dgreca – Page 4976 – Dielli

Parada e 125-të e “Turit të trëndafilave” në Pasadena të Kalifornisë

January 1, 2014 by dgreca

Nga BEQIR SINA, New York/

PASADENA – KALIFORNIA : Viti i Ri ne Shtetet e Bashkuara te Amerikes, ka evaluar shume. Ne disa shtete federale ketu si ne asnje vend te botes, Viti i Ri pritet dhe festohet me ceremoni te veçanta. Çdo gje kulmon ne Pasadena – Kaliforni ku zhvillohet edhe Parada e Trandafilave – ose Parada e Luleve.Turma te medha njerezish ne qytetin Pasadena – Kaliforni dolen ne diten e pare te vitit te Ri per te pare Paraden e Trendafilave, nje parade e pervitshme, kjo me karrocat e terhequara nga kuaj dhe tribunat levizese te mbuluara me lule, marshimin e bandave frymore, dhe te grupeve folklorike dhe ekipeve sportive te shkollave te qytetit.

Ne parade moren pjese grupe orkestrale nga universtietet e Kalifornisë, nje platforme levizese nga qyteti i Meksikes, komuniteti Japonez, Kinez, Rusë, Venzuela, Kolumbia, Italia, Britania e Madhe, Franca, Hollanda e tjera, si dhe kercimtarë me kostume tradicionale te rajoneve.

Parada e 125të, e Trandafilave paraqitur nga superkompania Honda është zhvilluar me temën ” Dreams Come True – Endrra bëhet Realitet “. Kjo temë është një kujtesë se jo vetëm që është e mundur për të arritur me sa duket të paarritshëmen përmes një fokusi të jashtëzakonshëm , me përpjekje , dhe një besim në probabilitetin e suksesit , por se ëndrra tashmë është bërë realitet . Thotë organizatori i kësaj parade spektakolare duke shtuar se :” Gjatë gjithë historisë njerëzore , ne kemi arritur “të pamundurën “, duke besuar në fuqinë e ëndrrave tona .
Rose Parade 2014 kësaj rradhe ishte zgjedhur për të tregura se si njerëzimi përball një bote të ëndrrave që kanë ardhur duke u bërë në vërtetë , kan arritur deri tek ne si rezultat i imagjinatës , pasionit , kreativitetit, dhe punës së vështirë . Ata janë të njohur në triumfin e vogël të një fëmije që fiton ekselentën e saj të parë në drejtshkrim , ose një ekip shkencëtarësh të cilët mund të na çojnë deri në hënë . Sido që të jetë ëndrra , të mëdha apo të vogla , intime apo të përbashkët , janë ëndrrat, janë historitë e jetës sonë .
” Dreams Come True ” është edhe një një festë më shumë se qindra vjeçare e përvjetorit të 125- të paradës së Trandafilave dhe 100 vjetori i garave të futbollit në- Rose Bowl Game, shembulli spektakolarë të përvojave, ku ëndrra u bëhet realitet . Loja , më e mirë në formë madhështore konkurruese , dhe paradë , në majën e shprehjes së imagjinative artistike në realizimin e gjithandej të paradës dhe mundësinë për për të festuar në rrugë si në verë kur dy të tretat e botës janë mbuluar nga bora dhe të ftohiti – janë me të vërtetë vendet ku “Dreams Come True – Endrrat vijnë e bëhen Realitet .

Turneu i Trandafilave 2014 Grand Marshall Vin Scully

Komentatori sportiv me famë Vin Scully , një ikonë në historinë sportive amerikane dhe ” zëri i fuqishëm i skuadrës Los Agelos ishte zgjedhur të mbante fashon e Paradës së 125 të Trandafilave. Në përzgjedhjen Scullysit , Presidenti i Tournament Roses, Scott Jenkins tha se përtej accolades të panumërta të transmetuesit , kjo është përulësia e tij dhe ndershëmëria që janë më mbresëlënëse .
Scully kohët e fundit njoftoi se ai do të kthehet në dhomën e transmetimit të skuadrës së futbollit amerikan Dodger për një sezon të paparë, sezonin e 65-të në vitin 2014. Ai e filloi karrierën e tij të transmetimit në baseballin profesionale në vitin 1950 , me Brooklyn Dodgers . Ai u pranua në Baseball Hall of Fame në vitin 1982 .

Edhe këtë vitë paradën në të dy anët e rrugës e kan ndjekur dhjetëra-mijëra spektatorë, që kanë qendruar për orë të tëra përgjatë itenerarit të caktuar prej gati 10 kilometrash në Pasadena të Kalifornisë në SHBA, ku kaluan pjesëmarrësit e paradës se 125-të të Pardës së quajtur “Turneu i trendafilave”.

Tematika e ndjekur këtë vit ka qenë ” Dreams Come True – Endrra bëhet Realitet “, dhe ka frymëzuar një grup të madh njerëzish, të cilët kishin zbukuruar makinat gjigante me lule dhe plot sende të tjera të çuditshme si, trena gjigand, anije me vela, kështjella të mbuluara me lule, disqe fluturuese, dinosaur, elfenat, mjelma, delfinë, pinguinë apo qen dhe lloj lloj objeketsh imagjinare me ngjyra dhe llule të freskta. Disa prej këtyre mjeteve lëvizëse janë mbuluar me më shumë së 200 mijë lule secila.

Përgatitjet për Pardën e Trandafileve në Pasadena të Kalifornisë zgjasin gati një vit po ato kanë intensifukuar punën e tyre në verë dhe kanë arritur kulmin në ditët para marshimit madhështor, kur është bërë edhe dekorimi. Si çdo vit një grup shumë i madh vullnetarësh janë marrë me sistemimin e mbi 100 mjeteve gjigante, disa prej të cilave kanë peshuar deri në 65 ton.

Në rolin e “Marshallit të Madh”, si thamë më lart u përzgjodh një figurë me famë nga bota e sportit e cila ishte zgjidhur të mbajë fashën Grand Marshall apo i “Marshalli i Madhi” i Parades së 125të të Trandafilave,, komentatori sportiv me famë Vin Scully , një ikonë në historinë sportive amerikane dhe ” zëri i fuqishëm i skuadrës Los Agelos.

Numri i pjesëmarrësve sidoqoftë këtë vit ka qenë edhe më i madh, kjo edhe për shkak të këtij përvjetori, e cila ka nxitur shumë prej qyteteve të marrin pjesë në marshim. Parada e turneut të Trendafilave është një event tepër i rëndësishëm, dhe u mbajt për herë të parë në Nju Jork në vitin 1890. Për një kohë të gjatë ka qenë simbol i shpresës për vitin e ri.

Pasadena – Kaliforni Parada e Trandafilave – ose Parada e Luleve – Viti i Ri kalifornian

Kjo Parade mbahet çdo vit qe nga viti 1890, ku njerezit dalin ne rruge dhe parakalojne me uniforma sportive dhe veshje folklorike, e ushtarake shoqeruar nga bandat frymore muzikore, dhe karrocat e terhequra me kuaj e makinat e vjetra antike. Rose Parade eshte nje feste qe shenon ardhjen e Vitit te Ri, e cila ka ardhur duke u rritur nga nje institucion vendor, siç eshte Bashkia e Pasadens.

Kjo feste qe mbahet me 1 Janar, eshte nje ceremoni kombetare, qe eshte shume e barabarte me prag renie te Topit te Vitit te Ri, ne Times Square Nju Jork. Me 1 janar 2014, Rose Parade ose Parada e Trandafilave kete vit eshte sponsorizuar nga firma e automobilave Honda.

Motoja e saj kete vit tha Bashkia e Pasadenes ka qene “Ednrra bëhet Realitet”, ajo thane organizatoret e saj kete vit, premtoi me shume performance edhe me shume se zakonisht pjesmarrje te grupeve te ndryshme.

Ne Paraden e Trandafilave edhe kesaj rradhe mbreteroje parakalimi i karrocave plot me trandafila qe eshte quajtur 100 Rose Queen, Evanne Friedmann. Pas saj erdhi se bashku me nje grup te zyrtarve te Bashklise edhe Grand Marshali dhe liderit nga feja per ta bekuar paraden.

Spektakolare gjithandej ishte shperndarja e luleve me te bukura te rruzullit, hedhja gjate parakalimit te luleve, petaleve, dhe farat dhe rrenjet, qe banoret sipas tradites t’i mbjellin ne kopshtetet dhe lulishtet e tyre

Ne Bulevardin Kolorado bandat muzikore jane vleresuar me çmime marshimi dhe njesite karrocave te terhequara prej kuajve, te zbukuruar me simbolet amerikane, do te benin nje marshin te jashtezakonshm, duke u shoqeruar nga brohoritje dhe duartrokitje nga banoret qe qendrojne gjate ne dy anet e rruges.

Ndryshe nga çdo parade tjeter, kete here edhe banoret u ftuan te parakalojne duke vallezuar neper ruuget e Pasadenes . Si zakonisht Parada filloi ne Ellis Street dhe Orange Grove Bulevardi, pastaj ngadale perparoi duke parakaluar te gjitha grupet deri ne Bulevardin Kolorado

Ererat 5.5, eshte nje milje rruge e zgjedhur per marrshim deri tek kthesa qe vejn ne veri te Bulevardit Sierra Madre, ku eshte edhe stadiumi i futbollit me 90 mije vende, dhe qe ka te njejtin emer me festen – Rose Bowl Stadium. Ketu eshte sheshi, ku behet mbyllja e parades se luleve – Rose Parade ose Parada e Trandafilave, ne rrugen Villa Avenue. Parada per çdo vit fillon ne oren 8:00 te mengjesit me kohen lokale dhe perfundon deri ne oret e vona te pasdites.

Cdo vit ajo transmetohet në kanalet më të rëndësishme televizive në Shtetet e Bashkuara të Amerikës si dhe në shumë vende të tjera të botës. Deri më sot , nga Turneu i Fondacionit Roses jan dhënë mbi 2 milion dollarë për projekte të ndryshme dhe programet në mbi 130 organizata .

Histori: Çfarë ka ndodhur më 2 janar?

January 1, 2014 by dgreca

Me 2 Janara 1946 në Shqipëri: Një muaj pasi Fronti Demokratik mori kontrollin e Asamblesë së re Kombëtare, qeveria komuniste shpalli jasht-ligjësimin e monarkisë. Kështu, mbreti Zog u shkarkua zyrtarisht de-jure; atij dhe trashëgimtarëve iu hoqën të gjitha të drejtat dhe pronat; dhe u ndalohej “përgjithmonë” kthimi në territorin e Shqipërisë./

Nga Astrit LULUSHI*/

366 – Një numër i madh forcash të fisit Alemanni kalojnë lumin e ngrirë Rhein duke pushtuar territore të perandorisë romake. Alemanni (Alamani) ishin një konfederatë fisesh gjermanike në pjesën e sipërme të lumit Rhein. Përmendur së pari nga Romakët në vitin 213, Alemanni kishin filluar të përhapeshin që në vitet 260, duke u shtrirë nga kufijtë e Ilirisë ose në Zvicrën veriore, dhe çuan në ato rajone gjuhën gjermane që flitet edhe sot. Në vitin 496, trojet Alemanni u pushtuan nga udhëheqësi frank, Klovis dhe u përfshinë në zotërimet e tij. Trashëgimia e Alemannit mbijeton në emrat e Gjermanisë në disa gjuhë. Sipas Asinius Quadratus (cituar në mesin e shekullit të 6-të nga historiani Bizantin Agathias) emri Alemani do të thotë “të gjithë bashkë”, çka i bën ata një grup shumë-fisesh gjermanike. Kjo etimologji është pranuar si prejardhje standarde e termit. Straboni, një murg i manastirit Shën Gall në shekullin e 9, duke diskutuar mbi banorët e Zvicrës dhe rajonet përreth që flasin gjermanisht, thotë se vetëm të huajt i thërrasin Alemanni, sepse veten ata e quajnë Suebi, “të bashkuar”.

1492 – Ripushtimi i Emiratit të Granadës: Fortesa e fundit e mbajtur nga Morët në Spanjë, dorëzohet. Një ndihmë e vetme dhe e kufizuar erdhi nga osmanët në Afrikën e Veriut, por pa efekt. Nëpërmjet Traktatit të Granadës, popullsive myslimane dhe hebraike u jepeshin garanci për mbrojtje dhe të drejta, por këto nuk u respektuan. Kjo çoi në kryengritje në vitin 1500 e cila u shtyp shpejt; një konflikt shumë më i përhapur 1568 – 1571 çoi në dëbimin e pothuajse të gjithë Morëve nga ish-emirati dhe nga rajone e tjera të Spanjës. Rënia e Granadës së shpejti do të pasohej nga një valë zgjerimi spanjoll në Afrikën e Veriut, duke filluar me pushtimin e Melillas në bregun e Marokut më 1497. Granada ende e feston 2 janarin si ditën e çlirimit.

1788 – SHBA: Xhorxhia bëhet shteti i katërt që ratifikon Kushtetutën e Shteteve të Bashkuara. Provinca e Xhorxhias ishte një nga trembëdhjetë kolonitë që ngriti krye kundër sundimit britanik në Revolucionin Amerikan duke nënshkruar Deklaratën e Pavarësisë 1776. Në fillim të vitit 1861, Xhorxhia iu bashkëngjit Konfederatës dhe u bë fushë-betejë kryesore e Luftës Civile. Një nga betejat u zhvillua në Atlanta në vitin 1864, e cila rezultoi me djegie vrasje dhe shkatërrime ndërsa forcat e Unionit nën komandën e gjeneralit Sherman vërshuan nga Atlanta në Savanah. Mbi 18 mijë ushtarë të Xhorxhias u vranë. Në vitin 1870, pas rindërtimit, Xhorxhia u bë shteti i fundit i rikthyer në Bashkim. Filmi “Shkoi bashkë me erën” përshkruan këto ngjarje në Xhorxhia gjatë luftës civile.

1946 – Shqipëri: Një muaj pasi Fronti Demokratik mori kontrollin e Asamblesë së re Kombëtare, qeveria komuniste shpalli jasht-ligjësimin e monarkisë. Kështu, mbreti Zog u shkarkua zyrtarisht de-jure; atij dhe trashëgimtarëve iu hoqën të gjitha të drejtat dhe pronat; dhe u ndalohej “përgjithmonë” kthimi në territorin e Shqipërisë.

Mendim i ditës
“Qeveri e mirë është ajo që qeveris më pak.”
Henry David Thoreau

Kortezi: Zeri i Amerikes

Nje veprimtari per grate ne Organizaten e Kombeve te Bashkuara

January 1, 2014 by dgreca

Nga Mimoza Dajci/

Muaji qe lame pas shenoi arritje edhe per organizatat jo qeveritare te grave qe veprojne ne SHBA e ne te gjithe rruzullin tokesor. Edhe pse ne shume vende ka patur dhune ne familje e shoqeri te ushtruar mbi te, perseri ka patur nje civlizim e proteste te tyre, cfare tregon se zeri i gruas ne familje e shoqeri eshte i domosdoshem.

Per tu njohur me te rejat e fundit e ketyre zhvillimeve ne rajon e me gjere Organizata e Kombeve te Bashkuara zhvilloi ne New York nje takim me organizatat jo qeveritare te grave ne SHBA e vendeve te ndryshme te botes. Ne panelin e ngritur me kete rast u pasqyrua jeta e gruas ne Kine, Austri , Meksike e Afganistan e disa vende te tjera qe kerkojne akoma nje vemendje me te madhe nga OKB.

Edhe pse kjo ishte nje konference e rendesishme mbi gruan, shije te hidhur la mos prezantimi i levizjes feministe ne Kine nga nje femer , por nga nje perfaqesues i diplomacise kineze ne SHBA.

Ai mes te tjerave tha se grate e vajzat ne Kine kane nje sfere me te larte zhvillimi ne krahasim me meshkujt, dhe arritjet e tyre jane me te suksesshme se sa burrat. Menyra se si ai paraqiti aspektin femeror te takimitj ilinte per te desheruar, pasi aty mungonte zeri e prania e gruas kineze, fakte keto qe flasin qarte mbi diferencimin e madh gjinor qe ndodh ne Kine midis gruas dhe burrit.

Gjithashtu ne kete konference pati prezantime edhe nga organizatat e reja te grave qe veprojne vullnetarisht per ngritjen e ndergjegjesimin e tyre kudo qe ato punojne e jetojne. U fol per rolin e gruas ne shoqeri, politike e vendimarje si dhe u ndalua tek vendimet e konferences se Pekinit, te cilat jane aktuale edhe sot persa i perket zhvilimit te gruas ne bote. Gruaja u tha ne kete takim luan jo vetem nje rol kyc ne familje edhe ne edukimin e femijeve por eshte edne nje ze i fuqishem per paqen e demokracine ne bote. Duke qene se kalendari shenonte festat e fundvitit aty u shtrua nje koktej, ku grate mes tyre e bredhit te gjelber takuan gotat e shkembyen kontaktet. E pranishme ne kete konference ishte edhe Organizata e Gruas Shqiptare Amerikane “Shprese & Paqe.

PRESHEVA – E BUKURA E KOSOVËS

January 1, 2014 by dgreca

Lexim i 18 veprave të Mexhid Mehmetit/

( Sa shpesh na shkuan ardhjet e u kthyen shkuarjet s’ ka të numëruar. Përsëritjet përherë po na bëjnë të vendnumërojmë. Unë nuk e dua as vrasësin as të vrarin. Alfabetin e lirisë dhe të gjuhës nuk e kam ndërruar, jam ai moçmi. Arti im në plot vargje kullon gjak. Më kot dihati të shkurtoj udhën, por udhë të tjera të pafund ma mbyllin udhën , shprehet shkrimtari, Mexhid Mehmeti, nga Presheva )Mexhid Mehmeti, poet, romansier, dramaturg,tregimtar, dhe publicist, ka kohë që ka hyrë në gjithësinë letrare të kombit tonë. Ai për 50 vjet krijimtari poetike nuk ka ndalur betejën mbi letrën e bardhë. Janë 5 mijë faqe tekst të shkruara nga ky shkrimtar prodhimtar.

Shkrimtarët e Kosovës Lindore ( Bujanovc, Preshevë, Medvegje ) janë shkrimtarë të gjakut të fisëm, shkrimtarë të etërve të tyre të lashtë. Për liri më thotë Mexhidi, kurrë nuk mund të bëjmë sa duhet. Për vlerat e lirisë, duhet të punojmë gjithë jetën, ky është mesazhi im.

Fqinjët tanë, jo rrallë kanë etje për gjak, për luftë, dhe për interesa të tyre. Ky fakt tragjik po e ndjek vazhdimisht popullin tonë. Ende pa u tharë gjaku i ‘ 99- tës , Kosova Lindore, druaj se, duhet t´ia nis luftës nga e para, për luftat e pakryera, dhe për pjesët e betejave të pafituara.

Ata që aktualisht bëjnë urdhërin e kësaj kohe, gjakun e kanë lëndë larëse nëpër fushat e betejave, shkruan poeti Mexhid Mehmeti në librin e tij, “ Trungu i pikëllimit”. Poezia tek unë shprehet Mexhidi, nuk di të flë, nuk di të heshtë, se gjak më kullon shpirti, thotë autori i 18 veprave letrare.

Në dramën e Kosovës, në dramën e popullit tim, ne vazhdimisht jetojmë me dhimbjet e aborteve banale të historisë. Presheva po e jeton periudhën e një pushtimi të egër serb. Abortet historike në këtë pjesë të Evropës janë me pasoja të mëdha gjaku. Njerëzit duhet të flasin, të flasim duhet të gjithë.

Nuk di pse më shfaqet njeriu ngrënës i baladave, ajo fytyrë e pafytyrë në mes të epizodave të kinemasë sime. Sepse, shumë kemi jetuar me “lirinë” e të tjerëve, me lirinë e pa liri. Nën qiellin tonë jo rrallë, festat e pushtuesit i kemi festuar si tonat.

Nën prangat e pushtuesit “drejtësia” e tij është më e padrejta. Pushtuesi, nuk lë kurrë të zhvillohemi e të ecim përpara.

Preshevë – e bukura e Kosovës, nuk bëra gabim që të desha. Ai përqafim ishte i domosdoshëm, ishte një urdhër zemre. Unë pyes, po i pyeturi s’ përgjigjet. Muret në këtë nënqiell kudo më kërcënojnë, andaj, sado që e dua lirinë, unë druaj nga ata që kanë në duar urdhërin për historinë.

Plani i Athisarit s´më pëlqen në shumë pika, e veçmas në ato pika ku fshihet asimilimi dhe zhbërja e emrit të popullit tim, dhe emri i gjuhës, dhe i simboleve. Rruste, këto nuk janë shqetësime të vogla, shprehet shkrimtari, Mexhid Mehmeti. Mirëpo, Kosova është e mençur, dhe do të di ta bëj shtetin, pavarsisht, daullexhinjve të së keqes. Daullet e thundrakëve unë i fshikulloj. Në Kosovë ka shqiptar që shqiptarisht e duan Kosovën, shembull tipik është, Adem Jashari, dhe Kosova e lirisë dhe pavarsisë.

Poezia e Mexhid Mehmetit, është poezi e përroit të kuq, poezi e gjakut të fisëm. Shkrimtarët e Kosovës Lindore ( Bujanoc, Preshevë, Medvegje ) bëjnë punën e tyre prej poeti. Presheva – e bukura e Kosovës, është qytet i zemrës sime. Në Preshevë jam lindur dhe jam rritur. Hireve të Preshevës shumë i shkon poezia. Poetët e talentuar të Luginës, si Jonuz Fetahu, Qerim Arifi, Feime Selimi, Dashnim Hebibi, Xhemë Karadaku, Nerimane Kamberi e të tjerë, janë të pagjumtët e kësaj peme të gjakut. Ata dhe vetëm ata shkruajnë dhe lexojnë plagët e tokës, zjarrin amë të dhimbjes.

Mexhid (Abedin) Mehmeti u lind më 11 qershor të vitit 1948 në Zhunicë të Preshevës. Shkollën fillore e kreu në vendlindje, ndërsa tetëvjeçaren dhe gjimnazin në Preshevë. Pas shkollës së mesme, Mexhit Mehmeti diplomon në Fakultetin Filozofik, Gjuhës dhe të letërsisë shqipe, në Universitetin e Kosovës në Prishtinë. Mexhid Mehmeti, për disa vjet punoi në arsim, në Gjimnazin “Skënderbeu” në Preshevë, e mëpastaj në shkollën e mesme në Tërnoc të Bujanocit, si dhe në shkollat fillore të Raincë, dhe Corraticë. Veprimtaria e Mexhidit nuk mbaron me kaq. Ai në gazetën “Flaka e vëllazërimit”në Shkup, punësohet përkthyes. Në Shkup ai miqsohet me rrethet letrare atje. Formimi I shkrimtarit nuk është i lehtë, rrëfen Mexhidi, duhej një qerre me libra ta lexoja, ndryshe, vezullimin e dritës në ëndërr nuk do ta shihja.Jeta e shkrimtarit është poemë e gjatë.Prej vitit 1985 e deri në përfundim të Luftës së Kosovës 1999 Mexhidi punoi gazetar-korrespodent I gazetës “Rilindja”.

Shkrimtari Mexhid Mehmeti, ishte themelues dhe redaktor i revistave “Filizat”, dhe “Panorama” të Preshevës, dhe “Jehona” të Bujanocit. Për një kohë të gjatë udhëhoqi klubin letrar “Feniks” të Preshevës dhe editor i këtij klubi, i cili u shqua me një sërë botimesh cilësore të autorëve të Krahinës së Mollës së kuqe.

Mexhid Mehmeti është përfaqësuar në shumë antologji poetike, tekste universitare, leksikone, albume, botime kritike etj., në shqip dhe gjuhë të huaja. Bashkëpunon me të gjitha gazetat dhe revistat që botohen në trevat etnike shqiptare e më gjerë. Bashkëpunoi me shtypin e luftës, për liri dhe pavarësi të Kosovës.

Mexhidi, aktualisht është anëtar i kryesisë së Lidhjes së Shkrimtarëve të Kosovës, (i rizgjedhur edhe në mandatin e dytë), ku është angazhuar në shumë aktivitete, përfshirë këtu edhe juritë, komisionet e ndryshme etj. Është fitues i disa çmimeve për poezi, kurse më 2006, për romanin “Shtatë ditë pas vdekjes” mori çmimin “Hivzi Sulejmani”, të cilin LSHK e jep për veprën më të mirë të vitit në prozë. Që nga paslufta jeton e vepron në Prishtinë dhe qtetin e Fushë Kosovës.

Mexhid Mehmeti për 50 vjet krijimtari letrare, Letërsinë shqipe e pasuron me 18 vepra të mirëfillta. Librat e Mexhidit Mehmetit, janë të vlerësuara me cilësorin, shkrimtar i lauruar me çmime. Vepra e Mexhid Mehmetit i bën nder Letërsisë sonë të bukur. Që nga poezia e pare “Nëna” në vitin 1965 e deri më sot ka botuar këto vepra; “Klithje e përmallim”, “Lumja”, “Frymëmarrje”,“Peizazh i ngrirë”, “Mon-strumiada”, katër drama, “Presheva”, poemë, “ Rikthim dhembjeje ”, “Puthja vrastare”, “Hija e korbit”, “Lumi i bardhë”, “Pikë në zemër”, “Shtatë ditë pas vdekjes”, “Pallati me yje”, “Furtuna”, dhe libri monumental, “Përtej Harrimit”.

Unë s’di të nënshtrohem më thotë poeti, se i nënshtruar nuk bëj dot asgjë. Arti i Mexhid Mehmetit dashuron me forcë dheun dhe atdheun e tij : Në asnjë ëndërr timen nuk shihet dielli i thosha një mikut tim tek po bisdonim. Fjala e gjaktë e zemrës brenda ka të gjelbren e jetës. Për lirinë kurrë nuk mund të bëjmë sa duhet, për vlerat e saj duhet të punojmë gjithë jetën, është mesazhi i poetit, Mexhid Mehmeti.

Rrustem Geci – Dortmund

SHKOLLA SHQIPE NË MËRGATË URË QË LIDHË FËMIJËT TANË ME ATDHEUN

January 1, 2014 by dgreca

Shkruan Shaban Cakolli/

Shkollat me mësim plotësues në gjermani-ura që lidhin fëmijët tanë me atdheun/
Mësuesit tanë e kuptojnë punën e tyre të shenjtë dhe me vullnet të pashuar përballojnë vështirësitë e udhëtimeve të gjata ,si dhe format e punës që nuk janë fare të lehta(me klasë të kombinuara):Se shkollat shqipe në këtë Land me sukses po e kryejnë misionin e vet,pra arsimin dhe edukimin e fëmijëve shqiptarë në frymën kombëtare,ka përplot dëshmi.
Shkollat me mësim plotësues në gjermani-janë ura që lidhin fëmijët tanë me atdheun

Nxënësit të cilët vijojnë me rregull mësimin plotësues shqip,ka shumë dëshmi se janë treguar shumë më të zellshëm dhe të sukseshëm edhe në mësimet në gjuhën gjermane.
Ata jo vetëm që fitojnë një njohuri të lartë për atdheun e tyre,të cilët qenë të detyrruar të e braktisin,shkaqet të cilat tani i dijmë të gjithë,mësojnë historinë,gjuhën,kulturën e traditën kombëtare,por fitojnë një eksperiencë të lartë në shkollat gjermane,të cilën po deshtën të e bartin në atdhe,kur të kthehen do të ndihen të barabartë me moshatarët e tyre në vendlindje.

Kjo është ana e tyre pozitive,të cilën e kanë arritur me punën e shejtë të mësimdhënësve tanë në mërgatë,padyshim edhe me përkujdesëjen e prindërve të tyre.
Fëmijët tanë në mërgatë janë dhembja jonë më e madhe. Ata erdhën e hynë në këtë skëterrë pa fajin e tyre. Në vendet ku janë strehuar ndihen të pasigurt në vetvete, të pabarabartë me moshatarët e tyre vendas,ndihen të përbuzur më rrethin ku jetojnë,nga moshatarët e tyre në shkollë,shoqëri,kulturë …..
Në vendet ku mësimi plotësues shqip nuk zhvillohet fare,shumë fëmijë janë traumatizuar,janë thyer shpirtërisht e psiqikisht. Në Gjermani një numër i madh fëmijësh,nga mosinteresimi i prindërve të tyre, kanë mbetur pa u përfshirë në mësimin plotësues shqip. Për këtë arsye duhet të vetëdijesohen të gjithë ata prindër që fëmijët e tyre nuk e përcjellin mësimin plotësues shqip,janë të dënuar të asimilohen.
Asimilimi vjen qetë dhe padiktueshëm. Kështu detyrë e çdo prindi mbetet që të hulumtojnë të gjitha mundësitë që fëmijët e tyre të i përgatisin për kthim ne atdhe nga se këtu jemi në vende të huaja,ku fëmijët tanë nuk mund të lëshojnë rrënjë. Qëndrimi i tepërt në vende të huaja do të bëjnë që pas shumë vjetësh kur të kthehen,të ndihen të huaj në vendin e vet..Por ,në Gjermani mund të flitet edhe për anët pozitive,për punën e shenjtë që bëhet në ruajtjen e identitetit kombëtarë të fëmijëve tanë.
Në Landin e NRW-së,shkollat shqipe me mësim plotësues me sukses kanë rrumbullaksuar rreth tri të punës.Puna edukativo-arsimore shumë vjeqare në shkollat shqipe në Gelsenkirchen, Bocholt, Dorsten, Münster, Warendorf, Reclinghausen, Botrop, Gladbeck ishte shumë e lidhur me emrin e mësuesit tanë të paepur Sejdi N Gashi(tani në pension),i cili një jetë iu përkushtua ngritjes të nivelit sa më të lartë të personalitetit të fëmijëve tanë në diasporë dhe ti mbroj ata nga asimilimi. Mbarëvajtjes së këtyre shkollave u ka kontribuar edhe mbështetja e Ministrisë së Arsimit të Kosovës, por edhe mbështetja e organeve arsimore shtetërore gjermane.
Mësuesit tanë e kuptojnë punën e tyre të shenjtë dhe me vullnet të pashuar përballojnë vështirësitë e udhëtimeve të gjata ,si dhe format e punës që nuk janë fare të lehta(me klasë të kombinuara):Se shkollat shqipe në këtë Land me sukses po e kryejnë misionin e vet,pra arsimin dhe edukimin e fëmijëve shqiptarë në frymën kombëtare,ka përplot dëshmi.
Këtë sukses të tyre e kemi vërejtur edhe ne Lidhja e Shkrimtarëve Artistëve dhe Krijuesve Shqiptarë në Gjermani(LSHAKSH) të cilët bashkëpunojmë me shumë nga shkollat shqipe në Gjermani,zatëm edhe ky është qëllimi ynë,të kyqim sa më shumë të rinjë në aktivitetet tona.

Duke u falemnderuar mësuesëve tanë në mërgim,të cilët kanë mbështetur bashkëpunimin tonë,kanë bërë stërvitje me nxënësit e tyre,kanë shënuar organizime kombëtare me lidhjen tonë,ne jemi ndier aq të kënaqur me talentin e tyre,qoftë në letërsi,art,muzikë,pikturë,vallëzim.

Një gjë na bënë të sigurtë:Fëmijët tanë në mërgim të cilët i recitojnë dhe këndojnë atdheut,çlirimtarëve,që pikturojnë figura të ndritshme kombëtare,që ndjekin kulturë e traditë kombëtare,padyshim i kanë shpëtuar asimilimit.Ne u jemi mirënjohës edhe prindërve tyre për interesimin e shtuar të tyre,nga se çdo vit në shënimet tona ne po lumturohemi,kur na paraqiten artist të rinjë të cilët kanë njohuri me një diapazon të gjërë për atdheun e tyre:Kemi njohur fëmijë të talentuar të mërgimtarëve tanë,të cilët e ardhmja do të i gjejë artist të vërtetë,si të familjes Kurtishi,Bellaina,Gara,Begisholli,Makolli,e shumë tjerë,fëmijë të cilë kanë bërë emër në kulturën tonë kombëtare.Ne kemi bashkëpunuar me mësues të ndritshëm,të cilët me përkushtim i kanë aftësuar nxënësit e tyre për shënimet tona,si me Sejdi Gashin,Rifat Hamitin,Sami Thaçin,SHQIPE Gara,Adem Shala,e shumë mësues tjerë,puna e tyre arsimore dhe kombëtare është e ndritshme.Bisedat tona me mësuesit në mërgim na bëjnë shumë optimist,se fëmijët tanë që gjinden në mërgim pa fajin e tyre,do të i shpëtojnë asimilimit.Gjatë një bisede me mësuesen nga SHTUTGARTI;e cila është e njohur me punën plot përkushtim,,
Mësuesja nga Shtutgarti Miradije Gashi thotë: Nxënësit që vijojnë me rregull mësimin plotësues shqip,janë zakonisht shumë më të mirë jo vetëm në mësimin plotësues shqip,por edhe në shkollat gjermane. Ata aftësohen në gjuhën e tyre amtare me njohuri nga historia shqiptare,gjeografia,arti,tradita dhe kultura shqiptare,në mënyrë që në raste të kthimit të tyre në atdhe mund të ndihen të barabartë me moshatarët e tyre.
Në këto paralele deri më tani kanë kaluar mijëra nxënës shqiptarë,ku prej tyre shumë kanë vazhduar shkollat e mesme profesionale,e disa prej tyre kanë arritur me suksese të larta të kryejnë univerzitete gjermane,duke fituar eksperienca të larta..Nxënësit e këtyre shkollave veç arritjeve të sukseseve të larta në lëndët mësimore,dallohen edhe në aktivitetet e lira jashtë shkollore,ku fitojnë njohuri të larta kombëtare dhe përgatiten shënime kulturoro-kombëtare,të cilat ja u mbajnë ndezur atdhedashurinë dhe ruajnë lidhjet shpirtërore me atdheun e tyre.