Shkruan: Loro STAJKA/Virxhinia/ 

    Në përgjithësi shtypi asht mjeti ma i përshtatshëm për të informue dhe për të dhanë lajme, të cilët kur janë serioz dhe përmbushin kushtet, që i kërkohen, dhe respekton parimet demokratike “masë” ,”Kritikë ndërtuese” dhe, me takt, konsideron “opinjonet dhe mendimet e të tjerëve”, asht për t’u çmue ,mbasi njeriu, nga ai lloj shtypi, mëson gjana që i përgjigjen së vërtetës.

    E vërteta, mjerisht, s’asht përherë baza e shtypit mbasi botimet, shpesh, i përdor si armë për të përulun “kundërshtarët politik” dhe njëkohësisht, si mjet në shërbim t’ interesave të ngushta, egoiste dhe partizane. Por me këtë nuk due me thanë se qarqet e ndryshme të mos bajnë punën e tyne….por në këtë orvatje duhet të tregojmë edhe pak dinjitet dhe masë  e shembul, të marrin gazetën Dielli që meritën ia drejtoj zotni editorit.

Kur shtypi asht pjellë e interesave të verbëta, në atë minutë fillon edhe “sharlatanizmi” i cili, me aftësi të madhe njeh të vërtetë (të vetme) din t’a rrethojë dhe t’a zbukurojë me shumë e shumë të pa kenuna, dhe trillime  ,se si e si të formohen te lexuesi informata dhe bindje “qëllimisht të gabueme”.

Për fat të keq sharlatinizmi duket se asht smundje ngjitëse, që po na ndodh edhe ndër do profesione të ndryshëm. “Shef molla mollën e piqet” ka pas thanë i moçmi.   

Këta sharlatana,  ku sasija e fjalve të boshatisuna dhe jo mendime të  shndoshta kanë randësi, ku me pak fjalë munduhen me shitë erë e tym badihava të tjerve, fjalori i ka nderue me nji përkufizim shumë të bukur “Sharlatan-i,  nët”…Ky sharlatan nuk kënaqet, dëshron të ia kalojë çdo njenit dhe të vehet në majën e piramidës, e ajo që të mërzit asht se të fton ta ndjekish si udhërrëfyes që hiqet dhe pafarë marrjet pretendon të ket’ monopolizue çdo të mirë.

“Forca nuk mbshtetet në forcë, por në të vërtetën” –Tolstoy.

Do të ishte shumë ma mirë që “sharlatanizmin”ta zëvendsojmë me nji dashtuni të sinqertë, për njeni tjetrin.

“E vërteta asht ma e fortë se rrena’- Byron.

Botës Shqiptare i ka ardhë shpirti në majë të hundës prej këtij soji, që vazhdimisht nuk ban tjetër veç Tuj shit “erë dhe tym”. Për  këto vepra Kombi nuk na don, Vendi nuk na qas dhe miqët nuk na përfillin. Më kujtohet, dikur në Shkodër, thojshin:” E kan vra budallën.Pra të vejmë gishtin në tamth e të mendojmë për të mirën e vendit tonë si menduen shumë përpara nesh e të ndjekim shembujt e  personave që po veproinë edhe sot për të mirën e shoqnisë  e vendit tonë.