashkë me ta oligarkët e pozitës sotme.

Dhe së fundi, tre mendime :

1- Lëvizja opozitës nuk ka më kthim prapa, por vetëm korrigjimin historik në Shqipëri. Ky është një moment optium që duhet ta shfrytëzojnë me pjekuri dhe largpamësi…, qoftë dhe me dhimbje .

2- Mendoj se klasa e majtë që të gëzojë respektin e të gjithëve duhet riformatuar si fizionomi perëndimore, si forcë përparimtare vitale. Kjo do të ishte në të mirën e Shqipërisë dhe vetë Partisë Socialiste.

3- Këshilla ime për Edi Ramën është: ai duhet të bëhet eremit për të gjetur parajsën e humbur të piktorit, sepse Hitleri, porsa humbi penelin u bë diktator, Musolini sa braktisi penën u bë fashist! Piktorët dhe krijuesit e vërtetë kanë një botë të madhe…, armikun e bëjnë mik dhe mikun vëlla, dhe jo mikun armik dhe vëllaun të huaj.

MALËSORË MË 3 MARS VOTONI PËR TË MARRË FATIN NË DUART TUAJA!

February 26, 2019 by dgreca

Nga Harry Bajraktari*/

Më 3 Mars, të dielën, shqiptarët e Malësisë së Madhe në Mal të Zi do t’u drejtohen kutive të votimit për të zgjedhur përfaqësuesit e tyre legjitim në komunën e Tuzit, e cila pas shumë përpjekjeve politike u themelua në Shtatorin e vitit të kaluar.

Ne Foto:Koalicioni Shqiptar per Komunen e Tuzit/

Këto zgjedhje janë historike, duke marrë parasysh të kalurën e kësaj krahine, e cila është lënë anash nga pushteti, më herët në kohën e komunizmit dhe më vonë pas rënies së tij.

Partitë politike të Malësisë së Madhe të komunës Tuz: Alternativa Shqiptare, Lidhja Demokratike Shqiptare dhe Unioni Demokratik i Shqiptarëve në këto zgjedhje për herë të parë po dalin në një listë të përbashkët (koalicion) për zgjedhjet lokale që do të mbahen të Dielën më 3 Mars. Ky është koalicion parazgjedhor dhe shumë i favorshëm për të marrë në duart e veta fatin e Malësisë së Madhe: zhvillimin ekonomik, ruajtjen e identitetit, zgjërimin e rrjetit shkollor dhe ndaljen e migrimit të shqiptarëve nga kjo krahinë e madhe, e cila përbëhet nga shumë fshatra, të cilat nga mos perspektiva me dekada të tëra braktisën trojet e tyre dhe dolën në botën perëndimore, sidomos në SHBA. Nga regjistrimi I vitit 1981 e deri në regjistrimin e fundit 2011 shihet rënie e numrit të banorëve jo vetëm në Malësinë e Madhe, por edhe në trevat tjera shqiptare siç janë Ulqini, Ana e Malit, Tivari, Plava e Gacia, Rozhaja e lokalitete të tjera shqiptare. Një numër mbi 5% e shqiptarëve është në kryeqytetin e Malit të Zi në Podgoricë.

Komuna e Tuzit përbëhet nga shumica shqiptare, që do të thotë se tani është rasti historik të udhëheqet nga vetë ata. Në vitin 1975 në Tuz u hap gjimnazi në gjuhën shqipe, ku pas kryerjes së tij, shumë malësorë u regjistruan në fakultete të ndryshme në Prishtinë dhe në shkollat e larta në Gjakovë, Prizren e Pejë. Këto kuadro të shkolluara nga Malësia e Madhe, për fat të keq nuk mundën të gjenin punë në trevën e tyre të varfër e të pazhvilluar, andaj u detyruan të emigronin jashtë krahinave të tyre. Malësia e Madhe ka dhënë shumë atdhetarë e personalitete të artit dhe kulturës shqiptare, si Dedë Gjo Lulin, shkrimtarin Martin Camaj e piktorin Gjelosh Gjokaj, i njohur në përmasat evropiane e shumë personalitete të tjera.

Nga kjo anë shqiptare sot ka shumë malësorë të vendosur në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, si në Detroit, New York dhe në shtetet tjera amerikane. Nga këtu, ata në forma të ndryshme kanë ndihmuar dhe mbështetur atdheun, si vendasit e tyre në Mal të Zi, e sidomos kanë ndihmuar lirinë dhe pavarësinë e Kosovës, qoftë duke marrë pjesë në demonstrata në Washington dhe New York pranë OKB-se, qoftë materialisht dhe së fundmi duke marrë pjesë edhe në radhët e UÇK-së.

Pra, kur merret parasysh ndjenja e dashurisë ndaj trojeve tona etnike dhe kontributi i tyre që dhanë malësorët nga SHBA për kombin, një kthim borxhi për ta, do të ishte dalja masive e banorëve të Malësisë së Madhe në votimet e së dielës më 3 Mars. Kësaj thirrje, këtij obligimi, besoj se t’i bahkohen edhe malësorët në SHBA dhe ata që jetojnë në vende të ndryshme të Evropës, dhe që kanë të drejtë vote.

Malësorë, merreni si obligim moral e kombëtar, kudo që jetoni e keni të drejtë vote, të dilni masivisht dhe votën tuaj ta jipni për “Forumin Shqiptar”, përkatësisht për listën zgjedhore “Malësia na Bashkon”, për komunën tuaj Tuzin. Në këtë mënyrë ju votoni për perspektivën tuaj, për zhvillimin ekonomik të Malësisë së Madhe, për krijimin e vendeve të punës, shkollimin e fëmijëve, dhe së fundmi, për lumturinë e familjeve dhe fëmijëve tuaj.

*Autori është veprimtar dhe biznesmen i shquar i Komunitetit Shqiptaro-Amerikan dhe themelues i gazetës Illyria.