Featured – Page 515 – Dielli

KRYETARI I VATRES NE FLORIDA

May 1, 2017 by dgreca

Ne Foto:Clearwater ceremonia e festimit te 105 vjetorit te themelimit te Vatres/

Kryetari i Federates Panshqiptare te Amerikes Dr. Gjon Bucaj, i shoqeruar nga zonja e Tij Nikoleta, nga anetari i Kryesise dhe arketar i Vatres Marjan Cubi me zonjen Dila, si dhe nga anetari i Keshillit te Vatres, Eduard Bucaj, prej disa ditesh po ndjekin nga afer mbledhjet e degeve te Vatres ne shtetin e Florides, ne prag te Kuvendit te Vatres qe do te zhvillohet ne Nju Jork me 10 qershor 2017. Ne shtetin e Florides aktualisht e zhvillojne veprimtarine 4 dege te Vatres.

Ne Foto:Me nxenesit e shkolles shqipe/

Takime u organizuan nga deget ne Tampa, Jacksonville, Orlando. Ne Clearwater, u organizua edhe festimi i 105 vjetorit te themelimit te Vatres. Po percjellim informacionin e deges se Vatres ne Tampa-Clearwater:

105 vjetori i krijimit të Vatres u kremtua nga Vatranet dhe bashkatdhetare ne qytetin e Clearwater, Florida. Me kete rast vizituan degen e Vatraes neTampa kryetari i Vatres Dr. Gjon Bucaj, arketari I Vatres Z. Marian Cubi dhe bashkeshortet e tyre të nderuara. Ne kete mbremje festive moren pjese kryetari i ri i deges se Washington D.C z. Armin Zotaj dhe anetari I bordit të kesaj dege z. Eduard Bucaj. I pranishem ishte miku i Vatres nga McDill Air Force base Colonel Walt Pjetraj me origjine shqiptare.

Ne Foto:Nga atkimi ne Jacksonville/

Mbremja u hap me himnin e flamurit Amerikan dhe flamurit shqiptar. Kryetari i deges Vatra Tampa z. Tasim Ruko pershendeti mysafiret dhe të gjithe bashkeatdhetaret duke perkujtuar sakrificen mbi nje shekullore të gjithe parardhesve qe kontribuan per të mbajtur zjarrin e Vatres shqiptare të ndezur ne Diaspore. Fjalimin e rastit e mbajti Dr. Bucaj ku pershkroi punen patriotike të gjithe brezave qe kontribuan ne mbijetesen shekullore të Vatres dhe misionin e Vatres per të percuar gjuhen, traditat dhe kulturen ne brezat e rinj ne Diaspore. Dr. Bucaj shprehu kenaqesi qe ishte I pranishem per here të pare ne Clearwater dhe falenderoi degen e Vatra Tampa per punen dy vjecare dhe mbarevajtjen e shkolles Shqipe “Vatra”. Ai gjithashtu permendi qe eshte e rendesishme qe të vazhdoje harmonia midis besimeve fetare per gargantuar bashkim dhe tolerance ndermjet shqiptareve.

Ne Foto:Takimi ne Orlando/

Me pas, të gjithe pjesemarresit u ndjen krenar dhe u mallengjyen nga vargjet e kenges dedikuar Vatres per 105 vjetorin e krijimit nga kengetari i mirenjohur i serenatave korcare z. Mihallaq Andrea. Me pas Dr. Bucaj dhe Z. Ruko shuan qirinjte e tortes me mbishkrimin Gezuar 105 Vjetorin.

Mbremja vazhdoi deri ne oret e vona të nates me muzike nga të gjitha trevat dhe me nje menu të pasur tradicionale shqiptare ofruar nga restoranti Jessi’s restaurant.
Vatra Tampa falenderon të gjithe bashkeatdhetaret qe moren pjese ne kete pervjetor dhe të gjithe vullnetaret qe e bene kete mbremje me speciale.

Shenim: Se shpejti do te kemi nje informacion me te zgjeruar per aktivitetet e zhvilluara ne deget e Florides.

NJË DASËM TRADICIONALE RUGOVASE NE NJU JORK

April 30, 2017 by dgreca

Të dielën, 30 Prill, ishim të ftuar në dasmën e Blertës, vajzës së Ramiz dhe Fatmira Mujaj, e cila e ka lidhë jetën me një djalë me origjinë nga trojet shqiptare në Mal të Zi, nga Vuthaj, Liridon Gocaj, i biri i Smajl dhe Nurije Gocaj. Sipas traditës, ne ishim përcjellësit e nuses. Së bashku me qindra të ftuar si dhe 150 krushq nga ana e dhëndrit, ishte dhe një përfaqësi e Vatrës, e ftuar nga vatrani Ramiz Mujaj, duke i përcjellë atij dhe zonjës urimet e të gjithë vatranëve. Blerta është një nga ata studente që ka përfituar bursë nga Vatra dhe ka moderuar mbrëmje festive të Vatrës.Pra është edhe vatrane. Dasma u organizua në mjediset e Green Country Club në New Rochelle, NY, me bukuri të rrallë me vështrim në Oqean.Në krye të vendit janë prindërit e Ramizit, që kanë udhëtuar nga Kosova për të qenë pjesë e gëzimit.

Dasma të tilla, ku tradita dhe modernia shkrihen bashkë të mbeten në mendje. Vajza dhe djem të veshur me kostume popullore të Rugovës e shtuan koloritin e mjedisit të zbukuruar aq hijshëm, jo vetëm me lule. Valltaret e veshura hijshëm për asnjë cast nuk e lëshuan vallen e Rugovës. Blerta, e veshur fillimisht me një kostum karakteristik të krahinës nga vijnë prindërit, shfaqet para të ftuarëve dhe ia nis valles së bashku me familjen dhe të afërmit. Më pas valles i shtohen dhe të tjerë dhe vargu zgjatet e zgjatet.

Ardhja e krushqëve pritet sipas traditës. Jashtë rastorantit dhe në mjediset e brendshme janë rreshtuar njerëzit e familjes nga hyrja e restorantit e deri në mjediset e brendshme përfaqësuesit e familjes dhe miqësisë së vajzës. Në krye të krushqëve prijnë flamurtarët me Flamurin amerikan dhe flamurin kuq e zi shqiptar. Në krye të krushqëve prinë Rexhep Balidemaj, që shoqërohet nga një djalosh shtatlart i veshur me kostum kombëtar.

Sipas zakonit krushqëve u vendosen lulet nga vajzat dhe nuset. Në sy të miqëve shfaqet Blerta-Nuse, këtë herë, sipas tarditës rugovase, e mbuluar në fytyrë me rroben karkteristike.

Regjisori dhe poeti Idriz Celaj ka marrë përsipër “shkrirjen” në një dhe preznatimin e dy miqësive përmes një prezantimi të shkurtër:-Kam nderin, tha ai, t’ju uroj mirëseardhjen dhe të përcjell urime për këtë miqësi të re. Sot, me këtë dasëm madhështore, Z. Ramiz Mehmet Mujaj po lidh miqësi me familjen e Smajl Elez Gocaj nga Vuthajt e Malësisë. Për hajër!

Prindërit e Blertës Ramiz dhe Fatmire Mujaj ia urojnë martesën vajzës së tyre me Liridonin, duke u dëshiruar Jetë ët lumtuar. Me këtë urim bashkohet miqësia dhe një pjesë e artistëve të Asmablit artistik Rugova në Nju Jork. Për nder të këtij gazmendi dhe për ta uruar ciftin e ri, shtoi Idriz Celaj, ne kemi përgatitur një valle tipike Rugovase!

Valles i prijnë Hilmi Rugova e Leonora Lajci dhe e përcjell me tupan Zeqir Lajci. Nën ritmin e muzikës dhe rëniet e tupanit ia nsi vallja dhe të gjithë janë cuar në këmbë dhe i duartrokasin valltarët.

Në valle përfshihet dhe nusja me dhëndrin. Pista e vallzimit mbushet plot.Të dyja miqësitë janë shkrirë në valle.

Pas valleve, një përshëndetje e shkurtër nga krushqit. Ata sërish kanë zgjedhur Rexhep Balidemaj që të përshëndesë dhe të urojë këtë miqësi. Pranë ka vëllanë e Ramizit Agim Mujën.Shtërngime duarësh dhe urime për ciftin dhe miqësinë.

Fjala e kryemikut duartrokitet.

Pasi përcillen krushqit, sërish këngë e valle. Agim Gërbeshi me grupin nuk ndjejnë lodhje.

Me trshëgime Blerta dhe Liridon!

Jetë të Lumtur!(dg)

KRISTO KIRKA, BASHKETHEMUESI I VATRES, U SOS NE BURGUN E BURRELIT…

April 29, 2017 by dgreca

Gjyqi dhe vdekja në Burgun e Burrelit e bashkëthemeluesit të “VATRËS” KRISTO KIRKA/

Ne Foto:Kristo Kirka, konsull ne Nju Jork/

Botohet me rastin e 62 vjetorit të vdekjes në Burgun e Burrelit(28 Prill 1955) të Kristo Kirkës, bashkëthemeluesit të Vatrës,Menaxherit të Diellit, kryetarit të Besa-Besën,ish nënprefektit të Himarës, Bilishtit dhe kryetarit të Bashkise së Korcës, Kristo KIRKA-Nder i Kombit, i cili ndërroi jetë me 28 prill 1955 në burgun e Burrelit.

Ne Foto: Kristo Kirka me ambasadorin Amerikan, Grant, Hocisht 1939/

NGA URAN BUTKA /

Kristo Kirkën e gjykoi dhe e dënoi gjykata ushtarake e Tiranës, më 17.12.1946, me trup gjykues: kryetar Gjon Banushi, major, ish- partisan dhe prokuror ushtarak, kapiten Petrit Hakani, i njohur për egërsinë dhe dënimet ekstreme politike të qytetarëve në të gjithë Shqipërinë.

1920, ne Kuvendin e Vatres. Kristo Kirka nne majte te Peshkop Nolit/

Kristo Kirka u përfshi në një gjyq politik bashkë me të pandehur që s’i kishte parë e njohur kurrë: Fatbardh Kupin, i biri i Abaz Kupit, Dule Kuke, bujk, Nuredin Koxhej, bujk, Ded Gjon Marku, i biri i Gjon Markagjonit, Skënder Dine, i biri i Fiqri Dines, Nikolla Mole, komisioner, Loro Kubini, ish-oficer, Nako Labi, tregtar, Teki Mezini, ish-partizan, Abdulla Ceka, bujk, Rexhep Ceka, bujk.

Organi i akuzës kishte hartuar një akuzë në terma të përgjithshme për të 12 të pandehurit, të cilët nuk i lidhte asnjë veprimtari apo kontakt me njëri-tjetrin. Ndërsa akuza e veçantë për Kristo Kirkën, si “ armik i popullit dhe sabotator i pushtetit”, përpiluar nga prokurori ushtarak, Petrit Hakani, ngrihej mbi tre “faje tërënda” të Kristo Kirkës, që gjykata i mori si të mirëqena: “I pandehuri Kristaq Kirka, gjatë kohës së okupacionit fashist ka qenë si nënprefekt në Bilisht dhe ka raportuar nëpunësa me rastin e largimit të tyre nga okupacioni fashist. Ka shtypur popullin tue e akuzue përpara autoriteteve fashiste, me rastin e luftës italo-greke.

Ne Foto: Me delegacionin e Kolonise shqiptare te Rumanise ne Durres duke uruar Princ Wiedin.Nga e manta, ne membre, i dyti/

Me qenë se i pandehuri më vonë është emëruar kryetar i bashkisë Korçë, tue mbajtë nji qëndrim antipopullor dhe antikombëtar dhe në interes të fashizmit, veprimtaria e të cilit provohet me nji varg shkresash që ndodhen në dosjen e tij përkatëse…

Mbas kapitullimit të Italisë dhe me okupimin e Shqipërisë prej nazizmit, i pandehuri merr pjesë në organizatën tradhtare të Ballit Kombëtar, duke u bërë anëtar i komitetit qarkor dhe më vonë emërohet zv.prefekt i Korçës. I pandehuri, me anë demagogjie, ka gabuar njerëz duke i futur në radhët e kësaj organizate…

Mbas çlirimit të Shqipërisë, me rastin e zgjedhjeve të 2 dhjetorit 1945, i pandehuri, duke qenë në lidhje me Kol Rodhet etj. dhe të gjithë së bashku në lidhje me reaksionin e jashtëm, janë munduar për të sabotuar zgjedhjet, për të përmbysur pushtetin popullor me ndërhyrjen e jashtme”.[1]

Gjykata ushtarake e dënoi Kristo Kirkën, më 17.12.1946, me 20 vjet burgim. Nuk kishte rëndësi për gjykatën nëse ishin apo jo të vërteta akuzat, nëse u vërtetuan gjatë procesit të hetimit e të gjykimit, nëse pranoheshin apo jo nga të pandehurit. Rëndësi kishte që ata të dënoheshin si armiq dhe, në emër të popullit, të mbushnin burgjet e kampet e përqëndrimit të punës së pranguar si edhe t’u sekuestroheshin pasuritë.

Natyrisht, Kristo Kirka i kundërshtoi dhe i rrëzoi akuzat e pathemelta në ngarkim të tij dhe pranoi me sinqeritetin që e karakterizonte, veprime apo lidhje shoqërore reale, edhe pse mund ta dëmtonin.

Në gjyqin e inskenuar dhe të zhvilluar vetëm në një seancë të shkurtër formale, Kristo Kirka mbajti qëndrim dinjitoz. Në fjalën e fundit, sinqerisht sepse thoshte të vërtetën, por edhe njerëzisht, sepse i dhimbsej jeta, tha : “Në jetën time nuk kam bërë ndonjë send për kundra popullit. Kërkoj nga trupi gjykues mëshirë dhe të vendosë me një ndërgjegje të pastër”.

Familjet Kirka dhe Harizi ishin të shqetësuara për fatin e Kristos. Por edhe miqtë e bashkëluftëtarët e tij, brenda e jashtë Shqipërisë.

Djali i Petro Harizit, Dhimitri, emigrant në SHBA, i shkroi Fan S.Nolit nga Worcester-i, për të ndërmjetësuar pranë qeverisë shqiptare, që ta shpëtonte mikun e tij të ngushtë. Natyrisht, nuk mund t’i shkruanin pjesëtarët e familjes Kirka nga Shqipëria, sepse letrat e tyre censuroheshin nga regjimi dhe nuk shkonin në destinacion.

Fan S.Noli u interesua menjëherë pranë qeverisë shqiptare dhe i ktheu këtë përgjigje me telegram Dh.Harizit: Boston, Mass, Tetor 3, 1946

I dashur Tako:

Sipas letrës suaj, shkrova menjëherë atje ku duhet për çështjen e Zotit Kirka. Kam shpresë që lutja ime t’i hynjë në punë dhe t’ia lehtësonjë gjendjen.

Me bekim prej zemre, mbetem

Uronjësi juaj me Krishtin

Peshkop F.S. Noli

Të bën përshtypje përdorimi nga Noli i emrit të shkurtuar Tako, siç i thërrisnin Dhimitrit në familje, gjë që tregon për marrëdhëniet intime të tij me familjet Kirka dhe Harizi…

Por as letra e Nolit, nuk ndryshoi gjë në atë sistem të paarsyeshëm e të pandjeshëm. Kristoja u kthye nga një njeri në një numër në burgun e Tiranës, mandej në atë të Burrelit.Një muaj pas arrestimit të tij, i vunë hekurat edhe të birit.

***

VDEKJA E KRISTO KIRKËS

Katerina, vajza e dytë e Kristos, e përjetoi e para vdekjen e babait.

“Ishte fundi i muajit prill 1955. Babai kishte tashmë dhjetë vjet në burg. Mamaja kishte disa javë që na thoshte se qeveria do të bënte me siguri një falje të përgjithshme dhe do ta lironin babanë. Bile, kishte parë edhe një ëndërr dhe i ishte mbushur mendja se lirimi i babait ishte punë ditësh. Në mëngjezin e 27 prillit, u ngrita herët, sepse e kisha unë radhën për të shkuar në Burrel. “Ushqimet mos i merr prapa, me qenë se ai do të lirohet, po jepjau të burgosurve të tjerë”- më porositi nëna. U nisa bashkë me nënën e Gjergj Kokoshit. Arritëm me shumë peripeci e mundime në Burrel, por ishim mësuar. E kush i tregon ato! Menjëherë shkuam te burgu. Te porta e hekurt takuam zonjën Ikbale Prodani dhe zotin Xhelal Koprencka, që kishin ardhur të takonin Sami Koprenckën, mikun e babait. Samiu vuante në burg, ndërkohë që edhe të birin, Xhelalin më vonë e burgosën dhe pasi e ridënuan pesë herë, e pushkatuan. Donin t’i zhduknin gjithë brezat e nacionalistëve, siç ndodhi edhe me familjen tonë…U futëm tek oborri i jashtëm. Tek një vendroje, vizitorët thoshin emrin e të burgosurit dhe dorëzonin ushqimet. Kur erdhi radha ime, gardiani më tha se nuk mund t’i mbante ushqimet, sepse im atë ishte shumë i sëmurë dhe ushqimet nuk i bënin fajde. Unë këmbëngula që t’i pranonte ushqimet se babai do të bëhej mirë, por gardiani nuk ma zgjati. Iu luta që të më linte ta takoja, po ai nuk më dëgjonte më dhe merrej me të tjerët. I lashë ushqimet atje dhe u ktheva e dëshpëruar sa më s’ka. Rastësisht pashë drejtorin e burgut, i veshur ushtarak dhe me çizme të gjata e të llustruara. U binte çizmeve me një kamxhik të zi dhe bënte shëtitje nëpër oborr. Emri nuk më kujtohet, por sjellja e tij dhe torturat çnjerëzore kundrejt të burgosurve, e kishin bërë të famshëm. Megjithatë, mora guximin dhe iu afrova. “Shoku drejtor, jam e bija e Kristo Kirkës, i thashë. Gardiani më thotë se është shumë i sëmurë dhe nuk mund ta takoj. Të lutem, më lejo ta shoh e t’i them dy fjalë të fundit, se ndoshta nuk e shoh më!” .(Te plote lexojeni ne Diellin e printuar)

Bashkimi Evropian gaboi me Kosovën

April 29, 2017 by dgreca

Bashkimi Evropian po tregon standarde të dyfishta kur është fjala për Kosovën dhe rrugën e saj integruese, thonë njohësit e zhvillimeve politike. Sipas tyre, Brukseli e ka lënë anash Kosovën, duke i dhënë përparësi të dukshme integrimit të Serbisë, çka ka ndikuar me rritje frustrimesh në Kosovë.

Ishte presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi ai i cili kritikoi qasjen e Bashkimit Evropian ndaj Kosovës dhe, siç kishte deklaruar ai, favorizimit që po i bëhet Serbisë.

Duke lënë anash faktin që institucionet e Kosovës kanë mundur të bëjnë më tepër në përmbushjen e agjendës evropiane, ka edhe një të vërtetë tjetër që ndërlidhet me neglizhencën e BE-së karshi Kosovës, thotë Emrush Ujkani,njohës i zhvillimeve politike dhe integruese.

Sipas tij, Kosovës po i kërkohet t’i plotësojë të gjitha kriteret për liberalizimin e vizave, madje edhe ratifikimi i demarkacionit të kufirit me Malin e Zi, por në anën tjetër, BE-ja, thotë Ujkani, nuk e ka të qartë nëse do t’i liberalizonte apo jo vizat për Kosovën edhe po të përmbushej ky kriter.

“Edhe po t’i plotësonte Kosova të gjitha kriteret, si atë të demarkacionit dhe të tjerat, pra jo vetëm ato që ndërlidhen me agjendën e liberalizimit të vizave, por edhe shumë fusha tjera, prapë mendoj që pengesa tjetër do të vinte nga pesë vendet anëtare të BE-së, të cilat nuk e kanë njohur shtetin e Kosovës, të cilat vazhdojnë ta bllokojnë atë”, thotë Ujkani.

Retorika e ashpër e lidershipit të Kosovës në raport me Bashkimin Evropian, sipas Emrush Ujkanit, megjithëse paraqet një joseriozitet, nuk pritet t’i dëmtojë marrëdhëniet dhe Brukselin dhe proceset integruese evropiane.

“BE-ja sikur është mësuar me reagime të tilla, pasi që edhe ajo ka qenë neglizhente në raport me Ballkanin Perëndimor, në këtë rast edhe me Kosovën, çka po e pranojnë edhe vetë zyrtarët në Bruksel. Prandaj, unë nuk mendoj se një retorikë e tillë i dëmton raportet dhe imazhin, por do të dalim jo serioz karshi partnerëve ndërkombëtarë”, thekson Ujkani.

Ndërsa, kryeministri Isa Mustafa e kishte cilësuar si të pakuptimtë kushtin e Bashkimit Evropian për ratifikimin e demarkacionit të kufirit me Malin e Zi për liberalizimin e vizave, këto ditë, presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi ka adresuar kritika të ashpra në drejtim të zyrtarëve të Bashkimit Evropian.

Duke u ndërlidhur me mesazhet e zyrtarëve të BE-së, të cilët e qortuan në mënyrë indirekte Thaçin për deklaratat e tij për bashkimin e shqiptarëve në një shtet nëse Brukseli nuk ofron perspektivën integruese evropiane për Kosovën, Thaçi tha se zyrtarët e BE-së po bëjnë deklarata të gërditshme.

“Kërcënim për Bashkimin Evropian është nacionalizmi serb, është Beogradi, i cili është duke punuar në destabilizimin e rajonit dhe instalimin e ndikimit të fuqishëm të Rusisë në Serbi, prej bazave ushtarake deri në MIG-at rus dhe kjo përkëdhelje dhe deklarime nga zyrtarët e Bashkimit Evropian për Beogradin janë shumë bajate, shumë të gërditshme dhe neveritëse”, tha Thaçi.

Analisti politik, Artan Muhaxhiri, thotë se Bashkimi Evropian ka një kohë të gjatë që nuk e trajton Kosovën në mënyrë të barabartë me vendet tjera.

Aplikimi i standardeve të dyfishta në raport me Kosovën, sipas tij, ka ndikuar edhe në retorikën e ashpër politike të lidershipit të Kosovës, ndonëse sipas tij, institucionet e Kosovës nuk është dashur ta tolerojnë që në start këtë qasje të BE-së në raport me Kosovën.

“Kemi një neglizhim, kemi një injorim, kemi një qasje krejtësisht hipokrite të BE-së ndaj qytetarëve të Kosovës, posaçërisht sa i përket liberalizimit të vizave, sepse është krejtësisht e pa kuptimtë që të mos ndodhë liberalizimi, ndërkohë që vendeve tjera, të cilat kanë pasur probleme edhe më të mëdha sesa Kosova, u janë liberalizuar vizat”, thotë Muhaxhiri.

Trajtimi jo i barabartë i Kosovës nga Bashkimi Evropian, thekson Artan Muhaxhiri, vërehet edhe në procesin e dialogut ndërmjet Prishtinës dhe Beogradit në Bruksel. Ai konsideron se Beogradi, nuk është qortuar as në momentet kur ka provokuar dhe sfiduar seriozisht sigurinë në Kosovë, siç ishte rasti me trenin rus që ishte nisur nga Serbia për në Mitrovicë.

“Ka pasur standarde të dyfishta ndaj Kosovës dhe ndaj Serbisë. BE-ja, ndaj Kosovës ka qenë shumë më e ashpër dhe shumë më hipokrite, sesa që ka qenë ndaj Serbisë, të cilës i janë lejuar edhe projekte provokuese edhe fashiste, siç ka qenë ai i trenit me slogane anti-kosovare dhe anti-shqiptare”, thekson Muhaxhiri.

Kosova ka mbetur prapa në proceset integruese evropiane, si shteti më i izoluar, dhe i vetmi në rajon pa liberalizimin e vizave.

Një gjendje e tillë, sipas analistëve, po i shton frustrimet dhe zhgënjimet, të cilat tani besohet se po reflektohen edhe në deklaratat e udhëheqësve të shtetit.(Zijadin Gashi-RFL)

They rescued her from Nazism, Jews daughter returns to Shkodra after 74 years

April 29, 2017 by dgreca

Agostin and Sonia/

At the beginning of the summer of 1943, Shalom Adishe decided to leave Prishtina occupied by the Nazis and headed to Albania. Together with his wife, Nina and the 2-year-old daughter Sonia crossed the border as clandestines and one midnight of June landed on the ‘Dogajt e reja’ Street in Shkodra, at Agostin Çiftja café.

Çiftja, a long-standing man in outfit was closing down the bar when saw the arrivals in the street and asked them in Albanian: Where are you from?
Shalom Adishe (Adiže) did not know how to answer. Çiftja spoke again in Italian.
After a moment of hesitation, Shalom replied: “We are not Italians, we are Jews and we seek refuge to save our lifes!
Seventy-four years after this dramatic meeting, Sonia Adishe traveled with her children and grandchildren from Israel to Albania to meet Çiftja Family that saved them.
The two families met accidentally during a lunch at “Mrizi i Zanave” Restaurant in Lezha. Next to Sonia is sitting John Çiftja – the 84-year-old son of Agostin who has worked as a math professor at the University of Shkodra. He came to this meeting with family members, his sister Xhovana and her wife.
Unlike Sonja, whose memories have been told by his father, John Çiftja recalls the time when Adishe’s family fled to their home.
“This is my shelter. You will sleep in my bedroom, while me, my wife and my children will rest in the other part of the house,” he recalled his father saying to Shalom and Nina.
Their house consisted of two rooms and a kitchen. Outside the walls, the warm wind of June conveyed the echoes of the church bells and the sound coming out of the mosque minarets.
“This is Shkodra. You will stay here as you please and share everything together for good and for worse,” Agostini said, while John at the time only 11 years old claimed to be a witness of this moment.
Sonja Adishe says she has great respect for Albania and that the meeting with Xhovana, John’s sister seemed to her as she have met her mother.
“I was afraid of death so I came,” says the elderly from Israel.
“Now I know I’m going to live, because I met my people,” she adds as bursts into tears.
The names of the Çiftja relatives are found among many other Albanian families in Yad Vashem, known by Israel as “Right Among the Nations” for their contribution to the salvation of Jewish families during World War II.
At Mrizi i Zanave the families see pictures and recall that June evening that made them friends. After the capitulation of Italy, the German command was placed at the same alley near the house of Agostin Çiftja in Shkodra.-The meeting of two families in Gjon Çiftja’s home in Shkodra./

“In front of the house of Agostin and Josephine, there was a 20-meter-long building with 12 rooms,” recalled the family.
The danger was near and Shalom had to leave again.
“Only four Albanian families lived in the alley. The Germans ordered the doors of the gates to remain open. This was very worrying and dangerous. From moment to moment, Germans could go home and find friends there,” recalls John Çiftja.
The decision they took was not easy. Two adults had to leave in rural areas, while Sonja would remain in Shkodra’s home.
By the end of the war, man and woman stayed in Thumana. Agostini sent to them food and clothing, while the girl grew up with his children as part of the family. When half of Albania was liberated, Shalom Adishe and Nina decided to leave Albania.
In the forged Albanian passport, the name of Shalom was alienated in Shaban, Nina retained the name he had and also Sonja. The little girl, raised in Shkodra, was sent to her parents in Thumana and from there, they traveled to the border with Macedonia to go in Israel.

Before they parted, Augustine and Shalom exchanged a few words – as his son John recalls. “Take this tobacco box,” said at the time of the separation Agostin to Shalom.

“I do not smoke, you know,” answered Shalomi.

“Take it and keep it as a reminder, but open it to see what you have inside”, returned Augustine.

Within the box were the jewels that Adishe family left at the house of Çiftja family. Was all they had but they thought to give the jewels to Agostin for the help, but Agostin turned them back.

Almost 73 years later, Sonja returned to the place where she was at that time to show the story of her family to her three sons, Charli Shalom, Jacob and Uri.

To get to this meeting, there have been many casual circumstances and surprises. Sonja shows that she was reconnected with the family of Shkodra around the 1990s. Her mother Nina had met in Israel in an activity dedicated to the rescue of Jews the Albanian Refik Veseli, among the first to be honored for the salvation of the Jews during World War II.

“After he showed his story at that meeting, the mother said that she has a similar story related to a fammily in Shkodra. Confessed the story. He wrote a letter and handed it to him, giving the address of the house where he had been sheltered. Especially the ‘Dugajt e reja’ alley, recalls Sonja.

Upon arrival in Albania, Refik Veseli met John. The correspondence started between him and Nina.

“There are 40 letters that my mother and brother have written to each other,” she says.

Gjon Çiftja tells that when Refiku brought the letter of Nina was very emotional.

“I wrote to her quickly and quickly after ten days,” he says.

In 1992, the Çiftja family was honored in Israel for the salvation of Adishe family.

“I’m proud of this, but I’m more proud to meet my sister. It’s exciting. I can not describe it,” says John to BIRN.

The correspondence between him and Nina continued further, while the coincidences tied the two families even harder./Oculus News