NGA LULZIM MULLIQI/
Tani me eshte bere tradite qe gjate stines se veres,te rritet fluksi i mergimtareve tane per te shkuar ne vendlindje dhe per ti kaluar pushimet e tyre.
Megjithate,Shoqata Shqiptaro-Amerikane “Shqipe e Arizones” eshte ne vlugun e puneve per zbatimin e disa projekteve te percaktuara nga mbledhjet e meparshme.Vazhdimesia e tradites shumevjecare te punes ka rendesi te vecante per anetaret e kesaj Shoqate qe edhe gjate stines se veres percelluese qe mbreteron ne Arizona te zhvillojne aktivitetin e tyre kombetar dhe kulturor.Anetaret e kesaj Shoqate vijne nga treva te ndryshme si:Kosova,Shqiperia,Ilirida,Malesia dhe Lugina e Presheves.Ne vazhden e takimeve te zhvilluara,keto dite eshte mbajtur mbledhja e radhes se Bordit Drejtues te Shoqates”Shqipe e Arizones” me seli ne qytetin e Phoenixit.Per dallim nga mbledhjet e meparshme,kesaj radhe mbledhja eshte mbajtur ne nje ambient te hapur.ne mungese te nje lokali te pershtatshem per mbajtjen e mbledhjeve.Kete mbledhje e shpalli te hapur kryetari,Burim Gashi,i cili Propozoi kete rend dite:1)Ndryshimet dhe plotesimet e Statutit te Shoqates ne harmonizim me interesat e Komunitetit tone.Me pas zoti Gashi,perkujtoi se ndryshimet jane te nevojshme,sidomos ato ne plotesimin e vendeve te lira ne Bord, si dhe zgjerimin e numrit te anetareve nga 9 qe ishte me pare,ne 13 tani.Me pas fjalen e mori ushtruesi i detyres se Sekrtarit te Shoqates,Lulzim Mulliqi,i cili kishte hartuar nje version te ri te Statutit te Shoqates me disa ndryshime dhe plotesime te nevojshme me nevojat dhe kerkeat e Shoqates.Ne vijim,Lulzim Mulliqi theksoi se”qellimi,misioni dhe detyrat e Shoqates do te vazhdojne te jene:ruajtja dhe kultivimi i prejardhjes,gjuhes dhe traditave shqiptare permes programeve edukative,shoqerore dhe kulturore,si dhe ruajtja dhe zhvillimi i unitetit dhe vazhdueshmerise se Komunitetit Shqiptaro-Amerikan te Arizones dhe mbrojtjes se ceshtjes tone kombetare.Ne vijim,Lulzim Mulliqi (jurist dhe gazetar) lexoi disa nene dhe paragrafe nga versioni i ri i Statutit te hartuar prej tij,i cili nder te tjerash sqaroi se Statuti I Shoqates mund te rishikohet,ndryshohet,apo plotesohet,vetem me vendim te vecante te Bordit Drejtues,i cili do te duhet te krijohej nga nje grup pune i vecante i formuar per kete qellim.Per aprovimin e ndryshimeve ne Statut ,nevojiten votat e dy te tretave te anetareve te Bordit.Ndryshimi I Statutit i miratuar ne menyre te tille,ne nje periudhe kohore te caktuar,i behet e ditur anetaresise se gjere te Komunitetit.Nderkaq,lidhur me kete pike te rendit te dites,kryetari Burim Gashi, Propozoi qe shqyrtimi i Statutit te ri i hartuar nga ushtruesi i detyres se Sekretarit,Lulzim Mulliqi dhe atij te vjeter, te shqyrtohen me detajisht ne mbledhjen e ardhshme te Shoqates.Ai ne vijim Propozoi qe ne kete mbledhje te vendoset per plotesimin e vendeve te lira ne Bordin Drejtues te Shoqates,si dhe rritjen e numrin te anetareve te Bordit nga 9 qe ishte me pare,te kalohet ne 13 anetare.Pas votimit te anetareve te pranishem ne mbledhje u vendos qe Bordi Drejtues te jete ne perberje prej 13 anetareve.Me kete rast u vendos qe vendi i zbrazet i anetarit te Bordit,Skender Bajrami te zevendesohet nga Lorik Krasniqi,ndersa 4 anetare te rinj te Bordit erdhen nga kandidatet qe ne zgjedhjet e pergjitheshme Kane marre numrin me te madh te votave ne listen shume-emerore te votimit per ne Bordin Drejtues.Me kete rast anetare te rinj te Bordit u zgjodhen keta kandidate:Urim Zeneli,Ndue Frroku,Dhimiter Rrera,dhe Murat Rama.Kjo mbledhje u karakterizua edhe me disa debate dhe mospajtime te disa anetareve te Bordit ,perkitazi me disa ceshtje procedurale dhe organizative te Shoqates.Ne fund u vendos qe pjese te tjera te rishikimit,ndryshimit dhe plotesimit te Statutit te Shoqates te diskutohen dhe shqyrtohen ne mbledhjen e ardhshme te Shoqates,e cila eshte parapare te mbahet me daten,26 Gusht te Ketij viti.Poashtu duhet te theksohet se njera nga prioritet e punes se kesaj Shoqate ne te ardhmen mbetet gjetja e nje lokali,apo ndertimi i ndonje Qendre kulturore per mbajtjen e mbledhjeve dhe aktiviteteve te kesaj Shoqate.Perpos kesaj eshte e rendesishme te behet edhe nje studim demografik i Komunitetit shqiptar ne Arizona,ku ne baze te Ketij studimi do te posedojme informacione te rendesishme per Komunitetin tone,dhe me lehte do te dime se cilat jane nevojat e Ketij komuniteti ne zhvillimin dhe ruajtjen e identitetit kombetare,gjuhes dhe traditave tona shqiptare.
Atje është Kuba
Nga Ilir Levonja/
Që nga janari i vitit 1961, kanë kaluar plot 54 vjetë. Kaq zgjati dhe lufta e madhe e revolucionit të vëllezërve Kastro, në Kubë përballë një vendi të madh dhe demokratik si Amerika. Ose propoganda marksiste e tyre, duke mallkuar për çdo rast, në fjalën publike, nga podet e presidiumeve a të tjera mbledhje byrosh, apo kongresesh. Që për memorien tonë, janë akoma të gjalla me bandat frymore, flamujt, paradat. Dhe ne në rresht në dy anët e bulevardit të madh të Tiranës. Edhe vëllezërit Kastro këtë bën. Mirëpo ndërsa Europa lindore filloi përmbysjen nga muri i Berlinit, minatorët e Karpateve, shpërbërja e URSS, (Bashkimi Sovjetik) deri tek Tirana. Kuba u bë akoma më grusht. Më e përsosur në propogandën anti imperializëm, aq sa muret e Havanës u mbushën me parulla mallkime kundër Amerikës.
1)Çfarë e lidh Amerikën me Kubën? Pasi shpesh përmenden interesa, synime etj. Çfarë e lidh Kubën me Amerikën. Vendi i servirur si i frikshëm, imperialisto kapitalist etj…, prej Kastrove për gjatë gjithë këtyre viteve. Aq sa dje në mëngjes një pjesë e madhe e kubanezëve nuk po i besonin syve kur panë të valvitjes flamuri amerikan në qëndër të Havanës. Ndërsa me qindra të tjerë u rreshtuan menjëherë në radhë, ndanë kangjellave të saj për të aplikuar për vizë. Pra çfarë i lidh këta dy vende? Dhe çfarë i bëri armiq për vdekje? Ndërkohë që vitet iknin dhe Kubanët e mbetur në ishull, ngrenin llogoret. Kubanët e arratisur, pikoheshin me sytë nga jugu i Floridës. Unë i kam parë me sytë e mi. Aty ku është ndërtuar pika më e fundit e Amerikës së Veriut. Key West. Vizitova shtëpinë e shkrimtarit Ernest Heminguej. Ca blloqe më poshtë vura re njerëz që i drejtoheshin fundit të rrugës. Atje ndodhej pika. Pika e fundit. Pastaj oqeani. Ishin me qindra. Luteshin dhe ia bënin me dorë pamjes blu, anës përballë. Kubës së tyre të dashur.
Pra çfarë i lidh këto dy vende? Së pari Kuba i detyrohet Amerikës për pavarsinë e saj nga kolonizimet shekullore Angli dhe i Spanjës. Heqja e skllavërisë dhe dhënia formë e një vendi apo shteti. Deri sa ajo mori një pavarsi të plotë më 1902 por në protektoratin amerikan. Madje dhe ndërtimet qeveritare, si pallati presidencial, apo i popullit. Janë pamje e përkryer e Kongresit Amerikan. Protektorat njësoj si Porto Riko. Por ndërsa sot Porto Riko është akoma nën Amerikën. Kuba u nda me rrevolucion. Së dyti shkëmbimet në kohë. Shkëmbimet e ndërsjella. Investimet. Sidomos ato të amerikanëve të cilat Fidel Kastro i zeroi me reforma agrare të rrevolucionit. Së treti, njerëzit e ndarë në dy anë, midis ishullit Kubë dhe gadishullit të Floridës. Pengjet njerëzore, brenda të së njëjtës familje, shoqërie e miqësie. Shkëndija e parë qe viti 1980, kur dhjetra e mijra kubanezë shqyen ambasadën e Perusë. Kështu futja në Ambasada është një detaj i hershëm.
Mirëpo këtë vit Kastro do i bënte edhe një dhuratë Amerikës. Përpos disidencës, njerëzve kundër poltikës së tij. Ai do pastronte dhe burgjet ordinere e të tjera. Rezltuoi më vonë që rreth 125 mijë kubanezë, lanë vendin me se dhe si mundën.
2)Majemi është sot atdheu i tyre. Kudo qosheve shikon Havana Club. Bukë kubaneze, kafe kubaneze etj. Shikon televizione private që operojnë dhe konkurojnë fuqishën në tregun amerikan. Shkolla dhe kolegje. Shikon investitorë dhe pjesëmarrës aktivë në jetën e këtij vendi të madh. Janë edhe oponentë të fuqishëm ndaj regjimit në vendin e tyre të izoluar. Megjithëse nuk reshtin se punuari edhe në mbledhjen e ndihmave. Së pari për veshmbathjet dhe pajisje elektroshtëpiake. Aq sa u lejon regjimi i Kastros. Dhe sado që fliteshin si bisedime të fshehta, midis Obamës dhe Raul Kastros. Eshtë përpjekja e tyre. Madje ndofta dhe gjaku latin që ngriti nga Vatikani edhe papa Françeskun dy vite më parë. Shkurt aty, në Majemi është tërësisht Havana. Bashkangjitu edhe shtetasit e tjerë të vëndeve nga Amerika Latine, spanjishtja është dominante. Jo tërthorazi, por drejtpërdrejtë, më mirë të dish spanjisht se sa anglisht. Pra Kuba nuk është në ishull. Në ishull është regjimi.
3)Para një muaji, një kolege e imja kubaneze, shkoi në Kubë pas plot njëzet vitesh nga arratisja. Sa herë që më tregon për gomonen me të cilën erdhi kur ishte pesëmbëdhjetë vjeçe. Mua më kujtohen ato arratisjet me gomone deri vonë të shqiptareve. Më kujtohen telat me gjëmba. Të arratisurit tanë. Të vrarët në kufi. Dhe sigurisht të mbijetuarit. Pesëmbëdhjetë vjeçe me disa të afërm. Nuk e dinte se si do të përballej me të ëmën, babain dhe më të vegjëlit pas saj. Për vite kishte një brengë. Çfarë niste që këtej, a i shkonin familjes? Kuba ishte shumë hermetike. Megjithatë prapë bëri pako, pako me rroba. Pako me çfarë i falnin. Po m’i lanë mirë, po nuk m’i lanë prapë mirë. Kështu thoshte. Mezi po priste t’i tregonte prindërve dhe djalin e saj. E pyesja për telefonin, internetin, etj. Ajo mblidhte supet. Mua më kujtoheshin radhët tek posta e jonë. Emigrantët…, me telefonat e klubeve të rrugës, të ndonjë pronari. A ku ta dish më. Kur erdhi ishte dhe e gëzuar dhe e pikëlluar. Dhe ndryshuar për mirë, por edhe me sy të trishtuar. Njerëzit e saj. Jeta, Kuba. Atje gjithçka po lëviz dhe gjithçka e ka marrë në dorë një grup njerëzish. Ata më afër pushtetit. Ata janë bërë investitorë dhe çmimet për turistët kanë kapur majat. Ato që ajo kishte nisur prej vitesh kishin mbërritur në thërrmija. Por dollarë asnjëherë.
4)Por çfarë i dha revolucioni Kubës. Fideli dhe Rauli. Për sistemin lirinë. Madje krenaria e tyre atje të thonë Kuba e lirë. Por po të futesh në të dhënat e ekonomisë, përkrah vendit ish aleat dhe ish armik. Të kap tmerri. Po ashtu mirëqënia dhe makineria e regjimit ka mbetur akoma me ato që i ndërtoi Amerika. Lëviz akoma me ato që i dha Amerika. Dhe mbahet me naftën e një vendi gjysmë komunist si Venezuela.
Megjithatë është e çuditshme se si zgjat një regjim. Sado dogma, sado dhunë, prapë është e çuditshme. Përpiqem t’a përjetojë si ndjesi. Ose duke u qasur kohëve. Madje dhe memories për ndonjë shpjegim. Qoftë dhe një thënie burri të mençur. Por gjithçka më bllokohet në çast. Përballë kam me dhjetra parrulla, njerëz në togje, ushtri, gardhe… propogandë. Dhunë. Regjim.
Pra si Kuba dhe Amerika janë brenda njëra-tjetrës. Dhe në një të ardhme të jo të largët emri i Kastros do jetë një vulëz. Ndofta fytyra e vërtetë e modelit të keq. Kushedi…
Megjithatë nëse një pjesë e kubanezve pro sistemit, rrevolucionarët e dëshpëruar etj. Janë të befasuar nga valvitja e flamurit amerikan. Një pjesë tjetër , që po shtohet ora orës, po zgjatet tek kangjellat e vizës për në Amerikë.
Ndërsa amerikanët vet, pyesin… (Referuar New York Times) A do hiqet embargoja? A do i njohi Kuba të drejtat e njeriut? Po jeta e kubanezve me të ardhura 20 dollar në muaj, a do rregullohet? Po diktatori, a do qëndrojë? Pyetje që do na sqarohen në të ardhmen. Qofshin transformime të buta. Që Kuba të mos e pësojë si ish aleatët e saj të Europës lindore, që e armiqësuan me Amerikën. Vendin që ata e ëndërrojnë.
POLITIKANËT E KOSOVËS MË DETYRUAN TA BRAKTIS SËRISH ATDHEUN,PAÇIN FAQEN E ZEZË!
Në vend të reagimit/
Distancohem nga çdo punë në institucionet publike, që lidhen, me PDK-LDK/
Nga Jeton Kelmendi, Prishtinë/
Ndonëse kishte 8 vite që isha larguar nga Kosova edhe pse e kisha njohur natyrën e funksionimit të jetës institucionale ne vendin tim, këto vite më mashtruan. Mendova se gjërat kanë ndryshuar dhe vërtet kishin ndryshuar, por jo për të mirë, por në atdheun tim çdogjë është degraduar deri në shkallën më ekstreme. Me propozimin e disa miqve të mij, provova të bëhem anëtar i Bordit të Mediumit Publik RTK.Pa modesti, mendova se mund të shërbej per evndin tim nga ai pozicion.Që në fillim një nga anëtaret e komisionit parlamentar më tha se koti po konkurron, sepse këto punë i ka në dorë partia, në fakt dy partitë më të mëdha LDK-PDK. E merrja me mend edhe ketë, por jo edhe centralizimin e krejtë pushteteve që lidhen me tre emra: Hashim, Kadri dhe Isa. Nejse, për mos t’u marrë më shumë me ketë punë, po dal tek ngjarja që më ndodhi.Erdhi dita, kur 55 kandidatët që kishim konkuruar për anëtarë të Bordit të RTK-së,të dalim para komisionit parlamentar për t’u intervistuar.Isha diku pas te 20-tit dhe sapo hyra në sallën S-2, ku,ky grup i quajtur Ad-hok intervistonte, më morën në pyetje për afër një minutë e gjysëm. Realisht nuk di çka më pyetën, sepse doren në zemër,ky komision nuk kishte nivel as për së afërmi që të dijë gjë nga shkenca e medies, për të mosthënë se shumica nga ata nuk dinë as të shkruajnë dhe as të flasin mirë gjuhën e tyre. Nejse edhe kjo nuk është punë e imja sepse ata dhe ato i ka sjellur aty “populli”, por ajo që më bëri përshtypje ishte mungesa e disave nga anëtaret, nga njëra anë, ndërsa në anën tjetër disa flisnin me telefona, e disa bënin shaka. Sido që të jetë ky grup bëri punën e vet, në fakt bëri punën e shefave të tyre: përzgjodhën 8 anëtarët që shkojnë në Kuvend për t’u votuar. Nga 55 konkurrentet, sigurisht që kishte kandidat me gradashkencore, me përvoja ndërkombëtare, kishte autoritete të njohura ndërkombëtarisht në fusha të artite tje, por në mesine atyre 8 të përzgjedhurve nuk hynri asnjëri.Nga të përgjedhurit e këtij grupi parlamentarë, ka pensioniste, njerëz pa profesion, por sigurisht militante të partishëm.Fundja kjo është e drejta e komisionit të përzgjedhin këtë duan ata, nuk ka rëndësi pse nuk janë profesionist, me rëndësi është se ata janë përsona të besuar te shefave që po e sundojnë ketëpopull.Ajo që dua të them është se Kosovës nuk i duhet më të hap konkurse për asnjë vend pune në institucionet publike, sepse kot i mundon njerëzit të konkurojnë, të shpenzojnë, kur nuk janë të preferuarit e shefave. Ndoshta konkurset hapen sa për meditje të komisioneve parlamentare, ndërsa kush punësohet dihet mirë që në fillim, paar konkursit,ashtusiç u ditën këta 8 persona, që para intervistimeve, sepse këta ishin më të “mençur”, pra ishin përsonat e partishëm. Unë mund të jem ekspert i cilësdo parti, por jo nuk mund të jem i partishëm dhe delitant, prandaj mua nuk më bëjnë punë as të qenit veteran i luftës, as përgatitja shkollore me dy master dhe para përfundimit të doktoratës, as të qenit shkrimtar i përkthyer në dhjetra gjuhë dhe lauerat i shumë çmimeve ndërkombëtare, prandaj përjashtoj vetën nga çdokonkurim në institucionet publike të vendit, derisa atdheun time ta sundojë kjo kastë politike. Vendimi hyn në fuqi që nga sot. Gjithashtu ju kërkoj falje disa anëtarëve të komisionit që u detyruan të më gënjejnë (nuk i detyrova unë, por vetëvetën e detyruan para meje) se do më vlerësojnë me maksimum pikësh, gjithnjë duke u bazuar në bagazhin timprofesional dhe shkencor, e artistik,ndërsa urdhërat nga Lartë-Partia ju kishte ardhur:që duhen vlerësuar të preferuarit e shefave, prandaj prej sot distancohem nga çdopunë apo bashkëpunim me partizanët e partive që po sundojnë popullin tim.Në pamundësi për t’i shërbyer vendit tim, më ka mbetur vetëm një shpresë: ta lus Perëndinë ta shpëtojë atdheun tim, sepse keq i kapunët kypopull nga kjo kastë politike, ndëresa unë i faleminderohem Zotit që nuk varem nga ata dhe serish detyrohem ta lë Kosovën time, dhe të ktheme në atdheun e huaj (Belgjikë), atje ku mënyra se si trajtohem më dhemb, jo përfaktin se trajtohem keq, por se ashtu do të doja të trajtohësha në vendintim.Ndërsa këtyre politikanëve u mbetet faqja e tyre e zezë!
Prishtinë/ me 21 korrik 2015
“Beautiful America “…
Nje enciklopedi xhepi per tre kontinete/
Nga Illo Foto-New York/
Vitin e kaluar shkrova nje persiatje, per librin me titullin kuptimplote “Beautiful America “, te Profesor Agron Ficos. Aty shpreha konsideratat e mia per librin , si nje vlere e rralle e prozes dhe e mendimit te pjekur te autorit per Ameriken, miken e pa tjetersuar te kombit shqiptar.Ne vleresimin tim pata mundesine te flas per rinine e Agronit, sic e kam njohur une , ne vitet 50 te shekullit te kaluar . Aty kam permendur se me Agronin nuk u pame gjat monizmit , sepse kishim orientime te ndryshme profesionale dhe shoqerore. Nuk kam per te shtuar, as per te pakesuar gje per librin e tij te bukur “Bjutifull Amerika “ .
Me von , une pata fatin ose saktesisht mundesine , per t’u njohur me librat e tjere te Agronit. Ato ishin te nje niveli, ose me lart se “ Bjutifulli “. Ne kete situate te re, ne raport me krijimtarine e Agronit, nuk mund te heshtja, prandaj do t’i paraqes lexusit vleresimet, per te gjithe krijimtarine publicitare te albanologut , folklorogut dhe gjuhtarit te shquar , Agron Fico , bashkegjimnazistit, te harruar nga koha. Agroni ka shkruar nje sirtar biblioteke me libra profesionale, shkencore dhe shkollore, madje dhe ne gjuhe te huaj, por une di qe keto 4 libra, t’i quash vetem publicitare eshte pak Pervec “ Beautiful”, kam ne tryeze dy libra te tjere publicistike si dhe librin “ Profesor ne tre kontinte “, qe une e vleresoj si kryeveper te A. Ficos dhe si nje model te publicistikes se sotme dhe qe do ta argumentoj , pa pretenduar se kam mendimin me te plote , per kete vleresim selektiv.
4 librat e shkruara nga bashkegjimnazisti im,Agron Fico, me kane lene nje mbrese te vecante, per arsyet , qe do t’i parashtroj ne ket ese modeste dhe te pa mjaftushme nga ana sasiore.
Agroni eshte i afirmuar si shkencetar gjuhesor, florklorist dhe albanolog. Ne te tera keto fusha te shekences ka gjurrme te pa shlyera, me vlere kmbetare dhe me gjere . Shkencat ku ka debutuar Agroni , nuk jane zanate dore . Ne sejcilen , prej tyre, Agroni ka shpenzuar shume “vaj” per kandilin e drites dhe shume forca mendore , per t’u bere ai qe eshte , ne keto fusha , qe gjithnje zgjerohen.Jetojme ne kohen kur te gjitha zhanret e fjales se shkruar kane nje zhvillim te vrullshem. Vetem komedia dhe tragjedia klasike nuk kane asnje zhvillim . Ato jane zevendesuar nga lajmet reale te kronikes se zeze.Nuk eshte e thene , qe shkencetari i cdo fushe te jete njekohesisht publicist i plote. Te qenit publicist dhe gazetar eshte pasion tjeter , qe buron nga brenda vetes; eshte dhunti jasht profesionale.
Ne prodhimtarine publicitare te Ficos nuk mund ta ndash publicistiken nga shencat . Ato jane shume te nderthura, duke perbere te teren , qe quhet publicistike e nje shkencetari. Nuk eshte e thene qe shkencetarei te jete publicist dhe aq me pak, shkrimtar . Shumica e shkencetareve jane te prirur drejt formulave steriotipe , qe s’kane asegje te ngjashme me fjalen artistike. Behet fjale, per literaturen teknike , qe eshte pjese integrale e teknollogjise.Te 4 librat , kane te vecantat e tyre , madje kane pak ngjashmeri nga stili sa dhe nga permbajtja. Ne sejcilen prej tyre gjejme nje univers shqiptar , me te tere problematiken , qe kerkojne zgjidhje rrast pas rrasti . E perbashketa e tyre eshte atdhedashuria e pa kufishme e autorit dhe zgjidhjet qe ai mendon , per te bere te miren e mundeshm e , per Atdheun . Kjo ndjenje eshte shkrire ne librat me firmen e tij , por dhe ne shume shkrime gazetareske , qe Agroni ka shkruar ne Amerike dhe jane botuar ne shtypin e Diapores . E theksoj te Diaspores, sepse pervec shkrimeve , Agroni ne Amerike , ka qene nje person shume aktiv i shqiptarizmes . Nuk kishte veprimtari , ku te mos ishte pjesmarres , me energjite e nje djali te ri , si foles orator, protestus per te drejtat e njeriut dhe te shqiptarve , perballe institucioneve nderkombetere , si mesus i perkushtuar i gjuhes shqipe dhe si publicist, per c’ka po shkruaj.
Libri “ Profesor ne te tre kontinete “ , kur nuk e ke lexuar , ke pershtypjen se eshte nje liber autobiografik , qe rregullisht duhet te te lodhi me data dhe ngjarje personale te nje 8o vjecare,qe ka shetitur neper bote , kur do ta deshironte sejcili shqiptar ; por nuk ka mundur . Faktikisht nuk eshte keshtu dhe do ta argumentoj.
Libri eshte me te vertete autobiografik , por biografia e autorit eshte vendosur subjekt per jeten shqiptare , dhe perpjkjet titanike, per te bere me te miren e mundshme , per Atdheun dhe popullin tend , kudo qe te ndodhesh dhe pa pushim . Autori vetem me oret e gjumit eshte ndare nga ceshtja shqiptare . Po permend tagent dy ngjarje: Ne udhtimin per Kine , Vaporri beri ndalesen ne Aleksandri. Pasagjeret pushuan , Agroni takoi nipin e A.Z.Cajupit , nje emigrant , qe e digjte malli , per shqiperine . Ne kohen e pushimit te vaporrit, rindezi nje zjarr te mbetur nen hirin e harreses se kohes.Nje epizod tjeter eshte miqesia me shkencetarein angles Albert Lord . U miqesua rrastesisht dhe lidhi miqesi e perjeteshm familjare , mbi nje baze shume solide : Pasionin ndaj folklorit . Profesor Cabej e pat parashikuar , kur tha: “ Agroni i duhet Institutit te folklorit “. Aqgron Fico, nuk u be motor i Institutit te folklorit . Ka qene nje zgjatim organik i kesaj ceshtje te madhe . Folklori shqiptar, eshte reference per nje nga kulturat me te lashta te europes, qe eshte plake.
Keto dite ish kryeministri maqedons, Geogrevski ka dekllaruar se ne shtetin maqedons ne censusin e vitit 2021, maqedonsit do te jene pakice.Te tjerat kuptohen lehte nga kushdo, qe di te lexoi dekllarata te tilla shekencerisht demografike . Fqinjet greke ne fushen historiko-demografike kane shume prapambetje . Kane nevoje te njohin dhe librin e shkencetarit te urte shqiptar , Agron Fico . Perkthimi greqisht i publicistikes se A. Ficos , une mendoj se po vonohet pa arsye .
Heroizmi njerezor , nuk kufizohet vetem ne se do t’i dhurosh Atdheut forcen ose jeten fizike . Kjo po se po , por atdhetaret me te shquar i kane falur Atdheut , mendjen , diturine , shpirtin , pa u larguar dhe nga privacionet fizike . Ka qarkulluar nje liber i perkthyer ne shqip , me titullin “Mjeku i tre kontinteve “ . Ky mjek profesionin e tij ushtroi , por vepra e tij u be force dhe drite ne qenien e gjithe njerzve , qe u shtoi jeten , ne sherbim te nje kauze te madhe . U nis si mjek dhe perfundoi si hero ne te tre kontintet.
Kur nisa te lexoj librin e Agronit , ky mjek dhe vepra e tij me erdhi ne mendje , megjithse flasim , per nje lexim te bere ne fund te viteve 50 te shekullit , qe kaloi . Gjat leximit dhe tani , qe po shkruaj , kam bindjen e plote se vepra e Agronit , nuk ngjan vetem nga titulli , por dhe nga permbajtja me autorin e vepres “Mjeku i tre kontinenteve“. Perpara se te shtjellojme disa ide te kesaj vepre te rendesishme , te themi pak fjale , per dy vepra te tjera te ketij autori , qe jane botuar ne nje hark kohor te shkurter .
Libri “Diaspora e rilindur “ , eshte botuar ne vitin 2006 . Ne permbajtje ka studime dhe kumtesa . Ne kete vellim perfshihet edhe kumtesa “ Kultura shqiptare eshte e larmishme “. Kjo kumtese eshte gjithsej 8 faqe . Me gjuhe te paster dhe te thjeshte , lexusi meson se kombi shqiptar eshte komb me kulture te larmishmedhe shume te lashte . Me te lashte se vete Greqia . Kete e kemi lexuar ne mijra shkrime , artikuj , studime , por per 8 faqet e shkruara nga Fico , u referohet 13 referanceve , ku dokumentohet e tere ajo , qe kumtohet . Nje kumtese tjeter eshte “ Feja dhe shoqeria civile , ne shoqerine postkomuniste” . Nuk ka lexus , qe te mos jete i interesuar intelektualisht , per kete problem madhor te shoqerise moderne . Eshte e rrahur nga shume autore dhe ne shume kenveshtrime . Fico kete problem e ka trajtuar ne vetem 20 faqe dhe ireferohet 3 burimeve te rendesishme arkivore . Vijohet me shkrimin “Arberoret e Greqise “ . Eshte permbledhur ne 15 faqe dhe u drejtohet 15 burimeve referandare .
Libri , qe sapo kumtuan , mbeshtetet nga libri tjeter , i po kesaj natyre, me titull “ Rilindja etnike “ . Etniciteti , feja dhe diaspora , jane problemet nga me te medhate , qe ka pasur dhe do te kete shoqeria shqiptare . Ne librin , me natyre etnike , autori ka rrahur problemin etnik shqiptar , qe ne opinion quhet Shqiperia e madhe dhe ka sjelle kaq andralla ne Ballkan , Europe dhe, shume pak ne bote . T’i nemerosh keto andralla , duhen shume volume , argumente , balafaqime , kontrapergjigje. Fqinjet tane , per te kenaqur idete e tyre shoviniste , te gjeneruar ne fe dhe te mbrojtura ne politike , kane krijuar shume struktura propagande , per ta paraqitur faktorin shqiptar agresiv dhe destabilizus te rajonit .
Ne librin e Ficos , me shume finese intelektuale dhe shkencore , jepen dimensionet e Shqiperise natyrore , aq qarte sa nuk ka enciklopedi maqedonase as Serbe t’i kundershtoi . Fico i referohet te dhenave gjografike te Prof . Gashit dhe gjografia nuk mund te tjetersohet nga c’do i arsimuar minimalisht . Meriadiane dhe paralelet, jane kuotat trigonometrike statike , qe i ka vendosur shkenca e hartografise dhe mbi kete baze jane ndertuar te tera shkencart e tjera, perfshire kufijte shteterore , kontinentale dhe veprimtarite ushtarake.
Ne kufijte gjografike , 39 grade dhe 32 minuta gjatesi lindore dhe ne 42 grade e 42 minuta gjeresi veriore , autori Fico ka studjuar se popullsia ka te njejten prejardhje , kulture dhe histori te lashte .
Kush mund ta kundershtoi kete fakt te mbeshtetur ne histori , kulture dhe gjeografi ? Behet fjale per entitetin shqiptar , per Shqiperine natyrore e thene ndryshe Shqiperine gjeografike . Ne dasht ta quash te madhe ose te vogel , nuk i intereson autorit , qe eshte gjuhetar , albanolog dhe folklorist ; nuk ka lidhje me politiken dhe ideollogjine .Shkencetari yne ben lidhjen e etnicitetit me gjografine, nuk i i duhen analiza te me tutjeshme . Analizat i ben lexusi. Shkencetari flet me fakte dhe argumente te lidhua ne menyre kauzale .
Shkencearet , studjusit , ideolloget dhe politikanet , kur i referohen librit te Ficos , nuk bejne as nje gabim , vec pohojne nje realitet te pa tjetersushem .Une nuk di ndonje liber tjer , qe ta kete trajtuar kaq paster , qarte dhe pa kontravajtje , nje proble qe gjithnje ka qene objekt sulmi i pa skrupullt nga politikat e fqinjve dhe me shume nga disa zgjatime ekstremiste fetare , ne sherbim te polikave shoviniste .
Te tera librat e Agron Ficos karakterizohen nga fyma e ngrohte atdhetare , nga tematika e larmishme dhe nga kthjelltesia e analizes se problemeve . Problemet, qe trajtohen , jane te gjetura , brenda jetes se perditshme ; sociale , politike antropollogjike . Nuk ka probleme te stisura dhe aq me pak te mbingarkuara . Jane probleme , qe i dikton jeta , perpara te gjithe njerzve , por pak njerez dine t’i vecojne dhe t’i veshen me ngjyren e dukshme , per t’u qelluar me armet paqesore te kohes . Nga ana stilistike , vepra Fico , konsiderohet nje buke me brume te ardhur mire , qe ka tharm prozen e rrjedhshme antalogjike .
Vepra publicitare , me e rendesishme dhe me kompekse , mbetet libri “ Profesor ne tre kontinente “ . Ne kete liber autori ka derdhur te tera aftesite e tij shkencore , pedagogjike , prirjet politike , intelektuale dhe mbi te gjitha , gjuhesore dhe atdhetare . Jane gjithsej 234 faqe , por analizohen shume universe te dijes , politikes , mardhenieve sociale dhe momente te rendesishme te historise te vendit , qe i sherbejne rritjes se dinjitetit te kombit . Jane shume te dukshme vlerat letrare dhe gjuhesore te ketij libri publicistik .
Sado , qe libri konsiderohet jetshkrimor , ne te cpalosen ide dhe analiza me vlera te spikatura shoqerore –kombetare . Autori pershkruan se ka mbetur femije jetim , kur ishte bebe. Sa e veshtire eshte jeta ne nje familje , pa kryefamiljarin burre , ka pershkruar te tere librin , por nga ky fakt lexusi krijon bindjen ,se nje vejushe dhe nje jetim , me vullnet te hekurt , mund te arrijne shumcka ne jete , sic ndodhi ne familjen e Agron Ficos , ku nje bonjak i varfer dhe i pa shprese arriti te behet shkencetar i degjuar dhe te shkruaj libra publicitare , qe mahnit brezat pasardhes , me bemat e tij jo vetem ne vendlindje , por ne tre kontinte .
Kemi te bejme me jo thjesht nje lajm , por me krijimtari letraro-poblicistike . Ne katedren e gjuhes shqipe te Agronit , mesuan shqip diplomate te shume shteteve te botes , bizesmene , politikane dhe studente te mirfillte ne Pekin , Michigan . E tere kjo armate shqipfolesish , eshte nje kapital i madh politik , ne vlerssimin dhe perhapjen e gjuhe , qe eshte indikkatori me i rendesishem i cdo kombi.
Kur lexojme keto persiatje gjuhesor , duhet te kemi parasysh , qe gjuha shqipe eshte perndjekur nga sistemet pushtuse dhe fqinje , sic jane perbdjekur te denuarit e ndergjegjes . Per gjuhen shqipe jane therorizuar shqiptare si Papa kristo Negovani , Koto Hoxhi, familja Qirjazi e qindra te tjere . Agron Fico , pas 80 vitesh persekutimi te gjuhes, arriti ta beje ate lende te rendesishme te katdrateve universitare , ne dy universitete me fame boterore .
Perpara se te analizoj perciptas disa pjese nga libri publicatar , “Profesor ne tre kontinente “ , do te ndaj me ju pak perkufizime per krijusit e sotem dhe krijimet e tyre . Krijusit e sotem te fjales artistike jane te shumte sa nuk kane qene ndonjehere ne ndonje stad historik . E kam fjalen jo thjesht si sasi , por dhe si perqindje ne njemije banore te gjalle . Njerzit kete fenomen e shofin me kenveshtrimin e tyre . Per mua , zanafilla e fjales se shkruar eshte gazetaria . Per kete problem nuk zgjatem , sepse kam shkruar esene “ Jeta nuk kuptohet pa gazeta“. Publicistika nuk eshte thjesht gazetari , por gazetari , qe nderhyn ne lajm dhe e fut lexusin ne labirintet e saj . Letersia krijon personazhe , qe i duhen lajmit , per te krijuar imazhin e jetes qe eshte dhe asaj , qe duhet te jete .
Zhanri publicistik , gjithnje sipas kenveshtrimit tim , si c’do zhaner tjeter , eshte i pa kufishem ne metoda , pergjithesime dhe zgjidhje . Mendoj se publicistika e Ficos , ka zgjedhur tema , qe i duhen shoqerise, per te plotesuar dijet , pervojat dhe per te krijuar pervoja te reja specifike . Te njejtat tema dhe nderlidhje kauzale , mund t’i zgjithte dhe nje publicist , ne vend dhe kohe paralel , por te na i paraqeste ndryshe . Do sjell nje shembull , pa arritur tek shembejt e tjere , qe do t’i zberthej po nga libri .
Shume shqiptare kane takuar udheheqesin kinez , Cu En Lai . Na i kane pershkruar ne menyren e tyre te perceptimit , duke na paraqitur nje figure me dimensine dhe veprimtari te ndryshme . Na i pershkruan dhe Agroni , Cune-ne , ne librin “profesor ne tre kontete “ . Sa thjesht dhe bukur e ka pershkruar takimin dhe vete Cu -ne !
Na ka dhene nga Cu -ja ate , qe nuk dinim dhe qe na duhet , pa tjeter, per te plotesuar kuadrinn e ketij politikani me dimensione boterore . Kjo ndodh se Fico publicisti nuk vizaton , por fotografon . Na ka fotogrofuar Cu -ne ne gjysem faqe dhe na i ka perplasur perpara syve.
Eshte i njejti politikan , edhe kur e kishim mik edhe kur e beme armik shteteror . Eshte Cuja politikan profesionist , i rritur ne stepat aziatike dhe me rezonance boterore . Ne si lexus bejme zgjedhen tone . Ne kete veshtrim , publicistika Fico eshte per t’u marre shembell: E avashme , pa ngutje , e thjeshte dhe pa befasira arificiale . Per te kuptuar me gjere kete problem , po analizoj disa nen tituj te librit , qe jane te nje nivel fotografimi si dhe rrasti Cu- se.
Ne faqen 26 te librit , ne analize , eshte shkruar nentitulli “ Nje ndodhi absurde “, vetem 3 faqe libri . Ketu pershkruhet mardhenia rinore midis gjimnazistesh dhe indokrinimi politik i disa te rinjve komuniste , qe u ndezen ne diten e vdekjes se Stalinit .
Dy vellezer , miq te autorit me ekstremizem te pa shoq u versulen kunder autorit dhe krijuan nje alibi shpifjesh , qe i kushtoi shume shtrenjte Agronit dhe qe ishte shkaku themelor , qe nuk u lejua te studjonte me burse te shtetit , jashte vendit . Autori per keto mostruzitete shoqerore , nuk ben fajtore shoket e dashur gjimnaziste . Po te mos ishin keta , do te ishin dy te tjere . Fajtore ishte regjimi , qe indokrioninote femijte . Me pak fjale pershkruhet nje nga dramat e jetes rinore te asaj kohe . Mijra volume jane shkruar per gjyqet , deshmite e rrrema , demaskimet politike , per politiken shqiptare te luftes klasore . Kete drame e gjejme te zberthyer , ne shembullin personal , qe ka pesuar autori i librit , qe diskutojme .
Ne kete nen tituul , une kam gjetur te zberthyera 5 probleme politko-sociale te pershkruara dhe ku mba qendrimin e vet autori . Pershkruhen : Drejtimi politik i shkolles nga drejtori komunist , lufta e klasave ne mardheniet e te rinjve , jeta konviktore e kohes, zhvillimi i jetes jashtshkollore , jeta rinore e cveshur nga veprimtarite argetuse te moshes. Shkolla ishte e shternguar te rriste edhe spiune te regjimit dhe ja kishte arritur . Gjimnaziste jane burgosur dhe denuar si armiq qe do te “permbysnin pushtetin “ .
Ne nen titullin tjeter “kapitulli i fundit ne sagen e prishjeve “ , ne faqen 120 te librit , ze gjithsej 4 faqe shtjellim . Ne kete nen titull jane trajtuar 7 probleme te rendesishme social- politike . Po permend vetem disa : Kritike e plote dhe bindese per librin voluinoz te Enverit “Shenime per Kinen “ . Askush nuk eshte ulur ta beje kete kritike , qe duhet pa tjeter ta njohin shqiptaret . Ambasadoret e regjimit te Enverit ne Kine ishin njerez medioker , pa fantazi dhe pa kulture solide ekonomike . Prishja me Kinen ishte e pa argamuntuar edhe vete me politiken shqiptare . De Goli dhe Nikson dy politikane misjonere ne politiken boterore te luftes se ftohte etj .
Jane gjithsejt 7 probleme madhore te shtjelluara , ne kaq pak faqe . Simbas perllogaritjes aritmetike , i mbetet te jene shtjelluar mbi 300 probleme te prehta shoqerore , ne 232 faqe , te libri “Profesor i tre kontinenteve” .
Duke komentaur keto shifra te thjeshta , me duhet te hesht dhe t’i le radhe lexusit te gjykoi , por dhe organeve shkencore dhe atyre arsimore, per te gjetur menyra te larmishme , qe te rinjte te marrin edukate dhe mesim te mjaftushem ne kete dege te komunikimit masiv, sic eshte publicistika . Publicistika eshte zhaner midis letersise dhe gazetarise . Ka rendesi te madhe , se ajo , krahas edukimit dhe zgjidhjeve , godet fort dhe imediatisht . Ne kohen qe jetojme ajo merr rol te shtuar , ne ballancimin e morise se botimeve , qe jo gjithnje ruajne baraspeshat e zhvillimit shoqeror . Kete realitet , na i ka dhene shume te paster dhe te seleksionuar , publicistika e Agron Ficos , shkrime te thjeshta , te verteta, te jetuara , me rrugezgjidhje praktike .
Publicistika e Ficos eshte shkolle . Kete shkolle e kane formuar rilindasit , intelektualet e viteve 30 te shekullit te kaluar dhe nje kontigjent jo i vogel i publicistikeve , qe u tubuan ne periudhen moniste . Nje rrol te rendesishem ne kete fushe ka luajtur dhe po luan gjithnje me shume , shtypi i Diaspores , kudo ne bote, kryesisht ne Londer , Athine dhe Amerike .
Illo Foto / Studjus . NY 20 Korrik 2015
NYJEN GORDIANE NUK MUND TA ZGJIDHIN DEPUTETET E KUVENDIT TE SHQIPERISE! SHKAKTARET KANE UZURPUAR DREJTESINE, GJYKATATA, PROKURORIN…
PYETJE:Ku ndodhen shkaktarët e këtyre masakrave të përbindëshme në ditët tona?/
PERGJIGJE: Mos u çudisni por, jo pak prej tyre, dhe midis tyre, edhe gjykatësi, që dënoi tre të rinjtë e sipërpërmendur, i gjen në Këshillin e Lartë të Drejtësisë, Gjykatën Kushtetuese, Gjykatën e Lartë, gjykatat e apelit, gjykatat e shkallës së parë, Prokurorinë e Përgjithëshme dhe prokuroritë e rretheve, madje edhe deri në Ministrinë e Drejtësisë dhe funksione të tjera të larta të vendit./
Shoqata Antikomuniste e të Përndjekurve Politikë Demokratë të Shqipërisë-Dega Tiranë/
Nr. 5 Prot.Tiranë, më 20.07. 2015/
Lënda: Mbi reformën në drejtësi dhe dekriminalizimin/
Drejtuar:Komisionit Parlamentar për Reformën në Drejtësi/
Komisionit Parlamentar për dekriminalizimin/
Për dijeni:Zotit Donald Lu Ambasador i Shteteve të Bashkuara të Amerikës/
Zonjës Romana Vlahutin Ambasadore e Bashkimit Europian/
Tiranë/
Nje zhurmë e madhe po bëhet këto ditë në vendin tonë mbi këto dy çështje që kanë zaptuar opinionin e gjerë publik të vendit tonë. Madje janë krijuar edhe komisione parlamentare që, prej muajsh, po punojnë për zgjidhjen e saj. Në këto çaste na lind një pyetje:
-A janë, me të vërtetë këta deputetë të Kuvendit të Shqipërisë, që mund ta zgjidhin këtë nyje gordiane? Kush janë ata?
Na duket e pamundur përgjigjja e kësaj pyetjeje. Përse, do të thoni ju. Për t’iu përgjigjur kësaj duhet të kthehemi shumë prapa, në ato kohët e errëta të asaj periudhe mizore që kishte gllabëruar vendin tonë, viktimat e së cilës jemi edhe ne. Ata që i kanë kaluar të pesëdhjetat, e njohin fare mirë atë periudhë. Njohin diktaturën e proletariatit në përgjithësi, por njohin gjithashtu edhe ato që quheshin levat e tij, levat e diktaturës dhe pikërisht për këto leva do të flasim.
Kush ishin ato?Ishin organet e Sigurimit të Shtetit dhe ato të drejtësisë. Një mori individësh si, për shembull, hetuesat dhe operativët e Sigurimit, gjykatësit dhe prokurorët, bashkëpuntorët e ndryshëm të këtyre organeve dhe të tjerë të këtij kallëpi ishin zotërit e vërtetë të këtij vendi në atë kohë. Ishin pikërisht hetuesat dhe operativët që kurdisnin lloj-lloj intrigash të paskrupullta që i çonin njerëzit e pafajshëm para hienave të tjera, prokurorve dhe gjykatësve, të cilët pa hezituar i syrgjynosnin nëpër burgjet e tmerrshme, madje nje pjese jo të vogël të tyre, ua prisnin fare fillin e jetës. Ishin bashkëpuntorët e sigurimit ata që shërbenin si manekinë të ndyrë në duart e mjeshtërve të errësirës.
Na lejoni t’ju sjellim një shembull fare të vogël nga proceset gjyqësore falso të asaj periudhe, proces i zhvilluar në fundin e vitit 1989 kur komunizmi kishte marrë rrokullimën në të gjithë vendet e lindjes. Mendoni si kanë qenë këto procese në periudhat e mëparshme kur dikatura ishte në kulmin e saj. Bëhet fjalë për Vendimin Nr. 261, datë 16.11.1989 të Gjykatës Rrethit Durrës. Po e japim të plotë këtë vendim:
Gjykata e rrethit Durrës më 15-16.11.1989, shqyrtoi në seancë gjyqësore me dyer të hapura çështjen penale nr.253 që i përket:
Të pandehurve:
1.Adnan Balla, i biri i Tasimit dhe Dritës, datëlindja 1963, lindur e banues në Durrës, pa parti,i pa dënuar,i pa dekoruar, me arsim të mesëm profesional, beqar, me punë në Portin Detar “Enver Hoxha”, i arrestuar (ndaluar) më 25.7.1989
2. Kastriot Mara, i biri Halitit dhe Lumes, datëlindja 1960, lindur e banues në Durrës, pa parti,i padënuar,i padekoruar, me arsim të mesëm profesional,me punë në NI Goma, i arrestuar më 27/7/1989, mbrojtur nga këshilltarja ligjore Vasilika Sotiri.
3. Agron Fico, i biri Avdullajt dhe Meremes, datëlindja 1961, lindur e banues në Durrës, me origjinë e gjendje punëtor,i pa dënuar, pa parti, i pa dekoruar, me arsim të mesëm profesional, i martuar me një fëmijë, me punë në NIQ Durrës, arrestuar më 16.8.1989, mbrojtur nga këshilltari ligjor Rustem Syziu.
Të akuzuar:
* I pandehuri Adnan për moskallzimin e krimit të tradhëtisë ndaj atdheut, neni 11/2 K.Penal.
* Të pandehurit Kastriot dhe Agron për krimin e tradhëtisë ndaj atdheut kryer në
bashkëpunim neni 47/gj – 31/b K.Penal
Gjykata pasi shqyrtoi materialet e denoncuara nga hetuesia, provat e marra gjatë zhvillimit të gjykimit dhe prokurorin që kërkoi:
* Të deklarohet fajtor i pandehuri Adnan Balla për veprën penale të moskallëzimit të një krimi kundër shtetit dhe sipas nenit 112/2 K.Penal të dënohet me një vit heqje lirie
* Të deklarohet fajtor i pandehuri Kastriot Mara për nenin 47/gj, 31/b K.Penal, dhe të dënohet me gjashtë vjet heqje lirie.
* Të deklarohet fajtor i pandehuri Agron Fico për veprën penale të tradhëtisë ndaj atdheut në formën e arratisjes dhe sipas nenit 47/gj, 31/b K.Penal, të dënohet me shtatë vjet heqje lirie.
VENDOSI
Të deklarojë fajtor dhe të dënojë për veprën penale të tradhëtisë ndaj atdheut në formën e arratisjes kryer në bashkëpunim:
* Të pandehurin Agron Fico, sipas nenit 47/gj, 31/b, 32 të Kodit penal me 5 (pesë) vjet heqje lirie duke filluar vuajtja e dënimit nga data e arrestimit 16.8.1989.
* Të pandehurin Kastriot Mara sipas nenit 47/gj, 31/b, 32 të Kodit penal me 3 (tre) vjet e 6 (gjashtë) muaj heqje lirie, duke filluar vuajtja e dënimit nga data e arrestimit 27.7.1989.
* Të pandehurin Adnan Balla për veprën penale të moskallëzimit të një krimi kundër shtetit dhe në bazë të nenit 112/2 të K.penal e dënon atë me një vit heqje lirie duke filluar vuajtja e dënimit nga data e arrestimit 25.7.1989.
Por ky proces nuk ishte i vetmi. Një numër i madh prej tyre zhvillohej në atë kohë në vendin tonë. Midis tyre ka patur edhe nga ato procese që përfundonin me likujdimin fizik të viktimës, siç ndodhi me rastin e poetit martir Havzi Nela në gushtin e vitit 1988 që e çoi atë në Litar. Por ne nuk do të zgjatemi më me to por duam të përqëndrohemi në ditët tona, ku realiteti është krejt ndryshe nga i së kaluarës.
Ku ndodhen shkaktarët e këtyre masakrave të përbindëshme në ditët tona. Mos u çudisni por, jo pak prej tyre dhe midis tyre edhe gjykatësi që dënoi tre të rinjtë e sipërpërmendur, i gjen në Këshillin e Lartë të Drejtësisë, Gjykatën Kushtetuese, Gjykatën e Lartë, gjykatat e apelit, gjykatat e shkallës së parë, Prokurorinë e Përgjithëshme dhe prokuroritë e rretheve, madje edhe deri në Ministrinë e Drejtësisë dhe funksione të tjera të larta të vendit.
Kanë kaluar 25 vjet nga përmbysja e sistemit diktatorial dhe politika shqiptare vazhdon të mbështetet ende në elementet më famëkeq të asaj periudhe. Përse? A nuk ka kuadro të reja, qofshin ata socialistë apo demokratë që mund t’i zëvendësojnë? A mos vallë janë të paktë të rinjtë tanë që kanë mbaruar shkollat më të mira të botës perëndimore duke fituar madje edhe tituj shkencorë? Nuk janë të pakta rastet kur universitete të njohura të botes perëndimore u ofrojnë bursa falas studentëve shqiptarë të shkëlqyer. Bota perëndimore po thith trurin shqiptar. Po politika shqiptare kur do të kujtohet të thithë rininë shqiptare?
Mendojmë se përgjegjësia më e madhe në këtë drejtim u përket pothuajse të gjithë udhëheqësve të forcave kryesore politike që aktualisht janë relativisht të rinj por që ruajnë ende mentalitetin komunist dhe që vazhdojnë ta mbajnë peng vendin me politkanë të ardhur nga bota totalitare. Të tillë politikanë kanë depërtuar në të gjitha sferat e politikës shqiptare dhe madje edhe në komisionet e ngritura për reformën e drejtësisë dhe në atë të dekriminalizimit, ndaj e bëmë pyetjen në fillim të kësaj shkrese Çfarë reforme mund të bëjnë tipa të tillë? Kë do të gjykojnë? Kë do të dekriminalizojnë? Mos vallë veten e tyre? Pasi janë ata që, në rradhë të parë, duhej të dilnin në bangën e drejtësisë.
Ndaj iu bëjmë thirrje atyre që kanë marrë përsipër reformimin e drejtësisë dhe dekriminalizimin e shoqërisë shqiptare, të shkëputen nga mentaliteti i vjetëruar komunist që vazhdon ende dhe të përqafojnë frymën e re demokratike të perëndimit, të gjejnë forca për të hedhur në koshin e plehrave të gjitha mbeturinat e atij sistemi të përmendura më sipër. Një gjë e tillë mund të bëhet vetëm me ligj. Kjo nuk është një shkelje e të drejtave të njeriut. Është vendosja e një drejtësie bashkëkohore. Ata individë nuk po i burgos apo eliminon njeri, siç kanë vepruar ata me viktimat e tyre. Sistemi i sotëm i lejon të merren me çfarë ta shohin të përshtatshme. Le të ushtrojnë profesionet e tyre ose çdo lloj aktiviteti që mendojnë, por kurrë nuk duhet të jenë në organet drejtuese të shtetit shqiptar.
Le të pastrohet administrata shtetërore nga hienat e së kaluarës! Kjo është “A”-ja e një demokracie të vërtetë.
Për Kryesinë e Degës Tiranë
Sekretari Kryetari
Sejdi Peka Reshat Kripa