Archives for December 2022

Ekspozitë për abetaren shqip (1844-1942)

December 17, 2022 by s p

Akademia e Shkencave dhe e Arteve e Kosovës në bashkëpunim me Bibliotekën Kombëtare të Shqipërisë dhe me Qendrën Kombëtare të Librit dhe Leximit çelën të enjten, më datë 15 dhjetor, ekspozitën retrospektive “Rrugëtimi i abetares shqip 1844-1942”, e cila sjell për herë të parë në Prishtinë ekzemplarë të rrallë të teksteve të abetareve të gjuhës shqipe të personaliteteve dhe figurave të shquara të kombit.
Në fjalën e tij përshëndetëse, kryetari i Akademisë së Shkencave dhe Arteve të Kosovës, z. Mehmet Kraja, tha se “me këtë aktivitet po prezantohet një periudhë 100-vjeçare e historisë së abetares shqipe. Janë mbi 100 vjet të abetares shqip, me një distancë kohore mbi 70 vjet deri në ditët e sotme, kjo nuk është thjesht një e dhënë historike se abetarja shqipe ka një moshë pjekurie gati 180-vjeçare, por më shumë se kaq, reflekton një përpjekje për të gjetur rrugë më të përshtatshme për emancipim të përgjithshëm të një populli të vuajtur, të dëshpëruar, për të gjetur metoda më efikase shkencërisht të mbështetur për nxënësit, për të nxënit e shkronjës shqipe si parakusht i dijes, por edhe i identitetit”, duke theksuar më tej se “abetarja nuk ka qenë asnjëherë te shqiptarët vetëm për të nxënit të shkronjave, por edhe vetëdije për përkatësi”.
Drejtori i Bibliotekës Kombëtare të Shqipërisë, z. Piro Misha, vuri në dukje se “ekspozita lë për të kuptuar dhe vlerësuar rrugën për emancipimin shqiptar. Pjesa më e madhe e abetareve janë shtypur e botuar jashtë vendit, që reflekton për situatën e vështirë që ekzistonte dhe vështirësitë në rrugëtimin e njohjes dhe përhapjen e gjuhës shqipe dhe ngritjes së vetëdijes kombëtare. Ato janë shtypur në Stamboll, Bukuresht, Selanik, Firence apo Vjenë”. Më tej, z. Misha bëri me dije se “‘Ëvetari’ i Veqilharxhit gjen në bibliotekë edhe formatin e tij digjital dhe shumë shpejt do të krijohet edhe katalogu me gjithë abetaret në gjuhën shqipe”.
Ndërkohë, drejtorja e Qendrës Kombëtare të Librit dhe Leximit, znj. Alda Bardhyli, e ka konsideruar ekspozitën si “udhëtimin më të mirë në ndërgjegjen e shqiptarëve që bart punën e madhe për edukimin e brezave. Sipas saj, “ekspozita përmban ngjyrat dhe gjithë punën e madhe për edukim nëpërmjet abetares, si mesazhi më i mirë për pastërtinë e gjuhës në kohën kur çdoherë e më shumë po hyjnë fjalë të gjuhëve të huaja. Abetarja është mjeti identitar i shqiptarëve që ka pasur rol të rëndësishëm në përsosjen e gjuhës shqipe, por në anën tjetër do të doja ta shihja këtë ekspozitë edhe si formë nderimi për të gjitha ato figura që kanë kontribuuar pikërisht për këtë përsosje shpirtërore dhe qytetërimi të shqiptarëve”, përfundoi znj. Bardhyli.
Kjo ekspozitë, e cila vjen nën kujdesin e veçantë të dr. Etleva Domi, zëvendësdrejtore e BKSh-së, sjell për herë të parë në Prishtinë ekzemplarë të rrallë të teksteve të abetareve, që ruhen si një trashëgimi e vyer në fondin arkivor të Bibliotekës Kombëtare të Shqipërisë, duke shërbyer edhe si një kujtesë e kontributeve në botimin e abetareve të gjuhës shqipe të personaliteteve dhe figurave të shquara të kombit. Ato mbajnë për autorë emra të mëdhenj të letrave shqipe, duke nisur me Naum Veqilharxhin e duke vijuar me Kostandin Kristoforidhin, Anastas Kulluriotin, Sami Frashërin, Jeronim de Radën, Luigj Gurakuqin, Nikolla Lakon, Mati Logorecin, Ndre Mjedën, Jani Vreton, Pashko Vasën, Ndoc Nikajn, Parashqevi Qiriazin, Aleksandër Xhuvanin, Ndue Palucën etj., të cilët duhet t’i kujtojmë për kontributin e tyre të jashtëzakonshëm.
Janë rreth 100 vjet rrugëtim të abetares shqip, duke nisur nga abetarja parë e gjuhës shqipe e njohur gjer më sot, ajo e Naum Veqilharxhit më 1844, e cila mendohet të jetë botuar në Bukuresht ose Brail, Rumani, duke shkuar deri në vitin 1942 me abetaret toskërisht e gegënisht, botuar nga Ministria e Arsimit në Firence. Shumica e abetareve të ekspozuara janë shtypur jashtë vendit, çka reflekton edhe situatën e vështirë që ekzistonte në Shqipëri dhe vështirësitë në rrugëtimin e lëvrimin, njohjen dhe përhapjen e gjuhës shqipe dhe ngritjen e vetëdijes kombëtare. Këto abetare janë shtypur në Bukuresht, Konstancë, Athinë, Selanik, Bruksel, Firence, Milano, Vjenë, Paris, Stamboll, Sofje etj. Ndërkohë që abetarja e parë e shtypur në vend është ajo e Shoqërisë “Bashkimi”, shtypur në Shkodër, më 1899.
Ekspozita tërheq vëmendjen e publikut me abetaren e Kostandin Kristoforidhit (1872), ku dallohet struktura bashkëkohore e tekstit dhe krijimtaria letrare e spikatur; të Vasil Rusosë (1877) “Pelasgjika” me alfabet të përzier; të Anastas Kulluriotit me “Abavatar Arbëror” (1882), botuar në Athinë; Gaspër Benusit (1890), botuar në Bukuresht; “Abecedario”-n e Jeronim de Radës, botuar në Koriliano Kalabro, në kuadër të Kongresit të Gjuhës Shqipe, më 1896; “Alfabetaren” e Stambollit të vitit 1879, të Jani Vretos, Sami Frashërit, Koto Hoxhit, Pashko Vasës, botuar nga “Shoqëria e të Shtypurit Shkronja Shqip” me alfabetin e Stambollit, e cila pati përhapje të gjerë dhe u përdor si model për tekstet e gjuhës shqipe; abetaret e Sami Frashërit (1886, 1888, 1900) që u përdorën si tekste mësimore për Mësonjëtoret Shqipe; atë të Jovan Risto Terova (1887), botuar në Bukuresht, e cila kishte fizionominë e një teksti mësimor të mirëfilltë etj.
Ndërkohë që abetarja e parë që botohet në Shqipëri “Abetari i citun prei Shocniet t’Bashkimit”, daton në vitin 1899, në Shkodër, në vitin 1904, në Vjenë, Ndre Mjeda boton “Këndime për shkollë të para”, me karakteristikën që çdo tingull shoqërohej me figurë. Më 1909, në Paris, Nikolla Lako boton “Stërvitjetore për nxënësit shqipëtarë”, më 1909 në Manastir, Parashqevi Qiriazi boton abetaren e saj, e cila shërbeu si tekst mësimor për “Shkollën e Vashave” e hapur në vitin 1891, ku ajo ishte mësuese etj.
Në vitrinat e ekspozitës numërohen edhe mjaft botime të realizuara në Shqipëri, si: “Abetarja” e vitit 1910 në Korçë nga mësuesi i “Mësonjëtores” Ali Korça, “Abetare për Shkolla Fillore” në vitin 1911 në Elbasan nga Dhimitër Paparisto me editor Lef Nosin; “Abetareja shqip” më 1911, po në Elbasan nga Simon Shuteriqi; Ndoc Nikaj në Shkodër, më 1915; Thoma Pano në Vlorë, më 1919; Dhori Koti më 1922, në Korçë, në Tiranë nga Ndue Paluca më 1931 e 1939, Aleksandër Xhuvani e Pertef Pogoni prej vitit 1923-1938, Mati Logoreci etj.
Ekspozita mbyllet me disa botime mbi abetaret shqipe dhe alfabetin e gjuhës shqipe të studiuesve: Xhevat Lloshi, Gjystina Shushka (Cacaj), Shefik Osmani e Njazi Kazazi, Tomorr Osmani, Kujtim Bevapi, Petro Janura etj.

GJERGJ KASTRIOTI i quajtur SKENDERBE : Hero kombëtar i Shqipërisë

December 17, 2022 by s p

Mathew Aref/

Grekët që kur pushtuan vendin e Pellazgëve në shekullin VIII para Krishtit kanë bërë gjithçka për të zhdukur çdo gjurmë të qytetërimit të tyre. Sot ata po përpiqen të zhdukin çdo gjurmë të pasardhësve të tyre të vërtetë : Shqiptarëve të tanishëm që janë një e vërtetë mahnitëse të prejardhjes së tyre pellazgjike. Fatkeqësisht ata nuk ia dolën aspak mirë në krimin e tyre, sepse vetëm gjuha shqipe i mbijetoi dërrmimeve dhe mashtrimeve të tyre të shumta. Greqia duhet dënuar për “krim kundër njerëzimit” jo vetëm që ka maskuar të vërtetën e origjinës mijëvjeçare të Pellazgëve dhe pasardhësve të tyre Shqiptarët (sot ata po sulmojnë edhe heroin tonë kombëtar) dhe se ka lidhur një marrëveshje shkëmbimi me Turqinë pas Luftës së parë botërore e cila konsistonte në “lëvizjen” në Turqi të më shumë se 450.000 shqiptarë nga Epiri (Çameri), të cilët ata i konsideronin jo grek por si myslimanë të islamizuar nga Osmanët për pesë shekuj kundër afro një milion e gjysmë grekësh ortodoksë nga Anadolli, të cilët i instaluan automatikisht në Epir/Çamëri për të bërë botën të besojë se ajo nuk ishte shqiptare.

Grekët jo vetëm që tradhtuan historinë e origjinës së tyre të huaj në Evropë, por ata patën mosbesimin që të mos njihnin pohimet e autorëve grekë (arkaikë dhe klasikë) të cilët autor pohuan njëzëri se Pellazgët ishin paraardhësit e tyre të vetëm dhe jo stërgjyshërit e tyre, por ata na lanë detaje të vlefshme në shkrimet e tyre se mbretërit e parë të Athinës ishin egjiptianët (krh. Herodoti I, 56, 139, 171; VII, 204 / VIII, 44, 53; V, 65; VII, 141; II, 182 / II. , 28, 152, 165, 172.), se mbretërit ose udhëheqësit dorianë (jo populli i nënshtruar që ishte pellazgo-ilirë) ishin semitë (kananejtë alias fenikasit) detaj i konfirmuar në Bibël (1 Makabejtë XII, 1 deri në 23) dhe nga historiani Judeo-Romak Flavius Josephus (Antikitetet Judaike, libri XII – IV, 10- / Kundër Apionit, libri I, 12 – Les Belles Lettres, Paris 1972), se Iliada dhe Odisea ishin poema epike të “Pelazge” të traditës gojore”, se “Zeusi” nuk ishte grek por “Pellazg” (Iliada XVI, 233/236), se Jonianët ishin Pellazgë dygjuhësh të helenizuar, se në poemat epike (Iliada dhe Odisea) gjuha e sotme shqipe (veçanërisht dialekti verior gegë) arrin të deshifrojë shumë fjalë të onomastikës antonime (antroponime, teonime, eponime, toponime, oronime…), etj, etj !!! E gjithë kjo padyshim injorohet ose kalohet në heshtje nga Grekët.

Edhe sot luftojne kot (si Don Kishoti) per te justifikuar nje histori krejtesisht te falsifikuar dhe te manipuluar…dhe sot po pervetesojne edhe heroin tone kombetar “Gergj Kastrioti i quajtur « Skenderbeg » ndersa ne kohen e tij (shek. XV) duke rezistuar dhe mposhtur Osmanët për 25 vjet ! Përveç kësaj, Grekët kërkojnë edhe sot Shqipërinë e Jugut, të cilën e konsiderojnë si pjesë përbërëse e Epirit të Jugut që ndodhet në Greqi !? Ndërsa autori grek “Strabo” (63 p.e.s. / 23 pas Krishtit) pohoi (VII, 7, 1) më shumë se 2000 vjet më parë se as Epiri, as Maqedonia dhe as Trakia nuk ishin kurrë pjesë e Greqisë. Ishin Romakët ata që pas pushtimit të Greqisë në -146 p.e.s., integruan gjeografikisht këto tre rajone pellazgo-ilire. Edhe sot kostumi i tyre i vetëm kombëtar grek (me fustanelle) është ai i “Epirit iliro-shqiptar” që është kostumi i dytë “rajonal” në Shqipëri !!! Çfarë vogëlsie, çfarë turpi, çfarë mashtrimi !!!

Është mashtrimi më i madh në të gjithë Historinë e Njerëzimit : as egjiptianët, as fenikasit (emri i vërtetë : Kananejtë), as Asirianët, as Persianët, për të përmendur vetëm bashkëkohësit e tyre, nuk e kanë maskuar, falsifikuar ose manipuluar historinë e tyre. Ky është mashtrimi më i madh historik i gjithë njerëzimit. Jam gati të debatoj me këdo për të nxjerrë në dritë të vërtetën me prova, argumente, analiza dhe referenca të pakundërshtueshme. Kush kupton t’i vërë gishtin kokës !

Français

GEORGE KASTRIOTI dit SCANDERBEG : Héros national albanais

Les Grecs depuis qu’ils ont occupé le pays des Pélasges au 8e s avant notre ère ont tout fait pour éliminer toutes les traces de leur civilisation. Aujourd’hui ils essaient d’éliminer toutes traces de leurs vrais descendants : les Albanais actuels qui sont la plus éclatante Vérité de leur ascendance pélasgique. Malheureusement ils n’ont pas réussi tout à fait leur crime car seule la langue albanaise a survécu à leurs nombreux massacres. L’on devrait condamner la Grèce pour « crime contre l’humanité » pour avoir non seulement travesti la Vérité des origines millénaires des Pélasges et de leurs descendants albanais (aujourd’hui il s’en prennent à notre héros national) et d’avoir conclu un troc avec la Turquie après la deuxième guerre mondiale ayant consisté à « déplacer » en Turquie plus de 450.000 albanais d’Epire (Çameri) qu’il considérèrent comme musulmans islamisés par les Ottomans durant cinq siècles contre près d’un million et demi de Grecs orthodoxes d’Anatolie qu’ils ont installés d’office en Epire pour faire croire qu’il n’est pas albanais.

Non seulement les Grecs trahissent l’histoire de leurs origines étrangères à l’Europe mais ils ont la mauvaise foi de ne pas reconnaitre les affirmations des auteurs grecs (archaïques et classiques) qui ont unanimement affirmé que les Pélasges étaient leurs seuls prédécesseurs et non leurs ancêtres mais ils nous ont laissé de précieux détails dans leurs écrits comme quoi les premiers rois d’Athènes furent des Egyptiens (cf. Hérodote I, 56, 139, 171 ; VII, 204 / VIII, 44, 53 ; V, 65 ; VII, 141 ; II, 182 / II, 28, 152, 165, 172.), que les rois ou chefs Doriens (pas le peuple soumis qui était pélasgo-illyrien) furent des sémites (cananéens alias phéniciens) détail confirmé dans la Bible (1 Maccabées XII, 1 à 23) et par l’historien judéo-romain Flavius Josèphe (Antiquités judaïques, livre XII – IV, 10- / Contre Apion, livre I, 12 – Les Belles Lettres, Paris 1972), que l’Iliade et l’Odyssée furent des poèmes épiques de « tradition orale pélasgique », que « Zeus » n’était grec mais « Pélasges » (Iliade XVI, 233/236), que les Ioniens étaient des Pélasges bilingues hellénisés, que dans les poèmes épiques (Iliade et Odyssée) la langue actuelle albanaise (particulièrement le dialecte gheg du nord) arrive à décrypter de très nombreux mots de l’onomastique (anthroponymes, théonymes , éponymes, toponymes, oronymes, etc.), etc, etc !!! Tout cela est évidemment ignoré ou passé sous silence par les Grecs.

Aujourd’hui encore ils se battent en vain (comme don Quichotte) pour justifier une histoire complètement falsifiée et manipulée…et ils vont, même, s’approprier notre héros national « Georges Kastrioti dit Skanderbeg » alors qu’à son époque (15e siècle) toute l’Europe l’acclamait pour avoir résisté et vaincu les Ottomans pendant 25 ans ! En outre aujourd’hui encore les Grecs revendiquent le sud de l’Albanie qu’ils considèrent comme faisant partie intégrante de l’Epire du sud situé en Grèce !? Alors que l’auteur grec « Strabon » (63 av. J.-C / 23 après J.-C) affirmait (VII, 7, 1) il y a plus de 2000 ans que ni l’Épire, ni la Macédoine, ni la Thrace n’ont jamais fait partie de la Grèce. Ce sont les Romains qui, après leur conquête de la Grèce en -146 avant notre ère, ont intégré géographiquement ces trois régions pélasgo-illyrienne. Même aujourd’hui leur seul costume national grec (en fustanelle) est celui des « Epirote illyro-albanais » qui lui est le deuxième costume « régional » d’Albanie !!! Quelle mesquinerie, quelle honte, quelle rouerie !!!

C’est la plus grande supercherie de toute l’Histoire de l’Humanité : ni les égyptiens, ni les Phéniciens (nom véritable : cananéens), ni les Assyriens, ni les Perses pour ne citer que leurs contemporains n’ont travesti, falsifié ou manipulé leur propre histoire. C’est la plus grande supercherie historique de toute l’Humanité. Je suis prêt à débattre avec n’importe qui pour faire éclater la vérité avec des preuves, des arguments, des analyses et des références irréfutables. A bon entendeur salut !

Jetohet në dritë, ëndërrohet në errësirë…

December 17, 2022 by s p

Aleksandër Çipa/

Sa e bukur është jeta jo vetëm si jetueshmëri, por më së shumti si realitet i menduar, i projektuar, i fantazuar, i prekur dhe i imagjinuar!

Jeta është e bukur, po aq, kur është e vuajtur. Unë e kam ndier dhimbshëm, e kam vuajtur dramatikisht dhe e kam përjetuar bukurisht, jetën me varfëri, atë të vuajtjes dhe atë të gëzimit dhe haresë.

Shkrimtarët e mëdhenj e kanë pohuar gati njëjtë bashkërisht dhe, ndryshe veç e veç, se jeta me vuajtje është prova më autentike e shpirtit dhe dimensionit njerëzor.

Nuk e dëshmon dot gëzimi, në këtë madhështi, bukurinë, sikundër vuajtja. Letërsi e madhe vjen përherë prej vuajtjeve vetiake të autorëve…

Kombet e vuajtura kanë përherë art të madh.

Popujt e varfër prodhojnë përherë letërsi dhe kulturë të madhe.

Kombi dhe populli im shqiptar i kanë të dyja edhe kulturën edhe letërsinë. Edhe gëzimi, edhe vuajtja, nuk janë një e dhënë e përhershme që mbartet prej së shkuarës në të sotmen dhe të nesërmen.

Ato krijohen, shtohen dhe plotësohen me kah udhëtues nga e ardhmja.

Në brendinë e njeriut, meditimi dhe sidomos proçesi i të menduarit dhe të përjetuarit të kulturës dhe letërsisë në marrëdhënien me jetën, është i pamatshëm, i pallogaritshëm dhe çuditërisht i papeshueshëm.

Nuk ekziston prej motesh mijëra vjeçare, njësia matëse, në të gjitha kombet e kulturat dhe po kaq pamundësisht edhe brenda jetës mijëra vjeçare të kombit tim.

Si një dilemë jo penguese, kjo bashkëshoqëron në udhëtimin moshues, historinë tonë njerëzore dhe veçanërisht atë të kombit tim shqiptar.

Në këtë fat natyral janë bashkëudhëtues gjithë shoqëritë njerëzore.Në një pllakë të vjetër varri në Bregdet, dikur kam lexuar: ” Jeta jetohet në dritë dhe përfundon si ëndërr në natë”.

Në këtë jetë edhe gëzimi edhe vuajtja, shkojnë si ëndërr të cilën, bukur është ta shkruash. Mirë është ta shkruash edhe për kohën e ardhme, kur duke mos qenë, nuk ke mundësi ta rrëfesh.

A Significant Milestone In Renewable Energy

December 17, 2022 by s p

Rafaela Prifti/

Researchers in California are a step closer to creating net energy gain, but there is still a long road ahead.

The historic announcement was made at a press conference on Tuesday by the U.S. Department of Energy. At a news conference, Jennifer Granholm, U.S. Energy Secretary said that the discovery “strengthens our national security, and ignition allows us to replicate certain conditions only found in the stars and the sun.”

According to a report in the Financial Times, this would be the first time scientists have been able to create a fusion reaction that produces more energy than it consumes, a process known as net energy gain. The team at Lawrence Livermore National Laboratory had made some progress previously in achieving fusion reaction. Since fusion occurs at very high temperatures and pressures, it is extremely difficult to control.

For decades, the United States, Russia, France and several European countries are researching methods of harnessing fusion technology.

Researchers in California produced 2.5 megajoules of energy, 120 percent of the 2.1 megajoules used to power the experiment. Despite the historic milestone, there is still a long ways to go before fusion can be viable enough to produce limitless, carbon-free energy that can power houses and businesses.

In order to do that, scientists need to design machinery that can affordably turn the nuclear reaction into sustainable electricity that can be used on the power grid. Also “building devices that are large enough to create fusion power at scale would require materials that are extraordinarily difficult to produce,” scientists say.

While advancing fusion research requires enormous resources and efforts, proponents of fusion see it as an alternative to fossil fuels and the answer to having clean, cheap, renewable energy.

Kosova 15 vjet Pavarësi, Festohet në Vitin e Ri 2023

December 16, 2022 by s p

-Ngjarja e vitit 2022 e Kosovës aplikimi për anëtarësim në Bashkimin Evropian në 15 Dhjetor/

-Kosova nëpër vite…/

Gazeta DIELLI nga korrespondenti në Kosovë Behlul JASHARI

PRISHTINË, 15 Dhjetor 2022/ Ngjarja e vitit 2022 e Kosovës është kjo: Në 15 Dhjetor, Kryeministri Albin Kurti, në emër të Republikës së Kosovës, i dorëzoi Presidencës Çeke të Këshillit të Bashkimit Evropian, në Pragë, aplikimin e Kosovës për anëtarësim në Bashkimin Evropian.

Një ditë më parë në Prishtinë u mbajt ceremonia e nënshkrimit të aplikimit për anëtarësim në Bashkimin Evropian nga Presidentja e Republikës së Kosovës Vjosa Osmani, Kryetari i Kuvendit Glauk Konjufca dhe Kryeministri Albin Kurti.

E në prag të Vitit të Ri Qeveria kosovare në mbledhjen e 112-të këtë dhjetor ka themeluar Këshillin Shtetëror Organizativ për shënimin e 15 vjetorit të Pavarësisë së Republikës së Kosovës dhe 25 vjetorit të Epopesë së Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës.

Në Vitin e Ri 2023 Kosova me Axhendë Shtetërore do festojë jubileun e 15 vjetorit të Pavarësisë së shpallur në 17 Shkurtin historik 2008, pas Ditës së Lirisë – 12 Qershorit 1999, kur nisën të hyjnë forcat paqeruajtëse shpëtimtare të NATO-s, prirë nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës, pasuar me vendosjen e Misionit të Administratës së Përkohshme të Organizatës së Kombeve të Bashkuara.

“Ne, udhëheqësit e popullit tonë, të zgjedhur në mënyrë demokratike, nëpërmjet kësaj Deklarate shpallim Kosovën shtet të Pavarur dhe Sovran”, theksonte Deklarata e Pavarësisë, e cila hartës së botës ia shtoi një shtet, e lexuar nga atëherë Kryeministri Hashim Thaçi, të dielën e 17 Shkurtit 2008 në Kuvendin e Kosovës në mbledhjen e jashtëzakonshme solemne, të nisur në orën 15:00.

Pak para kësaj ore, parase 109 deputetë të pranishëm në Kuvend të votonin në unanimitet shpalljen e Pavarësisë së Kosovës, Presidenti i atëhershëm i Kosovës Fatmir Sejdiu në zyrën e tij, ku na priti në atmosferë feste e përzemërsie në atë kohë drejtorin e përgjithshëm të Agjencisë Telegrafike Shqiptare Artur Kopani dhe mua korrespondentin në Kosovë të kësaj Agjencie Shtetërore-Zyrtare të Lajmeve të Shqipërisë, në intervistën ekskluzive deklaronte se “ne nuk kemi frikë nga e ardhmja” dhe se “nga kjo ditë do të jetë një Kosovë e bekuar”…

17 Shkurti 2008 i Pavarësisë së Kosovës, dita më e madhe shqiptare pas 28 Nëntorit 1912 të Pavarësisë së Shqipërisë, e vlerësuar kështu në faqen e parë të botimit të jashtëzakonshëm festiv të gazetës historike Rilindja, kryeredaktor i së cilës isha, në festën e madhe të gjithë shqiptarëve u përmbyll me fishekzjarret më të shumta e më të shkëlqyera që janë parë ndonjëherë mbi Prishtinë, kryeqytetin e shtetit të ri evropian, të saposhpallur.

Kosova deri tani është njohur nga 117 shtete, ndërsa njohjet e para iu bënë në orët e para – ditën e parë pas shpalljes së Pavarësisë, nga Mbretëria e Bashkuar, Franca, Shtetet e Bashkuara të Amerikës, Turqia, Shqipëria, Afganistani dhe Kostarika.

Dy ditë para se të mbusheshin katër muaj pas 17 Shkurtit të shpalljes së Pavarësisë, në 15 Qershor 2008 hyri në fuqi Kushtetuta e Republikës së Kosovës, e cila ishte miratuar në Kuvend në 9 Prill, dhe që në nenin 1 përcaktonte se,“Republika e Kosovës është shtet i pavarur, sovran, demokratik, unik, dhe i pandashëm”.

Flamuri shtetëror i Kosovës ishte shpalosur që në ditën e shpalljes së Pavarësisë në seancën solemne të Kuvendit, i cili në një seancë të veçantë në 11 Qershor 2008 miratoi edhe Himnin Shtetëror të Kosovës.

Pas shpalljes së Pavarësisë Republika e Kosovës ka vendosur marrëdhënie diplomatike me mëse 90 shtete, është anëtarësuar në më shumë se 60 organizata rajonale, evropiane dhe ndërkombëtare, ka hapur mëse 40 misione diplomatike dhe poste konsullore dhe ka të akredituar ambasadorë jo-rezidentë në rreth 60 shtete.

Vitet më të rëndësishme e më të suksesshme të Kosovës pas shpalljes së Pavarësisë ishin 2010-ta, 2012-ta, së bashku 2015-ta e 2016-ta, dhe 2018-ta.

Në vitin 2010 ishin dy ngjarje shumë të rëndësishme drejt njohjes së plotë ndërkombëtare të shtetit më të ri evropian: Legjitimimi i Pavarësisë së Kosovës nga Gjykata Ndërkombëtare e Drejtësisë në 22 Korrik dhe Rezoluta e 9 Shtatorit e Asamblesë së Përgjithshme të OKB-së, e cila me respekt e merr në konsideratë opinionin e Gjykatës Ndërkombëtare të Drejtësisë.

Kuvendi i Republikës së Kosovës në seancën e veçantë të datës 23 Korrik 2010 ka miratuar solemnisht një deklaratë ku shprehte kënaqësinë dhe aprovimin për opinionin e Gjykatës Ndërkombëtare të Drejtësisë për legalitetin ndërkombëtar të shpalljes së Pavarësisë së Kosovës dhe zotohej për respektimin e tij.

Gjykata Ndërkombëtare e Drejtësisë kishte filluar të shqyrtojë legalitetin e shpalljes së Pavarësisë së Kosovës pasi Asambleja e Përgjithshme e OKB-së kishte miratuar një kërkesë të Serbisë në Tetor të vitit 2008.

Menjëherë pas këtij zhvillimi me rëndësi historike, në një deklaratë të anëtarëve të Grupit Drejtues Ndërkombëtar për mendimin këshillues të Gjykatës Ndërkombëtare të Drejtësisë rikonfirmohej mbështetjetja e palëkundur për pavarësinë e pakthyeshme të Kosovës dhe bëhej thirrje për njohje.

“Grupi Drejtues Ndërkombëtar rikonfirmon mbështetjen e palëkundur të tij për Pavarësinë e pakthyeshme të Kosovës demokratike dhe shumetnike në kufijtë e saj të tanishëm dhe i bën thirrje shteteve tjera që të njohin Kosovën. Ai po ashtu përshëndet përkushtimin e vazhdueshëm të Kosovës dhe progresin e konsiderueshëm në zbatimin e Propozimit Gjithëpërfshirës për Statusin dhe do të vazhdojë të mbështesë Kosovën në punën për realizimin e perspektivës së saj evropiane”, theksohej në deklaratë.

Grupi Drejtues Ndërkombëtar (ISG) për Kosovën, i cili përbëhej nga vendet që e kanë njohur Pavarësinë, ishte formuar më 28 Shkurt të vitit 2008 dhe synonte të orientojë dhe mbikëqyrë zhvillimin demokratik të Kosovës, të nxisë qeverisjen e mirë dhe shumetnicitetin, bazuar në Propozimin Gjithëpërfshirës të emisarit të posaçëm të OKB-së – kryenegociatorit për statusin, Martti Ahtisaari.

Në vitin 2012 Kosova përmbylli fazën e Pavarësisë me Mbikëqyrje Ndërkombëtare dhe hyri në një fazë te re të perspektivës euroatlantike. Në 7 Shtator Kuvendi kosovar miratoi amendamentet në Kushtetutë, të propozuara nga qeveria, që kishin të bëjnë me përfundimin e mbikëqyrjes ndërkombëtare të Pavarësisë së Kosovës.

Në 10 Shtator Grupi Drejtues Ndërkombëtar deklaroi përfundimin e mbikëqyrjes së Kosovës. “Përmbyllja e mbikëqyrjes është vlerësimi më i lartë ndërkombëtar, që i është bërë shtetit të Kosovës pas shpalljes së Pavarësisë”, u vlerësua atëherë.

Më herët, në 2 Korrik 2012 është mbajtur në Vjenë takimi i pesëmbëdhjetë i Grupit Drejtues Ndërkombëtar për Kosovën, i cili “ka konstatuar se Propozimi Gjithëpërfshirës për Zgjidhjen e Statusit është zbatuar në mënyrë substanciale dhe me këtë autorizohen hapat përfundimtarë për përmbyllje të Pavarësisë së mbikëqyrur dhe mbyllje të Zyrës Civile Ndërkombëtare (ICO)”.

Në vitin 2016, në 1 Prill, nisi zbatimi i Marrëveshjes së Stabilizim Asociimit në mes të Kosovës dhe Bashkimit Europian, e nënshkruar në 27 Tetor 2015 në Strasburg dhe e ratifikuar në Parlamentin kosovar pas pak ditësh, në 2 Nëntor. Marrëveshja për Stabilizim Asociim, e cila krijon për herë të parë marrëdhënie kontraktuale me BE-në, është vlerësuar ngjarja më e rëndësishme e Kosovës që nga shpallja e Pavarësisë.

Programi Kombëtar për zbatimin e Marrëveshjes së Stabilizim Asociimit me Bashkimin Europian është miratuar në 10 Mars 2016 nga Kuvendi i Republikës së Kosovës.

Komisioni Parlamentar për Stabilizim Asociim BE-Kosovë për herë të parë është mbledhur në Prishtinë në 16-17 Maj 2016…

Në 2018-tën Kosova u bë me ushtri dhe kjo ishte edhe ngjarje viti dhe shumë e rëndëishme e shtetit të pavarur. Pakoja e tre projektligjeve për Forcën e Sigurisë së Kosovës Ushtri është miratuar me unanimitet në shqyrtim të dytë nga Kuvendi i Republikës së Kosovës 120 anëtarsh me 107 deputetë në sallë në seancën e 14 Dhjetorit 2018.

Pas shpalljes së Pavarësisë së Kosovës në 17 Shkurt 2008, Forca e Sigurisë së Kosovës është aktivizuar nga Janari 2009, kur u deaktivizuan Trupat Mbrojtëse të Kosovës, të cilat lindën nga transformimi i Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës dhe lujtën rolin e tyre shumë të rëndësishëm në nëntë vitet e pas luftës së përfunduar në Qershorin 1999.

Në 2023-tën festohet edhe 24 vjetori i Ditës së Lirisë – 12 Qershorit 1999 kur nisi të hyjnë në Kosovë NATO – forca ushtarake më e madhe planetare, prirë nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Nga kolona e tankeve të para të NATO-s që hynte në Kosovë raportoja për Agjencinë Shtetërore Zyrtare të Lajmeve të Shqipërisë dhe për Radio Televizionin Shqiptar…

Në Kosovë liria po vinte më pak se tre muaj pas 24 Marsit 1999 të fillimit të ndërhyrjes së aviacionit të NATO-s me bombardimin e pozicioneve të forcave kriminale serbe të kasapit të Ballkanit, Milosheviç, i cili përfundoi në Gjykatën Ndërkombëtare për Krime Lufte në Hagë. Lufta e përfunduar kishte bilanc tragjik të masakrave, spastrimit etnik e gjenocidit kundër shqiptarëve: Mëse 12 mijë të vrarë, rreth 6 mijë të zhdukur, shumë prej tyre të groposur në varreza masive, edhe të fshehura në Serbi, e afër 1 milion të dëbuar – shumica drejt Shqipërisë…

Kosovës i vinte era tokë e djegur, forcat serbe ua kishin vënë flakën mëse 400 fshatrave e qyteteve, 120 mijë shtëpive të shqiptarëve…

Lufta përfundoi me Marrëveshjen e Kumanovës (qytet në Maqedoni i banuar edhe me shqiptarë), ndërmjet NATO-s dhe RFJ-së, që u nënshkrua në 9 Qershor e hyri në fuqi në 11 Qershor 1999.

Sekretari i përgjithshëm i NATO-s në atë kohë, Havijer Solana, në 10 Qershor 1999 kishte lëshuar urdhërin për ndalimin e bombardimit dhe Këshilli i Sigurisë së OKB-së miratoi Rezolutën 1244, sipas të cilës në Kosovë u dërguan 37.200 ushtarë të forcës paqeruajtëse e shpëtimtare të NATO-s – KFOR-it nga 36 shtete.

Misioni ishte i ndarë në pesë zona të përgjegjësisë, që i përkisnin KFOR-it Amerikan, Anglez, Francez, Gjerman dhe Italian. Gjenerali britanik Michael Jackson ishte komandanti i parë i forcës paqëruajtëse të NATO-s në Kosovë – KFOR.

Viti 2023 i 15 vjetorit të Pavarësisë së Kosovës vjen për të gjithë shqiptarët kudo edhe me nje fastë tjetër pavarësie pas festës së madhe kombëtare të 110 vjetorit të Pavarësisë së Shqipërisë …

Shqiptarët kanë dy festa të pavarësisë, të Shqipërisë të shpallur në Vlorë në 28 Nëntor 1912 dhe të Kosovës të shpallur në Prishtinë në 17 Shkurt 2008 .

Gëzuar!