Komunitet – Page 212 – Dielli

“Besa”, filmi kushtuar shqiptarëve që mbrojtën hebrenjtë, u shfaq në Queens – New York

May 12, 2016 by dgreca

Nga Beqir SINA / QUEENS NYC : – Në kuadrin e përkujtimit të viktimave të Holokausit, filmi “The Promise” – “Besa”, kushtuar shqiptarëve, që mbrojtën hebrenjtë, gjatë Luftës së Dytë Botërore, ka risjellë në vëmendje faktin se Shqipëria, është ndër vendet e vetme, që ku hebrejtë nuk u diskriminuan, nuk u dorëzuan tek gjermanët, por ata u mbrojtën gjatë Luftës së Dytë Botërore, edhe më pas saj, mbas ardhjes së komunizmit.

“Në vitin 1934, Herman Bernstein, Ambasadori Amerikan në Shqipëri shkruante: “Nuk ka asnjë gjurmë diskriminimi të hebrenjve në Shqipëri, sepse Shqipëria, është një nga vendet e rralla në Europë, sot ku paragjykimi fetar dhe urrejtja nuk ekzistojnë, edhe pse vetë shqiptarët janë të ndarë në tre besime fetare.”

“Në nderim të Ditës Ndërkombëtare të Përkujtimit të Holokaustit, ne do të ndajmë me ju historitë e shqiptarëve, të cilët shpëtuan hebrenjtë, duke dëshmuar mirësi njerëzore dhe traditën unike shqiptare,atë të Besës,” tha Gjovalin Nikçi, i cili ishte pjesë e organizmit të kësaj shfaqje në Zucco Theater, njërën nga studiot e “ Kaufman Astoria Studios” , në Queens – New York.

Ndërkohë, nata e mbrëmshme, ishte edhe udhëtimi i radhës, i shfaqjes së filmit “The Promise” – “Besa”, filmit kushtuar shqiptarëve, që mbrojtën hebrenjtë, gjat Holokausit, i cili u shfaq në njërën prej kinemave më prestigjoze në SHBA, në qytetin e Queens – New York, mbas Tiranës, Brukselit, Parisit, Los Angelos, San Bernadino, Filadefias, Dallasit, Sakramentos, Jacksonville, Tampa, e të tjerë.

Duke, mbritur kështu në qëndren e madhe të filmagrafisë Kaufman Astoria Studios & The Astor Room, që ishte organizatori kryesorë dhe paskuintave të kësaj shfaqje – shqiptaro amerikani Gjovalin Nikçi, i cili ishte dhe kordinatori i shfaqjes “The Promise” – “Besa”, në këtë “Pallat të Mbretërisë”, së kinematografisë Amerikane.

Nikçi tha se :”Shfaqja e dokumentarit “The Promise” – “Besa”, filmi kushtuar shqiptarëve që mbrojtën hebrenjtë, gjatë Holokausit, në njërën prej kinemave më prestigjoze në SHBA, në qytetin e Queens – New York, u bë ngaqë dihet se industria e më e madhe e filmit, në SHBA, është e kontrolluar nga Hebrenjtë, dhe unë desha t’u tregoj, atyre duke shfrytëzuar këtë rast, se kush jemi ne Shqiptarët, dhe se çfarë kemi bër ne për mbrotjen e Hebrenjëve, gjatë Luftës së Dytë Botërore, dhe me duket se ia kam arrijt qellimit, mbasi pas shfaqjes Presidenti i komapnise Hal Rosenbluth ka qënë i habitur, dhe më faleminderojë”.

Në shfaqjen e këtij dokumentari, morën pjesë edhe një grup veprimtarësh shqiptarë, si Sejdi dhe Shake Husenaj, Majlinda dhe Arjan Myrtaj, Rick dhe Shpresa Elezi, Ben Çelaj, P. Vulaj, dhe disa shqiptaro amerikanë të tjerë.

Në fillim të shfaqjes së këtij filmi, Presidenti i kompanisë Hal Rosenbluth , tha se çfarë rëndësie të madhe merr shfaqja e këtij filmi në studiot e “ Kaufman Astoria Studios” , e cila komentoi ai “ është një studio historike e filmit, e vendosur në pjesën qendrore të lagjes Astoria e njësisë bashkiake të Queens në qytetin e New Yorkut.

Studio Kaufman sqaroi ai, është ndërtuar fillimisht nga kompania e famshme Players-Lasky në vitin 1920 për të siguruar kompani me një strukturë të afërt me rrethin Broadway teatër. Ai ishte i njohur edhe si Astoria Studio dhe Paramount Studio.

Pas Paramount Pictures, të gjitha operacionet lëvizë në një studio në Kaliforni në vitin 1932, Astoria iu dorëzua prodecenteve të filmave të pavarur, filmat e të cilëve përmes Paramount ose kompani të tjera, hynë në industrinë e filmit Hollywood.

“Në vitin 1942, Pictorial Service United States Army & Signal Army Corps mori studiot Astoria, për bërjen e trajnimit dhe të indoktrinimit të filmave të ushtrisë deri në vitin 1971, duke përfshirë, edhe kompaninë Big Picture që u shfaq në televizionin amerikan si një seri e rrjetit televiziv kombëtar.

Më pas u shfaq filmi me regji të Rachel Goslins, dhe producent Johason Willimas, Besa: The Promise i cili deri tani është fitues e 7 çmimeve nëpër festvalet e ndryshme, dhe një nga filmat më të shfaqur deri tani në SHBA, “Besa: The Promise”

Besa: The Promise, 90 minuta film

BESA: Premtimi tregon heroizmin e Shqipërisë në Luftën e Dytë Botërore përmes eksplorimeve të fotografive dhe dëshmive të njerezve të gjallë që e përjetuan luftën . Njëri prej tyre është Norman Gershman, një fotograf i njohur hebre-amerikan i vendosur për të dokumentuar ato çka ka parë tek shqiptart myslimanë të cilët kan shpëtuar hebrenjtë gjatë Holokaustit.

Duke e perqendruar filimin e tij kësaj rradhe tek rrrëfimet e një djali kleriku mysliman – një Hoxhe, ai është Rexhep Hoxha, një musliman-shqiptar. Rexhep thotë simbas traditës shqiptare që i ka lënë amanet baba, ai duhet të përmbushë premtimin e bërë në një familje hebreje, mbasi babai i tij shpëtoi gjatë Holokaustit, ata, tani Rexhepi, do të i kthehnte atyre një sërë librash hebrenj që ata kish lanë pas, në shtëpinë e Rexhep Hoxhës, dhe ai i kishte ruajtur me kujdes, dhe mbajtur fshehur nga regjjimi enverist per 45 vjet.

Dhe premtimi Rexhep Hoxhës, simbas filmit, duket se është më shumë se një fjalë – kjo është pjesë e kodit moral të Shqiptarëve Besa, besa e premëtimi të tyre – Një kod nderi që, ndër të tjera, premton, se të gjithë shqiptarët, të krishter, mysliman, ortodoks,e bektashllinjë, për të ofruar mbrojtje të sigurt të refugjatëve, hebrenjë gjatë Luftës së Dytë Botërore , dhanë Besën – Premtimin.
Duke, bërë kështu edhe aktin historik, të papërsërtshem për të marrë nën mbrojtje të gjithë refugjatët hebrenjë, në Shqipëri, dhe Kosovë, pavarësisht rrezikut për jetën e tyre dhe të familjeve të tyre.

Me Normanin si ndihmës, Rexhep Hoxha, vazhdonë një udhëtim në Bullgari dhe Izrael. Kërkimin e tyre, për të sjell një epifani, që është pjesë e kësaj familje hebreje – edhe pse besimi i tij islam, gjatë dekadave të komunizmit, ai ka qenë si dhe fetë e tjera, i shtypur dhe dënohej me ligj.

Nëpër tregimet e Rexhepit dhe shokët e tij muslimanë, e hebrenjë të mbijetur pra nëpërmjet rëfimeve të karaktereve ( 20 kartaktere : Norman H. Gershman, Rexhep Hoxha,Orhan Frasheri,Myzafer & Luleta Kazazi,Jasa Altarac,Mehmet Frasheri, Rina Mandil Nahum, Hamid & Xhemal Veseli,Haxhi Reshat Bardhi Dedebaba,Mbreti i Shqiptarve, Leka I Zogu (passed away in November 2011).Edip Pilku, Johanna Neumann, Rashela Lazar, Vebhi Hoti, Verushe Babani,Yeoshua Baruchowic) zbulojmë si një komb i heronjve të përditshm larg nga narrativa e Islamit të dhunshëm dhe anti-semitizmit që është portretizuar shpesh në media sot, ka bër aktin më madhor të moralit njerëzor, Besën shqiptare.

Dhe, përmes përvojave të Norman Gershman dhe parë nga një personi i cili vetë është njeri prej të mbijetuarve hebrenj, dëgjojmë histori mirënjohjeje për shpëtimtarët muslimanë që kanë kaluar pa u dëgjuar për gati shtatëdhjetë vjet, nga rregjimi komunist e i Enver Hoxhës, që zhduku gjithëçka nga tradita dhe feja e shqiptarërve.

Më shumë se shtatë vjet në bërjen, e tij , tha producenti i këtij filmi, Besa: The Promise, në fund të shfaqjes Johanson Williams, : “Filmi paraqet një dramë të fuqishme njerëzore të përbërë nga një kthesë shkatërruese, në një mbrotje të pabesueshme sot . Kjo është një histori që tregon se se ura e lidhjes në breza dhe fe është bashkimi me etërit dhe bijtë e muslimanëve dhe hebrenjve.”

Rasti i rralle: Shkodranes i kthehet ecja pas 50 vitesh pas 6 mijë ndërhyrjeve në SHBA

May 12, 2016 by dgreca

Nga Saimir Lleshi/

Një gruaje nga Shkodra i ndryshoi jeta pas shumë vitesh. Mirjan Peraj banon në katin e 5-të të një pallati në qytetin verior.

Ajo mund të dilte dy deri tre herë në vit nga banesa e saj. Shkak ishte një operacion i dështuar në moshën 7 vjeçare, çka i solli asaj probleme të mëdha me shëndetin, duke ia pamundësuar lëvizjen.

Që prej asaj kohe, Peraj kishte vështirësi edhe për t’u veshur apo për t’u ulur në karrige për shkak të dhimbjeve. Apartamenti i saj nuk kishte ashensor dhe kështu mund të nxirrej jashtë vetëm nga të afërmit e saj duke e mbajtur në krah.

“Jeta është e gjatë dhe unë nuk do të heq dorë”, thoshte ajo. Por, zgjidhja i erdhi 5 mijë milje larg. Një kirurg ortopedik, Dr. Paul Apyan në Universitetin e Tennessee në Shtetet e Bashkuara i bëri të mundur gruas nga Shkodra që të ecte. Jo pak, por plot 6 mijë ndërhyrje në gju bënë të mundur rikthimin e ecjes për Mirjan Perajn.

Gjithçka u arrit fal edhe ndërhyrjes së kunatit të gruas, Ben Asllani, i cili i shpjegoi mjekut të gjitha problemet e gruas që qëndronte e mbyllur në banesën e saj.

Më pas, u bënë përpjekje për të shkuar në Shtetet e Bashkuara. Gruas ju refuzua fillimisht viza, por pas garancisë financiare, asaj ju dha herën tjetër. “Nuk kisha asnjë mundësi tjetër”, rrëfen gruaja në një intervistë në Amerikë.

“Ky nuk ishte një opsion. Ajo kishte nevojë për të qenë këtu në mjedisin tonë të kontrolluar, ku kam të gjitha gjërat në dispozicion”, tha Apyan.

“Ishte një punë e madhe dhe moment historik, kur ajo u ngrit nga shtrati vetë dhe hodhi disa hapa duke zbritur shkallët”, tregon terapistja.

“Ajo nuk ka ecur për 50 vjet, dhe nuk isha i sigurt se gjuri do të funksiononte normalisht”.

“Jam shumë, shumë e lumtur, falë Dr. Apyan dhe stafin e tij të mrekullueshëm”, thotë Peraj.

“Unë gjithmonë kam shpresuar se do të vinte kjo ditë dhe ajo erdhi”.

Doktori thotë se ka ende shumë për të bërë pasi muskujt e saj duhet të forcohen.

Dhe çfarë do të bëjë Peraj kur ajo kthehet në shtëpi?

Ajo ka një vëlla dhe do të dalë me të me biçikletë ose makinë rreth një liqeni aty, pra në Shkodër.

“Unë vetëm do të dalë për të parë”, tha ajo. “Sepse unë kam humbur shumë në jetën time”, shton./Ora News TV/

Konferenca e Konispolit për Çamërinë

May 12, 2016 by dgreca

Nga Albert Habazaj/

Për njohjen dhe zgjidhjen e Çështjes çame, po punohet paralelisht në dy rrafshe: në rrafshin kombëtar dhe në atë ndërkombëtar. Edhe brenda vendit, po ravijëzohet shqueshëm ndjeshmëria dhe ndërgjegjësimi i opinionit publik për gjenocidin e shovinistëve grekë ndaj popullatës së pafajshme çame në trojet e veta. Janë katër prioritete themelore në planin e veprimit ndërkombëtar për arritjen e synimit final, të idealit të lartë të lirisë, që u tkurr, u ndrydh, u ngrys, u tut, u plagos, u gjakos, u shqye, u mpak, por s’u mplak e nuk thinjet deri në realizimin e jetës qytetare, sikurse të tjerët, të çamëve në tokat e tyre, matanë kufijve të Shqipërisë së Sotme Zyrtare, e shqiptarëve rrethuar me shqiptarë. Katër janë shinat e Marathonomakëve të së drejtës universale njerëzore: 1. Njohja e gjenocidit dhe krimeve kundër njerëzimit, të bëra nga qeveria greke nga 1913 (guxhitur nga Konferenca e Londrës, me ambasadorët e 6 Fuqive të Mëdha të kohës: Britani e Madhe, Francë, Gjermani, Austro-Hungari, Rusi e Itali, më 22 mars 193) deri 1944 kundër popullsisë shqiptare të Çamërisë; 2. Njohja e së drejtës së ripatriotizimit të popullsisë Çame në vendin e vet; 3. Njohja e të drejtave të pakicës etnike Çame në Greqi, si dhe të drejtat e njeriut për secilin qytetar; 4. Njohja e rikthimit të pronave civile të çdo njërit, si pronat publike e fetare të besimit të shqiptarëve të Çamërisë. Janë zhvilluar veprimtari atdhetare, kulturore, protesta, tubime e konferenca paqësore, që kanë gjetur pasqyrim edhe në mediat pamore e të shkruara, elektronike dhe manuale, të cilat kanë realizuar faktorizimin e Çështjes çame. Janë angazhuar dhe mjaft intelektualë dhe figura të njohura publike, si profesorët me origjinë çame Selman Sheme e Rasim Bebo, akademik Beqir Meta, profesorët e nderuar Eshref Ymeri, Rami Memushaj, Lisen Bashkurti, Bardhosh Gaçe, Koço Danaj, Fatmir Terziu, studiuesi dhe shkrimtari himariot Andrea Petromilo studiuesi dhe shkrimtari çam Enver Kushi, veprimtarë të tjerë çamë si Valentin Brahimi, Jasin Abazi, klerikë të devotshëm kombëtarisht si At Nikollë Marku, myfiu i Vlorës, imami Haxhi Hito Shahaj, myftiu i Prishtinës, drejtori i Muzeut të Lidhjes Shqiptare të Prizrenit, z. Parim Kosova, gra të shquara çame, si Selfiana Zeqiri, Violeta Brahimaj, Aishe Sulejmani, Gjyslime Hasani, vajza e intelektuale të reja çame si Rudina Zeqiri, Lorena Abazi, atdhetarë të përvëluar si Skënder Beqiri, poetë të talentuar si Xhemil Lato, intelektualë nga Kosova, si prof. Rexhep Abazi e shkrimtari Bilall Maliqi me atdhetarë të tjerë nga Presheva, Bujanoci e Metvegja, nga Dibra e shqiptarë të të Maqedonisë, të Malit të Zi dhe nga diaspora të përkushtuar për Çështjen e Lartë, deri tek personaliteti i njohur çam në Amerikë, zotni Sali Bollati etj. Të shtunën e datës 30 prill 2016, u zhvillua në Konispol konferenca paqësore e radhës për sensibilizimin e Çështjes së pazgjidhur të popullit shqiptar të Çamërisë. Ishte një konferencë tematike “ÇAMËRIA – O SOT, O KURRË!”, si vazhdim i duhur në kohë dhe në hapësirë, sipas platformës kombëtare dhe qytetare të programuar. Ashtu si deri më sot, promotor i kësaj veprimtarie është Shoqata Demokratike Shqiptare “Çamëria”, (quajtur ndërkombëtarisht edhe Këshilli Ndërkombëtar i Çamërisë), me qendër në Holandë, që ka ideator, themelues dhe kryetar z. Festim Lato. Në konferencë morën pjesë veprimtarë të çështjes kombëtare, historianë, poetë e shkrimtarë, intelektualë të respektuar, etj. Konferenca e Konispolit për Çamërinë u zhvillua sipas një programi të orientuar me prezantuese (folëse): zj. Elisa Toshkallari, e cila, me fjalën e zgjedhur dhe të ngrohtë, u fali të pranishmëve ndjenja dashurie për dheun e të parëve dhe të drejtën e tyre. Diskutuan veprimtari i dalluar çam, mësuesi veteran, profesor Sami Sulejmani. Më tej, fjalën e poetit dhe studiuesit Idajet Jahaj, (në pamundësi pjesëmarrjeje), e lexon zonjushë Miledi Abazi. Në vijim foli, veprimtari dhe poeti Hiqmet Mehmetaj. Fjala përshëndetëse e z. Festim Lato (edhe sponsor i kësaj konference) lexohet nga zonjushë Miledi Abazi. Veprimtari dhe poeti çam Xhemal Xhemali reciton me shumë emocion poezinë e tij rapsodike “Kthim në Çamëri”. Patrioti dhe fotografi çam 87 vjeçari Skënder Beqiri, duke iu dridhur buza e fjala, rrëfen masakrat shovene gjatë përzënies me dhunë të prindërve të tij e të çamëve të tjerë, kur vetë ai e moshatarët e tij ishin foshnja e të mitur. Shkrimtari, studiuesi dhe veprimtari Albert Habazaj foli për ndërkombëtarizimin e çështjes çame deri në zgjidhjen e drejtë të saj. Poeti, shkrimtari dhe atdhetari çam Xhemil Lato bëri të qartë prioritetet themelore për realizimin e këtij misioni patriotik të Këshillit Ndërkombëtar të Çamërisë dhe veprimtarëve mbështetës idealist të Çështjes çame.

Siç dhe jemi informuar, siç kemi parë, dëgjuar dhe lexuar, E drejta e Çamërisë e nisi ndërkombëtarisht zgjidhjen; në mënyrë të organizuar, juridike dhe qytetare, sipas akteve ligjore ndërkombëtare, marrëveshjeve dhe traktateve ndërkombëtare. Me një grup veprimtarësh dhe intelektualësh nga Shqipëria, (me banim brenda kufijve shtetërorë, në Kosovë, në Çamëri, në Shkup e Tetovë, Tuz e Ulqin) më datën 29. 09. 2015, ora 11. 30’ në Malieveld Den – haag Holland (Malifed HAGË) u zhvillua një tubim paqësor për të përkujtuar viktimat e genocidit grek ndaj popullsisë të masakruar çame, si dhe për ta bërë më të njohur botërisht padrejtësinë që i është bërë dhe vazhdon t’i bëhet kësaj popullate të shpërngulur nga trojet e veta nga ana e shtetit të sotëm grek, vijim i të djeshëm shovenogrekokaragjoz. Morën pjesë dhe mjaft shqiptarë me banim në vendet europiane, sikurse dhe shumë miq e dashamirës nga Holanda, nga Belgjika, nga Italia etj., që shprehën solidaritetin ndaj të drejtës qytetare të popullatës së persekutuar, të masakruar e të përndjekur nga shovenët grekë. Mbas Hagës, filluan veprimtaritë konkrete në SHBA dhe në Europë; në Bruksel, Gjenevë, Vjenë, Luksenburg, Strasburg, në Dortmund të Gjermanisë, në Tiranë, në Prishtinë, në Vlorë e në Prizren. Vetëm dy fjalë nga jehona e madhe në shtyp për veprimtarinë e Prizrenit, që u zhvillua më 17 janar 2016: “Mbahet konferencë për Çamërinë. Të dielën (më 17 janar) Shoqata “Çamëria”, me qendër në Holandë, e themeluar nga z. Festim Lato, si dhe Këshilli Ndërkombëtar i Çamërisë, organizuan në Prizren konferencë për çështjen e Çamërisë. Në këtë konferencë morën pjesë përfaqësues nga Kosova, Shqipëria, Presheva, Maqedonia. Pjesëmarrësit ishin akademikë, klerikë të lartë, shkrimtarë, gazetarë, diplomatë dhe patriotë të shquar. Konferencën e ka hapur At. Nikollë Marku. Pas shumë referimesh e diskutimesh, konkluzionet i bëri sekretari i përgjithshëm i Këshillit Ndërkombëtar të Çamërisë me qendër në Hagë, prof. dr. Lisen Bashkurti”. Ndërsa, historike do të mbelet për mbarë shqiptarinë e enjtja e datës 11 Shkurt 2016. Më në fund, mbas shumë përpjekjesh, u hodh hapi i parë dhe, ndërkohë, më i rëndësishmi: Çështja çame dhe kërkesa për njohjen e gjenocidit grek mbërriti në Gjykatën Ndërkombëtare të Hagës. Tashmë është bërë fakt i njohur botërisht veprimi në kohën e duhur dhe në vendin e duhur i delegacionit të Shoqatës Demokratike “Çamëria”, Holandë, i përbërë nga Festim Lato dhe Koço Danaj, që pasi realizoi me sukses më 10 shkurt nw Veenendaal (Holandë) një konferencë paqësore me delegatë nga Presheva, Bujanoci e Metvegja, nga Gjakova, Prishtina e Dibra, nga Prizreni, Tuzi e Lushnja, nga Vlora, Labëria e Himara, nga Tirana, Shkodra e Çamëria, nga tërë viset ku flitet shqip e jetojnë shqiptarë, edhe me emigrantë shqiptarë nga SHBA, Belgjika, Holanda, Italia, Gjermania, Franca, Zvicra, Austria e Anglia, për sensibilizimin e çështjes së pazgjidhur të popullit shqiptar të Çamërisë, dorëzoi në Gjykatën Ndërkombëtare të Drejtësisë me seli në Den Haag DOSJEN E ÇAMËRISË. Shoqata Demokratike “Çamëria” dorëzoi një dosje të madhe, të plotë me katër nëndosje konkrete, me argumente ligjorë dhe shkencorë, ku u kërkohet prokurorëve të trajtojnë problemin çam duke këmbëngulur për të drejtat e mohuara.“Ne presim që popullit çam t’i jepet e drejta dhe t’i njihet gjenocidi që i është ushtruar mbi këtë popullsi”- kërkuam njëzëri të gjithë sa qemë mbledhur atje”. Dosjet e dorëzuara në Prokurorinë e Gjykatës Ndërkombëtare të Hagës kanë brenda të gjitha të dhënat e dokumentuara për gjenocidin grek kundër shqiptarëve vendas të Çamërisë dhe janë të shkruara në tri gjuhë: anglisht, gjermanisht dhe frëngjisht. Dosja e parë përmban të dhëna e dokumente për njohjen e gjenocidit të ushtruar mbi popullsinë çame dhe dëshmitë e të mbijetuarve. Dosja e dyë ka të bëjë me provën ndërkombëtare për krimet kundër njerëzimit të bëra nga qeveria greke nga 1913 deri 1945. Dosja e tretë ka të bëje me të drejtën e riatdhesimit të popullit të shpërngulur me forcë. Dosja e katërt ka të bëjë me rikthimin e pronave të zotërve. Këto trajtesa u kumtuan në konferencën e radhës në Konispol. Në fund të kësaj konference, të pranishmit vizituan ekspozitën e fotografit Skënder Beqiri me 12 stenda dhe 63 fotografi, në të cilat janë fiksuar kronologjikisht: pamje të shovinistëve grekë kundër Çamërisë; pamje nga masakrat e gjenocidit grek ndaj popullatës së pafajshme shqiptare të Çamërisë; grup ushtarësh Çamë të mobilizuar nga qeveria greke në vitet 1939-’40 në frontin çlirimtar kundër Italisë fashiste, ku na bën përshtypje një fotografi e patriotit Nuri Emin Zane, internuar në Kampin e Përqëndrimit Dakao – Mynih, Gjermani prej 10 prill 1944, ku ka qëndruar e mbijetuar si ai, dhe pas 18 muajsh “çuditet si ka shpëtuar/ m’u si nga thojt’ e lugatit”, nga të paktët kthyer gjallë e të gjymtuar, por që, për fatmirësi morale, dekoruar (pas vdekjes) me “Medaljen e Artë të Shqiponjës”, Tiranë, 08.02.2005, nr. Dekret 4478, nga presidenti i kohës Alfred Mojsiu. Medalja e artë i është dhënë atij atdhetari në shënjë vlerësimi të lartë e respekti të përhershëm për kontributin e dhënë në luftën kundër pushtuesve nazifashistë, në krahinën e Çamërisë dhe për rezistencën e vuajtjet, si i internuar në Kampin e Përqëndrimit të Dakaos. Më tej, ekspozita ka pamje nga Kongresi Çam në Vlorë, 1945 me pjesëmarrje të aleatëve antifashistë; solidariteti i aleatëve për Çamërinë, 1945 -; si dhe fotografi nga dita historike 11 Shkurtit 2016, kur dosja e Çamërisë u dorëzua në Hagë, si dhe fotografi të tjera të realizuara në Tiranë, në Prizren, në Vlorë e Prishtinë nga veprimtaritë për sensibilizimin dhe ndërkombëtarizimin deri në zgjidhje të Çështjes së drejtë çame.

LETER NGA SHBA- SHTETI KOMUNIST MA KONFISKOI PRONEN, QEVERIA DEMOKRATIKE MA KTHEU ME 1993, PROKURORJA NUK E NJEH NE 2016!

May 10, 2016 by dgreca

Nga Loro Stajka/

Fredericksburg,USA/

Prokurorit të Përgjithshëm z. Arben LLalla/
Per dijeni:/
*Presidentit të Republikës dhe Kryetar i Këshillit të Lartë të Drejtësisë z. Bujar Nishani/
*Ambasadorit të SHBA në Tiranë zotit Donald Lu dhe Ambasadores së BE znj. Romana Vlahutin/
*Shtypit të lirë dhe opinionit publik që presin reformën në drejtësi dhe ndihmën e FBI për dekriminalizimin e Vendit./
Zotëri të Nderuar
Quhem Loro Stajka,jetoj në SHBA prej disa dekadsh.Unë kërkoj ndërhyrjen tuaj institucionale për të mos lejuar prokurorët që abuzojnë, na hedhin hi syve dhe të tallen me të drejtat tona për pronën e trashëguar përveç rastit kur ajo nevoitet për nevojat publike siç përcakton neni 181 i Kushtettës dhe praktika e jurisprudencës së Gjykatës së Strasburgut.
Ju lutem të analizoni vendimin e datës 23. 03.2016 “të Prokurorisë së Rrethit Shkodër për mos fillimin e hetimeve për kallzimin penal nr.410, te vitit 2016”. Shkelja nga kjo prokurore është flagrante, sepse ajo abuzon me shkresat dhe nuk i analizon ato përballe dokumentave të mia që vetë i ka cituar.
Ky vendim është turp për prokurorinë dhe për shtetin sepse nuk mund të pretendohet asnjë interes publik dhe barazi para ligjit, kur prokuroria në vend që të zbatojë ligjin abuzon me të drejtën e vendimmarrjes me marifetin e mos fillimit të hetimeve që I shtohet abuzimit me pushtetin dhe të drejtat e njeriut. Nuk mund të ketë demokraci në një shtet ku ligji favorizon vjedhesin dhe shkelësin e ligjit.
Nuk e kuptoj si mundet që prona ime, shtëpi oborr dhe kopësht e ndodhun në fshatin Shiroke ku nuk ka pas reforme agrare me u shtetizue kur ajo nuk perdoret per nevoja publike shkolle ose rruge,
Prona me ashtë njofte dhe kthyer nga KKKP. Dhe po ashtu e kam të regjistruar në ZRPP me ata kufij që ma ka sekuestrue shteti komunist. Kjo prokurore ose nuk don me i dijt ose nuk don me i zbatue ligjet. Neni 181/2 i Kushtetutes që flet per prona, shkelet me të dyja kambët. Po ashtu shkelen vendimi unifikues i Gjykates se Lartë Nr 24 date 13/3/2002 dhe vendime te Gjykatës Kushtetuese ku sqarohet se :”Shteti i diktatures eshtë posedues i dhunshëm dhe qeverija nuk mund te jene pronare e nje prone te grabitur, pra qeverija duhet te ktheje pronen. Unë kam dorëzuar dokumentin Vertetim pronesije leshue nga Zyra e Hipotekave Shkoder me 23/1/1994 ne te cilen tregohet deri ku shtrihet prona e ime , po ashtu siç tregon dokumenti i konfiskimit dhe i KKKP. Deri me sot nuk me ashte thanë se parcela 3/272 asht shtetzue, se mbas 1992 nuk kemi pas nji reforme agrare tipit te sistemit komunist te kaluem, e tash zonja prokurore e paska bam te shtetit.!
Znj. Prokuroje nuk verifikon se cila është prona që më asht sekuetruar, ajo që më asht kthyer nga KKKP dhe e kam regjistruar në ZRPP, sipas dokumentave që i kam dorëzuar, por luan pyetje përgjigje me institucione po ashtu të korruptuara me numurat e parcelave dhe bazohet vetem në këto të fundit Në rastin për të cilin ankohem prokurorja bëhet palë për të mbështet vjedhjen e pronës time. Kalvari I im me pronen ka nis konkretisht me vendimin nr.2723 date 22/11/2007 te Gjykates Rrethit Gjyqsore Shkoder se gjyqtarja e Rrethit Gjyqsor Shkoder Anita Mici nuk i asht referuar dokumentave qe ka pas ne dosje.
Me shkresën protokoll nr 5022 prot të datës 11.04.2016 Drejtuesi i Prokurorisë së Rrethit Gjyqsore Shkoder Granit Shahu me ka derguar vendimin e datës 23. 03.2016 “ për mos fillimin e hetimeve për kallzimin penal nr.410, te vitit 2016”. Siç shkruan znj. Arta Marku, prokurore në Prokurorine pranë Gjykatës së Shkallës së Pare Shkoder, që ka analizuar kallzimin që unë kam bërë ndaj pushtuesit të pronës time qytetari Mit’hat Galica me dt. 11.02.2016 dhe në prokurori është regjistruar me dt 23.02.2016.
Në vendimin e saj znj. Prokurore sqaron se pretendimi im është se shtetasi Mit’hat Galica ka kryer veprime në kundërshtim me ligjin duke ndërtuar në pronën time dhe se kërkesa është që ndërtimi të prishet, të largohen inertet dhe shkelësi i ligjit të mbajë përgjegjesinë për shkeljet ligjore.
Në vendim citohen dokumentat e mia si:
1. Dokumenti i konfiskimit te prones i bërë në bazë të vendimit nr.846, dt.13.08.1954 të Komisionit të Debimeve dhe Konfiskimeve pranë Ministrise së Pundve te Brendshme Tirane .
2. Vendim nr.23, dt.28.12.1993 i Komisionit te Kthimit dhe Kompensimit të Pronave ish-pronarëve. Sipas ketij vendimi, prona e konfiskuar, me të njejtët kufinj siç përshkruhen tek dokumenti i konfiskimit, i eshte kthyer trashegimtareve te Frano Kola, Ndoc, Nike dhe Loro Stajka. Sipas ketij vendimi, ne piken 2 eshte parashikuar detyrimi i trashegimtarëve Stajka qe t’i
paguajne shtetasit Musa Galica shpenzimet e bera për shtesat në strukturen e baneses sipas raportit teknik te hartuar nga specialistet që kanë bërë verifikimin dhe matjet në terren.
3. Vërtetim të pronësisë dt 25.01 .1994, sipas te cilit në prona është regjistruar prej kësaj zyre në favorin tonë . Vendimi i Prokurorisë sqaron se prona (në thembër), nuk ka snjë shënim pengimi apo veprimi ligjor.
4. Edhe përshkrimi i dokumentave të tjera deri këtu është i saktë
Në faqen 3 kur prokurorja jep konkluzionet për të maskuar shkeljen e ligjit intrigon me numurat zonës kadastrale që nuk figurojnë në dokumentat e mija të regjistrimit të pronës .
Në pikën 1 thotë: Shtetasi Mit’hat Galica eshte deklaruar fajtor nje here për vepren penale
Të “Ndertimit pa leje”, parashikuar nga neni l99/a/2 i Kodit Penal, për një ndertim të kryer ne token e shtetit, ne Shiroke, i konstatuar pothuajse i perfunduar, ne qershor te vitit 2014′. Pikërisht për këtë ndërtim kërkoj prishjen dhe ajo tokë nuk është e shtetit por është pronë e imja. Prokurorja e quan pronën time të regjistruar në Ipotekë si pronë të Shtetit.
Në pikën 2 prokurorja nxjerr konkluzionin se qytetari I paditur “nuk rezulton te kete marrë leje legalizmi dhe të jetë bërë pronar i truallit ku eshte bërë ndërtimi. Pra, asnje organ shteteror nuk i ka dhëne te drejtën e pronësise ketij shtetasi, për truallin mbi te cilin kabere ndertimin e tij “Pa leje”’
Në pikën e tretë prokurorja nxjerr konkluzionin e paligjëshem se kallzuesi Loro Stajka ka te regjistruar në hipoteke vetem pronësinë mbi ndertesën e babait te tij, ne Shiroke, me numurin 3/271. Oborri dhe kopshti rreth saj, me numer 3/272 jane te regjistruara ne hipotekë në emër të shtetit. Jo, numri 3/272 esht oborri dhe kopshti qe jane te rregjistruar ne Ipotek Shkoder date 25/1/1994 Prokuroja bazohet ne vendimin e Gjykates se Rrethit Gjyqsore Shkoder nr.2723 date 22/11/2007 nga ky vendim fillon kalvari I im me pronen se gjyqtarja e Rrethit Gjyqsore Shkoder Anita Mici ne shkelje te ligjit nukiI asht referuar dokumentave qe ka pasur ne dosje.
Me këto spekullime Prokurorja justifikohet dhe shkruan se ka vendosur Te mosfillojë hetimet per këtë kallzim penal dhe më njofton se unë mund ta kundershtoj vendimin në Gjykatën eRrethit Gjyqesor Shkodër, brenda 5 diteve nga marrja dijeni”Kërkoj ndërhyrjen tuaj për të rifilluar çështjen e mbyllur dhe të analizohet në aspektin disiplinor dhe të nivelit profesional kjo prokurore .

Me respekt

Loro Stajka, SHBA

PAS VATRES, PERFAQESUESIT E MINISTRISE SE DIASPORES, TAKIM NE SHKOLLEN SHQIPE-BRONX

May 9, 2016 by dgreca

BRONX NYC: Gjatë vizitës në SHBA, një delegacion e Ministrisë së Diasporës nga Republika e Kosovës, dje ka vizituar, edhe “Shkollën Shqipe” në qytetin e Bronxit në Nju Jork. Ata u pritën nga Drejtori i kësaj shkolle z. Mustaf Qosja, antarët e Bordit të Shkollës Shqipe në Bronx,, dhe dy përfaqësuesit e Qendrës Kultorore Shqiptare nga Patersoni, Kryetari z. Zulfi Ala dhe zvendes/kryetari z.Nebi Kaba.Zyrtarët nga Kosova, me këtë rast morën pjesë edhe në një orë mësimi , ndërsa u takuan dhe bashkëbiseduan me drejtuesit e kësaj shkolle, nxënësit dhe prindërit e “Shkollës Shqipe” në Bronx- Nju Jork, të cilët i falënderuan zyrtarët nga Ministria e Diasporës, dhe Ministrin Murati, për mbështetjen e vazhdueshme, që i po japin ata Diasporës shqiptare në botë, përfshirë edhe komunitetin shqiptarë në SHBA.

Ministrija e Diasporës së Republikës së Kosovës, në kuadër të aktiviteteve të tyre, lidhur me shtimin e interesimit dhe bashkërenditjen e aktiviteteve, në përputhje me programet për përfshirjen, sa më të madhe të fëmijeve shqiptarë, në diasporë, kohëve të fundit ka filluar që të zhvillojë takime të njëpasnjëshme, dhe të drejtëpërdrejta me shkollat Shqipe, në disa vende të Europës, dhe SHBA, ku jetojnë më së shumti emigrantët shqiptarë.

Ata gjatë vizitave në disa shtete të Europës Perendimore, ku janë të hapura dhe funksionojnë shkollat shqipe, kan zhvilluar edhe aktivitete të përbashkëta me komunitetin shqiptarë, duke e vazhduar ato edhe me vizitat e tyre në SHBA, ku shkolla shqipe, ka një histori të gjatë – dhe shumë vjeçare.

Kësisojë, dje dy zyrtarët e lartë të kësaj ministrije, z.Kreshnik Sheremeti, Këshilltar i lartë i ministrit të Diasporës z. Valon Murati dhe z. Avdyl Lipoveci, Drejtor për arsim dhe kulturë në Ministrinë e Diasporës, të shoqëruar edhe nga Konsulli i Kosovës në Nju Jork z. Fatmir Zajmi, vizituan edhe Shkollën Shqipe në Bronx, dhe u takuan me disa nga drejtuesit e këtyre shkollave në zonën e Tri-Shtetshit.

Mysafirët e nderuar nga Kosova, me këtë rast ndoqën edhe një orë mesimi të gjuhës shqipe, të klasës së parë të drejtuar nga mësuesja e dalluar e kësaj shkolle z. Violeta Dushallari dhe panë nga afër përgaditjet që po bëheshin nga kjo shkollë nga grupit folklorik i Shkollës Shqipe Bronx- , që është pjesëmarrës i Festivalit të Tretë të Shkollave Shqipe, në zonën e Tri-Shteshit .

“Ju përgëzojmë për këtë punë të madhe, që po bëni , në komunitetin shqiptarë, me shkollën shqipe, për të mësuar fëmijët e shqiptarëve në diasporë, me gjuhën e bukur shqipe – sepse, thanë ata përmes mësimit të gjuhës, ju ua mësoni gjuhën por edhe e ruani gjuhën shqipe, këtyre fëmijëve edhe në diasporë, duke i ruajtur ata edhe nga asimilimi”, thanë ndër të tjera dy zyrtarët e Ministrisë së Diasporës së R. Kosovës, në fillim të takimit.

Në bisedën e përbashkët me zyrtarët e Ministrisë së Diasporës, të shtetit të Kosovës, bashkëbiseduesit vlersuan edhe aktivitetet e zhvilluara në ruajtjen e identitetit të gjeneratev të reja në diasporë, si dhe domosdoshmërija e koordinimit të këtyre aktivitetev me vendlindjen.

Me këtë rast ata shtruan edhe disa nga problemet e kësaj shkolle, siç janë : nevoja e lokalit, ndihmat në shtimin e profesionalizmit të aktiviteteve amatore në folklor, informimi i ndërsjellt, shfrytëzimi i medijave elektronike dhe masmedijave, dhe atyre të ashtuquajtura media sociale, Facebook, për senzibilizimin dhe përhapjen të arsimit Shqip, e të tjera.

Ndërsa, më pas mysafirët e nderuar nga Kosova, Ministrija e Diasporës, duke folur në emër të kësaj ministrie, dhe Ministrit Murati, prezentuan projektet e tyre, që shumë shpejt simbas tyre, mbasi ata tani i kan nisur të realizojn në disa shtete të Europës Perendimore, planifikohen të jetëseohen edhe këtu në SHBA, ku jetojnë prej dekadash një diasporë e madhe shqiptare.

Gjatë këtij bashkëbisedimi mes dy zyrtarëve të Ministrisë së Diasporës , dhe përfaqësuesve të shkollave shqipe, u fol edhe për Seminarin, i cili pritet të mbahet gjatë kesaj vere në atedhe, thanë ata me Arsimtarët e Shkollave Shqipe në Diasporë si dhe për takimin e parë (Samitin) e udhëheqëseve të Diasporës, i cili do të mbahet në Tiranë në organizim të dy qeverive të dy shteteve tona Shqipërisë dhe Kosovës.

Në njoftimin në faqen e internetit mbas këtij takimi, thuhet se u fol gjithashtu edhe për furnizimin me libra shkollor, për mësimin e gjuhës Shqipe nga atedheu, i cili u vlersua si i jashtzakonshëm.

Përfaqsuesit e shkollave Shqipe, në këtë takim vlersuan lartë rolin dhe dedikimin e përhershëm të Konsullatës së Përgjithshme të Republikës së Kosovës, në Nju Jork, dhe në veçanti atë të konsullit z. Fatmir Zajmi, që në vazhdimësi ai i ka dhënë komunitetit dhe kësaj shkolle gjatë gjithë aktivitetit të saj.

Gjithashtu, mikëpritësit në këtë takim, edhe nji herë ndërsa faleminderuan dy zyrtartët nga Ministrija e Disaporës, z.Kreshnik Sheremeti, Këshilltar i lartë i ministrit të Diasporës z. Valon Murati dhe z. Avdyl Lipoveci, Drejtor për arsim dhe kulturë në Ministrinë e Diasporës, të shoqëruar edhe nga Konsulli i Kosovës në Nju Jork z. Fatmir Zajmi, për vizitën e suksesshme që u bënë, atyre, shprehën nevojën e hapjes së nji Qendre Kulturore-Informative Shqiptare në Nju-Jork, ose Qëndre të Kultures Shqiptare, ide e hedhur, nga disa lider të komunitetit shqiptarë, ashtu siç e kanë shumë komunitete dhe vende te tjera këtu, e që do të ua lehtesonte mjaft punët e ndërlidhur në të gjitha sferat me vendlindjen diasporës, por edhe me problemet eventuale të shkollës Shqipe, e cila, ka një histori të gjatë me shqiptarët e Amerikës, sidomos me shqiptarët e zonës së Tri-Shteshit.

Në fund të njoftimit thuhet se takimet e tilla, duhen shpeshtuar mbasi ato janë me shume interes, dhe më se të mirëpritura, të domosdoshme dhe që do të sjellin rezultate.

Takimi thuhet në njoftim ishte shumë frytëdhënës dhe premtues për bashkëpunimin dhe bashkrenditjen e veprimeve në ruajtjen e identitet tonë kombëtar dhe lëvrimit të thesarit të kulturës sonë në SHBA. ./Beqir Sina/