Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Një udhëtim i pamundur!

by

NGA ALMA LIÇO/

Belësh, 25 Dhjetor 1970\Autobuzi u ndalpërbri një lokali që mezi dallohej nga degët e dy shelgjeve që vareshin mbi çatinë dhe dritaret e tij. Në pjesën e pasme, ngjitur me tështrihej i përgjumur liqeni, i cili për shkak të shiut që atë ditë rridhte pa pushim, ishte ngjyrosur në gri. Vende, vende mjegulla dukej sikur e bënte atë njësh me retë që vareshin nga qielli. Përvajshëm ato shkarkonin lotët e tyre të pashtershme që pluskonin mbi sipërfaqe e krijonin rrathë që hapeshin e treteshin. Ndonëse udhëtimi në atë rrugë gjoja të asfaltuar, plot me dëmtime e gropa më kishte pështjelluar pa masë, mblodha veten dhe ndihmova gjyshen time të ngrihej nga sedilja e saj. Pasi mora edhe çantën e vendosur mbi kokat tona, pritëm rradhën për të zbritur. Njëra nga shkallët prej llamarine e atij autobuzi të vjetër ishte e çarë dhe gjyshja mënd u rrëzua teksa zbriste. E mbajti për fat njëpasagjer që kish dalë para saj. Pasi e falënderuam përzemërsisht, të zëna për krahu, hymë në lokalin gjithashtu të ftohtë, si gjithë ambienti rreth e rrotull atë mëngjes dimri.Tavolinat e lokalit ishin pothuaj të mbushura me klientë, të cilët seç rrufisnin në pjata të mbushura me një lloj lëngu ngjyrë kafeje tëkuqerremtë, qënuk e dija se çfarë ishte. Kishte dhe nga ata që pinin kafe ekspres, shoqëruar me cigare e ndonjë gotë raki. Tymi i llullave kish mjegulluar tërë ambientin dhe kudo qelbej era alkol e duhan. Për fat, gjetëm një tavolinë të lirë diku nga fundi dhe zumë vend në të.

Ndërsa kudo atë ditënë botën e krishterë festohej dita e madhërishme e lindjes së Krishtit, në Shqipëri as që guxohej të përmendej kjo gjë. Ishte herezi. Për shkak të moshës ende të mitur, njohuritë e mija rreth besimeve fetare ishin shumë të cekëta, pasi për to flitej fshehurazi, me zë të ulët në familje, apo mes miqsh të ngushtë.Qindra klerikë kishin përfunduar pas hekurave e po vuanin mizorisht në burgjet e komunizmit, për shkak të vokacionit dhe aktivitetit fetar të tyre. Kisha parë si kremtohej kjo festë në Romë, në një nga rastet e rralla të mundësisë për të ndjekur televizionin italian. Isha mrekulluar nga mesazhet e paqes dhe dashurisë që u përcollën në atë kremtim dhe nuk arrija të besoja se përçuesit e kësaj fryme në Shqipëri ishin dënuar e masakruar. Teksa po përpiqesha të përfytyroja dhimbshëm martirizimin dhe keqtrajtimin qëkishin pësuar, si për ironi në një kënd të lokalit dallova një slogan ku shkruhej: “Feja – opium për popullin”.

Ishte koha e pushimevedy javore të semestrit të parë tëatij viti shkollor dhe unë mezi kisha pritur t´i kaloja ato me familjen time në fshatin e internimit. Prindëtmë kishin rikthyer atë vit të jetoja me gjyshen në Tiranë, dhe ishte e para herë që unë ndahesha kaq gjatë me ta. Katër muaj pa i parë. Sa mall ndjeja. Por ndërkohë nuk dëshiroja aspak që gjyshja të mbetej e vetme gjatë mungesës time dy javore. Ju luta, ju përgjërova të vinte me mua në fshat, dhe të ktheheshim sërish sëbashku nëTiranë. Pas hezitimesh dhe kundërshtish të arsyeshme për vështirësitë e paparishikueshme të rrugës, për më tepër në mes të dimrit, më në fund arrita ta bind të vinte me mua.Madje për tërritur shancet e mundësive dhe për tëpatur tërë ditën përpara në rrugën e pasigurtë që na çonte në fshat, fjetëm një natë në qytetin e Elbasanit. Gjyshja kishte shume të afërm që banonin në atë qytet.

Kur mbërritëm nëBelësh, ishte ora 10 e mëngjesit. Në mungesë tëpërhershme tënjë mjeti publik, lipsej të ishim të vëmendshme se mos ndonjë automjet rastësor udhëtonte në drejtim të Dragotit.Kështu quhej fshati ku ishte internuar familja ime. Ndodhte shpesh të mos kishte një të tillë dhe jo rrallë na duhej të udhëtonim rreth katër orë në këmbë, në atë rrugë të pashtruar, që në ditët me shi bëhej akoma mëe pakalueshme. Sakaq u afrua kamerierja dhe na pyeti çfarë dëshironim të merrnim. Meqenëse nuk shërbehej çaj, porositi vetëm gjyshja një kafe. Ndonëse mundohej ta fshihte, kuptohej qartazi se sa e preokupuar ishte për aventurën e paparashikueshme që na priste atë ditë dimri aspak premtuese, me shi.

Disa tavolina me tutje dallova një mik të familjes, banor të fshatit tonë, i cili me sa dukej kishte të njëjtin shqetësim me ne, atë tëkthimit në shtëpi.

Ju afrova dhe e ftova në tavolinën ku kishim zënë vend. Prania e tij sikur na dha zemër, duke nakursyeredhe vështrimet e çuditshme ezhbiriliuesetë klientëve të tjerë. Ishim të vetmet femra në atë lokal. Në vijim të bisedave me karakter familjar, ai na siguroi se do të qëndronte me ne, si do që të paraqitej situata e mundësisë apo pamundësisë së udhëtimit. Orët po rrokulliseshin njëra pas tjetrës, dhe asnjë automjet në drejtim të fshatit nuk po dukej. Përveç disa qerreve që dukej sikur hiqeshin zvarrë me kërkëllimë dhe qerrexhinjve majë tyre, mbuluar me pelerina mushamaje të zezë, asnjë zhurmë makine apo zetori nuk dëgjohej. Sikur të mos mjaftonte ankthi i pasigurisë, duhej të gëlltisnim edhe qesëndisjen e kamarieres, që dukej tejet e bezdisur nga qëndrimi ynë i gjatë atje. Të gjitha lëvizjet e mjeteve kontrolloheshin lehtësisht nëpërmjet xhamave tëdritareve të pjesës ballore të lokalit. Dy-tre orë më pas do tëpllakoste nata dhe ne do mbeteshim në atë vend,  të bllokuar si nëçark. Gjyshja, së cilës i ishte nxirë buza nga të ftohtit, u ngrit e mpirënga vendi dhe me gjysëm zëri, tha:

  • Të kërkojmë ndonjë mjet që unë të kthehem në Elbasan. Nuk mund të pres më. Zere sa na zuri nata këtu. Ju mund ta bëni edhe në këmbë. Unë nuk mundem.

Nuk kisha asnjë argument ta kundërshtoja. Madje ndjehesha në faj që e kisha përfshirëe tërhequr gjyshen në një aventurë të tillë në mes të dimrit. Për të më lehtësuar barrën që ndjeja, më përkëdheli flokët, duke më thënë:

  • Mos u mërzit shpirt i nanës. Do vijmë sërish bashkë në pushimet e verës. Dhe sigurisht do ta kemi më të lehtë , pasi në verë lëvizin më shumë mjete dhe dita është më e gjatë.

Dolëm jashtë lokalit në kërkim të ndonjë mjeti për gjyshen. Shiu vazhdonte të binte pa pushim. Pesëmbëdhjetë minuta më pas, shoferi i një makine rastësore që udhëtonte për nëElbasan, pati mirësinë ta merrte atë me vete. Ajo u largua duke na përshëndetur me dorë, ndërsa unë ja plasa të qarit. M´udhims aq shumë gjyshja tek kthehej e vetme në shtëpinë tonë në Tiranë.

Miku i familjes u kthye nga unë dhe më tha:

  • Nuk kemi ç´presim më. Duhet të nisemi në këmbë. Në këtë orë nuk ka më asnjë shpresë për ndonjë mjet që udhëton në atë drejtim.

Nuk e zgjatëm më tej. Pasi vendosëmçantatnë kurriz, hapëm çadrat dhe morëm rrugën drejt fshatit. Madje duhej të nxitonim që të mos na zinte nata në mes të baltës. Lluca dhe gropat me ujë e kishin vështirësuar në mënyrë të tejskajshme atë rrugë që dukej e pafund. Pothuajse nuk folëm fare gjatërrugës. Përveç zhurmës karakteristike të gjerbave të shiut, atë heshtje e prishnin edhe të lehurat e qenve të shtëpive të fshatrave të vendosura gjatë rrugës. Ndonjëherë ndjeheshin aq afër, sa me mbërthente frika se mund të përfundonim të sulmuar prej tyre dhe nuk kishim asgjë për t´u mbrojtur.

Isha aq e dëshpëruar për zhgënjimin dhe dështimin e pësuar, sa nuk më bëhej të shkëmbeja asnjë fjalë. Megjithë nxitimin, nata na zuri rreth gjysëm ore para se të mbërrinim në fshat. Rruga në errësirë ishte plot të papritura. U rrëzova disa herë dhe u përbalta kokë e këmbë. Isha njomur deri në palcë. Ndonëse në familjen time më prisnin, rënia e natës ua kishte prerë shpresat se mund të mbërrija atë ditë. U befasuan sa më s´ka kur trokita dheu çfaqa pas derës së shtëpisëdhe më mbuluan me të puthura e përqafime plot mall e dashuri. Më ndihmuan të hiqja rrobat me baltë dhe pasi u pastrova dhe ndërrova, më së fundi u rehatova pranë tyre. Me lot në sy i tregova për aventurën e gjyshes dhe kthimin mbrapsht në Elbasan. Ata nuk dinin gjë se ajo do vinte me mua. Dëshiroja tua bëja surprizë. Por nuk qe e thënë. Nuk qe e shkruar gjithashtu që gjyshja të kthehej më në atë fshat. Pas asaj eksperience të mbrapshtë, ajo u ndje e pamundur të përballej me një udhëtim aq tëpasigurtë, dhe hoqi dorë përfundimisht. Dy vite më pas do të mbyllte sytë përgjithnjë duke lënë në zemrën time thesarin e dashurisë nga më të bukurat që kam jetuar e provuar në jetë, atëgjyshe- mbesë.

“SHQIPONJAT E MËNDAFSHTA”, PIKË REFERIMI PËR SHQIPTARËT NË BARI TË ITALISË

by

Aurela Hasku drejtuese e shoqatës “Shqiponjat e Mëndafshta” rrëfen ekskluzivisht për gazetën DIELLI, Organ i Federatës Panshqiptare të Amerikës VATRA, New York, krijimin e një shoqatë shqiptare të gruas që vepron në Bari të Italisë dhe aktivitete që bëjnë në dobi të fëmijëve shqiptarë në Bari, gruas shqiptare dhe komunitetit shqiptar që jeton e punon në rajonin e Pulias – Itali. Katër femra shqiptare intelektuale dhe të suksesshme në Bari: Aurela Hasku, Eva Meksi, Rezarta Hysenaj dhe Fabiola Ismaili me shoqatën e tyre “Shqiponjat e Mëndafshta” janë kthyer në një pikë të rëndësishme dhe referuese për komunitetin shqiptar në Bari të Italisë. Me Aurela Haskun bisedoi gazetari i “Diellit” Sokol PAJA.

“SHQIPONJAT E VOGLA” FESTOJNË NË BARI

Në mozaikun e larmishëm të organizatave e shoqatave shqiptare që veprojnë në diasporë së fundmi është krijuar një shoqatë shumë premtuese e femrave shqiptare që jetojnë e punojnë në Bari të Italisë ku ka një popullsi të konsiderueshme shqiptare. Me rastin e festave të fundvitit dhe pse në kushtet e jashtëzakonshme të pandemisë globale, shoqata shqiptare e gruas “Shqiponjat e Mëndafshta”, ka organizuar një takim me më të vegjëlit ku përveç femrave, fokusi i kësaj organizate janë dhe fëmijët dhe ruajtja e identitetit shqiptar te fëmijët e vegjël të lindur në Itali. Me përkrahjen e Konsullës shqiptare në Bari zonjës Mburimi, shoqata “Shqiponjat e Mëndafshta”, organizoi një takim mbresëlënës me fëmijët, këto shqiponja të vogla, një brez i shkëlqyer fëmijësh, i lindur  jashtë Shqipërisë, shpeshherë mbartës i dy nënshtetësive që ka nevoje për t’u afruar dhe prezantuar me gjuhën, historinë, kulturën dhe traditën shqiptare, elementë këta që ju përkasin që në lindje. Fëmijët u pritën me buzëqeshje dhe krahe hapur nga i gjithë trupi konsullor si edhe grupi drejtues i shoqatës “Shqiponjat e Mëndafshta”. Së pari qëllimi i këtij takimi ishte të përqëndronte vëmendjen tek shtresa më delikate dhe prekëse në këtë vit të vështirë, siç janë fëmijët. Së dyti, krijimi i mundësive per t’i afruar me njohjen e origjinës së tyre. Fëmijëve u dhuruan tekste në gjuhën shqipe dhe dhurata të tjera të vogla nga vajzat e shoqatës “Shqiponjat e Mëndafshta”. Përgjatë takimit atmosfera e dhomës së pritjes ishte e zbukuruar me rast festash dhe ambienti, akoma më i ngrohur, nga tingujt e violinistes Anila  Bodini, e cila luajti për fëmijët këngën e famshme shqiptare “Ja na erdhi viti ri”. Shoqata e Gruas “Shqiponjat e mëndafshta” po bëhet gjithmonë e më tepër një pikë referimi e rëndësishme për komunitetin shqiptar në Bari. Nëpërmjet punës dhe angazhimit të kësaj shoqate, si dhe falë ideve dhe angazhimit të tyre, bashkëatdhetarët e Barit marrin pjesë aktive në aktivitete të ndryshme patriotike dhe kulturore.   

“SHQIPONJAT E MËNDAFSHTA” SI PIKË REFERIMI PËR SHQIPTARËT NË BARI

Në shtator të vitit 2020, para 3 muajsh, u krijua në Bari të Italisë e para shoqatë e gruas shqiptare “Shqiponjat e Mëndafshta”. Kjo shoqatë është e përbërë nga disa vajza shqiptare që jetojnë prej vitesh në Bari, qyteti ku kanë studiuar dhe tashmë punojnë e kanë ndërtuar jetën e tyre. Grupi drejtues i shoqatës “Shqiponjat e Mëndafshta” është i përbërë nga: Aurela Hasku- Presidente, Eva Meksi- zëvëndes Presidente, Rezarta Hysenaj- Sekretare, Fabiola Ismaili- Ekonomiste. Logo e shoqatës tonë është krijuar nga artisti shqiptar Tani Nebi, i biri i Agim Nebit. Interpretimi i tij për logon ka qenë ajo e shputave të shqiponjës në kuq e zi që përqafojnë një lule vjollcë. Pra Forca dhe delikatesa, ajo ç’ka ne jemi dhe duam të jemi për të ardhmen tonë. Forca e një gruaje pa humbur delikatesën, elegancën dhe shembullin e mirë. Ideja e kësaj shoqate ka lindur me tepër nga nevoja për të krijuar dhe pasur një hapsirë për komunitetin shqiptar këtu në Bari. Diçka që ka munguar ndër vite vjen e organizuar nga disa vajza e gra shqiptare intelektuale dhe të suksesshme në Bari të Italisë. 

SHOQATË E KOMUNITETIT SHQIPTAR NË PULIA

Duke qenë se si grup pune ishim të gjitha vajza, u mendua të krijohej një shoqatë për Gruan dhe  e përbërë nga gra. Për t’u bërë pjesë e shoqatës sonë nuk ka kufij nacionaliteti. Si qendër gjendemi në Bari por shtrihemi në të gjithë rajonin e Pulias. Qëllimi i kësaj shoqate është ajo për të folur për Gruan shqiptare, historinë dhe rolin e saj në shoqëri, në të shkuarën por pa harruar edhe ndikimin e kësaj figure hyjnore tek ne gratë bashkëkohore. Ne synojmë që të tregojmë me veprimtarinë dhe aktivitetet tona se si kanë ndikuar tek ne edukimi, principet dhe virtytet e ngulitura, si e kemi krijuar pozicionin tonë në shoqërinë ku aktualisht jetojmë, përkundrejtë vështirësive dhe paragjykimeve etj. Një qëllim tjetër i rëndësishëm për shoqatën tonë është ajo e promovimit të kulturës dhe librit të  shkrimtarëve bashkokohorë shqiptarë këtu në Itali. Një nga aktivitetet tona të para ka qenë prezantimi i një libri në italisht por i shkruar nga Darien Levani tek një nga libraritë më të rëndësishme të Barit siç është “La feltrinelli”.  

AKTIVITETE NË SHËRBIM TË SHQIPËRISË

Shoqata jonë edhe pse nga ana juridike është krijuar prej 3 muajsh, ne si realitet aktive dhe grup pune jemi prej më shumë se 2 vitesh. Kemi qenë pjesë aktive dhe vullnetare në tragjedinë e  tërmetit që përjetoi Shqiperia në nëntor të 2019. Në Spitalin poliklinik të Barit, kanë qenë të shtruar në gjendje të rëndë dy nënshtetas shqiptar, të cilët janë gjetur nën rrënoja, dhe ne  jemi përkujdesur për ta dhe familjarët e tyre, si duke i ndihmuar nga ana e komunikimit me gjuhën por edhe me sisteminin e familjarëve të tyre. Që nga krijimi i kësaj shoqate e deri në ditët e sotme, edhe pse vetëm prej 3 muajsh edhe në kushte të pazakonta Pandemie, shoqata jonë nuk ka pushuar së qënuri pjesë aktive si pjesëmarrje nëpër takime të ndryshme ku flitet për emigracionin, historinë e Shqipërisë dhe rolin e diasporës. Por ka qenë edhe ideatore e shumë aktiviteteve ku kemi qenë pjesa organizuese për Barin e darkës shqiptare e organizuar me date 3 tetor 2020, falë iniciativës së Olti Buzit – ideatori i grupit “Zbulojmë Shqipërinë” dhe drejtori i gazetes online Albanianews. Gjithashtu për muajin nëntor kemi organizuar një video kundër dhunës ndaj grave, pikërisht në ditën ndërkombëtare kur celebrohet çdo 25 nëntor të çdo viti. Kemi qenë mbështetës dhe moderatorë për ditën e 28-29 nëntorit, në bashkëpunim  me Konsullaten shqiptare në Bari. Një takim ku pati ndër të ftuar edhe një grup arbëresësh. Projektet tona janë të shumta. Është e qartë që periudha e vështirë në të cilën po jetojmë nuk na ndihmon aspak. Por jemi të bindura që me punë dhe përkushtueshmeri do arrijmë të realizojmë. Një nga projektet tona më të rëndësishme dhe ku synojmë të përkushtohemi është themelimi i një shkolle në gjuhën shqipe. Një realitet që në të gjithë këto vite emigrim, prej pothuajse 30 vjet, nuk egziston akoma në qytetin ku jetojmë, pra në Bari. Gjuha është nismëria e çdo gjëje, ura lidhëse e çdo pike me kombin. E ndjejmë për detyrë dhe përgjegjësi tu mësojmë gjuhën shqipe fëmijëve tanë. Me anë të mësimit të  gjuhës shqipe mund të njihen me historinë, traditat dhe kulturën shqiptare. Me pak fjalë të njohin origjinën dhe ta kultivojnë me përkujdesje pasi jemi të bindura për diçka, nuk mund të krijojmë një të ardhme pa ditur nga vijmë.

Presidenti Trump nënshkroi paketën financiare

by

Presidenti amerikan Donald Trump nënshkroi të dielën një paketë financiare prej 2.3 trilionë dollarësh që përfshin 900 miliardë për lehtësimin e pasojave të koronavirusit dhe 1.4 trilionë për financimin e qeverisë deri në shtatorin e ardhshëm.

Ai e nënshkroi projektligjin ndërsa po afrohej afati për mbylljen e mundshme të qeverisë amerikane. Presidenti Trump e kishte quajtur projektligjin “të turpshëm”.

Dhoma e Përfaqësuesve dhe Senati kishin dhënë miratimin e tyre pas shumë muaj negociatash, në të cilat presidenti Trump ishte i përfshirë shumë pak.

Kundërshtimet e tij habitën shumë zyrtarë të përfshirë në këtë proces, të cilët menduan se presidenti do të mbështeste masën e financimit. Pa nënshkrimin e presidentit Trump, një mbyllje e pjesshme e qeverisë do të kishte filluar të martën, ndërsa asistenca e rritur e papunësisë dhe mbrojtjet nga dëbimi për ata që nuk mund të paguajnë qeranë e banesave skaduan të dielën në mëngjes.

“Nënshkrimi i ligjit dypartiak, është një lajm i mirëpritur për katërmbëdhjetë milionë amerikanë që sapo humbën asistencën e papunësisë në fundjavën e Krishtlindjes dhe për miliona të tjerë që përpiqen të mbijetojnë gjatë kësaj krize historike pandemike dhe ekonomike”, tha në një deklaratë të dielën vonë kryetarja e Dhomës së Përfaqësuesve, Nancy Pelosi.

Udhëheqësi i shumicës në Senat, Mitch McConnell, e vlerësoi veprimin e presidentit Trump për parandalimin e “një mbylljeje të qeverisë në një kohë kur vendi ynë nuk mund ta kishte përballuar një gjë të tillë”.

“Paketa dypalëshe e shpëtimit që Republikanët në Kongres dhe Administrata Trump negociuan me Demokratët do të ofrojë një mjet tjetër shpëtimi për punëtorët në bizneset e vogla të goditura rëndë, do të zgjasë masat lehtësuese për amerikanët e pushuar nga puna, do të investojë miliarda dollarë shtesë në shpërndarjen e vaksinave, do të dërgojë pagesa direkte për familjet amerikane dhe më shume. Projektligji i kompromisit nuk është i përsosur, por do të ofrojë një ndihmë të madhe për amerikanët n; mbarë vendin”, tha zoti McConnell.

Vërejtjet kryesore të presidenti Trump kishin të bënin me pagesat direkte prej 600 dollarësh për amerikanët, që ai i cilësoi të pamjaftueshme, si dhe me fondet për programe të shumta qeveritare si ndihma e huaj dhe kërkimet shkencore.

“Si president, unë i kam thënë Kongresit se dua shumë më pak shpenzime të kota dhe më shumë para për amerikanët në formën e çeqeve prej 2 mijë dollarësh për të rriturit dhe 600 dollarë për fëmijët”, tha presidenti Trump.

Kërkesa për rritjen e shumës së ndihmave u pa si një kritikë ndaj vetë anëtarëve të Partisë së tij Republikane, të cilët u kishin rezistuar përpjekjeve të demokratëve për të negociuar pagesa më të mëdha.

Kongresi planifikon që të hënën të kthehet në punë, duke ndërprerë pushimin e zakonshëm të Krishtlindjes për të diskutuar rrëzimin e vetos së presidentit Trump ndaj një projektligji prej 740 miliardë dollarësh që autorizon programet e mbrojtjes së vendit. Nëse Dhoma e Përfaqësuesve e miraton, Senati mund të votojë mbi këtë masë që të martën. Procesi kërkon votat e dy të tretave në të dy dhomat në mënyrë që vetoja presidenciale të rrëzohet.

Presidenti Trump e ka kritikuar ligjin për mbrojtjen në disa aspekte, duke pretenduar pa dhënë shpjegime se ligji ndihmon Kinën, si dhe ka kërkuar heqjen e frazave që lejojnë ndryshimin e emrave të bazave ushtarake që nderojnë udhëheqësit e Konfederatës. Ai gjithashtu ka kërkuar shtimin e një klauzole që e bën më të lehtë paditjen e kompanive të medieve sociale për materiale të publikuara nga përdoruesit e tyre.

Kryetarja e Dhomës së Përfaqësuesve, Nancy Pelosi, e quajti veton e Presidentit Trump “një gjest tronditës shpërfilljeje që dëmton trupat ushtarake të vendit”.(kortezi-Zeri i Amerikes)

NDRYSHIMI ËSHTË SHPRESA

by

NGA AGUSTIN MIRAKAJ/

Ëndrra e shqiptarit nuk është Shqipëria por PARTIA. Partia i ka mësuar disa të shohin ëndrra me sy hapur e disa të tjerë ta mbajnë portretin e qoft largut te koka ku ëndrra e vetme që kjo farë ka, është ta shohë njeriun jo të lirë por të shtypur dhe skllav të përjetshëm.Në Shqipëri nuk ka liri. E di pse? Sepse populli është skllav i partisë, njësoj si në komunizëm. Unë mendoj se në Shqipëri nuk ka demokraci. E di pse? Sepse komunistët kurrë nuk u dënuan për krimet që bënë gjatë 45 viteve mbi gjakun shqiptarë dhe kurrë nuk u hoqën nga postet qeveritare. Sot drejtojnë, japin mënd, cicërojnë, vjedhin, grabisin dhe sot janë bërë pronarë të pronës së shqiptarëve dhe asnjë ferrë s’u hy në këmbë. Ky regjim i kalbur servilësh e tradhëtarësh duhet të mbarojë sa më shpejt. Në socializëm (njeriu trajtohet si skllav, depersonalizohet) të gjithë hanë njëri-tjetrin e skanë asgjë mbas trupit, pret çfarë ti japë partia për të ngrënë. partia është oksigjeni i skllavit.Në demokraci të gjithë punojnë dhe gëzojnë pa ia marrë kafshatën tjetrit. Njeriu bën biznes dhe nuk paguan rushfete për ta ngritur atë. Në demokraci nuk vidhen pronat e votat. Prona është e shenjtë dhe ajo i shkon të zotit nuk grabitet dhunshëm si në komunizëm. Politika e vjetër dhe ajo e sotmja po bëjnë të pamundurën për ta frymëzuar shqiptarin me një ëndërr mashtruese, ku ëndrra e shqiptarit nuk është Shqipëria e zhvilluar, ëndrra dhe shpresa e vetme që i ka ngelur është ku t’ja mbathë nga sytë këmbët në emigracion.Paqëndrueshmëria dhe korrupsioni i sistemit politik pasqyron te vërtetën trishtuese. Dështim, dështim masiv i politikës në shërbim të qytetarëve gjë e cila bën të mundur jo vetëm migrimin e popullatës por dhe shitjen e trojeve të Shqipërisë.Politika sot është kthyer në vegël mashtrimi ku secili prej tyre mendon për partinë pasuruese dhe jo për Shqipërinë dhe shqiptarët. Ne duhet të lëvizim fort, të shkundim ndryshkun e të ndryshojmë të ardhmen e Shqipërisë ku unë, ti dhe qytetarët të shpresojnë në atdheun e premtuar nga të parët tanë. Shqipëria është vend i bekuar ku të gjithë të jetojmë pa pasur dyshimin më të vogël në të ardhmen e ndritur. Shqipëria ka nevojë për një shtet të qëndrueshëm dhe politikanë të pathyeshëm. Politika e vjetër duhet shuar, ajo është gjarpri që helmon zemrën dhe shpirtin e shqiptarit. SHQIPËRIA BËHET! Unë kam besim!

VATRA PËRMES VITIT TË VËSHTIRË TË KORONAVIRUSIT

by

NGA ELMI BERISHA- Kryetar i Federatës Panshqiptare të Amerikës”VATRA”/

Të dashur vatranë, së bashku kemi kaluar përmes një viti tepër të vështirë që na ka vënë pengesa të jashtzakonshme, duke na izoluar nga njeri-tjetri, komuniteti, vendlindja. Pandemia e Coronavirusit na mori jetë vatranësh. Shkuan vatranët e devotshëm Jonuz Ndreu dhe Zef Perndocaj, Andon Rrumbullaku e të tjerë. I përcollëm me dhimbje. Pushofshin në Paqe! Disa nga ju miq vatranë keni humbur të dashurit Tuaj, Ju ngushëlloj të gjithëve! Disa nga vatranët dhe familjet e tyre kanë përjetuar dhimbje nga sëmundja që ka shkaktuar COVID-19. Me shpirt kam qenë pranë tyrë. E kalofshit sa më lehtë!

    Edhe pse i kemi pasë nëpër këmbë pengesat e pandemisë ne jemi përpjekur që të përshtasim punën tonë dhe ta mbajmë gjallë Vatrën, kemi bërë që të dëgjohet emri dhe historia e saj, jo vetëm këtu në SHBA e Kanada, por edhe në Evropë, trojet tona etnike.Kemi kontribuar për çështjen kombëtare.

Unë u jam mirënjohës vatranëve, veçanërisht delegatëve të Kuvendit të 19 Janarit 2020, që ma besuan mandatin për ta udhëheqë VATRËN.Kam mendimin se Kuvendi i 19 Janarit ka shënuar një moment historik edhe  për faktin që për të parën herë mandatoi në krye të saj një shqiptar nga Kosova.

Unë ashtu siç Ju premtova në Kuvendin e Detroitit, kam një projekt afatgjatë: Vatra e shekullit XXI. Projekti ynë synon modelin e ri të “qeverisjes” dhe organizimit, drejtimit dhe delegimit të vendimmarrjes, zgjerimit të Kryesisë, Këshillit të Vatrës, zgjerimit të Degëve të reja dhe mbi të gjitha dëgjimi i çdo zëri, respektimi i çdo ndjeshmërie dhe përqafimi i çdo vizioni apo ideve të reja.Falenderoj Kryesinë e vatrës që edhe pse në kushte të vështira ka bashkëpunuar dhe ka marrë përsipër detyra e kontribute.

        Disa punë i kemi bërë:Hapja e degës së re në Manhattan nën drejtimin e anëtarit të Kryesisë së re të Vatrës Agustin Mirakaj, riorganizimi i degës në  Worchester nga studiuesi Thanas Gjika, krijimi i grupit organizator për krijimin e degës në Bostonin historik, ku lindi VATRA, janë gjurmë që tregojnë se Vatra e ka tejkaluar izolimin që na vuri pandemia pas Kuvendit. Ne synojmë ngritjen e degëve edhe në qendra të tjera në shtetet kryesore të Amerikës, ku banojnë shqiptarët, por edhe shtimin e anëtarësisë në degët ekzistuese..


VATRA DHE KUJTESA HISTORIKE

Federata Panshqiptare e Amerikës Vatra ishte prezent me evenimente historike për kombin dhe shtetin shqiptar duke organizuar konferenca on-line rreth ngjarjeve më të rëndësishme që kanë shënjuar kombin tonë. Edhe pse në kushte pandemie globale në kushtet kur ishte e pamundur veprimtaria fizike, Vatra nëpërmjet organit të saj mediatike Gazeta Dielli, arriti ti sillte komunitetit dhe lexuesve në faqet e saj figura historike që nga shpallja e pavarësisë, mbretëria, qëndresa antikomuniste, demokracia dhe kohët moderne të shtetit të Kosovës dhe Shqipërisë. Dekorimi me medalje i Familjes Haradinaj dhe Jashari në Kosovë për qëndresën historike dhe luftën e jashtëzakonshme për Liri e Pavarësi ishte një akt vlerësimi që jo vetëm çmon vlerat njerëzore e Kombëtare, por i bën mirë edhe Vatrës. Ne jemi treguar të vëmendshëm që çdo date historike ta sjellim në vëmendje dhe e kemi përkujtuar ose nëpërmjet organizimeve on-line, aktiviteteve në Vatër apo intervistave, profileve, reportazheve, analizave, komenteve apo dosierëve në faqet e Gazetës Dielli. Pavarësia e Kosovës, Pavarësia e Shqipërisë- Festa e Flamurit,ditëlindja e Diellit e Vatrës, revoltat e Spaçit, qëndresa antikomuniste e shumë evenimente të tjera u sollën në Vatër fizikisht, virtualisht dhe mediatikisht. 

VATRA DHE MARRËDHËNIET DIPLOMATIKE 

Mendoj se pas Kuvendit ka marrë një zhvillim pozitiv ndihmesa e VATRËS në fushën diplomatike me veprimtari e aktivitete të ndryshme.Në rolin e Kryetarit të Vatrës unë kam shfrytëzuar përvojën afro 30-vjeçare në fushën e diplomacisë në Uashington. Duke përfituar edhe prej marrëdhënieve personale me miqtë e njohjet në Senat e në Kongres, po përpiqemi që Vatrën ta kthejmë në një pikë strategjike të koordinimi duke e ndërthurur në vendimmarrjet diplomatike në interes të kombit shqiptar. Kujtoj këtu praninë e delegacionit vatran në Uashington, i cili ishte vazhdimisht pranë qeverisë së Kosovës me këshilla e lobime në interes të Kosovës përpara se të firmosej marrëveshja Serbi-Kosovë, e nënshkruar nga Presidenti i Shteteve të Bashkuara të Amerikës, z. Donald Trump.

Vatra jonë ka marrë mbështetje të sinqertë dhe aktive, të cilat u shoqëruan me vizita dhe me takime të rëndësishme, gjate vitit 2020 në Vatër, ku mund të veçojmë disa prej tyre si: vizitën e Kongresistit Amerikan, Eliot Engel; Presidenti i Republikës së Kosovës, z. Hashim Thaçi; Ambasadorja e Shqipërisë në OKB, Besiana Kadare; Ambasadorja e Shqipërisë në Uashington Floreta Luli Faber; Konsulli i Shqipërisë në New York, Najada Sojli; Ambasadorja e Kosovës në Uashington Vlora Çitaku; Konsulli i Kosovës në New York, Ambasadorja Teuta Sahatçija; si dhe Frymëzim Isufaj. Falë lobimit dhe përpjekjeve të vazhdueshme në fushën e Diplomacisë, Vatra përmes meje, nënshkroi Memorandum Mirëkuptimi me Ministrinë e Jashtme dhe të Diasporës së Kosovës, z. Meliza Haradinaj Stublla, me qëllim avancimin e një agjende Kombëtare dhe diplomatike të përbashkët, një memorandum pritet, që pas zgjedhjeve të 25 Prillit 2021, të nënshkruhet edhe me Tiranën zyrtare, me Ministrinë e Diasporës së Shqipërisë. Gjatë vitit 2020, Vatra si institucion u prit edhe nga Presidenti i Shqipërisë, z. Ilir Meta, nga Kryetari i Parlamentit të Shqipërisë, z. Ruçi, lideri i Opozitës z. Lulzim Basha si dhe nga lideri historik i Partisë Demokratike dhe demokracisë në Shqipëri Prof. Dr. Sali Berisha. Vatra, përmes meje, këmbënguli së fundmi, se është një domosdoshmëri përfshirja e zonjës së hekurt Madlen Ollbajt në bisedimet Kosovë-Serbi,si një garanci dhe sukses i vazhdueshëm i Shtetit të Kosovës dhe kombit shqiptar.

                     VATRA DHE KERKIMI SHKENCOR

Vatra po merr një drejtim të rëndësishëm në kërkimin shkencor. Nevoja për një punim historik dhe arkivor të plotë mbi historinë dhe trashëgiminë e Vatrës për më shumë se një shekull veprimtari pa ndërprerje, në Tiranë u arrit marrëveshjae Kryetarit të Vatrës  me Akademik, Prof. DR. Beqir Meta, drejtor i Institutit të Historisë, Qendra e Studimeve Albanologjike, Tiranë për botimin e historisë së Vatrës në dokumentet historike, me një kolanë dokumentesh, të hulumtuar nëpër arkiva brenda dhe jashtë Shqipërisë, e përbërë prej pese vëllimesh rreth veprimtarisë patriotike-historike të shqiptareve të Amerikës. 

Unë mendoj se edhe vlerësimi i kryetarit të Vatrës me titullin e lartë akademik “Doctor Honoris Causa” nga Universiteti “Luarasi” Tiranë dhe angazhimin  si pedagog i jashtëm pranë këtij Universiteti,i bën mirë Vatrës.Një arsye më shumë pse Vatra ka marrë një profil akademik pas Kuvendit të 19 janarit, është afrim i intelektualëve në radhët e Vatrës,i njerëzve të letrave, gazetarëve me qellim që në të ardhmen e afërt të krijohet një departament shkencore pranë Bibliotekës së Vatrës për kërkime të thelluara Albanologjike.Mendoj se  karakterin shkencor Vatrës do t’ia jap projekti për hapjen e Shkollës së Vatrës pranë qendrës së saj dhe nënshkrimi i marrëveshjes sapo të stabilizohet pandemia globale me Akademinë e Shkencave të Shqipërisë dhe Kosovës për pasurimin e titujve shkencor të librave në bibliotekën e Vatrës. 

VATRA DHE PANDEMIA GLOBALE

Federata Panshqiptare e Amerikës Vatra në kushtet e pandemisë globale Covid-19, nën përkujdesjen e veçantë të kryetarit të Vatrës dhe kryeredaktorit të Diellit e bashkëpunëtorëve të tij dhanë një kontribut të jashtëzakonshëm duke sjellë në faqet e organit mediatik të Vatrës, Dielli, një informacion të pasur, përmes intervistave me mjekë shqiptarë kudo në botë. 

Gazeta Dielli gjatë kësaj periudhe u bë burim i parë i lajmeve në fushën e mjekësisë për mediet në Tiranë, Prishtinë e Shkup. Mjekët shqiptarë më të suksesshëm në USA, Kanada, Angli, Gjermani, Spanjë, Itali, Francë, Belgjikë, Zvicër, Austri, Greqi, Kroaci, Suedi, Norvegji etj. Me inicimin e Kryetarit të Vatrës dhe me profesionalizmin e drejtuesit të gazetës “Dielli”, me kontributin e jashtzakonshëm të gazetarit Sokol Paja, u kontaktuan dhe u intervistuan rreth pandemisë Botërore Covid-19 për të informuar publikun nëpërmjet medieve on-line dhe të shkruara, në faqet e “Diellit” u paraqitën heronjtë shqiptarë të fushës së shëndetësisë dhe jo vetëm. Gjate pandemisë janë intervistuar personalitete të larta dhe specialiste të ndryshme si: mjekë, infermierë, punonjës të shëndetësisë, profesorë universitetesh, punonjës të njësisë kërkimore-shkencorë, laborantë, punonjës të ndryshme që operojnë në katedra mjekësie dhe disa prej tyre janë pjesë e ekipeve kërkimore shkencore në zbulimin e vaksinës anti-covid si dhe persona që drejtojnë departamente kërkimi shkencor apo janë pjesë e laboratorëve më të avancuar në kërkimet e thelluara mjekësore. Mjekët shqiptarë u paraqitën në gazetën Dielli si heronj që meritojnë gjithë përuljen e qënies sonë për rrezikun, devotshmërinë, punën e palodhur, sakrificat sublime, profesionalizmin dhe humanizmin e jashtëzakonshëm. Këtu mund të veçojmë dhe të falënderojmë përzemërsisht për punën dhe kontributin e tyre të çmuar, dy vatranët e spikatur gjatë periudhës së Covid-19, nënkryetarin, Dr. Pashko Camaj, i cili është dhe profesor në “Lehman College” dhe Dr. Skënder Myrtezani, profesor në “Cornell University” te cilët ishin dhe gjenden aktualisht sa më afër vatranëve, komunitetit shqiptar dhe lexuesve të Diellit duke ndare eksperiencën dhe dijen e tyre shkencore e profesionale.

 Dr. Skënder Murtezani është mjeku shqiptar që ka dhënë kontribut të veçantë për shqiptarët. Ai vazhdon që të jetë që nga fillimi në frontin e luftës me koronavirusit. Dr. Murtezani  ka testuar rreth 2700 pacientë, nga të cilët 305 kanë dalë pozitivë të trajtuar, 10 të hospitalizuar, vetëm 2 pacientë kanë ndërruar jetë.Formulat e trajtimit dhe mjekimit që ai ka përdorë kanë qenë fikase. Veç këtij kontributi, ai është mjeku shqiptar në SHBA shumë i kërkuar nga Televizionet Kombëtare në Shqipëri, Maqedoni etj. Ka dhënë deri tani 26 intervista përmes të cilave ka këshilluar se si të mbrohen qytetarët nga koronavirusi.

                        VATRA DHE VIZIONI I SË ARDHMES

Vatra do vazhdojë të mbështesë e promovojë çdo lider zyrtar që vjen nga Tirana zyrtare e Prishtina zyrtare. Vatra do bashkëpunojë ngushte me qeveritë shqiptare në Tiranë e Prishtinë, të dala nga zgjedhje demokratike të lira e të ndershme dhe të njohura nga bashkësia ndërkombëtare. Vatra do mbështesë pa kushte çdo ide dhe veprim kombëtar që i shërben shtetit shqiptar, kombit shqiptar demokracisë në Kosovë e Shqipëri dhe mbi të gjitha zbatimit të ligjit reformave të thella dhe lirive e të drejtave themelore të njeriut. Vatra ka vijuar me sukses të përmbushë misionin dhe rolin e saj Kombëtar, diplomatik në përmbushje të nevojave të vetë Federatës, komunitetit vatran dhe mbi të gjitha qytetarëve shqiptar në Kosovë dhe në Shqipëri. Po punohet fort që të kemi një program dhe agjendë kombëtarë e ndërshtetërore për të ndihmuar reciprocikisht kryerjen e reformave si në Shqipëri dhe në Kosovë. Vatra po luan një rolin e saj në Uashington për të qenë prezent në çdo tryezë bisedimesh dhe sa herë merren vendime në dobi të Shqipërisë, Kosovës, shqiptarëve në Ballkan  e çdo shqiptari anë e mbanë botës. Vatra ka ofruar dhe do të ofrojë eksperiencën, ekspertizën, personalitete profesionistësh te formuara në Amerikë dhe vatranët e spikatur në dobi të përmbushjeve  të reformave dhe të një ndihme më të specializuar në përmbushje të nevojave që kanë institucionet në  Shqipëri dhe në Kosovë. Roli diplomatik i Vatrës në Shtëpinë e Bardhë është dhe do të jetë historik. Shqiptarët janë një faktor i paanashkalueshëm. Vatra ka asistuar dhe do të jetë  gjithmonë aty në proceset e mëdha diplomatike, politike  e  zhvillimore të shteteve tona Kosovë e Shqipëri. Ne kemi nënshkruar Memorandumin me Ministrinë e Jashtme dhe të Diasporës së Republikës së Kosovës, ku kemi garantuar  se Vatra do të jetë e pranishme  në Uashington dhe do të jetë aty me fuqinë e saj lobuese sa në të mirë dhe prosperitetit të Kosovës dhe Shqipërisë. Në thelb ne synojmë një strategji mbarëkombëtare integruese që identifikon të gjitha nevojat tona si komb dhe si shtete në mënyrë që të ofrojmë bashkëpunim dhe ekspertizë  me qëllim që  të  jemi dinjitozë dhe të zhvillojmë politika të përbashkëta zhvilluese në të mirë të kombit e qytetarëve që jetojnë në shtet tona Shqipëri e Kosovë. Qëllimi i këtij memorandumi është qëllimi i vullnetit të  mirë dhe bashkëpunimit e lobimit reciprok në proceset zhvilluese dhe integruese. Ne do të ofrojmë për shtetin e Kosovës dhe të Shqipërisë ekspertët tanë, akademikë, profesorë, kërkues shkencorë në përmbushje të nevojave që do të paraqiten në raport me nevojat dhe proceset zhvilluese. 

Federata Pan-shqiptare e Amerikës Vatra përgjatë periudhës një vjeçare që drejtohet prej meje ka qenë më prezent se kurrë më parë në hapësirat mediatike dhe kanalet e komunikimit masiv. Ne kemi qenë të pranishëm në mediat më prestigjioze nga Amerika e deri në hapësirat shqiptare në Ballkan si Zëri i Amerikës, Gazeta Dielli, Gazeta Illyria, Gazeta Panorama, Gazeta Koha Jonë, Gazeta Nacional, Televizionet News 24, Ballkan-web,Gazeta Shqiptare, RTK, TV 21 etj. 

Federata Pan-shqiptare e Amerikës Vatra përgjatë periudhës një vjeçare ka dhënë një ndihmesë të konsiderueshme nëpërmjet gazetës së saj Dielli në promovimin etë gjitha shkollave shqipe në botë si formë e identitetit tonë kombëtar shqiptar. Shkollat në USA, Kanada, Angli, Gjermani, Itali, Spanjë, Zvicër, Austri, Suedi, Norvegji, Finlandë, Greqi, Turqi etj.,kanë qenë dhe do të vazhdojnë të jenë të pranishme në gazetën tonë DIELLI.

GEZUAR 2021 !(Dielli ne Print-Dhjetor 2020)