dgreca – Page 1870 – Dielli

Kosova pret nga Asambleja në Pekin që të bëhet pjesë e INTERPOL-it

August 6, 2017 by dgreca

Autoritetet në Kosovë presin që gjatë muajit shtator, Kosova të bëhet pjesë e organizatës më të madhe ndërkombëtare të policisë, të njohur me shkurtesën -INTERPOL.Ata konsiderojnë Kosova i ka gjasat mjaft të mira që të pranohet në këtë organizatë. Ministri i deritashëm i Punëve të Jashtme, Enver Hoxhaj, tha për Radion Evropa e Lirë se anëtarësimi në këtë mekanizëm të sigurisë, është i një rëndësie të veçantë.“Kosova do të ishte më efikase në luftën kundër terrorizmit, kundër krimit të organizuar dhe kundër trafikimi të njerëzve. Duke u bërë shtet anëtar i INTERPOL-it, Policia e Kosovës do të kishte qasje në të dhënat e kësaj organizate dhe do të shkëmbente në mënyrë më intensive dhe do të bashkëpunonte më mirë me një organizatë, e cila është në nivelin global“, tha Hoxhaj.Komiteti Ekzekutiv i INTERPOL-it, ka vendosur që aplikimin e Republikës së Kosovës për anëtarësim në INTERPOL, ta vë në agjendën e Asamblesë së Përgjithshme që do të zhvillohet në Pekin të Kinës, nga data 26 deri më 29 shtator 2017.Duke folur nga pozicioni i ministrit të deritashëm, Enver Hoxhaj tha se deri në mbajtjen e Asamblesë së Përgjithshme, mekanizmat përkatës të institucioneve të Kosovës do të angazhohen maksimalisht që kjo çështje të ketë sukses.

Ministri në detyrë, Enver Hoxhaj

“Në politikën e jashtme, e cila është një fushë ku kontesti ndërkombëtar është i ndryshueshme, shpeshherë vendimet nuk varen nga puna jonë, por varen nga qëndrimet e shteteve të caktuara”.“Është vështirë të lëvizet me parametra se a mund të jesh optimist apo pesimist. Unë mendoj se jam një realist dhe optimist se Kosova mund të arrijë një cak të tillë. Kemi mjaft kohë që të punojmë dhe gjatë tetë javëve të ardhshme do të bëjmë një punë të madhe me qëllim që të arrijmë një objektiv të tillë”, deklaroi Hoxhaj.Autoritetet në Kosovë thanë se anëtarësimi i Kosovës në INTERPOL, do të avanconte shumë kapacitetet e vendit në luftimin e dukurive negative dhe do të avancojë dhe fuqizojë shtetësinë dhe subjektivitetin ndërkombëtar të Republikës së Kosovës.Ministri Hoxhaj theksoi se për të qenë pjesë e këtij mekanizmi duhet të plotësohen kriteret, për të cilat Hoxhaj tha se institucionet dhe mekanizmat përkatës i kanë plotësuar tashmë.Hoxhaj tha, po ashtu, se nuk parasheh që në ditën e votimit të ketë ndonjë pengesë, pasi që, sipas tij, Kosova do të arrijë që të marrë votat e mjaftueshme.

“Duhet mbështetja e dy të tretave të shteteve anëtare të INTERPOL-it dhe nuk ka ndonjë numër të saktë. Por, kjo varet nga prania e tyre në takimin ku mbahet në Pekin në fund të shtatorit”.“Ne nuk kemi ndonjë informatë aktuale se shtete të caktuar janë duke lobuar apo kundërshtojnë pranimin e saj. Në pikëpamjen tonë pranimi i Kosovës në INTERPOL është mbi të gjitha e rëndësishme për sigurinë e çdo vendi qoftë në rajon, në Evropë e botë”, u shpreh Hoxhaj.Qeveria në largim e Kosovës, tashmë ka miratuar propozimin e Ministrisë së Punëve të Jashtme për anëtarësimin e Republikës së Kosovës në Organizatën Ndërkombëtare të Policisë, e njohur më shkurtesën INTERPOL. Kosova në prillin e vitit 2015, ka aplikuar për anëtarësim me të drejta të plota në organizatën ndërkombëtare për siguri, INTERPOL.

Nevoja e Kosovës për anëtarësim në organizatën ndërkombëtare policore INTERPOL, sipas ekspertëve të sigurisë, është e madhe, veçanërisht për parandalimin dhe luftimin e krimeve që tejkalojnë kufijtë shtetërorë.Dy institucionet ndërkombëtare të sigurisë, EUROPOL dhe INTERPOL, janë mekanizmat më të rëndësishëm dhe njëra nga detyrat e tyre shtrihet në fushën e bashkëpunimit ndërkombëtar të policisë në luftimin e krimit, të çdo lloji.(Anton Konushevci RFL)

Avancim apo zyrtarizim i gjuhës shqipe?

August 6, 2017 by dgreca

Propozimi-ligji për përdorimin e gjuhëve të bashkësive etnike, ka nxitur reagime me qëndrime të ndryshme, jo vetëm mes partive politike, por edhe ekspertëve të çështjeve juridike dhe politike.

Propozimi i Qeverisë, i cili rregullon përdorimin e shqipes në nivel lokal dhe qendror, si dhe në institucionet e administratës shtetërore, nga Risto Nikovski,njohës i çështjeve politike, vlerësohet si rrënues i karakterit unitar të shtetit, meqë, sipas tij, me këtë ligj aplikohet dygjuhësia në shtet e që bie ndesh me karakterin unitar të tij.“Në fakt, kemi të bëjmë me ligj për përdorimin e gjuhës shqipe, apo me fjalë të tjera shteti bëhet dygjuhësor dhe me këtë po rrënohet karakteri unitar i shtetit, pasi askund në botë nuk ka shtet unitar me dy gjuhë zyrtare. Me këtë do të ketë federalizim të drejtpërdrejtë të shtetit. Dygjuhësia nuk arrihet nëpërmjet përdorimit të gjuhës në qytetet e largëta, por nëpërmjet përdorimit të gjuhës në institucionet qendrore, si në Qeveri, Kuvend e kështu me radhë”, thotë Nikovski.

Propozimi i Qeverisë së Maqedonisë parasheh përdorimin e plotë të gjuhës shqipe, apo siç thuhet të gjuhës që e flasin më shumë se 20 për qind e popullatës, ndryshe nga maqedonishtja, në Qeveri, Kuvend, organet e pushtetit gjyqësor dhe administratën publike.Për dallim nga më parë, tani edhe drejtuesit e seancave, qoftë të Qeverisë apo Kuvendit, nëse janë shqiptarë, ato do të mund t’i udhëheqin në gjuhën e tyre.

Ndryshime janë paraparë edhe në mbishkrimet në nivel qendror që duhet të jenë në dy gjuhë, ndërsa në nivelin lokal gjuha shqipe do të përdoret në të gjitha komunat ku më shumë se 20 për qind e popullatës flasin gjuhë të ndryshme nga maqedonishtja, e që në këtë rast ka të bëjë me gjuhën shqipe, edhe pse nuk saktësohet qartë si e tillë.

Osman Kadriu, profesor i së drejtës Kushtetuese, thotë se zgjidhja e ofruar e avancon në masë të madhe statusin e shqipes, por kjo, sipas tij, nuk mund të nënkuptohet si zyrtarizim i plotë i gjuhës shqipe.“Me këto risi që përfshihen në propozim-ligj, gjuha shqipe nuk do të jetë e barabartë me gjuhën maqedonase, me formën e përdorimit të gjuhës shqipe, nuk do të kemi dygjuhësi në Maqedoni. Përfundimisht, me këto risi që janë të përfshira në draft-ligj, do të kemi vetëm se një avancim të gjuhës shqipe dhe përdorimin e saj në institucione konkrete, por sërish e them se përdorimi i saj do të jetë në nivel të kufizuar, pra assesi nuk mund të flasim se do të kemi gjuhën shqipe të barabartë me maqedonishten në nivel shtetëror”, vlerëson Kadriu.

Por, ndryshe nga ai mendon Mersel Bilalli, njohës i çështjeve politike, sipas të cilit propozimi i Qeverisë nënkupton zyrtarizim të gjuhës, ndërsa çështje tjetër, sipas tij, është ajo se deri në çfarë niveli zyrtarizohet.

“Mendoj se realisht, por edhe shkencërisht, bëhet fjalë për zyrtarizim të gjuhës shqipe, por çështje tjetër është nëse flasim për kapacitetin e zyrtarizimit. Pra, ashtu siç qëndron propozim-ligji mund të them se ka avancim të dukshëm dhe së pari theksohet zyrtarizimi i saj duke cituar amendamenti 5 konform nenit 7 të Kushtetutës, ku thuhet se gjuhë zyrtare është edhe gjuha shqipe dhe alfabeti i saj edhe kjo qëndron në kllapa”.

“Me rëndësi është pika 5 e të njëjtit amendament, i cili për herë të parë zbatohet me ligj, pasi aty tani thuhet se gjuhë tjetër përveç maqedonishtes në organet e nivelit qendror është edhe gjuha shqipe, e cila potencohet si gjuhë që e flet së paku 20 për qind e popullatës në Maqedoni”, konsideron Bilalli.

Zgjidhja e ofruar, e që duhet të miratohet edhe në Kuvend me shumicë të thjeshtë votash, rregullon edhe çështjet e dokumenteve të udhëtimit, të cilat për komunitetin shqiptar do të jepen në dy gjuhë, ndërsa për maqedonasit dhe pjesëtarët e bashkësive tjera vetëm se në gjuhën maqedonase. Përdorimi i shqipes nuk parashihet në valutën shtetërore dhe në uniformat ushtarake.

Për këtë Qeveria ka vendosur që të kërkojë mendim nga Komisioni i Venedikut, nëse kërkesa e tillë e partive shqiptare është në përputhje me Kushtetutën.

Osman Kadriu thotë se një kërkesë e tilla është e panevojshme pasi pavarësisht përgjigjes, megjithatë fjalën përfundimtare mund ta ketë Gjykata Kushtetuese.

“Gjykata Kushtetuese është organ i veçantë dhe ajo asnjëherë, edhe sikur të ketë mendim pozitiv nga ana e Komisionit të Venedikut, pra Kushtetuesja nuk është e obliguar t’i respektojë mendimet e këtij komisioni, prandaj e përsëris se fare nuk ka nevojë të kërkohet mendim për këtë ligj, sidomos për ato çështje, për të cilat mendojmë se do të kërkojmë mendim nga Komisioni në fjalë, e që do të jenë pjesë e ligjit”, shton Kadriu.

Për zbatimin e ligjit pas miratimit të tij, Qeveria ka paraparë themelimin e dy institucioneve, të një agjencie dhe inspektorati, që do të merren me mbikëqyrjen e zbatimit të dispozitave të miratuara. Për moszbatim të ligjit janë paraparë edhe gjoba për institucionet që sillen prej 4 deri në 5 mijë euro.

NA MUNGON NJE UDHEHEQES ME VIZIONIN E RUGOVES

August 6, 2017 by dgreca

Ne gjithe hapesiren shqiptare sot nuk kemi asnje udheheqes qe te frymezon, qe i jep shprese kombit. Dikur e kishim Ibrahim Rugoven./Nga Sadik ELSHANI/ Filadelfia/

Me 25 qershor u zhvilluan zgjedhjet per Kuvendin e Shqiperise (zgjedhjet parlamentare). Dhe si zakonisht dhe qe eshte fare e logjikshme, ne keto zgjedhje fiton nje parti apo koalicion partish, nje krah apo krahu tjeter, “te majtet” apo “te djathtet”, por kurre nuk fitojne kombetaret, nuk fiton kombi, nuk fiton Shqiperia. Arsyeja per kete eshte e thjeshte: Ne shqiperi nuk kemi asnje parti qe ka nje program kombetar, nje platforme, strategji kombetare – parti qe mbron interesat kombetare te Shqiperise dhe kujdeset e lufton per mireqenjen e popullit shqiptar kudo qe jeton ai. Eshte fatkeqesi kombetare qe partite politike kryesore te Shqiperise, si per nga ana organizative, ashtu dhe menyra sesi e ushtrojne veprimtarine e tyre, me teper u perngjajne grupimeve klanore, mafioze. Qe ne fillim dua te sqaroj se nuk i perkas asnje partie, asnje grupimi politik, as ne Shqiperi dhe as ne Kosove. Qysh ne rinine time te hershme jam percaktuar vetem per nje parti: Kombin dhe ideologjine e tij, shqiptarizmin. Gjithmone do ta perkrah ate parti qe vjen ne pushtet me voten e lire, qe punon per kombin dhe jo per interesat e klaneve te tyre. Ngjarjet qe po zhvillohen para syve tane po na deshmojne qart se asnjera nga partite politike kryesore te Shqiperise as qe e çane koken per interesat kombetare, per mireqenjen e popullit.

Shpresat e mia u ngjallen pak me ardhjen e zotit Lulzim Basha ne krye te Partise Demokratike te Shqiperise. Mendova se nderrimi i gardes se vjeter me garden e re ndoshta do te sillte diçka te re ne skenen politike te Shqiperise. Thene te drejten, nuk kam pritur edhe aq shume, por si nje udheheqes i ri, i edukuar ne nje universitet perendimor, ai do te sillte diçka te re ne jeten politike te partise se tij dhe te Shqiperise. Nga zoti Basha eshte pritur qe ai te qendroje mbi nivel dhe jo te leshohet ne nivele te uleta si dikur homologu i tij kur ishte ne opozite, apo paraardhesi i tij. Dikush duhet te beje hapin e pare, levizjet e para per te dale nga ky rreth vicioz qe po ia ze frymen Shqiperise, ta zbuse pak klimen e ashper politike. Eshte pritur qe ai te sjelle energji positive, stil te ri, qasje te reja ne politiken shqiptare. Te perdor gjuhen e kompromisit, bashkepunimit dhe jo gjuhen e perçarjes, grindjes. E di, per tango duhen dy, por dikush duhet te prije.

Por zoti Basha beri te kunderten nga ajo qe pritej prej tij. Partia Demokratike i humbi zgjedhjet e vitit 2013, pastaj edhe ato vendore. Kur ndodh diçka e tille, atehere çdo parti duhet te beje nje analize, autopsi, se pse ndodhi kjo, cilet ishin faktoret qe sollen humbjen e papritur dhe si duhet te menjanohen te metat gabimet qe çuan drejt ketyre humbjeve. Çdo parti serioze, çdo udheheqes serioz do ta bente kete, por ja qe zoti Basha nuk e beri fare. Ne vend se te ndertonte partine, te perpilonte nje program bindes qe do ta gezonte perkrahjen e gjere, ai zgjodhi rrugen e ulet te kacafytjes, grindjes, sharjeve e fyerjeve. Me sharje e fyerje nuk mund ta mposhtesh kundershtarin tend politik, por me pune serioze, veprime bindese, duke ua paraqitur votuesve nje program te detajuar sesi do t’i permbushesh premtimet tua zgjedhore (elektorale).

Zoti Basha nuk ishte pergatitur fare per zgjedhjet e vitit 2017, edhe pse ai e ka ditur qysh ne vitin 2013 se do te kete zgjedhje pas kater vitesh. Ai nuk beri asgje per ta riorganizuar, pertrire partine e tij, per ta ngjallur, shtuar entuziazmin e anetareve te partise se tij. Duke e ndier thelle ne vete se do t’i humbiste zgjedhjet, ai zgjodhi rrugen tjeter: retoriken demagogjike, rrugen e kercenimit, kacafytjes – metoda keto tipike bolshevike. Hapi vdekjeprues ishte ngrehja e tendes (çadres) mu ne qender te Tiranes, duke bllokuar nje nga pjeset me te gjalleruara te kryeqytetit shqiptar. Ai dhe perkrahesit e tij u mbyllen ne çader dhe leshonin deklarata helmuese, duke kercenuar me mosbindje qytetare, lufte vellavrasese, kaos, shkaterrimin e shtetit. Dhe keto veprime po ndodhnin pikerisht ne njezetvjetorin e ngjarjeve te mbrapshta te vitit 1997. E perse? Vetem per t’i arritur (sipas tij) qellimet e tij politike qe perndryshe nuk mund t’i arrinte ne kutite e votimit. Zoti Basha si nje njeri i edukuar ne perendim dhe si ish minister i Puneve te Brendshme duhet ta dinte mire se trazirat fillojne lehte, por nuk mbarojne lehte dhe gjate kohes se zhvillimit te tyre ndodhin shume gjera tragjike, deme njerezore e material. Me keto veprime ai e shnderroi veten e tij ne nje figure tragjiko – komike, per te ardhur keq ta shikoje me sy ne kete gjendje. Eshte per t’u habitur se askush nga perkrahesit e tij nuk i tha se ajo qe ai po bente ishte teper gabim, rruge e verber (qorre) qe nuk te shpie askund, por qe mund te çonte drejt gremines politike, ashtu edhe siç ndodhi ne zgjedhjet e 25 qershorit. Me siguri edhe ai e ka ditur se kjo eshte gabim, por si te dilte tani nga ky qorrsokak?! Nga ky donkishotizem ate e shpetoi marreveshja e 18 majit me kryeministrin e Shqiperise, zotin Rama. Zoti Basha me te drerjte e kritikonte qeverisje e deshtuar te zotit Rama, por qe ja tani ai pranoi te jete pjese e kesaj qeverisje te cilen çdo dite e kritikonte. Hipokrizi e marrezi! Dhe ai mendonte se kjo hipokrizi e marrezi do t’ia zbardhte atij fytyren e marrur. Me kete marreveshje zoti Rama e beri zotin Basha te dukej si njje piun shahu, ndersa vete dukej si mbret (shahu) ne kete loje te çmendur shahu politik.

Pastaj zoti Basha i acaroi marredheniet me figurat kryesore te Partise Demokratike. Tamam si nje figure autoritariane, si nje diktator, ai vete i perpiloi listat e kandidateve per deputete, duke futur emra te panjohur dhe duke i eliminuar figurat kryesore qe kishin dhene ndihmesen e tyre ne ngritjen e kesaj partie. Ky refuzim, kjo mosperfillje solli edhe perçarje ne Partine Demokratike, demoralizimin e anetaresise dhe perkrahesve te tyre qe si rrjedhim pati humbjen katastrofike te Partise Demokratike ne zgjedhjet e 25 qershorit. Sikur edhe nje bari te ishte ne krye te Partise Demokratike nuk do te ballafaqohej me kete humbje katastrofike. Zoti Basha çdo gje e beri ashtu siç nuk duhej bere. Me veprimet e tij ai u tregua se nuk eshte nje drejtues, strategjist, udheheqes i mire, udheheqes largpames.

NJe udheheqes serioz e i ndergjegjshem merr pergjegjesi per veprimet, deshtimet e veta dhe nuk i fajeson te tjeret.Ne vendet perendimore nje udheheqes qe do te pesonte nje humbje te tille te thelle, menjehere do te jepte doreheqje. Kryeministri i Britanise se Madhe, David Cameron, dha doreheqje pas rezultatit te Brexit-it. Askush nuk duhet ta kryqezoje zotin Basha per veprimet e tij, por edhe askush nuk duhet te na paraqese ate si nje udheheqes te rralle siç bejne disa servile e militante te partise se tij. Ne nje shkrim te saj, dr. Albana Deda e quan Bashen “investim serioz kombetar”, “personalitet shume serioz politik”. Por realiteti tregon dicka tjeter: Zoti Basha mund te jete nje aparatçik, byrokrat i mire, por jo nje udheheqes, prijes i mire. Ai po te kishte nje fije ndergjegje do te jepte doreheqje dhe jo te kandidohej e te zgjidhej perseri kryetar i Partise Demokratike. Ne kete çast ai eshte nje politikan i lenduar, qe nuk gezon autoritet dhe si i tille nuk mund te jete nje prijes i pershtatshem per te vazhduar udheheqjen e partise, per t’u ballafaquar me sfidat neper te cilat eshte duke kaluar partia e tij. Percaresi nuk mund te jete bashkues i partise. Me sjelljet e tij zoti Basha po deshmon se eshte nje poltikan tipik ne kuptimin negativ te kesaj fjale, qe kujdeset vetem per veten e tij. Nese zoti Basha e do partine e tij, nese e do Shqiperine, atehere ai duhet te jepe menjehere doreheqje nga pozita e kryetarit te Partise Demokratike dhe t’ua leshoje rrugen te tjereve. Me kete veprim ai do te sillte diçka te re ne politiken shqiptare: ndjenjen e pergjegjesise dhe venjen e interesave kolektive, kombetare, mbi ato vetjake (personale).

Ne kete shkrim u perqendrova ne figuren e Lulzim Bashes, sepse siç theksova ne fillim, nga ai eshte pritur shume, eshte pritur te sjelle dicka te re ne politiken shqiptare. Ndersa per qeverisjen e zotit Rama para dy vitesh (gusht, 2015) kam botuar nje shkrim ne gazetadielli.com me titull: “Shkelqimi i Kryeministrise dhe mjerimi i popullsise – qeverisje kozmetike”, ku nder te tjera kam thene: “Kandidati Rama premtoi edhe sherbim/sigurim shendetesor falas, por tani Kryeministri Rama as qe e ze ne goje kete çeshtje. Gjate ketyre dy viteve te fundit nuk eshte ndertuar asnje veper madhore ne shkalle kombetare. Siç u njoftua diteve te fundit ne shtypin shqiptar, edhe grumbullimi i te ardhurave nga tatimet dhe doganat jane nen nivelin e parashikuar. Krimi ne rruge, krimi ekonomik, krimi i organizuar, pasiguria e qytetareve, korrupsioni i larte jane duke ia zene frymen shoqerise shqiptare. Kanabisimi i Shqiperise eshte nje dukuri mjaft shqetesuese, shume e rrezikshme (fjali e shtuar tani). Por qeveritaret tane nuk shqetesohen fare, ndoshta atyre keto dukuri shume negative u duken krejt normale! Ujku do mjegull, thote nje fjale e urte.

Me premtime te zbrazeta (boshe), me deklarata demagogjike, me arrogance e injorance, nuk mireqeveriset vendi. Deshiroj qe çdo qeveri shqiptare te jete e suksesshme, sepse kur deshton qeverisja e mire, deshton Shqiperia, vuan populli. Askush te mos i ferkoje duart e t’i gezohet deshtimit te nje qeverie, sepse kembana bie edhe per ta”.

Philadelphia, 6 gusht, 2017

Sadik Elshani eshte doktor i shkencave te kimise dhe veprimtar i bashkesise shqiptaro – amerikane.

VONESAT E KOSOVES

August 6, 2017 by dgreca

KOSOVA, VONESA PAS ZGJEDHJEVE/

-Kosova gati 2 muaj pas zgjedhjeve, nuk dihet kur do përfundojë konstituimi i Kuvendit e zgjedhet qeveria/
-Marrëveshjet u dhanë fund vonesave pas zgjedhjeve të 17 nëntorit 2001 e të 8 qershorit 2014/

-Presidenti i parë i Kosovës nën okupim në kohën e Lëvizjes për Liri e Pavarësi dhe i Kosovës së pasluftës në liri, Ibrahim Rugova, deklaronte: “Çdo ditë ne duhet të zgjohemi me një mendim të bukur: ‘Çfarë të mire mund të bëjmë sot për Kosovën?’”/

PRISHTINË, 6 Gusht 2017-Behlul Jashari/ Nuk dihet kur do vazhdojë e përfundojë seanca konstituive e Kuvendit të Kosovës të zgjedhjeve të parakohshme të gati para dy muajve – 11 qershorit 2017, ndërsa për javën e ardhshme është paralajmëruar një takim i partive parlamentare.

Seanca konstituive e Kuvendit të Kosovës nisi në 3 gusht paradite me vonesë dhe vijoi me tre pushime dhe një ndërprerje në mesditë, pastaj e ftuar për në orën 15:00 për vazhdimin që u bë i pamundur nga mosardhja e deputetëve të koalicionit parazgjedhor PDK-AAK-Nisma. As në 4 gusht nuk vijoi seanca meqë vijoi mungesa e deputetëve, ndërkohë që vetëm gjysma e tyre kishin ardhur në sallën plenare të Kuvendit të Kosovës.

Në axhendën trepikëshe të seancës u përfundua e para – Formimi i Komisionit të përkohshëm për verifikimin e kuorumit dhe të mandateve të deputetëve, si dhe e dyta – dhënia e betimit të deputetëve, ndërsa vazhdon vonesa për të tretën, shumë të rëndësishme për konstituimin – Zgjedhja e kryetarit të Kuvendit dhe e nënkryetarëve të Kuvendit.

Pas këtyre zhvillimeve, në 4 gusht në mesditë, lidhur me vazhdimin e seancës konstituive u mbajt takim konsultativ i përfaqësuesve të subjekteve politike parlamentare, i ftuar e drejtuar nga deputeti më i vjetër kryesues i seancës konstituive të Kuvendit të Kosovës.

“Pas diskutimeve, u vendos që të mërkurën, në 9 gusht, në orën 10:00, të mbahet një takim i ngjashëm konsultativ, përkitazi me vazhdimin e seancës konstituive të Kuvendit”, theksonte deklarata zyrtare dërguar nga Kuvendi.

Takimi konsultativ u pasua edhe me deklarata dërguar në formë komunikatash nga partitë parlamentare.

Partia Demokratike e Kosovës deklaroi se, asnjëherë nuk është udhëhequr prej mendësive bllokuese dhe deri më tash ka lëshuar rrugë shumë herë, duke lënë anash interesin partiak në dobi të ruajtjes së unitetit dhe interesit të shoqërisë dhe shtetit tonë.

“Si subjekt politik, për ta shmangur krizën politike, ne e kemi bërë publike edhe ofertën tonë, e cila është vetëm në shërbim të krijimit sa më të shpejtë të institucioneve dhe në asnjë mënyrë nuk do të bëhet për të kënaqur animozitetet individuale apo partiake të të tjerëve”, theksoi PDK.

Lideri i kësaj partie, Kadri Veseli, kandidat për kryetar Kuvendi i koalicionit fitues të zgjedhjeve PDK-AAK-Nisma, një ditë para komunikatës partiake, në një intervistë televizive deklaronte se do të ofronte një kandidat tjetër për kryeparlamentar nëse do të votohej brenda ditës në seancën konstituive udhëheqja e Kuvendit dhe qeveria e Kosovës me kryeministër Ramush Haradinajn dhe për këtë u bënte thirrje publikisht koalicionit LDK-AKR-Alternativa dhe Lëvizjes Vetëvendosje, partisë me numrin më të madh të deputetëve.

Reagimi i Lëvizjes Vetëvendosje ishte i menjëhershëm duke theksuar se, “e përshëndesin tërheqjen e Veselit nga kandidatura për kryeparlamentar” dhe se “ka qenë koha e fundit për reflektim”.
Por, vijonte deklarata e VV-së, sa i përket kërkesës që ne ta votojmë Haradinajn, ne nuk mund
të bëjmë marrëveshje me Veselin.

“Është Veseli ai që ka marrëveshje me Haradinajn. Pas dështimit të Haradinajt për të formuar qeverinë, radha
i kalon të nominuarit tonë”, përfundonte deklaratën Lëvizja Vetëvendosje.

Po në 4 gusht, në takimin e Kryesisë së LDK-së është diskutuar për zhvillimet e fundit në vend, posaçërisht rreth seancës konstituive të Kuvendit.

“Kryesia e Lidhjes Demokratike të Kosovës, vlerëson se Kosova nuk ka kohë dhe nuk mund të përballojë gjendjen pa institucione dhe se çdo ditë e humbur pa institucione është humbje për qytetarët e Kosovës. LDK i bën thirrje tërë spektrit politik që secili të merr përgjegjësitë e tyre politike dhe t’i ushtrojë ato konform Kushtetutës dhe vendimit të Gjykatës Kushtetuese rreth seancës konstituive, duke mos i bllokuar institucionet”, theksonte deklarata e dërguar.

Ndërsa, Lista Serbe deklaronte se “si parti politike e përgjegjëshme” me pjesëmarrjen në seancën konstituive të Kuvendit të Kosovës në 3 gusht “tregoi se nuk dëshiron të frenojë formimin e institucioneve, të cilat duhet të zgjidhin problemet e qytetarëve”.

Ndërsa për mospjesëmarrjen në vazhdimin e seancën në 4 gusht, Lista Serbe theksonte se me këtë “japim hapësirë që partitë shqiptare të gjejnë numër të mjaftueshëm votash për vazhdimin e punës së parlamentit”.

Vetëm koalicioni PDK-AAK-Nisma, si fitues i zgjedhjeve, sipas një vendimi të para tre viteve të Gjykatës Kushtetuese të Kosovës, ka të drejtën e propozimit të kryetarit të Kuvendit, por për ta zgjedhur me 39 mandatet që i ka dhe përkrahjen e siguruar nga deputetë e subjekte tjera parlamentare duket nuk ka numrin e duhur të votave, së paku 61 nga 120 anëtarët e parlamentit, 100 prej tyre shqiptarë e 20 të komuniteteve pakicë.

Mungesa, të paktën edhe e një vote, u pa gjatë zhvillimeve të seancës konstituive në 3 gusht. Pas betimit të deputetëve, koalicioni fitues i zgjedhjeve PDK-AAK-Nisma, i cili erdhi me vonesë në seancë, kërkoi 2 orë shtyrje të pikës së tretë të axhendës që është zgjedhja e kryetarit dhe e nënkryetarëve të Kuvendit. Ky propozim u rrëzua me barazim votash, pro 60 edhe kundër 60. “Kur është rezutati i barabartë propozimi bie poshtë dhe nuk aprovohet”, tha kryesuesi i seancës, deputeti më i vijetër, Adem Mikullovci, nga Lëvizja Vetëvendosje që po ndihmohej nga deputetja më e re, Teuta Rugova e LDK-së, e cila votoi pro propozimit të koalicionit PDK-AAK-Nisma, e vetmja nga 61 deputetët e VV-së (32) dhe koalicionit LDK-AKR-Alternativa (29).

Pas kësaj, deputetët e PDK-AAK-Nisma lëshuan sallën e seancës, më pas edhe të tjerët dhe mbeti e paqartë se kur do vijonte seanca konstituive e Kuvendit të Kosovës, e papërfunduar, kur do votohet për kryeparlamentarin, kryeministrin…

Në votimet në konstituimin e Kuvendit dhe për zgjedhjen e qeverisë, si dhe në vendimmarrje tjera parlamentare, pjesë e rëndësishme e procesit janë edhe 20 deputetët e komuniteve pakicë në Kuvendin e Kosovës. Komuniteti serb ka 10 vendet e garantuara, 9 të Listës Serbe dhe 1 të Partisë së Pavarur Liberale, ndërsa edhe 10 deputetë janë të komuniteteve tjera pakicë.

Një muaj para zgjedhjeve të parakohshme parlamentare, në 10 maj, Kuvendi i Kosovës u vetëshpërnda me kalimin me shumicë votash, të opozitës e edhe të partisë më të madhe të maxhorancës – PDK, të mocionit të mosbesimit për qeverinë e udhëhequr nga LDK, të zgjedhur në 9 dhjetor 2014 në Kuvendin kosovar të konstituuar një ditë më parë me vonesë gjashtë muajshe pas zgjedhjeve të 8 qershorit.

Atëherë, pas gjysëm viti humbje kohe, marrëveshja për koalicion e dy partive më të mëdha kosovare, PDK e LDK, i dha fund situatës së “ngrirë” dhe mundësoi konstituimin e Kuvendit e zgjedhjen e qeverisë së Kosovës.

LDK e PDK, që pas zgjedhjeve të para 3 viteve u bënë së bashku partnerë në qeverisjen e Kosovës, janë historikisht edhe partitë e rivalitetit më të madh politik në të gjitha zgjedhjet. Por, me koalicionin që bënë, treguan edhe se më shumë se rivale janë shtetndërtuese.

Edhe pas zgjedhjeve të para parlamentare në Kosovën e lirë nga qershori 1999 që u mbajtën në 17 nëntor 2001 kishte vonesë, rreth 3 muaj e gjysmë, për zgjedhjen e presidentit e të qeverisë. Vonesa dhe humje kohe kishte derisa u arrit marrëveshja dhe në 4 mars 2002, Kuvendi i Kosovës, për vetëm 45 minuta seancë, në një atmosferë të mrekullueshme, e bëri Kosovën me të gjitha institucionet e zgjedhjeve të përgjithshme: President i Kosovës u zgjodh Ibrahim Rugova (LDK), kryeministër i Kosovës – Bajram Rexhepi (PDK).

Presidenti i parë i Kosovës nën okupim në kohën e Lëvizjes për Liri e Pavarësi dhe i Kosovës së pasluftës në liri, Rugova, deklaronte: “Çdo ditë ne duhet të zgjohemi me një mendim të bukur: ‘Çfarë të mire mund të bëjmë sot për Kosovën?’”. Kështu e citonte në 5 mars 2002 në kryetitull gazeta tradicionale e Kosovës Rilindja, për të cilën lideri historik Rugova ka folur menjëherë pas zgjedhjes President.

Në Kosovë, zgjedhjet e parakohshme parlamentare të 11 qershorit 2017 ishin të gjashtat në liri, të tretat pas pavarësisë së shpallur në 17 Shkurtin historik 2008 të njohur deri tani nga 114 shtete anëtare të OKB-së, ndërsa u zhvilluan tre vjet pas zgjedhjeve të kaluara që ishin poashtu të parakohshme pas vetëshpërndarjes së Kuvendit.

Kur tingujt e një fizarmonike kthehen në tinguj kujtese

August 6, 2017 by dgreca

Mbi filmin e Fuat Memellit “Njeriu që mposhti errësirën me tingujt e fizarmonikës” kushtuar muzikantit Hakifejzi Tarrelli/Nga Namik Selmani/
Në këtë kohë ku të gjithë kemi rënë në grackën e trishtuar të poezimanisë dhe kur poezia po ndjen dhe rënien e cilësisë artistike, një lajm i bukur na vjen nga Devolli. Këtë radhë kineasti mjaft i njohur, poeti, skenaristi, artisti i gjithanshëm Fuat Memelli, na jep një vepër të bukur filmike.

1 mase Një gjetje artistike nga ato që ai i lë të zgjuara përherë interesin e shikuesve dhe jetëgjatësinë artistike, duke i shërbyer më shumë së ardhmes. Ende dhe sot filmi që ai ka bërë para disa vitesh për Devollin, është një ndër më të mirët filma dokumentarë për këtë krahinë për shumë vite të tjera që do të vijnë. “Njeriu që mposhti errësirën me tingujt e fizarmonikës” është nga dokumentarët më të fundit kushtuar një prej figurave të njohura të muzikës te kesaj treve e me gjere, muzikantit të verbër, Hakifejzi Tarelli.

Ai sjell dashurinë, pasionin dhe përkushtimin e një prej artistëve të muzikës devollite. Tarelli një muzikant autodidakt, ndonëse i verbër ka lënë gjurmë të pashlyera në festivalet folklorike e aktivitete të tjera, në Devoll e më gjerë. Për kontributin që ai dha në lëmin e muzikës, është vlerësuar me urdhërin “Naim Frashëri” pas vdekjes, nga Presidenti i Republikës. Dokumentari është një krijim i gazetarëve të apasionuar Fuat Memelli dhe Kosta Naka. Fuat Memelli një gazetar i njohur i RTSH, aktualisht në pension, është kujdesur edhe për kameran dhe regjinë. Dokumentari u shfaq dy herë në Devoll, në fshatin Braçanj që është vendlindja e muzikantit Hakifejzi Tarrelli si dhe në qytetin e Bilishtit. Pjesëmarrësit që e morën fjalën në promovim, vlerësuan punën e realizuesve, të cilët me pasion e përkushtim, brenda një kohe të shkurtër sollën të gjallë Hakifejziun, muzikantin me të shquar të Devollit.

>>> Filmi ka një historik të veçantë. Që 16 vjet më parë, Fuati pergatit një kronikë për një fizarmoniçist të verbër. Një artist të tastierës që shoqëronte aktivitete të ndryshme, në mbrëmje të ndryshme rinore e sidomos kur në Devoll vinte kryepoeti i Devollit dhe i Shqipërisë, Dritëro Agolli. E pra një ngjizje e tillë e linte si i thonë fjalës, të pagjumë Fuat Memellin. Poetin dhe regjisorin e dhjetra filmave, fituesin e disa çmimeve, shqiptarin e mirë që jeton mes Bostonit, Devollit dhe Tiranës .
>>> Duket se ishte risia më e bukur që kishte atë dite Bilishti, qendra e Devollit kur u promovua premiera e dokumentarit.
>>> Një film që vuri në provë edhe fjalën e mençur të Kosta Nakes që është bashkëskenarist i filmit.
>>> E më tej çdo gjë flet për Fuatin. Ai është regjisori, ai është operatori, ai është ideatori. Nuk e quante të kryer detyrën Fuat Memelli pa e mbaruar këtë film dhe pa e promovuar atje mes bashkëfshatarëve dhe miqve të vetë artistit të fizarmonikës.
>>> Filmi ndjek linjën tradicionale të rrëfimit artistik. Vijnë njëri pas tjetrit para mikrofonit njerëz të thjeshtë, artistë, familjarë të artistit të verbër të fizarmonikës, motra, vëllai. Të tillë janë Nexhmi Tarrelli, Oliver Topçiu, Pellumb Agolli, Miço Palloi, Febi Kanina, Endri Fifo, Zhaneta Tarrelli, Nafiz Babi, Kujtime Babi, Destan Dangellia, etj. Është një Devoll i tërë që flet për të. Vetë Fuati ka shfrytëzuar edhe arkivin e tij filmik me disa xhirime të këtij artisti kur ai jetonte , te cilat i ka vënë në filmin e paraqitur.
>>> Është shumë me vend dhe e harmonizuar muzika e filmit. Vetë filmi ka dhe disa pjesë të ekzekutuara nga artisti i verbër.
>>> Zëri i ngrohtë dhe i mrekullueshëm i folesit Xhelil Aliu, pa dyshim që ia ka ngritur shumë vlerat. Po kështu edhe montazhi i Esmerlada Sulës është shumë funksional në varësi të idesë dhe të skenarit . Në qendër të filmit janë intervistat që shumë miq kanë dhënë për jetën aktivitetin e këtij artisti. Edhe pse filmi është me një kohë relative të shkurtër, ai ka dhënë shumë detaje artistike si udhëtimi në rrugë që përkon me kujtesën që ka krahina për te. Është bari që e rreh era e Devollit dhe që të jep përshtypjen e një dallgëzimi tingujsh. Janë çatitë e kuqe të Devollit. Me shumë art është vënë dhe jë valle e fëmijëve devollinj që interpretohet me virtuozitet.
>>> Jo vetëm kujtesa artistike për këtë muzikant por edhe përpjekjet për të realizuar një film te bukur dokumentar, janë masa më e madhe e vlerësimit për kineastin Fuat Memelli.