– dhe dy poezi nga Palestina dhe Izraeli –
Mē mrekullon kjo qē po shoh: njē grua me uniformēn e mbrojtjes izraelite IDF (Izrael Defense Forces), po takon njē vogēlushe… palestineze? Lutem tē jetē kēshtu!
Sa dhimbje ka, madje shoh buzēqeshjen, ndērsa te fēmijēt ende jo, shpresē patjetēr, por te gruaja tjetēr nē kēmbē, me tē zeza, palestineze sigurisht, me aq shumē dramē e dinjitet, ka vērtet fillim buzēqeshjeje.
Te tē dyja gratē ndjehet amē dashurie.
Vēshtroj duart e palestinezes, si me dhè mē duken, ka njē çantē jo lufte dhe njē celular, mbase do tē japē lajmin e mirē…
Sipas Biblēs, – lexoj nē status, – duajini armiqtē tuaj, por mos iu nēnshtroni veprave tē tyre tē kẽqia. Bekoni ata që ju mallkojnë dhe u bēni mirē atyre që ju urrejne, lutuni për ata që ju mbrojnē, thotē Mateu 5:44…
Mes shumē komenteve gjej dhe kētē: …ata janē fēmijē, nuk janē armiq…
Po!
Do tē doja qē nē duart e atyre zonjave, nē vend tē luleve, tē vija nga njē poezi, asaj izraelites t’i jepja atē tē poetit tē shkēlqyer palestinez Mahmoud Derwish, kurse palestinezes atē tē poetit tē shkēlqyer izraelit Yehuda Amichai, kanē qenē miq, kur jetonin tē dy nē Jeruzalem.
Nē poezitē e tyre ka qendrueshmēri qē e tejkalon dẽshpērimin dhe vdekjen, e njohin sherrnajēn e madhe, mē duket sikur secili ecēn me nga njẽ kufomē mbi kurriz dhe e duan jetēn ende mē shumē, s’ka rrugēdalje tjetēr, atdhe dhe mēshirē, si e Zotit dhe tek njeriu.
Dhe tē dy poetēt thonē fjalē tẽ tempullta. Besoni nẽ paqen, edhe tē detyruar, ēshtē mē e mira…
Amen!
MAHMOUD DERWISH
UNĒ PO VIJ PREJ ANDEJ
Unë vij prej andej dhe kam kujtime,
I lindur si të vdekshmit, kam një nënë
Dhe një shtëpi me shumë dritare,
Unë kam vëllezër, miq,
Dhe një qeli burgu me një dritare
të ftohtë.
E imja është dallga,
e rrëmbyer nga pulëbardha,
Unë kam pikëpamjen time,
Dhe një fije bari shtesë.
E imja është hëna në skajin
më të largët të fjalëve,
Dhe mirësia e zogjve,
Dhe ulliri i pavdekshëm.
Unë eca kësaj toke para shpatave
Trupin tē gjallē e kthyen
në një tryezë të ngarkuar.
Unë vij prej andej. Ia jap qiellin një nëne
Kur qielli qan për atë nënë.
Dhe unë qaj për t’u bërë i njohur
Tek një re që kthehet.
Mësova të gjitha fjalët e denja
për oborrin e gjakut
Kështu që unë mund të thyej rregullin.
Mësova të gjitha fjalët dhe i ndava
Për të bërë një fjalë të vetme: Atdhe…
YEHUDA AMICHAI
ZOT PLOT MËSHIRË
Zot-i-plot-mëshirshëm, lutja
për të vdekurit.
Nëse Zoti
nuk do të ishte plot mëshirë,
Mëshira duhej të ishte në këtë botë,
Jo vetëm tek Ai.
Unë që këputa lule në kodra
Dhe shikova poshtë në të gjitha luginat,
Unë zbrita kufomat nga kodrat,
Dhe mund t’ju them se bota
është e zbrazët nga mëshira.
Unë, që isha mbreti i kripës
në breg të detit,
Kush qëndroi pa një vendim
në dritaren time,
Kush numëroi hapat e engjëjve,
Me zemrēn qē iu ngrit lart prej ankthit
Në zemērimet e tmerrshme.
Unë, që përdor vetëm një pjesë të vogël
Nga fjalët në fjalor.
Unë, që duhet të deshifroj gjëegjëza
Nuk dua të deshifroj,
Dije se pa Zotin-e-plot-mëshirshëm
Duhej të kishte mëshirë në këtë botë,
Jo vetëm në Atë.
Pērktheu nga anglishtja V. Zh.