Prof. Dr. Sylë Ukshini/
Në aktet diplomatike të Republikës Federale të Gjermanisë, Kosova zë një vend të merituar, sidomos ngaa viti 1981, kur shpërthyen demonstratat studentore, në të cilat u kërkua ngritja e statusit të Kosovës në shkalë republike. Aty, krahas relacioneve të ndrshme diplomatike, gjejmë edhe një material të përgatitur për Ministrinë e Jashtme Gjermane në Bon me titull: “Marrëdhënia jugosllavo-shqiptare nën ndikimin e zhvillimeve të fundit në Kosovë”, hartuar në korrik të vitit 1981 nga Bernhatd Tönnes, Referent për Shqipërinë/Bullgarinë në Departamentin e Kërkimeve Bashkëkohore në Institutin e Juglindjes në Munich. Mes tjerash aty thuhet:
“Status quo-ja aktuale në Ballkanin Perëndimor është vendimtare, veçanërisht për Enver Hoxhën, i cili me të gjitha mjetet e pushtetit të tij do të parandalojë bashkimin e Kosovës me Shqipërinë, apo edhe një bashkëpunim më të ngushtë se deri më tani. Bashkimi i 1.5 milionë kosovarëve me 2.7 milionë shqiptarët e Republikës Popullore do të shkaktonte një valë liberalizimi të pakontrollueshëm, e cila do ta shkatërronte brenda nazëa regjimin e Hoxhës, i cili bazohet ekskluzivisht në terror. Për më tepër, Hoxha ka frikë se një bashkim i Kosovës do të shkaktonte një sulm hakmarrës nga ushtria jugosllave ose nga agjentët terroristë të UDBA-s, që jo vetëm do të kërcënonin regjimin e tij, por edhe pavarësinë e fituar me shumë sakrifica të shtetit shqiptar.
Këmbëngulja e palëkundur e Enver Hoxhës për “zgjidhjen e Shipërisë aë vohël” ka një ndikim stabilizues në politikën e brendshme jugosllave. Për më tepër, Hoxha parandalon një eskalimin të trazirave në Kosovë. Gjatë jetës së tij, Shqipëria:
1. Nuk do të dërgojë as forcë të armatosur dhe as agitatorë në Kosovë;
2. Nuk do të dërgojë armë në Kosovë;
3. Nuk do të ofrojë bazë për diversantë dhe terroristë nga Kosova;
4. Nuk do t’u japë azil refugjatëve politikë nga Kosova.
Pas vdekjes së Hoxhës, i cili është aktualisht në shëndet të mirë, do të shpërthejnë të gjitha digat në çështjen e Kosovës. Frika e Hoxhës nga një hakmarrje jugosllave do të ndahen nga pasardhësit e tij, por kjo frikë do të jetë e nënshtruar nga nevoja për të konsoliduar pushtetin e sapo fituar brenda. Dobësia e politikës së brendshme të regjimit të pasardhësve shkaktohet nga fakti që strukturat aktuale të sistemit të qeverisjes së Hoxhës janë të përqendruara ekskluzivisht në personin e Sekretarit të Parë të Partisë dhe nuk janë identike me strukturat e kërkuara nga Kushtetuta e Shtetit dhe Statuti i Partisë.