dgreca – Page 4851 – Dielli

Venizelos viziton Kosovën në një kohë që Greqia nuk njeh pavarësinë

February 19, 2014 by dgreca

Vizita e Ministrit të Jashtëm grek ka filluar një tur në Ballkan/

Ministri i Jashtëm grek, Evangelos Venizelos, ka filluar një tur në Ballkan, me cilësinë e kryesuesit të radhës të bashkimit Europian.Venizelos do të jete në Prishtinë, ku, sipas programit, do të takohet me kryeministrin Hashim Thaçi dhe ministrin e jashtëm, Enver Hoxhaj. Greqia vazhdon të mos e njohë Kosovën, por Athina konsideron se ky fakt nuk e pengon normalizimin e plotë të marrëdhënieve me Prishtinën, siç ka deklaruar në një intervistë me gazetarin e ABC News, Robert Goro.

Ministri i Jashtëm grek Evangelos Venizelos viziton Kosovën në një moment që Greqia ende nuk ka njohur pavarësinë e vendit. Në një intervistë për ABC News Venizelos ka shpjeguar arsyen pse nuk ka ndodhur ende një gjë e tillë dhe planet për bashkëpunim mes dy vendeve.

“Mesazhi im për qytetarët e Kosovës, që kisha rastin t’ia përcjell edhe kryeministrit, edhe ministrit të jashtëm, të cilin e takova edhe para disa ditësh, për të tretën herë, dhe me të cilët kemi një marrëdhënie shumë të mirë, është ky: Ne besojmë në normalizimin e plotë të marrëdhënieve me Kosovën. Kemi krijuar faktikisht premisat për prezencën e një zyre të fuqishme përfaqësimi, kryesisht ekonomik, të Kosovës në Athinë. Dhe synimi ynë është që procesi që ka filluar për negociatat dhe anëtarësimin e Serbisë në BE, të shërbejë si një levë e ndryshimit të klimës edhe për Kosovën. Çdo gjë që ka lidhje me Serbinë dhe mbështetjen e diaologut Beograd-Prishtinë ka një impakt shumë pozitiv në gjithë rajonin, njëkohësisht edhe në perspektivën europiane të Kosovës, të cilën do ta mbështesim pse besojmë edhe në marrëdhëniet tona të mira dypalëshe, por besojmë edhe në atë se duhet të kapërcehen problemet historike të së kaluarës”, vuri në dukje zëvendëskryeministri.

Evangelos Venizelos ka shpjaguar edhe arsyet pse Greqia nuk e ka njohur Kosovën, në përgjigje të pyetjes së ABC News nëse diplomacia greke e ka në axhendën e vet njohjen e Kosovës si shtet i pavarur.

“Shikoni, të gjitha do të bëhen në mënyrën që duhet. Rëndësi ka pjesa esenciale e marrëdhënieve tona. Ne do të jemi tepër krijues dhe shumë bashkëpunues në raportet tona me Kosovën. Dhe do të diskutojmë në esencë dhe në thellësi të gjitha çështjet; thjesht, duhet të kemi parasysh edhe vende të tjera komunitare të cilat kanë një qëndrim të ngjashëm me tonin. Nuk duhet të injorojmë disa rregulla që përshkojnë funksionimin tonë në brendësi të BE. Mirëpo, besojmë se ekziston një kuadër dhe një trend, ekziston edhe një objektiv i cili është i qartë. Dhe besojmë vërtet se Kosova mundet të gjejë një nivel prosperiteti me të vërtetë europian dhe një nivel stabiliteti i cili do të jetë shembullor për rajonin. Ka rëndësi shumë të madhe të mbështesim dialogun ndërmjet Beogradit dhe Prishtinës”, u shpreh Venozelos.

Pas Prishtinës, Venizelos do të shkojë në Shkup, ku të enjten do të ketë një seri takimesh, duke filluar nga takimi me presidentin Ivanov e kryeministrin Gruevski. Venizelos do të takohet edhe me kryetarin e BDI Ali Ahmeti, si dhe me zëvendëskryeministrin Fatmir Besimi dhe ministrin e jashtëm Nikola Poposki. Shefi i diplomacisë greke do të takohet edhe me shefin e opozitës, Zoran Zaev.

Kjo do të jetë vizita e parë pas shumë vjetësh, e një zyrtari të lartë grek në Shkup, në kohën që mosmarrëveshja midis të dy vendeve për çështjen e emrit, që vazhdon prej më shumë se dy dekadash, duket se do ta lejë përsëri Maqedoninë në pritje të trenit për në Bruksel. Mesazhi që Venizelos do t’i përcjellë udhëheqjes maqedonase, ose më saktë do t’i përsërisë, është se çështja e emrit nuk është thjesht një mosmarrëveshje dypalëshe, por një detyrim i Maqedonisë për të dhënë prova në drejtim të fqinjësisë së mirë.

“Ne kemi realizuar një ndryshim jashtëzakonisht të madh nga qëndrimi ynë: Greqia nuk pranonte përdorimin e emrit “Maqedoni”. Tani e pranon përdorimin e këtij emri, por me një përcaktim gjeografik, për të qenë e qartë se ky vend ndryshon nga rajonet greke që quhen “Maqedoni”. Do të më lejoni të them, edhe rajone nga Bullgaria, edhe nga Shqipëria, sepse edhe Shqipëria ka një pjesë të Maqedonisë. Atëherë, ekziston një detyrim për një përcaktim gjeografik. Përcaktim në raport me emrin Maqedoni, jo me termin “republikë”, që ka të bëjë me gjithë vendet e botës.

Atëherë ne themi diçka shumë të thjeshtë, që ndërkaq është çështja e emrit: Për anëtarësim në NATO dhe në BE, përtej dhe pavarësisht çështjes së emrit, duhet të përmbushen gjithë kriteret që kanë të bëjnë me shtetet kandidate për anëtarësim. Gjithë çka duhet të përmbushë Serbia, Mali i Zi, Shqipëria, Turqia, duhet ta përmbushë edhe FYROM, pavarësisht çështjes së emrit. Çfarë thonë konkluzionet e këshillit të 19 dhjetorit 2013? Duhet të bëhen hapa konkretë në drejtim të zbatimit të marëveshjes së 1 marsit 2013, hapa konkretë në drejtim të marrëdhënieve të fqinjësisë së mirë, sepse gjithmonë problemi është fqinjësia e mirë dhe e drejta ndërkombëtare”, nënvizoi ai.

Stacioni i parë i turit të ministrit të jashtëm grek, ka qenë Beogradi. Pas takimit me kryeministrin vendas, Ivica Dacic, Venizelos, ka përshëndetur faktin që, siç tha, në periudhën zgjedhore që po ndodhet Serbia, forcat politike duan të ruajnë të pacënuara negociatat për anëtarësim në BE. Venizelos ka theksuar vullnetin e Athinës që, edhe pas presidencës greke, që bëjë lëvizjet e veta për të ruajtur trendin e procesit integrues të Serbisë.

Venizelos ka vizituar edhe Sarajevën e Podgoricën, ndërkohë që turi i tij do të përfundojë në Tiranë, ku kryesuesi i radhës i BE do të mbërrijë të enjten dhe fillimisht do të takohet me Kryeministrin Edi Rama.

Të premten, Venizelos do të pritet nga presidenti i Republikës, Bujar Nishani dhe pastaj zhvillojë takime të tjera, me kryetarin e parlamentit, Ilir Meta, ministrin e Jashtëm Ditmir Bushati dhe shefin e opozitës, Lulzim Basha.

Tirana ose kryeqyteti me histori të falsifikuar

February 19, 2014 by dgreca

Emri Tirane nuk mund te vije nga Teheran sepse ajo ka nje origjine shume me te lashte. Emrin Tiranë e përmend Marin Barleti mbi 14 herë te “Historia e Skenderbeut” qysh në shekullin e XV, duke evidentuar faktin se kishte dy Tirana; e Madhja dhe e Vogëla/

Nga Ndoc Selimi & Xhevat Ukshini/

Emri i kryeqytetit të Shqiperisë Tiranë vazhdon të interpretohet me shtrembërime e gabime të më dha të realitet historik.Për fat të keq edhe në literaturën europiane e më gjerë deri në ditët tona ende qytetin e Tiranës e njeh si një qytet që qenka themeluar nga një shqiptar i turqizuar i quajtur Sulejman Pashë Bargjini prej Mulleti. Si depërtoi në literaturën europiane ky version historik për themelimin e Tiranës? Edith Durham, pasi njihet me historinë e këtij qyteti, që ia serviren vendasit, thotë:“Tirana është themeluar me 1600 nga një bej i pasur, i cili i vuri këtë emër për kujtim të një fitoreje të turqëve në Teheran të Persisë.” ( E.Durham “Brenga e Ballkanit” fq. 92). Sipas kësaj servirje emri Tiranë na del i ardhur prej Irani si derivat i këtij qyteti, gjë që është absurde dhe plotësisht e pa vertetë. I njejti shpjegim i emërtimit është shkruar edhe te “Enciklopedia Europiane”, botimi italisht, ku thuhet: ” Tirane da Teheran, nome che le diede, quando la fondo al principio del secolo XVII, il generale turco Suleyman Pascià…” (“Albania” botuar në “Enciclopedia dei popoli d’Europa”, 1965 fq 390.).

Gjithashtu deri në ditët e sotme i mëshohet një legjende tjetër sikur në bregun e Lanës po “tirej ranë” si me thanë po hedh ranë, gjë që edhe kjo nuk ka asnjë bazë shkencore. Pa themel me duket edhe interpretimi tjetër sikur ky vend u popullua prej të ardhurve nga malet e spjegohet me “të ranët” të zbriturit në fushë.

Së fundi është hedhur edhe një ide tjetër, që toponimi Tiranë vjen prej një kalaje me emrin Trikan të permendur nga Prokop (shek VI), që shkruesit e tanishëm e lidhin me Tyros që në greqisht do të thotë bylmet (Theranda).

Le ti japim disa ide ma të kjarta këtij toponimi duke u nis nga literatura jonë dhe ajo botërore.

E quajmë të pamundur që emri Tiranë të jetë pagëzuar nga S. Pashë Bargjini, pra të jetë huazuar prej emrit Teheran, sepse Tirana ka një histori shumë më të lashtë. Në qoftë se është e vërtetë se jeniceri S. Bargjini u kthye në shekullin e XVII në vendlindjen e tij si pasha turk dhe bëri disa ndërtime, ky fakt nuk dëshmon asgjë për themelimin e qytetit. Emrin Tiranë e përmend Marin Barleti mbi 14 herë te “Historia e Skenderbeut” qysh në shekullin e XV, duke evidentuar faktin se kishte dy Tirana; e Madhja dhe e Vogëla.(shiko faqet 28,32, 47, 214, 217, 220, 231, 234, 250, …e deri te 480, M. Barleti”Historia e Skenderbeut”, INFOBOTUES, Tiranë, 2005).

Po kështu edhe F.S.Noli ne veprën e tij “Historia e Skenderbeut” thotë : “Fortesat e Gjon Kastriotit qenë Kruja, e cila ishte kryeqytet i principatës, Petrella afër Tiranës, Petralba…” (Noli vep. 4, Akademia e Shkencave , Instituti i Gjuhësisë e Letërsisë, Tiranë 1989, fq. 69). Në faqën 109 të po kësaj vepre thuhet: “Skenderbeu […] sapo mori lajmin që Ali pasha po afrohej, mblodhi ushtrinë e doli në fushë pranë Kasharit një fshati afër Tiranës Vogël…”. Noli vazhdon më tej duke shpjeguar se “ Tirana e vogël ishte afër Krujës. Në këtë vend lindi Justiniani , perandori roman i Bizantit, i cili ndërtoi afro 20 kisha , në Shqipëri të Mesme” (po aty fq. 107). Noli citon Biemmin, i cili thotë:“Ushtria turke e tërhoqi rrethimin ne Fushën e Tiranës, tetë milje larg Krujes…” Para Barletit, Biemmit dhe Nolit, permendet edhe në kadastrat e Venedikut më 1418 vendbanimi i emërtuar Tiranë.

Në rranzë të Dajtit, në anën e majtë të lumit dhe Grykës së Tujanit ngrihet një kala me të njëjtin emër, Kalaja e Tujanit, që sipas studiusëve i takon shekullit të IV para Krishtit dhe ishte si një portë hyrëse për koridorin Durrës – Tiranë – Dibër. Shtjellimi i toponimit Tujan na çon deri në kohën e etruskëve. Në “Dizionario Illustrato della Civiltà Etrusca”(fq.304) të Mauro Cristofanit thuhet: “Eshtë një hyeni etruske e barabarte me Afroditën greke e Venerën romake. Mund të ketë edhe një rrënjë paraelene e quajtur ‘tyrannos’, ‘Tiranno’ (që vërtetë sisht ka prejardhje ilire, shën. im) dhe sinjifikohet si thjesht me “signora” “zonjë “. Kjo hyeni eshte nderuar qysh 480 vjet para Krishtit dhe ka pasur një përhapje të jashtëzakontë në Iliri e gjetk, madje është krijuar edhe kult për të . Këtë e vërtetojnë edhe shumica e kishave me këtë emër. Jo rastësisht një e teta e kishave të vendit tonë kanë marrë emrin e Venerandës, që në popull është e Shëna Premtes (Prendes) e deri te emri i përgjithshëm europian e më andej Ana (Anna).

Po kështu këtë emër e gëzon edhe dita e pestë e javës (venerdì, dita e venerandes te latinë t) dhe e premte (e prende, gegnisht) te ne shqiptarët. Tujan ose Turan është hyeni e dashurisë dhe e pjellorisë dhe ishte e martuar me Laran, çuditërisht me një afrimitet me Lana (lumi që përshkon Tiranë n).

Duke u njohur edhe me toponimet dhe objektet mbrojtë se dhe të kultit që mbë shtjellin Tiranë n dhe rrethinat dalim ne konkluzon se ky qytet e meriton plotë sisht emrin “Zonjë ” (sinjora) dhe mosha e kë saj zonje është mbi dymijë vejcare.

Perveç vendit të begatë fushor të lënë nga një gji deti prehistorik, Tiranën e rrethojnë shumë kalà mbrojtëse si Kalaja e Ndroqit, ajo e Petrelës, e Tujanit, e Prezës, e Lalmit, e Dorësit, e Dajtit, e Persqopit etj. (që i takojnë shek. VI të kohë s Justinianit I ) e deri te Kalaja e Krujës ( “që ndodhet përballë Tiranes Vogël” – sic thotë Barleti).

Tirana dhe rrethina e saj është e mbushur me emra shenjtorësh të krishterë dhe bëhet dëshmitare e përqafimit të fesë së Krishtit menjëherë pas shpalljes zyrtare të kësaj feje. Kështu kemi fshatrat Shën Pal, Shën Mëri, Shën Gjergj, Shën Gjin, Përroj i Shën Më hillit, Qafë -Kishë , Shën Ndoi i madh dhe Shën Ndoi i vogë l (dy maja shkembinjësh), Qafë Shmark, Fushë Kishë. Këtu nuk mund të lëmë pa përmendur as mozaikun e Tiranës me vlera të më dha historiko-arkeologjike në Shqiperi e më gjerë .

Si më përmendura kishë është ajo e Shën Mërisë në Brar që datohet e vitit 1201. Në këtë kishë gjatë gërmimeve është gjetur një varr me pesë harqe që i takon pjestarëve të një familje me një epitaf dhe mbiemrin Sguro. Të pesë harqet kanë nga një kryq dhe përfaqesojnë pesë të vdekurit e familjes, gjë që e scaron edhe epitafi në greqisht që thotë: “Kujto o Zot shërbëtorin tënd sevastin Mihal Sguron me bashkëshorten e fëmijët”. Këtu ndodhen edhe 8 varre të tjerë të besimit katolik. Sipas specialisteve Tirana ka vazhduar me këtë rit fetar deri në shekullin e XV, kur fillon konvertimi i banorëve të saj në një fe tjetër. Mësuam se ky objekt, i një rëndësie të vecantë, u shkatërrua këtë vit nga punimet ndërtuese të eskavatorëve.

Pukevil na bën të ditur se “Justiniani rindë rtoi Tyranen, Aulonen, Musionin” dhe më tej ai jep spjegimin se “Tyrana – Turkana, fortesë në Epirin e Ri” (Pukevil, “Udhetime”vell. 1, fq 373).

Në testamentin që Gjon Muzaka u lë të bijëve në vitin 1510 thotë: ”Karl Topia ishte zot i dy Shkurive, i Fizines dhe Plevishtit në Taransen e Vogël, Kanabi, Forka..”(pra Tirana e Vogël, Krraba dhe Farka-shën.im). (Emanuelo Polito, “I Musachi di Berat” Muzakajt e Beratit, Paris – Lecce – Pergola Mansavium, 1996, fq. 126).

Në vitin 1431 – 32 bëhen disa regjistrime prone nga venecianet dhe rezulton se Tirana kishte 60 qendra të banuara, 1000 shtëpi dhe 7300 banorë. Po ashtu në regjistrin e kadastrës turke të vitit 1583 , treva e Tiranës rezulton me 110 qendra banimi, 2900 shtëpi dhe 20 000 banorë .

Të gjitha këto statistika dhe të tjera që ekzistojnë, por mungojnë në këtë shkrim, u takojnë viteve para 1614, që na serviret si vit i themelimit të qytetit të Tiranës.

Duke u kthyer te Sulejman Pashë Bargjini konstatojmë se ai në shek. e XVI kishte shkuar jeniçer në ushtrine turke, ku ai arriti gradë madhore deri te pashà dhe më vonë kthehet në vendlindjen e tij Mullet. Në këtë vit, më 1614, u jep para një grupi tregtarësh tiranas për të ndërtuar në Tiranë një xhami, një furrë dhe një hamam. Sami Frashëri në Enciklopedinë osmane (jo shqiptare) të shkencës së përgjithshme thuhet se objektet e ndërtuara prej tij (S.P.Bargjinit, shën i aut) “si nje trashëgimi përkujtimore e historise se Tiranës” (Saimir Lolja artikull “Tirana e lashtë dhe përvjetorët e tij si kryeqytet”, 02/ 2014).

Këto statistika flasin për një popullim të mjaftueshëm edhe për një qytet para se te vinte Pasha Bargjini dhe ndërtimi i ketyre objekteve nga ana e tij u bë për shkak se kishte popullsi Tirana. Ky nuk dëshmon asgjë për themelimin e Tiranës si qytet. Përkundrazi. Fakti se ai dha paratë për ndërtime ua dha tregëtarëve flet më së miri për ekzistencën e mirëfilltë të qytetit, të cilit tani iu shtuan tre objekte që ai deri atë herë nuk i kishte pasur, pra tani e tutje mund të flitet për një qytet me dizajn osman me xhami e hamam. Në anën tjetër nuk ka asnjë të dhënë dokumentare që do të tregonte se u bë ndonjë meting, se u pë rurua fillimi i punimeve, pra asnjë dokument për ndonjë fjalim apo për shpalljen e këtij vendbanimi qyteti i Tiranës.

Sulejman Pashë Bargjini, pra sic shihet ky pasha turk mbante ende një mbiemër kristian, tregon që i pë rkiste dikur ashtu si gjithe rajoni besimit të krishterë, por që e kishte braktisur përballë raprezaljeve turke kundër shqiptarë ve si vrasjeve, konvertimeve dhe kryesisht deportimeve me forcë. Populli ishte i pafuqishëm të kundërshtonte pushtuesin dhe në fund u detyrua t’i nënshtrohet fatit. Viti 1595, sipas dokumentave, flet për një shifër shumë të lartë , e cila shkon deri në 200 000 fëmijë që u morën për t’u rekrutuar në trupat jeniçere në luftën e Persisë. Kësaj masakre, sic shihet, nuk ka mundur t’i shpëtojë as djali i ri me emër të panjohur, por që kthehet pas konvertimit me emrin e ri Sulejman.

Pashai Sulejman është një tjetër shembull i mijëra arberorëve-shqiptarëve, që mbas vdekjes së heroit tonë kombëtar Gjergj Kastrioti, bënë grada në oborrin e Sulltanit o nëpër gardat ushtarake turke duke i shërbyer shtetit osman si trupa dhe si fe. Një pjesë e tyre duke harruar prejardhjen shqiptare e duke mohuar fe e atdhe u rreshtuan në krahun e pushtuesit të vendit tyre e bënë shumë ekspedita në krye të forcave osmane për të nënshtruar popullin e tyre shqiptar, masakruar e poshtuar atë .

Ndryshe nga figurat e tjera me prejardhje ilire të Perandorisë Romake si imperatorë të shtetit romak, te cilët bënë ndërtime, përkrahen dhe ndihmuan njëri–tjetrin në karrierat imperatoriale, duke i dhënë fytyrën europiane viseve ilir, këtë gjë nuk mund ta themi edhe për karreristët anadollakë me origjinë shqiptare, të cilët kombit të tyre i sollen vetëm të zeza.

Jeniçeri Sulejman me gradën e pashës nuk u kujtua të hapte ndonjë shkollë, të ndërtonte një rrugë, por solli xhaminë, kultin dhe edukatën fetare turke në zemër të Shqiperisë për ta tjetërsuar identitetin e saj. Dhe 400 vjet më vonë shteti ynë sot për këto shërbime i bën përmendore, i thurrë lëvdata, ia atribuon themelimin e Tiranës dhe për më tepër nëpërkëmbin faktet historike leht të identifikueshme kur ia këmbejnë etimologjikisht emrin Tiranes Ilire me Teheranin aziatik.

Në vazhdim të shkrimit do të sjellë në stil telegrafik disa të dhëna, të cilat tregojnë ritmet e ngadalta të ecjes së qytetit tashmë gjysmanadollak në kohën e më pastajme.

Dy shekuj me vonë , Tiranën e sundojnë Toptanët, të ardhur nga Kruja.

Më 1780 ndërtohet kisha e Shën Prokopit dhe 9 vjet me vonë nis punimet xhamia që edhe sot ndodhet në qendrën e qytetit, e cila qe financuar nga Et’hem Beu. Ndërtimi i saj përfundoi më 1821.

Kulla e sahatit, e lartë 35 metra, ndërtohet më 1830.

Ndër lagjet më të vjetra të Tiranës janë lagja e Pazarit dhe ajo e Bamit. Kjo e fundit pas vdekjes së Ibrahim Kokonozit filloi të quhet “Vorri i Bamit”, sepse në këtë lagje ishte varri i Ibrahim Kokonozit, por në të folmen tiranëse emri i tij Ibrahim fillimisht u ndryshua në Bim e pastaj në Bam.

Sipas statistikave Tirana më 1703 kishte 4000, më 1909 15.000, 30 vjet më vonë , d.m.th. më 1938, kishte 38.000, kurse më 1945 60.000 frymë .

Theksojmë se popullimi i Tiranes është bërë sipas periudhave të sundimtareve jotiranas të këtij qyteti e krejt vendit. Toptani solli në Tiranë krutanë e zonës përreth, Mbreti Zog solli dibranët, E. Hoxha e komunizmi sollën gjithë jugun dhe së fundi ndërrimi i sistemeve solli malësorët e të gjitha krahinave. Dihet që sistemi i mëparshëm nuk lejonte lëvizjen e lirë të popullsisë. Sot Tirana gëzon 830.000 banorë .

Tirana shpallet kryeqytet i Shqipërisë më 8 shkurt 1920, sipas vendimeve të Kongresit Lushnjes dhe merr statusin përfundimtar më 31 dhjetor 1925.

Deri në kohën e pushtimit italian dhe koncesioneve të dhëna këtij shteti, Tirana kishte zhvillim shumë të ngadaltë . Ndertimet moderne italiane që shihen sot e kësaj dite u takojnë marrëveshtjeve me Italinë, e cila më tepër se për modernizimin e qytetit interesohej për realizimin e idesë së një bashkimi , përkatë sisht aneksimit të saj të mundshëm më vonë.

Me 17 nëntor te vitit 1944 forcat partizane hynë në Tiranë, duke zhvilluar dy ditë beteja me gjermanët në ikje e sipër, ku morën pjesë Brigada e Parë , e Katërta dhe e Gjashta.

Tirana është i vetmi kryeqytet i Europës lindore dhe juglindore që nuk u ndihmua nga Ushtria e Kuqe për t’u cliruar, por që më pas për fatin e zi të kombit tonë u inkuadrua në kampin komunist.

Në fund të shtojmë edhe se historianëve tanë dhe shkencës sonë shqiptare i bie detyrë urgjente të iniciojnë përmes ndërhyrjeve në institucionet përkatëse që të bëhen korrigjimet e nevojshme për sa i përket shpjegimit të drejtë të prejardhjes së emrit të Tiranës, pra heqja përfundimtare nga “Enciklopedia Europiane” e cfardo lidhjeje me Teheranin dhe rivënjen e identitetit iliro-shqiptar të qytetit mijëravjeçar të Tiranës, sepse kështu ajo sillet në vendin që i takon sipas të vërtetës historike.

18 shkurt, 2014.

MINISTRI MAKOLLI, ME MERGATËN NË POLONI

February 19, 2014 by dgreca

Në Varshavë të Polonisë, me rastin e 6-vjetorit të Pavarësisë së Kosovës, u mbajt një akademi solemne, e cila u organizua nga Shoqata Poloni -Kosovë. Në këtë ceremoni morën pjesë ministri i Diasporës, z. Ibrahim Makolli, anëtarë të shoqatës Poloni – Kosovë, si dhe mërgimtarë që jetojnë dhe punojnë në Poloni.

Kryetari i shoqatës, z. Haxhi Dulla, e falënderoi ministrin Makolli për pjesëmarrje në shënimin e 6-vjetorit të pavarësisë së Kosovës. Kryetari i shoqatës tha se bashkërisht të punojnë për ndërtimin e urave të miqësisë mes Polonisë dhe Kosovës.

Në fjalën e tij, ministri Makolli i përmendi të arriturat e Kosovës, bashkëpunimin e institucioneve të Kosovës me mërgatën, si dhe zgjerimin e këtij bashkëpunimi në të ardhmen me mërgatën në Poloni.

Ministrit Makolli e vizitoj mërgatën shqiptare në Poloni me qëllim të përgatitjeve për hapjen e shkollës shqipe për nxënësit shqiptarë.

Shoqata Poloni-Kosovë tubon rreth vetes studentë shqiptarë, familje shqiptare me prejardhje nga Kosova, Shqipëria, Maqedonia Mali i Zi dhe Lugina e Preshevës.

Nuk vendoset qerrja para kalit

February 19, 2014 by dgreca

Në përgjigje të replikë së zotit Alban Daci/

Nga Eshref Ymeri/

Pas botimit në internet më 16 shkurt 2014 të shkrimit tim me titull:”Të gjitha këngët i thamë,Por më të mirën e lamë,”

në të cilën bëhej fjalë për intervistën e zotit Alban Daci për formimin e Forumit Demokristian Shqiptar, të botuar në internet më 15 shkurt 2014, vjen reagimi i tij me titull:“Replikë në lidhje me shkrimin e Eshref Ymeri me titull “Ribashkimi i trojeve shqiptare! 17-02-2014- (Nëntë pyetje dhe nëntë përgjigje)” Në replikën me mua, zoti Alban Daci deklaron për veten e vet:

“…unë jam pjesë e Lëvizjes Federaliste Europiane, e cila kërkonte e kërkon të krijoi një federatë europiane që do të kishte për qëllim të krijonte Shtetet e Bashkuara të Europës. Ajo që kam shkruar unë se edhe nëse nuk do të ekzistonte Bashkimi Europian, do të kishim krijuar një të ngjashëm. Kjo është një ndër filozofitë e Lëvizjes Federliste Europiane dhe nuk e kam shpikur unë”.

Me këtë deklaratë, zoti Alban Daci e ka sqaruar bukur mirë se cili qenka qëllimi i krijimit të Frontit Demokristian Shqiptar. Ndërkohë unë mendoj se Fronti Demokristian Shqiptar, në programin e vet, duhej të kishte si detyrë parësore organizimin e mbarë Diasporës Shqiptare që ajo të bëhet pjesë e pandarë e problemeve të brendshme që ka kombi shqiptar brenda trojeve etnike. Dhe si detyrë parësore, për mendimin tim, duhej të ishte pjesëmarrja e drejtpërdrejtë e Diasporës në proceset zgjedhore që zhvillohen në mbarë trojet tona etnike. Në këtë mënyrë, Diaspora e organizuar do të ndiqte shembullin e Zvicrës, në zgjedhjet parlamentare të së cilës marrin pjesë edhe rreth 700 mijë votues të Diaporës Zvicerane pëmes votimit elektronik. Kësisoj, Diaspora Shqiptare do të ushtronte ndikimin e vet të drejtpërdrejtë edhe në jetën politike në mbarë trojet tona etnike.

Së dyti, unë përsëri këmbëngul se pa bashkimin e trojeve etnike shqiptare në një shtet të përbashkët, çdo pjesëmarrje në lëvizjen federaliste evropiane është në dëm të interesave tona mbarëkombëtare. Sepse, me trojet shqiptare të ndarë pikë e pesë, Evropa Federaliste do të sillet si agai me shërbëtorin.

Nga faqet e shtypit është bërë i njohur ky informacion:

“Hungaria është kundërpërgjigjur ndaj penalizimeve të bëra nga Bashkimi Europian. Kryeministri i këtij vendi Viktor Orban akuzoi BE-në se po përpiqet të kolonizojë vendin. Gjatë një takimi me mbështetës të tij Orban deklaroi në Budapest se vendi nuk kishte ndër mend të jetonte në bazë të urdhrave dhe dëshirave që ka Brukseli” (Citohet sipas: “Orbani i përgjigjet BE: Hungaria nuk është koloni”. Gazeta “Start”. 16 mars 2012).

Kur Brukseli e trajton si koloni një shtet me autoritet, si Hungaria, merret me mend se si do të sillet ai me Shqipërinë Londineze dhe me Kosovën në Evropën Federaliste.

Prandaj, të merresh me lëvizje federaliste evropiane pa zgjidhur çështjen kombëtare – shkrirjen e trojeve tona etnike në një shtet të bashkuar – do të thotë të veprosh si puna e atij që gjë në shtëpi nuk ka dhe kërkon të japë sadaka, ose të vendosësh qerren para kalit.

Në artikullin tim unë nuk përdorja asnjë fjalë fyese në adresë të zotit Alban Daci, për të cilin shprehja respekt për formimin e tij si intelektual. Kurse ai, në replikën e vet, ka përdorur një sërë fjalësh dhe shprehjesh fyese në adresën time. Unë po rezervohem këtë herë të përdor fjalë fyese në adresë të tij. Ai është i ri dhe në turrin e vërtikshëm që ka marrë drejt federalizmit evropian dhe krijimit të Shteteve të Bashkuara të Evropës, të kujton dhëndrin e ri, të cilit nuk i dilet përpara.

Ftoj lexuesit e nderuar të shprehen se kush ka të drejtë.

Santa Barbara, Kaliforni

18 shkurt 2014

Lulzim Basha “qetëson” ambasadorët

February 18, 2014 by dgreca

Ja arsyet e protestës, do jetë paqësore/

2 dite para protestës së thirrur nga Partia Demokratike, kryetari Lulzim Basha ka shtruar një drekë pune për Ambasadorët e akredituar në Tiranë, për ti njohur gjerësisht me shqetësimet që bënë të thirrej kjo protestë, por dhe për ti garantuar ata për mbarëvajtjen e saj.Basha ka njohur Ambasadorët lidhur me shqetësimet e fundit politike dhe sociale në vend, duke filluar nga vendimet e qeverisë, të cilat në syrin e opozitës janë arbitrare dhe jashtë themeleve kushtetuese.

Këtu ai ka përmendur moszbatimin e vendimit të Gjykatës Kushtetuese për Aktin Normativ për Nëpunësin civil, por dhe mbi tentativën e qeverisë për ta ndryshuar në themele atë ligj, ndryshime që sipas Bashës synojnë që në administratë të mos ketë më nëpunës që mbrohet me status.Gjithashtu Ambasadorët janë njohur dhe me vendimin e opozitës për të mos u bërë pjesë e reformës administrative-territoriale, pa u garantuar më parë votimi me konsensus i kësaj reforme.Në drekën e punës me Ambasadorët, jashtë vëmendjes nuk është lënë edhe situata ekonomike në vend, por dhe situata e rendit.Partia Demokratike ka thirrur më 20 shkurt në orën 14:00 një marshim proteste, ku ka ftuar qytetarët të bëhen barrikadë kundër mashtrimeve, varfërisë dhe arbitraritetit.

Basha nga Shkodra: Marshimi ynë për t’i vënë kufij gënjeshtrës, paaftësisë, arbitraritetit

Nga qyteti i Shkodrës, kreu i opozitës, Lulzim Bashka bëri thirrje për pjesëmarrje të rinisë shkodrane dhe shqiptarëve në protestën e 20 shkurtit, kundër çiftit Rama-Meta. Kreu i demokratëve tha se shkodranët duhet të dalin në protestë kundër premtimeve të pambajtura të qeverisë Rama.Lulzim Basha premtoi një protestë paqësore, ashtu siç edhe demokratëve iu ka hije tha ai, ndërsa shtoi se protesta do të jetë një leksion për pushtetarët.Kryetari i opozitës u shpreh gjithashtu se nuk ka qeveri që i bën rezistencë bashkimit të popullit, e cila sipas tij vetëm sa kërkon zbatimin e ligjit.

Fjala e plotë

Dhe ja po takohemi sërish, me një entuziazëm të madh, tipik për Partinë Demokratike këtu në Shkodër por të jashtëzakonshëm, takohemi në atmosferën e një ringjalljeje dhe shpërthimi të fuqishëm të shpresës, si të mos kenë kaluar vetëm katër javë, por shumë me tepër që kur u takuam për herë të fundit. Ju mund ta dini dhe sigurisht e dini më mirë se unë në tërësi të vërtetën e këtij ndryshimi kaq të shpejtë, kaq prekës dhe kaq frymëzues. Më lejoni të them përshtypjen time, mendimin tim, pse jo bindjen time për këtë. Është rinia. Po vjen rinia. Ka ardhur rinia. Ja, kjo rini e bukur, e çiltër, e mësuar, e kultivuar, e vendosur, bashkëkohore, moderne, atdhetare, shqiptare, europiane që shohim në këtë sallë dhe përtej mureve të kësaj salle anembanë Shkodrës, anembanë Shqipërisë.

Brezi i ri po vërshon në dyert e hapura të shtëpisë së madhe të lirisë të Partinë Demokratike. Ky është lajmi më i mirë jo vetëm për demokracinë anembanë vendit, por për demokracinë dhe për shpresën shqiptare në këtë kohë të zymtë kur vendi bombardohet çdo ditë me lajme që flasin vetëm për përkeqësim të gjendjes ekonomike dhe shoqërore, vetëm për rënie të treguesve të punësimit, zhvillimit, konsumit, investimeve, vetëm për rritje në krahun tjetër të treguesve të varfërisë, krimit, trafiqeve, drogës, korrupsionit; vetëm për rritje të rreziqeve që kërcënojnë gjithmonë e më shumë aspiratën mbarëpopullore të integrimit të vendit në Europë dhe vetë demokracinë në kolonat e saj të ligjit, të drejtave dhe lirive.

Prapa këtij realiteti gjithnjë e më dramatik është qeveria Rama-Meta e cila tallet sa bukur ua hodhi shqiptarëve me premtime kallpe. Është qeveria që përzien çdo ditë ngjyrat e bojërave të dala boje për qeverisjen propagandistike. Qeveria që provokon dhe tenton me të gjithë format e paligjshmërisë dhe pandershmërisë të pushtojë administratën publike, të kapë institucionet, të kapë shtetin, të zhbëjë gjithçka kemi arritur këto vite me Kushtetutë, ligj, demokraci dhe konsensus. Qeveria që kërkon të kthejë prapa demokracinë, të vendosë oligarkinë me para të pista dhe vota të blera mes tyre, me deputetë të peshkuar në format më të neveritshme të poshtërimit të votës së lirë dhe dinjitetit të qytetarëve.

Rinia e ka kuptuar, shqiptarët i madh e i vogël e kanë kuptuar dhe po e kuptojmë: Rilindja doli rrenë! Puna e Rilindjes ishte loja, dhe kjo lojë s’ka të bëjë fare me hallet dhe problemet e shqiptarëve, me dëshirat dhe projektet e shqiptarëve, me të ardhmen e shqiptarëve, me të ardhmen tuaj, por vetëm me interesat e ngushta të atyre që e nxorën në tregun e politikës si Kalin e Trojës.

Prandaj po vërshon rinia në partinë më të madhe të opozitës; prandaj po ngrihet e do ngrihet kudo fryma e protestës së fuqishme qytetare; po ngrihen njerëzit e lirë, po ngrihen populli shqiptar, që në të mirë e në të keqe, e ka bërë shkollën e demokracisë gjatë këtyre dy dekadave. Kanë njohur e shijuar frytet e demokracisë gjatë këtyre viteve dhe nuk pajtohen në asnjë mënyrë as me shartime neoenveriste, as me kthim prapa të demokracisë shqiptarë për të cilën kemi sakrifikuar kaq shumë.

Shkodra, jo vetëm nuk do të mungojë në vërshimin e madh të rinisë shqiptare drejt Partisë Demokratike, në zgjimin e madh të shpirtit të lirë protestues të shqiptarëve, por, më lejoni ta them me bindje dhe zë të lartë:

Shkodra nuk mund të mos jetë e para! E ka detyrë ndaj të parëve, brezave dhe së ardhmes që të jetë e para.

E para për ringritjen, e para për shpresën, e para për të ardhmen, e para, pse jo, edhe në marshin e protestës popullore të përkujtimit dhe protestës që kemi thirrur në Tiranë këtë të enjte, në 23 vjetorin e rrëzimit të monumentit të Enver Hoxhës si personifikim dhe simbol i diktaturës gjysmëshekullore.

20 shkurti i vitit 1991 është një ngjarje e shënuar në historinë e demokracisë dhe qytetarisë shqiptare. Në këtë ditë rinia, studentët dhe njerëzit e lirë vërshuan në sheshin “Skënderbej” dhe duke sfiduar me trimëri të rrallë dhunën policore, rrëzuan përmendoren hijerëndë të atij që e kishte rrëzuar në mundime, në mjerim dhe izolim të papërshkrueshëm popullin e vetë gjatë sundimit të tij gjakatar. Ishte përmbysja e madhe, ndarja e madhe dhe drejtësia e madhe me diktatorin që vetëm populli i lirë mund ta bëjë dhe e bëri.

Nga Shkodra, përkulemi me nderim dhe respekt të thellë para atyre qytetarëve, para rinisë së Tiranës, para të gjithë atyre burrave dhe grave që u mblodhën në sheshin “Skënderbej” atë ditë, para qytetarëve trima e kurajozë që kanë shënuar emrat e tyre në panteonin e historisë kombëtare si njerëzit që rrëzuan monumentin e Stalinit të Shqipërisë.

“Lirinë e meritojnë vetëm ata që përballen çdo ditë për të”, thotë një sentencë e njohur.

Koha që po jetojmë, me qeverinë Rama-Meta në pushtet që ka tendencën e qartë për t’u instaluar jo si një qeveri normale e përgjegjshme, por si një oligarki antidemokratike, na thërret të ngrihemi, të dalim në shesh, të tregojmë forcën e opozitës dhe të Shqipërisë së lirë për t’u dalë zot lirive të rrezikuara e ligjit të dhunuar, për të mbajtur hapur me çdo kusht rrugën e Europës, për të demaskuar me fuqinë e bashkimit mashtrimet dhe dështimet e qeverisë, për të ndaluar me sa kemi në dorë rrokullisjen dhe krizën e gjithanshme, para se kriza e gjithanshme para se ta këtë zënë vendin dhe qytetarët nën gërmadhat e saj.

Kryeministri nuk është padroni i këtij vendi por një i punësuar i tij. Për ketë do të marshojmë të enjten. Ti tregojmë kufijtë arbitrares, gënjeshtrës dhe paaftësisë. Për ne është i qarte roli i pushtetarit, për vllazninë antishtet jo. Të gjithë në shesh, si europiane te vendosur, ti japim një leksion demokracie oligarkëve të rinj. Protesta do jete paqësore, do të jetë dinjitoze, ashtu siç i ka hije Shqipërisë, siç i ka hije demokratëve, siç i ka hije mijëvjeçarit te ri, Shqipërisë moderne europiane që ne përfaqësojmë e që do të përfaqësojmë gjithmonë.

Si gjithmonë, dua të jem shumë i hapur me ju, zonja dhe zotërinj shkodranë, vëllezër dhe motra demokratë dhe me të gjithë qytetarët shqiptarë. Me premtimet e tij kolosale për vota, të cilat i braktisi sapo hodhi lumin, Edi Rama ka vendosur një rekord që nuk e kemi parë në asnjë demokraci në botë. Ai e bëri këtë duke shkuar me mendimin se ajo që demokracia e quan kontratë vote është një rreckë, se populli ka qejf të gënjehet, se populli harron, por edhe nëse nuk harron, nuk ka çfarë bën se nuk më kap dot në zyrat e mia!

Me marshimin tonë të protestës, ne u krijojmë mundësinë çdo qytetari, gjithë kategorive të qytetarëve shqiptarë që e gjejnë vetën e tyre në serinë e mashtrimeve të njohura elektorale të Edi Ramës të dalin dhe ti thonë atij me zërin e fuqishëm të bashkimit se nuk kemi harruar ne, por ke harruar ti mashtrues, nuk jemi gënjyer ne por ke gënjyer ti gënjeshtar, na ke borxh, duhet të mbash fjalët ose të kthesh votat që ke marrë, që nuk ti kemi dhënë për revansh, por për të na bërë legalizimet falas, shëndetësinë falas, çmime të ulura, vende te reja pune, e tjerë e tjerë premtime me të cilat mori votat.

Marshimi kundër mashtrimeve është një mësim, një leksion që politikanët duhet ta mësojë sot e përgjithmonë, është vendosja e një vije të re, e një raporti të ri midis popullit dhe politikës me qëllim që të marrë fund praktika e shëmtuar e mashtrimeve elektorale për vota. Duke bërë këtë, populli, qytetarët po hapin rrugën e tyre drejt së ardhmes. Ata që nuk e bëjnë i japin qytetari gënjeshtrës , i japin shtetësi mashtrimit, dhe s’kanë pse të presin ditë të mira. Dua të vazhdoj të jem i hapur me ju si kryetari i ri i opozitës, si një politikan i brezit të ri që ka një ëndërr për ta parë Shqipërinë në Europë dhe për të vendosur në vend demokracinë e re, demokracinë pjesëmarrëse si një element i munguar i demokracisë së derisotme.

Opozita është një forcë e madhe, por jo gjithnjë forca në demokraci. Ne kundërshtuam me forcën e argumenteve Aktin Normativ për Nëpunësin Civil, përshembull. Nuk e fituam këtë betejë në Kuvend, ku për fat të keq argumenti vazhdon të jetë bira e fundit e kavallit. E vazhduam betejën në Gjykatën Kushtetuese dhe e fituam. Por Rama-Meta, siç dihet botërisht, siç e dini edhe ju, atë që nuk e morën dot me një akt antikushtetues duan ta marrin me një ligj antikushtetues dhe antikonsensus duke rrezikuar seriozisht marrjen e statusit edhe në qershor. Opozita ka detyrimin tu argumentoje shqiptarëve pasojat e gjithë kësaj arrogance dhe këtij arbitrariteti për jetën dhe ëndrrën e tyre. Opozita ka detyrimin të zhvillojë brenda hapësirave parlamentare gjithë betejat politike në mbrojtje të demokracisë.

Po më tej? Si t’ja bëjmë? Si t’i ndalojmë, kur këta as për parlament nuk pyesin, as për kushtetutë nuk pyesin, as për konsensus nuk pyesin, as për standarde nuk pyesin, as për vendime të Gjykatës Kushtetuese nuk pyesin. Përgjigja është një dhe vetëm një: sheshi, marshimi, protesta. Kur opozita dhe populli bashkohen në një qëllim për ligjin dhe kushtetutën, për liritë dhe të drejtat nuk ka qeveri arbitrare që t’u rezistojë. Të marshojmë të enjten!

Me rininë e Shkodrës dhe mbarë Shqipërisë, me njerëzit e lirë të Shkodrës dhe mbarë Shqipërisë, me Partinë Demokratike dhe opozitën që do t’i prij këtij zemërimi popullor, që nuk mund të kthehet prapa, sepse demokracia shqiptare nuk mund ta ulë kokë, por do të lëshohet përpara shumë më e fortë, shumë më e sigurt. Demokracia është fati i popullit në duart e popullit. Këtë na kanë mësuar etërit e saj, këtë na ka mësuar historia, kështu ka qenë e kështu do të jetë.

Të gjithë në sheshin e krenarisë dhe dinjitetit për të shkruar një faqe të re në historinë e qytetërimit tonë, faqen e papajtueshmërisë me mashtrimet, faqen e papajtueshmërisë me dështimet, faqen e papajtueshmërisë më vllazninë antidemokratike, antishtet, faqen e marrjes në mbrojtje si asnjëherë tjetër të demokracisë, që është pasuria e më e madhe e Shkodrës dhe gjithë Shqipërisë.