Nga Gezim Kabashi/
Përballë veprave të grafistit Musa Qarri zbulon njëherazi edhe identitetin e autorit, krijimtaria artistike e të cilit ka kaluar përmes gjithfarë stacionesh, nga personazhet e librave në Shtëpinë Botuese “Naim Frashëri” te nxënësit e talentuar në shkollat artistike të rrethit; nga kodrat e fshatrave të Kavajës te bregdeti i Durrësit.
-Diplomanti i parë në grafikë-
“Prirjet e mija në grafikë i evidentoi për herë të parë pedagogu im, Ksenofon Dilo”.
Musa Qarri, duke folur për ATSH-në është rikthyer në fundin e viteve 1960, atëherë kur në Institutin e Lartë të Arteve u përfshi për herë të parë edhe lënda e grafikës. “Vizatova një model me karbon, me një lehtësi që sipas prof. Dilos më dallonte nga të tjerët-kujton piktori, i cili që nga ai çast do ti kushtohej më shumë krijimeve në grafikë.
Megjithëse ishte ende student, gazetat dhe revistat “Pioneri”, “Fatosi”, “Ylli” dhe “Shqiptarja e re” i hapën vend punimeve të tij dhe Qarri u bë një nga bashkëpunëtorët e parë grafistë për të përjavshmet dhe përmuajshmet e njohura shqiptare.
Bashkë me studentë të tjerë nga Instituti i Arteve dhe fakulteti i letërsisë Musa Qarri udhëton për një javë radhazi nga Peza drejt Helmësit të Skraparit. Blloqet filluan të mbushen me përshtypjet që studenti i pikturës mblidhte në çdo çast. Peisazheve të natyrës iu shtuan edhe personazhet e shumtë që në vitin 1970 iu përkushtuan elektrifikimit të fshatrave në të gjithë vendin.
Musa Qarri kishte krijuar ciklet e para tematike, të cilat i bindën pedagogët e arteve figurative se piktori i ardhshëm duhet të paraqitej me një punim diplome të mbështetur plotësisht te grafika.
“Vallja e dritave” një cikël me peisazhe në linoleum do ta bënte Qarrin grafistin e parë të diplomuar në Institutin e Lartë të Arteve në Tiranë. Punimet zenë vend menjëherë në Galerinë Kombëtare të Arteve, duke dëshmuar jo vetëm për talentin, por edhe për këmbënguljen e artistit të ri. Bashkë me to dallohet edhe cikli i parë i tij me titull “Dhe ne luftuam”. “Janë 27 faqe të punuara me gomë arabike, një nga teknikat e para e të vështira të punës grafike-dëshmon Musai.
-Grafika, pasaporta për kopertinat e librave-
Nga ekspozita e piktorit Musa Qarri, Durres Foto Gezim Kabashi (1)
Cilësia e grafikave të Musa Qarrrit u bë pasaporta më e mirë për të ardhmen e tij profesionale. E emëruan në Shtëpinë botuese “Naim Frashëri”. Fillon një periudhë e ethshme pune dhe kërkimi.
“Kam botuar afro 60 kopertina, si dhe cikle të plota për librat e ilustruar. Ishte një punë e bukur, gjatë së cilës fillova të kërkoj rrugë të reja, jo vetëm për teknikat, por edhe për formën e përmbajtjen artistike të punimeve që udhëtonin në mijra duar, së bashku me librat e botuar”.
Ndërkaq Musa Qarri është pjesmarrës i rregullt në ekspozitat që organizoheshin në data jubilare apo me raste festash. Fillojnë të ndjehen rezultatet e kërkimeve të tij, të cilat mund të përktheheshin edhe në pasoja. Ndonjëri prej punimeve mbetet në studion e autorit për shkak të këshillave të miqve, të cilët ndjenin rrezikun e etiketimit të tyre si “vepra moderniste”. Sidoqoftë, tablotë e Musa Qarrit në vitet e izolimit të madh arrijnë të kalojnë edhe kufirin shtetëror. Ato ekspozohen në Kosovë në vitin 1972, ndërsa në vitin 1983 vepra “Asfaltimi I rrugëve” vlerësohet me Medalje në Bienalen e Aleksandrisë (Egjypt).
Por suksesi I dytë Musa Qarrin e gjen në Kavajë. Në vitin 1975, kur era e liberalizimit ia kishte lënë vendin konservatorëve anadollakë, grafistin e njohur e dërguan në Kavajë. Musa Qarri fillon të punojë si mësues në shkollën e mesme artistike “Aleksandër Moisiu”. Një grup nxënësish të talentuar kavajas bëhen mbështetja e piktorit të formuar.
“Gëzim Tafa, Fatmir Musai, Muhamet Mahilaj dhe Stefanaq Sotja janë disa nga të rinjtë, që tani janë piktorë të afirmuar, jo vetëm sepse kanë janë diplomuar në Akademi, por mbi të gjitha sepse talentin e ushqyen me punë këmbëngulëse-rrëfen piktori 71-vjeçar Musa Qarri, pa dashur të ndalet te kontributi i tij i pazëvëndësueshëm në arritjet e ish-nxënësve.
Në këtë periudhë piktori fillon ti kërkojë subjektet e punimeve të tij në fshatrat e Kavajës. Shkrimtari kavajas Nazmi Roli kujton ekspozitën që u hap në fshatin Kryevidh. “Kinemaja, vendi ku u vendosën mbi 100 grafika dhe piktura ishte mbushur plot me fshatarë dhe megjithëse në fjalën prezantuese një nga autoritetet e kohës e lexoi “pistil” fjalën “pastel” unë vija re se Musai ndjehej mirë-tregon Nazmiu. Më pas ai hapi edhe dy ekspozita të tjera, në Synej dhe në Helmës, duke sjellë përsëri vizatime me penë”.
“Më pëlqen motive i fshatit dhe ekspozita e parë që kam hapur në Kavajë, diku nga fillimi I viteve 1990 ka patur shumë tablo, të inspiruara nga udhëtimet në fshatra-I kthehet bisedës Musa Qarri.
Aleksandër Moisiu dhe poeti Shazal – frymëzimi i papërfunduar
Laboratori krijues i Musa Qarrit nuk ka receta të përcaktuara, as data për dorëzimin e punimeve. “Unë nis njëlloj siç bën një futbollist nxemjen: ulem dhe zhgarravis atë që kam në kokë dhe që fillon të qartësohet sa më shumë shoh vizat që saktësojnë motivin”. Musa Qarri që prej më shumë se 15 vjetësh banor i qytetit të Durrësit i ka kërkuar edhe përjetimet e bregdetit duke shëtitur herët dhe duke hedhur emocionet e para në letër. “Ja, ky peisazh këtu e ka qiellin e errësuar, por ndoshta atë ditë e kam parë unë kështu”.
Abdulla Tafa, kritik i njohur, autor i librit “Kodra, një univers” thotë se në krijimtarinë e Musa Qarrit dallohet cikli i grafikave për Aleksandër Moisiun. Është një cikël i pambaruar-tregon Musai. Vepra e plotë duhet të ketë 55 grafika, ndërsa unë kam përfunduar vetëm 33 të tilla”.
Piktori i njohur mund të nxjerrë nga dora një vepër shumë shpejt, por mund të bindet që ajo ka përfunduar edhe pas një viti. Musa Qarri flet me pasion për poezinë e autorit francez Shazal. “Kam nisur ilustrimet e vargjeve të tij, por jam ende në fillimet e këtij procesi-thotë Qarri.
Musa Qarri nuk është piktor mediatik. Në grafikë ai është krejtësisht i pazakontë, dhe modernizmi i koduar i tij ka mbetur ende i padëshifruar-shprehet kritiku Tafa
AULONA INTER FOLK 2014
Festivali Folklorik AULONA I NTER FOLK 2014 është një festival i orientuar për muzikën folk /
Nga Gëzim Llojdia/
1.
Festivali Folklorik AULONA I NTER FOLK 2014 është një festival i orientuar për muzikën folk i cili filloi me Festivalin e Parë nga data 9-11 Maj 2009,kurse Edicioni i 6-të i “Aulona International Folk Festival” do të zhvillohet në qytetin e Vlorës nga datat 10-12 Maj 2014. Organizator i Festivalit është Qendra Kulturore “Aulona“, Vlorë. Festivali paraqet shfaqje nga folk, të realizuar nga grupet dhe muzikantë popullore.Në 5 vitet e krijimit të tij ai ka paraqitur interpretues nga zhanret bashkëkohore të lidhura, të tilla si folku i vendeve nga vijnë grupet pjesmarrëse.
2.
Festivali mbahet kryq e tërthor qytetit duke sjellë muzikë popullore dhe jetën popullore për shumë njerëz.Festivali filloi si një përpjekje e parë në ditët kur në qytetin e jugut startonte sezoni i turizmit.Cfarë karakteri ka ky spektal i madh popullor, që gjallon qytetin jugor më ta madh në jug te vendit.Sejmen Gjokoli shprehet:Festivali ka karakter burimor e spektakolar dhe është pjesë e Turizmit Kulturor të qytetit bregdetar. Data e hapjes së Festivalit do të jetë 10 Maj 2014. Kjo është edhe dita e çeljes së Sezonit Turistik të Vlorës për vitin 2014.Parashikohen të marrin pjesë rreth 10 Ansamble nga shtete të ndryshme të Europës e Botës si dhe grupe të ftuara nga Vlora e qytete të ndryshme të vendit. Festivali është pjesë e Kalendarit të CIOOF-it dhe mbështetet në parimet e tij.Festivali zhvillohet në skenë të hapur ku, nata e fundit do të jetë Koncert I Madh me numura të zgjedhura.Për të gjitha Grupet pjesëmarrëse ndahet Emblema e Festivalit ndërsa për Grupin më të mirë jepet Kupa e Festivali
3.
Një historik të këtij evenimeti kulturor është i vetmi ndër festivalet folk i cili mbahet në Shqipëri dhe që kapjesmarrje nga grupet folku të botës.
Festivali “Aulona International Folk Festival“ zhvillohet në qytetin bregdetar të Vlorës,Shqipëri. Ky Festival organizohet nga Qendra Kulturore “AULONA“ (më parë me emrin “Bilbilat e Jugut“) e cila është subjekt juridik privat që vepron në bazë të Legjislacionit shqiptar në fushën e kulturës dhe trashëgimisë kulturore. Aktiviteti synon të mbetet tradicional dhe shoqëron çeljen e Sezonit Turistik të qytetit të Vlorës në çdo muaj Maj. Festivali mbahet mbi bazën e donacioneve të ndryshme në partneritet me Bashkinë e qytetit, Dhomën e Tregëtisë dhe institucione apo subjekte të tjera të interesuara, vendase apo të huaja. AIFF është një festival i drejtpërdrejtë folklorik, mbështetet në parimet e C IOFF-it dhe drejtohet nga një Komitet Organizator (Staf) i përbërë nga personalitete dhe njerëz të artit e kulturës. Festivali i Parë është mbajtur nga data 9-11 Maj 2009.
4.
Grupet pjesmarrëse këtë herë mbrijnë nga qytete të ndryshme të botës pa haruar traditën e grupeveve folku të Kososvës,Maqedonisë dhe Arbëresheve të Italisë.
ANSAMBLI FOLKLORIK “ BILBILI” – Vlorë, SHQIPËRI
Ansambli Folklorik “ Bilbili” është krijuar në vitin 1994 , në qytetin e Vlorës dhe është në juridiksin të Qendrës Kulturore “ Aulona “, Vlorë.
Në përbërje të Ansamblit është grupi i Iso-polifonisë dhe ay i valleve tradicionale.
Ka një jetë mjaft të pasur artistike dhe pjesëmarrje në shumë aktivitete kombëtare e ndërkombëtare.
Është pjesëmarrës i Folkloriadës së Parë Botërore , Hollandë, 1996 por edhe në mjaft Festivale Nderkombëtare Folku si Moldavi, Lituani, Itali, Turqi, Maqedoni, Kosovë, Poloni, Kroaci etj.
Drejtor Sejmen Gjokoli
Ansambli “Kemajl Aziz” –Viti, KOSOVË
Ansambli i Këngëve dhe Valleve “Kemajl Aziz” -Viti është trashëgimtar i shoqërisë kulturore artistike “Lajmëtari”nga Vitia, e cila vepronte në periudhen e para luftës së vitit 1998-1999.
Me emrin e ri ka vepruar pas vitit 2003 duke mbajtur emrin e dëshmorit të luftës Kemajl Aziz.
Kjo shoqëri me aktivitetet e veta arriti që të rrisë anëtarësinë dhe të gjallërojë jetën kulturore në bashkinë e Vitisë. Në këtë periudhe 10 vjeçare ky ansambël ka ndërtuar një karrierë, duke u nominuar me shume çmime të rëndësishme.5 çmimet të para në festivale kombëtare-ndërkombëtare;7 çmime të dyta;7 çmime të treta;
Ka marrë pjesë në 11 festivale ndërkombëtare si në Bullgari, Turqi, Shqipëri, Maqedoni etj;Ka pasur një mori pjesëmarrjesh në festivalet kombëtare në Shqipëri, Kosovë, Preshevë, në Mal të Zi etj Drejtor: Arianit Hetemi
Ansambli “ Bizovac”, Bizovac, KROACI
Ansambli “ Bizovac” është nga qyteti i me të njejtin emër nga Kroacia.Themeluar në vitin 1968.Ky grup është i shquar për shkak të kostumeve të pjesëtarëve të tij. Kostumet nga Bizovaci janë shumë të veçantë në Kroaci dhe shquhen për autenticitetin e tyre.
Grupi i kërcimtarëve dhe këngëtarëve drejtohen nga “orkestra – tamburitza”.
Tambura është një instrument me tela që u prezantua gjatë dominimit turk në Ballkan. AI është instrument kombëtar në Kroaci.
Ka marrë pjesë në shumë festivale si Maqedoni, Poloni, Hungari, Turqi, Hollandë, Bullgari, Itali, Francë, Gjermani etj.
President : Srecko Vukovic
Ansambli “ Jahi Hasani “, Gostivar, MAQEDONI
Shoqëria Kulturore Artistike “Jahi Hasani” Cegran – Gostivar është themeluar në vitin 1974.Karakteristikë për këtë grup folklorik janë vallet dhe këngët tradicionale, instrumentat e vjtër muzikor dhe kostumet tradicional nga rajonet e Pollogut.
Kjo shoqëri artistike kulturore , përveç aktiviteteve brenda vendit, është prezantuar me sukses të madh në disa festivale ndërkombëtare si Bosnjë dhe Hercegovinë, Turqi, Zvicër, Poloni, Shqipëri etj.
Është fituese e disa çmimeve kombëtare dhe nderkombëtare.
President i grupit është Zani Mehmedi
Il Gruppo Folkloristico “CITTA’ di PALAGIANELLO”, Taranto, ITALI
Grupi folklorik “Qyteti i PALAGIANELLO” u krijua me qëllim rivlerësimin, veçanërisht ruajtjen në kohë të trashëgimisë së madhe historike e kulturore të të gjithë Italisë jugore dhe të provincës së Tarantos. Grupi Folk “Qyteti i PALAGIANELLO” eshte themeluar në vitin 1982 . Në vitin 2009 grupi ishte i ftuar në Festivalin e 60-të Botëror të Kërcimit në Dizhon –Francë, duke marrë çmimin e madh. Grupi me udhëheqësit dhe artistët e tij prezanton në një shkollë të mesme leksione mbi traditat, muzikën, folklorin, këngët tradicionale dhe vallet . Është grup me pjesmarrje të jashtë zakonshme festivalesh brenda dhe jashtë Italisë si Greqi, bullgari, Qipro, Francë,Rumani,Serbi, Austri etj.
PRESIDENTI : Vittorio Coriglione
Ansambli “ Silesiane”, Katovicë, POLONI
Ansambli i Këngëve dhe i Valleve “Silesianie” në Universitetin e Katovicës, Poloni eshte themeluar në vitin 1977.Ka marrë pjesë në shumë aktivitete kombëtare dhe nderkombëtare . Anëtarët e ansamblit nuk do ta harrojnë një koncert në Vatikan gjatë audiencës private me Atin e Shenjtë Gjon Pali II, sikurse në Korenë e Jugut gjatë Kupës së Botës të FIFA-s, apo në Kinë në Ekspozitën Botërore në Shangai.
Ka marrë pjesë gjithashtu në festivale folklorike në Portugali, Francë, Bullgari, Turqi, Brazil, Hungari, Siri, Qipro, Gjermani, Lituani, Kore, Danimarkë, Serbi, Rusi, Jordani, Izrael, Kinë , Bosnjë dhe Hercegovinë etj.
Ansambli “Uchetilite”, Sofie, BULLGARI
“Mësuesit” është krijuar në 1960 në Sofie nga Z. Boris Valkov. Përgjatë gjithë këtyre viteve ansambli ka patur një numër koncertesh, jo vetëm në Bullgari, por edhe nëpër botë. Është fitues i medaljeve të arta në të gjitha festivalet republikane (kombëtare). Gjithashtu është fitues në disa festivale ndërkombëtare –“Sëpata e artë” në Belgjikë, “Sëpata e argjendtë” në Poloni,“Gjerdani i artë” në Francë,etj.
Ansambli ka vizituar venda nga Evropa, Azia, Australia dhe SHBA. Tani drejtor është z.Dimiter Manov, një Artist i Nderuar dhe fitues i “Oskarit Botëror për Folklorin 2012”.
Ansambli “ Epirus “, Selanik, GREQI
Ansambli ” Epirus ” me qendër në Selanuk është themeluar në vitin 1983 kryesisht me inisiativë të studentëve.
Qëllimi i krijimit ka qenë dhe mbetet mësimi dhe përhapja e Valleve tradicionale greke , kryesisht nga Epiri por edhe pjesë të tjera të Greqisë.
Përveç mësimit të valleve anëtarët e grupit shtojnë njohuritë kulturore tradicionale si dhe vetëdijen kombëtare. Ansambli ka një veprimtari të gjetë kombëtare dhe ndërkombëtare. Është pjesëmarrës në disa festival nderkombëtare si Turqi, Bullgari, Croaci, SHBA etj
President : Stefanos Fasias
A kanë mbijetuar njerëzit e shpellave deri në kohët moderne?
Nga Gëzim Llojdia/
.A është e mundur?
A është e mundur që njerëzit primitiv apo Neandertalët mund të kishin mbijetuar në kohët modern,thotë Stephen Wagner në një analizë të tijën? Vëzhgime dhe takimet me hominide me dy këmbë në malet e largëta,të Azisë Qendrore , të Kaukazit dhe Pamir, kanë rritur atë mundësi .Skeptikët ende në të tyre, ata nuk ekzistojnë më.Dëshmit janë sjell në formën e rrëfimeve nga persona, që i kanë takuar aksidentalisht dhe kjo është edhe arsyeaqë vë në dilemë shumë persona.A ekzistojnë në të vërtetë njerëzit e shpellave deri në e sotme,pra në kohët moderne?
2.Lashtësia e shpellave në Shqipëri
Për lashtësinë e shpellave dhe ekzistencën e tyre si vend banime të hershme në Shqipëri ka një numër të kufizuar të dhënash historike.Një vendbanim i veçantë me një kompleks shpellash, që nuk besoj të gjendet rreth nesh prej kohëve të hershme të njerëzisë, por që ruhen edhe në kohët e sotme duke dëshmuar këtë kohë me pagabueshmërinë e tyre, janë shpellat e Velçës. Shpellat e Velçës gjenden në katundin Velçë, në komunën Brataj të rrethit të Vlorës. Në Shqipëri, banimet më të hershme janë vërtetuar në shpellën e ……më parë si në Velçë të Vlorës ose rastësisht në rrethet e tjera të vendit, …thuhet në vëllimin e parë të Historisë së Shqipërisë. Prehistoriani italian udhëtoi gjerësisht në të gjithë Shqipërinë jugperëndimore dhe ka regjistruar mbi 60 shpella natyrore( strehime guri), ndërkohë që në vitin 1936, ai ka hulumtuar shpellat e Velçës dhe ka kryer një studim paraprak të dhjetë shpellave atje.Kush ka jetuar këtu dhe për sa kohë?Vlen të përmendet në një shkrim tjetër.Mirëpo a ka njerzë të kësaj periudhe, që kanë mbritur deri në ditët tona?Nuk ka asnjë fakt ose të dhëna rreth këtij fakti në vendin tonë.Misteri gjëndet diku tjetër, atje ku edhe legjenda prek fundin e saj.
3. Almasty ose Almas – që do të thotë “njerëz të egër ”
Edhe pse nuk është njohur nga shkenca ,krijesa është e njohur për njerëzit e asaj zone si Almasty ose Almas ( që do të thotë “njerëz të egër ” ) , dhe krijesa përshtatet me përshkrimin e njeriut të hershëm apo kushëririt të tij , e Neandertalit :
Midis 5 dhe 6.5 këmbë.Hunda e sheshtë dhe mjekërra e dobët. I mbuluar me flokë të gjatë ngjyrë kafe të kuqërremtë dhe të rëndë , peshon deri në 400 paund. I dhënë pas gjithëçkaje , i njohur për të ngrënë manaferrat , por edhe bagëti si delet.
Dëshmitarët përshkruajnë ata si disi apelike , por dukshëm njerëzore në dukje – jo ndryshe nga pamja e njeriut të Sasquatch të Amerikës së Veriut , por ndoshta më e vogël .Për qindra vjet ,Almas njerëzit e egër që banojnë male, ka qenë pjesë e legjendave dhe folklorin e popullit të asaj që është tani Rusia jugore , Mongolia perëndimore , dhe Uralet . Por ka pasur disa pamje interesante , edhe në kohë relativisht të kohëve të fundit . Por një nga më të hershme e pamjeve të regjistruar daton në 1430, kur Johan ( Hans ) Schiltberger , një udhëtar gjerman dhe shkrimtar , kur ai është marrë si i burgosur në Mongoli
4.Takime me njerëzit e egër
Sipas Marie – Jeanne Koffmann , i cili ishte një nga studiuesit kryesorë të Almas dhe ka mbledhur më shumë se 500 dëshmitarëve okularë të krijesës , ata shpesh zbritën nga malet për të bastisur kasollet e barinjve për mbeturinat e ushqimit . Ata madje morën rrobat , të cilat ata nganjëherë i mbajnë veshur .
1939-1940 : 46 – vjeçari Khazrail Hamid ishte në rrugë nga Nizhny Kukuzhin në Malka , kur ai erdhi mbi mbetjet e një almasty që ishte pjesërisht gllabëruar nga qentë . ” Koka është e mbështjellë plotësisht në kulturen e flokëve shumë të gjatë e cila , në spamjen reale e gjallë , do të kishte arritur ndoshta deri në bel , ” tha ai .”Balli .Hunda ishte e vogël , e trumbetuar .Ishte hundë e një majmuni. Buzët nuk ishin ato të një njeriu , . . . Ata ishin të hollë dhe të drejtë si një majmun. ”
1955: Një gjeolog ka eksploruar akullnaja Sugan dhe Psygansu ka hasur në një krijesë jashtë çadrës së tij . ” Një figurë e njeriut qëndroi pesë hapa nga çadra , ” shkroi ai . ” Pikërisht figirë e njeriut , jo të kafshëve .Figurë njerëzore ishte me duart anash në gur . “1959: Khadji Murat , një shofer në Belokany ,ka dëgjuar spërkatjen në ujë dhe ka menduar se ai do të studioj gruan e fqinjit të tij, i cili kishte thënë se ishte larë në lumë . ” Qëndrimi i drejtë në ujë, është një grua e neveritshme , ” tha ai . ” Kjo nuk ishte vetëm fytyra por ajo kishte ,pamje të frikshme . Marramendëse , duart e gjata . Ajo u plotësuar pëllëmbët e saj me ujë dhe duke hedhur atë mbi supet e saj . Fjala e nderit , ajo kishte një gjysmë kovë dhe po merrte çdo herë më pas , ajo e mori gjoksin e saj dhe filluan të lahen në ujë . Tani , gjinjtë e saj ishin shumë të gjatë , të mëdhenj , dhe ato i spërkati në ujë . “1963 : Pediatër Ivan Ivlov pohoi të kishte parë disa Almases të një grupi të familjes .1964 : Akhaminov Khuzer Bekanluk , , fshatar në Planovskoye , beson se ai mund të ketë qenë dëshmitar i lindjes së dy almasties . ” Unë papritmas dëgjova një lloj lloj të të zhurmës dhe se dikush ishte duke marrë frymë me zhurmë . Kur ajo u dëgjua për të tretën herë , kam vënë poshtë kosën tim për të shkuar dhe të shoh . Befas , dy armë , humanlike , por e zezë , flokë , dhe të zgjeruar të gjatë nga bari në drejtimin tim . Unë menjëherë hodhi veten drejt qerre s tim , dhe u fut brenda . Qëndrimi në karrocë , unë pashë një siluetë , humanlike , e cila ,ishte e përkulur. unë kam qenë vetëm në gjendje për të parë të mirë prapa , të ishin të mbuluara me qime të gjata të kuqe . Kuralmasty , unë u hodhë poshtë nga karroca ime dhe u kthyeva te kosa . Në atë moment , dëgjova një klithmë në të njëjtin vend .Bari ishte hedhur në kupa , si një fole ,dy të sapolindur u munda të shohin se ata kishin lindur . Ata ishin tamam si gjiri njerëzit , përveç se ata ishin më të vegjël . Përveç kësaj, ju nuk do të kishin qenë në gjendje për të dalluar ata nga fëmijët tanë . “1993: Gjatë kalimit të një lumë në një trap rrugës për në Liqenin Tonee , studiuesi rus Alexei Sitnikov dhe studiues të tjerë kanë hasur një njeri ” gjashtë- këmbë ” mbuluar me lesh të errët të kuqe që u kthye të shohi, bëri një zhurmë pak si hungurimë , atëherë u zhduk në ferrë..
5.Ekspedita në kërkim të njerëzve të egër.Ka pasur deri më sot disa ekspedita në përpjekje për të gjetur dhe kapur një krijesë ,të tillë por asnjë nuk kanë qenë të suksesshme .Pamja e Almas ka qenë zvogëluar në dekadat e fundit , duke bërë që teoria se në qoftë se krijesat nuk kanë tërhequr më tej në male larg nga njerëzit , ata më në fund mund të jenë duke shkuar drejt zhdukjes.Sa e habitshme është që të mendojsh, megjithatë , se një specie që prej epokës së gurit mund të ketë shkuar e zhdukur në hapësirë . Apo ndoshta ata janë ende atje .
NXËNËSIT DURRSAKË NË KRYE TË OLIMPIADAVE KOMBËTARE
Nga 57 nxënës fitues, 18 janë nga shkollat e Durrësit/
Para dy ditësh, të hënën e 28 Prillit 2014, në Qendrën Kulturore të Fëmijëve në Durrës, DAR organizoi ceremoninë e shpërndarjes së çmimeve për nxënësit fitues të klasave: 9–10–11–12, të qarkut të Durrësit, të cilët ishin pjesëmarrës në olimpiadat kombëtare, në lëndët: matematik, fizik, kimi, biollgji dhe informatik.
Në këtë veprimtari kaq të rëndësishme, në sallë ishin të pranishëm nxënësit fitues, prindër, mësues, drejtorët e shkollave 9-vjeçare dhe të mesme, publike dhe jo publike dhe përfaqësues të DAR-së Durrës, Lindita Muka drejtore, Anesti Shuka përgjegjës i kurikulës, Gani Meçe inspektor, Avni Çuni drejtor i QKF Durrës dhe i ftuar i nderi Tasim Besho Doktor shkencash për matematikë.
Për nxënësit, prindërit, mësuesit, drejtuesit e shkollave dhe strukturat drejtuese të arsimit të qarkut të Durrësit, një takim i tillë festiv është diçka e zakonëshme, pasi përsëritet çdo vit në këtë stinë bollëku me olimpiada. Në kushte të tjera këjo veprimtari do të kalonte si një lajm i zakonshëm, që natyrisht përcillet me emocione. Por ky vit ka diçka më shumë, diçka që e bën të dallohet e që do të mbahet mend gjatë, pasi një numër i madh çmimesh, nga 57 fitues në shkallë kombëtare, plot 18, afërsisht 1/3, janë fituar nga nxënësit e shkollave të qarkut të Durrësit. Është vërtet një ngjarje dhe lajm i gëzueshëm për të gjithë, e cila e vlen të festohet e publikohet, sepse pjesëmarrja dhe fitorja në konkurs është mënyra më e mirë për të vlerësuar e dalluar më të mirët, ata që ne me mburrje i emërtojmë “talente”. Është forma më e bukur, për të vlerësuar kujdesin që bëjnë drejtoritë e shkollave edhe punën e kualifikuar të mësuesve të pasionuar të lëndëve shkencore nëpër shkollat tona publike dhe jopublike. Kështu që, me kaq shumë çmime e vënde nderi, cilido nga ne ka të drejtë të mburret e krenohet me arritjet e nxënësve tanë.
Nuk është gjë e re dukuria që vihet re në këto vitet e fundit. Numri i nxënësve që i kushtohen lëndëve shkencore, sa vjen e rritet. Është një frymë që kultivohet në familje dhe në shkollë. Vetë numri i fituesve të dalë nga faza e dytë e olimpiadës, e cila zakonisht organizohet brenda qarkut, i bën të panevojëshme fjalët e tepërta. Janë 106 fitues çmimesh të ndarë reciprokisht: 26 me çmim të I-rë, 15 me çmim të II-të, 26 me çmim të III-të dhe 38 nxënës që morën fletë lavdërimi.
Në atmosferën e festës dhe emocioneve, të pranishmit i përshëndeti Drejtoresha e DAR-së znj. Lindita Muka, e cila në fjalën e saj uroi nxënësit fitues, që nderuan veten, familjen, shkollat dhe mësuesit e tyre, duke kërkuar që në të ardhmen të shtohet më shumë numri i tyre. Durrësi ka nevojë për këta nxënës të ditur, që nesër do t`i khtehen qytetit tonë si kuadro me vlerë. Një përshëndetje dhe falënderim të veçantë u drejtoi mësuesve, sepse pas çdo nxënësi të sukseshëm qëndron një mësues i zoti. Sepse janë pikërisht këta mësimdhënës që zbulojnë talentet, e më pas me shumë durim e përkushtim, pa zhurmë e bujë, punojnë me ta dhe po arrijë rezultate kaq të mira, të cilat na gëzojnë e na nderojnë të gjithëve. Ne na vjen mirë që shkollat e Durrësit po arrijnë të konkurojnë e po fitojnë denjësisht me më të mirat e vendit. Fitoret janë pasqyra dhe pashaporta e emrit të tyre.
OLIMPIADAT KOMBËTARE 2014
Fituesit e Qarkut të Durrësit
Tabela
Lënda Matematike
Nr
Emri Mbiemri Shkollat Klasat Pikët Renditja
çmimi Lënda
Gledis Kallço Turgut Ozal X 35 2 Matematik 12
Boriana Gjura Turgut Ozal XII 34 2 Matematik 12
Rei Myderrizi Turgut Ozal IX 32 3 Matematik 9
Devid Duma Turgut Ozal XII 29 3 Matematik 12
Shënim: Gledis Kallço, nxënës i klasës X-të, konkuron për matematik 12.
Lënda Fizike
Nr
Emri Mbiemri Shkollat Klasa Pikët Renditja
çmimi Lënda
Evis Hoxha Turgut Ozal XII 43 1 Fizik 12
Rubin Deliallisi Rilindja XII 38 1 Fizik 12
Genti Rustemi Turgut Ozal XII 36 2 Fizik 12
Xhoana Bylykbashi Naim Frashëri XII 32 3 Fizik 12
Lënda Kimi
Nr
Emri Mbiemri Shkollat Klasat Pikët Renditja
çmimi Lënda
Xhesika Koroveshi Turgut Ozal XII 39 1 Kimi 12
Boriana Gjura Turgut Ozal XII 37 2 Kimi 12
Rubin Deliallisi Rilindja XII 36 2 Kimi 12
Lënda Biollogji
Nr
Emri Mbiemri Shkollat Klasat Pikët Renditja
çmimi Lënda
Rubin Deliallisi Rilindja XII 38 1 Biollogji 12
Valentina Sadikllari Turgut Ozal XII 34 2 Biollogji 12
Fiona Metalla Rilindja XII 28 3 Biollogji 12
Andi Zaimi Rilindja XII 28 3 Biollogji 12
Lënda Informatik
Nr
Emri Mbiemri Shkollat Klasat Pikët Renditja
çmimi Lënda
Devid Duma Turgut Ozal XII 50 1 Informatik 12
Evis Hoxha Turgut Ozal XII 48 1 Informatik 12
Jeton Shehu Leonik Tomeo XII 39 1 Informatik 12
Festa e shpërndarjes së çmimeve u shndërua në spektakël të bukur, pasi në skenë u ngjit grupi i valltarëve të vegjël të QKF-së, i cili sapo ishte kthyer nga një turne në Turqi, ku mori pjesë në një konkurs ndërkombëtar të fëmijëve. Vallet e tyre të luajtura mjeshtërisht, u përcollën nga të pranishmit me duartrokitje gjatë gjithë kohës.
Urojmë që takime dhe festa të tilla të kemi përherë!
E dergoi artikullin:Kadri Tarelli, bashkepunetor i Diellit
Kristaq Sotiri “Artisti Muzës Shqiptare”
Nga Klajdi Musabelliu/Me rastin e përfundimit nga QKIPK, Tiranë të “Inventarizimit të Fototekës Private Sotiri, Korçë”, në Muzeun e Arsimit “ABC”, Korçë, do të prezantohet sot në orën Korçë në Muzeun e Arsimit “ABC” në orën 11:30 ekspozita fotografike: ‘Kristaq Sotiri, artisti i muzës shqiptare’.
Projekti “Inventarizimi i Fototekës Private Sotir Korçë” u ideua nga Instituti Shqiptar i Shkencave (AIS), i cili bëri përpjekjet për ngritje fondi dhe thirrjes iu përgjigj një grup pasardhësish të familjeve të nderuara shqiptare në emigracion në Shtetet e Bashkuara të Amerikës. QKIPK mundëson ruajtjen, evidentimin, regjistrimin dhe promovimin e kësaj pasurie të rëndësishme të trashëgimisë kulturore shqiptare. Imazhet e negativëve fotografik të kësaj pasurie, janë dëshmi e qytetarisë, traditës, qytetërimit dhe modelit të familjes dhe shoqërisë së trevës së Korçës në fillim shekullin XX. Tashmë kjo pasuri është e dokumentuar në sistemin dixhital me të dhënat identifikuese fizike dhe teknike, që mundësojnë studimin dhe promovimin, por edhe plotësimin e kërkesave të qytetarëve.
Fototeka Sotiri, Korcë përmbledh trashëgiminë e negativëve fotografik në xham dhe filma, të cilat janë ruajtur nga trashëgimija e fotografit Kristaq Sotiri dhe objekte të fotostudios së tij. Kjo fototekë trashëgohet nga pasardhësit në përkujdesjen e mbesës së Kristaqit, Kristina Pecani, e cila ndjek traditën familjare të dashurisë dhe përkujdesjes së vlerave kulturore në qytetin e Korçës.
Fototeka Sotiri, Korçë ka gjithsej 12 mijë negativë në xham, aparate fotografikë, orendi me vlera historike dhe muzeale që lidhen me personazhet e fotografuar nga Kristaq Sotiri, regjistra me emra qytetarësh korçarë dhe të huaj, etj. Këto materiale me vlerë do të jenë objekt i ekspozitës Sotiri që do të hapet në Korçë. Ruhet dhe një fond me foto të stampuara nga vetë fotografi artist ndër vite, të ndara në zhanre të vecantë sipas tematikës. Vlerës së dokumenteve historike iu shtohen edhe letërkëmbime, revista dhe gazeta shqiptare dhe shkrime për artin.
Kristaq Sotiri (1883-1970) është mjeshtër i portretit dhe peisazhit. Lindi në Mborje dhe në Korçë kreu shkollën fillore e më pas punoi në një studio fotografike ku fitoi njohuritë e para. Në vitin 1901 emigroi në SHBA, ku punoi në një studio në Los Anxheles. U kthye në Korçë, në vitin 1922 dhe hapi më 1923-shin një studio fotografike, ku punoi vetëm me dritën natyrore. Mori pjesë në Ekspozitën e Artizanatit Shqiptar, në Tiranë (1931) dhe në Bari të Italisë (1936), ku u vlerësua me medalje. Për mjeshtërinë artistike është nga bashkëkohës, si Odhise Paskali, Vangjush Mio, etj
- « Previous Page
- 1
- …
- 326
- 327
- 328
- 329
- 330
- …
- 544
- Next Page »